Duo edicta Elizabethae reginae Angliae contra sacerdotes Societatis Iesu, & alumnos seminariorum, quae à Gregorio 13. pont. max. Romae & Remis pro Anglis sunt instituta; quibus non solùm illi vt perduelles proscribuntur, sed Angli omnes, qui in iisde

발행: 1583년

분량: 201페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

cA PVT V. Το7tasitan inqua tande innotescat, viri melius sint linguarum notitia instructi, siue ad Theolo giam, siue ad causae nostrae victoriam cii Quod vero spectat ad magistros & prose 'U mres Collegiorum nostroriam, maxime prosese fores Romanos de quibus, ut verbis absit iactantia liberius quam de Remensibus loqui licebit, quamuis co fidam aduersarios hos nostrosRemenses inuenturos satis instructos, 'bi Deus permittet illos in arenam descendere γaudemuς audacter dicere illos esse in omni genere doctri'ae selectissimos & eruditissimo inter totius orbis Christiani homines,sive vise tutem spectemus, siue doctrinam, siue guber

nationem,&iuu entutis educationem;cui ' re,

Veritatem , Vtinam nostra patria posset si

tempore experiri. Tu

Quonia vero eruditio &doctrina maxime meratis acquiruntur orationem vita inculpata, sconstat enim homines impuros minus aptos essς

id recipiendum fidem, eiusque praeceptis ob teperandum id nobis vel maximὸ ippositu est, in collesiis nostris, ut iis qui in disciplina norsra traditi sunt, timore Dei, pietate, & salutis

sempiternae desiderium una cum literis ingenerem quod fit variis exercitiis spiritualibus, ut sunt quotidianum costientiae examen, comunio frequens, frequens admissorum scelerum exomologesis, multa oratio, perpetua auditio & meditatio rerum diuinarum, pro

132쪽

periculorumq: in quibus animε Christianc

amicorum veriantur: ut reliqua omitta, qnimis longum foret hic commemorare. Nec certe haec tam fidenter protulissema

nisi necessaria nostri defensio, id postulassquam ob causam, maxime vero ob honore Dei,&sterna summi Ponticomedationsi attgim' ratione & modu reducationis inius, qLadueriarii persuaserui Regiis Consiliariis pugnare cii verbo Dei, & Vera doctrina: Magna etiam gratias agimus Domino Deo nostro quod ad maiorem huius rei, & causis nostra probationem, eiusmodi dederit laborib/no stris effectus, ut multi ciues nostri in Anglici aeternam inde cosolatione & utilitatem perce. perint, Nec Vnquam permiserit quenquam quantum licet memoria repetere, aut ab aliis percipere qui nobiscum voluit per uno me. iem de re, fidei conferre, secederea nobis se ne coscietiae quiete; & erroris detestatione; tametsi plurimi sint, qui quot annis ad virum44eminarium accedant,aut aperid protestant aut certE de fide plane dubi Vnde illud etiam reperimus, multas in Britannia nostra perire animas ex eo solum, quod nec audiant quid- εpiam de fide Catholica, nec modum, quem in v bernando sanctissime obsesuat cospiciant: IH quo certe tanta & tam in credibit ij qui vo. τὸ ea percipiunt &gustant, hauriunt volupta' rem, latum solatiu,Vt paupertas nostra in exi. α

lio Paradisus yideatur piis hominila, qui in

133쪽

Isarsi comeratione auertistissed mo sentietibM noc batis,nunc infamiliarisiimis nostris iliter no sienti tibin ros La vulneratis torquetisssentientes. attendite ista quase charisimi, vestra ingenia bene nouimus. Simbis nunc vos qualm 1 hominis mente ration scoceditis, multo certiora sint quam qua ibi vel videbamur disicere, vel magis credere cogebamur : & aliis eiusdem Doctoris verbis adHonoratum ami

eum suum improborum quorundam scriptis deceptu m: sim inquit satis vobis iactati videmini, io 1 huiusmodi laboribus vultis imponere, siquimini viam Catholica disiciplina, qua ab ipse Christo per Ap stolas ad nos viii, manavit, o ab hinc ad posteros ni

vatura est. M

OB QUAM CAUSAM SACERDOTEs secietatis Iesu, ct alijfuerint in Angliam missi. Ltima omnium & odiosissima V informatio, non solum contrau nos, sed etiam summum Pontificem instituta haec suit: quod ab ipso eiusq; delegatis, sacerdortes & Iesultae quos vocat ex seminariis in Ad-

134쪽

gliam fuerint missi, no solum vicum popa subiecto de re, ad religionem,& co scieriti: pertinentibus tractarent, sed ut eundram MLque ab obedientia, quam Principi debent; a

straherent, commouerentque ag aliquid cotra statum totius Reipub. iii achinandum. Caius rei quod Regina eius ii e C siliaru m: gnam gerant curam, rem laude dignam, si1 osscio & sorti coueniente prestant:quod ver

timet,anxieq; dubitant, ne huiusnodi quiete sancta, & suauia studia, labores. hominui humili moru,& tranquillitatis publics studiosorum, alium habeant finem, quam animaruncommodum atque salutem, id ex falsis aduensariorum rumoribus prouenire putamus: asuersus quo, haec simplex, syncera de minimὸ fucata declaratio, in certiisimaauctoris huius Apologiae scientia, & au ctenticis monii metas fundata,quae peties se habet producenda cum necessitas postulabit, pro plena & integra tam starum, quam Collegarum aetionum &studiorum purgatione &desensio e valebit ut speramus) Uu d homines aequ's & iustos. , . Protestanuir igitur nec Reuereti dos sociὼtatis sacratissimi nominis Iesu patres, quos

vulg' appellat Iesu itas in quorum instructi, re,demissi e in Angliam iisdem praescripti,

haec clausula expressa habetur,nc se reip. nego cias immisceant, id quod literis propria manu nuper a defundio, Generali piae memoriae s

secietatis praeditae subscriptis, doceri potest:

135쪽

nec saee dbtes sine seminaries siue alios quoscumque habuisse mandatum illum , instru- ctionem aut insinuationem a summo Pontifice aut aliis fibi, vel in rcligione, vel Col-Jegiis praepositis, ad mouendam seditionem, nut quicquam tractandum aduersus statum temporalis gubernationis r sed ut per sacer dotium suum, eiusque iunctiones, ea mu- ia obirent, quae fidelium Christianorum ara i mabus n ecessaria iud ican tur; quaequ e conm sistunt in praedicandi, docendi, catechidandi, acramenta administrandi, similibus, mundi xibus ac ossiciis. t-i Nec consert aut communicat se m mus Pontifex Iesu itis, aut aliis sacerdotibus, qui vel modo sunt in Anglia, vel in posterum mit- ' tendi, de ulla externa Reipub. iurisdictione; verum tantummodo illis auctoritatem in foro conscientiae , populum poenitentem a quibuacunque peccatis absoluendi concedit, mori obstantibus etiam,nec exceptis schismate ει haeres. Quae potestas absoluendi a peccatis, lege diuina vel naturali ii Regina procedere,& in subiectos derivari non potest, sed neces

rio ab ordine sacri sacerdotii pendere debet, di in capite eius si ita in hoc genere loqui liceat) retineatur, serueturque necesse est, cui

Christus in terris primam & absolutis,imam ligandi soluendiquc tribuit potestatim, idq; citra exceptionem Angliae, vel Hyberniae, &citra ullum ad Regem Reginamve respectu; in

136쪽

m - . Avo Loor in quo etia landauit Ecclesia, eiusq; sacerditum;& a quo omnis sacerdotalis spiritualis functio suo quoda modo derivatur; quamusacerdotes nostri in Anglia missi, nec habeat expressam huiusmodi a PontiMax. instru cti

nem Vel commissiooem, qua sacri ordinis ad exequantur, nec illa indigeant. Neq; ponimus sacerdotes missos ab alterutroCollegiorum, vel a societate, habere huiu modi speciale S.Pont. Bulla,quam Vocant, at absoluedum, licet &possint & debeant ratione sui ordinis, & legitimae auctoritatis a superiorib' acceptae, &a summo Potifice veluti supremo monarcha rerum spiritualiu approba tali quoslibet absoluere. - Vtrum vero has spirituales functionss, viri tute comissionis scriptae, yel non script. exericeant,parum refert: soc unu costat,nec huiusmodi comissione, nec Vllum actu eius virtute exercitum, continere aut implic re directὶ vel oblique ullum praeceptum,aut codition4 us personas ad hunc modum , peccatis abso- autas, ab obedientia quam Reginae suae in ca dis teporalib' praestare deben auocet:quod tamen ta in editio Regio mense Ianua. promul--gato, ut supra est videre quam in secundo capite actorum Partamenti habiti, anno Is. suae Maiest,assii matur. In quo quamuis multae tales praetendantur leges, quales nunquam Respublica Cliristiana ante i sanciuit quoru vurilicet pericula, &transgressiones difficulter

. Cassi

137쪽

tΑΡVT vi. I3 Catholicus euitauerit, quantumuis obedieter& ordidate vita instituat, nisi tanti sper dii h mini 'Meperat, eum deserere velit) si tamen sob nomine exturnae iurisdictionis ibide abo lita interior potestas tribunalis Dei, & coscistis includatur,res planhintolerabilis est,in coaspectu, Dei: & Ecclesiae C tholicae, & maximis scripti is sacris aduersatur, quippe qui eo co- silio 'excogitata ab aduersariis Videtur, Ut causis vcrd spi rituales,&ad coscietia spectates, i γuocet ad crimina laesae Maiest. utq; ossicia Deo offriastinue exhibita fiant contumaciae in Principe scelera. φης Quaes ahq ratio, nec noua Ecclesiae Christi: pqηδε ς ἔρημetuli, populo, nec insolita Viueri poteli, curn i ii, ON quotquot hactenus aduersus eam sunt excitas mina. tae persecutiones,tempestates, procellae, similiabus fucis illitae fuerint. Na Christi mors Apocstolorum: cedus, Ut ante Prophetarum,&po stea martyrum, sereonantu, ob perduellione; seditiones, perturbationes, cotumacia,& simitalia scelera in Imperatores, Reges,& Resp. tepo rates comissa, praetendebantur infligi: quavis 'revera, lihil illi cotra stata, aut principis ali cuius, vel Rei p. iura comiserant: solius itaque religion i3 istius causa & mortem, & reliqua . tormenta perpessi sunt,quq nulli potestati te

renae, legitimaeq; aduersatur.

Quaecunq; igitur noua decreta, Vel leges ad- uers i j co sine codunt,ut sic adtiones& officia nostia,quae solum ad verae religionis amplificatione, propagationem6 modo quodam pa-

138쪽

734 APOLOGI A cato, & viris Ecclesiasticis accommodo susci- ipiuntur,calumniandi occasione habeant,printestamur cora Deo, qui futurus est iudex cam fe nostrae, summa nos iniuria astici, &violen tia: illa praeterea ossicia, velut laesae Maiestatis crimen decernere, & poenis huiusmodi crimini debitis punienda proponere qui siue legem

Dei, suo iura gelium Claristianarum, vel Eth - nicarum spectemus, nullo modo sunt affinia crimini laesi Maiestatis, aut i ei pub. perturba- -- tioni, aliud non est, quam quaerere opportunitatem hominum innocentium sanguinem, quinuquam eiusmodi crimina in Principem vel Rem p. admiscrupt, effundere, Vitamque nostram&exitiim, simul cum veris eiusdem causis mundo ignotis, reddere exosum, vest,

entes omnia illorum praeclara gesta perduellionis nomine, &seditionis, quae reuera sunt religionis & conscientiae. Quid quaeso affinitatis cum perduellione

habent sacramenta,preces matutinpex molo-Wycia ἀλλ gesis,& absolutio, rosaria, orbiculi sacrati,& s naet1 bH milia comunionis nostrae cum omnibus Om- sacrμ retig ' nium temporum Ecclesiis Christianis sy mi, Obvi ea ρὸν l Nonne haec signa conlpiciuntur in omni daegisne af regionib' Britanniam circumiacentibus, con- itate, nec iuncta cum summa quae principibns debetuebaserepose obedientia ρ Lst ne illis prouinciis ulla defini ij I ii . xi O , aut determinatio, ex qua merito possuri cinaui stac nostri homineS cocludere praedicta vclut cri . ι-. mina laesis Maiest. decernenda esse Et quamuis

fatea

139쪽

sareamur per leges posse illas actiones obnoxias reddi perduellionis crimini, quae ante I ges latas talia non suerunt; dicimus tamen, insuiusmodi decretis magnopere consideradas esse qualitates & conditiones criminum &onsensarum. Nam ut ridiculu esset & impossibile statuere recitationε diuini officii secundu ritu Catholicae Ecclesiae simoniam esse, usura, sum tu, aut adulterium: sic sane impossibile est italas res, quae mere ad religionem spectant, fac re crimina laesae. Mai cst . vel contumaciae in Regem & Rempublicam admissae. Nec sane potest unumquodq; Principis in datu etiasi de re licita fiat a subiecto haud impletu, sacere offensam crimen esse laesae Maiest. multo minus id praestare, quado Vel causas religionis cocernit Veroq; repugnat verbo Dei, nostroq; erga diuina Maiest. obsequio, qu&d- modii in Danielis & trium pueroru causa accidit, quado eas causas attingit, quq ere no subiiciuntur Principi temporali eiu siue legibus. . Si enim Princeps quispiam talem lege sanciret, qualem Darius olim, qua nemine altu qua D .c. se precari Venerariq; iubebat, ad certum dierus actum: profecto nec talis lex, nec mille huiusmodi possent efficere, ut qui recuset illud

ystare, pduellis habeatur:nec magis eum obligare, qua Danielem olim in simili causia,pote runt: non solum ob id quod leges palam in tu stir,&Deo aduersantes non obligant ad sui obseruationem: Verum etiam, quia veri Dei

140쪽

inuocatio, oratioq; ad eunde habita, &cuq debitus,no repugnat obsequiis,quae subie Principi,secudum leges Dei vel naturae des

proptereaq; no potest,ere & proprie seri sduellionis crimen. Ecclesiae Catholicae facicium sanctum, ossicia diuina, Sacramenta consecratio aut benedictio creaturarum

verbum Dei & oratione,nulla habent qualute, nec ullam coditione criminis laess Maii Mit alterius sceleris costra Maiestatem Prinpis vel populi tranquillitatem, Sin autem dum huiusmodi facta costiti crimina laesae Maiest. nihil in tedunt aliud, qvi nos morti,aliisve poenis obnoxios reddas quibus perduelles secundum leges merito isentur mul ctandi, profecto iniuriam patim summς miserandam,ut qui,cum hostes patra euera non simus, proditorum tamen poei

se ignominia sustineamus; & sane eo graui patimur, quod haec nobis insigantur subprtextu legum, publicaeq; auctoritatis, quam id fieret quemadmodum accidit in Holladi Zelandia & parte aliqua Gallias barbara qudam & immani haereticorum crudelitate; iacconsen tien te principe aut Repub. ciuili. Sed grauς est peccatum,&cum magno dedecore coitinctii, quando totus status &Res conspirat in iniustitia.Et nos vere existimabamus Deum dampride huius iniustiti ultionin patria nostra couersuru,ni Regia Maiest. priinsigni sua clementia, no impedivisset execu ' ' tionea

SEARCH

MENU NAVIGATION