Bessarionis Cardinalis Sabini & Patriarche Consta[n]tinopolitani capitula libri p[ri]mi aduersus calu[m]niatore[m] Plato[n]is incipiu[n]t feliciter

발행: 1469년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

eonsilio scilicet et prudelia rei familiaris gubernatrice: qua ciuile parcem diuinitatis licuit appellari. Quo enim quis i eruditior ac peritior es hco plus diuinitatis attingit: et sicut Amrebustatem plandis excellit rana deusqde inter hominesciuilesversari putata: ita ciuilis ipse peritus et prudenΓs cta rustico imperito Q conferae: diuinus non iniuria dici potest. Hoc inquam genus arithmetice Plato tradit i quod si aduersarius teneret n5 ta turpiter in exposnendis legibus Platonis erraret: ut nonaginta hominum partem duodecimam accipiedam esse affirmaret: ita. n. inepte: utasElet: scribit. Centiaoctuaginta de omnibus censibus deligantur; quora dimidia pars i iffragio comprobed: duodecima uero parseius in menses distributa: alia post aliam cus hodiat. En Arecste diuidere

et mutili plicare numerum: scit aduertarius nos heri qui duodecima parte ex nonagita accipi posse existimat: et flatone repbendit: φ perici Am numeri pertinere ad hominis diuinitatem; hoc est se licinace uoluerit. HAnc igie tantam numerorum imperitia Plato detestata; hac iacturam calcimitatem et perniciem rei familiaristupublice tu priua de deuitias: opAm uulgari numero impendi iubet loge a diuinitate abesse eum bomine dicit qui ignoret mtione numeri ad usum ciuilem summa cum necessitate accomodati . Poteria ea Platonis sententiaboc modo intelligi non ut qnumero perita est continuo sit diuinus sed cui diuinas sit qui mathema ticis disciplinis eκcellet; longe ille a diuinitate remotus sit: qui ne parte quide necessariia: que uite usum estinet; novit: quaqcaret:

ne homo quide appellari merez; sed belua potiusq bomo dicedus es h qui omnino nescit Numerare cuipsa numerandi facultas preceteris animantibus in primis homini tribui possit. Quippe solus homo: P erlta repetit:futura prospicit: unu ex pluribus colligit: unu in plura distinguit: partes dinumerat irespectus inuice notat.

Cedere animantes dataxat sensa mouene Quapropzerata apud eudem auctorem in mino mi de legimus Nunquam anima eius animiantis uirtute capere integre pol cui natio deesst. Animal aut quod duo et tria ignorata nec numers pare aut impare noui . MOmnino numerandi ratione uacat: nuriil reddere poteriz nazione earum reria: quas sensu dutaxat et meoria percipit. Ad hec artes omnes perire affirmat sublata numeri nati5e: qua arithmedicam dicimus. Vbi ri. bec natio deest ibi nec roem ulla: nec uniuersatio

riem ee posse existimat: qbussiublatisnulla posse uirtute costi here:

342쪽

disciplineique siue facilesisiue difficiles sunt hac uia gradiendum

est et rursus animi oculus ceteris negotiisobcecatus at obrutus histantum relucessit: et exerce reta oculia dico: que seruare accusnacius mille corporisoculosdebemus hoc n. uno perta omnium ueritas cerni v. Hec qui eo modo quo a me dicunta acceperit;huc

ego sapientissimu appello : et siue loco: siue serio agam semper id affirmabo. sed de his battenus Nac reliq uideamus Peregrinos

e ciuitace pelli reprehendit: eam lege incommodam este ciuibus arbitrae. Laudat Riylauri que nocentes recepti numeru et uires

ciuiuaugent. Platot detrabit: φ bac lege de expellendis inqlinis ciuitate longe meliusconseruari posse crediderit. Sed uetusta lex ista Fuit: et apud lactaemonios qui r5e legu prestitisse putatur: lycurgo auctore probata. Ita. n. primus ille precepit peregrinos hospitio prohibendos esse me ciues externis moribus infiterentur: et per contagionem quora libet ho minia Lia integrita te animit terent. Quaq Plato non prorsus secutus est: lycurgum Ied mitius

hoc precepit. Enimuero neminem peregrinia in ciuidatem recipi: neminem ciuem peregrinari :alteas ut inhumanu atq: inhonestualteria ut difficile repudiat: media autem quanda uia cons bituit: ut ciuesalio pagnare inter dia bonestis de causis possint; ec pegrini in urbem modo conueuieti reaps ut duodecimo de legibus libro

latius exponit. Urequentia autem illa peregrinoru c5 mercia: ecliberos congressusnon temere suspector habet. Nam ca rem. pu, suam quemadmodum lycurgus fecerat; non magnitudine populi

et copia pecuniarum potentem:sed uirtute prestantem instituat:

et aurum argentia reliquaq: huiusmodi uel artibus uel pecudibus:

343쪽

ul I. C. Nil uel fenore queri vetet: cultum et animi et bonorum mo* cunam peipue iubeat; non sine iustis natione externosmores et ignoto hominum diuturniorem in ciuidate moram prohibuit. Solet. n.

inquit peregrinoru mona parer i. ciuibusmores uarios ppidosi inconstates prauosperuersiosi et alienigine sotietati scotagioibus inficere: qa bominibvsopcimarum legum alumnis maxima solet afferre iactura. Queadmoda nos quo in sacrisIitterisbabemus: corrumpere bonos morescolloqa mala. Idcirco ex duobusfumis

legumlacoribusialter peregrinorum contubernia omnino uelaz: alter parce admodia ec caute concedit: incolas siquide recipiedos

censet opifices qui ciuitati utiles sint: sed ne etate illic cosumetes pegrina prole urbe colaminent: familiasq si1aspropagare latius possint: certi pactioibus recipi eo siubet: hoc e ut diuturniore

M uiginti annors moram in ciuitate liceat facere: quo tempore Mipsi rebusiaiscosulere comode possint et ciuesfruehu ex pegrinis capere; quem desederant. Sed. n. donat eos omni smunitate neca uectigalibus dumtaxat; que aut asportans aut importane eorabsoluit: a quo apud aliasgentesne ciues quide immuneseste c5

sueuerunt: uera etiam a solutioc annui census quo incole omnes

tenentur, que res profecto causam prebet ut pegrini libetius sese ad ciuitatem conferant. Ad hec peracto iam habitandi tempore; p mittit abeutibus res omnis suas secum ferreaetsi qui intra eosdere. p. benemeriti sunt: uel iricq aut differreta migratione: aut ius habizandi perpetuum impetrare concedit id fieri posse: si ciuibus psiuasu fuerit. Ex quo facile intelligi potestPlatone no pegrinos aut incolas uirosboriosciuitate expellere: sed potius ad bnfitia in rem. p. conferenda prouocare. Si quidem iusperpetuo habitandico cessiim iis est: qui bene de re. p. meriti fuerint. Cum ceteris uero satishumane acta uidetur: si terminus abeudi ad vigesimu annuconcessus sit. Interea. n. quo se c6Ferre debeant mature cosulere: et qs shatuerint comodiu agere possunt. Ita Plato et pegrinos humanissime fouet: et suos pariter tuetur :ne quid Iabisextrisecus coinabere possint. At qui aduersarius neminem ad ea urbe uctu existimat. Ex qua post vigesimum anum migrare oporteat:Πec

attendit immunitatem qua donarie:qui ueniunt atq usiam artiuet questum ex quibuscunqi honestis operibus. Sic preterea licere Pegrinis quemadmodum ciuibus: aut po ste quenq quantum sibi acquisierit secum portare cum abit; aut si bene egerit poste queq

344쪽

nanererque res profecto inuitare omnesat allicere ad colenda Platonis urbem uidentur. Nihil ergo a Platone iniquu Pcipitur nihil incomoda nihil turpe:ut aduersarius opponit; et detrahit Imo uero honestissime comodissimeq; ab eo agi uidetur: quado inihil a peregrinis exigit precer uir te qua si prestiterint dicebit

eodem iure perfrui: quo cita esurunzur. Smminus opera pro his sceperunt pecuniis ad usum ciuita relinqueret abibunt. Sicq ciues non paruam utilitatem a Peregrini ccipiet peregrini uero nihil de quo curandum sitiunco mmodi afferec. Solent enim magna ex parte hominesqui uirtute simulane. Primo quo ipe modesbius et cautius uitam agere. Postea uero audere aliquid qa tempusne tutum prauitati hominum foret:prudentissime Plato Pspexitidum post vigesima annia iussit incolas recenserviremoueri eos: qui uirtutem minime exercuisse uiderene. Ergo non Asyla turbe hominum sceleratorum paranda sunt; n5 quelibet multitudo in ciuitarem recipienda: non peregrinors colluuies admittenda est: ut aduersariuscenset: et romanorum exemplo opinionem suam nitio c5firmare: qsi id romani ut melius elegerit: rio ut postremunecessitatis remediu pasti fuerint; nec intelligere p6t eo de dele et uciuitatem a Platone constitui: quo a romanis senatum. Ita ut illi non quemlibet in senatorio ordine recipiendia iudicarunt. Ita hunc pegrinosquoscuri siue ciuitati inserere noluisse ac miscere

iis ciuibus quos optimo eruditionis genere institutos satis copterenumerum posse ciuitatisexistimobat Addit hoc loco aduersarius descriptione scam tpe Octauit Cesaris Augusti cunctoas ciuium romanoria desicriptionem fuisse: qppe qui omnes romani imperii dicto audientes ciues m. pacto set ob eam causam descriptos co/memorat; ψ q inepte dicatur: Asino uideat Nemo certe ignorat descriptionem illam non ciuium romano : sed subditora omnium mani imperii fuisse. Quid uero diuus Paulus noster se ciue rogmanum dicebat: cum a iudeis et felice illo uirgiscedebae : si omnes qui romano imperio subsunt: ciues romani dicuntur i Quid . M. Tullius Archiam poetam romanu eme ciuem tot nationibus de monstrare nitebatur; si greci omnes ciuesentant romani. Legimus apud Suetonium tranquillum o e uisi uix tandem eos ciuitate donasse:qui flamma in rem. p. beneficia contulerant: multis aliis

petentibus omnino id muneris negasse. Ex quo quanta sit huius '' historici nostri peritia facile pcipi potest Post hec sui ineqle

345쪽

illi. c. lti quos Plato decernit: seditionis causam esse existimat et auctore eviscosiilii maledicti sincessit. v si equalesprobati laudare pFecto Platonem debuit genus enim rei publice qa optimu ille arbitrae

non modo in equali censu consistic uerum etiam in omnium re usu communi ac priri. etenim Plato parem omnium esse poem: et arithmetica quada mediocritate cunecta equari uehementer op

tabat. Verum hoc maius es Ie q uc a presente hominu more at institurio e recipi possed existimaris geometricam ipse quo Q illa mediocritatem probauit qua uetustiores omnes eiuni bre i usi auctoresfuerunt. Nam Aristoteles quoqi tertio policicora libro iustum inquit ei leuideta: qa ineqle est etens ita λ: sed no Oibus sed ineqlibus tantum. Quinto etia uolumine eiusdem libri: cu eos reprehenderet qui iustum:et qa per proportionem equale essee

probarent nec idipsum aissequerentur aberrare eosdicit ex ea re quam sibi statuerunt: et iri aliud rei. p.genus incidere. Dissiderit. n. inquit omnino de equali. Duplex autem eqle esst; altera numero altera dignitate. Numero equale dico qs multitudie aut mag/nitudine idem equale es . dignitate aut qa natione uerbi gnatia duo a tribus et una a duobus eqli numero exuperarie. dignitate aut eque excedunc quattuor duo:et hec unu. Partesens equales heinterse furit: cum utraq: dimidiu sit: altera qualternarii aliena binarii numeri. Eos igitur qui iustum simpliciter confitentur. ecde distribuendis pro dignitate facultatibus dissentiunt: perperam agere dicit idq: exitu rei palam fieri. Nullam enim ex his rebus publicis que ita agunt firma costante pmanere possie affirmaz.

Quod idem a Platone quo Q iam dictum fuisse manifestum est. Sexto nan de legibus libro. Equalia inqt ineqlibus distributa;

nisi modia obtineant sua inequalia erunt hinc rei. p. seditiones re dundant. Vetus i et uerum illud prouerbita: equalitatem amicos

facere redhe admoda atq: eleganter diaetum es h. Que uero sit eaequalitasque id facere possit non satis constat. Ideoqi usu uenit ut sepe fluehuaces erremus Tum de duplici genere equalitansqs supra dierum fuit pulcherrime atq c6 modissime docet:et iustam ciuile id esse c5firmat: qa pro dignitate equale iusta distribuleez eivsexeplo condere ciuitate; qua instituit:oportere. Ob hanc

causam quinto etia libro eiusdem opis cum de diuidundis prediis et distribuedis pecunii dixisset: et qua quis sibi sortituseec premrigri; ea putare comunem iuberet cu uniuersa ciuitate habere: ac

346쪽

pro uirili coleret et una ex liberis que uellet: herede relinquere: nec predia aliquo modo uenudare: atqr ecia fieri non posse disse ruisset: ut ide et ditissimus siti et optamus omnemq: pecuniarum curam tertio loco post almi Mcorpiscura iis habenda addidisset

qui uita feliciter agere uellet: ec auru acq argentu nemini licere priuatim possidere subluxister: postremo OP mia inquit e C reliqetiam omnia pari mo onis babentes in colonia Fficisci: sed qiii ita fieri nequit: veru ut alii plura alii Priuriona possidentes migrenti oportet. Ideo equalitatis gnaria necesse es h censusfieri ineuaqlesi ut magistratus munera; dishributiones finguli qui non soli1 pro uirtute sua imaioruci: Mo aut pro uiribusez forma corp is digne assequant sed ecia copiarii aut pa aptatis roe R eqssime inequaliquidem sed modico certe iudicio ius recipientes acquiescant. Nec uero r5etm Plato et Aristoteles freti de hac iurisin equali dishri butione:ita scripsere: sed etia exemplo: ca ceterarii ciuitatum: tamaxie albentesia: s Adripartido dis hine hi munera pro facultate cuiusq partis uario modo obire solebat; maiora locupletes dicti leuiora iugarii:tu equitii ordo:postremo artata uulgariti professe res Nec seditio unil acbenis ea causa fuit; immo concordia et congruentis ordinisnatio sempseruata est. Equii. n. quod seruarico uenit non minus in proportione rerit inequalita qua in scitate equali sicut supradictu est consistit. Hisita causisqueno paruquieti ed dranquillitati rei. p. coducere po sse uidens:ineqles quidecensius Plato instituita sed non sine termino qtena plus minusue

decernae: et quo maxime aduersarius decipita:uc inequale censum simpliciter inco modum putec: id ne accidat: euitiandu arbitnatur.

N eq. n. inequale simpliciter est: qa discordiarii ac seditiona camprebetissed qa plurisaut paucioris' modia excedit. In ciuileste inqdque morbo illo grauissimo uacat: quem discordiam et seditionem nuncupamus neq: summa inopici: neq: summasopes et copias esse oportet: utra enim discordia partui. Itaq: Plato extrema uitatet ne qd uel per negligentia rei familiaris uel per iniqua esstima/tionem fiat: qa in ciuidatem discordia inducere possit; pro cuncti unde fit: ut inequalitatis et equalitatis natione commode habita consulat. Quanq aduersarius oms auri atqi argenti diuites magInifaciendo exclamet: er Platone dicat humana rerii ignarum

diuitias pbibuisse. Atqui Plato quanta boni insit in pecunie me diocritate: qua probat tertio de legibuslibro os hendit. Inqcunq

347쪽

In possidendis pecuniis copia mi icitias seditio e i publice ac p/

nemo studere debet pecuniisacgredi sui. s. heredes quoq dicissi5s

relinqc. hoc .n. neq: Illis neq: patrie commodu C. Iuventa .ri patri mola: si luxu uacat: dumo no careat necessariis osm primo mors acc6modatissima laudatissimaqi bnda sui. Et rursus mediocritate ciues amare debent :pauptateq: existimaremon cum patrImonia minuerit: sed cia auxerinc cupiditade. Salutas rei. p. optimu Iniciue ipsa rersi mediocritassup eaq qsi sup fundamio firmissimo edi

ficanda est: curanduR: rio ta. ut maxia opuletissima ciuitas sic auri arq argenti possessioc: q ac felicissima et uirtutu ornamedis celeberrima. Oct auo etia libro cam qne exercitacio esed reliquero es certiadi negliganta in P misdiuitiaria assiduu fhudiu eescribit: qa holem occupat: cicq ne pdiors suoru cultu Pcuret. Qui enitoto aimo a diuitiis pendet multa re nisi afferat questu exercent om eq: studia situ: omne diligeria atq industria eo Guerctac. ce tena negligur coridentat: ac P nihilo habent nullaqi e ta sordida opused turpe: qa inexplebili auri atq argeta cupiditatem5 liber aggrediac: quo tande dities fieri facultateq: asseqpostic:omia tabona ς mala p aimi ibi libidine agendi. Nono item libro omnia inqt p iniurici erroria: quos ultro Aspia c5 miserit causa e cupiditasque atmia exupat: et uariis agitat desyderiisqa tuc fieri maxime Blet ca homines pecuniara desederio tenens: et copiara libidine inflamati; explere auiditate nequeat; qda nature am: institut5is sue prauidate. Causam aut praue ins hiluesis diuitiar laudes dederrunt: que publica existimatione M auetoritate tia apud grecos qapud barbaros celebrans. Cit. n. id prata in bonora enumentatione

costituat: qa tertio loco ponendu eec: rem tam sibi qua posteris pnitiosam c6stituat. Per multa Plato de hac re non m 5 in libris de legibus sed etia de re. p. et reliqssuis serm5ibus diuinitus prope disteruit: gnata borbus q uirtutis istudiosi sunt illis inuica:quirtuti diuitia riteponunt. Nec Plato dataxat: uera ecia Xenophon lumen alters socratice sichole: et L. urgus ille grauis limus legu/lator id senserui simul ac pceperat. Quippe Lycurguslege saxit: ne cui liceret aura aut ametu aut aliqd tale possidere: Xenop

xl l l

348쪽

sti S i uero rem p. lacedemonioru exponens hanc legem comendat his uerbic Quin etia hec a Lycurgo druerso u a ceteris recis modo costituta iuna sui. Cum. ri .m ceteri sciuicalibus om specu niis co m/pandisv uiribus studeat; ipse spartanisliberiso inophibuit neqs sibi pecunia acqreret. Que aut ad libenale taliam plinecrea tanta in officio babeda decreuit. Post hec ciam malo que sparte acci derant: ea reddidit l leges curgi msme seruarenc. Novi inqt Iacedemonios pus domestica tenuitate conterito suiuere uoluisset potiusq pegrinisdeliriis deprauari. Mox uero q ante formidare solebat neqd auri possidere uiderenta eos gloriari opibus at difuitiis uideo. Post hec fruetu: que contra leges ex auro ceperint i adiagit. Ergo inqt grea omspscisrpibusi lacedem orae cofugietes obsecrare consiueuerarit ut se ducerent in eosa qbus iniuria rece pissent. Nunc uero pleri portus mouenu: ad phibendia: ne iteruimptu lacedemonii obtineat. Plutarchusquo 1 ssignishistoricus Lycurgi uita scribensita inquit. Res p. lacedem oratoria uniuersegrecie pstitit bonis legibus et auctoritate annis fere quingentis diu. s Lycurgi leges servate sunt. hasnullus e regibusliquos qua tuordecim a Lycurgo ad Agim Archidami filium fuisse coris hae negligi passius est.Regnante aut A gide lapsuspmia in ciuitate est

numus et cu eo cupiditas et opulentie emulatio urbe introierunt

auctore Lysandro A taeisii pecuniῶ ipe capi no potui z:zn patria uertit in studia diuitiara et luxu atq; illecebras HecPlutarchus refert; et in Ata pnitiem auri atq; argCci gracia spartani inciderit: subiugit. Lycurgia etia scribit a cluibus fiuisiriterrogatu: quomoobsis here hostibus possentis odisse. Si pauper sitisnec intra uos uicissimi ut alius alio dicior euadat decertetis facile omne bostile impedia propellere ac I pulsare poteritis Sic ille fortitudss fonte esse inopia et continentia existimauit:qua usq adeo aduersarius detes hae: ut lasciuia M luxu: que ex opulentia oriri solent:plane Fbare uideae. Qui ri mediocritate: q Plato opesdiffinitine uia uitiisaperiae: sequenda non censet: is certe diuitia probare uidenque ea uitia partiat que Platopbibere conae. Solon quoqr albe niensiu legulator diuitia uitium lepidissimisuersibus declarauit.

NuIluso pu finis miserismortalibus extat et rursus Sepe malus diues sepe es h pauperrima uirtus. Ast ego uirtutem prefero diuitiise Illa uiget semper floren i et inuidia durat:

349쪽

Hasfortuna suo dat capi i modo. Quid Numa Γompiliu memore; quo nemo pstantior vir: nemo discipline ciuilis pericior fuit Hic us': adeo diuitiascoricepsit:ue

omne sumpta magnificettia omne lasciuia ciuitate exterminas

a diispmu inceperit: nec argetet nec aureis uasi sed fictilibusres sacras fieri iusserit. Merito igit: tali sprinceps Adiu regnauit anos sciliced tres et qdnagita : pace inanilllitateq osm reas populo .rO. seruauit. Quo epe urbi Roma rio opibus sed uirtute amplificat totius orbis Principatum obtinuit. Mox uero eo defuncto diuitie simul et bella urbe invasere. Rcq aduersariusiri5neppter diuitiasmqt Roma amplificata est et omnibus nato ibus imperauit Cui

n5 ego sed Plutarchusrespodeat s uitta pie eiu libri que de uita

et moribus Nume Pompilii edidit. longius inqt sermone Pducat oportet: q rfidere uelit boibus qbonu diuitiislasciuiiset imperio

determinat. potiusq saltane: pace riuribuset usu rerum: que uirtus

necessario suppeditat. Quid uir doetissimus Plutarchus senserit

manifeste indicat: et praua eora sententia refellit:qslatone da nanci Q suos hole ditari lasciuire et studio questus inuice c5 ten/dere noluerit An satis ab eo riisium aduersario sit uestas sit iudiciu Ego uero illa. M Curii sententia sumi apud romanos ciui omniboim me5ria digna existimo: qcta Samnites magnu et auripori dus attulistis lent; repudiauit: nec habere auru pclarum sibi uideri

dixit; sed bis Q au haberet; imperare. Sed qd ais o Marce Curi

Quom 5 imperare aura biicibus p5ti q auro caret Diuitem esse oportet:q ceteris sinuden imperare. Ita sane stultoru et auarorum iudicio dissed sentetia boi s mente saria babentis no ira e :ness enim diuitiis hostes uincunt: sed uirtute: que debilitari potiusq augeri diuitiis solet. No Aureo argemoue mucrone opus est sed ferreo: no mercenaria querere milite debemusque grandi pecunia con ducta nobisdnm costituamuὐ ei turpius: q hosti serviamus:sed nos ipsii ciuesed principes esse et milites. Non commeatu magno ei precio oportet: nam sit in geredo bello uirtute pinantiores sumus: comeatus nobisilli abiade suppeditabuc:quo agria inuaserimus nec solu c5meatussied etia pecunias eoas nostras facere poterimus: cauendu in ne qd supra necessitate capiamus Copia eni diuitia facit: ut hi macipia ducane: quorum diuitiataduersarius magni facit et Admiratum hec certe. M Curius ad obiecta respondereta Aduersariusvero illinc traxiste hunc errore uides; φ epulas istrui

350쪽

lautia domos edificari magnificentiusvestes panari decentiu eκ ampliori pecunia pspexerit. Vnde hoc ide arbitrae in re militari effici posse: ut qditiores fiat hi uictoria adipisci facilius ualeant,pirideqsii existimare uideat: non pitioresmedicos posse egrotum piculo eximere: sed ditiores nec philosophia oportere ee:q de re natura egregie dissenat: sed locuplete Acrion ita esse Rristoteles. quo ostendic: cupmo potiricors libro ita de diuitiis et re famili/ari loqe. Genus inqt possidendi unia nazunale e rei familiaris psqs aut pesse oportet: aut adbiberi istudio cure ipsius rei familiaris ut pecunie tm adsiit: qtu ad usu necessariu M cornodia sit P ciuita itis: aut families oci ecate: et Iriboc cosistere uere diuitie uidentur.

Eteni eiuspossessiois necessitasad bonoas boim uita inrmesa non est specunie uero illiusexitii nullia esse fateumec naturale quide ea ee: cu altera que defrderiis satisfaciat necessariis et naturalis et

laudabilis sit. Quippe nihil a natura uel impfectu uel frus bra sit. Sic Rrishotelesi Plato: Lycurgus Xenopho: Solon: Plutarcbus

et reliq sapientissimi uiri de hac re in eande sententia locuti sunt qbusiaduersari ec cotradicere obiurgator noster coriae Uec ubi de uita M moribus M legibus Plato is blatenator effudit: addic gre/cos Platonis legibusus os fuisse ideoqi miserosperiisse. Ac proinde latinos admonet: ne his legibusucanc: qa si secusfaciat: perituros testav et peccato nefario botes pios et sanetissima dei ecclesiam

fedat: φ PFanta marita cogressu usurpaverit. Ri.ri. grecos amisisserinpita: qa multis annoas curriculis tenuerant:fateor sed non ideo quide QPlatonislegibusussi essent: eadem enim illi iura: que ceteri

christiane rei. p. bos es coluere. Vera Aia natura reriam ita ferz: ut

nibit orta sit:qs non aliqn occidat. Quapropter non temere dici solet circulu esse usita reru humanars: siesse uoluente et quos modo habebat suptores : inferius deducente: ecc6tna:qinferiores erant tollente supius Tenuerunt qui de aliqii greci principata Nec exilguo epis spatio diti fuerat. Sed fieri non poterat; quin ipsi quo legi nature obsequerenia: et fortune uicissitudini subiecti forent: ne semp Felices fortuna a duraret. Quod si aliqii euenire necessieerat miserandi sui. Postq perieriat no uitupandi. Sic Assyriorum impiu periit. sic medoria: piaria: macedonia: albentesita lac emo

rito :romano : quos Platois legibus usos esse ne aduersariusqde dicere auderet. Ent uero ut singulorii boim, ita nationum quoqcerta etasest: q sumpta uniuersa gensperit: eo mo quo Plato

SEARCH

MENU NAVIGATION