Is. Cheironi Ad Porsani abiesuitæ admonitiones, catholica responsio. Seu, De præcipuis controuersiis inter orthodoxos & pontificios, collatio breuis & perspicua

발행: 1601년

분량: 186페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

IEsVITICAE. 37salon incesto coitu, patris torum polluens , detestabile scelus perpetrat. Deus tamen hoc opus suum cs e pronunciat: Verba enim sunt, Tu secisti occulte, ego vero palam siciam , & coram sole hoc. Tu igitur, Ignati, aut Deum argue mcntitum, ata Caluinus celere absoluito, quaqua incesu Calui id Deontiqua imbuit: sed id opus,quod erat Absalom s incestum qiue si tu nescis distinguere, imperitus es: si novis, malitiosus: sed siue tu imperitus , sue malitiosus, Caluinus tamen pius fuit. lam, Fiiij natura ta diuina quam humana Patri subiicitur. Hoc Caluinus SI citas c.I lib. r. Inst. Ncpe ut statim argui possis: eo enim toto capite nihil est prorsus quod redoleat hanc blasphemiam Filius respectu personae, non est nisi improprie Creator coeli & terrae,Pater proprie:& notas locum quo id asseruit Caluin. aduers Genti

in ref Io. proth .ubi tamen ne tenue quidem verbum

inuenias quod huc pertineat. Ibidem Deus Pater habuit vim generandi Filium, ac propagandi Spiritum sanctum,quia voluit. Atqui ea verba sunt Gemtili non Caluini; in quibus tamen quid sit impium, iron facile video. An vis enim inuito Patre, Filium genitum,Spiritum propagatum Θ Nam quod tuus Boetius concludi potuisse ergo Patrem nolle, non

est nisi ex mera caecitate an enim tu quaecuque lacus vult,ea etiam posse nolle asserimus λnempe, ut dicamus posse iam eum taedere sua: iustitiae, ut incipiat velle esse iniustus. Impropriam ac duram esse 'o' quutionc illam Deus de Deo, opinor alicubi dixisse Caluinum, etsi nunc locu non occurrat: sed in eo quam tu impietatena indicas ' Nam quod tuus Boetius inde arguit, non sore igitur Filium. aequalem

Patri, respectu generationis, quis facile intelligati

72쪽

18 EPIs TOLAE aut quis unquam ita loquutus est, respectu generationis esse aequalem Patri Filium ξ Imo soc etiam durius in ea ipsa phrasi quam Giluinus reprehendere videtur Porro Deus essentiam significat, non personam: quis nescit autem in Trinitate, non sentiam de essentia, sed personam de persona esse genitam λ Nomen Dei κατ Patri attribuitur. Q .lam tu enim aliam caussam possis reddere,quamobrem Sculptura sic loquatur λ Gratia sit vobis &pax a Deo Patre nostro, & Domino Iesu Christo. Et, In primis quidem gratias ago Deo meo, per Ielum Christum. Inepte autem tuus Borius inde in aequalitatem concludit: nam haec viso si ordinis est

potius,quo Pater solet praeferri Filio. Chri ignorantiae pro nobis se subiecit. Quid ergo inquam 1 uia cciales Christi humanitatem sciuisse omnia aeque cum Deitate3 Absurduna: spse enim testatur deicipso ibi non esse cognitum ultimum diem. At ne arboris quidem speciem ei cognitam Caluinus as termia Hicidunt quasi crediderit unquam nescissipChristum quid ficum inter esset & nucem. sed hoc volvit, e longinquo spatio non factu discerni potuisse ab co genus arboris; quod etiam disert/ expressit in Gallico Comment.Sequuntur diriora. Venementia doloris abstulit Christo memoriam cce testis decreti. Haec vero tu nimis inuidiose,& ut inimicum decuit,rccitas etiam truncata. Eadem vehementia verba haec sunt illius) praesentem coelestis decreti memoriam illi abstulit, ut non reptitaret in splo momefito se hac lege missum esse humani generis Rc emptorcm: sciit grauis anxietas saepe caligine a oculis obducit, ne simul in mentem veniandomnia. Hamilla: ubi vides nominatam non simpliciter

73쪽

citer memoriam, sed praesentem memoriam, & in ipso momento explicatάmquc statim, quod non si mul omnia venirent in mentem. Quae quidem sic necessario intelligenda veniunt ex ipsis Christi verabis: nisi forte quis sit eo usque blasphemus, ut hypocritam faciat Christum non serio orasse.Sed haec

Verba,De' meus,Deus meus,quare derelequisti inc ab eodem appellantur,verba desperationis. Imo,inquam, non ab eo, sed ab cius obtrectatoribus. Siccnim ilic: Nebulones,quidam licet indocti, malitia tamen magis quam inscitia impulsi, clamitant me atrocem facere Christo iniuriam, quia minime cossentancum suerit cum de animae salute timere: deinde calumniam durius exagitant, me desperationena

adscribere Filio Dei, quae fidei contraria sit. Haec Verba sunt in eo loco Institutionis,qui a te est indicatus, &in coment. in Matth.Sed absurdum videtur, Christo elapsam esse desper tionis vocem. Solutio facilis est, Audin tu' viden tu, Ignati aliena vςrba reserri a Caluino, no sua proscrriὸ quo vos estis in gis importuni, qui viro huic sancto aliorum impia' ictis blasphemiam. Dcsperationem aut in Christo adscripsisse, quomodo persuadebis eum qui sic loquatur , soluens has calumnias. Quanquam sensus carnis exitium apprehenderet, fixam tamen sic tiae fidem in cius corde, qua Deum praesentem intuitus

est, de cuius ab sciatia conqueritur) Et post, Nihil

obstat quominus Dei alienationem mente conceperit Christus, prout sensus comunis dictabat, ct simul fide retinuerit Deum sibi esse propitium. Sic ille Ignati: Sic Caluinus inquam, Ignati: at despe rationem no ille loquebatur sed nebulones loquebantur: cape ne tu in illis. Timuisse de sua salute u

74쪽

cget noua refutatione: quis enim verisimile credat haec ei verba excidisse quem audiuimus asserentem

Christo fidem semper fuisse integramῖ At dixit

saltem, sustinuisse poenas ipsorum damnatorum.EDimuero quis hoc neget non impius , aut qui sciat Christum pro nobis factum esse maledictionem,Letum csse peccatum8 Sed nimiru vos nescitis Iesultae quati constiterit Christo salus nostra. Negauit Caluinus, Christum ullam gloriam suo corpori promeruisse. Imo, inquam, nusquam negauit: tantum ci periculose inquiri, & temerarie definiri asseruit. Scripturam enim omnia eius merita ad nos referre, Tunquam ad ipsum. Erat autem huic viro sancto religio extra aut supra Scripturam sapere,quum Vestris sophistis nihil unquam fuerit inausum. Itaque tu te nimis inconsideratu ostendis qui dicas Chrias o Caluinum dare spiritum ad mensuram. Transeo ad Sanctos hos appellari a Caluino per contemptum, in ortuos homines,laruas,umbras,colluuiem,

monstra, carnifices, bestias, nec bona fide Bellum. dixerat,& tu non meliori repetis. Mortuos appen ri per contemptum quo loco legisti Θ nam quem tu indicas sect.17.c. ro. lib. I. Inst. mortuorum Vocem nusqualii habet.sectio vero M.sic inchoatur. Quasi tum ad sanctos attinet,qui carne mortui in Christo vivunt: quod si per contemptum dici asseras, quem te tandem censebimusλ Vmbrarum vocem inu nias sect. A qua tamen significantur, non sancti,

quod vos putastis stupidissimi lectores, sed scholae

sophistarum, qua voce, vox illa reddita est Gallice. Sest 27. laruas appellauit Georgium &Hypositum. An propterea sanctos Nihil minus. Illi enim nunquam fuerunt, nedum sancti. Nec alio sensu monstra

75쪽

stra appellauit Christophorum & Catharinam, mera hόminum figmenta, mera nomina, eo tantum

apta, ut idololatrae Christiani suum haberet Athra tem, suamque Palladem. Autoribus enim idolola triae non fuit satis, homines abduxisse ad creaturas a Creatore, nis etiam deprimerent infra suas in-nia,quae pro sanctis adorari Voluerunt, & obtinue

unt, ita vindicante Deo non minus seuere quam iuste sui nominis contemptum.Carnificem Dominicum appellauit : annon iureὸ eum quo autore&impulsore tot sunt horredae immanitatis edita me-pla in Albigensesλ Bestias appellat Medardu& Lubinum: quamobrem Vero, lateor me nescire, quia nodum corum legendae mihi sunt notae.Sed an impium esse oportet eu,qui idololatriae Papisticae pora tentosam impietatem libere perstringit At vos mihi potius tandem aliquando bonam mentem ac sumite,ne & in Deu blalphemi, & in homines pios sitis iniuriosi Et miraris Ignati exprobrasse me tibi quod nostrorum libros non legeres) At tu, potius liquando erubescito tuae huius socordiae quae te ita obnoxium reddat pauculis illis quorum mallax qui dem estfortasse diligentia, sed infinita impudentia, ut te atque alios tibi similes, qui demenso vidi tan hordeo, misere decipiant. Dixit aliquando aliquis

Caluinum blasphemasse, & notauit locum, non V

re, sed audacter. Huic tu simpliciter fidem habuisti non credidisti ulterius inquirenda, locum ipsum . inspiciendum: hoccine vero est Ignatio dignum,

tanto viro,tanto Iesulta, rectore etiam Academiae' Crede mihi, vir bone, ne tuis nimium credito:sunt illi plerique omnes audaces, temerarij, mendaces, sycophatae, impostorea, caluntatores)Quare exami-

76쪽

nato singula, tantum credito, quantum probaue is Tum vero tu tibi, tu tuae existimationi Optime con sulueris: imo vero tum tu sine dubio incipies animae tuae consistere. Pollicebare mihi operam tuam,si instrui vellem.& in caussa religionis ea plana fieri, quae explorata non sint,atque id viva voce potius quam scriptis. Quorum ego verborti mentem me negaba assequi. Nunc tu exponis in hunc modii. Si de aliquo capite religionis vestrae dubitem, & bona mete avelli mi hi ex animo dubitationem percupiam , paratus agnitam Veritatem amplecti, praesto te esse quacunque in re poteris opitulari. Audio, atque viueo hoc

illud esse quod suspicabar, velle te ut me tibi discipulia pollicear dictata exceptursi. Magnifice sane: nasic vos egregie operam Dauare his annis deprehendimus instruendis Spon ano utroque, Sancto, Salignaco, Rebullo, nostris apostatis, quibus clusi ines csset peruersa, ad vos accesserunt, & magnam triu- , psi materiam praebuerunt. Nempe ontime Tertia. Hereses apud eos multum valent,quirin fide non valent. In pugna pugilum 3c gladiatorum plerianque, non quia fortis est: vincit quis, aut quia non potest vinci, sed quoniam ille qui victus est, nullis viribus it. Hoc illud est prorsiis: Eos vos quaeritis,quibus

aut sui mores, aut sua inconstantia, aut aura secuta ris, oditim iam instillarit nostrae veritatis, amorem vestri mendacij. His vos pulchre omnia domonstratis ex hoc principio, Ecclesia sic docet: quod illi quia dccipi volui, tanquam oraculum ex tripode uidis auribus excipiunt: tui intra duos dies aduetante per impluvium Spiritu, no Catholici tantu nam

id minimum est) sed eti si sibi eris placot' magistri

fiunt

77쪽

fiunt in Israel: magni viri, e quorum declarationibus si illum auferas κοκκυ μ ν Ecclesia sic docet, Ecclesia sic docet, nihil reliqueris , quod legi possit. sed qua tu causam afferre potes, cur ego potius di

bitem quam tu cur cgo ad te accedam potius instruendus, qua tu ad meλ Enimuero tam cerxo scio vos esse hereticos, quam me Vivere: tam certo scio

nos esse Catholicos, quam, Christu esse in cςlis. Ita que si nulla tibi alia causa est scribendi ad me,potes quiescere, & satisfacere occupationibus tuis tantis, . quas & prioribus iactabas,& Gautierus nuper amplificabat, ut indignit me facita' comisisse argueret, qui tibi sic Oeeupato negotium facesserem. At cgo sciebam te ea omnia certissima & indubitatissima habere, quae bonailla tua matercula Ecclesia Rom. credenda proponit, contraria omnia dogmata sal slsima: sciebam,inquam, hoc tibi csse ingenium, ipsis quod sis Iesulta:sed eo ipso mouebar ad scribe dum ad te, tentaturus an aliquo modo hoc deplora-l tissimo possis crrore bberari. Quid cnimὸ credi tu, Apostolos ad eos tantum accessisse, quo. iam idolorum coepisset odiumZan quaesisse etiam eos qui essent obstinatissimiλDe scriptis & viva voce,nondum abducis mea mea sententia, etsi satis subtilitater sophista agas, Si,inquis omnia dici possimi quae scribi,& rursus scribi quae dici, ergo non erunt scri pia dictis solidiora, pacatiora, certiora. Itaneλ atCiusmodi virtutes,non latu sunt in iis ipsis rebus quet dicuntur aut scribuntur , sed etiam in ratione qua dicuntur aut scribuntur. Quid tu solidiora esse putas,qui in procinctu ex tepore dictitur,qua luet meditata Et quidem ita ex tempore,ut si vel tantillum taceas; meditaturus quid potissimum, & quomodo

78쪽

c E P I s T OL At aut respondeas, aut obiicias, continuo insultanteni habeas importunum aduersarium Θ Tu pacatiora ea censicas quae in tumultu agitantur, animis non tantum affectu iam occupatis , sed etia praesenti veheta

cunque mihi vestrum dabis qui non sit Antinous Nostri periculum iam pridem secere.Et tu ipse quid

sperare me iubes de te ipso, qui amice compes tus, non potueris nisi proteriae respondereZ Certiora denique esse, equidem, miror si negaueris, quum viva vox cirugiat, scripta maneant: ac proin de dicta corrumpi possint quum reseruntur prout sitis partibus quisque magis fauet: scripta non ponsta, ,& eorum inpudentiam iacitu coarguant qui regestam volent inflectere. Quid tum autem si non taccile, tam breui tempore scribuntur quam diciti tuo Mihi crede,non talati est unica temporis iactura,vt praeseratur iis quae protuli. Sat cito si sat bene. sed tu nimirum sagacissime astutus es , qui astu nostrum intelligas. 5 igitur nos miserost qui spe tanta deciderimus.Persuaseramus nobis posse omniunt etiam perspicacissimors oculos effugere: adeo astu te nos gerere, ut ingenium nostrum nemo olfac rei. Nuc unus hic ignatius quasi nobis institutico scius esset, quasi ipse affuisset,lum Quurn iurati omnes in hanc si audem consensinus, hypocrisin no stram profert in apertii.Nae tu sicis, Ignati, ut tibi multu debeat hoc nostru seculii, qui ta callide in res nostros detegas. Sed hi tame mores nostri , cu

iusmodi sunt 3 Eil igitis haec verba tua simi) dispu

tationes quae viva voce sunt.Ergo, inqua digni qui exercitum ducamus, si non iugimus tantum , ted etiam

79쪽

r s s V I T IC AE Qetiam effugimus: tum enim nos ad arbitris nostrum non aduersariorum pugnamus. Sed enim, cur sissimusῖQuia secundo quoque Verbo,inquis, contrari dicentia ac pugnantia loqui apertὰ conuincimini. Nimirum, inquam,quia qui gratiam Christi salutis fontem asserimus,lidem operum merita iactamus:& qui sanguinem Christi dicimus ιλια αον esse pro peccatis totius mundi, iidem Purgatorij μυρισμοobtrudimus:& qui unius corporis via uin caput nouimus iidem Papam Christo copulamus, ut si terque caput Ecclesiq.Saepenumero,in eas angustias redigimini, ut intelligant omnes doctrinae vestrae falsitatem,& obstinatam in errore tuendo perui cenaque voluntatem.Scilicet,inquam, hoc tu experiatus es aliquando , qui ne ex libris quidem, nostras controuersias cognoscere voluisti. Sed ita est tam fredigitis nos in angustias, tu quia noua semper ab surda prosertis, tum quia nobis non satis est isontis

ad reprimendam impudentiam clamosam: & ilirpostea clamitant pervicaciam, quorum interest a seipsis inuidiam in alios derivare: Quicquid in buccam venit,absque ordine & methodo temere essit titis.Videlicet vos estis soli, Iesultae,Dialecticet candidati, soli quibus Musae fuerunt propitiae. Ab equis ad asinos de improuiso transitis. An quia nolumus a Scripturis ad traditiones diuertere'Omnia misee 1 tist nimirum quia a veris mendacia separamus. Et

tibi aliquis posthac credat, Ignati3 Et tibi aliquis Odem habeat de nobis blateranti λ sed haec. on alia, exspectari & possunt & debent a Iesulta. Quod autenegas te adeo stupidum fuisse aut stipitem, ut non intellexeris mihi in te prouocando, non aliud fuisse propositum,quam gloriari Posse te a me fuisse pro-

80쪽

uocatum: cssici sui agnosca mihi rem esse cumbo mine non tantum protervo, sed etiani suspicacissimo;qui ea diuin et,quae nusquam sunt,aut me etiam suo modulo metiatur. Quod enim huius suspicionis tuae potes argumentum proserreῖ At ego de te vere possum conqueri. Nam quum ego meas ad te non nisi diligenter obsignatas dedetim,tuae contra mihi

semper visae sunt postremos Et has ipsas quibusdam rcspondeo, is qui reddidit simul testatus est, se duos menses apud se detinuisse, tum describeret te auto

re. Ego vero, me testor tuarum ad me, mearum ad te,nullum communicasse exemplar,tantum vnt, aut

alteri ex symmistis ipse autographa commodasse. Quum tamen id tibi comperi ingenium esse ; ellaci ut viderent docti, quid inter me atque te & Coto-hum nam & Cotono nonnihil eiusmodi acciditia stu ne an sorte sextuna,non facile dixerim sit transactum arbitratus non serendu vestra ad me responsa vulgo legi mea ad vos delitescere in nauseo. Absoluto venio ad theses , in quibus indignaris quod significarem , exspectasse me a te aliquid amplius:& negas me momenta rationum perpendisse,paginas tantum numerasse, quod non est

ita: sed tu tibi plaudis, quod solent ij qui sibi plus

aequo placent. Hoc potius dicebam, nihil ic praestixisse dignum tuo numine: sophistimata tantum quaedam ex triuio collegisse,quorum tyrones pudere de beat,adeo sunt pucrilia.Si paginas numerarem, nussane quum mihi librum misisti pro epistola, tacerem: sed itcrum dico,te nihil praestitisse dignum eo.

Ignatio, quem animo conceperam ex tuorum ser

SEARCH

MENU NAVIGATION