Bessarionis Cardinalis Sabini & Patriarche Consta[n]tinopolitani capitula libri p[ri]mi aduersus calu[m]niatore[m] Plato[n]is incipiu[n]t feliciter

발행: 1469년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

l eribui debet que Aristotelesscripsit: Si quidem ut lea Aristotelesseriberet illa auctor fuit Hisita hunc in modum exposcissu perest: ut ex paucissimis Platonisoperibus in quibusdisserentem Socinatem facit: precipue quidem de moribusde quibusdisputare Socrates equentissime solebat: Interdu ecia de ceterisdisciplimsi qexcellensin cimi doctrine genere Plato fuerita. Ostedamus quod breuius potero. et licebit expedia Sed de gnammatica disciplia neqi aduersarius c6tendit: n i nos plura dicere est necesse. Vnus enim sermo illius qui Cratillus inscribituri Satis sep est ad eκpri mendum; qualis Plato grammaticus fuerit. In quo longe mesius

Prodicusde significationibusac diuisionibusnoim inuestigauidet et queadmodum resnatioe nature sue nomiari deberent: edocuit' Atqui aduersarius ipse nolensFortassie atq: multushoc id CPbat.

Nam cum ornatum atq; elegantiam orationis tribuatPlatoni: hi': omnesi qui unqua fuerunt aut sunt: aut in posterum erunc

scriptores: longo post se interuallo reliquisse fateatur: Profecto

necesse est: ut et deIecstum uocabulorum tacedat: et structuram orationis et eorum que a poetis ac ceteris scriptoribus dicuntur usium at eruditionem. Nec pauca certe huiusmodi uidere apud Platonem licet: que partim inserit:partim elegiatissime exponit.

Nam formasi modos Figuras: quibus ambitus oracionis perficitur:

cuius rei cura inprimis ad grammaticosptinet: si dixero stato ne tenuisse: ridiculum uideaturi Dod uero artis rhetorice ignarum hunc fuisse aduersarius scribitrari ita sit uideamus. Nunqua Plia tonem de rhetorice disciplina: aut eius aliqua parte loquutum asserit et genus dioedi quo usiusfait simplex re; et natana potius Rarte c6zextum. Enimuero noluisse Platonem de arte dicendi communi more perscribere: quamuisposset: iam supra diximuset neminem hoc preter aduersarium latet. Iam enim et Gorgiastet

inuitisdecem oratorum refert precepta rbetorice arcis ediderant:

quos imitari M suopte ingenio plenaqt addere: facile potuisset: sed id neglexit oratorum tamen preceptor diligentissimustait: et id munus: ut philosephu decebat: exercuit: Iseus Eschines Dem os thenes Lycurgus. Hyperides excellentissimi oratores Plutarcho teste discipuli Platonis fuerunt: et doctrina eiusad orandu pluri mum Placere queadmoda ipse: non ceteri illiuserati spreceptores docere solita enunt. Q siqua etia precepta uere oratorie facultatis

52쪽

eκPIatonislibrishaurire cupimus: novissima eiusdialogi partem legamusequi phedrusinscribitur. quo loco breuiter de hisque in

oratoria:maxima ac precipua sunt explicata. Hec enim sunt que benedicendi facultatem perficiunt; et que si dempseris nihil aliud erit A vitisexpersnatabisquead noduin Gorgia que aduersarius reprehendit Iaciusimprobatur. Quod enim maxime persuasione inducit: quam constat finem esse rhetorice non exordium est: n6

narratio: non diuisio: non argumentatio: no repetitio mori per oratiom5 exornatio; non elocutio: no fiunt hec in oratoria arte

precipua: non bisacqritur ille finis ut apte ad psuasione dicatur: nee ista summus uirΓlato ignorauit: Si quidem multo etiam iri doetioreshec sciunt: sed iuuant ista sane cum recte disponsetur: Pariam tame afferunt utilitatis nisi ea adsint que precipua sunt ad benedicendum: et que persuadere maxime possunt Iecaute sunt: silmilitudine era ac dissimilitudine recte cognoscere: nusqin hi errare: quod peracuti ingenii est: Reru bonaria: bone ars et uenarum naturam noste: et bis accomodare nationem que sequie; ut K celerrime animaduertamus ad quod genus referatur quod dicturi sumustrieq eius definitio nem ignoremus mulpa in unum recte colligere: unum in plura diuidere possimus et que orario quibus auditoribus conueniat: aut non conueniat intelligamus Hec sunt que inprimis uerum oratorem constituunt: Hec tangsium ma ami precipua capita eius discipline tradita satiab A risto teIe in librisquos de arte rbetorica scripsit. Quibus longe cetero syqui an re eum scripserant antecessit. Cum enim et auditores M res quoad eius fieri poterat diuisisset: quibus et de qbussuaderetur: qui hominum moresessent: que cui Q persisadendi nationes acco modarentur diffusus expIicasset tum precepit: ut uarie ageretur:

et alie alii sauditoribusrebusq orones adbiberene: Quapropter laudatur passim ab omnibus non alio sin hoc rhetores sed solum Platonem sequutus Siquidem probemiorum quoq artificium improbat; quasi Fraudem quadam orationis8ι iudicia corruptela. Que igitur ab Abristo pete pluribis uerbis explicata sunt: in his . presertam rhetorice partibus in qbus maxime ab omibus pbatur: Vide obsecro ubreuiter simul M perfecte Plato in eo quem supra diximus moe tradiderit. Socrates. Hisne in rebus error eueit inter quamultu interest an in hisinter quasparum in Phedrus In his certe inter quas para. 11 S ocrates. At paulatimPgrediens

53쪽

potius in contrariu deueniensq summat . . Dbectus. Ita est. Socrates oportet igitur eum qui decepturus est alium: et minime ipe decipi uelit nome similitudine reria ac dissimilitudine. Phedrus. Profecto. Socratas Acri igitur qui rei ueritatem ignorat similitudinem eiusuel paruam uel magnam dignoscere in ceteris poteriit s Phe. Minime. Socra. Ergo qui preterueritatem aliquid opiriantes falluntur: eosp similitudine aliqua

ad huc labi errore pspiculi esb. Γbe. Quidni. Soc. Nunqdigitur arte quispiam poterat uel transserre aliquem uel paulatim per similitudinem a veritate iri contrarium Q deducere uel ipse deuitare: nisi noritiquid quem res siti Phe. INunqua. Socr. Ergo dicendi artem o amice ridiculam quandam rem M nationis

expertem exercet: qui ueritatem ignorat M opinionibusducitur.

Et paulo post se Socrates Qui igitur artem orandi exercer statuerit primum hec recte debet diuidere: at animo concipere formulam quandam indicem utrius generistin quo Falli et non falli multitudine necesse sit. ι Phedrus Perpulchram certe o So crates is formulam concipiet qui id negliget. Socrates Tume ut reor: ubi ad stingula ueneriime quid lateat ea oportet: Sed qddicturus est qcelerrime animaduertat ad utrum genus referatur.

Et paulo post. , , Soena. Equidem cetera quasi per ludia aetatam a nobis Fateor. Sed duorum que diximusgeneria siquis arte comprehendere ualeat: profecto pulcherrimum sit. IbedrusQuorum iriquis Socra. Ad unam speciem respiciendo colli gere que uarie sunt dispersa: et quodlibet de quocuq dicere uelis: definitione declarare. Queadmodum de amore quid sit modo a nobis definitum fuit: siue bene siue male: Tamen certum illud sibi consentiens ob eam rem ita statuendum censuimus Phe.

Alterum uero genus quod nam est o Socrates Socrates Verursusp singula possisquasi articulatim secare: que suapte natura

constant: nec membrum Frangere ullum instar inepti coqui. Sed ut modo utra pars disputationisnostre demetem: una quadam comunem sibi speciem accepit; qua digerendo uenit ad propriam; Nam ut ex eo de corpore partesdupliceseiusdem noss dependet: quam dextra alcere: altere sinistre uocantur: Sic demetie genus: vanil unam speciem: Mars disputatibis nostre utra existimauit. quippe altera partem secansfinistram 8e resecans no ante destitit: M uitiosum quedam amorem compereritique maledictis optimo

54쪽

iure insectata est: Rltera uero ca nostia dextram furoris partem deduxisset: nomine quidem eodem: sed diuinum quedam amorem reperit; quem tanqua rerum summe bonarum causam laudauit. Γhedrus Verissima loqueris Socrates. Harum ego ma Phedre diuisionum collectionumq semper cupidissimusfui: quo redde loqui possem atq intelligeret Quin etiam siquado aliquem sua natura arbitror ad unum M plura poste respicere:huius libens uestigia. tana diui cuiusdam sequor: a i eos qui id agere possut: Recte ne an no appellem deus scit: soleo tame adhuc dialecticos appellare. Sed nunc eos qui ex te M Lysia didicerut dicas uelim: quo niam Appellare nomine oporteat. Hoc ne illud est:ars M D/cultas dicendi cuius usuTrasimacbus at alii pleri iet docti ipsi euaserunt: et alios doctos faciuntiqui dona eis ferre tan regibus sustinent Sint sane uiri isti regii. certe indocti sunt earum rerum de qbusrogas Sed hoc genussi dialectica uocesi recte meo iudicio uideberis nominare. Rhetoricum autem illud adhuc nosfugeremibi uidetur. Γbedrus Qitemadmodum inquisi Socrates dilum resulta grauisbones haQ ee potest; que hisque m6 diximus uaced: et tamen arte accipiaturi Propedio non est id aut tibi aut mihi contemnendum: sed dicendum quid nam sit reliquum illud oratorie facultatis Obedrus Permulta qdem o Socratessuerea scilicet que in libris de arte dicendi concinentur. 6 Socrates Perpulchre mihi in memoriam reuocas hi .Exordium ut opinor primum esst: quod orationis idoneum principium sit. boc ne dicis esse illii arcis spledorems, Phedrus. Ita. Socrates Secudum narrationem: qua mox testimonia sequantur: tertiu argumenta: quartum probabilia. Tum quam probatione M approbatione appellat egregiuseloquentie antistesByzariciusille uir. Phedri Theodorum ne optimia uirum dicis' Socratec Profecto. Coargutione item M redargutione tum in accusando: tum etiain desedendo. λtqui presbantem uirum Euenum Parium quam ob rem in medium non adducimusi qui primussubdeclarationem inueitia et sotiam laudationem. Sunt qui eum sociam quoq: uitu penationem carmine cecinisse dicat memorie gratia. Asbedrus. Do eti uiri ossiliu exercuit. ι, Socrates Tisiam uero M Gorigiam ueluti oriolas sinemus qui probabilia ueris anteponeda esse duxerunt: qui dicendi ui fieri dixere; ut que parua sunt magnaee que magna parua uideatur; et noua etiam uetusta: et uetus ha

55쪽

noua. A d bee breuitate dicendo et nimia plixitatem de Ouscuri rebusmueneruntique cci Prodicus ne referente aliqn audiuisset: subrisit: et se unum inuenisse dixit modum dicendi: eum esse uen i prolixa neq: breuis oratio sit sed mediocris Phedrus Sa/pientissime ille quidem. Socrates Nec certe Hippiassilentio pretereundus est. cuiussententiam bospes eiusElensis ut ego ex istimo comprobauit. , Phedrus Nequaq. Socrates soli aut scholam quibusverbis digne prosequemur qui replicatione

et sententiam: et similitudinem inuenit: et lycimnea nomina que Lycimno amico dono dedit ad elegatiore carminiscopositione. Phedrus Protagorea uero illa o Socratesnonne huiusmodi puerunt. , . Socrates Reetitudinesquedam uerboru illa fuereo adolescens atq: Aia et multa M pulchra. Sed commiserationis ac deprecationi sartibus ad senectutem: siue paupertatem accom modatis plurimum Ohi ualuisse uidetur Chalcedonensisi qui et inplammare ad iram animos et sedare mulcendo ut ille dicere so

Iebat carminibus suis plurimu potuit. calumnias etia & moliri e tollere: quotiensoporterecedo eius. De fine uero orat5ises uenit inter omnesquem alii repetitionem : alii alio modo appellant.. Obedrus Redigere ne summatim in auditorum memoriam singula dista extrema omne dicis. So. Hoc dico. . Phedr.

Et siquid preterea habes quod de arte exponas cupio audire. Et rursus Phedrus Sed ari ueri oratoris M ad persuadendum idonei unde: aut quo pacto acquiri potesti Socrates Fierisdem posse: ut potestascertandi absolute acquiratur cossemaneaest: et fortasse necessaria ita hoc ee ut cetera: Sed si ita coligerit. ut dote ipiusnature ad dicendum idoneus sis euades profecto in , darii oratorem: si doctrinam exercitationem addiderisi siquo ex is carueris eodem te imperfectum esse necessie erit. Quantum aut elus i artem attingit:non qua Lysias Maenasimacbusducat hac uia meo iudicio incedit. Phedrus. Re qua nam uia. So. Pericles omnium oratorum perfecitissimusfuisse iure optimo uideturo Phedre. Pbedrus. Socrates Omei excellentiores artes tum ratione dissserendi: tum cognitioe rerum naturalium egent. Hinc enim trahi possie uidetur illa excellentia varionis et perfecta rerum omniu cognitio: quaPericlerii Mentusuum excoluit. Cum enim se ad pinaxagoram utra doctissimum contulisset: naturalia rera nationetabunde sibi haunt naturamq

56쪽

mentis at dementie percepit: de quibus disputare plurimum Anaxagoras solebat: unde ad artem dicendi trabere quaritum et comodam foret facile potuit. Phedrus Quomodo hoc dicis

Socrates Eade artismedici nec que rhetoricenatio est. Phe. Quo pacto . Socrates Vtra artematuram diuidi oportet. 9 Corpis altera:altera rimi: si uelis ris usu duntaxat M experimetis: G etiam arcis natione. medicamentiscibi': adbibitis ualitudiriem et uires addere corpori Oratione aia e M officio debito uirtutem et quam placuerid Persuasionem animo mandare. Phedrus. Consentaneum esse uideturo Socrates Socrates Animi ita

natura ut digne itelligas putas ne fieri posse sine totius natura Γhedrus Ego uero ne corporisquidem sine uia ista M valide: modo Hippocrati adhibesa fides sit. M Socrates Reeri qdem

Hippocrates sed an natio cii eo consentiat perscrutaridu. Phe. A ssentior. Socrates De natura igitur quid nam M Hippo crates M uena natio dicat:parumper cogita. Nonne ita de natura cuiuscuri rei aduertendum ein Primo utrum simplex an mul

tiplex sit id cuius artem: et ipsi tenere cupimus et alios artifices facere. Tum si simpleκ em uis eius considerari debet sque nam ad agendum patiendum ue sit: et si pluribui speciebus constat: quod in uno: idem in singulis inspiciendum: quod ipsum afficere aut affici possit. Phedrus Agedum ita uideturo SocratesMqdem doctrinam; que hi priuatast: gressui hominis ceci A simillimam

arbitror. Socrates Acuero qui arte quicqexercet: non ceco

aut surdo simili sest: sed patet: ut siqui sarte cuiq afferat oratione rriatunam eius diligeter explicare debet: cui affert: id uero animus es h. Phedrus Quid nis Socrates Ergo res omis eo tendit ut persuasione iri asmo facere conemur ita ne . Phedrus Ita est. ι Socrates Constat igie ut siueTrasimachus siue quitatius artem dicendi tradere uelit:primum scribere diligeter debeat at efficere: ut perspictaimus possit: utrum urium ac simile sit. an pro corporisforma multiplex habeatur. Hoc e enim quod dicimur naturam ostendere. A Phedrus Prorsus. Socrates Mox id

explicare quo quid afficere; uel affici possit. Phedrus Quidnis Socrates Tum tertio loco ca genera dicendi: et animoruassectus digesserit: exponere causas omni sacc6modando singula singulis docendo quis animusi quibus natibibus qua ob causam: aut persuadetur;aut non persuadetur. PhedruC Pulcherrime

57쪽

sic ageretur. 1 Socratae Aliter nunqua sane aut hec resaue ulla alia uel scribi uel dici posset. Atqui riunc de arte dicendi scribunt: quos tu audiuisti: callidi admodum uersuri siunt: Quamobrem eum pulchemme docere de animo sciant: nescire dissimulanti et ultro bona sua occultant. Verum nisi ita dicant M scribant: nos arte quicquia ob bisscribi nequa ι credere debemus. Phedrus. Quis nam iste es h modus Socrates Equidem uerba ipa et nomina rerum.haud facile dixerim. Sed quom6 scribere debeati qui artifex est qtum in me erit exponam. Q Phedrus Perge. . Socrates Cum ipsa dicendi facultas moderatio animi sit: quot sint animora genera scire ea necessse est: qui in dicendo proficere ueli z. Sunt aut tot M tot: et talia aut talia. Vnde fit ut b omina

alii tales tales alii habeantur. Hi sita sile definitas genera quoqdicendi tot ac tot et u quod tale statui oportet: Tales igie homines tali genere dicendi ob hanc causam ad rem talem facile tibi obtemperant: qui autem talem ob causam. difficile. Hec cum iis quispiam intellexerit: mox in agendo percipere cu Lem cur et arguto sensusiudicio poste assequi .licet uel existimare se non dum plus scire quantum acceperit; cum a preceptore docebatur.

Cum uero Ous quis pareat norit; et presentem possit agnoscere: Sibi qι ostendere stinc esse: et hanc esse illam naturam: de qua tasermo habeatur:ideoqi tunc et presenti dandam Operam esse; et afferendam banc: ad hunc modum orationem: cum inquam hec omnia fuerit assecutus additis etia dicendi tace Mi occasio ibus: et breuitatis: et comiserationis: et amplificationis; et omniu dent que didicerit generum dicendi opportunitate pIene atq perfecte cognita: huic ars cognita iam est.prius autem minime. Sed quo cunql ex bis caruerit aliquis. cum aut orat aut docet: aut scribit: et tamen agere se ex arte dicat: huic qui non crediderit: rectius iudicabit. His uerbis Plato precipuam artis rhetorice partem breuiter explicauit: quam Abristoteles: uix longa orata6e potuit expedire. Ex quo palam fit:an aduersarius Platoni iure obiiciae loquacitatem cum tam pauci scomplexus omnia fuerit: que Ars toteles diu scribendo laborauit. Nonat hic omnium maxime et

tempus et modum orati6is Longior est interdum cu in dialogisialiqua re proposita: non nisi pIuribus cogi potest: qui resipondet assentire: Interim uero breuissimus est: dum rem aliqua definiri oportet M scientie ut ita dicam: puncto complecti. Gippe ne

58쪽

dum particulatam de his disseruit: que et mandum scripta habe bantur: et cognitu erant necessaria. Habet suu unuquod genui dicendi modum: at is aptissime agit: qui modo longior modo breuior est pro rerum temporum ue nati be. Demosthenii qdem apud et recos apud latinos uero Cicerois ea oratio fertures e que maxima et certe ut alie bone retata bonus liber melior qtaisui est: quo maior. Breuiras ira eatenuscustodienda est: qua tenus causa permittav. A. liOAri preuiaricatio esset transire dicenda ruel cursis M breuiter attingere: que inculcada rent et repeteda.

Num siquis etiam peripateticorum: quod facere hac tempestate disputantes consueuerunt: cum re aliqua proposita selogismum protulerit: si ad eum qui uel prime uel secade propositioni con tradixerit: respondere atq: aliissylogismis tum propositum suum tueri tu aduersarii nationessoluere uoluerit: Idq tam diu fecerit-

quoad soluendi: obiiciediq: faculeasdeturin6 modo n6 breuior: sed multo longior apud Blatonem sit: disputatio proin etur. Neq: tamen perfici propositum poterit: nouis semp obieetioni

bus adductis siquidem externe orationi; instantiam semp affer posse: auctor est Aristoteles Atqui P Iam cum 'primu aduersariuco id; omnibus que preposita fuerant assentiri; quod pluribus

uerbisfieri necessarium est: tum affert conclusionem: Sed qua uidicendi: quo splendore uerborum: qua sententiarum copia: qua dem6strandirbandi ve natione: sive a natura ducat argumentia: siue a notione communi: siue ab exemplo : quo etia multitudine: capiat: et doctos veneat atq: indoctos: Nec ullam orationis am bigaizatem relinquati Quantum etiam fructum usum rerum commodissimarum auditoribus prebet Quid eloquenciam eius et dicendi copiam memorem . quam te non pudet Ioquacitatem

appellares Nullum profecto iri eiussermoibus uerbum est; quod non magnum aliquid significet: et plurimum prestet utilitEris Quod si rhetorice finis persuasio est: hec aute quomodo optime fiatPlato tradidici Vtet Aristoteleseque a se didicerat conscribere

posset auctor fuit: quo iure inuebi in ea potestariqua Oratorie

artis ignarum s Fuerunt fortasse nonnuli qui cum aliis quomopersuaderi posset: precepissent: Id tamen ipi prestare nequaqua potuerunt. Sed Plato et precepit optime et que Preceperat egit egregie; Conuenit sane inter oms solo contradicente aduersario:

59쪽

neminem in persuadendo Platone prestantiorem fuisse. Nemine eam apte distinete Ornate copioseu: dixisse; quis machinas pia tonice orationii euadere potest Quis eiusArtificio resistere: quominus uictus prostratusqι discedat i Corruunt aduersarii quasi

uertigine capiti siet oculorum caligine capri obmutescunt; atque Menon ait; quasi quodam stupore obtorpescat: Protagoras. Hippias Prodicus Gorgias. solus Menon. Eutiphron et qui cariqt alii cum ΓIatone decertanti multum diuqi dilapsi: et sibi parum esstandest ac pugnantia dicentes demum inaudita quadadicendi ui superati consentiunt. Vnus inquit aduersarius idem semper est PIatonis itus ubiqi sui simi Iis natura factus no arte. Fateor. philosephus enim ΓIato erat M pbilosophie uerusubi profestser: Siue de rebusdiuinis et a materia separatis Sive de re bus naturalibus siue de moribus siue de religio e aut de republως aut de disseredi orandi ue facultate: aut de alia quacuq re agaz morem philosiophi seruat: ec ab eius offitio nunqua discedit. De

omni materia Ita tractat: ut ueritatem cuiusqret essentiam: holnestatem inuestiget ac contempletur. Hoc enim precipuum phiλlosophantis munus est: indagatio : atq; inuentio ueritatis Haec

uena philosophia e. Huius rei amore ac studio pbilosophi nomein uentum esst. Huius ubi Plato studiosus at auidus indaga tor fuit. Huius limites seruauit ut debuit: cum de rebus diuinisbuantis: dissereret. Quod ab Rristotele quoqPlatonisdiscipulo accuratissime seruatum est. Sed aduersariusn6 minus A ristoteliscbaraeterem qPlatonis ignorat: Hoc igitur damnat simili modo de rebus similibus Plato scripserit. At ille hoc ipsum optat: eade semper de eisdem rebus dicere posse Ergo etia de similibus

simili modo: et non modo hoc: modo illud: de eadem re opinari. Simplex enim ueritatis ratio at oratio es . Nec Fieri potest ut dum uarie quis de eadem re opinatur M dicit: Non falsa etiam et sibi inuicem repugnantia sentiat: Sed Plato uenam ubiq rerum

nationem; et genus modum dicendi aptum secutus nihil sibi dis simile: aut diuersum c6tingere passas est. Ne uero aduersarius negabit simile dicendi genus similibus rebusdeberi: ca uariisdicat

uarium eme tribuendum. Ita enim natura comparatum est: ut si uariu uariis tribuitur: idem quo eisdem uideae tribui oportere.

Quod si Plato quantum in unaqua re esset ueritatis: ut philo sopbum decebat: investigauit atqi disseruit: Constat non fucaru

60쪽

quodam dicendi genere uti eum debuisse mon latauo pumicator populari; superbo: theatralii sed gnaui modesto :honesto: equali zlenti quieto dilucido cum dignitate M ornamentis coueniencibus ueritata ac studio philosophie que certe nemo unquam Platone perfectiusest assecutus quo cum nemo unquadere ausus fuit. Probat hoc. ut ceteros omittam. M. Tulliu uir doctrina ge eloquentia insignisi Mollisest inquit oratio olo obo π M umbratilis nec sentectisnec uerbis i structa popularibus. nec iacta numeris sed se Iuta liberius nihil atroκmihil mutabile: nihil astutum: casta: uerecuda: virgo incorrupta quodammodo. Itaqr sermo potiusq oratio dicitur; Verum aduersariusari hec ad laudem Platonis ascribi debeant ignarus sermonem eius iudicat natanali pulcbritudine no arte aut studio: aut cultu aliquo co paratum. Quod tamen ipe naturale appellat id. Mar. Tullius clarissimus uerborum suorum luminibus philosophis tribuit. Simplex enim uniformeqi genus dicendi potius a natura A ab

arce Proficisci; contra audem; uarium: et pro rerum discrimine te immutaris arte non natura institutum aduersiarius ligniricat.

aeam et si multi quo i Platonis equales uiri singulari doctrina

Predito diamum placonice orationis ornatum admirante tron

naturalem: sed arte studio acquisita dixerat: adeoqi et delectu uerborum: et rationem compositionis illi cure fuiste: Vt mero eadem scripta mutarit atq rescripserit demptis allii 'liii additisue pectere a se scripta diceretur. Cuiusrei argumentu est: in post eius morte: exordium librorum quos de republica scrip serat: bis terqi scriptum interis inuentum else. Diogenes Laertiui refert. Cui procul dubio plus Fidei adbiberi q aduersario debet. φsi insito quodam nature beneficio itas lato locutus est: ut nemo unquam uel summo adbibito studio atringere eloquentiam eius potuerit:quod certe aduersaria fatetur: cur diuino illum ingenio fuisse non iure existimemust Si uero: arte studio uigilantia eo processit: quo nemo adhuc potuit peruenire: quis rursus tantam Ingenii uim non admiretur: qua mortales omnes in dicendo ra/cile superarit c Sed parum hec uidet aduersarius Aristotele uero uario stilo usum fuisse scribit quod plane falsum es F. et sit uerum esset inihil laudis Auc glorie afferret Aristoteli. Siquidem is quo eodem ubiq dicendi genere usus est: Rebus de quibus tractauit accommodato : quanil interdum apertior est; interdum obscurior:

SEARCH

MENU NAVIGATION