Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum auctore r.p. Thoma ex Charmes Continens tractatus de Deo creatore, de Deo incarnato, et de gratia Christi. 3

발행: 1837년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

138 Traemitistio personas, sin salsa est hace pro Rositio: Homo factus est Deus,

quia videtur supponere hominem fuisse creatum antequam a Verbo divino assumeretur 'sta autem est vera Deus est factus esι homo.

Non dicas. Haec propositio . Homo factus est Detis, est Cou- vertens huius , Dμαε fictus est homo. Ergo utraque vera est. Resρ. nego ant. Nam praedicatum huius propositionis convertendae , Deus factus est homo , non est ιδ homo , sed , qui factus esι homo. Unde sic debet converti: λαι factus est homo, est Deus; quod verum est. Dixi a. modo concreta non reduHicentiam quia particulia redir- .plicativa ipsam naturam assicit , noti personam e sic salsa est haec proposit. Christus quatenres Deus. est homo; nam sensu est, Chriolus , ratione naturae diMinae , est homo , quod est salsum. Dixi 3. modo non fa-aαι errori aut haerest; hinc ista propos.christus est creatura . non e3t simpliciter enuntianda . quia errori Antianorum favet. qui. ex eo quod Christus diceretur creatura , docebant cum absolute minorem esse Patre : idelis sit iudicium duhac propos . Christias incepit esse . quae ideo non debet simpliciter

enuntiari, sed cum hao restrictione , Secundiam humani alem. Secunda regu ια. Coucroa , quae conveniunt soli humanae naturae abstracto expressae, tion autem supposito ratione ipsius su P'

positi, non possunt praedicari de supposito, nec de natura divina, etiam ira concreto ; Ratio est , quia non supponunt pro supposito sic non potest dici: Christus est pura ereatura, Deus est assumytus Tertia regiua . Coti creta lauius naturne , aut ejus altrihulorum , non possunt Praedicuri de abs raelis alterius tiaturae, aut illius di- tributorum . saltem formaliter et proprie. Ratio est , quia habentalium significandi modum Dei upe ab tracta per modum formae habitae et constituentis . concreta vero per modum habentis ut non stiluentis , conor et a vero per modum habentis et constituli; sic haec propos. Dioinitas est homo ; est falsa in sensu formali. lieet in sensu identico sit vera, quia lineo vox . Homo , importat sup

positum in recto , quod ide uti finatur divinitati . . Quarta regula. Concreta adiectiva, quae substantiam des 'gnant , non possunt stricte praedicari de Christo; secus de iis quaqsignificant proprie lales naturae divinae aut humanae ; sic nou po test diei chr sius est homo drast catus , dominietis , defer, et o potest vero dici, Christus est aeternus et lem 'oralis. Ratio 'rimi est quia eiusmodi concreta adiectiva innuere viden tur formam accidentaliter tantum et moraliter supposito esse uui tam , qui sensus est Nestoriantis. Hinc quando patres has voces v surpant , improprie loquutilar, adiectivum nempe sumendo Pro

sub tantivo.

Ratio secundi est , quia eiusmodi concreta adiectiva deno urina live , significant suppositum in recio , quod est subjectum illorum

attribulorum.

142쪽

de Deo rami nato. ias Qv nta rerula.Abstructu nisi uraria in ut earum proprietatum, non possunt de sei mutuo pracdica i. Ralio est, quia naturae i' ae . si-emel earum proprie inles.sutit distinctae renitier, unde non supponunt pro eodem in recto. Sic dici noti potest; mmanitas est diomni ase dioinitas' eso humunitas e inoinuas est passibilis: humanitas est impassibilis, etc. i; Sexta regi M. Abstracia naturqe divinae . de persona Chriέti identice praedicari possunt, non autem abstracta Naturae humanae. Ratio est, quia persona Verbi', est quid idem ident eo et νealiti reum natura divina, noti vero cuti natura humana. Sic dici potest, Persona 'rbi est dioinitas 2 est omuipocentia ; elc. sed tion po-lext dies, Persona Verbi est humanitas : est mortalitas, me.

De termino totali Incarnationis . seu de Chri to. Nota. Hanc disse riui Ionem In octo distribuemus Capita. In l. agemus de scietitia Christi. In a. de eius gratia , donis . ac virlulibus. In 3. de libertate. Iu 4. de eius merito. Iu 5. de ejus salis sue tione. Iu G. de variis ejus ii tulis ac ossi riis. In 7 de illius adoratio. De. reliquarum et imaginum cultu. In 8. laiidem du Beata Virgitio

Natre Christi. Sit itaque.

Nota. De Seientia Christi , quatenus Deus est , egimus , Tom. II. Par. I72. Hic ergo unice quaestio movetur de scientia creata, quae triplex est, nempe, Beatisca . quae in clara Dei visione posita est. Infusa , tum per se , quae omnem naturae exigentiam ita superat, ut sola divina infusione haberi pos3it. Tum per accidens, quae licet propriis naturae viribus comparari possit, a Deo tamen liberaliter infundi iur absque ullo humanitatis actu . . . Acquisita , quae Propriis naturae viribus, successu temporis, Comparatur. Hi

positis.

Christus aliquam habuit scienciam ereatam. Est de fide. Prob. 2. Ex VI Synodo, quae, Acl. 4. et 8. approbavit Epistolam Agathonis Ρapae , in qua dicitur: Constemur in Christo omnia duplicia: quae ad natiaras pertinent, duas naturas ejus P a dicamus, et unam quamque proprietates habere eo temur : di Winum , omnia quae dioina : humanam omnia quae humana siaut Obsque Peccaco. Ergo si omnia in Christo sint duplicia , Christus habet duos intellectus, ei duas operationus , nimirum ivlcllectus

divitii et humaui. .' .

143쪽

I4i, TracIatiat Prob. Ratione D. Thomae e Christias habuit animam rationa. Iem,ergo ci scientiam ipsi respondentem. Prob. conseq. Atii marationalis in Christo non fuit siue sua propria opera tiotie,alias suisset impcrsecta ; utpote frustrala siue propter quem est ἰ atqui pro Priae animae rationalis operatio est cognitio et scientia; ergo Chri alus habuit cognitionem et scientiam creatam. Solountur Objectioni f. Obicies I. Christus omnia cognoscebat per scientiam divinam; ergo in villis erat cognitio creata. Risi . nexo conseq. Prob. conseq. Frustra sil per plura , quod potesi fieri per paulci ora ; ergo si Christus o muta cognoverit per scientia in divinam facientia creata luit. inutili . . Resy. dist. antec. Frustra fit per plura et c. quando si per eandem iaculialem, eone . quando sit per diversas facultates, nego ant. Chiis ius autem ratione diversarum facultatum, diversas habet cognitiones, increat an, nempe et creatam . nec frustra per unam iaculi alem fiebat . quod per ulteram facultatem intellectivam non Ροlcral praestari. Inst. Majus lumen ossi scat minus; atqui seientia divina est majus lumen , scientia creata est minus ἰ ergo , et . Res'. dist. m0. Maius lumen offuscat minus, si sint ejii,dem ordinis, conc. si sint diversi , nego maj. Porro scientia divina est in ordine illis minantis . scientia creata in ordine illuminati i erg0 sicut aer a sole , sic creata sciuialia a divina non ossubcatvr , Fedelarescit. O iei s 2. Christus idcireo non habuit subsistentiam creatam quia per increatam sussicienter subsistebai: atqui sussicienter eii momnia cognoscebat per scientiam tu Crcalam ; ergo. Re Sp. I. retorq. Sic, atqui Christus sussicienter etiam omisi a v0'lebat per volitionem ii, cicatam : qimo unica volitio fuit iu Christo, quod est haeretiCum . . Resρ. a. nego maj. et paritatem. Dis paritas est. 1. Quia subs,

stentia Verbi se habebat per modum puri iermiui , dependent ψm humanitatis hypos latice terminantis ; atqui dependentia humani talis Potest a propria vel aliena subsistentia terminari; scientia γη ro se habebat per modum cujusdam formae tu formando in ratione faculi alis intellectivae . quae nullo motis potest suppleri, nemo ζ Dim tutelligit per intellectionem alterius. a. Quia subsistentia θ mul tiplicatio supposita realiter multiplicaret, quod repugnat Christo multiplicatio vero operationum non multiplicai supposita , sed in tal tantum multiplicationem facultatum.

Christud, ut homo, a privici instanti conceptionis habuit sc en

144쪽

de Deo In rnato. 1 iliasin beatiferam perfectam. v nore lamen compreheus ain. aest des de quoad tertiam partem, et ita certa quoad primare et seeundam

H Q utraria sit sallem Temeraria . in imo seeundum aliquos est Erronera , utpote communi fidelitim sensui repugnans.

Prob. prima Pars. 1. Ex Scripturis . Joann. 6. Omnis qui audi, Mia a Patre . Mevit ad me, non quia Patrem Midit quisquam, ni/irs grai eat a Deo. hic pidit Patrem. ibi Christus de se ipso loqu ituerati homine : atqui testatur se vidisse Putrem, visione utique intulit - . . Cum hanc visi Otiem oppo tini absit activae visio Di aliorum. viatorum .' Ergo, etc. ilem, Ioa uti. 8. Christus dicit : Si diaers q&oniam nescio eum Patrem ero similiter Mobis mendax , sed scio enim , eg sermonem eyus servo. Christus eo loci loquitur de se ipso ut homo est, ut probant haec verba: Sermonem Uus fersio ; atqui asserit sei scire Patrem, scire autem , est rem Clare et absque. aer jgmate coguoscere; qui enim clare.ut iiituitive non videt, credit, uota

Prob. a. ex EP. Eusebius Caesariensis lib. 3. Eoangeli earum de mons Least tilι. introducit Christum sic Deum niloqueulem: adhrac intra cellam gestantis me in utero laterem, Deum meum piridebant. Iti Divo, Fulgentitis res p. ad quaest. 3 Ferdinandi Diveo. ni , dicti Stetit Christus singi lariter habet, tit Su Deias Verus , sic totam dirinitalem suam singulariter no Mil , et plenam habe institiam dioinitatis stiae , scilιcet secundum animam. Unde Cardis de Laurea di xq. quaest. 2 ait: Nusquam ira , choli, vel aιiqua p*r-ιictiliari Ecclesia , pririlegium hoc stili negatum anima Christi. Suffragatur ratio , quia natura humana per incarnatiouem subinii mala est ad esse divinum; ergo pariter elevari debuit ad persectissimam operatio item ; atqui persectissima operatio , est visio beati-ος 3 ιζ g , ,: etc.. . Prob secunda pars:Q ita visio beatifica debeatur animae Christi vi suae unionis hypostalican pum Verbo , ut innuitur Ioaim. I.

Vidimus gloriam uias g clom quasi tinigeniti a Patre, plenum graciae ec Meritatis atqui a prioso iuManli conceptionis anima Chri- ait suil uti ita Verbo ; ergo a primo itisianii conceptionis habuit vinsionem beatificam. Prob. tertia pars: Tum ex dictis, Tomo II. ubi probavimus dies

inam essentiam esse incompreliensibilem omni creata cognitione; tum ex concilio Basileensi . sess. aa ubi damna a est haec propos. Augustini de Roma : Anima Christi Oidet Deum tam clare ei ιnten4e , quam clare et intense Midet seipsam.

Solountur Objectiones. Objicies contra primam partem o De Chrisii dicitur, Ioann. 7. Nondum erat Spiritus datus, quia Iesus nondum erat glorifcatus.

Ergo Scriptura supponit Christum non suisse glorificatum ante

145쪽

i Resp. dist eona q Scriptura supponit Clmstum aDie passionem non suisse glorificati im , quoad corpus , vel quoad Ascensionem

in caelum et extillationem Dominis sui . coue . quos d anim dim, nexo conseq. Primus enim locus intelligitur dei glorifieatione Christi, in ipsa die Ascensionis , quando , νιdentibus Apostolia , Me tres. est, es nubes susce it enm ab oculis eorum. Actor. I. Secundus Ioeus intelligitur de gloria eorporis ei Dominis exaltatione, de qua Apostolus, Philipp. a. ait : Propter quod et Deus exaltarit illum et damnaoit illi nomen , quod est super nomen, eIe.

hae. v. Christus in terris erat viator ; ergo non potius est visi

es Re p. dιst. ant. Christus erat Viator . simul et eomprehensor , cone erat viator inritum, nuo ant. Christus etiim respectu visionis beatificae comprehensor, viator erat respectu impassibilitatis et immortulitatis sui corporis. quam mereri debuit; nam Lucae aέ. Oportitis Cherstum puti , ει ita intrare in gloriam suam, id est, sui

Inst. 2. Visio beatisca cum maximo dolore. niaximaque tristilia , Don potest compati : atqui Christus maximos dolores , maxi- Iristin qne et pertus est tristitiam, ut ipse declarat, Matth. 26. Tria' 'ς est anima mea usque ad mortem. Ergo. ,.

Resp. dist. mai. Visio beatificR non potest compati cum maxima trisiit a naturaliter , eOnc. superaraturaliter . seu per miraculum. subd. u. circa idem Bbjectum et ex eodem molivo, conc. circa obiectum et hi iiivum diversiam, nego maj. Porio Christus per miraeuhim cohibuit vim delectationis quam sua anima percipiebat ex Dei si uitione . ut ipsa posset tristitiae affectionem percipere . tum ex citis morie, lam quam malunt naturae tum ex piceato discipulurum , eum abnegantium, et Judaeorum cum occidentium,

tamquam m'lum morale ipsi summe displicens: Objicies contra sectindam partem et Christus sibi meruit scie tiam beatificam, ergo illam a primo instanti suae conceptionis non hahuit. Res '. nego ant. Neque enim visio beatifica Christo fuit eoncessa titulo mercedis . sed iure filiationis naturalis : porro non prius fuit homo . quam Filius Dei naturalis ἰ ergo. Resp. dist. min. Persectius est aliquid habere ex metito , quan do illius rei assectio non derogat dignitati ualurali , eone. quando dignitati naturali derogat , nego min. Itaque cum visio beatisca, Tutione uitionis hypostaticae et siliationis naturalis . quasi nativo iure , Christo debeatur . suisset quoddam illitis dipnitati praeiudicium , si illam per studium et laborem debuisset promereri. Quaeres Quaenam Christus scientia beatisca cretuo it in e sentia distina i ,

146쪽

de Deo In malo. rara .

Resp. Cognovit actualiter omnia praesentia , praeterita , et sulu Ta, etiam secreta cordium ; non tamen cognovit omnia possibilia

Ratio primae partis, est; quia istarum omnium cognitio pertinet ad statum Christi. cum ut homo , sit Iudex omnium constitutus , Caput Angelorum et hominum. et Dominus omnium: atqui ex D. Thoma Ilic, quilibet beatus videt in essentia divina omnia quae ad ipsum spectant; ergo, etc. Unde, Matth. 9 de Christo dicitur; cumpidisset cogitationes eorum, et Ioan . a isse enim Christus) sciebat quid esset tu homine. l . 'i: ... ι . . .

Ratio secundae partis, est quia omnia possibilia simul acta cognosci non possunt, quin comprehendatur Dei omnipotentia ; atqui nullus intellectus creatus potest comprehendere Dei omnipotentiam I ergo, etc. b

. . Christus, ut homu, a primo instanti suae conceρlionis , praeter solentiam beatiscam habuis scien iam ιυ- Per ιe ii ram Per

Prob. I. clytisius , a primo conceptionis inflanti , fuit vir: peresectus juxta illud a rem. 3 i. Nootim creaνit Damin&F piast rgerram femina circia indubit oirum. Atqui ni,n svisset v perfectus, si, more caeterorum hominum , ad plenam rerum omnium Sclen tiam debuisset paulatim, et quasi per aetatis gradus, PerVenire; e go , etc. Unde Apostolus Coloss. a. de Christo , ait 2 quo sunt

omnes thesotiri saρientiae et scientiae absconditi. . i . .

Probat. a. omnis persectio , quae non habet oppositionem ,i vel cum visione beatifica , vel cum statu redemptoris , Christo est tribuenda , utpote ipsi , ratione unionis hypos laticae, debita ; atqui scieti ita , siVe per se . sive per accidens. infusa, est persectio, quae nec habeti oppositionem cum statu redemptoris , cum ejus carotitia nihil conferre potuerii ad finem redemptionis; Nec curn visione beatifica , cum res diversimode cogi sci possint , nimirum iis essentia divina per scientiam beatificam , et in se ipsis per scientiam 'infusam ; ergo Christus , ut homo , habuit scientiam infusam , et quidem a primo instanti conceptionis, cum ipsi debita fuerit ratione unionis , nec ulla suerit ratio ejus concessionem disserendi.

Solountur obiectiones.

Objicies. r. Seientia infusa inutilis est rei . qui scientia gaudet beatifica ; atqui Christus scientia beatifica gaudebat s ergo ei inutilis suit scientia infusa. 'Rev. nego m0. Nihil enim inutile est in beatis , atqui tamen reipsa in healis , praeter scientiam beatificam, qua res videntur inessetitia divina , ei quae ideo dicitur cognitio matutina , datur e

147쪽

tiam scientia infusa. qua caedem res videntur In se ipsis phr species intelligibiles divinitus inditas , quae ideo vocatur rognitio PesPertina ergo. Prob. m Q. Per scientiam lwaliscam cognoscutitur omnia, quae cognosci possunt per inlusa in ; ergo haec inutilis rat.

do , nego iant. Nam per scientiam beatificam res eo oscitur in essentia divina; per scientiam infusam cognoscitur in se , seu in propria specie I hic autem modus cognoscendi, Christum decebat, sicut et decuit , ut videret oculis corporcis , quod mente per scie i iam beatificam videbat. δIitu. i. Scientia infusa est incompa libilis cuin beatifica ; ergo non possunt .eSSe simul i' eodem intellectu . . Prob. ant. Scientia persecta et scientia impersecla , non possunt simul flare in eodem intellectu de eadem re atqui scientia Mala eit Persecta ergo. Resρ. nego min. Utraque enim Fcientia est persecta, in suo gene- π ei ordiri e , licet comparativo beatifica sit persectior, haec enim pertinet ad statum ei ordinent gloriae ; illa ad sinium ei ordinem gratiae I 1 . i lInst. .a. Idco fides non remanet in beatis. quia cognitio perfident est imperfecta comparative ad cogitationem iniuilivam ; atqui simi liter cognitio infusa est, imperfecta comparative ad cognitionem in-

scietilia beata, est . quia fidei et scientiae beatae idem est immediatum obiectum i scilicet Deus : et sic cum videatur clare et dis linclo per scirialiam healam , supervacaneum est. Hi Videatur obscurect abstractive per si demi; at vero non est idem objectum scientiae insus occi scientiae beatoc: haec Deum habet pro objecto immedia-lo , illa hahel pro inime dialo objecto res u Deo distinctas, illasque videndas in propria specie. ONιcies Liui Scientia Christi beatifica , ut pole persectissima. ab sorbebat polentiam ejus intellectivam : ergo locum non relinquebat scientiae infusae. Resρ. dist. ant. Absorbebat potentiam intellectivam , secundum Suum Cognoscendi modum , nego ant. Itaque medium coguitionis scientiae beatiscae . est ipsa divitia essentia , quatenus repraesenta ii Va rerum , quas eminenter continet ; medium vero scientiae iu- fusae . sunt species intelligibiles divinitus inditae. quae ves cogno SCendas reprae seu lani , Doti secus ac si illae species essent propr/ labore comparatae : porro operatio respondens uti cognitionis me

dio , non ossicit operuit ovibus alteri cognitionis medici responden tibus.

148쪽

christus tit homo , praeter scientiam hentiscam et in sani ha I mit etiam seientiam aequisitam. Est D. Τhomae hic, et communis inter Theologos. Probat. a. Ex Scriptura , Lucae a. de Christo dicitur , pro elabat aetate et sapientia. Atqui non proficiebat sapientia infusa , ea enim in ipso suit a primo conceptionis puncto ι ergo proficiebat sapientia acquisita. Hebr. 5. d icitur: Cum esset Filius Dei, didicit, ex eis quae passias est , obedie nitam. Qui locus intelligitur de scientia experimentali acquisita, qua proprio experimetato didicit, quam arduum esset exequi quae Deus ab eo postulabat ; licet enim hanc arduitatem iam antea noverit per scientiam infusam , nondum tamen cognoscehat experientia Propria, qua certe non excluditur scientia

infusa.

Prob. I. ratione e Scientia aequisita , ea est , qua quis per va- rias mentis vel sensuum externorum operationes , aliquid successivo intelligit, vel in se experitur atqui Christus usus est sua ratio ne , ex primis principiis conclusiones inserendo , ac suis sensibus, famem , sitim, aliasque corporis infirmitales patiendo; ergo habuit scientiam acquisitam. Objicies : Divus Damascenus, lib. d de, c. II. et alii Dalres . negant Christum tu scientia profecisse s ergo in eo non suit scientia acquisita. Resp. dist. ant. Negant Christum in scientia profecisse, hoc sensu , quod nihil didicerit, quod antea penitus ignora Verit, cono. hOG. sensu , quod non ceperit Teni aliquam certo scientiae modo cognoscere , quo eam ante non noverat uego ant. porro ad persectionemini et locius Christi spectat, non Solum omnia objecta cognoscere , sed etiam secundum omnem modum quo cognoscibilia sunt; unde cum aliter res, maxime sensibiles, coguosci possint Per phantasmata ab ipsis abstracta , quam per species a Deo insusas , idcirco hio cognoscendi modus in Chrisio est asserendus, utpote cum sit maxime connaturalis auimae Christi , quatenus conjunctae humano

Instab. Scientiae naturales debebantur Christo ratione unionis hy- Posiaticae ,' ergo non potuit illas acquirere. Resp. dist. ant. Debebantur , quoad aliquem modum habendi, nempe per species a Deo infusas, conc. quoad omnem modum habendi nego ant. I laque Christus ratione unionis debuit habere om- nem solentiam modo supernaturali per infusionem ab initio suae conceptionis , verum hic modus habendae rerum Cognitionis, non exo Iudit acquisitionem cognitionis earundem rerum modo connaturali , nempe per discursum et propriam experientiam. Charmes, Tom. II L

149쪽

. . - . ' .

Nota. I. Quadruplex in Christo gratiarum genus communiter nThoologis disi inguitur , Nimirum ;Gratia unionis ad Uerbiam , per quam humanitas Christi sub flantialiter sanctificalas ac Deo acceptissima fuit. Gratra habittialis, quae est sanctitas adventitia, Persiciens animam in ordine nis operutiones supernaturales eliciendas: jGratia acti alis, quae est influxus Dei ad actiodem superna iura-

'Gratiae graέ is datae, in te sunt dona supcrnaturalia ad utilita

Noma Virtutes, aliae suut Theologicae,' ullae Morales, ad quus revocantur dona Spiritus Sancti. Ilic ergo resolvendum est, utrum Christus his omnibus gratiis et virtutibus suerit ornatus. Ideo sit :

- . . . . . .

. . . , QONCLUS O i.

Ait in Christo eratia unionis , Per quam humanitas Christi sane scata est sanctitate substantiati. Ita D. Thomas hic, et alii

communiter contra Durandum.

Prob. I. Ex Scriptura . Joann. o. Otiem Pater sanct capit , et misit in mundum , Mos dicitis ; quia biosphemas; quia dixi: Fiatitis Dei sum. thi Christus intendit probare se esse Filium Dei Da-luralem . quia sua missione ili mundum , id est . unione humanitatis ad Verhum , suti sanctifica tus ; atqui sanctificatio , quae per unionem hypostaticam communicatur. est Substantialis; ergo Christus suit sanctificatus sanctitare substantiali unionis. Prob. I. ex Patribus: Greg. Nahianz. orat. a. de Paschale; ait; Perferus enim fit Christus) non modo Propter dι Minitatem, qua nihil est perfectitis, sed eιiam Proyter humanitatem dioinitate delibutam, idemque emotum quod id. quo peruncta est. D. Damast.

l. 3. orthodoxae fidei , e. 3. dicit: hse enim Christus seipsum

tinxit: corpus pidelicet dioiniιate sua tingens ut Deus; unctus aurem ut homo, quandoquidem ipsa et hoc et ilitiae est: unctio porro humanitatis esι dipinitas. Ex quibus sic argumentor: qui ipsa divinitate ungitur . gratia substantiali sanctificatur ; atqui Christus , juxta Patres , divinitale ungitur ; ergo. Prob. 3. ratione : Sauctificari subflautialiter , est habere esseisiviutini sibi substantia litor unitum : atqui Christi humanitas, per unionem hyposlaticam. habet esse divinum sibi substantialiter uni tum Versum divinum seipsum formuliter ac stibstantio liter edmmntdearit humatillati suae, hoc ipso . quod ei personaliter li-Diium est ; ergo humanitas Christi ; per gratiam unionis hypostolicae , substantialiter fuit sanctificata. -

150쪽

iis est unica causa iustificationis et sanctitatis; ergo humanitas Christi non sanctifieatur nisi per illam. Resp. dist. ant. Gratia habitualis est uniea causa sanctitatis ae-eidentalis, quae solum terminatur ad filiationem adoptivam, cono. sanctitatis substantialis, quae terminatur ad filiationem naturalem, nego ant. Itaque sidui Deus est in se formaliter sanetus per sanctitalem sibi identificatam , sic humanitas Christi est formaliter sanctifica la per substantialem verbi sanctitatem , non quidem sibi identuscalam , sed sεbi realiter hypos alice un i tam .

Inst. I. verbum non communicat humanitati suam immensitatem , aeternitalem , elo. Ergo nec suam sanetitatem. Resp. nego conseq. Disparilas est, quod humanitas sit ea pax reeipiendae sanctitatis substantialis , quae nihil aliud est, quam su Iunio hypostatica tum Verbo ; econtra immensitatis et aeternitatis recipiendae est incapax; cum enim humanitas illa si finita ei limitata , lurn in entilate , tum in duralibiae, habet ex natura sua repugnantiam ni sit infinita . immensa et aeterna. Inst. I. Bumanitas Christi, est tam capax divinae scientiae et poletiliae , quam sanctitatis ; atqui ex sui cum Verbo unione, nourecipit omnipotentiam et omniscientiam; ergo nec sanctitatem 1

stantialem.

Resp. nego mcl. Disparilas est , quod sanctitas se habeat petinodum rei cuiusdam moralis , subiectum moraliter assicientis, ob quam illud si biectum dignum censeatur, quod diligatur a Deo , quod sit expers peccati, et jus habeat ad aeternam beatitudinem , quae omnia non praesupponunt aliquam sorinam intrinsece existentem; at vero omnipotentia et scientia se habent per modum rei ph sicae subiectum physice asscientis , quod praesupponit formam intrinsece inexistentem , sive per identitatem , sive per informationem , et ideo humanitas in Chiisto potest participare sanctilalem verbi in se moraliter derivatam, non potest autem participare seientiam aut omnipotentiam , quae ipsi, nec possunt identifieari, neo

inhaerere. -

Inst. 3. Ergo saltem sancti as, quae ex unione hypostatica derivatur in humanitatem, non est intrinseca, ergo non est intiinsem sancta sanctitate substantialid Resp. dist. ant. Non est intrinseca , pbysice , id est, sanctitate , veI sibi identificata , vel a qua insormetur cohe. non est intrinῶseea moraliter , nem ant. cerium est enim quod humanitas reddatur saneta sanctitate Verbi in ipsam derivata intrinsece, mora liter et aequivalenter in ordine ad varios essectus sanctificationis.

' Objietes. m. Si Divinitas humanitatem sanctificaret formaIlle

SEARCH

MENU NAVIGATION