장음표시 사용
81쪽
denso ac sicco anhelitu detentus febreq; interna uehementi laborans ingemisces quidem ex medio corde, at qui una tecum moerore amigatur, reperies neminem. proferes quidem uerba mollia, aces eminata, uerum non erit qui aures
det, sed quidquid tu proferes, quasi res
stulta , pro nihilo ducetur. Q ais tum te poenitentiae, ex perturbatione mente captum , ac stupidum commonefaciet Θ tui moerore conficiuntur, alieni spernunt atque nihili pendunt; amicus etiam ad co-monefaciendum tardus est, timens ne te
magis perturbet. Q od si te medicus sanitatem tibi promittendo decipiat, tu
de sanitate non desperas, eo quod natura uitae sis cupidus. mors impendet, &qui abducunt urgent, quiS te, amabo , eximet, ac ex talis malis eripiet ξ Deus ne ille, quem contempsisti Z at hic minime preceS tuas audiet, cum & tu ipsum none udieris.promissa ne exoluet Z quasi ueco prius datis probe usus sis . Nemo te inanibus uerbis circunueniat. imminebit enim tibi subita pernicies, & mors procellae instar aderit: ueniet Angelus moestiis & horridus, uiolenter abducens ac trahens animam tuam, peccatorum uinculis
82쪽
uinculis constrictam , ac frequenter se conuertentem ad ea, quae hic sunt: denique lugentem sine uoce, cum iam lamentationis instrumentum sit sublatum,
o quam te ipsum excruciabis, o quantum ingemisces, frustra iam poenitetiam ob mala consilia agens, quando conspexeris. hilaritatem iustorum, ob splendidam donorum distributionem, & tristitiam peccatorum, qui in tenebras profundissimas coniecti sunt . quae proferestum in dolore cordis tui Θ hei mihi in quies , quod non abiecerim hoc graue peccati onus, tum cum se mihi facilis deponendi occasio daret, sed ingentem
hunc malorum aceruum attraxerim. hei
mihi, quod maculas non deleverim, sed peccatis insignitus sim . nunc sane essem cum Angelis, nunc in coelestibus bonis delicias agerem, o perditum meum consilium, propter breuem ac menstrua peccati uoluptatem, in perpetuum omni genere cruciatus atque supplicii torquebor, propter carnis illecebras, in ignem aete num trador. Iustum iudicium Dei est, uocabar, nec parui; docebar, nec percipere uolui; testimonium afferebant mihi,
ego uero flocci pendebam. Haec & alia
83쪽
huiuscemodi dices,o homo, uicem tuam deflens, si antequam poenitentiam egeris , abreptus hinc fueris . tum aut g henna tibi erit extimescenda, aut regnuuendicandum. Ego quidem lachrymas profundere soleo, cum te uideo facinora turpitudinis, amplae gloriae Dei anteponere, & ob incontinentiae suauitate peccato ita inhaerere, ut summa cum distia
cultate ab eo diuelli possis. deniq; cum uideo , quod teipsum illis bonis , quae
promissa nobis sunt, ita orbes, ut uidere minime queas bona illius coelestis Hie rusalem. ne, obsecro, spem salutis abiicias. vult enim tui misereri iudex ac sua
misericordiam tibi impertiri, iuxta illu, qui dixit, Cordi est domino misericordia & iudicium. sed ita demum tui mi- Terebitur, si te reperierit post peccatum
humilem, contritum, ualdeq; deplorante praua facinora, quae clam perpetrasti; disi sine ullo pudore publicaueris ea, ita ut
roges fratrem, quo una tecum recuperandae sanitati studeat. Maod si te omnino miserabilem factum esse uiderit, eximiam suam misericordiam tibi tribuet ;sin uero cor, quod nulla poenitentia d citur, inuenerit, & spiritum superbum, ac nullam
84쪽
ac nullam te fidem habere futurae uitae, nihilque iudicium timere, tunc mulctam irrogabit. Quemadmodum enim di ligens , & humanus medicus, fomentis prius ac lenimentis mollibus tumorem sedare conatur , postquam uero uiderit molem nihil remittere , sed acriter reniti, abiecta misericordia ac molli curatione, ferri usum assumit. nam illis Deus, quos a multis lapsibus, pro sua summa humanitate cum sustulisset ac erereisset, deinde illi post longe imbecillior
bus se uincendos atque frangendos dederunt , minatur, prorsus se eis non condonaturum , inquiens, Non amplius ueniam concedam peccatis uestris. quibus
uerbis significationem nobis praebet, se iam saepius similia nobis remisisse . nam sine remissione diuina, difficile est illud genus uitae ingredi, quod est secundum
uirtutem. eum enim , qui cum quibusdam peccatis uitam contantinasset suam, deinde uelit ad frugem redire, uult D minus termino ueluti quodam, ea, quae praeterierunt circunscribere, ac remediualiquod post commisia scelera adhibere, quasi opera poenitentiae reuiuiscentem . at illum, qui haec frequenter promittit, sc
85쪽
frequenter iterum cadit, ut prorsus hominem desperatu ab humanitate sua e cludit . non enim ille, qui dicit, Pecc
ui , deinde in peccato persistit, confit tur , sed qui secundum Psal. & peccatum suum agnoscit, & illud odio habet. Vt enim nihil prodest et , qui aliquo morbo laborat, medici studium ac cura, si ipse
rebus, quae uitam corrumpunt, Operam
det; sic nullam utilitatem afferunt peccata remissa ei, cui condonata sunt, si in eis adhuc uolutetur. Desine itaque proximi mala curiose inquirere; ne des ociucogitationibus tuis, aliena uitia inquirendi , sed ad tuam propriam explorationem conuerte oculos tuos. multi enim
sunt, qui uident festucam in oculo fratris rabem uero in oculo proprio non conspiciunt. noli res alienas considerare, ne forte incurras in reprehensionem ali- cuius, perinde ac ille Pharisaeus , qui seipsum iustussi faciebat, Publicanum uero cxtenuabat; verum nunquam cesseS teipsum examinare, nunquid cogitado deliqueris , nunquid lingua mentem ac rationem praecurrente, aberraueriS, nun
quid perperam admiseris. emadmodum enim fieri non potest . ut quis sani- tatem
86쪽
tatem recuperet, morbo non immutato,
aut calidus fiat, si non penitus quieuerita refrigeratione ; nam haec se uicissim re cipere nequeunt; sic & eum, qui sanctam uitam acturus est, oportet ab omni malo prorsus abhorrere . non enim temporis quantitate, sed animi proposito poenitetitia iudicatur. Qui uero repudium improbae uitae remittunt, ac diuiniori student, seque in ea exercent, caueant ne seorsum, ac soli se exerceant. nam talem uitam oportet habere testes, quod extra omnem suspicionem praua fuerit. Si uero quis olim inescatus, aut diuitiaru puluerem ex iniquitate sibi cumulauit, ac mentem haristia curis implicauit, aut scelus petulantiae, quod difficile deleri possit, naturae affixit, aut reliquis criminibus seipsum addixit; is dum adhuc est
tempus, prius quam ad perfectum in te ritum deueniat, grauiora Onera deponat, & antequam nauis immergatur, merces eiiciat, quas iniuste quaesiverit. P cuniae recte eiectae, non pereunt iis, qui eas abiecerunt, sed quasi in alias naues onerarias magis tutas tranStatae , hoc est, in uentres pauperum seruantur, ad pD
tumque repellunt atque in hac uita ad-
87쪽
huc permanent. Nam illae perturbatio nes , quae tempore domantur, atque uincuntur, primum quidem tempore opus habent ad sui emendationem, deinde fontiore, ac magis persecto uitae instituto; si modo quis uolet ipsaru molem ac auctoritatem opprimere, atque ea radicitus euellere, quae iam longo a tempore in anima radices egerunt. Talis erat diligens illa Niniuitarum poenitentia, & sapiens ac coaceruata illa tribulatio, quae ne bruta quidem animantia supplicij cxpertia esse uoluit, sed ut etiam, ipsa n
cessitate adacta clamorem ederent, CX- cogitauit. separatus est enim uitulus, a uacca, abductus est a matreno ubere a gnus, puer lactas non fovebatur in maternis ulnis, uoces tollebantur de omnibus miserabiles, mutuo reclamantes ac resonantes. partus fame pressi, fontes lactis quaerebant, matres naturali quadam affectione perculsae, lugubri uoce foetus reuocabant . infantes etiam fame dominante, ex ingenti eiulatu disrumpebantur. matrum uiscera naturali dolore tabescebant . senex inter illos, lachrymis sedabat, & canos uellebat ac dilaniabat suos. adolescens & in flore aetatis consti
88쪽
tutus, uehementer lamentabatur. pauper suspiria ducebat . diues delitiarum oblitus, afflictioni, ut quae hominem temperatum efficeret, sese totum tradebat rex ipse splendorem & gloriam in pudorem transmutabat. deponebat enim coronam ,.& puluere caput conspergebat suum , purpuraque abiecta; saccum in duebat , throno alto ac sublimi dimisso, miserabiliter ad terram se abiiciebat ;propriis & regiis relictis deliciis, cum populo lachrymas profundebat: tanquam
unus e multis erat, dum communem omnium dominum ira incensum esse ce neret . Haec est seruorum sensu praeditorum prudentia; talis eorum, qui se De dis libidinibus immerserunt, poenitentia, nempe ut omni tempore aetatis austeritas& tristitia dominatum habeat in rem sensibilem ac sensus expertem, tum in eam, quae ex proposito ac uoluntate suscipitur, tum etiam quae ex necessitate existit.
Ob hoc cum uidisset ipsos Deus sic demissos & humiles factos, quasi eos nimis ingenti miseria afflixisset, & cladem eorum misertus est,& uindictam remisit, Iartitiam deniq; praebuit, quod uere p*nitentiam egi t. Proprium enim hoc
89쪽
est benignitatis diuinae, nimirum non tacite ac clam poenas inserre, sed ante eas per comminationes praedicere, ad poenitentiam uocando eos, qui se sceleribus contaminarunt. sic enim, & his per Ionam fecit,& Israeli peccanti non clam euersionem induxit, fed eam, seruum suum, ut pro populo uota faceret commouendo , praedixit, dicens, Missum me fac , & delebo populum hunc. Simile quiddam etiam in euangelio, ex illa tam ilitudine,quae est de ficu, discimus,cum eius dominus ad agricolam dicat, Ecce
treS continuos annos accedo ad ficum , quaerens fruetiim ex ipsa, nec tamen reperio, excinde ipsam, cur enim frustra terram occupat Ad quod igitur tempus poenitentiam differimus λ non resipiscemusὸ nonne reuocabimus nos aliquando, a cosueta hac uita ad sinceritatem euangelijὶ non ante oculos proponemuS nO- his diem illum domini horrendum ac illustrem , in quo quidem eos, qui ad de tram Domin, iper actiones appropinqua tur suas, regnum coelorum excipiet; at eos, qui a sinistris statuentur, propter solitudinem bonorum operum, gehennae ignis, & tenebrae perpetuae occultabunt r
90쪽
ubi erit fetus, & stridor dentium . Sed
nos peccatum quidem celeriter perficimus , tarde uero ac segniter ad poenitentiam descendimus . Et coelestis quidem regni dicimus nos cupidos esse ; uerum
eorum , quorum opera paratur, nullam curam habemus, nec ullum laborem pro mandato domini subeuntes, aequaleS honores ac praemia cum his, qui ad mortem usque peccato restiterunt, prauitate mentis nostrae, nobis pollicemur. Suscipiamus tandem aliquando, suscipiamus curam animarum nostrarum , o fratres , moereamus ob stultitia uitae antegressae, decertemus pro futuris, nec amplius in
hac socordia perstemus; ne praesens semper per negligentiam amittendo, in crastinum uero & consequens initium actionis differendo, reuocati.abeo, qui reposcit animas nostras, nec bonis operibus praeparati, a gaudio sponsi excludamur. frustra tum pessum actam uitam lugemus, cum nihil amplius hoc poenitentibus proderit. hoc est sarculum poeniten tiae , illud uero retributionisi hoc op
rationis , illud mercedis; hoc patientiae, illud consolationis. Nunc auxilium Deus fert iis, qui a uita mala recedunt, tunc