장음표시 사용
141쪽
Tertium malum est, quia in his inutilibus colloquiis , & conuersation Lbus frustra teritur tempus, quod sacerdoti in primis debet esse carissimum , S preciosum.. cum una hora curatori animarum ob ingentes fructus, quos reportare potest praeualeat multis horis secularium . Quartum malum, nec quidem leue sunt multa linguae peccata. quae in prolixioribus colloqui js, S conuersationibus secularium occurunt: valde enim difficile est, ut lingua secularium mentem non inquinet , quam tangit; quia dum plerumqἰ eis ad quadam loquenda condescendimus, inquit. D. Gregorius paulisper assueti bane Usam locutione,qua nobis indigna eII et delecta- Lib. I. biliter tenemus, νι ex ea iam redire non libeat, ad quam velut ex condescensione de- diaco. II. ducti venimus inuiti , sicq; fit, ut ab otioseu ad noxia, ὰ leuioribus adgrauiora verba veniamus; Quin ex multa ridicula, vel dicta, vel facta intermiscenturque omnia Sacerdotis grauitati minime conuenire D. Hieronymus hac potiusimum ratione docuit. Interseculares, nuga sunt nuga,in ore Sacerdotum bla Lib. 2. de lybemia. eonsecrani enim os tuum Evangelis, magis ergo tam os aperire illicitum cst sidera
es; assuescere vero nugas loqui sacrilegium exi. t ne. Neq; prodeth illorum excusatio , qui dicunt , se secularium hominum conuersatione familiarius, & frequentius uti, ut in spiritualibus animaru
suarum rebus eos adiuuent, contrariu namq; experimur quotidie , ct manu quasi tangimus , Sacerdotem in huiusmodi conuersatione moderatum magno in honore haberi, multumq; posse ad flectendos animos , atq; ideilli contingere, quod de sanctissimo viro Iob legitur. Videbant me iuuenes, inquit, O abscondebantur..fenes assurgentes Habant. Principes cessabant loqui, Er digitum supponebant ori suo: quia ea mentia humana impudentia est inquie Maximus Tyrius ut Ius exposita sint, minoris faciat, qua abstrusa vehementer miretur. Deinde valde periculosum eit ex D. Laurent ij Iustiniani sentenistia, ne sub charitatis praetextu,ob nimiam consuetudinem subintret amor sensita litatis. O quot inquit idem hub stetis charitaris ducuntur, sedulum Lib. dedtur, is quanta simulata pereunt dilectione . Heu quam mulii in principio pure, σ μ p. ct sine deceρtione c duersantes ex nimia familiaritale mulatim infecti in immane praeci- perspitium ita sunt,eo miserius quos dius. Et subdit sust temporibus nostri ue ' cstra
runt O sint, qui tamquam ardentes lampades, oe mundi luminaria lucebant corum η 'ς ι . bominibus . paulatim ex frequenti secularium conversarione, oe confabulatione tepefata .ad pristina opera secularis vita miserabiliter redierunt.Cperum, si te charitate duci putant, charitas, sicut & quae uis alia virtus, omne nimium in quovis genere, uti vitiosum, refugit, cum virtus sine moderationis regula consistere nequeat. Certe S. Carolus clerum Mediolanensem aliquando alloquens memorata incommoda querulis vocibus tetigit , cum ait et ri . O Ecclesia licum fiatum tanta olim etiam in veteri lege in te requirebatur tui tu loca, tanta a populo segregatio; qua tribae tui dismilitudo est, ut te iam nobis c siderantibus, tui; conseruationem inquirentibin , sicut Populus , sic, o Sacerdos appareat. Et poli: Robdolor. Quomodo obscuratum es aurum , lapides sanctuar' quomodo di=ers sunt in ea te omnium platearum; hi inquam viui lapides . hi Dei ministri tam nobiles , hi D- , quomodo facti sunt inlusimis hominibus vialiores ἔ uuam multa bine inde in animarum cura, ct .regimine sese efferunt impedimenta ex pesma bae cum laicis conuersvitone, O sanusiaritate manantia. avideIι Diuitiyod by Corale
142쪽
U:quod postea conqueraria quod tibi non obediant populi, quω te non revereantur . quod dignitatem tuam contemnant, s tu ad hoc inuitos illas capillis, νι dici silet, aι-
traxisti si primus i e Me ferini, bac quippe purna ignorantiam talium Sacerdotum
Dominus punire consueuit. Propter quod, o ego, inquit, dei vos contemptibiles, cr humiles omnibus populis; bac ruina est Ecclesastici status , hoc detrimentum Ecclesaiue dignitatis , o honoris, ita S. Carolus. Haec mala, di multa si merito timenda sunt in communi conuersatione Iaicorum, quid erit,cum Sacerdos illectus, hac familiaritate. ει consuetudine illorum comes attonibus. ει conuiuiis delectabitur, in quibus profecto multo plura sunt damna 8 nam inter verba , inter conuescendum, di compotandum. eam tenere modestiam,quae offitij, ac status dignitati par est,non est cuiusuis virtutis, imo facile est ubi vino incaluerit Sacerdos, Stemperantiae fines egrediatur , di ea a se ipso nunci et quae bonae opinioni
in axime officere solent, unde D. Hieronymus. Facile contemnitur clericus, qui δεμ vocatus ad prandium ire non recusat : numquam petentes, raro iaccipiamus rogati. Hesio enim quomodo, qui deprecatur, ut tribuat, cum acceperis viliore te iudicat mirum immodum, δε eum rogantem contem eris plus te postea veneraIur. Quare ex D. Hieronymi sententia, non acleo seuerum, S ruilicum te praebere debet Sacerdos , ut ad conii lutum rogatus accedere semper remnuat , eontingit enim aliquando , ut ea oceasione spes esse possit alicuius spiritualis lucri , sed virtutis regula seruanda est, nimium frequentia iugienda Regula vero hanc semper accepit Theophi lactus , cenante morbo in domo Simonis . leui Rachel laaari: Vides cevas nostri, inquit, quales sum nempe in Militatem Uumar, . non insubrietatem veniurus si vertuntur. S. Binnau. cap. D. de vita S. Francisci tradit. eum in mensa militem conuiuii prebitorem ad peccata per confestionem expianda in ea ipsa conuiui j d mo induxisse. At quaeres speciatim rationem, di modum qui m serues in conuersando cum multiplici hominum genere, quod est alterum nostrae propositionis caput, ut omnibus sis fructuosus: Respondeo, cum varia sint genera hominum, variiq; illorum status,non polle tradi certam re tam , tamen capita quaedam attingam, quae sicut communia sunt omnibuS, ita
etiam necessaria sunt,ut in unim incucantur.
Primum eli,in his familiaribus colloqui js, si prndens sit Sacerdos , m
gna inesse commoditate profectus spiritualis illorum,quibus cum conue satur, nam 'ndens piscator animarum totum sermonem illis aptat,di ac comodat , deuenit ad propria , inculcat magas necessaria, dat ei iacultatu libere aperiendi cor suum.&sincera quadam urbanitate illum sibi deuincit. Quot animas sancti Deo peperei ut his priuatis colloqui jsὸ Quare SacerdoS bonus hoc animo conuersetur, re colloquatur, non ut labuletur sed ut spiritualiter lucretur. Secundu est,ut sermo instituatur tantum,de re pia, sprituali ac spectante ad aeternam salutem . Tertium est, quod licet omnibus sit debitor, tamen plurimis refert ha
143쪽
quia, &sermones accommodandi sunt.
Si eum diuitibus conuersandum sit,hoc primum observet, ne se adeo grairem praebeat , ut tumidum dicant, neq; ita humilem, & familiarem, ost apud i seontem prei; preserti riciam nobilas,& potentes viri soleant Meetuorum amicitias diligentius captare, ut illis praesto sint ad sua vora ;
rare eatue procedendum,ne in aliquos scopulos incidas, s te nimium illis per familia ritatem dederis.Solent etiam Sacerdotum familiaritate de lactati strams,sicut citeris dominetur: utrumq; malu , ει minime toleradu.Quis enon ferat, Pastorem animarum, euius tanta deberet esse grauitas & modestia, ut omnes in sui admirationem trahat, pene secundarium rebus lamulari, illorem gerere ,& scuram agere. Procul. a ratione est, ex eodem ore, per quod quotidie Christi corpus insertur,quodq; divine praeis didationi consecratum cst, nugas, otiosa,&scuritia verba effluere. Hoc plane Sacerdotem contemptibilemreddit gliaet enim se eulares illius hia talem eoram commendare videantur, interius tamen irrident; εα
Multo vero minus magna tu amicitia, & familiaritas a sacerdote quaerenda est, quasi&heqslituitia securiusvilinquerepossi summae nam temeritatis nota est eo idere in pinicipibus,oe inflin hominian quibus non est lim,
S con fidere in Dei nitensionem. Quis nesciat non esse consilium neque virtutem coxtra Deum mhi'tin ultum remaneret vis ipse docuit, Sace dotem humari vii in tempore angustiae,& tribulationis ab ipsis omni proesus auxiliis intinctiim&destitutu Hisse,ut vere illud ipsi obiectari possit,
nimo obseruatuamiam est. hos Sacerdotes, qui potentum obseqvia , &laucires anteponunt diuino honori, & Ecclesiasticq, dignitati, non modo
aliquid praemi; ex huiusmodi obsequiis reportasseded ab ipsis postmodunobilibus derelictos, se aliquando etiam malE vexatos fuisse:eodem prorosus modo, quo qui aliqua scala ad scandendum utitur, postquam quo υ labat peruenitica tam abi jcit: quae omnia iustissimo Dei iuditio eueniunr, ut per ea sacerdos puniatur,per quae peccauit. Deinde Agnoscat Sace dos , maiora se impetraturum a potentibus, S nobilibus, suam modeste tuendo dignitatem, S indigna postulantibus resistendo, quam conniveis , tantus enim est integritatis splendor,& tanta vis veritatis, ut tandem velint, nolint, perditorum etiam num hominum animos conciliet, cum veritas etiam regibus ipsis praeualeat. Postremo, quid Sacerdoti cum diuitibus, quid tanti illorum gratiam facere, si ipsi multa terrarum spatia gloriantur habere , Sacerdos habet Deum in partem, dicitq; funes cecide-νura mibi in pratiaris: etenim bareduas mea praelara eri mihi. Si ipsi areas, fel rea redundantia habent, Sacerdos habet claues Regni caelestis, ubi reis conditus est verus thesaurus. Si im deniq; nobilitatis, aut dignitatis sple-dore fulgent quid secularis dignitas cum Sacerdotali,si regκm fulgori com- poes Sacerdotem inquit D. A mbrosius γ o Principum diademat,aboc erit, ac ri Aspimbi metallam ad auri fulgorem compares. De cor. Cum mercatoribus et negotiatoribus ita suam instituat conuersatione,
144쪽
.t se illius tamquam patrem, ac spiritualem magistrum exhibeaer pia eo loquia saepe intermisceat, quam periculosus sit illorum status, qui merca.turam exercent ostendat, ad consessiones frequentes hortetur, di ad aliaehristianae vitae exercitia, nihil illorum, nisi spirituale salutem affectet, lere ipla hoe ipsum comprobet. Optimum erit si se illorum negotijs non implicet, nisi consilii causa: si enim ex sententia non eueniant, insurgunt in Sacerdotem, conqueratur, & multis obstrepunt,quae illius dignitati ma
Erga pauperes autem, fle tenuiores homines humanitatem, & affabiliatatem seruet, illorum defectus patienter ferat,audiat libenter etiam intε. pestiud accedentes. etiam inepta rogantest abstineat tamen Sacerdos Llongioribus colloquiis cum ipsis, cum enim rudes sint, certam discreti nis regulam non tenent, de quandoq; contemptus ansam inde arripiunt. Et νt summatim dicam, animarum rector omnibus sit benignus, nemini Lib. 16. blandus, paucis familiaris, omnibus aequus, servetq; illud D. Gregorii uiuar. e. se Esto gravis, sed non auderus, ri neque deseuerime su Otreri , nec de fa liariti i
Curator animarum desidiam fugiat. Cap. VIII.
Ihil autem elericis magis fugiendum est, quam otium, fletorpens animi ignauia,quae multis vitiis alimentum, . . peditat; ut est in prouerbijs. quisiectasininum replebitis egenate. Et in Eccesiastico. Mulιam malitiam docuiι on pias . Sed cum otium duplex sit, alteram quidem, quo Sacerdos i sanctis, fit necessarijs, studiis, et occupationiabus vacans,tempus, infructuo , de inutiliter conterit: alterum ver quo in rebus, se negotiis secularibus,nec sibi congruentibus occupatur. virum pastore prorsus indignum, eiq. maxime perniciosum, dicimus . Et de priori quidem satis supra disseruimus , cum illorum errorem re pelleremus , qui animo otiandi ad curam animarum veniunt, ut vix eredi possit,aliquem esse rectorem animarum, sanae mentis, qui muneris sui conditionem, ει pondus, vel leuiter intelligens, ad hane mentis deta mentiam , ερ stuporem, deueniat, ut in arce Liborum positus , se credat esse in tranquilla, 6t quieta statione, te inter tot pericula , tamen sbi putet dormiendum in utramq; aurem , de otiandum; quae causa fuit S.Car
lo cut alibi meminimus acriter Episcopum illum increpandi, qui ei scripserat, sibi parum esse negotii sub tanto pondere Episcopalis dignitatis .
Cuius sententiae si tamen sit aliquis, nullum maius remedium est ad conuellendum hunc errorem , quam, ut diuinum lumen desuper imploretur , quo detersa, hac mentis caligine,statum suum vere cognoscat; sic enim fiet, ut tot periculis, fit aerumnis perspectis, somnum excutiar, nec sibi umquam quiescendum statuat. Quia si turpe, ει indignum est, hominem alioquio ad laborem natum, otio torpescere, quanto minus hoc ferendia est in Sacerdote, curatore animarum, cuius tota vita in assiduo labore, de
opere posita est ut Paulus optime testatus eii his reibis. Mirusri sunt Er
145쪽
Io i in laboribus Maximis , ιn carceribus abundanti M in plagis 'pra modum Quisnam pater familias vocatum operarium ferat nihil agentem . Quodsi .s evanuerit, in quo salietur , inquit, Christus, neque dixit; sit sal conputruerit, aut liquefactum fuerit, sed si valvim, S fatuum fuerit, quia Pastor animarum, non tantum male a tentes, sed fatui, fit otiosi damnandi sunt, ut alio in loco illis verbis , idem saluator docuit. Seruam inutilem projci
in tenebrad exteri . Caeterum cum multa sint damna,quae ex otio, & desidia Palloris ortu tur, ad tria tamen capita ordinis gratia, reuocabimus. Nam otiositas Sacerdotis primo sibi periculosa est: deinde bona ipsius existimatione apud populum tollit postremo impedit etiam fructum animarum. Obeli priam. animae propriae non solum, quia tempus inutiliter consumit,adeo prae. ciosum de quo tam exacta ratio reddenda est, sed etiam quia vir otiosus Daemonum telis, ectentationibus maxime obnoxius est i si cuti enim, ut egregie annotauit D. Cyprianus, hostis Ciuitatem aliquam expugnatu. Srem darus, eius maenia lustrat acu ratissime , antequam instrumenta bellica ad- reis. moueat, vel cuniculos instruat, & illud praecipue tempus praeitolatur ad aggrediendum, cum milites otiosos, aut somno detentos conspicit, ita Daemon tuc maxim aerioribus stimulis ad peccandum animam vexat, cuillam, otio aliquo dii lentam videt. ostendit hoc satiS exemplum Isbolat, i. me. . qui cum Rex esset, tamen tam misere occisus est. Quia, videlicet, ianu*custodiam foeminae mandarat, qua insuper dormitante , insidiatores domum ingressi domino vitam ademerunt. De hoc D. Augustinus. Quem P aedet orare. inquit, vel alere, labreare manibua . non d ervi, cogitans, quod S quamdiu Dauid exercitaώιβ in militia, non infiustauit ei luxuria , sed mΩquam in domo Otiosus remansit labo Uladuherio, obmucidium cs--. Samson, gum Ad ic. eum Pbilisseis pugnaint, non potuit capi abbonibus, sed mΩ qaam dormiuis in Rafamina, o ouoia cum ea remansit, marcaptiar, in excecatar ab hostibaa. Salomon , dum occuparua esset in aedificatione templi, non senseu luxuriam, sed mox ret 'dens ab opere, persensiι infultum luxuria, o deficiens, famna instigante ad id la , adorauit in thalamo vitulum aureum. Vst state ergo fratres, V nolite deficere. quia, nec sanctiores Samsone, nee sapientiores Salomone, uos esse cognosco,ita coc'udit Augullinus. Quod si huiusmodi casus, S ruinae omnibus otiosis paratae sunt,quanto magis otiolis Pastoribus i cum dicat D. Chrisostomus Dae- ubis smones, tamquam piratas, his potissimum nauibus insidiari, quas auro, d. ..pbis et praeeiosis mercibus onustas esse, intelligunt. i Isaia. Deinde otiositas Sacerdotis minuit bonam opinionem, & reuerentiam apud seculares, quia cum otiosus sit, domi se continere non potest, per plateas, & compita discurrit, vagatur per urbem, vel oppidum , turbae virorum , di feminarum promiscue se infert; di quod est grauissimum, per alienas domos circum cursat se curiosum de . illorum negotijs; praebet. Quae omnia minuunt bonam existimationem, saltidiumq; pariunt secu-Lis laribus, cum singulis fere momentis illis versetur ante oculos , ac tan-6.dem contemptum pariunt. Et vere Sacerdos vagans qui, nasi magna de causa, in conspectu dopuli sui grauis apparere debet, admirationem semper attulit sanae mentis cuiq; uuomodo obscuraram ess aurum, mutatus est color ': S σώ-
146쪽
' quam sortis videri Hlu, edi infirmus emergagis. i. I. UM c' Quod stetim cum Hierony mo dixeris mihi sussicis conficientia mea, habea Α7 Deum Iussicem, quintea rita est tenos non euro, μιd loquantum binines. Audiq Apostolum quinis Tn uaenetes bona , nonsalum coram Deo. sed etiam inrumbominibus. Et si seri poteth, ut in mulierum conuersatione, nullis quis libidicium aculeis pungatur, aut extimuleriar quomodo, hocsta ella caeteris, persuadere pinerit IExemplo sit D. Hieronymus. i quia Paulae castissimae .&Sanctissimae matronae sanctis coi loquiis capiebatur, ex Romanis aliqv linde detractandi de tanto vita oceas tonem sampsere, quibuS, & r spondere idem Hieronymus duxit neeelsetium, hin verbis. Antequam do Ep. ad mum Naiae eo sem, ratias in me-bis meria emsonabant, omnium pene iuditis insistam. dimissurum aceruotisdecernebar. Dicebar sanctus,humilis,discretus. Numquid domum alicui vi lasciuioris ingressussum , nunquid ne vestes strica, nitentes gemma tia facies, auri rapuit ambitio j Nulla fuit alia Roma matronarum quameum ponetedomare metuem, nisi lugens arei ieiunans, Avalens Hrssibus, fletibus pene cata, quam conlimis noctibus misericordia Dei deprecantem sol a de abendis .i2d sti me misit delectare, nisi illa, quam numquam manducanum uidi dSed postquam eam pro sua merito casulatis uenerari, colere , subpicere, caepi, nes mei uico deseruere uinum p His, Nesiis per multis mordaces obtrectato rum linguas Hieronimus reprimere conabatur. Quod si D. Hieronymum
pium, lanctum senem, vel certe tunc temporis, non iuuenem cum Paula
vetula ,& sancta de rebus spiritual ibus colloquentem , coram arbitris, inuid iae lingua momordix, quid faciat, qui nihil horum habet Θ quam pa rum tutus iuuenis, & ijs vacuus praesidi js, quae Ue habebat, cum sex mina vel suspecta, vel saltem noci sanctafamiliaritatem habens p i l. , Quamquam etiam aduertendum maxime est, familiarem esse Sathanae artem fallendi incautos praesertini Sacerdotes, ut non uno , S primo im pulsu spiritualem virum, statim in peccatum praecipitet, sed externa bon spetie delusum modica spernentem, paulatim in grauissima scelera per
Cum itaq; tanta sit periculi magnitudo, tum ex parre nostri,tum ex par te obiecti, quae regula tenenda erit Pastori animarum ut huic sexui spiciis tualiter prosit, sibi vero non obsit e u Primo loco neccessarium existimo, ut nullas mulieres secum cohabitat In vita e. teS habear, nec consanguineas quidem, si id fieri poteth. Praeivit D. Ruinas. gustinus exemplo, qui, uti Possidonius refert, nec sororem secum habi
Lib. .ep. tare consensit, dicens, quacumforare mea suu .Hrores mea non sunt. Quod
3'. factum D. Gregorius perpendens inde proficiendi sumpsit argumentumet Dini uni criιὶ eautela magna nobis debet esse instructio. Nam incauta nasum pionis eIι, quod fortis pauer nua ualidum no umere , sapimur exum ι2cIras
147쪽
lius a lororis contubernio sibi abii inedum duxit, de qua nulla alioqui su Dpitionis occasio esse poterat, cur non magis necessarium erit de mulieri. bus extraneis, quae di si aetate graues, moribus probatae conciliorum censura clericis quandoq; permittuntur, faeminae tandem sunt. Et Sacerdotis dinitati minimj conuenit, inquit, Cyprianus, rem tam sanctam, tam Iacram a muliere accipere famulatum, que sicut ob sexus conditione a sacris arcentur,
ne ij idem minit irent, ita nec Sacerdos ob suam dignitatem illas apud suam personam habere familiarius debet. Praeterquam quod non decet in aedibus,& domiciliis sacris Sacerdotum muliebria exercitia videre, ca ceos, vestes, suspensos pectines, & fusa, coeteraq; huiusmodi. Unde egregie Hier. Epist. ad Oceanum. Prima quidem, inquit, rettamenta elericorum, foeminarum frequentes accessus . Me sexus repraebensibiles exhibet clericos. Quid tibi reuera cumfoeminis, qui ad altare eum Domino fabularis e Te in publico cun-α , te in agro rustici aratores, ac vinitores quotidie lacerabunt, β eontra depose tum fidei cum feminis babitare contendis. Nunqwd in choro potiolorum foemiana astu erunt. Probibe virgines tecum commorari, etiam qua degenere tuo sunt. Dilige eo, exterius ordina, frequenter insita iunctua obsequio clericoram, ne dum secretaliter, ac siolo ingrederis. macules testimonium tuum, & paulo pol f ita
conclu ait. Ego iussico, sicis uiris femina habitent, uissarium non deerit Diaboli . Scripsit de hac re insignem tractatum idem Cyprianus, in quo praeter Pr gut, alia dicit sibi a domino praeceptum fui ire, ut clericis mandaret, ne cum 'in liri minis commorarentur. Quid enim istie geritur. νbi liberturis sumit mulier in
contubernalitate consantiamὸ quando in domesticis negot*s nunc lacertos, fom
ra lanificis operibus nudar, nunc e livam detegis membra; nunc fatigata iactatur, aut in risum aliquando disiuuitur nunc blandιιι- eahibet, O quod est veneraseMs -- per cuncta mature delectatur. aut canere. cuius cantu tollerabilius est audire balliseum sibilantem. Quid dicimus se videas iucundantem aut quod est deterius, blandientem. Semel dixerιm omnis inconvenientis Iodaliras mulierum gluten est delictorum, O νVcus toxicatum, quo Diabolus aucupatur. SecundO,lungas cum mulieribus congressiones,& eollocutiones fugiat,
neq; ad illas accedat, nasi cum sui muneris ratio postulat, di grauis aliqua necessitas spiritualis impellat, quo et tepore, quam citius potest, se ab illis
expediat, cu humanu cor facie illi S rebus adhaereat,& agglutinetur, quas frequentar,& cum quibus assidue versatur: cuius rei quotidianu habemus experimentu, nam & domus,& locus, in quibus habitare solemus, ita nos afficiunt, ut nostru in se amorem concilient, si igitur ista, quae non magnam in se habere solent illeceb: a placendi, solo tamen vis, S consuetudine nos capiunt, hoc magis erit ii a ijs rebus , ad quas natura duce trahimur. Tertio, Seruet D. Hieronimi praeceptum Nepotiano Clerico traditum .' Si propter ossicium clericatus, aut vidua insitatur, aut virgo, numquam domum s Ius inιroea , tales habeto socios,quorum contubernio non infameris; solus cum sola see reto, o absq; arbitro, vel teste non sedeas. Si familiarius en aliquid dicendum,
habet nutrice maiorem domus νraginem, viduam, vel marisaiam: non en tam inhumana, νι nultam praeter te habeat, cui se aureaι credere. Ita Hieronymus. quod is
148쪽
emnis, forte urbanitatis causa rogabatur, numquam sine cleticis testibus ad eas accedebat; vel solus, cum solis umquam est locutus , nec si secretorum aliquidi interesset. B. Augustinum S. Carolus Cardin. imita-- - tus cum foeminarum quam locutus est, tam di si consanguinea, quin exm ιι grauioribus domesticis, unus pluresue adessent, ut reserunt vitae illius scri ρμ' ' -tores. Huiusmodi enim homines, non solum testes sunt, sed etiam cu-Z' ' ' stodes honestatis ,&eastitatis . Et si Sacramentalis confessio excipienda est, hoc fiat in loco, ubi a domesticis comode videri possit,non aut audiri. Quarto, in huiusmodi colloqui js oculos diligenter custodiat,nec con deret vultum , nec speciem mulieris: facilis enim est transitus ab aspectu ad concupiscentiam, & imago mulieris in corde Sacerdotis, etsi tulit, ingesta si consensum non extorquet, tentationes tamen excitat, quae conscientiam valde pungunt, & molestant. Quod agnoscens Iob papigit Ig-dus, cum occulis βιis, ut non cogitarent quidem de virgine . Cuius circuminεμ ' spectionis notabile exemplum praebuit Hugo Episcopus Gratiopolitanus, qui, ut erat in munere iaci diligentissimus, partes suas tam a foeminis,qua a maribus desiderari numquam passus est, ita se cautum praebuit, ut per annos quinquaginta, quibus Ecclesiam suam administrauit , diceret se nullius mulieris faciem ita aspexisse, ut ex consideratione vultus, si occurriperet,quaenam esset, dignoscere posset. Quin imo cum semel mulier quae, clam meretricio ornatu compta eum conuenisset,expostulantibus clericis, quod illam, sine graui aliqua repraehensione dimisisset, respondit , senia hil tale in muliere animaduertisse. Vltimo munuscula,& oblationes a mulieribus non accipiat etiam LEp. 2.ad probis foeminis, extat enim sapiens dictum D. Hieronymi: crebra munus. pst. eula , et sudariola , ct fasciolo, O veIles ori applicatas, o oblatos, degustatos cibos, blandasiq; o dulces litterulo, sanctus amor non hebet. Laudatur a S. ν)L 9.Bernardo Caufridus Episcopus Carnotensis Legatus Papae in Aquitania..issi' ' qui manu tergium cum ligneis paropsidibus ab oppidi cuiusdam domina oblatum recusauit. Praesertim cum nullae sint potentiores insidiae, quam quas fraudolentus hostis colore boni contegit, nec ullum perniciosius malum, quam quod pallio virtutis vestitur. Artificialia namq; sunt temper Diaboli venefitia, quibus ingenium suae calliditatis exercens sanctimonaqdeditos dolosis commoditatibus iuuat, ut perdat.
auomodo eum Ialeis hominibus conuersetur animarum Rector . Cap. VII.
Voniam omnia omnibus fieri curator debet , ut omnes Iucri iaciat, neq; ob vitae genus, qua profitetur, continuo Eremita. rum more illi semper in solitudine degendu sit, sed in 'iis mixte statu costitutus, cum omnibus pro.tempore versari debet, magna proinde prudentia opus est,ut eam mediocritatem teneat, quae dignitatem suam tueatur,di spirituale aliorum salute non impediat . Id aut facile assequetur, si primo nimium huiusce conuersationis culaicis
149쪽
laicis hominibus usum, familiaritatemq; vitare studeat. Si se eundo, ea discretionem seruet,ut omnibus pro uniuscuiusq; conditione satisfaciat, alia ter enim cum diuitibus, aliter cum pauperibus agendum est,ut monuit D. Gregorius. Ad nimiam vero conuersationem fugiendam cum seculari ribus, detrimenta, S pericula, quae inde quotidie consequi, experimento cognoscimus , mouere debent, ex quibus quatuor tantii enumerabo. Pi imu eli, quia hac nimia familiaritate paulatim minuitur,& tollitur, reuerentia , quae Sacerdoti debetur; unde , & status ipse Sacerdotalis contemnitur . Quocirca apposite Philo: honoraria potes Sacerdotum ne cu acc Iis quidem communicanda sunt,ne propter vicinitatem attingant qua nefas est tangere. Et notum est, quod vulgo dicitur. Nimia familiaritas contemptum parit. Et sicut raritas conciliat rebus admirationem, ita conuersatio parit contemptum, egregiὰ scripsit Apuleius. Magna res est,& diuina digni Lib. tas Pastoris: preciosa auis si rara sit, sed si in omnium manus deueniat, si O ρει
in assiduam venerit conuersationem, continuo vilescit.
Propterea volebat Deus, ut Moyses, quos sibi oblatos cosecrarat, illi eo Mm. 8.separaret , de medio filiorum Israel, ne ab ipsis contemnerentur. Quam ob causam D. Gregorius Samuelem commendauit , eius exemplo Eccle- Lib. 4. in sarum Rectores instruens . Ra1o, inquit, videbatur in ciuitate videlicet taris i. r g y de veniens, ciso recedens. Quo nimirum magisterio Sancts Ecclesia Doctor instruitur, νι videlicet raro sit in publico. frequens in secreto; τι qui tardius asticitari, δε- uotius veneretur. Petrus Damiani insignis lane dignitate, di sanctitate Cardinalis, religiosos picturis comparat. Pictura namq; si procul assistat, Antae. inhia er, S cum auiditate prospiciturisi iuxta sit, contemptibilis iudicatur. 6. Et spiritualis qui'; carnalibus absens quidem timori, praesens autem viridetur esse despectui. Quod S. Antiochus, hac etiam aptissima similitu- IAmbio, dine illustrat. Quemadmodum virgo interim dum custoditur multis qui externi sunt, in desiderio esι: moa ut prodiri in publicum, iam non omnibus aquὰ se probaι rilbus decori. sed in ιlla quiddam deprebenditur, quod vitio detur, , ' ei notam invraι. adem tu dic de quovis Sacerdote. Duplicem autem causam huius conte-ptus dixerim esse: primam, ex parte laicorum,qui solent esse nimium ocula ti, S perspicaces in rimandis, potius Sacerdotis defectibus, ut suggillet, quam in attendendis virtutibus ipsius,ut imitentur; ratio est, quia clc-dunt in prasecto animarum , non tantum statum vitae est e mutatum , sed etiam quasi naturam ipsam: proinde omnis illius culpa , S si leuissima sub illorum censuram veniri& grauissima faciunt. Altera causa est ex parte Sacerdotis , qui, cum ob communem fragilitatem omni culpa non careat , iunga consuetudine defectus suos facile subditis prodit. Quare Seneca epist. Io . Lucillium monebat, ut per minimum cum alijs, plurimuvero secum loquerctur, Atq; hac potissimam esse causam contemptus illis
verbis praemonuit D. Ambrosius lib. I. ep.ad Ireneum. Vides in Sacerdote viis
bii plebeium requiri, nihil populare, nihil comune cum studio atq; Uu, O moribus multitudines. Sobriam cetuabis grauitatem striam vitam, sita Miare pondus, digni-rad sibι vendicat Sacerdotalis. Quomodo enim potest obseruari, oempulo qui nibus uit separatum d populo it ra multitudines quid enιm in te muretur si sitia in te
150쪽
te. quem reverendum arbitratur ostendit. Hucusq;
Quibus addiderim, no solum hac nimia familiaritate Saeerdote ipsum contemni, sed quod ma:us est,et id totum,quod ab ipso procedit, licet de
sui natura sanctum, & sacrum sit. contemnitur enim illius praedicatio, quia cuius vita despicituraet predicatio contemnitur,nec vim habent ad persuadendum verba Sacerdotis,quem seculares vel sibi similem, aut parum dissimilem in conuersatione,& vitae genere conspiciunt, Sacramentoru quoq; reuerentia minuitur: praesertim, cun indCctum vvleus, non tam ipsorum sanctitatem, S dignitatem, quam mini lirantispersonam attendat. Q- circa danda nobis omnino opera est, inquit, D. Basilius, ut non nise magna actibita CΦ'It με, diligentia, o circumsectione in congressum eum extraneis hominibus veniamus. 7 Secundum malum et , quod saepe euenit, & quidem timendum, ne Sacerdos, qui cum laicis frequentius, & familiarius conuersatur, illorum etiam mores non addiscat, diseeularium studiis sensim non afficiatur cuea sit humanae naturae eonditio, ut sicut ad societatem valde procliuis est. ita facile eam boni vel mali formam induat, quam malorum , aut bono rum, quibus cum conuersatur,vita praetulerita sicut corpus, si sereno eleumentiq; utatur cito,bene valet, si vero insalubri, & maligno, morbos, &aegritudines contrahit, ita humana mens eorum formam facile induit. quorum conuersatione tenetur. Iuxta quod cecinit David: eommixti suntl p pios ingentes, Er didicerunt opera ipsorum. Si enim ferrum,quod Omnia domat. & obtundit metalla, humi diu de s sum iaceat, consumpta prorsus omni duritie, in mollem terram vertitur, quid iaciet cor carneum Sacerdo. iis , si inter carnales, di se lares homines totum sit e Natura hominis. quia ad malum prona est , facilius vicia quam virtutes contrahit, ut passim Patres docuere , S Nanetlanetenus praesertim his verbis . Illud exploratum habentes, facilius esse Nitium contrabere , quam virtutem impediorat. χo. tire quemadmodum facilius est morbo ioci quam sanitatem luet ri Quod in A pon. 3o. logetico suae la. eprqclara absinthij similitudine Uectariat,quoci multo melor. I. nu Ie apposito non culcescit mel, vero absinthi j paucitate redditur amariua , mum. Vitrea vasa coltipata simul gestari nequeunt, quin inter se collidantur. Nota fuit hic procliuitas naturae ad vitium D. Basilio. Qui maiorema 8.eδη ιn modum secularium bominum amicitia, inquit, delectatur : eaqi re cum illis assidue in colloquio esse eupit; is ex frequenti cu illis siermone prauad eorum assectiones in animum suum facile insinuas. Cuius sane damni nec inscius fuit Seneca, qui propi sito sui ipsius exemplo, Lucilium ad turbam vitandam adhorta.
tus est. Numquam mores, quos extuli refero. Inimica en multorum conuersatio. emo non aliquod nobis vitiam, aut commendar, aut imprimit, aut nescientibus aia
licit. Quare Sacerdoti eius consuetudinis auido illud ide contingit, quod flumini in mare praecurrenti, quod si magnu sit, per aliquot stadia cursum
suum, dulces aquas, S colorem retinet, at quia continuo fluit, nec retro gseditur,paulatim a marinis fluctibus victu,salsu maris sapore imbibit, &mari miscetur, adeo, ut mare fiat. sic Sacerdos, si cum secularibus tantuagatur de spirituali animarum profectu, seq; in illorum colloqui js paucis
expediat, facile mores suos conseruat, di propriam existimationem,qui si mωdum non seruet, seq; totum effundat, mari commiscetur, fitq; mortinbus, di affectibus seculatis. Te