장음표시 사용
641쪽
verbis specietenus Apostolis eorumque succetaribus,claues dantur, auctoritas potestasque, o fertur, remittendi pariter ωretinendi non lige aut illa, at si Omnia christicolarum peccat, Id prorsus fateatur, necessum est. Cumque talis peccatorum vera remissio,& ipsa retentio, fieri nequetat nisi per absolutionem exhibitam, que forma est sacramentii nitetit . vel eiusdem absolutionis negationem, per quam delicta retinentur, nonne luce clarius cernunt, his ver bis, ct sacramentum poenitentiae institutum, confessionem eius partem pariter institutam firmatam&promulgatam esse Atqui catholicam hanc verita riΠM tem adhue clariorem apertioremque reddamus Per
per pro spieuum est enim in dum Christus Apostolis suis,
ta verba, e cunctis eius ministris, nempe sacerdotibus, pote- instituit statem tradidit remittendi retinendique peccata, ip- ψοἰρ sos constituisse iudices quandoquidem remittere, ac sacer retinere,actus sint,iudicium iudicis praesupponetes, dotes mi & agnitionem causae remistionis, ac retentionis ex-ninro postulantes, Itaque operaeprecium erit, ut sacerdo- suos iudi tes Christi ministri, iudices instituti,antequam iuce dicium,aesentetiam serant,reorum crimina norint, si aequum debeat esse iudicium. Cum autem ea ipsa, presertim occulta mortalia,scire nequeant, nisi proprio conficiantur ore, necessarium penitus erit, ut speciatim singula, proserant, indicentque sacerdoti attentissime audienti,quod ignoscere valeat, nu rei,
digni, vel indigni sint absolutione, & digni quidem
Cense si absoluantur,indigni vero ipsa absolutione careant. nem auri ubd autem anticularis confessio ab ipsemet Clitieularem imo saluatore, non autem ab humano iure sit instituta Me secre clarissime probatur. Quia cum ex supradictis verbis taca bo Ioan .xx. pul herrim ei cobatum fuerit Christum pHasse n sum .eonfessionem sacramentalem instituisse, dum Ritutam Apostolis eiusque succetam bus claues tradidit,qui essecocis bus valerent xvaleant, quaritis peccata etiam occul- prpia tissima remittere,vel retinere, neque antq. idissicere
642쪽
nii tentes ipsi, sacerdotibus veluti ordinarijs iudicibus crimina detegis id singula, iusque naturae pariter diuinum, omnino exposcant, ut id quod secretissimum est occultissimum 'mortalis tamen&quandoque nephandi criminis naturam habens a quopiam perpetratum, publice minime detegatur, confiteatur, ne ob id apud omnes, perpetua ratur infamia, ea propter necessum est, ut id quod occulte perpetratum et occulte secretaeque eonfiteatur. Si igitur consessio sacrametatis a Christo est instituta , uti probatum est, inius quoque naturalis modus, utpote ipsam necessario sequens, ab ipso erit institutus. Et quis obsecro, nisi demens, astruere potest,que piam, maxima exitialia perpetrantem crimina,ad cofessione illorum publicam tenerio Quae enim a deo sunt maxime ordinata sunt, igitur si occultissima, tu cordis, tumoris dum deniq; operis constenda sunt, non publice, igitur secrete, ad auremque confiteno erunt,o idque pulcherrime concludetur, auricularem confessionem, non ecclesie, sui, quoad eius modum esse relictam modus enim cuiuspiam rei, rem ipsam naturaliter,ae necessario sequens,ab ipsa, separari nequit quamuis possit si sit extraneus,modus autem praedictita necesIario consessionem sequitur sacramentalem respectu occuliorum eriminum
qu ut ipsa in 'parabilis est Nec est qua ratio de
modo baptismatis,eum hie modus, quocunque mo do fiat,o publice semper,&absque baptietati praeiu E dictud scio heri quaeati quod de modo confessionis dicino pariter epotest . Non tenet igitur similitudo haec ab ipso Re dieendis
uerend. Caietano data, loco supraeitato. Posset in sal eon- rectissime diei, modum baptizandi esse a Christo Oia uincitur, dem institutum verum ab ecclesia per traditioneis praefata Apostolorum esse usitatum,&obseruatum. Falsa gi Caietanῆtur ex his dictis pariter ωdicendis ommno conuin inmo-citur opinio ipsitis Reuerend. Caietani tenentis aurilialia maeu.arem confessionem non esse a Christo insit tuta ne supra
643쪽
Falsa quoque& redditur Glossatoris, 'anormi- te s. Bonaventuri opinio, locis supra citatis, aperte docentium eam ipsam sacramentalem, Mauriculare consessionem ,haud esse a Christo institutam, nee ex sacris literis comprobatam, at potius ex quadam niuersalis ecclesiae,vel Apostolorum traditione, emanatam. Et ut hasce opinione et omnino salsas conum eamus, proinde merito esse repellendas, utpote saeri Coeili Tridentini determinationi, aduer Ias, eius E caesi verba in medium adducimus. Hare enim eius sunt Gisellii is esse verba,sessi xiiij. cap j. sacramenti penitentiq, Tridini institutionem,deo arantia Dominus autem sacrameis δὲ is tum poenitentiae tunc praecipue instituit, cum amor in iis iis tuis excitatus, insumauit indiscipulos suos, dicens. o. . Accipite Spiritum sanctum quorum remiseritis peciῖ ata emittuntur eis,&quorum retinueritis, recenta sunt. Quota insigni acto, siverbis tam perspicuis,mnes fati potestatem remittendi & retinendi peccata,ad recon
z .vita iliandos fideles, post baptismum lapsos, Apostolis, et eoium legitimis successoribus filisse communica
tam uniuersorum patrum consensus semper intellexit, Nouatianos remittendi peccata olim pertinaciter negantes , magna ratione, ecclesia catholica, tanquam haereticos explosit,atq; condemnauit. Quare sancta Synodus verissimum hune illorum verborum domini sensum, probans S recipiens, damnatearum commentietas interpretationes,qui verbata ad potestatem praedicandi verbum dei. Clitaui euangelium an nunciandi, contra huiusmodi sacra menti institutionem falso detorquent. Et infra eadeSess. cap. v. de confessionis saeramentalis,& auricularis institutione hae verba leguntur. Ex institutione sacramenti penitentia iam explicata, uniuersa ecclesia semper intellexit, institutam etiam esse a domino integram peccatorum eo fessionem, omnibus poli baptismum lapsis, iure diuino necessariam existere, quia dominus noster Iesus Christus e tetris ascensu
644쪽
rus ad coelos, sacerdotes sui ipsius vicarios reli uittanquamir fides,& iudices, ad quos omnia mortalia crimina deserantur, in quae Chri it fidelis ceciderint quo pro potestate clauium rimissionis, aut recetionis peccatorum sententiam pronuncient. Conflat enim sacerdotes iudieium hoc incognita causa exercere non potuisse, neque aequitatem qu dem illos in penis iniungendis seruare potuisse, si in genere dii taxat, non potius in specie, ac sigiliatim ba ipsi, peccata declarassent. Ex his colligitur oportere omnia peccata mortalia quorum post diligetem sui discussionem,conscientiam habent, in cofellione recenseri, etiam si occultissima illa sint. Et infra circa calcem capituli, sie legitur. Ceterum quo admoduconfitendi secreto apud solum sacerdotem, etsi Christus non vetuerit quin aliquis in vindictam suorum scelerum,& sui humiliationem, tum ob aliorum exeplum, tum ob ecclesiae ldificationem delicta sua pu-hlice eonfiteri possit, non est tamen hoc diuinopiaecepto mandatum, nec satis consulte humana aliqua lege praeciperetur,ut delicta presertim secreta, publica essent consessione aperienda. Vnde cum a sanctissimis patribus, magno unanimique consensu, secreta confessio sacramentalis qua ab initio eccletia via est, di modo utitur,suerit semper comm ei data, manifeste refellitur inanis eorum calumnia,qui cum a diuino mandato alienam, Minuentum humanum isse,atque a patribus in Concilio Lateranensi congregatis cinitium habuisse , docere non verentur. Neque
enim per Lateranense Concilium, ecclesia ualuit, ut Christi fideles confiterentur,quod iure diuino necessarium, Minstitutum esse intellexerat, sed ut praece-Itum constitionis, saltem semel in anno, ab omnius, singulis,cum ad annos discretionis peruenissent, impleretur . Hucusque sacrum Tridentinum Concilium. Quid obsecro clarius apertiusq. ab hoc sacro Concilio, de huius sacramenti poenitentiae, sacra
645쪽
cramentalis, ae auricularis seu secrete confessionis, influutione, ae etiam necessitate dici poterat Huic D Tbom eat licitiee veritati, arrident complura. D. h. dicta snta, tu Nam . iiij. Contra Gent cap. xxis inquit, s solus ribui Christus est sacramentorum instituto S auctor; El.
ἰος pol ii: quaest. lxiiij artic ij ad primum ait, quod ea quaeto, G pr in sacramentis aguntur, perio ne instituta, non ate con sunt de necessitate sacramenti, sed ad quandam spe- μφεο- ctant solemnitatem ea vero quae sunt de necessita-
rotar, o sacramenti, ab ipso Christo sunt inlli tuta, qui est opinionis deus momo . Et in responsione ad tertium inquit, mediecto quod Apostoli, Meorum successores sunt vi earlydeii, docto quantum ad regimen celesiae constitutae per fidem rum, eli-- fidei sacramenta,unde. subdit sicut non eis licet
minatis aliam ecclesiam constituere, ita non licet eis trade nem. realiam fidem , neque instituere alia sacramenta Amplius iiij. sent dist. ij. q.j art. iiij.quaestiuncula. iiii ait, institutionem sacramentorum ad plenitudinem potestatis Christi pertinere, quam sibi ipse reseruauit in sacramentis, quandoquidem ex institutione habeant sacramenta ipsa quod significent,&subinculcat, non esse puri hominis sacramenta mutare, vel a sacramentis absoluere, ves eaipsa instituere, quoniam omnia nouae legis sacramenta, a Christo institutionem habere noscuntur.
R mari Ex his autem D.Thom .dictis,talis potest confidissima et ratio . Omnia sacramenta sunt a Christo solo in-
ex. D.Th. stituta, Pei nitentia est sacramentum consessio eius
di hi de pars, uti supra probatum est, igitur tam poenitentia sumpta, quam confessio, a Christo solo institutionem habet.
ad conclo Ad idem hare atra adducitur ratio. Quia qui solussionis pro dat sacramentis nouae legis, virtutem causandi grabationi tiamin instificandi,ille solus est sacramentorum in- Ad idem xl tutor,&author, atqui solus Christus verus deus Hiaratim Chomo dat ipsis sacramentis virtutem causandi gratiam&iusti scandi, igitur solus Christus est sacramentorum institutorin auctor Maior ex se elatissima
646쪽
Consessione sacramentali . 8 S
rissima euadit, Minor autem probatur, quoniam tolus deus est qui principaliter iustis eat Rom. Vall. Ac
Ioan . primo Gratia veritas peri sum Chalitum, sacramenta autem initrumentaliter graciam conferuntd iustificant, ut duo concilia generalia locens,
Florentinum, videlicet,& Tridentinum N mal serentinum ponens discrimen inter saeramen 2 vere
ris&noue legis, inquit quod antiquae lepis ciera menta haud gratiam causabant, at eam solum petpamionem Christi dandam, figurabant, noua autem Euangelicae legis S gratiam continent, ipsam di, gne suscipientibus conferunt. Tridentinum autem sic habet Scss. Vij can. Vj. fidentia Si quis dixerit sacramenta noue legis non contine rium Canre gratiam quam significant aut gratiam ipse non cilium. ponentibus obicem non conferre, anathema sit. Secunda vero conelusionis pars, nempe quod consessio sit diuino iure praecepta, nune elucidanda eli&probanda. Et primo quidem hac suadetur ratione F g esse Quia quod mortalibus , fidelibus cunctis in laetate eisma, Perimen prolapsis, necessarium eli omnino ad se tu secundatem consequendam,id intelligitur isse praeceptum , partis eius
at poenitentiae sacramentum, mortalibus cunctis in dem eonia laetate crimen prolapsis, necessarium est penitiis, ad elusonis , salutem consequendam, igitur poenitentiae sacranaen probaιιο- tum,intelligitur esse praeceptiam, tunc vltra poeui te nos.
tia sacramentum est praeceptum , igitur di ipsa consesso quae est eius, prs, ut supra declaratum eli Maior ex eo liquet, inita non ulla ratione baptismatis sacramentum a Clitasto constat esse Draeceptum. Ioan iij. ubi dicitur. Nisi quis renatus fuerit ex aquar Spiritussancto non potest introire in regnum diri.
tes bapti ari res eos in nomine patris xiiiij I pixi
tussancti, VMire vlt. ubi habe rur, Eunte in nul', juru, ita dum vnio x um, pia dicate Eu.m gelium omnio ea 'tur l. Qui crediderit4 baptianus ne iit,saluus erio
647쪽
nisi quia absolute simpliciterque ad salutem cape sendam est pernecessarium, utpote quoin originale actuale peccatum si simul adest, ut in adultis, baptizati deletur,Si etenim hoc baptismatis saeramentum hae necessitate careret, ita ut eo semoto,porsent mortales salutem nancisci aeternam dubio procul non esset a Christo praeceptum . Atqui originale crimen, lactuale quoque si in aliquo ut in adulto simul reperiatur, aeternae salutis , assequutionem impediens,remcueri nequit, nisi per ipsum bapti iama, ob id dicitur esse praeceptum. Itaque remota haius necessitate & praeceptum erit ammotum. Perspicua est igitur maior,& minor perpulchre probatur Et ex scripturis quidem Nam Lue.xiij. inquit dominus. Nisi poenitentiam egeritis,omnes simul peribi-mnelli tis. Ex taetro vero Tridentino Concilio Sess. xiiij. Tridenti eap. ij. ubi in calce, sic inquit. Est autem hoc sacramenaeum tum poenitentiae lapsis post baptismum ad salutem necessarium,ut nondum regeneratis, ipse baptismusis Itidem de confessione,cap.v.his verbis affirmat, Ex institutione sacramenti poenitentia iam explicata, uniuersa semper intellexit ecclesia institutam etiam esse a domino integram peccatorum consessionem& omnibus post baptismum lapsis iure diuino necessariam existere, Libidem rationem subi angit quam
pridicta quisque ex se videre potest. Ex doctrina autem M. seeuuta 'hom .pluribus in locis tradita,confirmatur. Nam eonclusio quar L . Contra Gent. cap.lxxij. sic ait. Cum autemni pars , subire poenam pro culpa audicium quoddam requi- pluribu . rat, oportet quod poenitens qui se Christo sanan-Dal, di dum commisit,Christi iudicium,in taxatione poenaeeFi, eonfir e pectet, quod quidem per suos ministros exhibet
Christus sicut&cetera sacramenta Nullus autem' potes iudicare de culpis, alias ignorat necessariun Li igitur fuit confessionem institui quasi secundam partem huius sacramenti, ut culpa poenitentis innotestat Christi ministro Oportet igitur ministrum cui
648쪽
misit eonfessio, iudiciariam potestatem habere vi-ee Christi, qui constitutus est iudex vivorum4 mor
do Et ideo necessarium est ad salutem peccatoris quod peccatum remoueatur ab eo. Quod quidem fieri non potest sine poenitentiae sacramento, in quo operatur virtus passionis Christi, per absolutionem sacerdotissimul eum opere poenitentis qui cooperatur gratiae, ad destructione peccati. Vnde patet quod sacramentum poenitentie est necesiarium ad salutem post peccatum, sicut medicatio corporalis,postquam homo in morbum periculosum inciderit Amplius. iiij. sent.dist. xvij. q. iij art. j quaestiuncula j ita docet Passio Christi sine cuius virtute, nec actuale nee originale peccatum dimittitur, in nobis operatur per sacramentorum susceptionem quae ex ipsa efficariani habent, ideo ad culpa remissionem S actualis
Soriginalis, requiritur sacramentum cilesiae vel actu susceptum , vel saltem voto, quando articulus necessitatis non contemptus, sacramentum excludit, Sper consequens illa sacramenta quae ordinantureontra culpam cum qua salus esse non potest, sunt de
necessitate salutis,4 ideo sicut baptismus quo dei
tur originale,est de necessitate salutis, ita&poenitentiae sacramen rum . Probatur quoque S ipsa minor assumpta propositio ex sermonibus Augustini de , tempore Ser. lxvj. ubi ait Hortatur nos saepius sacra scriptura ad medicamenta fugere confissionis, non quod deus indigeat consessione nostra, cui omni presto sunt, quae cogitamus, loquimur, aut agimus ''' sed nos aliter se tui esse non pol ἰus, nisi consa mur poenitentes quod iniquae est; us negligentes, Verum hanc eandem sententiam tropositionem aliis doctorum dictis, in decretis, expressis, como L. Probati, hemus Habetur siquidem De Peni. dist. cap. Non ri, vi epotest. Ambrosisauctoritas in libro de Paradiso,s eu Ped quientis. Non potest quisque a peccato iustis cari linonis
649쪽
his, nis peccatum ante confessus suerat. Et sequenti .cap. Decisti alta ex sermone quadragesimae. Ecce nunc tempus ae Arem ceptabile adess, in quo consessio animam. morte litita, berat. Consessio aperit Paradisum, eonfessio spem se luandi tribuit Vnde scriptura dicit. Die tu iniquitates tuas, uti ulli ficeris,quia non meretur iustificari, i qui in vita Raa non vult confiteri Augustinus quo-- uhait Homil. xlix.&habetur eadem dist. eap. Agi- te Astite poenitentiam qualis agitur in ecclela vi o-rct pro vobis ecles a Nemo dicat sibi,occulte ago, apud deum ago, nouit deus qui orali ignoscit quae in corde ago. Ergo sine causa dictum,eu,quae solueris in terra soluta ei unt is coelo Ergo sine causa date sunt claues ecclesae dei Frustram iis Euange o Papa lium dei frustramus vel bum Christi. Et Leo papa.
ead m dist. cap. Suffcit. inquit Sussicit poenitentie oti sellit quae ormaum deo offertur deinde sacerdoti qui pro delictis pomitentium praecato accedit. His igitur apertillimus dinis, satis superque constat mino em esse probatam. Confessionem denique eias a Chrasto praee eptam,probatur auctoritate Reue-- - e. isti mi Caietant,suis in opusculis siue quot. Tom. Quae lito primo, ubi percunctaturinum omnes, ad
eritis silotihmaeluantur,&ubi oppositum sentit eius nubis iii Commentarijs super Ioari. cap. xx asseruis, ε ρ ' dicenti di niti a ratione , pro secundae opinionis p ' ibi positae tuitione. Qithyratio ecclesiastic praec psi se non est p-- pete consessionem ed praeceptam ino iure confessionem,determinare quo adtem 'I' inequutionis, propterea subdit, u eccl siae praecopto, non alia comprehenditur confestio, quam liti quae a Christo' est praecepta . Idque rursus ab eodem confirmatur ii . q. lxv. art. II. ad quartum dubium respondendo, quod homo sine peccato mo tali existens non tenetur ad confitendum semel in anno Dinon comprehenditur sub his quos praeceptum illud eec elis astringit , quoniam praeceptum
650쪽
ecelesiae de confessione semel in anno non est nisi determinatio praecepti diuini de consessione, ita quόd deus praecepit confessionem, ecclesia autem determinat praeceptum illud ad tale tempus. Ex hisce itaque
apertissimis testimonijs elucescit secunda pars praefate conclusionis, quae sane Catholica veritas est, ex qua,conuincimus Scoticam opinionem Talsam erroneam esse, utpote Concilij Tridentini determinationi, aduersantem, nedum tantorum patrum au ctoritati veritati, qua asserebatis poenitentia sacramentum haud necessarium , sed arbitrarium , consessionem pariter non necessariam at arbitrariam
esse. Id enim quod Scotum decepit fortasse est, quoniam arbitratur, ex eo quod poenitentes possunt ex pluribus sacerdotibus, absoluendi potestatem, habentibus, quem magis ipsis libuerit,deligere, ut eidem confiteantur, dici debeat arbitraria consessio , atqui maxime fallitur quandoquidem Apostoliis omnes Christi ministri, sint ab ipso instituti, ut ordinata Laenecessaririudices, quibus, poenitentes, equo iure sub- ijci debent si aliquo laetati crimine irretiti, suam sa- lutem consequi volunt. Id sane hoc elucet exemplo.
Namsi diceremus regem quempiam in sua ciuitate
re aut quattuor ludices, ut ciuium causas agerent, instituisse, velitque praedictos ciues, illorum quemlibet adire posse pro suae expeditione cause, iiij certe non quia ciues possunt aliquem illorum iudicum, quem malunt eligere,iudices dicendi sunt arbitraris, at ordinarij, utpote a rege inlli tuti, qui cticiis ad eos accedentibus agnita, causa, iudicium suppeditent, sententiam,serant Hine aiebat Concilium Florentinum. Minister huius sacramenti est sacerdos habens auctoritatem absoluendi vel ordinariam vel ex com
missione superioris . Necessaria est igitur confessio, non arbitraria, utpote ordinariis facta tua cibus qui
ordinario iure, virtute auium poenitentadis absol-