장음표시 사용
81쪽
nec generatur, nec erat unquat nec modo factum est: nec fit nec est nec post fiet: riec generabie nec erit: nec sabn aritae particeps esti Ista enim uerba erat:fiebat; generadu eiul preteritum tempus significant: Erit aute fiet; et generabitur futurum: Est uero: ec generatur: ec fit: presens Quod aut nulli subiacet tempor iid nec erat: nec est. nec erit Ex quo fit ut nullu edia nomen ei indicum sit, I ulla diffinitio detum Iulla scientia: aut sensiust aut opinio eius habeatur. Itaq nec notatur: Nec dicitur: nec cogitazur: nec cognoscitur; nec ab aliquo ente sentitur: Hec Platonis uerba suem Parmenide: qui pauca ex mulciscollegi: In aliis uero opibus suis ut inpbedro: phedone: philebo: Timeoisophista: legibus: re publicat epistolii omnibusdeni locis in quibus de rebus diuinis metionem facit: semp sui similisesti Eadeq de eisdem dicit quod uiri docti officiu et uere ac incocusse nationistestimonium est: χVbiq enim primum olitium principiuPlato unu appellat: ubi
opificem M creatore uniuerse ubi summu bonia regem et cori ditorem Oim nominat. In prompta sunt greci eiuslibro quo uiuolet legere poterit: Et ex lingue illius fonte haurire: que nos interpretamur ut possumus A deo autem hec Platonis theologia sanctissimisfidei nostre donoribus grata fuit: ut quotienses η de deo aliquid scripserunt n6 modo sententiis eiu sed etia uerbis uti uoluerint Na uir sartistissimusDionysius areopagitatq primus et siummus christiane theologie auctor fuit neminem ante se habuit diuinaria rerum scriptoremi preter apostolum Paulum: eei Hierometam amenarum pontificem qbusipe preceptoribus usus 'est in libro que de diuinis n6ibus edidit: Ita scripsit: Manet qdem supra omssubstantiassupsubstantialisinfinitudo: et supra metes supmentalis unitas et omibus intelligentiisinintelligibile e uod oem intelligeciam superat: unu: et ineffabile: quod omne dicendictem excedit :bonu Et rursu'Vnitas unifica omis unitatis sup substantialis sub attaimens mintelligibili sinatio ineffabilis irra tionabilitas inintelligibilitas: innominabilitasest: nullius encissimilitudine gerit: et caula est entiu omnia ripm aut est: non enseurpote quod ultra oems1bstantia est. Item. n5 sensuseiusest: n 6 imaginatio: Π6 opinio n5 natio: no scientia: no nome. Et paulo
post. Supersiubstantiale diuinu principia quod sit super essentia
BPbonitatisminime intelligi potest. Nec enim ut nationem:ctuc uirtutem: nec ut metem: aut uitam: aut substantia memorare fas
82쪽
tenetur; sed ut ab omi habitu: vita: magnitudine: opinione note: nati5e: mente: intelligentia: substantia: motu: sh atu. Ioco: unione rficie:irifinitudine: omibus deritu: rebus suptatiue abstractu pinde Intelligendum est. Hec per immortalem deum nonne a Platone per eadem fere uerba Dionysius siumpsit Quid Gregorium me morem: g ob excellentia huiusdiscipline theologi cognometum apud Decos adeptusests Hic in sermone de resurrect i5e domini:
ita inquit. Deus erat: et es h ec eriz: Velut recstius dicam: sempere . Verba enim ista erat: et erit: temporis Nostri natureq huius
fluxe at instabilis particule sunt. Ille uero semp eris: est: idqi se
ipse nominat cum Moissem in moride alloquitur.Topam enim in se essentiam complexus est: que nec inceperat esse nec desinet: Ee
paulo pos h. Infinita igitur dei natione cotemplari quidem facile potest: Id unum de ea percipi baud difficile esti ut inpinita esse intelligatur. Hec de uno et primo osm principio ac de simplici tate M unitate dei Platol luce dutaxat nature illustratusscripsit. Hee nostri Linetissimi sapientissimiqi do chores christiane reti Doriisproceresdiuino afflari spiritu docuere que res aperte satistes hari uidetur recte hec M siensiste et scripsisse Platonem. Qii odsi principes nos re fidei hoc sentiunt: quisceteros dubitet idipsum opinaris Sed bos breuitatis gratia omittimus liud uero quod Plato quarto de legibus scripsit. nonne libris nostre religionisquia di simillimum est Deusui uetus sententia est principium: finem: et j medium: rerum omnium continens redie incedit: Nature rationet cuncta perlustrans Hunc semp iusticia sequitur uiridex eorum .l qui diuine legis prevaricatores fuerint: hunc: qui foelix futurus est 1 deuinc tusconsequitur humilis8c modestu qui uero superbias elatus uel pecuniis insolens uel honore: uel forma corporisi uel iuuetute simul atq amentia per contumeliam animo erectusns principem: non ducem sibi ullum desidereti qua si ipe alios regerepo ssit: deseritur a deo: et solus miser uagatu Animaduertite ob/; secro: quanta sit hora uerborum cum sacris litterissimilitudo atqconformitas Egosinquiunt ille deus sum primus et ego postea
ero. Hic. Deus principita: finem: et mediu reria omnium cocinet.
Ille. Rectitudinesnouit facieseius bic. recte incedit. Ille Iustust d ominus et iusticias dilexit: et mihi uindi stam ' ego retribuam: hic. Hunc semper iusticia sequitur vindex sile. Post dominum
83쪽
postea in longum Optime pulcherrimeq: declarat. queadmodum etiam inTimeo querit quid siti quod semper est: et nullam habee generationem:Et hoc quidem inquit intelligencia cum racione comprebendi potest: semper eodem modo subst aris et reIiqua. que ibi sapientassiime e 'licatur. Plato ita in bismirifice ab omibus
comprobatus est; mstoteles uero Muicquid de huiusmodi rebus scripsit Ialonem secutusest : qua uis non ita expreste de his Iocu tusfuerit. quale est quod in libro de diuinis rebusponit homerica
illud:Rex unus princeps unus aut si usipiam deum: et naturam nihil frustra agere profitetur: aut siqua naturalis auditi6islibro
ultimo: Et diuinarum rerum,undem id e primo mouente im 'm eri
mobilDp se substante: breuissime attigit: que et si recte sapieter ab eo scripta iant: qcum tame inter hec MPlatonisdicta intersit: facile quiuis potest iudicare Atqui de trinitate diuina optime disseruisse 'cristotelem scribit aduersarius in principio eius libri: et de celo inscriptusesh: DIatonem uero nusq de ea re quicq dixisse: immo uero plures posuisse deos et demonum multitudine .ctus
exhiberi diuinum cultum oporteret. Quantam uero hec uerba calumniam pre se ferat mox videbimus frimum: que de trini late in principio eius libri Rristoteles scribit: tria cuncta re: et terqua parte; secundu pycbagoreorum tententiam: qui uniuersum
et cuncta cernario numero terminari uolum: principium nanqς medium: et finis: numerum uniuersi obtinent: hecaum ternarium
faciunt: ista ineffabilem trinicaris diuine nationem explicare: N6
minui mepre q prolixe aduersarius cotendit. Que res si ita foret: nequaq id subtacuissent tot pclaro ingenio expositorescam grectq latini: qui aduersarium precesserat: Presertim sanctus dochor Thomas uir et acumine ingenii: et optimaas artium philosophie studiis insignis qui opinionesnostrataristotelicisnatioibusqtum fieri potuit roborare conatasest. Hic profecto: et qui ea sequuti sui doctissimi uiri siqd tale religibi nostre lampacere potussiende id procul dubio fecissent. Sed rimi bi locum illia ita intellexerui: et structura oratiois nihil tale significat. Quod cum aduersarius Pe non ignoraret: uolens nouum hoc genus expositionis quasi monstrum quodda: excusare: adeo sibi reuelatum fingit; multi':
84쪽
uerbis ostendere conatur:haud mirum esse: si areanum quod me sanctissimosviros latere uoluerat uni sibi deusreuelarit: Ita pue Lis do de riliter iaz inepte se laetat: Aristoteletautem: quum in libris quos de naturali auditione conscripsit: de principiis rerum Naturalium disseruisset: Materia: forma: et priuatione: statuit librum de celo subiungere: In quo res ex principiis illis compositas tractaret. Hec autem sunt corpora: quorum proprium est tribus dimensi onibus constare. Magnitudinis inquit: quod in unu distenditur: linea est; quod in duo: superficies quod i tria: corpus Preter hec
nulla alia est magnitudo: quoniam tria cuncta sunt: et ter qua parte; Tale autem coelum quo esse perspicuum est. Cum igi/tur de natura: et rebus natura compossitis ageretur: que riam occasio ferre poterat ut de deo: de incorporea: immateriali: se parata natura: de trinitate: omnem racione at intelligentiam
suparite dissereret Enim uero somnia ista sunt ac figmenta false imaginacibist et quemadmodum supradiximust monstra quedamar portenta: Veruritamen si in contenti 5e persistis et de diuina trinitate loqui pbilosophum asseuenas magis certe pro Platone v pro Rristotele pugnas Etenim Aristoteles huius siue sententie testescitat pytbagoreosphilosophos nam tria inquit cuncta edet rer qua parte: ut Pythagoreis placer: hoc est uniuersum: et
cuncta: ternario terminari. Finis enim medium ec principium: numerum habent uniuersi. Ergo hanc rationem non tana suam
Aristoteles profert: sed prthagoreis ascribit: quora Plato magis si Arisboteles emulus id ἄκ quo fit: ut etiam: quid sublimius atq diuinius his uerbis significetumq capere humanus animus possit id Pythagore potius at Platos Q Rristoteli sit tribuendia. iiqdem: que illi de subfhatiis intelligibilibus aut numeriswreliquis huiusmodi diκere: ea Aristoteles ad res corporeas transtuIit: seri sui subiectas Verum nisi fingere que a uero absunt et falsa sigmulare uelimust nec Platonem nec Aristotelem Nec alium quenqgentilium fateri debemus de trinitate locutosfuisse queadmoduxpiani sentaut re nobisdiuinitas reuelata et sacris litteris tradita. Ne enim fieri potest ut humana mens tam excelsa stublimis sit: ut ueritatem illam possit attingere: Non est diuinarii rerum querenda natio: sed sola fide: Et diuina institutione recipienda sunt: que credimus alioquin nulla fidei merces nobis debereturiue doctores ecclesie sen fiunt iNemo igitur siue Platonem: siue
85쪽
Aristo celem ideo laudandum censeat: φ trinitatem diuinameaue coluerint:aut seripserint. Vter enim huius uere opimoirexor fuit; et nostre pietatis ignarus Sed Aristoteles quidemnus tale aliquid aut dixit: aut cogitauit; Plato uero multa certe de trinitate sequutus est: sed longe aliter A nostra resima doceat. Quippe dum gradus diuinitatum statueret: Primum
omnita entium principia ponit ingeneratum: internum iri ulla
habens principium: a nulla causa dependens quod et unum Miummum boniam appellat: Neq: a se necr ab alio productum omni mente; omi ente superius Mox uero primum ens statuit: quod er merem primam: et formam prima uula esse- Producta quid ' o primo deo: qua unum:sed a se quo qua enset mensie: ordo nature secunde. Post hec tertium: ordine: et dignitate: uniuerit animam ponit: productam quidem S ipsem a primo
em:qua unum aliquo modo: ac etiam a primo ente: qua mensi
cessime diuinitatem existimauit: Quam ob rem in epistola qua 'ad Dionysium scripsit: Circa omnium inquit regem omia inceet illius usa omnia: eaq causa est bonorum omnium. Secuda uero circa secunda: et tertia circa tertia Sexto uero de repub. libro: quasi de secunda trinitati persona loqueretur; quia men
tionem prime: hoc e partisfecisset: Ita inquit. Sed o bea quidnam sit summum bonum iboc Ioco missum iaciamus Plus enim mihi esse uideeis ut hoc instrituto assequi id possimus Rc enim qui ipsius summi boni filiusciqi simillimus esse uidetur: Hunc explicare Perlibeter uelim: si uobis etiam id gnatum est. alioqri ipsum quo missum faciam. Sed dic inquit: nam patrisnatione postea reddes Et paulo post. Nonne ibi quum minime uisitas: hoc est sensus uidendi sit: sed ipsius uisius causa: Tamen a sensu ipso uidetur. Ita est inquit . Huc igitur inquam dici a me ex istimes summi boni filium: quem summum bonum generauid sibi Proportione conuenientem: ut quod ipsum est in loco in reuigibili ad mentem: et resque intelliguntur: Idem hic esset in loco uisibili ad uisum ac res que uidentur.Tum addit. Ergo quod ueritate bis rebusque cognoscuntur: et cognoscendi uim τι quod cognoscit praebet: id es ne boni ipsitus ideam existima i Et rursus Solem certe no modo facultatem his que uidentur prebere dicesut uideantu erum etiam ut generenturiaug
86쪽
antur:alantur: quamuis ipse generatio non sit: Ita certe Et bis igitur que cognoscuntur: non modo ipsum cognosci: sed eria: et substantiam a summo bono prouenire: non Q summu bonum substantia sit: sed φ omnem substantiam maiestate potentia exuperetis is uerbis Plato non modo cognosci: sed eciam emeret substatiam: preberi rebus a summo bono: hoc est adeo pro Fitetur ideum φ ipsum supra omne subn antiam eei et maiestate potentia Q excellere: ut nec sine causa sine resipse intelligibiles et deus qui ea sproduxit ui ac reuerentia omes excedael em locum Gregoriustbeologus cuius supra metaonem feci: totum Fere eodem modo sumpsit: in ea oratione; quam scripsit de tau
dibus A thanasii. Quod rebvssensibilibus inquit sol est: id est in
Pelligibilibus deus A. iter enim lucem mundo uisibili alter mudomuisibili prestat et alter uisum corporeum: alter naturam Iris
tellectuale sibi similem reddit. Riqi ut sol uidelibus M uidendisibis quidem quo possine uidere illis quo uideri possint; seipsum
Hebens omnium que uidentur: pulcberrimus est. Ita deus in telligentibus M intelligendi Dillisquidem ut intelligere possint bis ut possint intelligi: prestan'ipse omniumque iritelligucursummus est in quem uisintelligendi omnis quiescit: et progred
ultra non pote, Item Plato quasi de uerbo diuino dissereret: hoc ipsium uocabulum usurpans In libro quem legibus suisad
ditum Epiriomidem inscripsit ita loquutus est. Honorem irige exhibeamus omnibus*dems diis nec huic annum : illi mensem τceteris audem nec regionem ullam nec tempus statuamus quo suum orbem perlustrent: circuri eundo mundum: que dei uerbuuisibilem fecit: hoc feliκ quisque primum admiratur Mostea, amore incenditur δό intelligedum: quantia uis humani ingenia attingere potest; existimaris futura ut hoc modo M uita agere
optimam: ac Felicissimam possit: Et post mortem ea petere; tque uirtuti parata sunt Hic Plato uerbum appellat mundi
Opificem: et contemplationem eius tam in uita A post mortem
felicitatisac beatituὸiniscausam hominibus esse arbitratur tiri epistola quam ad Hermiam: ec Erastum M Coriscum scribimida inquit. Hanc epistolam uos omes qui tres estis legere opor/tet:presertim simul: uel saltim du bini estis quanto Frequentius fieri potest: utendum qi uobisesb pacto M lege certa: etiam iure urando ut aequum est interposito non sine eleganti studio:
87쪽
que fueramque sunt: queq future sunt principem; et principis opiricis use pat- dommuni : quem: sit hoc modo phil sophabimur cognoscemus aperte oms quatenus felicishominirnatura aetangere poterit Mee sunt: que ex mulcis Flamnis
distrauca admodum collegimx platonici fueros qui nobili oresfuerunti Plotinusin primislibrum de tribus persionis priri/cipalibus scripsit In quo primum notandus est tituIusicum repertonai nominet: et secundum ritum nostre religionis ternas constituae einde in ipso Iibro post multa ad banc rem perti nentia ita inquit. Eternum illud atq perfectum eternu semuPςrrectum generat minuis est quod genenariir; Q quod Te nenati id igitur de perfectissimo illo dicedum est in Nihil ne
a dipo esse ari que siumma sunt esse post ipsum in Summu igitur post ipsium: mensestini secundum: Mens enim it Iud uidet illo ut uno eget illud aut hoc non eget Et quod a maiore illa merite genenatur: mens est atq o mnibus prest aritior; quia cetera posse Mi a sunt omne autem id appetit amatq: a quo generatum ς Presertim cum sita sunt: quod generauit generatumq: est: Cum autem optimum est quod generauitaunc adeo cum eo coniunctum es hi ut sola, ut ita dicam: alteritate distinguatur. Im inem autem illius mentem esse dicimusi quado qdem ma
nifeste loqui oportet. Et paulo post Idcirco apud Platonem
omnias Circa omnium regem inquit octia sunt: Se curida circa secunda: et tertia circa tertia: Plazo itaR: parremesie dicit opificis causelhanc opificem causam erilem esse opi natur pro creatore enim mentem ponit: cuius mentis M causeh ipsum; et summum bona: atq: omni meterabstantiaqi nobiliust flemnq: etiam enset mentem ideam esseraretur; apropter hanc esses latonissentetiam manifestum est Ve mens ex bono ipso alma ex mente suum esse: Hb an
τισπ assumae Porphyriusuero teste sanctissimo uiro Cyrillo in libro que aduersiisIulianu scripsit: dum Platonis opinionce Oneret usi ad tres personassubstaciam diuinitacis Poenisse
Primum quidem ee deum ipm supremu bonum. Necudum creatore Tertium animam mundi fetenim ad ΔΠi mam usi rationem procedere diuinitatis jumemus quo
nqui qui cognicionem de deo habiturus est: primo ec sevido
88쪽
distribuere ordie que oportet: et postq eius rei gratia diuina fauorem implorauit ita prosequitur. Distribuendum iam est: : iDeusprimusin se substanssiimplex est; ψ sibi ipi olus parte , semper copulatus disiungi diuidiet non potest: Seccidus autem ideas ae tertiusunus est: sed herens materie: que binaria est: eam uriit:ipse ab ea secatur Et paulo post. Neq enim creare deIcens est primu deum Ez creatoris dei patrem esse primum dea putandum esti Multa etiam his similia de eadem re dicitique l5gum esset reperres melius uero nonne theologiam Ioannis evageliste sequi prorsus uidetur: cum dicit λ i hoc erat illud uerbum: per quod ea que facta suntfiebant uum tame sempessent queadmodu M Heraclitusuoluit: et per Ioue barbarus ille censed in ordine dignitate principii costitutum apud deae sie: et deum esse: et per ipsum omnia facta ephi et in ipso: quod factum est: uiuum et uitam: et eris fuisse: et reliqua huiusmoi meq: enim referre omnia opusestica in promptu sint eius libri Iecsticare uolentibuΩDic sane M ueritate licet inusitusi negare non potest; eiusquem 'nil hostis barbara appellat sententiam probat et accipit fide od si aduercamus qui omia perperam interpretatur ea que sanctissimi doctores tanqua adminicula queda nostre religioissumpsere causam fuisse calumniatur ut Origenesλrrius aliiqi huiusmodi in pniciosissimos errores inci/deret 'ppe Platone scribit auctorem fuissis uariarabae resumique inter christianos pulularint cur ri6 pari ratio e euagelicos etiam: et apostesicos libros lac omne sacrarum litterarum doc/trinam damnet acq reiiciat Quicunq: enim minusrecte sacros librosinterpretati a uena sententia deuiarunt. conati sunt opi niones suas Uiuinorum uerborum auctoritate roborare Que
admodum Arriusper uerba illa euagelii sater meus maior mee: Et de die illa-hona nemo novit nec filivssed pater et mea doctrina ea rio est sed patri' aliaq: huiusmodi filium haud Patri equalem esse existimauit e Sabellius quod a filio dictu est ego et pater unum sumus Patrem et siliu in uriam co trahi persoria censuit oporteres icta preterea spiritu baptizatos nunq tentari possie a demone crediderunt uerbis illis Ioannis euangeliste suam confirmarunt opinionem Omnis qui natus est ex de peccatum non habet quoniam semen ipsius minet in eo et non potest peccare ha ex deo natus est Et rursus Qui
89쪽
natus est ex deo non paeelsed generatio dei seruae inset ma/ 'lignus non tentat eum ervin non sacrarum litterarum hoe
crimen est φ illi ex hisargumenta sumant quibuserrorem suutuearitur1 Sed hi potius reprehendendi danandi sunt q recte dicta peruertunti Nam si Origenes aut Arriusperfecte sacram
scripturam intellexissentinequaqlapsi fuissent in tam puersum errorem quem inepte postea et christi etPlatonis uerbis de/fendere cogeretur Nori enim cbristi die a ad Platonis senten tiam accommodanda sunt Sed uerba Platonis ad sententiam christin ta illi non in exquirendis Platonissententii' Sed ira iaciendis opinionum suarum fundamentis errabant isenim
neficiat Platonem inristianum no fuisset Neqi talem que sequie uestigio debeant qui se christianos psitenturi Specie qdam
nostre religionistri Platone fuisse non diffitemur luce nature illustratam qua eius creator 8e priricepistula filii sui doctrina postea plenius aperuit et sua benepicentia maifestiusreuelauit.
qua specie nori mediocriter iuuari possie hominem arbitramur:
qui ex Platoriisdoctrina ad nostre religionispsectiore statu se contulerista principia quedam uers meologie e Platonis
scriptis surgeretet quasit scaturire uidetur Quod si quisa plaeta
sacrarum litterarum institutione per errorem discedens ad Pla torus disciplinam se contulerit ipsius cu a erit non Platoriis Nam Plato uel ex ea re laudari maxime potest v etiam qui se christianoinfitentur minime se ab illius opirii bibusdiscedere existimanti uod profecto non contingeret Si stato similitu dinem quandam et con formitatem cum csiristiana religioneriori gereret; Nec igitur et alia huiusmodi multa tam Plato qeius successoresde trinitate scripserunt. Rristotelem uero nescio ubi ostendere possit aduersarius tale aliquid tradidisse si uerum fateri uelit. Nam locum illum de celo M uriscum Giserre Po
tui ibii ad rem facere supra demostrauimus Nec siqd graue diuinum significaret Rristoteli magis qΓymagore A Plaesi id tribuendia foret Si quidem ipse quo Aristoteles ad Pytha
goreo frefert quod ab eius cosuetudine alienu uidetur Pernar eni ut expositores eius tradunt pythagoreorum testimoniis uti Aristoteles consueuit 'Nec sane mirandum est nihil illum de huiusmodi rebus loquutum fuisset Demonstrationis enim necessitatem ubiqi sectatus est nec uersari in rebus uoluit que
90쪽
probari manifesta ratione n6 possent. Fidem aute de ac diuinis rebus quibus nihil est priust unde summi demonstra
tionismedium possit cum ommu rerum Prime cause frit: preteriit omnino ita ut non modo nihil de hii scrip/serit: sed etiam quid senserit: obscurum omibus reliquerit: Γlam
uero in hoc precipue cum nostra religione conuenire uidetur:
φ nullam querit demonstrationis racionem: sed ciΠuama omnia uirtutum fidem constituit: per qua resdiuinas merito colendas existimat. Siquidem iriTimeo ita loquutuse. Nam de aliis quidem demonibus dicere ortum atqt explicareoosse plus est: 5 nostre uires sussiciant. Credendum autem his eruui ante dixerant. Ex deorum enim uti pi testantur progenie orta sunt. Itaq: maioresios certius nouersit. apropter neffasem deorum filiisnon credere: quanq nulla demonstrationil necessitate loquantur. Sed quoniam sua pro riuciare fatentur: obtemperandum legi atq eisfides adhibeda est. Item primo de legibus libro: quumTyrteum alloqueretur qui uirum fortem aduersus eκtenas natione laudabat uolens ostendere eos illo longe prestantiores esse: qui tempore seditionisequam infestis
sim . prelium nominat: sese recte gessissent: Theognidis carme
O cyrne argento iuste prefertur Mauro. Qui seruat tetra in seditio ne fidem. Quam Theogni dissententiam dum moκ eXponeret: temuirum tanto illo prestantiorem asseuerauit: quanto Temperandia: atu: prudentia cum fortitudine coniuncte .lola fortitudine prest antioreshabetur: Fidus enim inquit: et con
stans nemo in seditione est: qui non sit ceteris etiam uirtuti dilyreditus. Et paulo post. Hic quoq a Ioue legumlator confini Idutus et qui cu alius ecia parum utilip nihil aliud q ad tum mauirtutem inprimis semper respiciens leges codet. Est auteminecutTheognidi placet: Vides in rebus adaersis que iustifcia appellari potest. Quin etiam duodecimo eiusdem libri uo lumine: cum legumlatores: orbatis parente filiis tutores costis
tueret. quibus papillorum curam comendaret: cupiensessicere: ut quasii paretes alteri: nequaqua hisqui genuissient: deterio rei haberentur: et ut illi ad hoc humanitatasoffitium excitaretur: