장음표시 사용
441쪽
betur,& propterea falsa, et mi id duobus ae pulcherrimis drelaratur exemplis. Sint enim duo aeque , unum offendentes,si ergo offensus, uni dimittat Offensam,& non alteri,certe uni dicetur misericors, iustus alteri, neutri vero iniquus viij duo, praedestinati sunt, repto bati,qui, tum ex Originali, tum exactuali peccato, deum offenderunt, ac indies offendunt,atqui deus offensus, pra destinatis, remittit, o fensam, reprobatis autem minime, nunquid deus ex hoc, iniquus est afferendus Nequaquam 'At praedestinatis misericors est, reprobatis vero iustus,cum ex peccat mortem mereantur aeternam in neutri iniquus est asseverandus moed altero accommodatiore, propositiam, declaratur exemplo Duo, homicidium aliquod perpetrarunt, ambo,ex hoc mortem merentur, praesentantur iudici, ut debita poena mulctentur,at sapientissimus index, misericordiam suam ostendere volens, simul & iustitiam, uni eorum parcit condonat vitam, alteri vero mortem infligit, ob id certe non iniquus, non iniustus a- si tuendus est iudex, at misericors paruer&iustus Duo homicide homines praedestinati sunt,& reprobi, qua tum originali, tum actitati peccato, seipsos oeciderunt, propter quae aeternam merentur damnationem , atqui deus Optamus ac sapientissimus ominnium iudex, volens, ut in ipso maxime reluceant praeclarissimari eae perfectiones, misericordia scili. cet ciuilitia, ipsis ab aeterno praedestinatis,4 in tempore iustificatis, gloriam confert aeternam , sicque eos misericorditer saluat,in vitam condonat, ipsis autem ab e terno reprobatis Min tempore multis inuolutis traminibus, in eisdem qu obstinatae perseuerantibus, ab ipsis merito gratiam subtrahit, derelinquit, ac perhennem infigit mortem , in in his iustitiam ostendit, cita, nulla iniquitatis vel iniustitiae nota, deus inuritur. Quod optime sub figuli metapliora, ostendit Apostolus Rom.ix ubi inquit. Nunquid
442쪽
Nunquid dicit figmentum, elio quod ratione polleret; et qui se finxit, quid mesecisti sic An non habet potestatem figulus uti, ex eadem mas , facere aliud quidem vasit hcnorem, aliud vero, inccntumeliam' Quod sane dictu est, An non habet po- testatem deus omnium artifex, iniuersorum con in q*ditor, ex eadem massa ex eadem scilicet corrupta materia generis hiimani, sicuti ex quodam vili lu- - ν 'μ to, facere, absque alicuius iniuria, aliud quidem vas t tmno in honorem praedestinatorum, scilicet genus ipsos μη 4 vocando, iustificando, ad gloriam perdueendo, a 'ἄμηliud vero in contumeliam, reproborum, videlicet, pq isti genus, ipsos permittendo ut in varia labantur cri sevi t a. mina, sua ex obstinatione a deo releuari per gratiam contemnendo, contumeliose in aeternum puniantur Mabet sane liberrima hanc facultatem , Scob id, ubi supra, inquit Apostolus, Cuius vult miseretur,& qucm vult indurat. Ac si apertius dieat, tam misericordia quam iustitia,ad voluntatem spectant, propterea cui vult miseretur, eidem misericordiis terin gratiam & gloriam tribuendo,d quem vult, per iustitiam suam indurat,quoniam quos indurat
merentur,ut ab ipso indurentur. Placet autem ho
in loco Theoph lacti verba adduceret praefata verba interpretantis Sic enim inquit. Velim tamen intel- ''u' ligas, quod quemadmodum non ficti ratione, sed '
utendum,partim zee vasa preciosa redduntur, partim villa,cum ex uno eodemque luto conficta sint, sie in hominibus, n qn natura, quippe quae mater sit omnium, ted voluntas, hos Dei supplicio dignos, corona, illos, S praemiis. Atqui nondum quiescit mortalium animus, quia inquiunt, pariter is guunt, Cur non me praedestinauit sicut talium , Mema quin poNus me reprobauit In hoe enim videtules personarum acceptor Verum id ab si a deo.
Non enim inquit possin us Rom. ij Ephes vj.4Colloc iii est acci ptio persona um apud deum, Et
443쪽
Act. x dicitur Petri ex ore, In veritate comperi,quia non est personarum acceptor deus, sed in omni gente qui timet deum & operatur ultitiam, acceptus est illi Modo cum quaeritur causa pr est mationis vel reprobationis huius vel illius, nullam norunt docto m res causam nisi diuinam voluntatem , nihilominusuo , aliqualis huiusce quaestionis responsito ex D. Augu-WV stini dictis,quae habentur. xxiij.q. iiij e. Nabuchodo g '' ioe eliditur ubi se ait Nabuchodonosor peniten-
δι . tiam meruit fructuosam . Nonne post innumeras
impietates,tlagellatus, penituit®num quod per- 2 na uiderat rursus accepit Pharao autem ipsis in flagelesy, lis durior est effectus,&perij t. Hiemihi rationem πρ ' ' reddat qui diuinum consilium nimium altae sapien. . Gieorde dijudicat, cur medicamentum unius medi-ei,consectum,alij ad interitum, alij valuerit ad salutem; nisi quia Christi bonus odor, alijs est odor vitae,in vitam, alijs odor mortis in mortem . Quantum ad naturam ambo homines erant, quantum ad dignitatem,ambo reges,quantum ad causam,ambo
eaptiuum de populum possidebant,quantum ad penam, ambo flagellis clementer admoniti. Quid ergo fines eorum feeit esse diuersos' nisi quis unus
dei manum sentiens,in recordatione propriae iniquitatis, ingemuit, alter libero contra dei misericordiosissimam veritatem,pugnauit arbitri, Ex hae enim praeclarissima auctoritate,videtur Augustinus aperte dicere,causam nostrae salutis mediam, proxima, ae cooperativam, perditionis, esse nostrum liberum arbitrium in deum conuersum, vel ab ipso auersum,quo tonum operari ipso opitulante, mo- his volentibus, cooperantibus, is alum operari solum ex nobis ipsis possumus, quo certe bono vitam aeternam,& malo, supplicium nanciscimur sem-I iternum . Licet enim deus hune praedestinet ve-itque sibi gloriam impartiri, non tamen vult eam
ipsam praestare, ni per debita, ae necessaria incedat media
444쪽
media, quae opera sunt meritoria quibus eam ipsam meremur, quibusque ex iustitia tribuit, iuxta illud apostoli . ij ad Timoth. iiij. Bonum certamen ce rari. cursum consum aui, fidem seruaui . In reliquo reposita est mihi corona iustitiae, quam reddet mihi dominus in illa die iustus iudex. Similiter licet deus hunc reprobet, nequaquam illi unquam gehennam inferret aeternam , nisi suo ex libero arbitrio , mala perpetraret opera, diu in aere pugnaret gratiae, cine isdem malis perseueraret operibus Et Lute dicto fauet. D. Augustinus cap. supra citato, et bi inquit in
Vasis irae nunquam deus redderet interitum , si non .spontaneum inueniretur homo habere peccatum . Ob ecti'
At rursus quispiam ob ij ciet,dicens,deus non itae I UT'
hcaciter reprobatum mouet ad gratiam, terseue r
rantiam. sicut praedestin tum, propterea non conuertitur nee perseuerat sicuti praedestinatus Ad hoe rationabiliter dici potest , salua semper veritate, ae meliori iud clo, ecclisiaeque cathol:cae determinatione, cui me in omnibus assertionibus meis semper submitto, quod tametsi, non ita emcaciter reprobatum moueat.& vocet, sicut praedestinarum, nihilominus tanta est diuina motio δε vocatio , tum in terna, tum externa, vini ipse libero suo arbitrio, liberaque voluntate, peccato pertinaciter inhaerente, eidem resistat, conuerti ad deum valeat Taluari, eum reprobatio, nullam absolutam, refrobato, necessitatem imponat s Licet enim praescientia meritorum non sit pra di ii nationis eausa, nisi modo suis pra declarato, praescientia tamen demeritorum cauissa est reprobationis quo ad ultimum et Tectum, nempe damnatione quoniam propter demerita ad moetallum, a deo praescit , nec tam ab ipso praeparata ab aeterno decreuit deus , quosdam esse perpetuo puri indos. Ni gitur peccarent, mortaliter vel si peccando est piscerent, nequaquam damnationem incurrerent sempiternam . Suffcienter itaque mo
445쪽
uet deus, vocat illum, qui reprobatus est, at quia malo pertinaciter adhaeret, cum in illo maxime de lectetur, propterea nolit se ad gratiam praeparare, quam cunctis, non obicem ponent bus, cus optimus praebet, nec ullatenus velit ad ipsum deum assidue vocantem conuerat ideo perd: Mo&aeterna damnatio, solum ex seipso eis. Hinc Oseas. cap. xl l I. aiebat Perditio tua ex te Israhel est , tantummodo in me auxilium tuum. Nemo itaque de deo conqueratur quod pereat,4 damnationem incurrat, quia ' est ab ipso reprobatus atqui de se ipso duntaxat, qui Iaetalia peccata committit, in ipsisq. perseuerat, quoniam nisi,eaeommitteret, eaque obili nate complecteretur, nequaquam damnationem subiret Diuinae enim ordo iustitiae exposcit, ut propter peccata morte puniatur aeterna. Et haec de tertio articulo Articulus quartus /tri ad quartum,& vltimum . Quaeritur,
ICur Deu Optimus Maximus homineS- ondiderit vel gigni permittat, quos ab
aeterno praestiuit esse damnandos Ad quaestionem hanc sane curiosam, respondetur,hae conclusione. Conet io Deum scilicet ob id homines sacere,quos ab arterno praesciuit esse damnandos,ut eius bonitas, sapientia pariter ωprouidentia, potentia simul iustitia,
Conclusio Et diuina quidem bonitas ex hoe splendestit nis decla Quia cum deus ipse sit summae infiniteque bonus, ratis . ad quam mehercle bonitatem sequitur sui ipsius diffusio,ac communicatio, ea propter deus ut hanc sua prodat bonitatem, omnibus ereaturis, esse commuis nicat, suae sane bonitatis, radium, quo carentes, &hae praeclara bonitate,carerent. Ne igitur damnandi hae ipsa bonitate perfectioneque priuentur, iccir- eoin ab aeterno oluitin vult damnandos omnes,
446쪽
tum angelos, tum homines hoc ubi antiali esse gaudere. Hanc ob rem aiebat Augustinus lib. ii De Nupt. concupisce eap. xvij. Sic itaque creat malos, quomodo pascit S nutrit malos, quia quod eis
creando tribuit, ad naturae pertinet bonitatem,&quod eis, pascendo,& nuuiendo, dat inere mentum, non utique malitiae eorum, sed eidem bonae nature, quam creauit bonus, bonum tribuit adium suum. In quantum enim homines sunt, bonum est naturae, euius author est deus, inquantum autem cum peccato nascuntur perituri, si non renascuntur, ad semen
pertinet maledictum,ab initio illius antiquae mobedientiae vitio ratio e quidem quod dicitur, hac si Exempla
militudine declaratur sicut enim artifex, gladium aptissimi. facere non om mittit, tametsi praesciuerit eundem ad conclis maculam, siue rubiginem contracturum , ita omniu son cla- artifex, deis, homines facere, ac producere nequa rιtudine. quam ommittit, tametsi norit ab aeterno, pecca O-rum maeulas contracturos. Et sicut etiam non ornmitteret praefatus artifex, gladium sacere etiamsi sciret omnino ipsum esse frangendum, ita & deus non om mittit homines producere, etiam si praescierit ipsos esse,aeterno suppliciorum ictu frangendos. Sapientia vero pariterin prouidentia in hoc optime larescit,quoniam ad sapientissimum spectat provisorem omnia pulcherrime disponere, cuncta in finem dirigere,& ut ipsum attingant, ni ipso um ma-Jitia obstet, eisdem opitulari, utque bonum totius
uniuersi conseruet,foueat,&moderetur, etiam cDm
boni particularis distructione , quoniam bonum uniuersale diuinius est, propterea si conseruari nequeat absque utructione boni particularis eius destructio permittenda est, ut uniuersale bonum subsstat Si enim non esset quorundam an malium particularium mors , perirent sare complures animalium rapacium species,ne igitur pereanc, prouidit deus , ut particularium corruptio permittatur accidat,
447쪽
Hane eandem ratione prius tetigit apostolus Rom. ix inquiens . Volens deus ite odere iram, notam facere potentiam suam , sustinint in multa natientia, vasa irae in interitum , ut ostenderet diu uias
gloriae suae , in vasa misericord ae, quae praeparauit in gloriam. Super quibus verbis vllimis, inquit. D. Thom Signanter autem dicit. V ostendrro diui tias gloriae suae, quia condemnatio , reprobati malorum , quae eli secundum de iustiriam , manifestatin commendat sanctorum loriam, qui ab ipsa tali miseria liberantur . Diuus quoque Aueuit. lib. ij. De Nuptijs concupisc. cap. xvii haec eadem apostoli verba declarans, inquit Bene utitur factor
etiam vasorum irae, ut notas faciat diuitia gloriae
suae, in vasa misericordiae, ne meritis suis tribuat, ii ad eandem massam quisque peronens gradia liberetur Libet hoc verbum addere, Deum, videlicet, condidisse, quos praesciuit esse damnandos, ut humana ex hoc retunderetur arrogantia, atque praesumptio
Nam si tales minime secisset, facile credidis N praesumpsissentque homines sua ex propria natura lique virtute,ae suis ex operibus absque dei Iaria se posse saluari. Vt itaque cum Apostolo ad Tat ii fateamur, non ex operibus iustitiaeque secimus noscit Qui secundum misericordiam suam deum ipsuu . nos saluos effecisse,ob id sapiens sit me, decreuit ori DNllos mortalium esse damnandos. Postremo dicitur
quod si deus non permisisset pei mitteretque gigni
quos ab aeterno praesciuit esse damnandos, compleri non posset electorum numerus in superna Ulcitate locandus, iuxta aeternam ipsius praedestin. t lonem, quandoquidem ex bonis, mali, ex reprobis, electi nascantur, ut Diuus docet Ambrosius Rom.
ix. Super illis vel bis . Non solum autem haec, id est Sara, sed & Rebecca ex uno concubitu habens Isaae patrem nostrum, circa finem, inquit Nec enim quia Iacob laudatur, omnes ex eo nati silii eius merito dicendi
448쪽
iacendi sunt, fili j. scilicet credentes,& ad aeternam foelicitatem electi, aut quia Esau displicet, omnes ex eius origine reprobi sunt, eum videamus 4 de Ia- eo traduce natos, factos pei fidos, S de Esau,fideles deo ea ros . Nam qui S de Iacob multi sunt perfidi,dubium non est. Omnes enim iudaei non credentes, aut credentes ex eo habent originem,& quia
de Esau sunt boni, fideles, probat Iob qui est ea filijs Esau quintus ab Abraham, hoe est nepos Esau. Et haee de quarto articulo,&diuina reprobatione , di cta sussi-
449쪽
Quaestio de Diuinis relationibus
diuinis nonnullae fini admre tende, ac pone de relationes reales Vt eas, qua rationis sunt om mittamus,quoniam reales ex natura rei, non ex
intellectus opere, consurge re dicimus. Et ad quaestionem hane,as firmative respondemus, disentes necessarium omnino fore, supposita Catholica fide,ut in deo, siue natura diuina, tales relationes ponamus reales Est nanque in deo ipso, siue natura diuina, vere paternitas, a,qua vi inquit Apostolus, omnis paternitas in coeli in terra nominatur. Est & filiatis,eommunis activa spiratio,in ipsa passiua processio, que quatuor
relationes reaIes lunt, ex ipsa rei natura consurgentes. Nam dum deus pater, filium gignit,ex tali generatione consurgit relatio paternitatis, filiationis
dumque paterra filius spirant spiritum sanctum, ex tali spiratione, activi communis spiratio, innascitur,in passiua spiratio, quae communi nomines veTheologis placet, scessio vocitatur. Proprijs enim
ea remus nominibus, has duas postremas relationes ' Deo exprimentibus, propterea praefatis nominibus has 'Mikor ipsas appellamus; quanquam ut inquit Diuus Tho μοι et ma ij mxxviij.art.iiii. haec duo nomina,ad ipsas pro iique reaeessiones, S origines, non autem ad relationes sor ira, Videlim aliter pertineant non ad relationes. Sumuntur au et putertem ne quatuor relationes, duae quidem secundum nil mactionem, seu processionem intellectus, scilicet pater isitio, nitas iliatio duae vero secundum actionem siue iμβDi- processionem voluntatis,scilicet communis spiratio
450쪽
quatuor hastae relationes tu deo accidentia fore, Ad , χἐ quoniam, id est impossibile,cum accidens omne, sua Elam in pte natura , secum impersectionem erat, Sin deost iis ita imperfectum aliquid nullatenus esse queat, quareo th-- asipsas, substantiam dicimus esse diuinam. Sunt
, is . A enim heae praedictae relationes infinite, infinitate sitntur maior puciter, empe in genere ent Isin ob id illimitatio-oice in ita ne minabent, icque eidem penitus sunt cum essen-plia seu tia diu ma, quo ad esse reale, differunt vero secundumia faliae rationem formalem quoniam essentia diuina est ad
se, absolutum omnino importat, relationes vero ad aliud sunt,4 respectum dicunt, realem tamen. Conueniunt tamen heae diuinae relationes,cum ereaturarum relationibus, quo ad hoc, quia sicut relatio nes in creaturis existentes quae accidentia sunt, habent esse ad , Messe, in , ad,quidem, quia concreta, per ipsas relationes constituta ad aliud refferuntur, in , vero, quia suo inhaerent subiecto nempe substantiae, ita relationes diuine, utrunque habent,in ad quidem, quia diuinae personae, per ipsas constitute, respectum ad aliud dicunt, ad suum, scilicet correlatiuum
v pazer diuinus, paternitate ipsa constitutus, ad filium uti proprium correlativum ressertur, icontra, esse, in vero non quidem quod diuinae inhaereant essentiae, sed quia idem realiter identificantur. Dcimus enim praefatas relationes esse in deo Ad quod esse, in non attendentes Porretani, dixerunt
huiusmodi relationes diuinas, solum esse assistentes, no ess in ipsis personis, quod erroneum est in fide . Veruntamen Gilbemus Porretanus errorem suum reuocauit in Remensi concilio ut testatur. D. Thom.j. q. xxviij.art. iI.&j.sent.difl. xxxiij. q. j art.j.
Nihil enim prohibet inquit. D. Thomas de potentia dei. q. viij art. ij. Aliquid esse inhaerens quod tamen non significatur ut inhaerens, sicut actio non significatur ut in agente, sed ut ab agente, tamen constat actionem ipsam, non quidem quo ad absolutum s