Curator animarum, in quo primum de cura ipsa animarum agitur, tum de his, quae Deo, postea quae sibi ipsi, ac demum, quae animabus sibi commissis curator debet. ... Auctore Carolo Andrea Basso ..

발행: 1618년

분량: 269페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ctore sacerdotis,immo memoria, per suae obligationis recordatIonem. excitata,coscientiam pungit, & cxtimulat ad munus suurn diligentius obeundum; di voluntas ipsa promptius se tradit Deo in obsequium

animarum.

Postquam verδ suam vocationem ritὰ expenderit,mox ad conscientiam propriam recurrat,quod erat secundo loco proponendum, te terque inspiciat mores, actusque suos, an vocationi suae respondeant, ex quos grauiores defectus,vel in Dei seruitio aut obsequio animarum procurando,aut circa propriam salutem in se deprehenderit, S in quiabus magis frequens,& familiaris est, particulari studio per totum mensem suturum sibi corrigendos, S emendandos proponat, neque enim contra omnes prauos habitus simul pugnam suscipiendam esis,uitae sp ritualis Magistri docuerunt, Sed ut securior victoria habeatur, paula in tim in hac re procedendum est. Ut enim venatoriqui multas seras simul insequitur, huc, illucque vagatur, saepe nullam earum capit, di non solii fatigatus, sed etiam vacuus domum reuertitur, ita qui omnes prauas ει obliquas astectiones simul eorri gere, & moderari vult, nullas pers cte corriget. Et sicut sponsa non is simul totam ornat, di expolit . sed per partes se decoram efficit. Primum lauat manus, tum faciem, inde oculos optinia detergit,capillaturam crispat, aures in auribus, collum

torque, manus anulis ornat,& tota denique is comit, sic omnino mens,

ruae Christi connubium expetit, per gradus' perseeionem ascendere

ebet.

- Verum cu nobis integrum non sit, ex virtutis praescripto operari,sed omnis nostra sufficientia sit ex Deo ad opus iuuante, Ideo ad Deum omni cordis fiducia confugiat, di eas virtutes petat, quas sibi magis necessarias cognouerit, quod ut facilius, assequatur, maximo adiumento erit intercesilo Sancta, quem Ecclesiae suae patronum, aduocatum, re protectorem elegit. Et quamuis quae sacerdotis affectum incitare,& incendere pominia potius ex unctione Spiritus sancti, quam ex alieno sensu dependeatat, haec tamen annotast e,mihi molestum non fuit.

I. R MOR proprius tibi primo vincendus est, cum sit radix om-- nium iniquitatum, & venenum sanctae charitatis, S sicut prias.=.d. Δαma HominiSperditio fuit amor sui, idem amor salutis nostra extermianium est teste D.Augustino. rII. Amor Dei,&amor sui in opposita tendiit, ille creatorem respicit, iste creaturam, ille quod Deo gratum amplectitur, iste quod sibi utile, di iucundum; & si Deo inuisum sequitur, propterea isti duo amores fecerunt ciuitates duas, terrenum scilicet amor sui usque ad contemptum sui . IIL Tanto ergo in amore Dei proficies,quanto in amore tui superam V. 18. do laborabis . Coangustatum est stratum,itaut alter decidat, di breue ost pallium,quod utrumque operire non potest.: . IV. Amor Dissili orale

112쪽

N. Amor BI dissicultates horret, laborem refugit,quia homInem p silanimem reddit. Quo modo ergo virtutem acquires, quae nisi labore, di sudore paratur,qua ratione artem pastoralem adeo laboriosam. ει periculosam rite exercere poteris p Quos sexo poplite aquam bibere Gedeon aspexit, hos tamquam ineptos ad bellum reiecit. μ' V. Inter ipsa pia opera,& exercitia sancta se immiscet, quando sa-cit,ut in istis operibus non quaeratur solus Deus , sed nostra voluntas. cuius hoc erit in ditium,cum nimia quadam cura , Ssolicit udine in ea opera incumbis,quae visuri sunt homines, e contra vero magnaancuriaca operaris, quae visurus,& probaturus est Deus. Se privabit aeterna mercede, sicq; illud dicere poteris in tempore tuae resolutionis, quod Iacob ad lacerum suum. Viginti annis stru sis si . ut tibi &immutasti mercedem meam decem viribus, ita prorsus Iaboriosissimo opere incumbis, dum .animas curas, non dat tibi requiem die, ac nocte, at quia immoderate te, tuaque diligis,o quaeris immut bitur merces tua, e paradiso excluderis.

L Ualis est amor talia etiam opera consequum' . monν meum i quit D. Augustinus, pond- meum, eo feroν, quocumque ferae. Si amor tuus terrenus est,semper ad terrena, madeprimeris. Anima

Iis homo non percipit,ea quae Dei sunt. II. Propterea corpori tuo, ac propriae voluntati perpetuum indicito bellum, nam abnegatio sui contra venenum amoris proprij optimum antidotum est. si enim perit homo amandose,profecto inuenitur a negando se III. Consistit autem haec abnegatio, in firma voluntate eligendi molesta quaecumque, S aduersa corpori tuo r 8 contra veri, illi grata, &iucunda subtrahendi, ita ut nullum sit commodum, quod propter Deunon contemnas,luamq; voluntatem illius voluntati promptd .ct hil

riter accomodes.

IV. Hoc facile assequeris, si corpus tuum, α propriam voluntatem tamquam hostem tuum eonfideres, ideo Christus. Qui vult νenire , a neget, si etipsum, & Rursus. Si quis venit ad me,σ mri odiι patrem,σ matil, in uxorem,, mira, adhue σ animam suam non ten meus ese discipulus. V. Non hominum seruus es,sed omnipoteris Dei, in illum ergo actus tuos dirige illius tantum voluntatem,& gloriam quaere. Insipiens, inquit D.Bemardus . tu qui congregas mereri in sareum pertusum, qaiGesaurum lat A, δεiu alieno ore constitutar ignoras,quadaνeaim non elaudaturi nee feras habet e 'VI. At nihil melius,quam si in amore Dei proficias, tanto enim amor

sui decrescit, quanto amor Dei inualescat, Ama Deum ,& teipsum

despicies. '

113쪽

TErum est illud Sanctorum Patrum axioma, quemvis cupidum per

V fectionis,eo magis in virtute crescere,quo magis in eo virtutes de crescunt, maximum ergo studium ita illis tollendis ponendum cst. ει praesertim in fugiendis peccatis venialibus,quantuin ad id diuina ope firmaberis, quia peccatum veniale,est contra Dei praeceptum,& volui talem vidocuit D.Bernardus, nec in magnis, cin paruis ostendendus. est Deus , ΙL. Continet in se talem turpitudine ut animam deformem redda ει exterminet perfectum illius spiritualem deeorem III Cum sit spiritualis. animae aegritudo , nisi magna cautio adhibe tur ad mortem animae distonit,scilicet ad peccatum mortale, sicut infirmitas corpori ad interitum corporis disponit; &ratio est, quia peccatum veniale quo magis frequentatur . eo magis mentem obnubilat ne peccatimortalis turpitudinem agnoscat,.debilitat etiam vires an mae, ne facile tentationiresistat IUL Feruoremcharitatis, atque aliarum virtutum minuid, sicut cinis: Quis cathonibus supen iniectus,ipsorum tum caloremtum splendorem ossiiscat hinc in meditando torpor,. hinc segnities, & negligentia liniunctionibus Ecelesiasticis, hinc tepiditas in progressit vi Itutumia U Talis est peccati venialis macula , ut si in praesenti vita non expia tu non nisi purg torii flammis deIeri , & abltergi possit VL. Haec omnia malaesi insunt ,in quovis homine in peccatis venialibus , sane grauiora erund In eo, qui tamquam exemplum sanctitatis, leperfectionis caeteris Propositus est, quo enim pulchrior est vestis, cum datur, manifestior,& turpior labes exitiit ἀ

L. F T quamuis omnia peccata venialia tibi euitanda sint, quantum

M humana fragilitas patitur,nonnulla tamen Iunt, quae prae caeteria spiritalem progressum impediunt .. Ed primum. est ingrati animi vitium hoe eth post accepta a Deo tot beneficia; illorem immemorem esse, nec debitas Deo gratias te re,Deo multaeingratItudoi, viam obstruit gratiae,& pcuilatim ad interitum dis nitia.

II.. otiositas, cuiusdamnae disce,ex Cassiano. Mens otiosi nihil aliud eogitare nouit, quam de estis, oe de ventre , donec inuema quandoque sodaliιate cuiusquam riuo elfoemina aquali testore torpentis, rebus eorum, cr necessuaιι businuosua lux, ira Dalarim res luxu ιν occapalionibus irremus , H ad peifγ

appellauit Dauid . Domitiaiat anima mea prae taedio . Cuius tepiditatis haec sunt inditia .. libenter subterfugere labores ad salutem animarum

iurauoins,jndulgere sibi, & proprio corpori deseruire

114쪽

IV. Nimia eura humanae laudis in tuo munere obeundo,ex qua duplex malum oritur: Alterum quidem est quia rectitudo intentionis . tollitur, quia ad infima flectitur, Unde Paulus. Si bdiminibus placerem chri, struus non estem. Alterum vero est, quod qui dicta hominum attendit, pusillanimis o pauidus est in suo munere,sicut Nicodemus,qui venit ad dominum diocte ,quiaerubuit in die, di coram alijs se Christid iscipulum profiteri V. Vana aestimatio tui,quasi te putre quid magnumn excellens, cunitamen sis miser, dimiserabilis. VI. Qnaedam animi inquietudo,&instabilitas, cum enim tibi ipsnimium arroges, non quieicis in eo loco, in quo media tui si perioris voluntate a Deo positus es, sed existimanstibisempermaiora Heberi,noin iram, & digniorem sedem assectas, ex quo haec tria mari protinus insurgunt . Prainum est assidua quaedam animi perturbatio, cum comitem semper habeas super hi aena,quae te conranuo angit,st excruciat . Secui dum est. Cum recogitas, de speras te cito in alium docum vocandum, fructus quidem vineae diligenter percipis, non tamen debitam opera

laboris impendis . instarcoloni qui vineam sibi locatam cito est aliis resfignaturus. Tertium est,&cum differas de die in diem lancte, de te operari , superuenit intendum repentinus interitus, &se tollitur diatio, re sola restat damnatio . Arbores illae ,quae modo hic, modo illi Plaqtantur,nec radices emittunt, sed iacile aresculu.

115쪽

DE CURA

ANIMARUM.

Curator animarum suae primo, mox Benae saluti fiudeat Op- UPrimum ἀ

ostquam sis omnibus fuerit optime instractus, & m-

nitus Rector animarum, quod ad caeteros attinet; vi

dendii non est, quo pacto , se ipsum informet; propriae

namq; primo loco, tum alioriam salus procuranda est ianue ut docuit D. Gregorius NarranZcnus,in Apologet co . infestim Sacerdotis eirca hunc duplicem cardinem versatur; PFrimo in anima sua purgari debet,deinde puuare altos sibi Uere εν alios sapiemiores sicere, lumen esse, O lateros illustrare ad Deum accedere, in alios in

dem inuitare. Dentis sanctiss esse sibi, σ alios ad veram sanctitatem pertrabere . DIctat namque naturalis ratio, ut magis quis se ipsum diligat, quam alterum, di prius ea sibi studeat comparare, quae si hi sent necessaria se deinde aliis. Quam ob causam sapientissime putavit D. Angustinus homini et Deo praeceptum da tum non fuisse, de diligendo se ipso. suis id, quod sum us, ct id, quod infra nos est, admr tamen pertinens inconcussa vatur lege siligimus, qua in bestias etiam ipsea promulgata est. Atque hic a natura inditus amor lege etiam charitatis magis perficitur, di roboratur, quae ut persecta sit, ordinata esse debet, alioquin si desit ordo. vera charitam non est. Is antem est, ut prius diligamus Deum, deinde iuste.&sanct 8 di- Iigamus nos ipsos,tum denique hanc eandem charitatem proximo in pertiamur ; Neqtre hic sermo est de ea desectione qua corpus tantum, S ea quae ipsius fir ni solummodo pro euratur. Imo addit D. Antoninus, dum pyac iι Deus, ut diligamvs proximam nostrum, ficut nor ipsos, 'tur salaterra alior- procurandam esse γος imo indica quia dilectionim hominis Diuiti Corale

116쪽

ia stylum pro est,tamquam exemplar dilectionis Ad alterum, ius aME est exemplar exemplato magis quis ex charitate deber se imum diligere fecundum an mam,quam proximum,quia charisad fundatur praecipuὸ imparticipatione bonorum

spiritualium; atqui post Deum quisque Abi primus est, qui particeps sit

huius boni, proximus vero diligendus,ut socius in tali participatione, unde sicut unitas est potior, quam unio, ita quod homo participet honum diuinum est potior ratio diligendi, quam quod alius sibi associetur in tali participatione: quod eo etia magis apparet, quia nemo pro salute proximi tenetur aliquod matri,aut peccatu facere, quod propris saluti con trarietur. Quare facis homo,inquit Augustinus,quidquid potest etiapro temporali salute hamnum, lictu tamen; eum autem ad boc veneriι. νι saluti' 'f' aliorum nise mccando consulere postδam tune exstimet non esse legem charitatis, quia nemo es germanior sibi quam ipsemet. ita Augustanus. Spectauit hoc idem D. Bemardus cum Eugenio Pontifice maximo hanc eandem charitatis legem proposuit his verbis. Si totas vis, inquit, L 4 sie omnium instar assim qui omnibus omnia factus en, laudo humanitatem, sed si ' '' plena sit. Quomodo autem plena, te excluso ρ Et tu bonus es ἰ ergo ut integra si σplena humanito colligat, . te intra se sinus qui omnes recipis. Alioquin quid tibi prodest si uniuersio, lucraris iuxta verbum Domini,se reum perdens. Si malediam

qui partem suam facit deteriorem, quid ille, qui se meustus reddiι expertem ρ Qua j, --

propter alio in loco animarum pastores & cocionatores cupio bat esse Concas, non vero canales, hisquidemsimus recipiunt, oe refundunt, illae vero donee impleantur expectant oe se quodsuper abundaι, mesuo damno communicat. Et paucis Interiectis. Sed charitas, inquis, non quaeris, quasia seunt, γ ια scis

quamurem non queris , qua suaJuxi e profecto quia non sum. Quisham quarat, quod habet e charitas qua sua sunt idest propria saluti necessaria nunquam non habet . Vec modo babet, sed etiam abundat. vult abundare sibi, ut possit, oe omnibus.

Seruat sibi quantum suificiat, τι nussi de ciat. Alioquin se plena non est me tanoaein. hucusque Bernardus. Itaque Pastor si seipsum vere diligit sibi prius , &postea gregi attendere debet, ut monitum fuit D. Petri illis verbis. Attendite vobis, ct uniuerso gνui, in quo Deus vos posuit Episcopos. Est hoc etiam prudentis viri propriae saluti vacare prius, quae enim prudentia docuit umquam subueniendum es. aliis cum suo detrimento, praesertim s animae detrimentum si λ dum exim aνbitror ad salutem, inquit D. Beria ardus , pietatis gradum illi gradui antemnendam esse, quem sapiens posuit. Miserere aramae tua placens Deo. Quod se non babeo nis parumper scri r 8. im

nino nis ad Propheta i sionem non profeνo. Si infiterina rogisuvies aliqui ex bu , k - , qui fονιὰ existimant de mesupra id, quod vident in me, auι avium aliquid ex me. Respondelatur eis ne fortὰ non sussctia nobis, vobis, ire potiua ad vendentes. in emise vobis. Et re vera quid iuuat alijs fontem indi casse, si ipse praescci- tumoriaturis albos doceat, se ipsum vero non doceat, sumtis factus arcae Noὸ extructoribus, qui arcam, in qua alij seruarentur fabricarunt, ipsi autem diluuij aquis perierunt; multos enim constat, qui niti itis sa luti fuere, in inferno torqueri, quia alienam solum, non autem propriasiautem curarao ANihil profecto proderunt Curatori adprum iustifica-

117쪽

ANIMARUM.

Duam sis omnibus fuerit optime instractus, & mu innitus Rector animarum , quod ad caeteros attinet; v dendu non est, quo pacto , se ipsum informet; propriae namq, primo loco, tum aliorum salus procuranda est . nuc ut docuit D. Gregorius Narranmcnus,in Apologet co . Ossiritim Saceiabus circa hunc duplicem eardinem versa tur ἔ Primo in anima sua purgari debe deinde puetare alios sibi vere oe assos sa pientiores licere , lumen esse, O cateros illustrare ad Deum ac cedere, em alios eo dem inuitare. Dent s. sanctus esse sibi, O alios ad veram sanctiιatem pertrabere . Dictat namque naturalis ratio, ut magis quis se ipsum diligat, qua alterum, di prius ea sibi studeat comparare, quae sibi sunt necessaria. deinde aliis. Quam ob causam sapientissime putauri D. Augustitius δ di homini a Deo praeceptum datum non fuisse, de diligendo se ipso. suis '' ς' 'd quodsumus, σμι3sod infra nos est, ad nos tamen pertinens inconcussa νοιμrin lege risi,mκι, qua in benias etiam Ipsaa promulgata est . Atque hic a natura inditus amor lege etiam charitatis magis perficitur, S roboratur, quae ut perfecta sit, ordinata esse debet, alioquin si defit ordo. vera charitaru , Non est. Is antem est,ut prius diligamus Deum,deinde iuste & sancte diis soniam. Iigamus nos ipsos, tum denique hanc eandem charitatem proximo in rim. 37. pertiamur ; Neque hic sermo est de ea desectione qua eorpus tantum , ει ea quae ipsius fimi solam modis pro euratur. Imo ad dit D. Antoninus, ' dum pνaecipit Deus, ut diligamus proximam noctrum sicut nos ipsos, priur salarem ' nos lay ,quam aliorum pγο curandam esse νος imo truticar quia dilectionιm hominis

118쪽

H sejssum pro nit,tamquam exemplar dilectimis ad alterum,prius aute est exemplar exemplaIo, o magis quis ex charitate deber seipssum diligere secundum an

mam,quam proximum,quia charisad fundatur pracipuὸ rn.participatione bonorum

spiritualium; atqui post Deum quisque sibi primus est, qui particeps sit

huius boni, proximus vero diligendus,ut socius In tali participatione, unde sicut unitas est potior, quam unio, ita quod homo participet bonum diuinum est potior ratio diligendi, quam quod alius sibi associetur in tali participatione: quod eo etia magis apparet , quia nemo pro salute proximi tenetur aliquod malis,aut peccatu facere, quod propris saluti contrarietur. Quare facit homo nquat Augustinus,quidquid potes etiapro temporali salute hominum, licies tamen; cum autem ad boe venerit. γι saluti' δ' Daliorum tris peccando consulere post am tune existimet non esse legem Garitatis, quia nemo est germanior sibi quam ipsemet. ita Augustanus. Spectauit hoc idem D. Bernardus cum Eugenio Pontifice maximo hanc eandem charitatis legem proposuit his verbis. Si totus vis, inquit, esse omnium instar m qui omnibus omnia factus en, lauri humanitatem, sed se plena sit. Quomodo autem plena,te excluso ἐ Et tu bonus es ἰ ergo ut integra sit Oplena humanitas colligat, o te intrase simus qui omnes recipit. Alioquin quid tibi prodest si uniuersio, lucraris iuxta verbum Dominiae reum perdeas. Si maledictas qui partem suam facit deteriorem, quid ille, qui se iras reddis expertem ρ Qua , . . propter alio in loco animarum pastorcs, ct cocionatores cupiebat esse e , Concas, non vero canales, hisquidem simus recipiunt, O refundunt, illae vero donec impleantur expiatant. sic quodsuper abundar, sine suo damno communicat. Et paucis interlinis. Sed charitas, inquis, non quaeris, qua sua sunt, oe ιχ scis quamobrem non querit, qua suasunt e profecto quia non desunt. cuisham qua rat,

Ita habet ἰ charitas,quae sua suntactis propria saluti necessaria nunquam non , et . Nec modo babet, sed etiam abundati vult abundare sibi, ut possit, oe omnibus. Seruat i quantum sufficiat, νι nussi de ciat. Alioquin si plena non en, fenianoa est . hucusque Bernardus. Itaque Pastor si seipsum vere diligit sibi prius , & postea gregi attendere debet, ut monitum fuit D. Petri illis verbis. Attendite vobis, ct νniuerso gngi, in quo Deus vos posuit Episcopos.

Est hoc etiam prudentis viri propriae saluti vacare prius, quae enim prudentia docuit umquam subueniendum esse alijs cum suo dot timcnto, praesertim si animae detrimentum si λ Nullam exim aνbitror ad salutem, inquit D. Bernardus , pietatis gradum illi gradui antemnendam e se . quem sapiens posuit. Miserere amma tua placens Deo. Quod se non habeo nis parumper Scr. t 8. imoiei quo ungar, puto ιibi debeo dare. O remanere inanis Θ Seruo illud mihi om- CH Gnino nise au Propheta iussionem non profeνo. Si inserterina rogiluvies aliqui ex bis , ἔρος , qui fortἐexistimant de mesupra id, quod vident in me, aut avium aliquid ex me. Vpondebitur eis ne forid non sussci; uobis, vobis, ite potiua ad vendentes. σemrse vobis. Et re vera quid iuuat alijs fontem indicasse, si ipse praes iccitatu moriatur, si alios doceat, seipsum vero non doceat , simulis factus arcae Noe extructoribus, qui arcam, in qua ali, seruarentur fabricarunt,

ipsi autem diluuij aequis perierunt; multos enim constat, qui nati liis sa luti fuere, in inferno torqueri, qui 1 alienam solum, non autem propria lalutem curatam. Nihil profecto proderunt Cnratori adpruni uastifica-

119쪽

tiones si in Citam aduentu inveniatur minus habens. . ' P. D P Acceperat hoc Petrus a Saluatore qui Apostolis preceperat, ut 3

attenderent: μι tendite vobis: hoc est: placet in proximos charitas v stra, sed attendite vobis . Proximi res vos estis vobis .r Charitas ergo a vobis incipiat Muare illud sapientis semper ante oculos habendum est. Recupera proximum tuum strandum virtutem tuam, Cr attende tibi Quia . electi. bori Tatiores, ut egrcgic docucrat D. Gregorius sic Iucra aliorum expetum vi sui milia damna patiantur . Plem quiπὸ in se ipsis, sunt eflventes ali'. de abundantia μι sic alus tribuunt i ut sua plenituamis aliquid non amittam. sic al-s praebrae otium nitvηtυν, ut a se fomenta Iuminis inon tollantur, ut dum alios istaminant. se non extinguam. Vltetius quis nesciat Pastorem animarum tunc melius, C: efficacius

sui gregis aluti profimirum , quo diligcntius ipse suo studuerit pros

clui' & qtramuis Merum sit, nec sacramentorum*irtutem ministrorum vitio minui, nec doctrinae veritatem doctorisimprobitate vitiari, quia ut ait D. Ch sostomus terra, quae vilis cst preciosum tamen avr i pro

ducit,&-Εsuntdn Ecelesia trinistri,seu potius mercenari j, qui licet Deo odibiles fuit tMnen praedicant, dum sacramenta administrant, pulchros filios spiritualiter parturiunt: hi nihilominus partus rari, ecpauci admodum sunt, nec valde perfecti re ordinaria diuinae prouidentiat ratio postulat, ut est etiis sua causae responde aiat,& ouo Pastoris anima veluti putili cum sui gregisstrariu maioribus diuiti js,re opibus abundabit, maiora etiam ad alios ditandos adiumetria cuppeterat, de quis nobilius. 6 persectius erit instrumentum perfectiusetiam opus uadet. ει nutrix quo delicatiori cibo se ipsam reficit, aius etiam alimentum nutritio puero imp tit in trilmit. on natur quotimano experimen to, cum videamus Sacercores illos, qui ita aliorum saluti vacant,ut su1 in primis curent. quique secum,ec cui proximis horas pares tantur m gno cum suo,& aliorum fructu, Sinenore dominusui vineam excolere,cos vero,qui sine ulla mensera S suae salillis licitudine totos se estundunt in alienain: qui dem temporalia esse fere inutiles ει oleum,&ope 'ram perdere, facit enim da mon in istis Sacerdotibus, quod olim Pli rao in Hebreis.qui cum in desertum ad sacrificium Deo ofierendum irα sc velle dicerent, ille contra duplicatis operibus luti , ac palearum o TuCrC cos conatus est, ne. videlicet otium haberent, ad illa cogitanda, S molienda. Nouit quippe inimicus, quod dum mens nostra in plura distrahitur & maxime secula via, eo minus illi virium, ac roboris uipe esse necesserit quod in spiritualia conserat. lure isti illa Canticorum.

usurpare possim t. tofuerunt me custodem in vineis, oe inneam meam non cum IIotui. Tunc autem non custodimus, quia dum eatrataeis actionibus implicamur,m sterium nostras Misae stimus bene exposuit. D categorIus. NequePropterea dicunus,sbi soli vacandum aesseri nihil vero proximo impertiendum, S deserendas esse ab animarum Rinore occupationes , S solicitudines illas, quas Dei obsequium , ct salus proximi re quirunt, ut suae spirituali quieti, tantum studeat 'hoc non decet eum S

cerdotem, qui ob dominici gregis utilitatem Pastoralem personam.

induit

120쪽

induit, immo charitas illa, de qua Apostolus monet, quod non quaerit quae sua sunt, aliquando postulgi , ut ad proximi salutem si non perficiendam , saltem aduruandam, interna haec solatia, quae in cordis sui

quiete, inter orandum, & meditandum haurit animus Sacerdotis, ad tempus intermitantur, & relicta Parte Maria Marthae adhaereamus totique simus in Calute proximi: Sic Petrum supra omnes Christum diligentem voluit Deus oueS suas curare, & Moysem in montis cacumine secum suauiter colloquentem dimisi,& tam suaui colloquio renunciare iussit,ut peccantem populam corrigeret, ec sim urpimirer, aperte significans hunc praecipuum charitatis effectum,ipsis aristioribtis. diuinae naturae , ut ita loquar, amplexibus aliquando carere nimiritur cum id prox orum salas a nobis necessario exigerovideatur. Quod & docuerunt sanctorum virorum in salutem animarum incumbentium exem Pla, ex quibus Sanctaas Bemardinus diserte profiterum, so riamim notia smarum,qui ex concione colligitur,set contemplationi anteponere; - uis tamen suavitate maxime alliciebatur. Cbaritas. inquit, quae non quaerit, qua, ua suntId mihi iam dudum factu pessuasit, nihil desiderabiliam eorum ue-sris praeferre utilitatibus: Orare,legere,scribere,inestari, si qua sunt alias ria tualis itu ' lucra haec arbitratus sum propter uos detrimenta. Noverat enim optime quod dum; Deum propico neu nitantispen deserimus, ut illi in proximis nostris semiamus, hoc esse eundem Deum, quasi deuincire ad multiplicandam animam, re coeli stes opes sanobis petenim si e rum,qui, ut toti sint in rebus nostris curandis propria negotia deserunt. Cain curam gerere solemus, ut illis neeessaria omnia prouideamus, cur

non hoc magis cumulate, praestabit liberalissimus Dominus p Hoc igitur est quod suademus, ne Parochus cunas 1 salutis dispendio aliorum

Quod erit facillimum assequi si primo soco in cunctis actibus suis, &pro nullitis homi nis respectu,quid faciat, quod Deum offendat, & con- leaentiani suam mores eat, in i soCgrestarumae quernitis secer cur nor magis Sacerdotem, Rectorem animarum Secundo situriae sapientis consilium, haud ini multis lintactus eius, hoc est, si eas tantum occupa-ym 'mones admittat,quae illiuS mentem notaobruant,&ad suae salutis obliuionem paulatim ducant abundabit scrupulis, quaIes, conscientiam aliena multa curantem, L se ipsa innegla diem torquere solent. Tertio loco Angelum custodem si uina,& modum, quemlipsiseruatur fuit fius culto diae sibi proponat ad imitandum neqireeni inhia ossibile est eum imitari quem sitae vitae ducem,& virtutis magimurn accepit. Qiic- admodum orgo Angelus nostram salutem curat,& ad omne opus boliuinitantissime nos prouocat,& simul nam tranquillitatem conseruat, sc pirituales oculos in v nuiersorum conditorem semper intendit,&semper videt faciem Patris qui in coelis cst; ltae animam Rector proximos uiuet, e spiritualibus periori Soripiat viain celeliis putris demonstret,

sic quasi Angelam munus erga ammaS c xerceat aueat tamen ne ne

SEARCH

MENU NAVIGATION