장음표시 사용
251쪽
M8 Vetraetatus motivo malo , alteri nimirum succumbendo tentalioni , ut si quis
Iuxuriam vineat ex molivo avaritiae. a. Meritorie ad sDItatem , ut at vincat ex motivo charitatis. 3. Steriliter ad salutem , ut si tenta tionem vincat ex solo motivo naturalis honestalis. Certiam est, I. Gratiam non requiri ad vincendam temationem peecaminose : Deus enim gratiam non dat ad peccandum. certum est , 2. . Gratiam necessario requiri ad vincendam vel l vissimam lentationent meritorie et utiliIer ad salutem; nullus enim actus salutaris potest fieri absque gratia.
Tota ergo dissicultas est de victoria tentationum sterili ad sal tem , quae ut diluatur ;
Homo Iapsus potesι aliquando lepes aliquas pincere tentationea absque gratim supernaturalis auxilio. Est communis contra Bajum.
Prob. I. Ex SS. PP. Pio V. ei Greg. XIII. qui ha tio 3o. Baii
Propos . damnarunt: si fiares sunt et latrones, qui dicunt . . . null/tentationi . sine gratiae ιllius adjutorio , resistere hominem posse , sic ut in eam non incidat, aut ab ea non superetur. Quae pro-Positio damnata est Propter suam generalitatem , quatenus nimirum tam leves , quinn graves complectitur tentationes. Prob. I. Ex D. August. cujus patrocinio .gloriantur adversarii, Iib. de perfectιone iustitiae , ait : In natura pitiata parum est ad non Peccandum Moluntatis arbitrium , ubi Particula , Parum , indicat aliquid valere ad non peccandum ; ergo et ad vincendam levem teutationern e Divo Augustino concinit Docior Seraphicus, in R. dist. quaest. a. ad 3. dicens Quod liberum arbitrium omni gratiae de/ιiciatum , nec omni μοssit lenturioni resistere , nec ne cesse habeat omni sentationi succumbere. Prob. 3. ratione : Quia .quando facultas aliquid potest naturat, ter , id etiam potest cum levibus impedimentis : alioquin illud impedimentum, quod supponitur leve, aestimandum esset grave ἔ at
qui , s ut supra probavimus ) horno lapsus aliquod bonum ordinis
naturalis potest peragere absque gratia ; ergo ten talio levis obstare non 'potest, quin illud naturaliter faciat ir ergo potest naturaliter vinci levis leti talio.
Obicies : Scriptura , Concilia , et Patrest, indefinite docent vi
ctoriam tentationum esse a Deo ; ergo leves tentationes non Pos
sunt vinci , nisi per gratiam Dei. RebP. nego conseq. Noti enim ideo Scriptura et Patres soli Deo adicribunt victoriam tentationum indesinite , quod nulla levis iez-tatio possit vinci absque gratia : sed , 1. Quia Scriptura semper , et SS. Patres plurimum , loquuntur de victoria meritoria , quae absque gratiae auxilio habeti non potest. 2. Quia SS. PΡ. loquun iur de uuiverso tentationum agmine, quod non potest vinci ab quς
252쪽
de Gratia ChristL 49 . speciali Dei auxilio, sicut neque ullae graves. 3. Quia PΡ. Pela
gia uos impugnabarit, qui , Cuiu in disti ucle victoriam tentationum naturae viribus tribuerent, essicacius refelli non potuerunt, quam si illarum indistincte victoriam ad gratiam Dei referrent. Inst. Ex D. Augustino Epistola 95. Oratιο clarissima est gratiae testifcatio. Atqui victoriam omnium, etiam levium tentationum , a Deo petimus , ne nos inducas tu sentationem , ergo , etc. Resp. dist. maj. Oratio est gratiae testificatio , non semper De-CesSariae , conc. Semper necessariae , nego maj. Petimus enim a Deo ea etiam quae naturaliter evenire possunt, V. g. Pace in , Plia Viam , Serenitatem temporis , etc. Ut ergo postulemus a Deo tuu Lationum, etiam levium, Victoriam. Satis est, 1. Quod levioribus etiam tentationibus non possimus diu , absque ejus auxilio , resistere. 2. Quod possint incurrere graviores, ubi leves accidunt, neQsciamus uirum leves sint suturae. 3. Quod victoria tentationum ,
absque gratia , nihil quidquam ad salutem valeat, haecque sola meritoria victoria postulatur a Deo.
Nomo lapsus nullam grapem tentationem Potest absque gratiae auxilio , pincere , etiam Dictoria sterili. Est contra Pelagi anos. Prob. I. Ex Scriptura aperte significante , opus esse gratiae di- . vinae auxilio ad superandas tentationes. Ρ salin. II. In te eripiar aten Iairone. Psalm. III. ImPtiistis , e MerSus sum ut caderem , et . Dominus suscepit me. Mailli. 26. Vigilate et Orate , ut non intretis in tentationem. Quae loca SS. Patres interpretantur generatim
de tentationibus, et saltem de gravibus quibuslibet intelligeuda iu-
Prob. 2. eae trad. PP. Div. Bieron. lib. I. contra Pelagianos, quibus curii opposuisset ista Christi verba: Vigilate et orate , ne intretis in tentationem , subiungit : Debuisset dicere iuxta pos , surgite, resistite , liberum enim habetis arbitrium, et semel oobis concessa a Domino potestate , nullius alterius indigetis auxilio. D. August. lib. de perfectione justitiae , c. ult. ut necessitatem gratiae contra Pelagianos evincal , oit: Quisquis negat nos orare debere, ne intremus in tentationem negat autem hoc, qtii conteu dii ad non peccandum gratiae Dei adjutorium non esse homini necessarium: sed sola lege accepta humanam susscere Moluntatem )ab atiribus Omnium remoνendiam , et Ore Omnium anathematizaudum esse non dubito.
Prob. 3. ex Conciliis: Dios politano, cast. 12. ubi damnatur hic Pelagii articulus o Victoria nostra . non est ex Dei adjutorio , sed eae libero arbitris. Et Arausicano II. cati. 9. Diselui muneris est cura recte cogitamus . et ρede nostros a falsitate et injustitia
253쪽
2M Tractatus Prob. Ex desiuitione SS. Pontificum; pro omnibus sit Innoe. . qui, Epist. ad Concilium Carthaginense ait: Nisi magnis
preeibus gratia in nos implorata de3cendat, nequaqMam terrenae labia , et miandaui coryoriS pincere conamur erroreS , cum Pares nos ad resistendi m non liberum arbitrium, sed Dei solum feeremssit auxilium . . . necesse est enim , ut quo auxiliante Minoimus , iterum non alia pante Dincamur. Prob. 5. ratione : Quia gravibus in tentationibus occurrunt im. Dedimenta, quibus nos itis, voluntas ne auit, saltem secundum mo-
Re P. Nego conseq. uula appetitus peccati sub nouis non est, nisi' supposita pialia , quae si non supponitur Non est sub tiobis se-enndum moralem potentiam, si cravis sit lenialio, licui sit sub no-
bis secundum Potentiam Physicam. IriSt. I. D. Tlio m. lu 2. dist. 28. qu. I art. I. docet hominem
sive gratia vitare posse ortuita peccata morialia, licet disicite; ergo ton habet moralem impoleusiam ad omnes vincetidas tentationes. nego conseq. D. enim Tliomas hauc , quam Iunior letiuerat , sentetitiam laqtie retractavit iti sua Susiarii a , vempe, Primia secundae , tum quaest. 63. art. I. ad a. ubi dicit : Sunt quaedax feccata mortalia , quae homu sine gratia nullo modo potesε Mifhre. Tum quae . ios ars. '8. in conclus. in statu naturae corrupIae , mortalia et singiala et Omnia , penialia autem Siugum sed non omnia homo ὶ Mitare Potesι, si est na cura per g α'/ism 1 tisom reparata; alius euam ne mortalia qui dem omnia,
Bιst. 2. Si homo , ex propriis suis viribus, non possci graves
tentationes unicere , nou peccarui eis succumbeudo salbum con-
Prob. major. Non peccaret per hoc, quod non est iii Polesialeugentis ς atqui si hom6., ex propriis viribus non posset vinee egraves tentationes , Don esset in ejus potestate non mucum rei ergo succum hendo nos PCCC a L. Rev. disi. min. Noli succumbere, non cssct m potestate homi 'nis, sine gratia , couc. cum gratia , nego min. et conseq. Porro nunquam deust divitiae gratiae auxilium ad telitationes superaudas, eI Proxime, vel remote sussicieus, gratia nimirum Oratiotiis, quam homo proxime susscientem polesi petere et obtincre ; unde con
eludit L. Tho m. ia Quia eae ejus defecια est, quod homo se ad gro '
254쪽
tiam habendam non praeparet , Proyter hoc a Peccato non excusatiar quod sine gratia Peccatui' Mitore non potest. Obicιes a. Nulla est gravior leΡiai Iu , i suam metus mortis; al- qui pii iust horno lapsus, Datutae viribus, Vincere leutationem mor tis ex molivo pravo, V. g. e X Varia gloria, eX Pertinucia, etc. ergo ut m Olivo naturali hone lo.
ille SP. ueςο conseq. Dis paritas est, quod homo lapsus ab oble-c9s delectabilibus et pravis mullum assiciatur , ct ideo vincit unam tu'talionem per aliam fortiorem qualis est pertinacia . et inanis gloriae cupidit 3; econtra mollyo Virtutis et honestalis parum admodum asscitur , et *ic illud mqtivum totam relinquit dissicultatem ,
. Resse negati e . Nam requiritur ex partu intellentus illuminatio. quae objeciivn ample issendum aut sugicndum xCpraesen cl; x Par te autern voluntatis Pia quaedam molio , qua stat suave quod est amplectendum, et fiat suavis resistentia , sicque Voltitit has a malo deterreatur; ergo requiritur gratia interior.Unde Aug. Epistola 95. dicit illud auxilium conserri, subministratione spiritus, et Occulcamisericordis. Quaeres 2. Quaenam gratia interior requiratur ad obseroanda omnia legis naturalis praecePta, et gra S tentationes suρerandas. Res p. x. Requiritur gratia hab; tuaIis . non quidem absolute et ex rei natura , sed ex ordinatione Dei, et cle lege communi. v Prob. prima pars; Quia sola ignorantia iti intellectu, et dissicultas in voluntale, sunt impedimenta ex Parte Itomitiis nil observan-liam mandatorum, et victoriam tentationum ; atqui illa duo impcdimenta removeri possunt per Dratia in actualem , qua illustratur intellectus . et pie'movetur voluntas ἔ ergo ex natura rei non requiritur gratia lisb. tualis. Prob. sectanda pars: Quia Datura humana, nondum per gratiam habitualem satiata, est iu bouo inconstans et ad malum proclivis, iuxta illud Thron. . Peccatum Peccaoit Ierusalem, prosti erea IH stabilis facta est. Eigo , ex ordinatione Dei , ac de lege cominu ui,
In statu naturae eorruPtae induit homo gratia habituali sanante naturam, ad hoc, quod Omnino a peccato a uestineat, ait Divus Thomas I. I. quaest. IO9. artie. 8. Re Sp. a. Ad obseroanda omnia lcgis nam ratis praecePta, gra-pesque tentatι Ones susterandas , Praeter gratiam habitualem, requiritur gratia actualis interior.
Prob Ex Cacle, titio S. Pontis liti Epistola ad Episcopos Galliae,
cap. 3. dicente: Nemo, etiam per baytismatis gratiam reno tus, idonetis ebl ad superandus diaboli in idias, et ad pincendas car-
255쪽
252 Traelattis nis eo ucupiscentias , nisi per quotidianum adjutorium Dei perse Meranliam conpersationis accipiat.
Rasio est. Quia licet gratia habitualis inlcrius sanet animam , amen nec intellectus ignorauliam , nec voluntatis malitiam , Deci appeti ius sensitivi ribellionem tollit ἰ ergo ne, inter tot, tantasque peccandi occasiones , labatur humana fragilitas . necesse est , ut gratia actuali, quae leporem ejus excitet , et ad bonum allicia i ,
Quaeres 3. An gratia actualis , quae requiritur ad obserpuntiana PraecePtorum natraratitim quoad substantiam tantum , ecproyter solum honestatem moralem, debeat esse supernaturalis PRev. Debet esse supernaturalis Ialione principii, non vero ratione objecti ; Ratio est, quia illa gratia est supernaturalis ratione Prinoi pii, non vero ratione objecti, quae est quidem iudebita, sed hominem non dirigit ad finem supernaturale in; atqui gratia, quae requiritur ad observanda pracee pia naturalia quantum ad substa tiam duntaxat , indebila quidem est homini , seu eum non dirigit, ad litiem supernatur alcin , sed ad finem naturalem tautum , nimirum ad morum honestatem , ergo.
Nota I. Gratia actuaIis interior, dividitur in gratiam excitantemel adjuvantem. Gratia voecitans, est supernaturalis et indeliberatus intellectus et Voluutatis motus, quo Deus nos, veluti torpentes et somno sopitos ad bonum supernatura Ie movet et excitat, et a malo retrahit. Haecigralia vocarur etiam O rans, et Praeveniens. erans, quia Deus
Pium illum motu in operatur in nobis; non quidem sine nobis phy-oice ac vitaliter agentibus, cum enim illustratio intellectus, et pia molio volunt alis sint actus vitales, non Possunt , nisi a polentia vitali ei physica procedere ; sed sine nobis libere consentientibus Dicitur praepeniens, quia praevetat ac praeparat Volucitatem, Dausando in ea boni motus initium. Gratia adjuoans , est concursus supernaturalis Dei , quo nobiscum. Per gratiam excitantem iIlustratis ac motis, concurrit ad omnes et singulos acto supernaturales et liberos. Haec gratia vocalueeliam cooperat s , et Subsequens. Vocatur subSequens, quia subsequitur, et executioni applicat honum motum iam in volantate per gratiam excitantem inchoatum , juxta illud D. August. lib. 2. contra duas Epistolas Pelagianorum cap. IO. ubi ait: Hominis proρο- situm bonum adlupat quidem subsequens gratia ; sed nec ipsum esseι, nisi praecederet gratia. Male ergo et erronee gratia stabsa
256쪽
iuni alἰs motum subsequitur, eum ideo tantum dicatur subsequens, quod honum pietatis motum, gratiae praevehientis beneficio pro ductum , perficiat. De utraque illa graiia D. August. lib. de gratici et lib. arb. eap. 17.sic loquitur: Praeparat poliantalem Deus et cooρerando pem ieit, quod operando incipit. Quoniam lyse ut Melimus , osteratur inclytens, qui polentibus cooperatur persciens. Propter quod ait Apostolus;certus sum quoniam qui operatur in Vobis opus bonum, perficiet usque in diem Iesu Christi. Ut ergo Melimtis , sine nobis
operatur ; cum autem Motamus, et εic Motu stus ut faciamus , mo-biscum eo operatur. Tamen sine illo, pel sperante ut pelιmns, cooperante cum Molumus , ad bona pietatis opera nihil palemus.
n. Gratia excitans subdividitur in suscientem et cacem, quae cum sint celeberrimae , gravissimisque intricatae difficultatibus , non hic strictim sunt definiendae , sed de eis sustus dispulandum , duplici quaestione.
D. Gratia susscierite. . Nota I. Ui omnis tollatur aequi vocatio , gratiam susscientem sumi posse dupliciter , nimirum generice et specifice. Gratia sussciens generice sumpla, ea est, quae voluntati subministrat vires pares et proportionatas essectui hono, ad quem proxime movet. Et quem Deus ultimate intendit, producendo; quo seu su gratia esscax dicitur etiam sussiciens ab Apostolo a. ad Corinth.
12. sui scit tibi, Paule gratia mea. Quid quid enim est emcax,
est etiam sussiciens, non enim potest causa esscienter operati, nisi sit sussicictis odoperandum, eo modo, quo causa eSi. Gratia susscietis specisce sumpla , eo dicitur . quae. licet vires Pares et proportionatas subministrct ad ponendum essectum ad quem datur, et quem Deus ultimate intendit, it Ium tamen non sor litur ex sola culpa voluntatis nolentis gratiae consentire. Quo sensu
opponitur gratiae essicaci, diciturque, mere 3υ ciens, de qua sola
AOta 2. Gratia sussiciens, alia est proxime, alia remoto sussiciens. Gratia proxime sussciens , ea est, quae dat immediatam potentiam ad executionem operis a Deo ulli mate intenti, , V. g. ad exe- Culionem talis praecepti. Baec vocatur , gratia actionis. Gratia remote suffciens, ea est, quae nota dat equidem immediatam polentiam exequendi operis a Deo ultimate inienii, sed dat immedia tam potetitiam ad implorandum per orationem uberius Dei auxilium, non Conserendum a Deo , nisi prius ora erit homo , ex , Certo conserendum , si reipsa oraverit, gratiae primae obsequens. Haec Vocatur gratia orationis, quam exprimit D. August. libo de
naιura et gratia cap. 44. dicens : Non igitur impossibilia jubet ,
257쪽
α 54 praelatus sed jubendo admonet et facere quod Possis , et 'petere quod non
possis et adjuoal ut possis. min. 3. Circa gratiam sussicientem gravissime erraverunt Calis vitius, Littherus, IJ ajus, Jause Dius, uilesiiciliis. qui nullam aliam in statu naturae lapsae gratiam . quam necessitatem , ad millentes , gratiam sum ictilem Perillus reiiciunt ; sed cum aliis vocibus utatur Calvitius iri expotici da sua necessitate gratiae , aliis Iausenius , uterque modus ciusdem erroris luendi, est hiu exponendus. Graiia necessi lans , iuxta Calvinum , ea est . quae sic determinat voluntatem ad actum , ut milliam libertati lucum relinquat. Dcus Ooluntatem inooet, inquit lib. I. instit. eap. 13. non quali fer invitis saectilis traditum est et creditum , Di nostrae Postea sitelec innis , motioni aut obtemperare , retit refraeari: Gratia necessitans , iuIta Innyeuium . ea est , t piae voluntatem humanam invicte ac insuperabili lch ila delermititit ad unum . ut Sen Per consensum voluta latis exprimat. Ratio est . quia ni odum operandi gratiae consiliuit in quodam delectatio ite caelos ii quae si sit gradibus superior opposita concupiscenti ac delectatione, gratia est seni per pictrix , plenumque et perscctum obtinet essectum; quod si gradibus itiserior sit, semper est victa propter defectum viarium : Deleetntio pictrix , inquit Jansen. lib. 8. de gratia cap. 2.qtiae Augustino est c Picax adiutorium, relati pa est; tunc enim est pictrix , qu Gndo alteram sti Perat ; quod si contingat alteram ardentiorem esse, in solis in cacibias desideriιs haerebit animus. II ino Ian seni alii duplicem admigerunt gratiam ς Primam , quae Plenum atque porsectum csseclum assequitur, et ad id a Deo datur; hancque vocant gratiam cssicacem ci victricem ralativo: Secundam, quae ciscit quamdam velicitatem et complacentiam boni operis inemeacem , ct ad id duntaxat a Deo datur , hanc que susiicientem appellare non recusant hodierni Ian seni alii, asseruntque eam Conis surre completam , persectam et cxpeditam ad praeceptum Obscrvandum polentiam. Verum squod maxime notandum est nomine Potentiae, intelligit ut polentiam absolutam duntaxat . et abstractam a praesentibus subjecti circumstantiis et dispositionibus , non V orclativam, et ad illas circumstantias Comparatam. lJcus enim, in inquiunt , voluntate antecedente , et a praesentibus subjecti circumstantiis abstrahente, Vult per hanc parvam gratiam opus per seclum impleri ; Vcrum , consideratis illis circηmstantiis, non vult volun- a te absoluta et consequente , opus perlectum per illam impleri , sed aliquod diati laxat imperfectum ac inchoatum boni operis desiderium. Ex quo: uSequitur l. Gratiam parvam danseuianam esse essi cacem , quia, juxta illos , omnem obtitiet esseclum . propter quem in talibus cir eum stantiis a Deo datur.
Seqti itur a. Illam gratiarn esse insussicientem , quia propter de .
258쪽
seetiam virium est impar ct improportionala ad oppositam concupiscentiae delectationem superandam, ut ipsemel asserit I .msenitis. lib. I. de grat. c. 12. diculiS: Eam nullo modo susseere, ut homo Dei mandatum Dyeretur, ut Deum suster omnia ualigat . Elc. Licet aliquid faciat, nempe pelleitates qua dam excitet. Ut hic e ror penitus promigetur, videndum est 1. Quaenam sit natura gra. liac sussicientis. 2. Utrum existat in praesciati statu. Ideo sit. δ
Nomine eratiae si cientish ea intelligitur a Catholicis, quae
poluntati ad opus boniam exequendum confert Potentiam completam , expeditam , et relatisam ad Praesentes subjecti circumstantias.
Prob. I. Ex Scriptur. Isaiae 5. ubi Deus, increduli latem et contumaciam Iudaeorum increpans, ait: Iudicate inter me, et pineam meam , quid est quod debui ultra facere Dineae meae , et non fecieit an quod expectari ut faceret uMas, et fecit labruscasI ibi Deus queritur se secisse quod debuit, et nihil ex parte ejus honitatis et misericordiae defuisse , quominus populus Iudaicus bene ageret et Converteretpr, qui tamen egit pessime; Atqui tithil defuisse Iudaeis ex parte Dei, est ipsos habuisse potentiam completam , et expeditam relative ad praescules eorum circumstantias; Ergo etc. Alias falso diceret Deus , nihil demisse cx sua parte , si uis defuisset potentia illa relativo completa, frustra hora os fructus poenitent ae expcclasset, nisi ires ad illos producendos pares et gratias ipsis suppeditasset. ἔProb. a. Ex D. Greg. l. 9. mor. c. 46. ubi dicit: Si mensuram jn deae cemationibus non praebet, eo ipso prosintis stantem dejicie, qua ulira νι res onera imponit. Atqui si gratia non daret potentiam completam et expeditam relative ad subjecti cirpumstantias , non praeberet mensuram tentatiouibus ; ergo ultra vires onera imponeret , quod repugnat Apostolo , I. . Cor. IO. dicenti: Fidelis autem est Deus . qui non patietur post tentari supra id quod ροlestis. Prob. 3. Ex D. August. qui lib. 3. de Lb. arb. e. 16. ait: Ex eo quod non accepit, Mullus reus est: eae eo pero quod non facieq&od debet; juste reus est. Debet autem, si acceρit et potantalem ιι heram et si cientissimam facultatem. Ex quo sic arguo quili-het tenetur Praeceptis divinis parere, et ea transgrediendo reus cst; atqui ex D. August. nullus lene lux implere praecepta nullus reus est non implendo praecepta, nisi qui accepit et Ooliantatem liberam esst eientissimam facultatem; ergo acccpit sussicientissimam iacultatum ad praeceptum hic et nunc implendum.
Prob. 4. Ex damnationc primae propositionis Iangenii: Aliqua Deι yraeceρta hominibus justis , polentibus , et conantibus , Ne Gundum Praesentes quas habent pires, sunt impossibilia, deest quo-
259쪽
, 56 Traetatusqnν illis gratia qua possibilia fiant. Huce prop damnata est ni
haeretica ; ergo haec contradictoria est de fide : Alιqua Dei praecepta hominibus iustis , Molentibus et ehnantibus , secundum Prae senses quas habent Wires, sunt possibilia; ergo sit praecepta implenda habetit polentiam completam , non solom absolutam , sed relativam ad praesentes quas habent Oires.
cere Dei manda um, et non Potest, jam quidem haberes Oolunta tem bonam . sed adhuc paroam et inoalidam ἔ yοterre aratem, cum magnam habuerit et rouetistam .Ergo supponit D. Doctor hominem cum parva gratia non posse semper observare mandata, non desectu potentiae absolutae ; ergo desectu γ entiae relativae. Resp. dist conseq. Supponit hominem cum parva gratia non pos- Se semper observare maudata, desectu potentiae relativae proxime suffcientis . con . remote sumetentis, nego conseq. Settipereuim saltem iusti) possunt orare, et per gratiam orationis ul
vius auxilium impetrare. ut docet D. August. ibidem, . I s. dicens:
Ideo jubet Deus aliquo, quae non possumus, ut noMerimus quid ab illo petere debemus, ipsa enim est fides, quae orando impetrae quod lex imperat. Et lib. de natura et gratia, cap. 44. Non igitur ιmpossibilia liabet, sed jubendo admonet, eι facere quod possis.
et petere quod non possis. Ergo supponit D. Doctor semper esse Praesentem orandi gratiam, neque enim potest quis sine gratia orare ut oportet.
Ins . r. D. A ugust. lib. I. ad Simplic. quaest.2. ait: Nonne ali quando ipsa oratio nostra sie lepida est oes potius frigida vi peneritilla , immo omnino interdum ita nulla , ut neque hoc in nobis adpertamus, quia si hoc in nobis adoertamus, quia si hoc νel dolemus, jam oramus. Ergo gratia illa orationis infirma , vires non consert pares ad orandum. Resy. nego conseq. Agnoscit equidem D. Augustinus aliquando orationem ita esse lepidam, ut non oremus: at non dicit orationem ex Praesenti gratia non posse ardentiorem seri, quod tamen requireretur, ut gratia orationis diceretur viribus paribus adorandum destituta : immo de August. eodem lib. e. 1. de iis, quos non trahit Pater , loquens ait o Semel aeeipe et intellige : non traheris, ora ut traharis ; Ergo supponit eum , qui non trahitur , habere vires pares ad orandum , ut trahatur. Inst. a. Si gratia orationis pares conferret voluntati vires ad O randum actu, non requireretur ad id novum Dei auxilium, salsum
Resp. dist. ant. Non requireretur ad actu orandum novum De suxilium excitans, conc. adiuvans, nego ant. Licet ergo gratia ex citans pares et proportionaias conserat voluntati vires ad actu agen
dum, requiritur latuen auxiliiun gratiis adjuvantis, ut opus PQ si
260쪽
e atur tamen anxii tum gratiae adiuvantis, ut opus perficiatur: nam,ot ait D. August. Sine illo Deo) oet operante ut pelimus, pel mo
perante cum polumus, ad bona Pietatis opera nihil patentus. Caeterae obiectiones solventur conclusione sequenti , praesentis
Datur in simu maturae lapsae gratia pere et relative r.eians, orti tamen , dissensu libero: resistat humana poluntas. Est de fide. Prob. I. Ex Scriptura Prov. i. Vocapi et renuistis t extendi manum meam , et non fuit qui aspiceret, despexistis omne consi lium meum , et increyationes meus neglexistis'. Ubi vocatio, existensio manuum, consilin m Dei, etiam illius pulsantis, gratiam vero ac relative suffcientem indicant, alias non esset iusta Dei increpa tio ei obiurgatio; atqui ei consensu libero restitit voluntas humana,
et renuistis : de existis, etc. Ergo. . in ' λ ,. . -
Μatth. ii. v. sto. Tune coepit exprobrare eipitatibus, in quibus factae sunt plurimae pistates ejus, quia non egissent Poenitentiam: Mae tibi , Corosain , pae tibi, Bethsaida , quia si in Tyro et Sy-aonefactae essent νirtutes , quae Detae sunt in Mobis , Olim in cia licio et cinere poenitentiam egissem. Ibo Christus exprobrat Co metania, quod non egissent poenitentiam aὰ aspectum tot miraculorum; ergo revera cum gratia ipsis coli ata poenitentiam agere, non tantum i emole et absolute, sed proximetet reIative potuerunt; ergo' datur gratia vere et relative suffciens cui resistitur. Janse ratus illud testimonium explicat , a. De gratia externa a. De gratia imperfecta et parva ι sed. contra est, 1. Quia poenitentia , quam Corozaitae potuerunt aegere , et 'non egerunt ρι' est opus salutare ; a qui gratia exterior non. susscit ad agendum opus salutare, ut contra Pelagium definivit Ee-
contra est a. Quia gratia parva Iansentana ' licet sit relative sunficiens ad velle itales , est tamen relative insumniens ad honam πο- Iuntatem et actum sal ntarem; a qui Christus loquitur de gratia v Te et relative sussicienti ad actum poenitentiae salutarem ergo, si sibi constar voluerit Iansenius . non debet textum allatum explis Care de sua pheva gratia. Confrna. min. Quia ut exprobratio Christi valida s It et uxin ἰ necesse est o ut quemadmodum' Tyrii et Sy-donii; visis Christi miraculis . vere . proxime , . et relative doluis senu Ita Corozaitae; eadem sibi assulgente gratia, poenitentiam V Te; Proxime . et relative agere poterunt e alias nulla vis in Christi Paritato , nullumque robur extitisset ob. 2. ex Conciliis. Ex Conc. Αresalensi III. in quo approbatur sententia Fausti anathematigantis senientiam Lucidi Presbπ-