Tractatus de casibus reseruatis, iuxta regulam decreti a foel. record. sanct. d. papa Clemente 8. regularibus praescriptam; ... Auctore r.p. Francisco a Coriolano, ordinis min. S. Francisci Capuccinorum Romae ..

발행: 1618년

분량: 113페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

stinguuntur. A tiaudus mortis quis. Perii ulum

in eo te cap. 7. in principio qui habem in poenia tentes vel ordinariam, vel delegas potestarem. Si haec declaratio esset tenenda virque nec simplex sacerdos, alioqui in unitate Ecclesiae vitiens,posset absoluere in tali articii-lo, cum in illum non habeat neque ordinariam, neque delegatam potestat et n. Ideo videtur probabilissima opimo Nauarri in locis citatis, aliam etiam sequitur Suai crinio. . dis t. o. a. q. sub num LCirca hunc articulum tria explicanda sunt. PRIM M, quae esse debeat necessitas menitentis, praesertim quari solet, an suffii. iat periculum mortis Aliqui enim auctGrcs distinguunt inter periculum, articulu, ud. a ticulus sit, quando mors proxime instat, moraliter incerta inferetne ου itabilis: periculum vero sit, quando est probabile dubium, frequeser solet in tali casu mo saccidere,ut est actuale bellum, longa nauigatio, partus mulierum,&similia. Dicunt ergo hi auctores, necessariuesse articulum, nec sufficere periculumortis ita Solus ist. S. ptis. . art. q. Canus reieci. epaenit. partas. Couar in cap. alina

Re soli iti uetamen dico tu licere morale periculum mortis ita sentit gloss. in cap. pas raus S praeterea de ossic ordin. O cap. num te vos aenitentia. de pantI. 2 rem11s tunc Natim inflimma cap. 6. mim. Si crcap. 7. min. 7s Med. Cod de saevit quaes. 15. idem seniivini Palu .dict. . quot f. art. r. dij ro. qua l. i. arr. a. Ad r. quae . . de o-

s. p probatur irim vix cap. s usuadente. π crita . Vbi posKDrcs cruatione excipitur periculii in mortis. Via de intelligimus, haec dito pio eo dcm reputari Ratio autem moralis est opilina . quia morale pe- nn nerinde existimari debet intainalis ira caueri,sicut clientus ipse nam propterea dictum cst civi amat pericillum,pe ibit in illo,ergo necessias periculi mortis existimatii moraliter tanqua extrema.

sEC T. II. cessitas consideranda sit etiam ex parte face: do is Ad quod ab aliquibus respondetur Hrmatives, an necessitas sacerdotis est, ut non sit alius, ad quem ex officio, ei

delegatione tale munus pertineat quapropter si adsiit parochus, verbi gratia, vel alius, qui habet iurisdictionem, non potest simplex sacerdos absoluere , quia iam non e: tarticulus necessitatis comparatione illius, ut per se constat, sumitur a simili exca . presbyter λ quaest 6.i nullo verbo: sabsent. Vivo extrema xecodias cogat Sc eadem ratione censeo nunc sacerdotem nota expositum, non posse in eo casu absoluere,

si adiit approbatus, qui possit,i velit id sa

cere, etiam si alioquin iurisdictionem non habeat, ut si esset, verbi gratia, parochus alienus, simili etiam ratione existimo, si adsit facerdos excommunicatus vitandus, sculsuspensus lut praecisus, non posse absoluere si adsit simplex vacerdos toleratus,etiam-santea iurisdictionem non habeat. Si vero abs omnis alius sacerdos, tunc omnes isti sacerdotes non tolerati, etiam degradati, non haeretici , post in in articulo mortu, ab luci . . . irca quam sententiam, quicquid sit modo de excommunicatis, sulpensis, aut piarcisis, quantum asi eliquosi dotes, scio sic tenere Suarer, qui ι tom. q. dis'. o. seu 3 subnum . . ait quan mi SCUn

citium fit dentinum dixerio, Iu artices mortis ullam esse reseruastanem , id alnei se

intelligendum est, ut ab lentia reseruantis, quia alias nulla est vera necessitas, ob quam ali censeantur iurisdita: onem accipere, quae illis, per se loquendo , sublata fuerat: neque oportuit Concilium hoc de larare, quia hoc tanquam notiti praesupponit Teletus etiam vir lib. suasumma cap. s. s. s. . . ubi isti P. ariente co, cui Gi suci cu excom τοι αmuiqicatior eruata sunt, seu absente, ad ua tamen potest finepctaculo fieri recusesus, non debet absoluere poenitentem sacerdos simplex, qui extra articulum mortis absoluere non poterat ita habet Innocent Ap. . oeca. nV .ec vi ex. omm. de proba ip0.cu A cap. eos, desint. Mom. i. nim

52쪽

Opinis In articulo maris etiam

raesente pro pris saceris.

ARTICUL

eteneti tricenitens conualescens, ctim primum poterit adire superiorem, alias incidit inexco in municationem Ligitur mulsem gis tenebitur adire eum ante absolutionem, quando sine periculo id fieri poterit sic Toletus. Nnrarrus quoque in Manuali in . num. 25. dicit, qudd in articillo mortis quilibet sacerdo Catholicus non praecisus

ab Ecclesia absoluere potest quolibet etiareseruato, a qualibet censura, si copia superioris dest. Nihilominus re altius inspecta videturaliter dicendum, nempe quis Lin articillo

mortis, seu in periculo morali mortis, non

solum in abistia propri j sacerdotis, seu Superioris,uerum sequando adest,potest quiuis sacerdos talem infirmum absoluere. Sic Emanuel Sa iustiis aphori sit. absolutio,c Nauar in a. pari. confli de poenitent O remissio.

consili3. num 3 ubi ait: Nunc yeibaltius rein specta videntur contra istam limitatronufacere verba praefati Concilii Tridentini scilicet an articula mortis tigim esse reserua

tes a quibusvispeccasis, incensuris a soluere

possunt. Per quae verba patet, quod omnes s cerdotes habent talem facultatem inpericulo,seu in articulo mortis & sequitur Nauarrus: lo, EG Retia,quia nullus Classicus Doctor posuit hanc limitationem usque ad Sy uestria, qui obstiue loqititur; Innocctilis vero non loquitur de articulo mortis, sed de aliis impedimentis non tam priuilegiatis, verba concili Tridentini non solum sunt generalia, sed etiam uniuersalia, ibi: o MN sa cibi: Quos C UNDE POEM TENT Es,&ibi: Qv I vsv I PECCATO, cita generaliter,& uniuersaliter sunt intellige-da. Propter qua piit conclusionem praedictam tenendam esse, sine praefata limitatione post Concili uiri Tridentinum, quodd terminal,quis. in articulo mortis nulla est reseruatio quae conclusio fauorabilis est a nimarum saluti: quamuis crederem,consul te facturum, qui praesente suo Parocho,vel

Hi Superiore faciat se potitis ab eo absolui, a

ab alijs. Sic Nauali iis . Itaque concludimus hanc dubitationem,&dicimus ii , dexcepto casu, cui annexa est ex comunicatio Poquo aliter est dicendu ob eluandi ,post qua in infirmus conualuit; nam debet se prς- sentare suo Superio ii pro ab solitione pro reliquis casti verbpotesta quolibet sacerdote absolui in articulo, seu in periculo mortis, absque onere praesentationis, etiam quis confiteatur proprio Parochoci itaque nulla est secessitas ex narte sacerdotis. TERTIO explicandum est, unde tunc habeat sacerdos iurisdictionen 'Respo deo, aliqui dicuntςo tuc habere ex iure diuino. sc Dur i . Ol. i qua r. ad .Palud. is.1 quaest i art. x. an in relec de paen. Ri ccardus inart. 3. Armilla, verbo alsolutio. Fundamenturia esse Dotest, quia pei petua Ecclesiae traditii, cuius initium ignoratur, infigi ui uri, di isti iuxta D. Au gusin. u. . de baptisma

Contrariam sententiam existimo veram,nempe uanc esse traditionem ortam ab ipsa Ecclesia, ad summum esseApostolica: ita tenet rho drii. 9. o. i. art. l. D. BO-nau.itas art. I. quaesti Maior. quast L Soto dist. 3. U. arto . Ledrim thri . . quaest. iart. 6. Med. Cod. depfenit. quali de conse salis io elicenti e trie solseae . . de confVictor.in limina num is couarruvias tui c. alma nostr;. f. 6. . u. pari. i. insinuatur a

ConcilioTridentino a biIupra,dicente, ne aliquis periret, custoditu semper in Ecclesia fuit,ri nulla sit reseruatio in articulo mortis Nam si nulla est reseruatio, gh manentilla peccata pro illo articulo sub eode foro, ut sic dici,sub quo sunt stera: at in articulo mortis omnes sacerdotes habent iurisdictione delegata ad absoluendi directe a peccatis mortalib' ergo talis iurisdictio cadit

etia in haec peccata, quae extra illum articulum sunt reseruata.

Interrogabit cris aliquis,si in eo articulo, seu periculo mortis adsit sacerdos, qui ex priuilegio habet iurisdictionern ad ab l-.uendum a casibus reseruatis, an debeat ille praeferri alijs tantum habentibus comu-

Victoriar

53쪽

2 PAR T. Lirem iurisdictionem, si enim in articulo

mortis ut diximus peccata non sunt reseruata, non videtur hoc necessarium. Respondeo quod simpliciter hoc non est necessarium, cilicet, ut qui habet talem facultatem praeseratur non habenti nam reseruatio non obliga in illo articulo, vel potitis non comprehendit illum est tamen ad bene esse. ARTICvLus XVII. Nextra articulatu mortis occurrentibus in alijs neces ari; casibus, in quibus necesse est aut implere praeceptii in annua consessionis, ver ut in nostra Religione, si non bis in hebdomada saltem occurrente aliquo magno sest, communicare, aut sacere sacrum, ita ut non possit omittis ne graui scandalo aut infamia. pro tunc non Patet aditus ad Superiorem An scilicet 'iliis possit celebrare , vel Eucharistiam sumere absque consession e cuni animo aciendi quod tenetur tempore ii vel cii et confi- reii deputato, Se ab eo absolui cum obliga. tione aes pondeo'i: bd circa hoc sunt tres opiniones. Pituri A simplicito negat posth homine in eo casu absolui ab inferiore is cilccar. t l. iv arti . . quaestiuu . Adrian. s. . Kraud distin I .χ s. Dicunt ta: en isti auctores , in eo casu posse hominem accedere ad communione, vel ad faciendum sacrum , cim sola contritione,aanquam qui non hiberet copiam conses-SLCvNDA opinio simpliciter Trinar, posse tunc abso ii sic Alens. q. p.:rt. s. I a vi an b. s. articul. r. ad vit Palud dis. I. quaest. s. Gersona habo; litia sydii. On-

catum reseruatum est ille censura, poterit absolui poenitens, non tamen si excona Irnicatio adiunctast,quia haec non potest tolli in eo casu: ouamdiu non aufertur, homo est incapacis solutio uis sacramentati :ita Cano relect de pernit pari. s. solo γ i. is Fis r. art. s. Ledes r. pari. q. pro . 3, art. 3. lib. . qui nihil orninus admittunt pol se non iuem in huiusmodi casu etiam si

Occulte excommi inicatus sit, accedere ad commmtionem ad euitandum scandalum.

Mihi placet securida opinio, scilicet,qubdin tali casu licitum cst poenitenti, non obstante excommunicatione recipere Eucharistiam vel sacitim facere,i est illi licitum confiteri, quia excommunicatio non obstat, lilli minus a sacerdote absolui pol st, quia si peccata illa reseruata non haberent

excommunicationem annexam, noli impedirent absolutionem. Et coarmatur, quia si ad euitandum scandalum, v infamiam vitandam licet excommunicato se ingercre communicationi diuinorum, aliquando potest contingere, ut ad cultandam grauem in furatam, vel scandalum, necessarium sit confiterii ergo tunc ex parte poenitentis erit licita confessio, di in parte absoluentis non de s potestas, ii a ex immunicatio poenitentis ion priuat sacerdot m iurisdictione in Omnia peccata ergo poterit illii absolucre, valido, E Iicue. Qito intellige, a peccatis tantum, eucum obligatione recurrendi ad Superiorem, quod ptainu: nfieri poterit. Tertia ul

sione. Alent.

Custis tali potest occur/cre. Religiosus quidam fuit deputatus a Prouinciali seu a bardiano ad audiendas conseviones:

deinde iusta de causa motus Superior pro hibuit tali Patri, ne audiret amplius co se iasin rem sub pinna arbitraria. Sed culi suis se publicatum ibi laeum Sancti ita: Do mino, in quo dab. sc Tu irim, talis R: facultas e

audi

54쪽

ais multorum; putans sic per talem facultati, Iubilaei potuisse eligi a poenitente. Dabitati ircrgo, an absolutio data teneat, cum poenitentes putauerint, illum habuisse facultatem: Et praeterea, datoqubd absolutio facta non valuerit, per conseqllens nec absolutio a casibus , censuris: quaeritur, an elapso tempore Iubilari , comperto errore, possint ab alio a sacerdote deputato absolui, etiam a reseruatis, a censuris, cuab omnibus absoluti fuerint tempbre Iubl- lati ab illo, qui putabatur se habere ficultat et n. non habebat. Respondeo quod mlio e casu duo casus includuntur. Primus est; tranfrenipore lubilat. Vt non b.ibet auctoritatem ab Ordinario ad uiletidas confessones. p it illas audire Cui responde tu negatii. e. ratio est, quia indulgentiae tantum valent, qitantum sonant sed in Iubilaro expresse dicitur, quod possint eligere unum ex confestam; ab Ordinario approbatis,&iste electus consessariu non est i lis ergo non potest audire confessiones, etiam tempore Iubilaei S cundo quia ad audiendas confessiones requiritur,q od con- se Tarius habeat iurisdictionem sed Mi est prohibitus ab Ordi nario nullam hoc iurisdictionem; ergo non pol cst dire cosen sones, per consequens omnes conseisiones illi Dest e post prohibitionem sunt oulle, inualidae, propterea reiiciandae, si co- stet poena tentibus, se fuisse confessio sacerdoti prohibito, etiam si bona fide fuerint tali confessi, quia quamuis hηiusmodi bona fides in hoc casu ex cuiat a peccato ; non tamen excusat ab obligatione reiici andi con- felliones Min hoc primo casu nullam puto esse controucrsiam inter Theologos. Solum teneret absolutio, quando poenitens haberet facultatem aberam eligendi sibi confessarium quemcunq; sine specificatione, quod sit, vel non sit approbatus ab Orcinario letis adsit si cci ricatio, confessio ipso iure est nulla:&haec de primo casu. Secundus casus est: Virumpo in isti poeni

pus Iubilare Cui res rodetur etiam negat lue. Piimo, quia scentia,& facultas absoluendia casibus reseruatis censuris est concessa a Suiramo Pontifice intra tempus tibi laei; ergo elapso illo tempore nullus habet auctoritatem absoluendi a casibus reseruatis. Secundo, quia illi casus reseruati non sunt absoluti per primit in confessarium iamia confrussio illa suit ni illa vi secundiis confessarius nullam habet auctoritate in ad casus, .censuras: ergo non potiti ablolui per secundum consenarium cui iam it elapsum tempus Iubilari. Tertio, quia facilitas abso 'tendi a casibus reseruatis, Ica censuris non est co- cessa face dotibus, nili in confessione,Vtc5

stat ex ipsa forma Iubilaei, in qua dicitur,quo. poenitens possit ubi eligere confesI rium, qui eum absoluat ab omnibus censuris, iasibus releritatis ergo nullo modo manet absolutus, nisi confiteatur consesi rio auctoritatem habenti, is intra tempus datum in Iubilae . Quarto, quia fictio, fraus & dolus nemini debet patrocinari,ita nec deceptio confessari; sed iste poenitens fuit deceptus pii tans se poturisse absolui a censuris, a casibus reseruatis in prima,vel in secunda conseisione at in prima certian est, quis d non potuit absolui cum nulla fit erit. neque in secunda, quia secunda conia seisio non plus habet auctoritatis,quam pri

teneatur adal quia 'R ei podeo quod ca .sus iste inulti pluit reuon ire potest,ut si ab ' 'soluit sine iurisdictione sufficiente, aut sine intentione absolue ii aut quia absolii: i,aenitentem culpabiliter non satis illi positum, vel non intcgre consessiim, quia pr iptor verecundiam , aut timorem non est iu horii negare absoli trionem. Vel potest .a cti confessari esse contrai, nos moi ea conitentis, ut absoluit illimi non obtig. ii dos eum

55쪽

Nati a

casio solist duri ab mali se aueum a si estituendum id, quod vere tenebatur, vel se praesentare, vel tollere occasionem moralem peccanἐ , vel quid simile.

Circa priorem modun varie loquuntur Doctores quidam dicitiat interdum posse consessarium supplere de sectum per se ip- suin , nihil dicendo poenitenti, scutantunsupplendo id, quod defuerat, verbi gratia, intentionem, vel ursi dictio rem, petendo it Iam a Superiore, χ cum his requisitis repetendo absolutionem, dirigendo illam ad poenitentem, ubicumque fuerit: nam etiam illo inscio habebit in eo et Tectum, si sit dispositus quod ex circumstant ijs , vel alijs indici js coniecturare prius debet confessia rius. Ita Antoninus in tertia parte titulo decinio ptimo capite odecimo reserique hunc moilum absoluendi, de supplendi desectum placuisi multis Patribus in Concilio basilaen si placet etiam vi arro in M. inua luco te rigesimo sexto, ninnero decimo quarto. Putant enim in authores absolutionem sacrametalen posse fieri in absentem de quare insequi t. cuinque pia cesserit malo a inhil putant ibi esse, quod impediat taleua absolutionem . . cum e eo confessarius male absoluendo laeserit poenitentem, S possit hoc modo damnηm resarcire sile illius incommodo. ad id faciendum te-

Vel una supradicta do crina potest habere veritatem, quando pinnitens habet ex- coita municat: onem annexam; ius namque

absolutio potest dari absenti, vel ignoranti, imo Minuito, o in mortali peccato exi stenti. Ad quo ad culpa: , falsi, ut,ab: lutionem .icramenta lam posse reri in absentem, seu in praesentem, sed is moranternomnino,quid circa in luna aga tur, nec so aliter, nec virtviccola sint entem in praesenti absolutione, quia valor Sacramenti in ontari una pendetixante itione dantis, sedc ramex voluntate recipientis. In praedic sto autem casti voluntas haec non intercedit:

nam licet poenitatu petierit,' voluerit

priorem absolutione: n, non tamen pesit hac posteriorem, cum de ea nihil cogitauerit, imo cum putet se iam suspicienter abs lutum ab illis peccatis, nullam intentionem habet alterius absolutionis. Eltigit iri secunda sententia, qua docet in Iecanda mcasu tali nihil aliud est nccessarium con tentia. fusiario, nisi sui peccati pocinitentiam agere,& relinquere poenitentem, ut per contritionem , vel alias confessiones validas it stiricetur, quia per hoc non fit graue nocumentia in poenitentia nam omnia peccara,

quae per priorem absolutionem inualida riremis fa non fuerunt, per subsequentem tollentur, saltem indirecte, quod satis est ad

salutem 'Conitentis. Hanc opinionem m-

dicant Nauarrus bisu. e Sy luester νbisop. saltem quando primum illud remedium, quod nos improbauimus, applicari non potest, SP si poenitens admoneatur, sequetur handalum, vel infamia. Et Medi nam Vitas trigesima nona , se alieno sine licentia pio priiat uoluente, refert hanc Opin Ionem placuisse nonnullis Patribus in Concilio Basiliensi, licet ipsi non laceat : affirmat enim in eo casuirnera confes alium ad admonendum postea pccnitentem, quod etiam tenuit Soto,di t. decinia octaua, quaestione quarta, arti Mosexto Cord. Insumma se sim septima Nauar in capite primo, pa-

v t. mero sexto, dipvul sexta S luester Consulor. y in principio. Resoluendo is tu praedicta dicimus qiro . haec ultima opimo vera est . per se Io- quendo, id est,quando fine gi alii vocumen to ipsius conses ionis a sine sca dato id fieri potcst. Et a iidem si desectus fuit tantum ex parte consecoris noti di phcc medium illud quod insinua Sylvester scilicet, ut procurci Cous cssarius conitentena sibi iterum coni fitcra de peccatis post priorem confessionem commissis, Z in ea consulsione generat: te elim interrogc. an deoinnibus Praecedentibus doleat, eaque si ne-

56쪽

cesse fit, quatrium potest confiteaturinam hoc satis est, ut noua absollitio cadat in t tam illam superiorem matellam, quae in illo uno verbo sufficienter nunc explicatur huic personae, supposita distincta con Diione illi facta quamuis inualida, iuxta doctrinam datam. Jod si hoc non sufficit, ut maxime contingit, quando dcfectus fuit etiam eonamismus ex parte poenitentis, Vel quando non potest induci, ut eidem sacerdoti iterum confiteatur; tunc clarius admonendus est de priori errore, ut emende

Hoc autem intelligendum est, quando sine scandalo, P graui incommodo fieri potest , quomodo etiam id fatetur

Sul uester Nauarrusci interueniente enim morali scandalo , aut graui nocumento , excudandus est Sacerdos ab hoc

onere.

sed quid teneatur facere consessarius, quando absolutio non sui nulla , licet inique data Ad quod breuiter respondeo, si inde non petulet damnum tertiae personae, regulariter ad nihil tenetur, nisi ad poenitentiam agendam , quia poenitens non tenetur illam consectionem iterare, unde per attritionem potest supplere desectum, si aliquis fuerit ex parte eius. Dico autem regulariter quia si confessarius decipit poenitentem in re aliqua pertinente ad salutem anima eius ex qua pendet , ut maneat in occasione peccandiri tenebitnt illum monere , vel illuminare iuxta regulam haritatis prudentiae vitando scandalum, quoad

fieri possit.

Difficultas vero est , quando intercedit damnum et iij, quia, verbi Dratia, consessarii is est in causa ut poenitens non imili ritat alienum in ita re Sylvester

Consessuri. r. 19 Zione undecima distinguit

dc de priori a perit teneri ad restit irendum illud dammim proxiino , si ex gratii, vel lata culpa id commisit de posteriore vero ait , teneri etiam ex leuissima culpa , iii ipse se unmiscuit a sede' distinctio sine fundamento. Alii

Doctbres absolute obligant colafel Tti tinnad hoc damnum oti tuendum, si vel ma- - , litia . vel grauis negligentia iii intercessit . ita Gabriel, 6 tinctione decima du rutiqui ita , rastrone secunda , articulo reriis dubio quinto. Nauarrus in Mais,ME capite detam sexto numera viges no secundo. Ailgelica restitutio vis numero quinto. Ego vero censeo hanc limitandam esse sententiam , Prinio et ex parte conses 'osari intercedat graui Tina ulpa: alias non tenebitur , nec ratione rei acceptae , nec iniusta acceptio tu : Deinde limito, tantum teneri , quando con Postrema si fessarius positive consuluit , vel indu mitiata. xit ad non restituendus , quia re vera tunc committit iniustitiam contra alterum , siue id faciat ex malitia . quod est euidens' siue ex graii negligentia

quia x iustitia tenetur non ita temeia uti suo munere cum detrimento alterius. At ver si consessarius sit tantii m negligens omittendo , quia vi delicet non monuit poenitentem: tunc respectu tertij non existimo teneri ex iustitia , quia illud peccatum non fuit contra iustitiam, respectu illius , sed contra Religionem, sacrum ministerium negligenter exercendori ergo non tenetur restituere , quia nec ratione acceptionis, nec ratione rei ac

cepta telaretur.

Adde etiam in priori casu non te neri simpliciter ad restitu id uni , sed ad monendii in poenitentem d tollendam deceptionem , dummodis hoc fiat

opportuno tempore , ita ut pro te illius morana non si poenitens secutis impotens ad restituendum , timc enim illi imputabitur: at vel si opportunc. H a mone-

57쪽

Nauae Adrian. ecunda vi

. P AR T. I. Smoneat, iam tollit causam nocumenti,. quam posuerat, ii ocinctus illi non imputatur.

- deo quod circa hoc suit liticii : e dubia, Vopinabilis quaestio ex utraque parte; nam aliqui dicebant, in casu aliquo necesitatis posse consessionem fieri absenti lacerdoti, Dab eodem absente pota absolutionem dari. Sic Palud in a. s. 7 qua l.

t. ari L S. Antoninus otia pari. tit. s. cap.

I9. s. q. qui refert in Concilio Basiliensi tractatam ei quae tionem, quia Dciat sacerdos, qui sui iurisdictione audiuit conseiasionem Mabsoluit poenitentem multo Gque dixisse posse postea petere iurisdictionem, ab solii ere illum ubicunque sit, de quoi praecedenti articulo diximus. Eandem opinionem tenet Sylvester censebor. Nirgis confesso. tertri in principio cons

hanc sententiam dicit posse secure te in i l, quam tenent, inquit, plurcs nostrum. Nauamas insum n. c.p. i. vlim. 36. in cap. quem poenitet. vlim . . Adr in s. materia de

Alij vero negant lacramentum hoc consummari inter absentes, et lavi extremanecessitas interueniat,&consequenter sacer dotem non posse ab sola re, si quem praesentem habet. ara Scottis in a. distincl. 9. Cain. iust mma verbo cons silo con dilone r. Soto. in a dist. 3.' si α art. 6. Lede lina secunda pari. 4. quas mari. 3. Ab L Cano. relect de paenit part quinta. To et initia summa lib. . capit. 6. V, lentia .lar dis . . 7. Vis . . punctoi ci m v Et dumque e tat de tertiam tio Clem. Ill. um censura

ARTICvL s XXI. A inferior ' is cominatare poenitentiam a Superiore taxatam in absolvitione casus reseruatieri spondes quod glo .so emni in cap. tempora 6. s. super verbo, rudicio habet,Episcopum polita uita de causa mutare poenitetiam a Papa impositam. quod probat illud capitulit, quatenus: ibet, posis Episcopum minuere poni iteηtiam per regem Pas ae impasitam arbitrando, id conuenire poenitenti. Contra qubd facit dierum Cardinalis, scilicet Sixti, lud. v. teni

por, num quatenus ait, inscriorem non posi minuere poenitentiam a Superiore pro peccato sibi reseruato impositam, quia alioqui frustranea esset reseruatio, cuin absolutus post habitam absolutionem posthi

statim adire aliquem in seriorem,' ni minuere poenitentiam,confitendo ei iterum. F tetur tamen Cardinalis, quod ob necessitaten ,vel utilitatem posset idi. cereii serior, quia piunici credere, superiore tacite voluisse co: nittere absolutione inferiori, lusedo talis necessitas,vel utilitas occurreret. . Settidiati iactione opus est nam vel loquimur de absolutioni ea precato, vel a poenitenti λtaxata pro casu rei eruato. primum poteli inserior, postremu vero nequaquam.

vide Nauarrum v. s. confit. de paruit Ore 'mis consi α . num. I. ie α. itaque quantum ad poenitenti in taxatam pro peccatis simpliciter,cosessarius seque, siueillest inferior, Lucaequalis, uti de causa potest mutare rinnitentiam a praecedenti confessiario est unpe. Inferis ρε

58쪽

ARTICU

impositam propter peccata, abso eo, quod ultimo huic confessario confiteariar: nam satis est cognitio causae, itae ad poenitentiam

commutandam iusta videatur, nec re illi itur probatio quoad sorum conscicntia, licet qud ad sorum exterius. Ut te Nairar. lib. crusLi6. ct Suar. rom. q. dissut P. sca. iv. per rotum. ARTICvLus XXII.

N confessari sollicitantes paenitenteni ad peccatit in cariris sint pediti de haeresie

Respondeo, ql. bd sic, ratio est, quia male videntur sentire de sacramento Poenitentiae. Hic Doctor Franciscus Peana qui fuit Decanus Rotae Romanae in suo commentario su perDirector. Inquiritorum ri. r. quaest. 6. ait quod contra conscillares, qui in sacris confessionibus confitentem ad libidinem prouocauerint,cum male de sanctissimo Poenitentis sacramento sentire videantur, eo abutentes, uti de haeresi suspectos iure optimo hodie procedunt haeret: cc prauitatis InquIstores ac ita in Inquisitionis Tribunatibus obseruari attestatur Ignatius opc in addit. ad Dia: in pracff. crimiri. an. cap. z. qi: Od iusti uim ordinauit, ac decreuit Pius Quartus Pont. Maximus quadam sua constitutione cuius tenorem fideliter desumptu

ex Archiuis sacrae Inquisitionis Generalis Olysipponae eopiam libri, in quo continebatur sibi faciente Reuerendissimo Domino Antonio demoromna Episcopo Eluenti,&Generali Inquisitore Sanctae Inquisitionis Regnorit m Porcii galliae, refert Rodrique et tam inaram 3 regitiar quaest yy art. q. est, equitur.

Ianerabiti Fratri Archi piscopo Hista si

Cὶu ficti nuper non De animi nostri molestia

accepi mira, diuersi acerdotes in Regni Πέφaniarum atque erram in ciuitatibus caedi arces-biu curam animarum habentes siue eam pro ait, exercentes aut altas audiendis confestonibus paenitent um depotati in ahta δε prorupe

ita Deres Idelicetur utentes ad actus inhonestos dum earuin audiunt co)isi tenes, ari- iordo ct prouoc.t uti se,. Icere o prolio a- retentando, procurando ac loco earum per sacramentum ultimodi Croteri . ostro reco-ciliationis gramorum peccator m mole eas Lerado, o tu manibus Diabolestra ex loci iiii

cua l. Nos animuin inducere neque lintes. Od

qui deside catholica reste sentiunt, sacramen tu ab Ecclesia Dei institutis abutautur aut Llis iniuriam faciant, Frathrnitaritus decutisseximia pies.stri virtus e Parque doctrina plar mum in Domino Ridimus per praesentes commiItinius, manda nus, quare ut per te, vel

per alium so alios a re deputandum sei di pu-ravdos cortra omnes, singulosi acerdotes dictorum Remiorum. acillartim citatrem idioecesum de praemisit quomodolibet dii amaros amsiculares, quam quorum uis etiam εχ emptorum ac Sed apostolicae immeriate μιν tectorum ordinum Rerularium V G, sitimque dignitatiu flatus gradiu. ordinis .co=iditisnis,

praeemineratae existant, tam si per praemi is, quam supersidi holica, ct quid de ea sentiant diligenter inquim , O iuxta succistathmitti contra haereticos. aut de haeresi quoliis modos lectos a Sede postolica consessarum corine/itIam, te rem procidas, ac stabiles

repertos excusolimseuorum qualitatem, prout L iure fuerit sarie, dum debita praecede, te degradatione, saecularis iudicisti bitrio punie-dos tradendo Non si ant. Datum cinas apud S. Petri sub ammis Piscatoris, die i6. Aprilis. anno Domini Pontisti nos arum sitan ..

59쪽

PAR T. I. sinat constitutio ampliatur etiam contra

sollicitantes adolescentes; nam licet exco-

textu dies onstiti itionis ibi, Mulieres i- delicet, S c. illitatum loquatur de sollicitatione ad actus impudicos circa mulieres:videt iri tamen, qυ. t de eius mente fuerit velle comprehendere etiam confessores alluctentes adolescete ad peccatum nefandum: Tum quia ratio in ipsa costi utione exores sa conuenit etiam iiii iesca Mi; im sortiori, seu maiori ratione tu hoc casu procedere debet, cum multo grauius sit hoc crimen: Tum quia haec constitutio loquitur de his, quae communiter eueniunt non excludens propter hoc alia, quae raro coniti sunt, sediunt eiusdem generis,im ramoris. SicRo-drique et secocitato, ct latius tom. i. qt s. 6. Et nos pro huius ampliationis corrobora-EC T. III. tione ac ita obiectioni respondendo addi ρη- .mii Ooduo suffragatur vulgaris regula it ibid. n. a. la,nciripe in odiosis, destrornalibus strictam Eu es interpretationem faciendam, quia negamus dicendum esse ex hoc casu fieri ext sionem,sed potib inclusionem Gglos not. in rob. It, hae et p. ordiu. 16.li, si cat tiam legislatori apponere casum magis frequentem,in quo etiam includitur alius non a lino frequens qti forsan tacitus fuit maioris honestatis causa, quia est et valde molestum auribiis p:; audire, coseia trium committere id,quod omnesChristiani abhori ei. Accedit, tib subi agitur de salute anim rum ad euitanda maior I ccata, tunc in poenis facie aist extensio de casu ad ea miti ex communito torum consensu, ex ali gatis per Iason in utb. qtras a Piones, Ilianer is capit. se scrofahzi. Eccles

PRIMAE PARTIS SECTIO

TERTIA; IR ZA OGITUR DE HIS, VAE PERTINENT

ti culti ponimus in hoc pri-Imo loco pro sacerdotibus simplicibus, quibus no est

t. sata facultas leg'ndi graues auctores Dicimus e: go cu comunt sententia, ubis inta 6. conditiones confessionis. comprehenduntur in his versibus.

Sit lex humicis confessio .puras telis.

At Vestequens,nuda discreta libens, rex .

ru impertino ii. secundum Armill . At secu-dsimCaietanu sit simplex, id est,ia 6 coposita repe ut non artificiose narretur peccata, itavi no ponderentur a confessario , vel ita ut delectent suavitate vana Cloquentiae. Secudum Naua i ii sit simplex, id est,sine pii ,ita ut sic specifice proponatitur ibi peccata , ut quod mortale Kuod venialest,possit intelligi aconfessario. Secunda conditio,qubii sit Humilis,D-OmCaici anu quatenus se recognoscat i scrupeccatore indignun venia,O, 'itantum ad subiectione, de accusatio note ac rumcora sacerdote hiimiliter facienda flexitu

nibus,verbis humilibus, non se 1 ciando. nasecudusi tu,qui inter oti itendia sic narra- Ietycccatu . Acculo in occidit c sicut inge-

borum et tropo ntur Humilis r se mi ream

peccatorem.

60쪽

-.Para . nommixta impertinet ibin,

tuum decet Umeu inimicis. qilia non potui, neq; debui aliter facere, ii: graui iniurianae at cerat, vel quia me uocciderat patre, nyest absoluendus talis enim cosesso magis iactantia est 4 peccati de sensio, quam consesso,que Pst humilis accusatio pecc. i. Dixi facienda fi xis genibus quod regulariter sempe obseruari debet, praeter necessitatis articii 'u: nam ali iii id quis febre laborat, tunc cubans porci 5 iteri: aliqua-do etia talis casus occurrere potest, quod etia deambulando quis poterit confiteri, nCPQquando quis ita confitetur, ut nihilominus circuitantes id animaduertere no pos

sint: na alioqui suspectus haberetur bd

cu tali coseuus sit peccata grauia quod maxime habet locii, quando quis confitetur casiis reseruatos, de quibus est suspicio apud reliquos, si viderint ipsit fiexis genibi sdicentem peccata sita aliqui tunc conlirmaretur in opinione, scilicet quod talis habet casus reseruatos.

Τ R TI A conditio est quhd sit Pu R A &secundum auariu Caietanu intelli etitur,no mixta impellice tibiis: secundum solum, od Armillam intellia itur. pura, id est, bona intentione ad Deisi salta spe veniae, ut Ecclesia pareat, ut Dei placare possit, non propterritandam solam poenam, aut infamiam.

A, quod si s, cilia dum Caietanum, iii est, quori sit verax, aliena amendacio ta Nauarrus. sed secui dum Soti; at d. sit fidelis,intel igitur,ut vere proserat ieccatum,ut est in corde, quod elide necessitat . v INTA FAE siccuu- duri Caietanum, ut qui reflenter cadir. Dequenterco 'teat iuri est enun medicina haec valde conseruatiua hominis in timore Dei: quale licet in iure Ecclesiastico non inueniatur praecepi um de maiori frequentia, quam de semel in anno nihilominus salubre consilium videtur illud, ito stra

derit expedire poenitenti: si magnus Ope cator, iniungat ei por utentiam , ut confiteatur quatuor festis praecipuis Dominae nostrae, Conceptionis Mitiuitatis, An nunciationis , laifumptionis. Quod si qliis obiecerit, qui fieri possit . ut ipsum pCe attentia sacramentum iniungatur in

satisfactionem ρ Responden cluan est illi, inquit Medii, a quod hic non indicitur in

poenitentiam tale sacra ruentum , eo quod minus aut magis principale sit , sed ita tenus medicina potissima est , condi:-cens valde ad rei taedium perditissimarum animariam. Hinc laudabilis est inci Religiosorum , qui hoc Dequentant semel in mense, S a sortiori laudii biliores sunt illi, i ii semel in hebdomada hoc ficiunt,' tria

sic non solum curant infirmitates plagas, verum medicinam salutarem habent pro conseruatione insanitate spiriti:- ali animarum suarum. SE nuda , secundum Caietanum, id est , non vestita coloribus, aut locis cooperientibus grati ita tem peccati m multo minus obscurantibus peccati: m . ita Nauarrus . itaque fiat sine inuolucris verbo tu, ut explicentur circun- stantiae necessaliae, secundum omnes. In qua quidem circumstantia multi errant, talite confitentes peccata sua, cum talibus imio lucris, ut consessarius percipere non valeat grauitatem peccati. II TIMA Discreta, scilicet secundum Caietamini, quis quantum ad honestatem verborum , quibus sunt explicanda peccata ,sit prudens, 5 quantum ad solas necessarias circunstantia in pecca s scarnis xplicandas, inuantum ad modum nairandi ut quae simul exprimi possunt , non diuisim dicantur: aut Econtra sed secuti diim solum si per disia cretam ii uel ligatur, quod talis conseisio sic actus humanus discernentis , sc est ista conditio de est. ntia consessionis, si intelligatur Ai has scies discurnere inter peccata, non est deessentia in parte poeniten-

verrita ex , discernat tectat

SEARCH

MENU NAVIGATION