장음표시 사용
631쪽
praemittere, si mortale peccatum euitari debet; Implieat enim quempiam esse vere contritum, dum administrat Iuscipit sacramenta, eundem non esse consessum semoto quolibet impedimento, eum vera contritio, ut dictum est, confessionem necessario exposcat. Asserere igitur vere contritis lieere alia administrare sacramenta, eadem suscipere absque confessione, Mabsque peccato mortali, est asserere. tales esse vere contritos, mon vere contritos
quod implicat contradictionem . Ex his liquet, opinionem quoque Ricardi. ae Theophil acti, falsam esse, quae oppositum astruebat . Et haec de quaestione
632쪽
Quaestio. De consessione sacramentali. Num sit a Christo instit
festio , quae vere seeunda estp nitentiae sacramenti pars, fit de diuino iure, nempe Christo saluatore nostro instituta. praecepta, ita tis sule institutionis ae praecepti solidum , verum 4- pertum ex scripturis noui testamenti, testimonium, habere possimus . In quaestione hae sane perdimelli,ob varias diuersasque doctorum opiniones inter sese pugnantesae admodum dissidentes, si procedendum reor. Nam primo eidem eonfessioni,de finitionem, seu de ieendo. seriptionem assignabimus, ut ea res ipsa innotestat, si series de qua disputationem agimus, secundo id probabi mus, quod in quaesito ipso supponimus , nempe quod confessio, pars sacramenti poenitentiae extet,
tertio nonnullas doctorium opiniones, minime veritati eonsentaneas, in medium adducemus, quarto
aduersus hasce opiniones , conclusionem veram Catholicam ponemus, quam pulcherrime, tum se erarum seripturarum,tum sanctorum doctorum te stimonio , tum denique ratione ipsa comprobabimus, Melarissimam reddemus , qua praedictarum opinionum falsitas elucescet, Demum obiecta si quae merserint, diluemus.
Quo ad primum sciendum est,complures, conses Φηfessissionis, definitiones dari ut ex m. Thom iiij sem. Μmiati- dist. xvi q. iij art. is quaestiuncula . . inuet quarum πιπprima ex Augustino super Psalmum . lxvj elicitur, in ἡψnidum
633쪽
dum linquit. Consellio est per quam morbus latens, spe veniaria peritur. Ipsa enim actus quidam est a peceatore, coram proprio sacerdote clauesaehclesia ha hente, exercitus, quo sane peccata presertim talia aperiuntur, atque recensentur, non ob aliud qui detrini ut ipsorum a deo veniam consequantur,accedente, vera ipsius sacerdotis absolutione. Cui&arridet id quod habetur ex Gregorio, homil. xl super cap. xvj. Lacae. ubi ait Confessio et peccatorum detestatio,& ruptio vulneris Tertia ab aliis assignatur inquientibus,Confessionem, ella lagitimam coram saec idote, peccatorum declarallonem. Portrema a quibusdam aliis explicatior ponitur,asserentibus,Con fissionem esse sacramentalem delinquentis aecusaraonem,ex erubescentia,& per es aues ecelesiae, satisfactoriam, ipsum delinquentem, ad peragendam poenitentiam sibi iniunctam obligantem . In hac quippe
ultima, tangitur sacrametatis actus, seu peccatorum enumeratio, dum dicitur , piamin sacramentalem delinquentis accusationem, quae quidem coram proprio sacerdote fieri debet, aliter erubescentia minime aderint, Tangitur ipsius sacerdotis, delinquentem audientis, absoluendi potestas, ac iniungendi penitentiam dum subditur, eam ipsam esse satisfactoriam; per aues ecclesiae in ipso sane sacerdote ministerialiter existentes,quibus poenitentem absoluit,indeque eidem poenitentiam iniungit salutarem. Ex hisce itaque definitionibus clare colligitur, consessionem ipsam, esse poenitentis actum, quo sua amom nia speciatim recenset crimina, presertim laetalia,
proprio sacerdoti, qui cunctis auditis, ecelesiae claues exercet,dum ipsum absoluit,& pro peccatis,de obiecti bitam imponit poenitentiam. Haec enim omnia,in sayης fςri eramentali implicantur confessione. Quod si qui Dphset piam obiicerei,delinquentium quandoque peccata, aperia ac publica esse, ita ut etiam eonfessor ipse, illa dignoscat,&propterea non opus esse, ν illa in consessione
634쪽
Consessione sacramentali. 28 o
sessione recenseat Animaduertat sic ob ciens, sacer obiectio- dotem, seu proprium confessorem, ut hominem qui isti t. dem posse cire peccatum aliquod publicum, atqui ut Christi Vicarium, S eius iudicem, id ipsum ignorare, Siroinde necessum esse,ut illud idem per confessionem , peccator aperiat, quo absolutionem ab ipso Christi Vicatio ac iudice, recipiat. Et hae de
Quoad secundum quod in qua sit supponebatur, nempe quod confessio sacramentalis, pars sit sacramenti poenitentiae nunc perpulchre probatur uni
pus ipsum quoniam componitur homo ex hisce duabus partibus, veluti ex partibus essentiae, quarisi definiretur homo in eiustdefinitione ponerentur,alteram vero partem, esse, quae quantitatis pars afferi Cρηθέ tu . Et qui quantitas semper materiae innititur, p*r eamque merito sequitur, ob id, pars quantitatis, a motericli. teriae pars esse astruit, veluti diceremus, partes huma secrηmς ni corporis, nempe,caput,manus,ac pedes, partes e p*viten sequantitativas materiales, quandoquidem excipi sis alijs partibus, corpus ipsum materialiter inte Tre se .gretur. Itaque hac distinctione praemissa, dicitur romenii quod Confessio est pars materialis ipsius sacramen p nitet Hii poenitentiae, ut optime teliatur. D.Thom ubi su- μri pra&perpulchre probatur auctoritate&definitio sentis ς- ne Cocili Floret mi sub Eugenio quarto elebrati, dμm ἰρ inquientis suartum sacramentum est poenitentia, reotinum cuius quasi materia, sunt actus poenitentis qui in tres ii mdistinguuntur partes, quarum prima est cordis contriti, ad quam pertinet ut doleat de peccato com c*tritia amisso,cum propolito non peccandi te cetero, securi nostνfesqda est oris consessio, ad quam percinet ut peccator 'D
635쪽
omnia peceat quorum memoriam babet, suo sacerdoti confiteatur integraliter Tertia satisfactio propeceatis secundum arbitrium sacerdotis , quae quidem praecipue fit per orationem ieiunium, Mele-
Concilii mosinam Forma huius sacramenti eli. Ego te absolTridenti uo Hoe idem eonfirmatur auctoritate sacri Concini iter iij ridentini Ses xiiiiicap. iii ubi sic dicitur Docet minui praeterea sancta synodus sacramenti poenitentiae sord poeni mam, in qua praecipue vis ita est, in illis ministri vertentias diis, positam esse. Ego te absoluo,&α quibus quidem
iram et . de Ecclesiae more praeee quaedam laudabiliter adiuniguntur, ad ipsius tamen forma essentiam equa is quam spectant, neque ad ipsius sacramenti administrationem sunt necessariae, Et illico subdit Sunt autem quali materia huius saeramenti, ipsius poenitentis actus, nempe, contritio, confessio. satisfactio, quiqna enus in poenitente, ad integritatem sacra- meriti, ad plenamque S perfectam peceatorum remissionem, ex dei filii tutione requiruntur. Hae ratione poenitentiae partes dicuntur. Et licet hare, adprobationem istius quod supponebatur,suffcere videantur, ut pote, irrefragabili praedictorum, veritate, conciliorum munita, nihilominus, nonnulla doctorum dicta ae asserta his,addere placuit . Inquit enim Macte sementiarum Magister dist. xvi. In persectione poe-senn nitentiae, tria obseruanda sunt, scilicet compunctio vannes, ordis, consessio oris, satisfactio operis. Et Ioannescistis a Christo mus sermone. xxix. de poenitentia Tom. mM l. ait Persecta poenitentia,cogit peccatorum omnia libenter ferre. In corde enim eontritio, in ore confessio, in opere tota humilitas. Hare est fiuctifera poen tentia. Quae auctoritas habetur. De Pen dist. j. αΑ ali iij. ca Perfecta August. quoque Deser.domini in os V monte Iib. j. eap. xxiij ait Tres sunt peccati diffe-- rentiae, an corde, & in facto, in consuetudine,
vel verbo, tanquam tres mortes. Et insta subdit.
Huic ergo tiplici mora triplici remedio occurri
636쪽
Consessione sacramentali. 28 Itur,contritione,confessione , satisfactione. Ex his seoti posautem clarissime conuincitur falsa,ae erronea Seoti ii de Sa- positio, dist. xiiij q. iiij. dist xvj. q. l. quarti sen qua cramento negat,contritionem, confessionem, S satisfactione, poeniten partes esse sacramenti poenitentiar, sed potius dispo sia, erro-tionem preluiam ut digne suscipiatur sacramentum, ea ea motus ratione, ut. xiiij. dist. asserit,quia sacramentum poenitentiae, apud ipsum, non est nisi sola Iacerdotis absolutio, qua virtus auium ad conserendahratiam applicatur. Haec sane opinio,huiusce sacramenti materiam, partem essentialem penitus aufert, quod supradictis duobus cocilijs omnino repugnat; Componitur etenim sacramentum quodlibet ex a - npria sua materia, suaque forma tanquam partibus es sentiae. Et licet forma prinei patior pars sit malefia ' pu
ramem ipsa, necessario concurrat, cum nequ at se ''i' mcramen i forma, sine materiae concursu, gratiam af ι''g'' serre. Utraque etenim pars, signum Meausa est ea . '' 'tiae. Nam poenitentis actu dum elauibus subduntur ecclesiae, gratiae sacramentalis, causa existunt. Falsa igitur Spericulosa est nune praelata Scoti opinio, utpote sacris conciliis aduerta, propterea nullatenus tenenda, atque sectanda . Et haec de secundo Quo ad tertium . Num videlicet confistio sacramentalis sit a Christo instituta, pariter ωpraecepta, idque ex sacris litteris probari quaeat. Ad quaesitum istud, respondent doctores, suisque in responsionibus haud parum dissident.Nam Glos. De Pen.dist. v.
m principio, postquam plures aliorum opiniones, ' τ'
hae de institutione recensuit, quas consulto reticen.
da existimo, propriam ponit, inquiens, sed melius dicitur,oris confessionem, institutam suisse a quada uniuersalis ecclesii traditione, potius quam ex noui Vel Veteris testamenti auctoritate, quae quide thadi ' ις' 'ti ecclesia obligatoria est, ut praeceptum, quod pro ' '
ergo necessaria est cosessio in mortalibus, apud nos,
637쪽
apud graecos non, quia non emanauit ad illos tradi-msἰ-; rio laut nec conficiunt in azimis, sed in sermenta- i,.Cui opinioni assentit Panormi .c. Omius triuiuue sexus. De Poenit.& remisdum inquit. Et mul-zria ium mihi placet haec opinio, quia non est aliqua au I toritas scripturae aperta, quae innuat deum, teu
,-, Christum initituisse eonsessionem hendam sacerdoti Et subdit,hodie tamen cum sit generalis apud nos .ita ilia traditio, mortaliter peccaret latinus, non ten-
do onsessione. Ab his duabus opinionibus, haudi, et multum abesse videtur, sanctus Bonaventura dist.
vij. iiij sent.art.j.par.il .di itinctionis,q.lil prout re T ἡ citat Sotus dist.xviij.nil sent.q.j.art.J.qui ait, nice nitenti sacramento,duo esse,scilicet absolutionem, his quae eli tormale lacramenti,& confessionem quae elis risur materiale,quorum primum Christus instituit,Ioan. Di xx secundum vero non, sed insinuauit,s ideo confesso inquit,est a Christo insinuata, Mab Apostolis instituta,& a Iacob promulgata,cap. v. Epistoli suae, Et subdit,idem Solus,hanc suam doctrinam ad littera desumpsisse ab Alex.de Ales.iiij.par.summq ς' d.lxxvj.memb.iii .art. ij. Scotus autem dist.xvi .Fate Diq P metui. εκ e bis illis saluatoris, Ioan. xx.institutum quis tης ρ' .ma Cluisto suisse poenitentia sacramentum, 'θεμ non tanquam necessarium, sed tanquam Vtile, pro se itideque sacerdotibus commissum esse peccatoru nmς' μφη iudigium non ut necessarium, atqui ut arburaxi m
solum itile. Hi neque fieri, subdit ut si quispiam
sum, teneret confessionem ipsam, solum de praecep ος ' se eclesiae,nequiret faciliter impugnari,quamquam rationabilius asseverandum sit,eanuplam de iure el- se diuino.Ex his Moti verbis videtur aperte colligi, ipsum velle,consessionem sacramentalem, equidem a Chrisso suisse institutam, at non tanquam necellatiam licet utilem,in proinde ab ipso minime praece-- tam Postremo Reuerendissimus Caietanus alio-
dum vir doctissimus, opinatur ex supradicti Joan
638쪽
Consessione sacramentali et 82
nis Euangelistae verbis cap xx confessionem ipsam De UM sacramentalem, perpulchre quidem esse a Christo te eonfesinstitutam, sed non auricularem,nec hanc ipsam esse sonis i praereptam. Inquit enim in Commentarijs suis su stitutione per praefato capite, super verbis illic non allum ae praeeia esse locum,sed eundem fore primum vltimum, in pto. testamento novo, in specie peccatorum remissionem, ab hominibus fieri posse, explicantem Moduautem confitendi ad aures quo Catholica utiturie-clesia , ratione cuius auricularis confessio vocitatur tenet ab ecclesia suisse institutum . Qua re ac obiectionem ab ipso factam, respondens, ait, quod sicut in baptismo, Christus non instituit modum baptieta. di siue immergendo, siue infundendo,siue aspergendo, sed modos reliquit ecclesiae sui, ita in sacram et op patientiae instituit consessionem voluntata a peccati, sed modum confitendi,& similiter absoluendi, an ad aurem, an publice, ecclesie usui reliquit, iuxta in qualitatem peccati, publici vel occulti Heae sunt famos doctorum hae in re opiniones, quae quantum veritatis, falsitatisve, contineant, sequem conesusione perspicuum fiet. Quo ad quartum igitur,liare affirmatur coclusio,
Confessio sacramentalis pariter auricularis noab alio praeterquam a Christo saluatore nostro instituta est, ab eodemque praecepta. Conclusio hare, cum duas habeat partes quoad utrasque pulcherrime probatur. Et prima quidem nempe clico risessio sita solo Christo instituta, clarissima euadet, si ab illo saluatoris axiomate; Matth. xviij.exordium sumpserimus, id ipsum. que declarauerimus,quod suis dixit Apostolis, vides ieet. Amen dico vobis quaecunque alligaueritis super terra,erunt ligata in coelo,& quaecunque solueritis,erunt soluta in coelo. Quoniam ex hisce verbis, constat, Cluit u , verum deum, verumque hominem, duplicem eis
639쪽
Christus suisque succetatibus dedisse, seu communicasse cla dominus em, non quidem materialem,at spiritualem , alte- duplicem ram, scientiae, potentiae,alteram. Claui quippe scien Apulo tu tiae est facultas, siue potestas, iudicibus ecclesiae, nepe suis claue sacerdotibus,a Christo collata,qua discernunt, iudi- dedit,scie an sidefiniunt, quinam digni lint, ae benemeriti,tia scali ut in regnum coeleste recipiantur, quique indigni imcet, po meritiue, ut ab eodem penitus regno secludantur. tentia. lauis vero potentiar, est facultas qua praefati iudi-Clai A si ces exequuntur ea omnia, quae per clauem scientiaeentis Q d finita, seu iudicata sunt. Et heae Elaues reuera sunt, sit quas iampridem ipse Christus Matth. xvs Petro pol Clauu po licitus fuerat sedatutum,dum dixit. Tibi dabo clarantita de ues regni coelorum Et quodcunque ligaueris superfnitio. terram, erit ligatum in coelis, inuodcunq; soluerisClaue j super terram ,erit blutum in coelis . Has aut claues, fate, in se veluti spiruuales, in solo deo, per essentiam, aucto
ι deo per ritatem, esse dicimus, qliquidem ipse solus, ostium
essentiam, coeli, per laetalia crimina, clausum, aperiat, gratiamCHauelo infundendo, seccata remittendo, claudatque graritatem , t iam haud tribuendo, iecoria, mi me deletido
sunt In Christo vero, solo,ut ecclesiae capite, per excelle- In Chrse iam, easdem extare docemus, quoniam per suae passo sunt sionis meritum, coeli ianuam aperuit, peccato rura claues ex obstacula remouedo, eamque his clausit, qui in suis cedentia permanentes sceleribus, praefate paelionis fructum effectumque percipere negligunt. In sacerdotibus postremo Christi ministris, pariter iudicibus has ipsas ministerialiter solum reperii Lastruimus, quia eum ex latere Christi dormientis in cruce, sacra meta profluxerint, quibus catholica fabricatur ecclesia, in ei Memque passionis virtus remaneat, quorum sacerdotes pli,dispensatores existuc,o id, haud propria, sed diuina virtute, N passionis Christi ervicacia, peceata remittere, vel retinere ministerialiter perpultare dicuntur. Dum enim sacerdotes per sacramentum pem tentie, fidelibus, actualia peccata rem Iti ut,
640쪽
eaipsa soluunt,& eisdem, coelum aperiunt, dumque ipsa retinent,ligant, coelumque oecludunt, sicque clauium actus minitterialiter excercent. Hasce autem Apostolis eorumque successis ribus , , in ictris a Christo post resurrectionem suam fuisse traditas,
ex illo Ioannis cap. xx.apertistime comprobatur,ubi dieitur. Accipite Spiritum sanctum . Quorum remi Euanseritis peccata, remittuntur eis, quorum retinueri xeli vertis,retenta sunt. His certe verbis, velint, nolint haere bis paenitiei, pq nitentiae sacramentum instituitur,confessio sa rentia saeramentalis pariter Mauricularis ordinatur, Sistra cramentsique sacerdotibus, clauis, impenditur. Hare omnia es insiluisitescent, si isth qc verba a Christo prolata, iuxta gelis ommo manum catholicumque sensum, interpretentur. Ita stratur. que eorum interpretationi, operam demus Aeeipite
inquit spiritum sanctum, ut eo rectore, eo duce, ipso suggerente, impirante illuminante, docente,ea expleatis,ea exequimini, quae vobis faciunda ppono .
Accipite inquam Spiritum sanctum, quo admirabile
vobis, diuinamque potestatem, nuncnunc tradenda, quam rectissime,exercere valeatis. Haec autem est mira potestas qua vobis, caeterisque sacerdotibus vices vestras frangentibus, pr beo, ut quorumcunq; sacro baptismate ablutorum meam quendem sectantium, peccata remiseritis, remittuntur eis; Remiseritis inquit Christus, sinon remissa dixeritis, aut commostraueritis, seu declaraueritis,quoniam haec peccato
rum remissio per sacerdotes effecta, no solum significationem,at,incientiam, licet ministerialemAicit, Et quorumcunque subdit retinueritis retenta sum . Eadem quippe potestate,qua delicta omnia, tu eordis,tum oris, tum denique operis, remittetis, eadem quoq; sancto suggerente spiritu, peccata,retinebitis .
Huc quaeso accedant haeretici, huc accedant quicunque sacramentalem auricularemque confessionem
inficiantur a Christo fore institutam . Dieant oblacro,at recta ratione, tantur. Nonne hisce clarissimis