Antidotum salutare contra pestiferos morbos malae linguae, compositum & collectum ex Sacra Scriptura & doctrina SS. patrum per R.P. Ioannem d'Assignies abbatem Nizellensem

발행: 1574년

분량: 775페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

651쪽

Quaestio De

erroneam pariter lae reticam graecorum opinionem, negantium consessionem lacerdotibus esse fa- . . ciendum, quae quidem opinio ponitur. De Peni.dist. Ex, ct Quidam Constat insuper Ioannis Vultclem ρνη in opinionem erroneam esse,& ut haereticam a Conci μrhςr i ita Constantienti damnatam qui asserebat nomini debite contrito, sibi supei fluam inutilemque fore, in U omnem exteriorem confessionem Constat demum ρ'ς ρ exit sati conetis auctoritate,omnes, confessionem ρψφρ' ' saeramentalem anteductam inficiantes,haereticos ene iςr ρ ς se Si quispiam vero videre peroptat auctoritates qui ντμ' ' bus innituntue, male de confessione vocali, sentientes, videat Gratianum. De Peni.dist j.cap. Porro. per totum, videat Mearunde solutionem . eadem dist. e. Quis aliquando. 9.His auctoritatibus. Videat Magilirum sententiarum dist. xvij. ubi complures ponit auctoritates, quibus negari videtur quod confessio ipsa sacerdotibus facta sit necessaria, & eisdem respondet. Demum aduersus hane eonsessionis necessitatem, unum adducitur argumentum apparentiam habens, Arrumen, a G.Thom .iactum iiii l. sent.dist.xvij. q.iil .art. j. tum ad quaestiuncula. & iij. par. q. lxxxiiij. art. v. est,aver le. Quotiescunque peccatorum remissio per grafatum L. tiae infusionem fieri potest absque consessione, eaip- clusione. sa, mime necissaria est, atqui peccatorum remissio sine confessione fieri poteli igitur ipsa, non necessaria est maior ex se perspicua est,& minor probatur, Quia legitur Ioan .viij. Climstum adulterae,&Petro Matth. x xvj.&Mariae Magdalenae, Luc. vij. absque vita poenitentiad confessione, remissime peecata, Paulo quoque Apostolo, ut habetur ad Cal. - iris i. Et primae Cor xv.& secun .xij igitur non neces-- mi, ob salutem consequendam,astruetur ipsa con- Auis sessio. . . t q. ς M. Plirie argumento pulcherrime satisfacit. D. In.

chr I usi; . eitatis, inquiens Christum utpote dei filium, si ecclesiae

652쪽

Consessione sacramentalia 289

ecclesia que caput,potestatem, quam excellentia vocitamus,habuisse, cui sane competit videlictorum remissionem absque sacramenti essicere possit, ex solius gratia infusione, quandoquidem virtutem suam sacramentas, minime alligauerit,in propterea praefatis Apostolis mulieribus, absque conseiasione, remisi ille peccamina,quod certe alis sacerdotibus hae potestate earentibus,non conuenit. Cum enim dicimus sacramentum confessionis aeue nitentiae necessarium fore ad peccatorum remissionem salutem nanciscendam, intelligimus id, quando iure ordinario fit respectu ministrorum Christi, non aliam habentium potestatem remittendi peccata ,

quam per sacramenta ab ipso Christo instituta. Ommitto aliam responsionem ab ipsemet. D. Thom .da Secundatam. iiij lent loco citato, ad secundum argumentum ad rq

nempe quod&si non legatur praedictorum Aposto nenium Iorum dictatam mulierum,facta conressio,esie a sonsio, men potuit, ut eam ipsam fecerint, quandoquidem plura sint sacta,quae minime extant scripta. Potest moe pariter fieri argumentum . Per vera Argumera solamque contritionem , possunt euncta actualia, . aliud, peecata deleri, igitur non si necesssaria consistio, An duersus

tecedens a cunctis conceditur Theologis,cum con conuinio tritio veram persecta,sine gratii caritate, peccato nem,ulorum rem illiu a,esie nequaeat, consequentia vero pro m. 'batur,Quia cum contrario prima sit sacramenti poenitentiae pars confestionemque empore praecedat,

si iam per ipsam sunt rem sapeccata, confessio superuacanea erit, quia reste Aristotele . . physie tex.

eo n.lvj. Quod per pauciora fieri potest,per plura fieri non debet. uia2 a

Huic quoque perpulchre satis fit argumento diei optima,turque eontritioni semper esse annexum propositu . I in confitendi ut inquit. D.Thom. iiij sent dist.xvii ' iiij.art. j.quaestiuncula. iiij. S. iij. par. q, c. ari, ij, adpri 4horis. mum ait Contritio secundum essentiam' videm est

653쪽

Quaestio De

in eorde, pertinet ad interiorem poenitentiam, vir

tu aliter autem pertinet ad exteriorem poenuentia

inquantum, scilicet implicat propositum conlitendi S satisfaciendi. Hoe idem firmatur S corroboratur C. trili, auctoritate Concilij ridentini,inquientis Ses. xiiij. iuxta dὸ cap i ij. Et si eontritionem hanc aliquando carit me termiui persectam esse contingat, hominumque deo recontionems culiare, priusquam hoc sacramentum, actu suscipia cri Coue tur ipsam nihilominus reconciliationem ipsi conli Tridjii titioni, sane sacramenti voto, quod is illa includi-m,pecca turri non esse adscribenda in Pedocet sancta synota non e dum itidem ex ipsius contritionis partis sacramenti

militi si poenitentim definitione patet, dum asseritur, ipsam ne sacra displicentiamin voluntarium dolorem de perpetransenticon is facinoribus assumptum, cum proposito ea ipsa vimionis . tandi de cetero, cum propositoque confitendi sa- ωοι. tisfaciendi. Hinc fit ut antecedens assumptum intellii gatur,hoc modo veritate fulchi,nempe ut dicamus, Per velam solamque contritionem actualia cuncta

deleri, si in voto adsit propositum confitendi, quia Remo id ipso proposito confitendi remoto, contritio vera &propb A periecta non ellet nee actualia peccata deleret, Antes..,ui P cedente igitur sic intellecto pariterin admitso, neganeo ιὸu' da est consequetia quoniam necessum est, ut id quod dicti . voto susceptum est, actu dum opportunitas aderit, is ibis.' suscipiatur; Si autem quispiam vere contritus,ti ob metus,o id propositum confitendi habens,casu quopiam sine fa n.qui actuali consessione e vita decederet, iste proculdubiopaeeaiam cluaretur, Etsi argueretur igitur non et necessaria remiit. , actualis confessio, neganda ei consequentia si absoxa,quoniam te intelligatur,si vero in propolito casu solum, gra

nes- tis admittitur,' acum voluntas apud deum pro ruta, tui morepusetur, hicque voluntarem confitendi habue si ... o. rit,in morte praeuentus, nivit, perinde ei ac sitsuisset confessus. Et hare de Consessionis sacramen Mis institutione,ac praecepto, dicta sussiciant.

Quaestio

654쪽

Quaestio De licitassilicitaque dimissione uxoris propter adulterium.

Et de libello repudii.

i RSU Et is liceat, uxorem quam certo agnoscit adulteram,dimittere, Maliam ducere. Haec quaestio dissicultate non caret sob contrarias doctorum opiniones. Eapropter ut haec perlucida fiat, sic procede. mus, ut prius terminum unuin quaestione positum, declaremus,deinde distinctioinem unicam, sub ij ciamus, ex positaque distinctione , duplicem subdemus conclusioneis, tuis cum probationibus, Postremo dissicultates circa eas emergen tes pulcherrime dissolvemus. Quo ad primum annotandum est circa dimimionem ipsam , dum quaeritur , an liceat Iro, uxorem suam adulteram, dimitteret, bifariam intelligi posse de dimissione, scilicet,vcl totali, ita ut dilIoluatur matrimonium , eoque dissoluto , possit aliam in uxorem sibi coniungere, vel dedimimione duntaxat quoad cohabitionem aliorum; qua matrimonium minime di sisluitur. Et iuxta distinctonem hanc bimembrem,duplex ponitur conclusio, quarum altera est assirmatiua,negativa, altera, Lassirmatrua quidem est haee. ,-r est: Iuxta sanctiones canonieas, licet viro, uxorem suam quam noscit adulteram, dimittere quo ad To habitationem, S thorum . Negativa vero est D u. .

Nulli viro licet uxoremi suam, quam optirne nouit adulteram, totaliter dimitteres,d aliam durucere a b i ADPQ uti si viis: i

Dimisis

dultera intelligi potes, vel quo addi

totalem s

vel quoad iborsi

655쪽

Quaestio De

Canelusio . Et prima quidem conclutio, exclarissimo salua prima pl. toris dicto plerisque in locis, Opcime probatur. Nam ribiis pro Mauli v. inquit Christus dominus; Dictum et antitatur, Cr vis, nempe u tis,ut habetur, Deuter xx sit. Qui- sacra seri cunque dimiserat uxo te sciam, det ei libellum repu-ptura, in ' Ego autem dico vobis. Quia omnis qui dimis eis

sanctoris rit uxorem suam excepta fornicationis causa, tacitauctorita eam mechari, qui dimissam duxerit, adulterat. Et titu cap. xl x. sciscitantibus phariseis pariterin tem antibus ipsum saluatorem, Cur Moyses praeceperit dari libellum repudii plis uxoribus S dimittere, ite ipse respondit Quoniam Moyses ad duritiam ordis

vestra permisit vobis dimittere , uxores vestras , ab initio autem non fuit sic. Dico autem vobis, quia quicunque dimiserat uxorem suam nisi ob fornicationem, Mallam dixerit,mechatur. Et qui dimissam duxerit,mechatur. Marci quoque. cap.X.ast. Quicunque dimiserat uxorem suam,& aliam duxerit, adulterium committit luper eam, Et si uxor dimiserit vitii suum, alis nupserit,mechatur. Et postremo Lucae. xvj. inquit idem dominus.Omnis qui dimittit uxorem suam, alteram ducit, mechatur,4 qui dimisi iam a viro ducit, mechatur. Ex hisce quippe domini verbis, luce clarius patet vicere non quidem ex quacunque eavia,ex odio videlicet, vel lepra vel fetore,ac huiusmodi, uxorem, dimittere.at solum ob adulterium,ab ipsa,perpetratum. Quod di probatur pluribus sanctorum auctoritatibus. Nam D. Hieronymus in Epitaphio fabiole ad Oceanum , lie qui L. Praecepit dominus,vxorem non dimitti, excepta fornicationis causa, si dimitffa fuerat, manere annuptam. Et habetur haec sententia . xxxij. q. v. cap. Pr 'epit dominus. Et D. Augustinus. De adulteranis coniugiis sic ait. Cum enim Iudaei quaererent a Christo utrum liceret huiusmodi uxorem suam quacunque ex causa ,dimittere respondet eis . Nunquid legistis, quia qui fecit ab initio, masculum in femina

creauu

656쪽

creauit eos, quos ergo deus coluim xit, homo non

separet; Deinde sermonem suum ita conclusit,ut diceret, neminem posse dimittere uxorem sua . excepta fornicationis causa. Et recitantur haec verba ubi supra xxxij. q. v. c. Puto g. Cum ergo. Rursus idem Augustinus ut habetur ubi supra. e. Si uxorem, inquit. Si uxorem quis habeat sterilem, siue corpore deforme, siue debilem membris, vel ea eam, vel e laudam vel

surdam , vel aliquid aliud, siue morbis, siue laboribus doloribusque consectam δε quicquid excepta fornicationis causa, cogitari potest,uehementer horribile, pro societate fideque sustineat. Confirmatur hoe idem, ex Concilio Tolletano . xij tir ubi

supra.xxx iri .eap. Praeceptum Vbi dr. Praecep tim Contili domini est, ut excepta causa fornicationis, uxor a Vi T.y tangro dimitti non debeat. Amplius cori firmatur. A duo doctia

gustini auctoritate, de bono coniugali, aula herubi . supra.q. v De Licite, ubi dicitur Licite dimittit uxor, ob causam fornicationis, sed manet vinculsi prioris propter quod fit reus adulterii quicunque duxerit dimissam ob causam fornicationis Itidem habetur a Concilio Tridentino.Sessxxiiij.tan. viij. Postremo OnetlIis

D. Th. iiij. dist.xxxv. q. j. arr.j conclusionem praefata Tradentiis confirmans, ait Dominus dimittere Uxorem conces nuntist propter fornicationem in penam illius,qui fidem fregit , in savorem illius,qui fidem seruauit, ut minime ad reddendum debitum, ei, qui fidem non seruauit, sit astrictus. Atqui septem sub inculeat casus, in quibus non licet viro dimitterem uxorem adulteram . Quorum primus, est sid ipse vir adultor sit Geut uxor; Quia ut inquit August lib. . De ser. dtii in monte cap xxviij. Nihil iniquius est, quam causa fornica Nonis dimittere uxorem,si ipse coninnatitur fornicari Occurrit enim illud. In quo alterum

ii dicas,teipsum condemnas. Eadem enim agis, quietu iudieas. Quapropter quisquis vult fornicationsi causa, ab ij ceres, xorem, prior debet esse a fornicatici

657쪽

ror Quaestio De

ne purgatus, quod limiliter de semina dixerim . Et recitantur haec verba a Magistro len dist. citata

Gratiano. xxxii. q. V l .c. Nahth; Et q. v. cap. Praecepit, ubi ex ore Hieronymi dic utar. Praecepit dominus uxorem non debere dimitti, excepta causa fornica'tionis & si dimissa fuerit,manere innuptam . Quicquid iris praecipitur,hoc consequenter redundat ad

feminas. Non enim adultera uxor dimittenda est,&vir mechus retinendus. Et idem, rursus .c. Apud nos

dicitur. Apud nos quod non licet siminis que non licet viris,& eadem seruitus,pari conditione censet. Hoe idem habetur ex Innocentio Papa ubi supra. c. Christiana Et ex August. ubi supra.xxxij. q. vj. cap. Indignantur. Er. q. vij. c. Apostolus. Et de adult &stupr.c. Intelleximus,&.c.Tua fraternitas. Secundus

est, si ipse vir, uxorem prostituerit. Tertius,Si uxor, virum suum mortuum,probabiliter credes, ob longam eius absentiam,alteri nupsit. Quartus, si latenter ab aliquo est cognita, sub specie viri, lectum subintrantes. Quintus, si vi fuerit oppressa Sextus, si reeociliauerit tibi eam post perpetratum adulterium, carnaliter eam conoscens. Septimus, si matrimo , nio, in infidelitate utriusque contracto, vir dederit uxori libellum repudij,4 uxor, alteri nupserit,iunc' si utrique conuertantur ad catholicam fidem, tenetur, vir eam recipere.

i ta Verum si quispiam ob ijceret,no posse Virum, vX

Oh ς ερ rem adulteram dimittere, quia cum maius pecc xx

sit utrunque adulterium committere, quam alterum duntaxat,in tamen utroque adulterante, nequit di uortium fieri, igitur altero duntaxat adulterium comittente,nequibit diuortium celebrari. Obiectis Hule obiectioni facile respondetur, inquiendO,Piii, 4bo licet utroque adulterante,contra matrimonium, madetur gis peccetur, quam altero solum adulterante,quia tu diuortium solummodo fit, ex fornicationis causa, uno, alterum accusante, quod quidem ambobus meodem

658쪽

Lii ita illic itaque,&c. 292

eodem crimine existentibus,seu adulterantibus,accusatio interuenire non pote ii, propterea diuortiit, hoc in casu celebrari non valet. Et quia conclufio haec satis ex dictis clarescit, nec circa eam dissident doctores, propterea ad secundam transeamuc, non paruam dissicultatem habentem Erat altera negativa conclusio, uempe, 9 viro nolicet uxorem suam adulteram, limpliciter absolutecl. dimittere, taliam ducere. Haec autem clara perlucidaque euadet, si probauerimus, inseparabilitatem uxoris a viro, esse, tum de iure naturae, tum de iure diurno, tum etiam de iure humano . Et quidem, si sit de iure naturae probatur atrian

ex. D. Th. doctrina. iii dili. xxxiij.q. ij. art. j inqxuen, ni insepatis . Illud resertim esse delege naturae,quod natura rabilitia, bene instituta,accepi in suo principio. In separabili os de iuretas autem matrimonij est huiusmodi, quandoquide nuturo

dixerit Adam. Gen. ij. Hoc nunc os,eX Ossibus mei S a S caro, de carne mea,de Eua uxore sua, ex eius costa formata, loquendo, gitur. Rursus,inquit Matrimonium ex intentione naturae , ordinari, ad prolis

educationem, non solum per tempus aliquod, atqui per totam pro is vitam, quo fit, ut de lege naturae, prorsus sit, ut parentes, suis thesaurirent filiis fi lique pareruum, heredes existant; Hincque sequitur, quod cum proles suco e bonum, viri pariter uxoris, O-pONet, eorum societatem,perpetuo, nempe durante

virorumque vita, indivisam permanere secundum legis naturae dicta meis. Hoc idem assirmat. iis. Contra Gent. cap. cxxiij. dum inquit in prima ratione, ordinem naturalem exigere, ut in finem usque humanae vitae, pater & mater simul commaneant. Et in secunda ratione assererit contra naturalem Ordinem esse,mulierem, virum, posse deserere, quoniam si ipsum deserere valeret, non aequa ei viri ad mulieraei societas, at potius ex parte crvulieris, seruitus. Fiere

quoque ut in tertia tangit ratione, ii posset vir mulie

659쪽

z Quaestio. De

rem,dimittere, vel mulier virum, alteri copulari ut impediretur prolis certitudo, se lusa in uxorum pluralitate quoniam dum mulier, primo cognita viro, ab alio deinde cognosceretur, a quo concepta esset proles,nequaquam certo dignosceretur; Et haee quidem dicimus de inseparabilitate uxoris, a viro, quae matrimonio competit, ut id ipsum, in ossicium naturae,est Ordinatu na,quoniam si de inseparabi itate loquamur que matrimonio conuenit, ut sacrametum est a Christo institutum si e luce Marius eonstat, nullatenus uxorem, a viro posse separari, quandoquidem viri,ae mulieris per matrimonium coniunctio,ipsius Christi eum ecclesia,& verbi dei, eum humana natura,coniunctionem signifieet, quae omnino indit solubilis est. vi inquit idem. D. Th. iiij sen. loco supra citato, Rom. vij. Hairim Quod autem talis inseparabilitas, sit de iure diuini, insp no,pluribus comprobatur auctoritatibus. Et primarabilisas, quidem Apostoli Rom. vij. dicentis. Nam quae subes de ure viro est mulier,uiuente viro,alligata est legi. Mulier dinins . 'ppe quae diuina ex lege, sub viri potestate est eiusq. dominio,vt habetur Gen.iij.alligata est legi,qua tenetur viro conuiuere, Sion ad tempus quidem aliquod ,at quousque vita sungitur dicente. D. Matth. xix. Quod deus coniunxit,homo non separet. Et propterea inseparabilitatem hanc,perpetuo duratu tam,explicans, subdit. Si autem mortuus fueritvit eius, soluta est a lege viri, lege inquam coniunctionis; Et eoneludens ex supradictis, ait Igitur 'iuente viro, vocabitur adultera,si fuerit eum alio viro. Si autem mortuus fuerit vir eius, liberata est a lege viri, ut non sit adultera si suerit eum alio viro. Nee obsatilliad Apostoli Hebraeorum . xj. ubi dicitur. Ac

ceperunt mulieres, de resurrectione, mortuos suos, non obstat inquam quoniam non inquit Apostolus,quod mulieres,per resurrectionem, suos acceperint viros,atqui veluti matres,filios suos defunctos,

660쪽

Licita, illicitaque, A c. et sis

Per praefatam resurrectionem, receperunt. Et primae Cor. vij inquit His qui matrimonio iuncti sunt. praecipio non ego, sed dominus , uxorem a vir nodiscedere Quod si discesserit, manere innupt)m Q ut Viro suo reconciliari, vir, uxorem non di

mittat.

At dicet quispiam, sicut&nonnulli atrarunt, ex Obiectis. hisce Apostoli verbis, haberi quidem matrimoni indis lubilitatem, at si non accesserit uxoris adulter tu, quoniam lioe superueniente videtur dissolubilitas haec evanescere, quod expresse saluator Matth. xlx dicere videtur,dum mquit. Quicunque dimiserit uxorem suam, nisi ob fornicationem, S aliam duxerit, mechatur. Et qui dimissam duxerit, mechatur. Itidemque habetur Marei. x.& Luc. xvj Quamobrem interpretandum videtur utrunque Apostoli dictura, iuxta saluatoris sententiam Minterpretatione qua clare videtur,muliere seu uxore adulterante, matrimoni,vinculum porse dissolui. Verum huic obiectioni pulcherrime satisfiet, cu Osiem subtiliter examinabuntur, ea omnia quae disserun ni obuio tur,loco supra citato. Matth. xix ad matrimonium ipsum,Seius in dissolubilitatem spectantia Adhuiusce itaque rei clarit idinem exordiamur ab illis verbis, quae pharisei ad Chri lium accedentes, eumqueremptantes, dixerunt Trcet ne homini nupto, uxorem dimittere, quacunque ex causas Complures etenim erant causae, in veteri lege, quibus a Iudaeis, suae dimittebantur uxores, ut si illorum quispiam uxorem habebat sterilem, vel corpore deformem, caecam, vel surdam,ad interam, vel ab eo odio habitam, laetera id genus. Et ob id phati sei, ad Christum accedentes, eundemque temptantes, dixerunt. Si ieet huiusmodi, quacunque ex causae, uxorem stadimittere ita scilicet,ut causa quaelibet seruiens sta uxoris dimissionem, S ad dandum eidem,repudii

libellum . Quibus ipse respondit. Non legitiis

SEARCH

MENU NAVIGATION