장음표시 사용
181쪽
IoeIem IIoseae et Amoso fuisse aequalem, non sane regula illa moti, quam a Iudaeis acceptam tradit HIERONYMUA (in Prologo in XII Prophelcta minor eo, in quibus Prophetarum scriptis tempus non profertur in illico, εub illia eos regibus prophetasse, sub quibus et hi, qtii ante eos habent titulos, pro eluverunt, in qua parum esse roboris, vel unius Ionae exemplum demonstrat; sed rationibus convicti, quas pro illa sententia CAMPEGIUA VITRINGA produxit (in Trao Doctrinae Prophet. C. d. p. 35. sqq. .,,Nostra inquit, sisententia eadem est, quae Abarbenetis, vixisse Ioelem eodem tempore cum Amoso, et pauIIo ante eum hanc edidisse prophetiam . Argumenta nostra sunt, I quod inter hostea Judaeorum Ie Plii et Idumetet tantum occurrunt, a, Is., Assyriorum vero aut Babyloniorum nulla fit mentio. Locus enim 2, 26. aeque ac Superiora ad Plagam locustetrum pertinet. 2 Quod eadem plane exprobret crimina Tyriis, Sidoniis et I uniueis (qui eaptivos ex Iudaea omnis sexus et aetatis multos abduxerant, inclementer habuerant et vendiderant exteris, et agros illorum invaserant atque occupaverant , quae Amosia A; et simile iis denuntiet judicium d ,2 - T. coli. Amos I, O -Il. I) Quo tempore Ioel concionatus est, sacra adhuc apud Iudaeos suo stabant ordine, E, Io. IG. IT. a Laetiora etiam tempora in Iudaeet eum omnium rerum ubertate pollicetur, 2, I S. I s. si) Quam Ioel praedicit Iudaeis instantem calantitatem famis et sterilitatis, Amos demonstrat Israelitαs modo pressisse et adhuc dum premere, d, G. T. G) Amos incipit suam prophetiam ea sententia I, 2. , qua suam fere claudit Ioel d, IG.: Iovet e Sione rugiet, et quae sequuntur .
Ad eandem sententiam accedere D. II. C. DE COELI N, quippe qui in Disseritis. Exeget. Criticet ile Della Pr helcte raelcle, Marburg. ISII. vatem hunc primis Issiae regis annis sua oracula edidisse probatum iverit, didici e BERT voLDTII E leu. in ilia Sehristen 's I. u. N. T. P. IV p. lGOd. Atque is qui deni Vir Doctus Ioelem vaticinia sua post sextum demum Ilis iae regis annum, abduetis decem tribubus in exiIium, arguere
putat illud, quod d, 2. (al. 8, 2. si stetitorum inter genies dispersorum sit mentio. Sed iis totum Ilebraeum Populum utriusque regni Significari
182쪽
Prophetiae Ioelicae argumentum proxime spectat ad calamitatem Publicam, qua tum premebatur terra Iudaica. Duplex illa erat, aquarum penuria, et locustarum pestis, quae per plures annos continuos, ut videtur, agros Vastabant. Propheta colu- muni dolore tactus hortatur popuIum, ut, conversis ad Deum animis, jejuniis, precibus et supplicationibus benignitate in ejus exorent, tum cessaturam Calamitatem et pIacatum Numen nova felicitate et omnium rerum affluentia pristina mala compensaturum esse. Inio fore aliquando Ionge laetiSsimam aetatem, qua Deus eximia religionis cognitione et sensu imbuturus sit cultores suos, qui deletis hostibus sub ejus tutela perpetua felicitato fruituri sint. IIoc est simplex totius prophetiae argumentum, si demto poetico ornatu et imaginum varietate rerum Summam teneamus. Verum Ioel, ut est sublimis ingenii poeta, cui praeter Iestiam et Habacucum in omni vatum Hebraicorum numero vix invenias parem, miro ornatu et egregio artificio haec extulit. Incipit ab apostrophe, qua perterritos ac desolatos cives alloquitur, an quidpiam praesenti calamitati simile aut illi, aut majores illorum viderint i sciscitans. Tum tristissimam terrae, solis aestu et Iocustarum turmis devastatae faciem coloribus vividissimis depingit. Omnia jacent desolata, exaruit vitis, arida est ficus, emortua palma, quid quod i omnes arbores campi, et gaudium riuodvis de terra evanuit. Ipsa serta et libamina, summo Iovae debita, jamjam desunt, illius ministri sordidati in
vix dubium est: vid. nos. ad eum Ioe. Ad exilii Babylonici aetatem utem nostrum referendum putat STELDE L in il in Irenio stir Theologietines sire neueste Literiatur a Bengelio edito P. II. P. 232. Contendens, Chaldaeos 2, 2 o. S tentrion reli scit. hosti indicari, quo NOS eum aliis interpretibus Iocusiarum calervas, quae e plaga septentrionali venerint, intelligimus. Antiquissimum omnium, quorum seripla Rupersunt, Probhetarum, quippe qui annos 3 O - GS ante Clir. nai., To - SD ante reliquos Prophetas vixerit, Aliaeua, AthalJa et auaso regnantibus, ostendere Studuit CAR. AUG. CDEDNER, Theologus antea Ienensis, nunc Cis Sensis, in
183쪽
gaecis sedent, cives omnes vestitu Iugubri incedunt, antinalia anxie suspirant, et ipsa terra moesta Iuget. Pausa aliqua interjecta picturam suam elegiacam audaci allegoria continuat perficitque (2, 1-II. . Nova apostrophe convocari jubet universum populum ad supplicationem Iovae faciendam, imminere enim ingentem calamitatem, infestum locustarum innumerabilium agmen, quod omnia late vastaturum sit. Harum adventum imaginibus ab exercitu hostili ductis, qui aurora ocior supra montes Seditandat, inundet terram, expugnet urbes, conficendat muros, atque omnia quasi igne et flamma miscere perdat. Ilino (2, 12. transit vates ad cives adhortandos, ut sincero errorum dolore atque serio virtutis studio Iovae iram placare Studeant, spem faciens fore, ut Iova in populum suum semper benignus, ingratiam redeat, et eversas res Iarga manu reponat. Multum sibi placet in deseribenda futura illa, si ad frugem redierint, felicitate, quam suavissimis imaginibus et vario cum ornatu adumbrat. Quo vero numeris suis absoluta foret aureae felicitatis delineatio, restabat, ut omnes beatae gentis hostes, illatas injurias luentes graviter plecterentur ac penitus e an Scerent.
Vindictam igitur a Iova in populos Iudaeis infensos exercendam illorumque cladem potior Capitis a. pars imaginibus gravissimis et formidolosissimis depingit. Exstirpatis sio omnibus inimicis Israel summa tranquillitate et securitate, inio omnigena felicitate fruetur. In medio ejus ipse Altissimus thronum suum aeternum constituet, de quo illimis fons prorumpet, cujus aqua viVa atque Perenuis deserta recreabit,iet Ionge lateque ridentem storem
ubertatemque diffundet (d, IS - 2o. .
184쪽
Praemissa inscriptione (Vs. I. , et excitatis ad attentionem animis (Vs. 2. d. , diram famem per siccitatem et perniciosum locustarum exercitum divinitus immittendam vaticinatur pluribusque describit Vs. d - I2., unde transit ad cives suos hortandos, ut poenitentia, jejunio, et seriis precibus avertere studerent mala, quae ipsis aut impendebant, aut jamjam eos invaserant, Vs. IX - 2o. I. Inseriptio libri, qualis Hoseae aliorumque prophetarum vaticiniis praeposita. mirim dies Verbum Ioviae, id est, ut Chaldaeus vertit, D rim I dard Berbum prophetiae a Ioueo. FNU FN mri fi pN Ouod fuit, directum erat, Gil Ioel, quod nomen vix dubium est contractum es Re ex V m et FN, ut significet vel et fouea est Deus, ct I Reg. I S, B s. infra 2, 2 T. al. , vel : cui Iovia est Deus, ut be bre, l Chron. 6, I s. Patris prophetae nomen, bd CD, videtur dilutationem Dei, i. e. dilatationem familiae divinitus factae denotare. 2. VNr Iudite hoc I quod dicturus sum. Apostrophe,
sive excitatio ad attentionem, ut Ilos. 5, I. d, I. Amos I, I. Ps. df, 2. Hieronymus: ,, Arte rhetorica ex rerum magnitudine attentum auditorem facit. -Senest Vs. Ig. 2. Id. , qui aetatis beneficio plura viderant atque audiverant, et Job. Z2, T. Devi. Z2, T. :lDD. HUbicunque, inquit HIERONYMUS, si haec duo verba, oudite et curibus Percipite, juncta ponuntur, non ad simplicem tantum verborum Sonum, sed ad reconditum quoque dictorum intelligentiam pertinere, intelligendum est. CL Gen.
d, 23. Ies. I, 2. y Nn 'nas ' b, Omnes incolae terriae Iudaicae, Vs. Id. 2, I. det a Z VNi mr rim Num factum est hoc, tale quicquam, in diebus desii isy et innae 'mae deo Imo num
Pettrum vestrorum memorire tale quid factum est i , , Nulla haec, inquit, si aetas meminit, quae dicturug gum, nec vestro, nec patrum vestrorum atque majorum facta sunt tempore. - HIERONYMUE.
185쪽
ncti rette, quasi dicat: tam ingens atque inauditum hoc est severitatis divinae documentum, ut dignunt Sit, de quo vos ac posteri vestri in omne aevum loquantur. Cf. Exod. lo, 2. Deus. a, D.
a. sequenti, Ps. Ios, II. Cf. Ps. lo2, I s. HIERONYMUS: si Patres autem avοa Atavosque cognosce, et filios filiorum, omnem deinceps
sobolem, juxta illud Virgilianum sueneid. I, fB.s: Et noli nato
rum, et qui nuscuntur ab illis. d. , , Exordium sequitur narratio: ibi ut attentum faceret auditorent, magna et incredibi Ita se dieturum esse prοmisit, quae nec vetus sciret historia, nec prae Sens aetas facta cognosceret. Ili ERONYMVs. dram Vr Nesicuum EZeeli. da,l8.b erucue, i. e. id quod reliquit eruca ex plantis terrae, ut recte NIMCHI et R. TANCHUM a Poco ellio allatiis, explicant, non residuum ipsarum erucarum. V2 Nn Comedit locustra. Animalium noxiorum
Tecensentur hoc Versu species quatuor, quarum alia alii succedit ita, ut posteriori cedat, quod a priore relictum est; donec quae-Qunque fructuum terrae erant absumta sint omnia. Quatuor nominibus dra sed ' et , dri totidem diversas locustarum
species significari, sententia est interpretum Ionge plerorumque, et ea quidem perquam verisimilis, quum Levit. s, 22. legatur: et 'db locus let secundum g 'ecies Suα8. Quod Vero eo Levitici lueo totius locustarum generis eSt nomen, nostro Ioco, uti et Ps. I S, d G. certam illaru in speciem denotare, post Po-cockium agnoverunt OR.DMANN in variarum ob Servationum res
naturales, quarum in V. T. mentio fit, spectantium Sylloges ei misehte Summiungen stus cor mltirhunde etur Ch rungcer heil. Sohrimo Fas c. H. Cap. I. p. s I. s2. VerS. german. Et OI. . G. TveHARN in Commentatione de locustis in V. T. memoratis, quae Subjuncta est ignatii de Assyο y del Rio libello de ocustis, ex Hispanico a se germanice translato Rostoch. IT ST. S.) p. 88. Indicari nomine ma ire, ubi certae locu Atarum speciei tribuitur, gryllum gregarium Fors alii, cui illud nominis sit inditum a Vm multus Fuit, quod hujus speciei magna sit copia, et gregatim migrent, arbitrantur Oed marinus et Tychsen II. II.
Quam inii rinum vero sit hujusmodi e solo nominis etymo petitum argumentum, unusquisque intelliget ipse. Nec alia est trium reliquarum specierum, hoc Versu memoratarum, ratio, quae Appellationes, quas gerunt, a diverso laedendi modo obtinuisse videntur, quae in eo tamen conveniunt, quod omnes damnum inferant, atque terrae proventus exedant atque consumant. Et
dra quidem, et Amos a, s. obvium, a verbo dia, quod Talnaudicis, Arabibus et Aethiopibus in usu est abscindendi et αmPulundi notione, loeustis recte inditum eat, quia praeacutis dentibus non Prophh. mitin. IE
186쪽
solum gramen et segetes, atque arborum talia, sed et cortices ipsosque urborum teneriores ramusculos ita erodunt, ac si tim- putarentur. Chaldaeus pro Ura posuit ae ni locus let repens, seu απτερoc, i. e. bruchus, quo nomine significatur foetus, ex ovo locustae exclusus, antequam alas liabeat. Ita quoque Syrus, quiliabet; vid. BociIARTI Hieroet. P. II. L. IV. C. I. T. III. p. 2si a. edit. Lips. et ibid. not. Recte vero dia a Chaldaeo et Syro bruchum redditum esse, verisimile est inde, quod hoc loco reliquis Ioeustarum nominibus anteponitur, quasi illa species agrofldevastandi initium fecerit, quod optime brucho convenit. 'b , quae quod fructuum reliquit, consumsisse dicitur, memoratu quoque Nah. I, lo. I ii. Jer. SI, Id. , ex plerorumque interpretum sententia proprie notat linctorem verbo 'rum' adscripta notio nocognati PD, tingere), quia, ut Ninichi loquitur, locusta herbas Iambendo et lingendo devorat. Arabibus quoque, observante Bocharto (l. l. p. 258.), nomen linclus, de locusta dicitur,
quae terrae pro Ventum ut tinea lanam lingendo absumit. Atilis multo incertiores conjeeturas de illo nomine retulimus in not. ID.
ad Bocharti l I., eoll. p. 2T2. Quarta locustarum Species, b RO, nominata quοque Ies. XI; a. , et inter locustas Aegyptias Ps. 8, a6., nomen nacta egi a bori consumsit, Deut. 28, 2S , quo ipsum verbum Chaldaeus Nah. I, IS . pro hebraeo , IN posuit, Notat igitur proprie exesorem. Cf. Boeliartum l. l. p 2bii. et
not. nostr. 8. ibid. Has quatuor Iocustarum species Iudaeam devastasse Hebraei putant quatuor annis continuis, ita ut Dia primo anno, i Z N secundo, ',' tertio, b In quarto Anno Saevvierint. Cui opinioni recte opponit Bochartus (p. 2 3 si singulae speeleg singulis annis designatae fuissent, non diceretur VI N eo medix se residuum του dra. et Ob' residuum του mmae ,
et di ori residuum et os pae; neque enim hujua anni proventu sunt praecedentis reliquiae, nec quae futuro provenient in hujus anni reliquiis haberi possunt. HItaque, addit BOCHARTUS, PSive annotina fuerit haec locustarum plaga, aut, quod ex Ioel 2, 2b,
videtur recte concludi, in plures annos propagata; non tamet singulas locustarum species singulis annis assignandas, Sed omnes eodem anno in Iudaeam puto ingruisse. Ita ut, uno agmine ex agro aliquo discellente alterum suecederet, praecedentis reliqui 3, Si quae essent, depasturum et conquiniuriam: idque repetitum toties, ut nihil omnino, quo vel homines, vel bestiae veseerentur, in Rgro RuperesSet. In novem aut decem nominum, quibus et
a Joele, et ab aliis V. T. scriptoribus locu tae appellantur, Significationes erudite et subtiliter inquisivit CuRDNER in Appendice ad suam hujus libri interpretationem p. 2s I. seqq. Iis tam eri suae V. D. disputavit plura opposuit HRNusTRNunus Christolagisscta G2. Testam. P. III. p. Isid. seqq., qui Ioelem non nisi de unu
187쪽
Io starum rumpecie, quatuor, quibus Iocustae damnum inferunt designantibus nominibus poeticis, loqui contendit. Ceterum sintne qua a de locustis hic et in iis quae Sequuntur legi nitis, proprie
intelligenda, an vero allegorice Iocustarum imagine Iudaeoruni hostes describantur, gravis jam Hieronymi temporibus agillibatur quaestio. Et ipse quidem HlERONYMUS inter utramque sententiam ita fluctuat, ut ad posteriorem magis propendent. Prinio enim haec referri narrat ad quatuor imperia, quae Singula tempori progressu in Iudaeam irruerant. METucum, inquit, , , quae Hebraice Guetetm, Graece dicitur κresurieti, Hebraei Assyrios inter pretantur, Babylonios atque Chaldaeos, qui de uno orbis climate procedentes, tam decem tribuum, quam duarum, hoc est, Israeli lici populi, cuncta vastarunt. Locustiam autem Medos interpretantur et Persas, qui, subverso imperio Chaldaeorum, Iudaeos
habuere captivos. Druchum ipbri Macedonas et omnes Alexandris neressores, madii meqDe regem Antiochum cognomento Epiphanem, qui instar bruchi sedit in Judaea, et omnes priorum regum reliquias devoravit. I ubigine in Ib dril referunt ad imperium Romanum, qui, quarti et ultimi, in tantum oppressere Iudaeos, ut de suis finibus eos pellerent. Ilaec ille, tanquam ex inente Uebraeorum, qui tamen, ipso fatente, agnoscunt, etiam ad literam eontigisse, quae de locustis hic habentur. HJudaei, inquit, si putant, in diebus Ioel tam innumerabilem locustarum super
Judaeam venisse multitudinem, ut cuneta complerent; et non dicam fruges, sed ne vinearum quidem et urborum cortices ramosque dimitterent. Sed hanc Iudaeorum sententiam ita refellit:,. Hoc utrum factum nec ne Sit, liquido Assirmare non possumus. Neque enim Regum et Paralipomenon narrat historia. Quod utique Si fuisset, numquam Seriptura tacuisset. Tantum dicimus, quod sub metaphora locustarum hostium describatur adventus. Deinde, quasi inter utramque sententiam ambiguus, HNi fallor, inquit, , ,videor mihi in hoc prοpheta aliquid reperisse. Narratur impietas hostium sub figura locustarum. Et rursus sic de ipsis locustis Micitur, quasi hostibus comparentur; ut, cum locu Staqlegeris, hostes cogites; eum hostes cogitaveris, redeas ad locustas. II ierοnymo assentitur CYRILLUS, qui per quatuor peates hoc Versu indicatas. Salmanassarem, Nebuenil negarem, Antiochum et Roma
quidem hoo est, etiamsi de lacuatia, bruchoque, et eruσα ασCi-Platur. THEODORETUS, postquam nonnullos tropice haec interpretari scripsit de quatuor Assyriae regibus, Tiglathpila sare, Salmanassare, Sennacheribo, et Nebueadneetare, 'Erco δε, ait, αλη,θῆ μἐν η θυα αι καὶ χαυτα ' LAOλαμβαrω δε και TO κατιι τυρητὴν νοουμενα τω δντι γεγενησθω. Ego tiero ueerra quidem hiaec esse censeo; sed et quae ad litgrum intelliatin fur, re verracontigisse arbitror. Chaldaeus nostro Ioco litoralem sensum
188쪽
amplectitur, quaeque hie exssant Iocustariam nomina vocibuq illis in sua lingua respondentibus reddit. Sed infra 2, 25. , ubi eadem, quae hic, nornina repetita leguntur, in mysticum se rivum delabitur, et pro quatuor locustarum speciebus ponit N 'vet 'dimet a ' POPulas, NiationeS, Iing uua, imperiatores Gique regnet Bindictiae, id est, quibus Den qnsus est ad rebellium in populo suo ultionem. Ex Hebraeiu
ARCHI, ABRN- ESRA et DAVID ILIACHI, celebriores suae gentis interpreteg, proprie de lacu8lis exponunt, quae fructus terrae absumebant, eoque caugam praebebant ingentis famis, reique frumentariae inopiae, quae regioni incubuit. R. TANCHUM non tantum quae hoc Versu exstant verba, sed et quae sequuntur Vs. s. do Iocustis exponit, ita tamen, ut fateatur, non absurdum esse
dicere, qu ecunque memorantur de natura loeugiarum earurnque
actionibus, parabolice intelligenda esse de hostium irruptione,
horumque multitudine atque terrae devastatione. Idque ex aliis loquendi mοdis, quae sequuntur, eo natur confirmare, prBegertim ex illo terrore, quo assiciebantur intuitu harurn locustarum. Nee
non ex eo, quod nulla liberatio superfutura dicitur, nisi in residuis, quos Ionu Bocαveris, X, S., unde dissicile sit creditu,
tantam valuisse locupletrum immissionem. Eo quoque tendere, quae adjunguntur de sumenda vindicta de hostibus X, T. Atque ili is recentior AB ARBENEI. , sibi ni inini e persuadere pos e dicens, de locustis sermonem esse, illarum sub imagine, plane ut Hebraei Hi pronymo e omniem orati, quatuοr regna Iudaeis inimi en, Babyloniorum, Persarum, Graecorum et Romanorum, deveribi existimat. Ex nostrae aetatis interpretibus STLLDLL et eo loco, quem Supra
si liab laudavimus, et in Prograni m. in nostri untis Cap. I. infra recensendo (p. II.) quae hοc Cap. de Iocustis leginius proprie intelligenda esse negat. HSi, ' inquit, , , prophetae oracula inter se cohaerere silmserimus, vix, ut inteam alia Brgumenta, locustarum gege 'xcipientium exercitus C. I. 2. de quoquam alio
quam de diversorum sibi subsequentium hostium copiis intelligemus, ex quibus unus, ut tum temporis quam nanxime timendushorealis iste, scit. rex Assyriae nominatim refertur l2, 22. J. Sed bo rectit illo. 'arid eret, nihil obstare, quo minus Iocustas intelligamus, videbimus ad illum Iocum. Eorum interpretum gententia, qui hostilium populorum exercitus Iocustarum imagine describi existimant, defensorem nuper nacta est Hengsten bergium l. l. p. Is a. seqq. Quum autem in tota hac descriptione nihilo curras, quod non locustis optime conveniat, nos non dubitamus, illam plane suo ne simplici sensu accipere eum Eo CHARTo in Hieroet. P. II. L. IV. cap. d. T. III. p. 2s2. ed. Lips., ubi Abar-henelem refutavit. Calamitateni vero terrae Iudaicae a Iocustis
illa tam jam aliquamdiu durasse, non dissicile colligitur et ex ipso nostro Versu, et ex eo quod infra 2. 25. legitur: Et rependam vobis cnnos illas, quOX Gbsumsit locusta etc. Et eandem, a qua
189쪽
Iudaei notulum inimunes fuerunt, plagam diutius duraturam pronuiuiat propheta, si in peccatis effient perseveraturi.
θ. Excitat vates popularium suoru in auinios, ut ea qua par erat attentione adverterent, quae huc usque passi erant, quodque ipsis jam erat immissum malorum, eum in fine tu factum Putarent, ut, quani graviter Deum provocaSSent, Sentirent, quari- tuque opus esset movendi eum sedulitate, ut quodcunque adversi immorigeris obvenisset, benigniter velit ire compensatum. prasi ergiscimini, 2 Reg. a, XI. Prov. 23, I S., quo loco idem Ver-lium usurpatur de homine se ipsum ex mentis Stupore excitante.
LXX: εκιηψατε. Ebrii, quibus longa compotatio somnum Solet conciliare; cf. Jes. S, II. II. Verba quae his adduntur: b DI uo flete et effulate, indicant malorum, quibus oppre si erant, gravitatem. Niiij v I Omnes Dini Potores; cf.JeS. 2d,s. Amos ii, D. Super must O. Nomine hebraeo, et infra d, I S., nec non des. df, 2G. Amos s. IX. et Cant. S, 2. Dbvio, a verbo ddar Pressit, culaiaueit (Mal. a, Z. , derivato, hi guificatur liquor, qui premendo et calcando ex uvis aut aliis fructibus exprimitur. Chaldaeus vertit ob Binum merum, et Syrus Ob vinum. n det Ouod eaecisum et ablatum est mustum
cto Ore Bestro, locustis omnes prorsus devastantibus uvas, ex
quibus illud parabatur. Sic infra V s. s rimu T IV excisum est fertum, et Vs. IG. V II cibus exciAus est, Desupe u IO- Custis, quarum una species Ira dicitur ab excidendo, vid. ad Vs. d. Sed hic propheta utitur verbo mn, ut Nah. I, 16:eaeScindet te gladius, et iabsumet ut bruchus. 6. Exponit calamitatem illain, qua vinum potoribus auferatur. V ν ' a' ia Nam gens ascendit, locustarum, Vs. d. Nihil est, quod obvertit Abarbenet, de locustis non posse gentis nomen 1Surpari. Quum tamen non solum Paroemiastes Prov. IV, 25. 26. de forinois et choerogryllis eodem nomine usus Sit, verum et poetis exteris hac metaphora nihil sit frequentius. Ita Homerus Iliud. 2,ST. Ho τε ἐθνεα εἰ , με σσάων ἀδού ων , ut suut gente3 vum frequentium. Idemque eadem ε νων appellatione utitur de volucribus, muscis, muribus, aliisque animalibus. Lu- Corum tam ex Hostiero, quam ex aliis poetis Graecis RomaniSque magnam ecipiam attulit BocnARTUS IIieroet. P. II. L. IV. Cap. d. T. 1l. P. 2sa. Seqq. edit. Lips., idemque ex Arabuiu Philologis observat, Arabicum X l gens, de quorumcunque animaliuiu multitudine dici. - v SuPer terram meam sustixum haud pauci hic ut Vs. T. a,2. ud Jovam referunt, Coll. HOS. I, 3. Trim' Verum quum totus orationis Contextus urguat, loqui vatem, ad hunc suffixum referendum esse, vix dubitori PoteSt. Suum vocare recte potuit terrain Judat eam, in quit His tu CLut, et cujuS erat incola. Adeo numerosu, cuiOSu, 2, 2.
190쪽
s. IE. Nutu. 32, I. Ies. so, 22. non PN' Ut nullus ejus sit numerus. Sic de Midianitis et Amalellitis dicitur Jud. G, 5.
Venerunt ut locustas multitudine, et Osorum stlque Ciamelorum Stiorum nullus eriat numerus. Cf. ibid. T, I 2. sereni. d6, 2I. Bierosiores lassus lis, nec eis numerus. Dentes ejus, gentis locustarum. 'iis Sunt dentes leonis, quod Ioannes Apocal. s, S. vertit: όδοντεσ αυτ ῶν ωσ λεόντων γησαν, dentes curtim, locustarum, ut leonum eriant, i. e. duri, validi, acuti. Plinius de locustis Hist. Nat. L. XI. c. 2s. Omnis morSta erodentes et fores quoque leolorum. ri, e Ib Et molares(Prov. due, Il lactenue (Jes. 5, 2s. illi sunt. Quae vis est stupenda prorsus in tam vili animalculo. Ut non inumerito Hieronymus ad haec verba exclamet: si Quid locustis fortius, quibus humana industria resistere non potest *- Et Cyrillus: Dμαχον TO-κM V καταγωνισroσ κυμιδῆ των TOιουῖmr et I εφοδοσ,ὶκανη TE αυδην απολεσαι τα εν αγρola. Nes est insupertibilis, et Prorsus inexPugnabilia est eorum impressio, et ud Perdendus ruris ves Plane susscit. Cf. quae ad Vs. T. de locustis ast eremus ex Ludolla. Quod ab illis demorsum est Arabes, Boeliarto ObServante, a vocant, id est, denticululum in serras modum. Nam est 5erru secure. ESSO quandam inter maxillas locu Starum acutas et denticulatas, atque leonum maxillas similitudinem, quam vates in hac comparatione respiciat, observat sustiad h. l. ex FABRICII Generibus insectorum p. Od.
Bilem meum , i. e. vites patriae meae (de suffxo vid. ad Vs. s. in desolationem, depopulata est vites hujus terrae; usque adeo exedendo atque arrodendo eas perdidit, ut amplius non sint proficuae. Cf. Vs. I 2. Ilos. 2, Id. Locustas vitibus perquam infestas esse, probavit Bochartus I. c. p. 2ss. Cf. dus ulte v. neus
est frungere nimio onere, et fretolus iarboris riamus. Nam Summos arborum ramos locustae depascuntur, vel uimio insidentium onere frangunt. Ilieronymus: foum meum decorti-
eoorticiando decorticaueit. ,, Sed, inquit Bochartus l. l. p. 2s6.,,,ut nuduri dicatur arbor, corticem adimi necesse non est. Sura sicit enim, ut folia, et fructus, vel flores auferantur. Id Graece dixeris ψιλουν. - ri bas : Et de eoit in terrain, Jerem. s, l8. Dabri Albuerunt, des. I, IS . vel detracto cortice, vel cum ipse eortex putrescit. Palmites ejus, vitis. et M in non arborum ruinos, Sed Pulmites notare, docet vocis usus Gen. do,