장음표시 사용
401쪽
ficationem additum est, ut alias IIebraeis consueturi, est, res, quas indicare volunt mirae esse cujusdam et insignia magnitudinis, Deo tribuere. Sio montes Dei Ps. 36, T. montes sunt altissimi; cedri Dei Ps. 8o, II. cedri procerissimae. Cujus loquendi formulae causa et origo haud dubie inde petenda est, quod quae ipse Deus in se habet nonnisi magna et eximia sunt, qualia et Graeci , καὶ θεῖα vocant. Ulysgem Homerus θεῖον vocat, ubi insignem et eximium vult dicere. Et Eustathius in Iliad. A. Vs. T. ad verba δῖοσ χιλλευe ab Homero propter vastitatem et magnitudinem mare divinum, et Charybdim divinam dici observat. Ad eundem modum idem poeta de urbe totius Peloponnesi clarissima O as. I'. Vs. 32S. dixit: οἷ τοι πομπηεσεσονται ἐσ Λακεδαια ονα δῖαν. RE U Itinere trium
dierum, i. e. tanti erat ambitus, ut vix trium dierum itinere posset circumiri. Quae plerorumque Hebraeοrum et Christianorum gententia est. THEODORETUS iter non tam viatorum profectione, quam commoda praeconis praedicantis ambulatione aestimandunt putat.
a. TIN - Ouum dero Ionus ingredi coepisset per urbem itinere diei tinius perambulans urbem, quantum uno die licebat, recte exponente Gno Tio. Alii indicari putant, Ionam tertiam urbis partem uno die peragrasse coepisse. Ichuo quαdruginiet diea restant, et Ninive gubyertetur, futurum est, ut posti quadraginta dies subvertatur Ninive. Hebraei intelligunt, eodem excidii genere, quo Sodoma quondam et Gomorrha, de quarum urbium eversione idem verbum usurpatur. Urbis eversionem minatur nulla adjecta conditione. Ex eventu tamen patet, illam minam cum hac conditione intelligendam fuisse: nisi vitam et mores emendaveritis. Cf. Jer. I S, T. S. minabor cilicui genti aut regno eueersionem, excidium, interitum
at era gena, cui minetlua Dero, aeso et suis sceleribus relrctaeerit, ego quoque mula leveriabo, quo eiam ct cere cogitαDeriam. LXX quudrugenarium dierum numeruin in triductrium Columutarunt, ita enim vertunt: ετι τρεῖσ mχεραι, καἰ NινευγI καῖα στραφήσεται. Theodoretus et Theophylactus scribarum suspicantur errorem esse, non interpretum. Quod mendum tamen jam Hieronyini aetate in codice irrepserat. Is enim ad h. l. in Commentario Seribit: ,,Trinus numerus, qui ponitur a Septuaginta, non convenit poenitentiae, et satis miror, cur ita translaturii Sit, quum in Hebraeo nec literarum, nec syllabarum, nec accentuum, nec verbi sit una communitas. Tres enim dicuntur Sul Og, et
comminatus erat. Et proclamctrunt, instituerunt,
junium, ad urbis interitu tu avertendum. Ita Achabus postquam
402쪽
Elias diras minas contra eum pronuntiasset, jejunetspo et alia Iuctus signa edidisse narratur I Reg. 2I, 2T. Et induerunt setccos, cilicia, viliores et asperiores vestes, es. laudat. Iibri Regum locum, nec non Ioel I, II. 2Sam. I, 3 l. l Reg. 2D, 32. I mctgno eorum rerumque Gil Petimum
eorum, i. e. a maximis ad minimos usque; omnes sine ullo discrimine. 6. Et fervenit Berbum, totiavhic rumor, od regem Niniuees, i. e. Assyriae, Cujus caput binive. Surrexitque et descendit de throno suo, permotu Net territus minis de urbis interitu. SV ηρ- movitque G ae, exuit, chlamydem guiam, splendidiores regiasque vesteS, ut ceteris in luctu se aequaret. , proprie Peliis Grietis, ab criete dicta, cujus pellis pro vegii tu evi, Gen.
2P, 2β. I Reg. ls, II. Is . , ubi de pallio Eliae prophetae dicitur.
Mec intrum cuiquam videri debet, quod h. l. de ornatu regio usurpatur, et Jos. I, 2 l. 2a. I et V et X valde pretiosum memoratur. Possunt enim, Appo Rite monente a. D. MICHARUS SUP&mm. p. 2 ., et pelles regum illustriumque gestamina esse, ut apud nos Hermelin, Zobel, gohmarete Sihiris che L mmermelle.. Nec id abludit ab orientis moribus. Itineratores testes sunt, pelles et in hunc usque diem, idque in calidiore etiam Aegypto, magnatum gestamina esse; vid. Ni LBUMMI Itinerur. P. I. p. Ib8. Nisi forsan et latius sumtum fuerit, non tantum de pelle, sed de quοcunque vestimento aut pallio Splendidiore usurpatum fuerit. ChaIdaeus: daposuitque veglimentet glariae sucte. Syrus et et ramovit ditidem et suum et se. piv d Et sciocum Operuit, cilicio Se operuit, 'DNn- I aeditque in cinere, lugentium more, CL not. ad Iob. 2, 8.
T. pati' ' Et proclamore jussit et ediaeit
per praeconem in tοta urbe Ninive. LXX: καὶ ε κηουχθη καὶηva,T De aententio, ex mandatο, decreto regis. convenit cum Araivaeo daret . quod Dan. I, lo. 2 s. de regio
edicto legitur. Et mctgni rum suorum , i. e. pro Cerum,
principum, ut 2 Reg. lo, II. Nah. I, 2D. d Nn Immines et
jumentet, bouees et OBes, armenta et greges, ni ajora et minorupe Ora, ne quic Miam gustetrito, ne pias cuntor, neNe αquum bibunto. Ad gravissimum luctum testandum etiam jumenta a cibo collibebantur. VIRGILIUS de acerbo propter Caesaris mortem luctu loquens Eclag. 5. Vs. 2 i. sqq Non tilli pastos illi egere diebus Frigida, Daphni, bouees od fumina, nulla neque cimnem Libia vitquct ruPes, nec griaminis rati igit herbam. Quod factum esse eoeοnsilio rogitandum est, ut etiam mutor uni antinantium Epe taculo magis commoverentur homines ad dolorem. 8. det dira et 'pla Et operiuntor goocis hominea et jumentet. Pertinent haec adliuo ad mandatum regis, non
403쪽
vero ad ejus executionem, ut LXX reddiderunt, καὶ περισαλorro - καὶ ανεβοησαν. Quod sumenta quoque saccis operiunda ex regis jussu Noster narrat, forsan intelligi voluit de equis, mulis et camelis, qui pretiosis integumentis ornari solent. His itaque detractis cilia imposita fuisse, ut hodie, sicut et olim, teste Chrysostomo, in funeribus nobilium equi generosi, quibus defuncti usi sunt, panno nigro inducuntur, ut simul Iugere videantur. Sic Persae in proelio cum Graecis magno equitum magistro, Masistio, amisso, in signum luctus non tantum 16e-Oυσ εκειρον, verum et tarioυσ καὶ η/itoxo Dc, teste Plutarcho in IristiG β. Id.: amnis Et clament cid Deum cum robore, fortiter, qua tu maxime potuerint, ἐκτεφωσ, ut LXX vertunt. Eadent phrasis est in apocryphis additamentis Estherae II, IS.
de V MN Et redeant quisque et viet auet mctla, i. e. a pravis moribus et vivendi instituto corrupto sese retrahant. Eadem phrasis Jer. 26,5. 36, I. T. Earrandi 2 EN detrimm et fit et Bracentiet , qtiete est in manibus suis, i. e. cujus ipsi manibus suis perpetratae rei sunt, ut ses. sis, G. OPus violentius in mαnibus eorum est. Iob. I G, T. nulla in mαnibus meis violentio. Hebraei scelera. quae homines suis manibus perfecerunt, in eorum mαnibus esse dicunt, cujusmodi sunt furta, latrociniae, rapinae, caedes, percussiones, aliaque id genus. Hinc Enechiel 2I, IT.gαnguinem in homicidarum manibus esse dicit, ut David Ps. T, X. iniquitatem, cujus reus non erat, in mαnibus Suis eigo negat. s. d Nn d net' ain P -'d Otiis acit, redeat ab ira sua et Poenitudine ducatur Deus, sententiae in nos pronuntiatae, ut Ioel 2, Id. , ad quem Ioc. vid. not. Verba posteriora Ilieronymus recte vertit: et ignoscαt Deus. Syrus: et misereretur Nostri. I aec etiamnum ex edicto sunt regio; at juxta LXX populi, interserunt enim λεγοντεσ. -Multum hoc, verissime ob-Rervat GROTIUS, Min Assyriis hominibus, tanta edere poenitentiae Signa sub spe incertae. in N IEU Ut reueerletntur ab exciandescentiα iriae aucte, et deponat animum iratum erga nos, abstinent a poena, quam inferre statuit. Ut enim irasci dicitur Deus cum scelera punire vult, ita rederii tib iria, quando et Culpam et poenam condonat. Cf. Exod. Z2, I 2. Deut. Id, I S. 'area bi ' Ne Perecmus, ' pro lici, ut Saepe Blias. Io. dra Uyd -nde Otium ierittir videret D uaverct OR Ortim, sanatae meritis indicia. Ees: m O- v d n ' et rib-r UT, Poenituit Deum muli illius, quod loquutus ercti facet e eis AEquod illis se illaturum comminatus erat. Ita Exod. Z2, la. Poenituit Ioniam illiva metii, quod POPulo auo inferre Comminet tus errat. Syrtis pro nostris verbiu haec posuit: avertit ub eis eaeoandescentiam iriae aucte. Respexit verba Versus
404쪽
superioris: Dde tetra et Pro postremis vero hujus Versus verbis, nil ra E, nec fecit, exsequutus est, posuit: nec Perdidit eos.
Dolet Ionas et queritur, quod ad illam civitatem concloniindi gratia missus sit, cuni severo minacique niandato, cui, ut ex civium poerii tentia conjectabat, a misericorde Deo ignoscendum eredebat Vs. I. . Quare, ut suspicionem evitet prophetae falsi, aut hominis amentis et deliri, mortem optat (Vs. 2. I. d. . Cumque ex civitate in proximum locum, quasi in speculam, esset egressus, ut Ninevitarum poenitentiae et vaticinii minacis eventum Spectaret, umbraculum excitavit, juxta quod Deua incremento subito paravit ricinum, qui opacaret locum, et prophetae caputa solis inclementia defenderet a. o. G.). Sed cum subito cor- rogus a verme exaruisset ricinus, rursus indignatur Ionas (Vs. i. S. . Unde occasionem sumit Deus, ut Ionae suam in Ninevitas clementiam probet. Cur enim non doleat Deus, et parcat civitati tam amplae, cum doleat Ionas, quod res tam vilis, tamque mo
mctgno, i. e. sonam male admodum habuit, id Ionas tulit gravissime, quod videret eveni uiu vaticinio non respondere, I, ID. LXX: ελυπηθη 'Iωνἀc λυπην - γαλην. Hieronymus: et Ulictus est Ionas ct ictione mugna. Syrus: triste fuit Ionas tris lilia tnctgnα. Verbum v mulum fuit, vel Disum est, conjuncturueum ' , D aeae in oeulis alioujus, ut Gen. 2I, i l. l2. 38, ib. 2 Sam. II, 2 T. , vel cum di personae praemisgo construetum, ut Neh. I 3, 8., ianimum male admectum significat, sive ex justo, sive injusto dolore. Eadem, quae hoc locο, phrasis, sed eum , personae praefixo, Ne h. 2, Io. ribana ris' cri, vehementereia displiouit. 'b Et ineunduit ei scit. 'N Nusuu s. Ore, quod diserte additur Gen. Io, 2. Job. 32, 2. 2Chron. 25, 2s.
Sensus est, eum Vrαυiter et moleste tulisse. Nam rari ne Semper etrusci significare putetur, aliquando discis lentiae et doloris notionem habet. Sic Gen. do, β. Iosephus fratrum animos tranquillaturus ilicit: ne ungimini det Ddiae vir ubera neve dolenter serte, me huc et vobis ea as venditum. Et l Fam. Io, II. de Samuele postquam edoetus esset a Deo, Saulum a se defecisSe, ideoque regno exuendum esse, dicitur: 'm' aegre fuit Sumueli. Vid. et infra Vs. s. Sunt autem ira et tristitia ita cognati affectus, ut soleant non una in lingua in verbis et latu haec pro
405쪽
illa poni. Sio num dolorem Hebraeis denotat, Arabibus tram. LXX: uol συνεχυ η. Syrus: et moealitio ei ercti valdes. Verebatur enim, ne in pseudoprophetarum numero liaberetur. Augebat moerorem, quod videbat hanc Ninevitarum resipiscentiam damnationi futuram suis popularibus, qui moniti saepe a prophetis
quam verbis Ionae, quae Sequuntur, non tam Precαlio continetur, quam querela, index auiuii impatientis ac dolentis ex eo, quod non omnia evenirent ex voto; tamen Preciatus egSe dicitur, quia in hac querela etiam orat De uin, ut se ex hac vita tollat. Obsecro, Domine. Vid. supra ad I, Id. , et quae mox Hieronum i verba asseremus. rrim rebri Nonne hoc erat Ber-
bum metimi quod dixi et cogitavi. Ita Exod. Ia, I 2. nonne hoc ercti Berbum, quod loquuti sumus ad te in Aegypto Iuru'N-bs Dum tidhuc estem in terru, patria, meα, ut Supra a di et Deu t. I 2, 1 s. 'Im N patria tua. ny h. I. idem quodniae, ut Iob. I, I S., ad quem loc. vid. not. Praesagiit mihinnimus hunc concionis meae eventum. I, ' RU ip in re dimis D ra Ideo Praeoccuseavi fugere, maturabam fugam Tartessum,
ut molestani hanc provinciam, et incommoda ejus evitarem. Indi et Bi enim te esse Deum clementem et migeri-
cordem, tardum ad triam, qui non facile iraseeris, mognus grα-tiae, multae benignitatis; eadem nominum divinorum series Exod. da, G. Neh. s, II. Ioel 2, 3. , quo loco et additum est quod hio sequitur: ris dis et Poenitentem mali, qui ut sententiarii mutes super poena, quam irrogare decrevisti, facile adduceris. Vid. I, s. Io. HIERONYMUS: , , Ioc quod nos interpretati sumus: Obsecro, et Septuaginta transtulerunt cὴ δc, in Hebra leo Iegitur Inna, quae mihi videtur interjectio deprecantis significare blandientis assectum. Scivi te hoc esse facturunt; non
ignorabam misericordem, propterea Severum et truculentum Duutiare nolebam. Si misericordem dicerem atque elementem et ignoscentem malitiae, nullus ageret poenitentiam; si crudelem, et tantum judicem nuntiarem, Sciebam hoc tuae non esge Damturae. In hoc ergo ambiguo positus, malui fugere potius, quam aut poenitentes lenitate decipere, aut de te praedicare quod
406쪽
menter irasceris i Syrus: Daldo tibi displicet; q. d. siccine valde irasceriai Sane haud raro bene, Probe , αdmodum denotat. Veluti Deiat. D, 2I. contudi eum irin et molendo probe. II, IS. Vt vi ra 'sem inueeatigabis admodum, quain diligentissime potes. 2lteg. II, I S. et simulacria auo citara fregerunt Probe. Verum hoc Ioco quaestio non est de Acto, sed de jure, eaque non ignorantis aut dubitantis, sed contestantiqet inforan antis; atque verbum hic pro bene, reole 'cere capiendum, ut Ies. I, IT. Jer. Io, o. Simili sensu quo Matth. 2D, Id. dieitur: η ο οφθαλμώσ σου noxiis gσ ἐστιν, ου ἐγω αγαθoe εἰαι; Sed phrasis nostra hebraica sic potius explicanda est: num bene, Cere egi, i. e. num bene, recte facis, quod ita ira se eris* Ut Deu t. 5, 25. IB, IT. ret et di bene fecerunt quiae loquuti gunt,
i. e. recte haec dixerunt. I iecurrit nostra phrasis infra Vs. s. s. m Berctf ctutem sonos ex urbe, quum ossicio suo, concionando per urbent, functus egRet. Est vero hic Versus pnrentheticus, ad sequentia viam sterneris, unde verba in Plus qua inperfecto reddenda sunt, q. d. antequam Ionas
tam graviter doleret, urbe exierat. Ib t 2'a dies 3 Consederiatque od Orientalem plagam urbis, ut Egech. II, 23. net; dies ri, Feceratque sibi illio tugurium, umbraculum e virgultis, vid. nο t. ad Ies. I, B., quod eum tegeret (id enitu notat Ad, vid. Ps. Ido, B. Job. do,22. a coeli injuriis, VN vin videret, uti Cohel. 2, 3. decrevi ovessere stultilium, nyi NVN ut Biderem, tibi situm e8set bonum generi humαno.' SI ri r Nid Quid futurum esset in urbe I quid urbi acciderit 6. Primia et 'EN rrimi Et pravoravit, prodire jussit,
Iouea Deus Ciceiam. LXX vertunt κολοκυν γ, quos sequutus Syrus: PriaecePitque Dominus Deus Rctimili cucurbitae. Hinc in lucernis veterum Christianorum Ionas cum cucurbita repraesentatus conspicitur apud BELLORIDM de Lucernis Intiquis P. III. fig. ZO. Aquila, Synnnachus et Theodotion vertunt κισσον, hederum. HIERONYMUS: Cucurbitu, sive hederet ebi genus virgulti vel arbusculae, lata habens folia in modum pampini, et
umbram densissimam, Euo trunco se sustinens. quae in Palaestina creberrime nascitur, et maxime in arenosis Iocis, mirumque in modum, si gementem in terram jeceris, cito conlata consurgit in nrborem, et intra paucog dies, qua in herbam videras, arbusculam Suspicis. - Sequutique sumus veteres translatores, qui et ipsi hederam interpretati fiunt, quae Graece appellatur κω συc , aliud
enini quid dicerent, non habebant. E quibus verbis patet, Hieronymo minime dubium fuisse, Hebraeorum i si 'st et Arabum
unam eandemque plantatu esse. Est autem Il- heroia, et
philologis et hodopoericis testibus, ricintis frutex. Plura de hac
407쪽
Nile, in Genlara et apud Rabbinos passim, quod ipsimet Hebraei
transferunt voce Arabica SUDEN. Ilebraeum nomen ortum est
tiis agens scribit: Proximum (post oleum ex chamelaea) nte Cici, arbore in Iegra to copiosa stilii Crotonem, cilii trixin, tilii geacimtim gylaestre Oppellant, ibique non pridem. Et in Hispuniet repente proBenit altitudine olecte, octiale ferulaceo, lis vitium, semine uvurum gracilium Palliduruntque. matri
eum ricinum vocunt et similitudine geminis. Verum sunt in ricino multa, quae huic Ionae se se aptissime conveniunt. Primum altitudo, quae ab omnibus fere, qui illam plantam descripserunt, memoratur, unde a quibu Silam eorum iarbor dicitur, qu unx revera potius herba sit: haec enim Ionae tam alta erat, ut supra caput ejus aAcenderet, uti mox Sequitur. Tam foliorum magnitudo, indeque proveniens umbrae den Sitas, magno illorum consensu confirmata; nam et haec quoque umbros et erat. Postremo, quod a Plinio et Hieronymo de nascendi celeritate narratur, ei, quod infra Vb. IV. legitur, consentaneum est. His ego rationibus adductus eorum sententiam, qui P p p ricinum interpretantur,
valde probo. V by a ' Et cidacendit, succrevit (ut Ies. I 2, II. llos. ID, 8.) avra sonum. Far m V, Ut esset umbret, ut tegeret umbraculum, in quo sedebat. 'ria ret 'di brari, Ad
liberandum, ut defenderet eum ct mala guo, quod magna ex parte intelligunt: ab aestu solis, et coeli injuriis, a quibus planta illa,
tugurii frondibus sensim arescentibus, Ionam tueretur. Sed malini ct mctio suo intelligi: a sua molestia, a dolore et moestitia, quam ex metu prophetiae guae non impletae conceperat. Ac si diceret: ut ejus animum moerore Assectum parumper recrearet,et reficeret, uti moestus animus rebus externis haud raro exhilaratur. Lamed in ri, est Accusativi nota, ut apud Aramaeos. Nec desunt alia exempla Hebraea. 2 Sam. I, Zo. subus et Ibistii sociderunt viradi, Abnertim. Jer. do,2. cvit 'd'U'm, Ieremtiam. Vid. et Ps. IIS, II. Syrus bene vertit: et recre vit eum. Sed LXX: του σκιά ιν αυτ i, Chaldaeus: ut Protegeret eum. Retulerunt brium, ad radicem Ebae obumbrari, Neh. II, II., undebae umbra. a , Et getvisus est Anas super ricino guu-dium mctgnum, i. e. summopere. Eadem Phrasis I Reg. I, do. I Paral. 2s, s. Ut Ioh. I, 2s. χαίρεώ. T. VI, ra d 'mbrem Parctvit etvtem, immisit Deue Nermem, Plantae illi infestum. V, 22 In uicensu uurorae
408쪽
orio diluculo, ut Ios. T, I S. Gen. I s. I S. V nub In crastinum i. e. postero die, postridie ejus diei, quo tantopere gavisus fuerat Ionas. pim Qui Percuysit, laesit et erosit ricinum, sive radices ejus. Vid. de hoc usu verbi ridet not. ad Ilos. s, IG. RUMPI stas in Herbario Imbo inensi T. IV. p. s s. narrat, calidioribus diebus, tenui cadente pluvia, in illa planta generari erucas nigras magna
multitudine, ejus folia per unam noctem subito depascentes, ut nudae inodo coStae Supersint, idque se saepius non rumine admiratione vidisse, simillime, addit, αrhugculae olim Nineviticae. Pro ut eaectresceret, Syrus posuit et tibscidit eum. S. ar triret ID Ouum sol ortus easet, ut Iud. D, II. Paraueis, iiii misit, nare jussit. cursi V Ventum Orientalem, calidum et urentem, qui fruges, vites et fructus urborum exurit,vid. Gen. di, G. EZech. li, lu. LXX : πνευματι καυσυμι Est Eurus in Iudaea ventus urens, quod enlidis pinia deserta, ad illius
terrae orientalem plagam sita, permeat. mis V Surdum s. silentem, i. e. quietum, ut recte Chaldaeus vertit, qui aestu in magis iungisque augeret, quum ventus vehementior eum minuere soleat. LXX: συγκαιοrra, . Syrus: Ventum uredinis, addiditque: et are-Fecit cucurbitam, quibus in Hebraeo nihil respondetinet ' TUmbra Et percussit, feriit, sol cutit Ancte, vehementer calore suo ussit. Verbum ridet de vi radiorum solis dieitur
quoque Ps. I 2I, 6. interdiu sol te non Percutiet. Jes. df, IO. nec Percutiet eos cestus et pol. Sed nostro loco major solarium radiorum vis significatur. Syrus: et incoluit sol in culte Ionae.' In ' Ita ut cinimo desceret, ut prope animo linqueretur.
guiam mori, petiit ut animn sua moreretur, I. e. Ut UItani Cum
morte commutaret, optavit sibi mortem contingere. EDd αnimum saepe vocari constat vitam corporis animati, quae nobis communis
eum bestiis, itaque et mori ipsa recte dicitur. Eadem, quae hic, loquendi formula I Reg. Is, Ia. LXX nostro loco eam inter-Pretantur: tanελεγετο την συυιν οDi p. Syrus bene vertit: Periitque sibi mortem. viri et vi, et Vid. supra Vs. I. In ver-5ione Syriaca pro verbis hebraeis haec leguntur: in mianibus tuis, Domine, litiles Potea talem cinimam tollendi ct me, PrOPtereia quod non melior aum sαtribus meis. Glossenia esse videtur, quo glossator esseruens et durius prophetae enuntiaturu in molliorem Partem interpretari studuit. s. De phrasi reb- mn det irem vid. supra ad Vs. a. et viri , - 'ri Nerie tiegre eat mihi usque iad mortem, i. e. gravissimo quidem dolore afficior, ut parum a morte absirn, atque in eo recte facio, tantique doloris ini hi justa causa est. Doloriad mortem usque lethalis et mortifer et longe gravissimus dicitur. Matth. 26, 28. ηεpiλυnoσ ἐστιν η etpυχ μου εω θανατου. Cf. Sirac. 3T, 2. Eodem sensu imminui dicitur Simsonia animus ad
409쪽
cendum ei cera Suisti, et periisse nunc doles. 2 rabaad vera 'EN In s. Pro quo non lubortisti, Serens aut rigan S. LXX: υπερ =ησο υκ ἐκακυηόθησασ. 'rabna e ouemqu6 nec educαsti, non fecisti ut cresceret. net et ire ' - nn mi V V Eres Otii ricinus ilius noctis factus, et Alius noctis Periit. JZ est forma status constructi nominis iae, sicut in P ad 2 et i et i 2 Exod. II, II., narret a Prov. do, I. Filius autem n otia est: Sub noctem Ortus, aut tiniam noctem nultis, ut in es '' i Eslius crini, Exod. I 2,5., egi anniculus, qui annum non superavit. Cf. not. ad nnesmin Jes. Id, I 2. Plautus in Pseudolo I, I. 26. Ouasi soli titialia herba paulisper fui, Avente exortus sum, et ventino occidi. Confutat Deus hoc ersu Ionam comparatione minorum. Tu, inquit, quia iugis homo, parcis, nonne ego magis id facere debeam, qui natura bonus et elemens sum g Te interitus ricini, qui tuum opus nouerat, tanto dolore affecit; quanto majori curae mihi mea opera, et quidem nobilissima, homines a me creatos, esse οportuit. Tu moveris herbulae evanidae ac momentaneae iactura, atque ejus quidem unicae; quanto magis ego de tam magna et clara civitate sollicitus ero gII. d nee te, 'rN' Et ego non Purcerem, non mi, ererer eo pro ruri nonnel ut 2 Reg. 5, 26. nonne (rib) cor meum semovit y d N - In quia exstat multitudo, plures quαne duodecim myrici ea, i. e. centum viginti millia (ut Hieronymus vertit hominum, et eorum quidem tantummodo, In meo 'bred; PS qui nesciunt discrimen inter dextriam et 8inistrαm guum, in quibus nondum ea est discretio rationis et judicii, ut sciant utra marrus sua sit dextra, utra Sinistra. De- Acribitur aetas infans, ut Deu t. I, Zs. Alii Bestri, qui nondum εciunt bonum et mulum, qui honesti ac turpis diserimina nondum norunt. Aetati innocenti vero, et simplici, quae nihil peccavit, et in quam poena non cadit, parci aequum est. , d, et Vet 'Et jumenta quam Flurimia, q. d. si itaque hominum te non
mi Seret, quid fecere bot es, animal sine fraude doloque y
410쪽
iiichas, Moraselitaeo-Judaeus (vid. ad I, I. , in regno Iudaico
prophetae munere functus est Iothamo, Ahaso et His ia ini perantibus. Suppar igitur Jestiae fuit, quamvis in prophetiae munere paulo inferior, quum ille jam L si a regnante vaticinari
coeperit. Quum prineipum illorum satis diuturna regna essent, et inter Iothami initia et Ilislitae mortem sexaginta intercederent anni, satis inde liquet, Iongo annorum tractu munere suo functum fuisse Micham, quamvis quoto Ilis iae anno mortuus fuerit, definiri nequeat. Oraculuin a nostro sub Iliskia editum de Ilierosolymitanae urbis destructione memoratur Ier. 26, I S.,
legiturque his ipsis verbis in hac vaticiniorum sylloge d, I 2. Inscriptionis huic Iibro praefixae fident in suspicionem vocavit A. T. IIARTMANN micho, neu liberg. v. er uteri, v. mit furis mcurgen beglatset. Lemg. ISod. p. d. sqq , qui post decimum
quartum demum Ilisutae annum Micham vaticinatum contendit, rationibus ex ipso sermonum argumento ductis, quae quantum valeant videamus. Ac primum quidem Capitis primi versiculos s. et T. nec non Versum I s. ad Samariam, a SalmanaSSare, Assyrio rege, destructam, atque regni Israelitici eives in Assyriam exules missos, VerSus s. II. et II. vero ad Saulieribi in Iudaeam irruptionem, decimo quarto regnantis Ilis iae anno, manifeste spectare ait; quae autem jam gesta et laeta fuerint, exponi in locis illis pro more poetarum per vaticinii modum. Iam inSpi-eiamus indicata ab Harimanno Ioca. Inter varias poenarum
eomminationes, quae justo Dei judicio Iudaeis et Israelitis ob multa et gravia seeIera insurgendae sint, I, θ - T. haec quoque