Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum auctore r.p. Thoma ex Charmes Continens tractatus de Deo creatore, de Deo incarnato, et de gratia Christi. 3

발행: 1837년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

ai 8 - Tractatus dem , nisi trahatur ab ipso Deo; nec quidquam sacere potest in magotio salutis , nisi adjuvetur a Christo ; nec aliquid salutare potest cogitare, nisi ad id sufficientiam recipiat a Deo per Christum, nee ulliam habet meritum , quod non receperit a Deo : ille riori potest quidquam botii salutaris sacere absque praeveniente interiori gratia Christi ; a qui . ex omnibus locis supra allatis , et insinitis aliis ,

homo lapsus talis est; ergo. Prob. 2. ex PP. inter quos unus sussciat August. qui, lib. de gratia Christi . caρ. 26. ait et Gratiam . . . sic constea tiar, qui Mult peraciter consteri. ut omnino nihil boni sine illa, qtia ad pietatem pertinet, Meramque justitiam , feri ροsse non diabitet. Non

quomodo ille s Pelagius 3 qui cum dicit , propterea dari gratiam ,

ut quod a Deo praecipitur , sucilius impleatur . quid de illa sentiat , satis ostendit, scilicet quod etiam sine illa, etsi minias facile , fori tamen . quod dioini/us praecistitiar. Potest. Porro Div.

Doctor . C. 29. Pelagium increpans et ait: Tolle . facilius , et non Eolum Plenus , Meriam etiam savus est sensus , si ita dicatur , ut

quod per liberum facere jubentur homines arbitrium, Possint implere Per gratiam. Cum autem . facilius, addιtur, adimρletio boni Oρeris etiam sine Dei gratia 'osse feri , tradita signis calione suggeritur, quem sensum redarguιι, qui dicit : Sine me nihil potestis sacere. Prob. 3. eae Conciliis: Diospolitano . in quo omnes Pelagii errores fuerunt damnati, cui interfuit Pelagius ipse , qui abutendo

gratiae nomine . damnationem effugit.

Carthaginensi III. cap. 4. Quisquis dixerit gratiam Dei per

Iesum Christum prορ ter hoc tantum nos adjuseare ad non peccandum, quia per iρsam nobis repelatur et asteritur intelligentia mandatorum , ut sciamus quid αρρetere , quid Mitare debeamus ;non autem Per illam nobis Praestari, ut quod faciendam cognoperimus . etiam facere dιligamus, atque Maleamus, anathema sit. ιDe hoc Concilio loquetis Sanct. Prosper in rcsp. ad objectionem 8. Gallorum : Cum a i . Sacerdotibus . quorum constiIutionem contra inimicos gratiae Dei totus mundus amplexus est, dicamus gratiam Dei per IC. Dominum . . . ad faciendam justitiam nos per actus singialos ad Myare: ita ut sine illa nihil perae sanctaeque pietatis habere , cogitare , dicere , agere , Paleamus. Arausicanum II. can. 7. definit ; Si quis per naturae pigorem bonum aliquod. quod ad salutem stertinet pilae aeternae, cogitare aut eligere Posse confrmet , absque illuminatione et inspiratione Spiritus sancti , haeretico fallitur spiritu. Prob. q. ratione : Quia media debent esse proportionata snt , et eiusdem cum illo ordinis; atqui opera salutaria sutit media ad sa Iulem aeternam , quae est superna luralis ; ergo debent esse super naturalia ; atqui non possunt esse supernaturalia, nisi praevenista tur et excitentur gratiae superuaturalis auxilio ; ergo.

222쪽

Obseelea I. Fides est opus salutare; atqui .fides haberi poleat si

ne Praevenientis gratiae interioris auxilio; ergo. . . , i Resp. nego min. Quae repugnat a post. o dicenti : Gratia sati Mati esιis per sdem , et Me non ex Mobis . Dei enim donum est. Unde de ae ipso, 1. Cor. 7. vera, 25. dicit o Misericordiam. consectitias a Domino , ut sim sidetis. Ubi Apostolus non ait, quia f-delis eram, observat D. August. b siali ergo datur quidem sed

dist. 1. Mysterio credibiliκη proposito , potest homo ratione - utens assentiri et credere , absque gratiae interioris auxilio; ergo. Resp. dist. ant Potest sine gratiae ivierioris auxilio assentiri et credere, fide humana et sterili, cono. fide supernaturali et salutari, nego ant. quod est eontrarium huic Tridentinae desinitioni: Si quis dimerit, sine praepeniente Oiritus sancti inspiratione, αιque ejus adjiatoris hominem credere, sperare. diligere aut Poeniιere Posse,aictit sporιeι, ut ei gratia justi aιioni3 conferatur, anuthema liti Inst. 2. Fides data mysterio revelato propter Dei revelantis auctoritatem ἡ eo ipso super naturalis est, ergo est salutaris, etiam a sque gratiae interioris auxilio. - .i Proh .an . . Actus suam desumit speciem ab obiecto; atqui obie-- ctum illius sdei est summaturale; ergo fides illa supernaturalis est. 'D Resρῶ diu. maj. Acius suam speciem desumit ab objecto, simul et principio operandi, eone ed. ah objecto tantum, nego maj. Uthenim actus ait intrinsece supernaturalis, non suffcit ut circa obi ι olum supernaturale versetur, sed insuper requiritur ut procedat a/ Principio supernaturali ; lacultas enim non potest ultra vire pr Prias tendere, nisi per sermam aliquam superadditam vegetetur et

3 Corroboretur. . '

Inst. 3. Potest quis, propter motiva eredibilitatu propius inspe-' Cta, Per lumen, naturale, tanta eum ceruitidine assentiri veritati: hus revelatis, quanta alter assentiretur per gratiam interioremὲ ergo' eius fides ei etit aeque salutaris. γ .

' Rem. 1. nego ant. Cum Bellarm. e) Ar mensa enim, inquit,3 quae arsiculos fdei nosvae credibιιea faciunt, non ιalia sunt, ut idem omnino in bitatam reddam, nisi mens disinitus aluo ἔ- ; unde res credibiles sine alia gratia , credi possum, sed - mana inde , non divina. ResR. a. nego conseq Quia naturalis eiusmodi fides proporii

nem non haberet cum au pernaturali beatitudine I ergo non esset . medium ad illam perducere apium.

223쪽

i 2IO Tmelnitur IInst. 4. IIacre lici suis salsis signiculis sirmissime , et nes moriemusque adliaeserunt absque ullo gratiae aui utorio; ergo pariter citrahraiiam poderit homo verilalibus revelatis et credibiliter Propo,itis , cum summa Certitudine , adli aetere. . ResPPHego conse g. v Non est enim eadem ratio veri t salsi , sin cut nec est eadem Tatio boni et mali, ait Bellarm. cie. Potest en Dinti somo pcccalor ex animo, ac toto corde ibi asphemarct Deum,' a non tamen potest ex auimo ac loto corde laudare Doram , sine

' Β'speetuli gratia : bo poterit sua figmenta, quamvis aliis lim redi-Μ bilia , ipse faciJe cre dcre propter asseclum erga res suas, DCC la-n niuir poterit sine spebiali gratia Dei res divinas credoro. Addo

'n praeteren ejusmodi homines sient te mero credunt salsa , Et dia titilica . ita Eliam temere credere vera et divina , DOD Bulctra, Si . B cul diximus , Ut oportet, id est pio asseclia ψ' ut res a Deo reqκ 33 vel alas , et qui bras salsum Suhesse Dulla ratiotae possit. n O icissu Div. . A ugust. in xpori t. Epistolae ad Roman. ait :Quod Eredi nostri ι 'est 'quod antem bonum'subsequens o Pe araser, illi is est, qui eredentibus dat Syiritum sanctum. Ergo credere, oliam sputa ui se DOR est Px gratia. Res'. D. Atigiis l. hanc prop. ut erroneam revocavit, lib. I. retract. caρ. 22 his verbis : Quod dixi: quod credimus nostrum absi ii viri Prouecto non dice em Ii Iam scirem es iam ipsam indem tuter Dei uru -- reperiri, quae dantur in eodem sρiri M. Grum- ιe ergo Π trum est Propter arbitrium poliantatis , et utriam quelamen diuvιaesi per spiritum fdel, et charitalis. ι i

obiicies 3. Salicui homo justus ψ hobituali gratia donatus, et

bonis habilibus instructus, potest absque gratia actuali voluntalem praeveniente , sacere aliquod opus conducens ad vitam ne tertiam.

Resp. dist. ant. Tum quia , Ioann. 13. de justis dicitur a no

'siam pilis , pos Palmites: qui manet in me et ego in eo bis fert .fructum mullum strata: citiae me nihil potestis facere. Qua compa ' et ratione viiis ut palmitum utitur Concit. Tridenti sess. 6. cast. Φ6. dicens : Cum enim ille ipse C. I. tamqnam cunt in membra , etfamquam pilis in Palmites , in istras justifcatos .jugitenapirtutem: ra insu ai; quae pirius borea eorum opera aemper antecedι et comi 'a talis et subsequitur, et sine qua, nullo pacto , Deo grata et meri toria esse Possent,i Praeiverat Coiae. Arausicanum II. can. 9. di' cens : Quoties bolia agimus . Deus in nobis . atque nobiscum , ui 1 opere M operatur. Nequidem iustus hic excipitur; cujus rei ra' P. itotest , quia Per .Peccatumloriginale adeo vitiata et infirma seciacst Dostra voluntas , atque ila torpet circa bonum , ut excitari do beat gratia Hraeveniente, ad volendum bonum ad salutem s0n duccias. η .

224쪽

de, Gentia chritii. xxv

litis homo lapsus , sine gratia interiori Praepeniente , Potest incipere aliquod opus salutare. Eu de fide contra Semipelagianos. . Prob. i. Ex Scriptura et i P. a. Corinth 3, Non quod moetentes simus cogitare aliquid a nobis . quasi ex nobis , sed subicien-rira nostra ex Deo est. Ad quae verba D. Augustin. lib. de imaede,st. SS. cap a. ait : attendant hic , et perba ista Perpendant, qubputant ex nobis. esse fdei caeptum , et ex Deo esse fidei supplementiam . . . quod ergo pertinet ad religionm ei Pietasem, de qua loquebatur Apostolias . si non sumus idonei cogitate aliquid quasi ex nobismetipsis: Profecto non sumus .donei merire ulι quid, gna- si ex nobismetipsis , quod sine cogitatione nonpontimus , sed sufficientia nostra , qua credere incipiamus i. ea Deo est. Quocirca siciae nemo sibi sti est ad incipiendum pel persciendum quodetιmque. opus bourim i a nemoi sibi subicit, pel ad incipiendam , oel od persciendam Id-m, sid s icientia nostra ex Deo est, quo

Divus Fulgentius , t. de incurvatione et gratia Christi , sxpο- aeris hutic Aposto tu ium. 'autius exfde pipit , Rii e Ga nostra asiae sumit initιtim Quam sdem non ex nostrα Doluntate nasci,sed ρεr Syiritum sαncrum unicuique dari . Beatus Patitos ostendit. Et inina : In hominis corde . nec concipi ides poterit, nee augeri, nisi eam Sριritus sancitis offundat et nutriat. Ergo a Demino unis quam Deus potest prae Veniri. . Prob. 2. Ex Corrciliis. Arassicano II. can. 5. Si quis , sicut augmentum , Lia eιλυιziuiιium ideι , iρsiatnqtιe credulitalis clum . . . non Peo gratiae diarium idest. per invirationem spiarietis sancti . . . sed nattiraliter nobis inesse dicit, cyostolicis dogrnia Irhias adsiersarius probatur. Et Ean. P. Si quis Per naturae P. rem, bonum aliquod , quod ad salutem pertinet pilae aeternae. cogitare ut exstedιt, aut eligere , sipe salutari . idest . Eoangelicae Praedicationi consent ι re osse confrmat , absqtie illiaminatione. et inspiratione ΘDiιιιὸ sancti . . . haeretico fullι tir syiritu. . . N. Prob. 3. ratione T isolo ea γ ideo Semi pelagi ani asserebant ho-- initiem , sine gratia praeveniente, Posse incipere aliquod opus sal lare , ut per illud mereretur gratiam divinam vires ulicriores sup- pcdilaturam ad persi tendum et Complendum opus salutare, a Volutitate Daluraliter ex petitum: Nam , ait. D. Ilibarius, Epist. ad Α - gust. Quod die uiar : crede ei salvus eris: Unum horum exigi asserirunt , aliud Qerri. ut proρter id, quod exigitur, si redditum fue-rιt . id quod ostertur . deinceps tribuatur. Atqui consequens repugnat I. Hai uruc gratiae , qtiae omnino gratuita est, nec meritis humatiis repetidire r. a. . humil.tati Christianae, quae cum Apostolo ,.1. COr. 4- elamat ἰ Quid habes quod iacta accepisιι si autem accepisti , quιd gb rioris , quasi non acceperis ergo.

225쪽

222 Tractatus Pris. min. prima pars: Ex D. August l. de praedest. Sy. ea

a. dicente : Si rion pertinet ad Di i gratiam , quod credere coeps. mus ... ac per hoc initium fdei nostrae priores damus Deo , ut retribuattir nobis et suPylementum eius . et si quod alta deliter poscimur ἰ sed contra haec cur non ρolitis avdιmus; quis prior dedit illi, et retribuetur et ' quoniam ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt omnia r Et Ustim ig/ttir initium fdei nostrae , ex quo , rusi ex ipso est y neque enim , hoc e*eπιο , e* ipso sunt caetera , sed, ex ipso, et per ipsum, et in ipso uni omnia; ergo gratia nullo ino, do rependitur meritia humanis. Sed ut Semipelagianismus lauditus evellatur. . Quaeres; an saltem homo. Per solas nainrae Ares, Possis se pra

parare ae disponere ad gratiam p . Rem. negatι- r Nam omnia dispositio quandam habere debet proportionem eum forma ad quam disponit ; atqui actus morales

naturales, nullum habent proportionem cum gratia, quam non exigunt; ergo non possunt ad gratiam disponere. Bine D. August. l. i. ad Simmeianum quaest, a. ait ἰ Nonne ridemus quosdam homines inritisque sexatis in con riai castitate νiventes sine querela, et tamen rei haeretie , -ι paganos , οι etiam in νera flde et peramelesia a te tepidos , ud eos miremtir meretricum et Listrionum subdito conpersorum , non solum patientia et temperantia . sed etiam inde , me et charitate su rarip restae rem ut polumates eis irantiar r sed potantas lasa , nisi aliquid securrerit Muod deleetet atque inpitet animum . moperi nullo modo potest: hos amem uloecurrat , non est in homini a Po estale. ν iconfrmatur. quia si homo posset se disponere ad gratiam per solas naturae vires, hoc seret . Vel per aliquem actum, saltem de congruo, meritorium: vel per desiderium recuperandae salutis: vel tandem per pactum quo Deus decrevit homini , quod in se est sa- cienti, dare gratiam; atqui nihil horum dici potest. ergo ete. Non primum , quod continet totum Pelagia uismi virus , evertitque t tam rationem ga aliae quae omnivo debet esse gratuita. Non seeundum , quia hoc desiderium est o gratia, ut de fide est definitum in

Cone. Arausicano; cuius Canor es retulimus supra. Non tertium,

quia hujus sic iiiii paeti nullum , vel levissimum , vestigium reperitur in Scripturis; unde Clerus Gallio. ann. I oo. in censura pro positionis contrariae . dicit et Pactram autem quod inter Deum et christum asseritur, commentum era temerarium , erroneum , nec 3olum . taeente, sed etiam odνer ante Seriptura et M. PP. traditione prolatum. 'Solountur Obieetiones Semipelagianorum. Objicies x. Proverb. i 6 dicitiar Hominis est praeyarare annmam vi Domini gubernare linguam .... eor hominis disponu

226쪽

piam suam , sed Domini est dirigere gressus ejus. Ergo hominia est incipere opus salutare ; cuius intuitu Deus praeparat et conseri

gratiam. . .

Resp. dist. conseq. Hominis est incipere opus salutare, ope gratiae praevenientis . conc. Per solas naturae vires, nego conSeq. Fensus ergo lextus allati est. hominis esse animam , Ope gratiae Pra venientis , Praeparare ad ulteriorem gratiam specioliorem , quae necessaria est, ut pie cogitata , recte et fructuose eloquatur. Inst. 1 Psalmo O . dicitur: mane oratio mea praepeniet te: Ergo in negotio salutis voluntas hominis praeventi gratiam Dei. Resp. nego conseq. in textu enim Verbum , Praepeniet te : sumitur pro Verbo , maturabit ad te tendere, quod non sit sine gratia Praeveniente et inspirante , quia , ut ait Apo St. Boman. 8. Spiria rus enim adjupat infirmitatem nostram ; nam quid oremus , sicut

DP Orieι , nescimus, sed ipse Diritus postulat pro nobis gemiιibus

inenarrabilibus. . , ,

Inst. 2. Zachariae T. Deus dicit: Conpertimini ad me, et con--rtar ad pos. Ergo hortio debet incipere negotium salutis. Resp. dist. conseq. IIomo debet incipere negotium salutis. Pra veritus et excitatus a gratia divina , conc. Per vires naturales, nego conseq. Conversio enim hominis ad Deum , est fructus gratiae Psaevenientis , et conversio Dei ad hominem designat gratiae su sequentis , aut etiam iustificantis collationem ; atque ita consentit Zacharias Ieremiae dicenii, c. 3I. Conperte me et consertar, cum hoe, ex diversis loquendi modis , emolumento , quod Zacharias hominis libertatem, Ieremias vero praeviam gratiae moti OPem struat ; ut observat Conc. Trid. Sess. 5. eaρ. 5. his verbis: Cum dicitur, converti mi ni ad me; et ego cou vertat ad vos, libertatis nostrae admonemur. Cum respondemus : eonVerte nos , Domine, ad te , et convertemur et Dei gratia nos prae niri constemur. Inst. 3. Apost. Rom. I. v. I 8. ait ; Velle odiacet m ihi ; yer' Cere autem bonum non inpenio. Ergo desiderium salutis est a nobis. Resp. dist . conseq. En a nobis , a gratia excitatis , conc. a nobis solis. nego cons. Id constat ex ipso Apostolo, qui Philipp. 2. ait: Deus est qui Operatur in nobis pelle . et perscere pro bona νο- luntate. Bona ergo Apostoli voluntas, erat ex gratia praeveniente, quae ipsum movebat ad volendum bonum, quod . propter contra- Tios concupiscentiae motus , non poterat iam prompte , ac facile Persicere, ex quo necessaria erat gralia ulterior adjuvans, quae daret et ipsum Bgere. Objicies a. in Scripturis multa leguntur exempla eorum , qui, absque gratia , salutis suae in ilium Posuerunt; ergo.

Resρ. nego ont. Cuius contrarium fuit definitum in Coneilio Arausicano II. Cata. 3. his verbis ; o Si quis invocalione humana

M gratiam Dei dieii posse conferri i non autem ipsam gratiam sa-

227쪽

- Tractatusn cere ut invocetur. a uobis, contradicit Isaiae Prophetae et Apo-n stolo ille in dicenti n in Mentias sum a non quaerentibus mc : palam api'arui his qui μι e non interrogabant. Prob. ant. Curtiolius Cui iurio. Act. Io. per bonam poluntatem et eleemo diutis obtinuit fidem in Christum: atqui hanc honam voluntatem habuit, Pt eleemosynas fecit absque gratia ; eigo. Resi'. nego mira. Nam GD Clius, iiDicquam instructus esset a D Pietro supernaturalem gratiam actualem habuit, quae suit priu-cipium bonae it Lus volui latis ci cicem o ynarum, ni destitit Concilium At ati,icanum C ririn. 25. Unde manifestissime Creden.

a dum cst, quod .ct illius latronis . quem Dominus od Paradisin patriam revocavit, ei Cornelii Centurionis . ad quem Angelus, Domini missus est, ct Zuchaei. qui ipsum Dominum susciperen meruit, illa iam admirabilis siles noti suit de natura , sed di- v vi ae largitatis donii iii, cle. Mobiicies 3. Mulii ΡΡ. antiquiores docuisse videntur gratiam Dei bona hominis voluti latc. praeveniri : ergo etc. Prob. ant. Ex Saticlo Iicua eo, qui, lib. 4. cap. 37. docet, Prophetas hortari hom nes ad justitiam , et ad bonum opus , quia hoe Ln nobis est. E rao.

Res . d si ant. Quin hoc in nobis est, per liberum arbitrium

gratia molum, et cxc intum. Conc. sine gratia, nego ant. Agit ita que contra Simo Dintios ci Marcionitas , qui docebant voluntates nostras includiabili necessitato ad honum aut malum propclli, conrira irritis demonstrat ex exhortationibus , quibus ad virtutem in-'citamur , esse in nobis litici tim arbilitum . quod veru in elit. Ad bonum autem stilutare inchoandum ci perficiendum necessariam csse gratiam agnovit l . Irenuens, qui, lib 3. ca'. II. ait : v Si- , cui arida terra , si non porcipiat humorem , non fructificat: sic D ci nos luridum aridum exis ictiles primum . nunquam fructifica- . D remus ad vitam sine si isti na voluntaria pluvia n. Insc. I. D. Aug. Lb de prὰ dest. SS. ait: M Salus solius re-Μ lisionis hujus, per quam sola ui vera an salus vera veraciter Pro

B millitur, nulli unquam defuit, qui dignus suit, et cui defuit,bi dignus non fuit n. Ergo Resρ dist. ani. Nulli unquam defuit , qui dignus suit, per au'Tilium gratiae, conc. per solas naturae vires, nego ant. N:ge ex

Plicat D. Aug. lib. 2. retram. ca'. 3 i. dicens: Non ita dixi, ramquam ex meris is suis quisque dignus fuerit , sed queu admu' vi ait Apostolus. non ex operibus, sed e X vocante Deo. Iust. 2. D. Chrysostomus, variis in locis , docet hominem sei Psiim ad gratiam per solos tantur ac vires posse praeparare. Sic, Isim. II. in Epist. ad II- braeos . nit: n oportet nos primum s bona eligere , et tutic assori quae sua sunt Non praevenit no 3i stras voluntates, ne perdat nostrum liberum arbitrium: cuin au

228쪽

ὶ de Gratia Christi. Iag

is tem nos elegerimus, multam tunc assert auxiliationem . . . nama, o ostrum quidem est praeeligere et velle, Dei autem est perseere, et ad finem deducere M. Rem. nego ant. Totus equidem ibi est D. Chrysosto in . in defetidendo contra Manichaeos lib. arbitrio, et excutienda homitium Degligentia , ne scilicet putent se in omnibus a Deo sic praeveniri Per gratiam , ut nihil sibi agendum mittiquatur ; verum non reji- Cit D. Doctor necessitatem gratiae ad actus Salutares, quam variis Io Cis astruit , v. g. Hom. 13. in Joanu, Gratia Dei semper in beneflciis priores sibi partes pindicat. Et Nomii. II. in Epistol. ad Hebraeos astruit, tum liberum arbitrium , tum necessitatem gratiae , dicens : n Etiamsi curras , etiamsi Stud sum ponas , ne tuum D esse existimes quod recte gestum est. Nam nisi a superis opemm adipiscaris , frustra erunt Omnia . . . seu Stra Currimus, si totumn esse nostrum existimamus , si Mon plus Deo tribuimus. Non e-n Dim suum esse totum voluit Deus, ne videretur DOS temere Coro D Dare. Neque rursus nostrum, ne incidamus in arrogantiam .e Ex

quo evidenter patet, me utem D. Chrysostomi esse, quod Deus non PT aeveniat nostras voluntates, lotum faciendo , et nihil nobis agondum relinquendo ; sed cum parati fuerimus per bonum usum gratiae praeVenientiS acceptae , puta gratiae orationis et boni desiderii, lunc Deus multas ulteriores et potentiores gratias nobis suppediret, quibus homo , et iusti sicationem, et praesertim Perseuerau-tiam usque in finem , possit oblinere. Inst. D. Bieron. dial. 3. contra Pelagianos, ait: Nostrum est incipere , littus Perscere , nostrum osserre quod possumus , illius perscere quod non μοεSumus. Ergo. Resp. dist. ant. Nostrum est incipere eum gratia excitante, conc. Sine gratia, nego ant. Sese explicat D. Doctor Epist. ad Demetriadem , Velle et nolle nostrum est , inquit , lysiamque , quod nomstrum est , sine Dei misericordia nostrum non est.

Obieres 4. Stare non potest libertas cum necessitate gratiae ad opera salutaria inchoanda et perficienda ; ergo etc. Resρ. nego ant. Quia per gratiae collationem , confirmatur potius libertas , quam tollitur , ut docet D. Aug. a his verbis : Li-δUriam arbitrium per gratiam non eoactiatur , sed stabilitiar. Bationem reddit ibid. D. Doctor , quia nempe gratia sanat poliantatem Vtia Iustitia libere diligatur. Non ergo per gratiam liberum arbitrium extinguitur , quandoquidem eius motioni et excitationi Potest consentire vel dissentire , prout definivit Conc. Trid. Inst. Si gratia nos , pro Dei beneplacito, praevenit, sequitur 1. Quod Deus fit personarum acceptor , cum uni det, alteri deneget gratiam. 2. Quod oratio fiat frustra. 3. Quod nullus exhortationica Lib. de Spiritu et littera , caρ. 3O,

229쪽

α16 Tractatusa ut correptioni locus relinquatur. 4. Quod negligentiae aut desperatio ut locus detur . atqui omDia illa sunt absurda , Ergo.

Res p. nees sequeι. i. Etenim Deus , ex eo , quod , pro beneplacito suo , Dos Praeveniat, non est Personarum acceptor, tram quia Personarum acceptio non Est , nisi cum ea , quae debentur ex justiistia , secundum iustitiae leges non distribuuntur, quod in distributio. ne gratiae , quae nemini ex justitia debetur, locum non habet; tum auia gratia Praeveniens nemini deest, ut insta probabitur. quamvis

iam Deus secundum mensuram diversam , pro beneplacito suo eis largiatur.

α oratio non si frustra,quia dum si ex gratia praeveniente. va. I et ad consequendam gratiam subsequentem ; unde D. Aug. αὶ ait:

in oratione cognosce , unde accιyias . quod pia habere. 3. Locus est exhortationi et correptioni, tum quia in ipsa exhortatione et correptione Deus cordis aures saepe aperit interius, ut homines audiant et obediant , Corripitur , ait D. Aug. ibid. cap. 6.nt strepitu concionis forinsecus insonante atque sagellante, Deus in illo intrinsecus occulta inspiratione , operetur eι pelle. Tu in

quia , dolor ale , quo sibi displicet homo, ait D. Aug. ibid. cap.

5. a quando sentit correptionis aculeum, excitat eum in maioris u rationis assectum , ut Deo miserante , incremento charitalis ad-n tutus, desinat agere pudenda et doIenda, et agat laudauda atque η gralanda u. 4. Non datur Iocus negligentiae aut desperationi, sed potius acui iur diligentia, dum significatur gratiam a uobis noli pendere, et Periculum esse , De , si dissentiendo reddatur inutilis , subtrahatur , spes autem firmatur , dum auxilium divinum , quo nostra iuvetur ivlirmitas. promittitur. Objietes. 5. Axioma theologicum, facienti quod in se est, Deus noti denum gratiam. Ergo homo potest per vires naturales sese ad

gratiam prae Parare. Resy. dist. axioma : Facienti quod in se est, ex gratiae viribus, cono. cx naturae viribus neg; ergo. Axioma etiim, hoc ultimo sensu inici lectum, damnatum est a Ciero Gallicano, an . oo. Tangiaam infiniarans Aemipelagianismum, mutatis tantum pocibus.

Inst. i. Illud axioma est D. Thomae et aliorum Theologorum plurimorum , asserentium gratiam a Deo non de uegaudam homini per naturae vires quod in se est iacienti; ergo temerarie suit a Ciero

Ga licano censura uolatum. Resp. dist. ant. Asserunt gratiam non denegandam homini, per Naturae vires a Deo motas et excita las, quod in se est facienti, concis Per naturae vires solas , nego ant. Clare hoc asserit D. Τho m. in

CitP. Io. D. ad Rom. lectione 3. dicetis : v Quod aliqui laciunt

230쪽

de gratia Christi. 227

n quod in se est, convertendo se scilicet ad Deum, ex Deo est mo- D velate corda ipsorum ad bonum, secundum illud Thren. 5. v Converte nos , Domine ad te , et Coti Vertemur. Inst.2.. D. Tho m. de Veritale . quaest. I 4. art. II. ad . dicit ,

. Ad divinam providentiam pertinere, ut cuilibet provident de ne-n cessariis ad salutem, dummodo ex parte ejus non impediatur. Sin enim aliquis in sylvis, vel inter bruta animalia. nutritus, duclum ν rationis naturalis sequeretur in appetitu boni et suga Diali , cur-n lissime est tenendum, quod ei Deus, vel per internam inspiraticin nem revelaret ea quae sunt ad credendum necessaria, vel aliquem is fidei praedicatorem ad eum dirigeret, sicut misit Petrum ad Cor-n nelium n. Ergo mens ejuS est Itominem, per solas naturae vires, posse se ad gratiam disponere. Resp. nego conseq. Mens enim, et vera DiVi Thomae sententia, quaerenda est specialiter in eius Summa , quae postremum ipsius

Opus est et porro in ea sa) dicit , Quod nihil homo potest facere ,

nisi a Deo mopeatiar, secundum illud Ioann. I 5. Sine me nihil potestis facere. Et ideo cum dicitur homo facere quod in se est icitur hoc esse in potestate hominis secundum quod est motus a neo

Utrum gratia Christi actualis interior, si necessaria ad perseo randum in accepta justitia usque ad finem pilae 8 Nota. I. Perseverantia , ex D. Aug. lib. de bono Perseperantiae , caP. I. sumi potest Secundum quid , vel simpliciter. Perseverantia secundum quid , est ea , qua homo iustus , peraIi quod tempus , sed non usque ad mortem , perseverat in accepta iustitia , per prosecutionem boni et fugam mali. Perseverantia simpliciter, definitur ab Aug. donum Dei quo usque in finem perseperatur in Christo; id est, usque in finem vitae; snem autem dies , inquit , quo Mita ista initur, in qua tantummodo Perictiliam est ne cadatur. De hac sola hic loquimur.

Nota I. Dupliciter soni iugere potest, ut aliquis in gratia iusii sicante perseveret usque ad mortem. I. Cum Post acceptam gratiam justificantem quis moritur antequam ullum actum Itherum Possit exercere, V. g. cum ius ans baptizatus moritur ante ads-ptum usum rationis; vel adultus si alim post acceptam iustitiam. 2. Cum iustus adultus aliquandiu Vivit post occeptam gratiam sanctificantem , et in observantia mandalorum Dei, tentationum victoria , ac virtutum exercitio ad mortem usque iugiter perseverat.

Nota 3. Quaestionem hic non esse de insantibus , qui post Baptisma ante usum rationis adeptum moriuntur ; nec de adultis ius iis , qui e vita excedunt statim post acceptam gratia a justi scan-

Ο I. a. quaest. I 09. ara. 6. ad a.

SEARCH

MENU NAVIGATION