Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum auctore r.p. Thoma ex Charmes Continens tractatus de Deo creatore, de Deo incarnato, et de gratia Christi. 3

발행: 1837년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

α38 Tractatus Inst. I. Ibi non potest osse ullum opus bovum , ubi vera virtus reperiri nequii; atqui cx S. August. in infidelibus nulla vera viris lus reperitur, sic, lib. de nuρtiis et coneia'. caρ. 3. ait: Vera pudicitia dicenda non e t, nisi quae Merae fidei mane lyatur; ergo. Rem. dist. min. Ex S. Aligust. in insidelibus ti ulla vera virtus

reperitur conducens ad vitam aeternam . cono. conducens ad honestatem moralem, nego min. Itaque Div. Augustiti. eam solam virtutem appellat veram , quae hominem ordinat ad uilam aeter nam , ut constat ex eodem caρ. 3. in quo ait: Si ergo ad consequendam peram beatitudinem , quam nobis immortalem fdes o

ra , quae in Christo est, yromittit, nihil prosunt homini Oirtutes; μnullo modo perae possunt esse Mirttites.

Inst. 2. Si in itis dolibus inessent aliquae virtutes, moraliter dun. laxat bonae , dici possent steriles in ordine ad beatitudinem; atqui Div. August. aperte negat aliquas virtutes esse steriles : Nullo modo igitur . inquit lib. contra Jul. cap. 3. homines sunt steriliter Boni ; sed qui boni non sunt, PosJunt esse alιi minus , alii magis mali. Ergo. Resp. dist. min. Negat aliquas virtutes inse steriles, respectu boni

naturalis aut superna ruralis consequendi, conc. semper Tespectu boni supernaturalis ; nego min. Itaque etiamsi virtutes steriles sint respcctu selicitatis aeternae , possunt revera esse foecundae respe-elu boni temporalis, quod in mercedem Deus infidelibus retribuit, ut docet D. August. a de Romanis, quibus Deus terrenam excelalentissimi Imperii gloriam concessit, ut redderetur merces bonis artibus eorum. id est, pirtutibus. Inst. 3. Eodem loco Div. Augost. nit; Voluntas sterilis , non est bona ; ergo opus si erile , non est bonum. OResy. dist. ani. Non est bona. omnimode, conc. secundum quid, nego ant. VOInnias itaque sterilis non est bona in ordine ad salutem aeternam consequendam , quae est supremum hominis bonum; sed est bona in ordine ad honesialem moralem , et ad reclam hominis institutionem , quod esse bonum secundum quid. Objicies 5. Nullum potest esse opus persectum siue recla in lentione ; atqui in infidelibus nulla potest esse recla intentio, juxta illud D. Aug. super Psalni. 3 . Bonum opus in Iemio fecit, intentionem ideς dirigit. Ergo , Ut . Resp. dist. min. Ιil insidelibus non potest esse recta intentio , di

rectiva operis in sinem ultimum superuaturalem , directiva operis in finem ultimum supernaturalem, couc. in finem honestum naturalem , nego min. Sicut enim fides hominis in letalionem dirigit in ordino ad vitam aeteruntii , sic rationis lumen diristere potest bu- . lentionem in ordine ad honestatem homini contra uralem. α Lib. 5. de Cloit. Dei cat'. IS. Diuili od by Cooste

242쪽

de Gratia Christi. 239

Instab. I. Quidquid non refertur ad Deum tamquam ad sinem non est bonum . sed verum peccatum p alqui infideles , in quibus non est vera Dei sides et coguitio, non Possunt opera sua ad Deum, tamquam ad finem , referre ; ergo. Res . dist. mo. Quod non refertur ad Deum, Vel explicite semper, nego maj. Itaque ad hoc , ut opus Sit honum , necesse tion est ut reseratur ad Deum explicite, sed susscit quod ad eum reseratur implicite , quomodo ad Deum , quasi nativo pondere , resertur Omne opus quod sit propter sinem etiam naturaliter honestum ς hoc autem modo actiones insidelium moraliter bonae ad Deum reseruntur,

etiamsi infideles illi, inter operandum , de Deo nihil cogitent.

Inst. I. Ergo licet agere propter honestatem Virtutis; atqui sal sum conseq. ex D. August. lib. I9. de cipit. Dei , dicente : Licet enim a quibusdam tunc perae et honestae putentur pirtutes , cum ad seipsas referuntur , etiam tune insatae , aut superbae sunt : et ideo non Mirtiates , sed Mitia judicanda sunt. Ergo. Resp. dist. min. Non licet agere propter honestalem vir inlis, tamquam propter finem ultimum conc. lam quam propter sitiem proximum ad finem ultimum ordinabilem. vel per se, vel per in lentionem agentis , nego min. Priori autem sensu Div. Doctor dicit virtutes, cum ad Seipsas reseruntur, esse inflatas et superbas quain Ies erant virtutes plurium gentilium , qui, propter Vanam gloriam capesse udam , varios actus virtutum moralium eliciebatit. Unde Div. August. lib. I. operis imperfecti contra Iulian. ait Forti. Iudinem gentilium mundana ctipiditas;fortitudinem autem Christianorum Dei charitasfacit.

Ad quodnam bonum morale naturale ebiciendum gratia interioria eccsSaria sit, pel non 8 Nola. Pelagiani , vires liberi arbitrii nimium extollentes, docuerunt , hominem absque ullo gratiae auxilio universam legem observare , Deum super omnia diligere . Omnesque tentationes su- Perare Posse absque gratia; ccontra Bajus, et omnes ejus discipuisti , liberum arbitrium penitus jugulanius . docuerunt nullum legis

Naturalis praeceptum observari. nullamque omnino lentationem vinci posse absque gratia. Videndum ergo est, utrum homo in Praesenti statu possit absque gratia, I. Universam legem Naturalem observare. 2. Deum super omnia dilige . 3. Omnes superare leutationes: tribus articulis.

ARTICULUS I.

Dirum homo, ih ρraesenti statu, possit absque gratia unipersam

legem naturalem obseroa re lNota I. Praecepta legis naturalis dupliciter impleri possunt. 1.

243쪽

α o T aetatus

Seeundum substantiam, si , Dcmpe. actus praeceptus suam habeat bonitatem moralem. I. Quoiad modum, si nimirum, actus ex Charitate fiat. et reseratur ad sitiem supernatura lena: Primo modo I ex non alienditur servari meritorie . sed praecise vitando peccatum quod est contra illam : Seerando modo allenditur servari meritorie, ita ut ad vitam perducat aeternam: hanc distinctionem redarguit

Baius propositione 61. Celebris illa Doctoriam distinetio dioinae legis mandata bifarιam impleri, altero modo quantum ad Praeceρtoriam osterum substantiam tantum p altero quantum ad certum quemdam modum , pidelicet secundum quem Maleant Oρ erantem

Perducere ad regnum aeternum hoc est ad modum meritorium commentilia est et explodenda. Constat, ex supra dictis , aliqua legis naturalis praecepta posse observari absque gratia ; probavimus enim sine ea honum aliquod opus morale naturalis ordinis elici posse; illud autem bonum, quodcumque sit, est praeceptum legis Daturalis ; ergo , ete. agitur ita que de observatione omnium circa quod . Nota a Potentia duplex est. physica nempe et moralis. Potentia pissica, csi vis activa. relative proportionata operi sa-ciendo; hinc qui habet omnia principia Decessario ad agendum requisita , habet polentiam agendi physicam. Potentia moralis, est vis activa, gelative proportionata operi sa-ciendo cum adiuncta facilitate. Hinc polentia , quae nullo impedimento retardatur, non solum physica, sed moralis est polentia. His diligenter notatis.

mmo Iasysus , absque gratiae dipinae auxilia , non potest ρο-

tentia morali , omnia legis naturalis praecepta etiam quoad sub stantiam Ορcris , serpare, ita ut omnia pitet peccata, quae contra Iegem naturalem commitii Possunt. Proposit. est certissima. Prob. I. Ex Scriptura , Roman. 7. pers. 23. Apostolus ait: V deo aliam legem in membris meis, repugnantem legi mentis meae,

id est legi Daturali ) et captisantem me sub lege peccati; quae est in membris meis. Hinc exclamat: Infelix homo , quis me liber bis de corpore mortis hujus P respondet e Gratia Dei per Iesum, Christum ς ergo natura humana , ii a per peccatum infirmata est, ut hoc praeceptum. Non concupisces , non possit implere absque

gratia Dei ; unde Sapiens sa) dicit: Scipi quoniam aliter non pos-

Sum esse cominens , nisi Deus det.

Prob. I. Ex Conciliis . tum Carthagineusi II. in Epistola Synodica ad Iuno centium I. tibi PP. testantur damnatos ideo fuisse Pelagianos , quod assererent , Deum . talem 1 minis ita stiluisse atque creavisse naturam , quae per propriam voluntatem , legem

244쪽

de Gratia Christi. 2 in ei possit implere sire nartiraliter in corde conscriptam , εDe infitteras datam : ubi per haec verba : Nattiraliter in corde consoriaptam: significatur lex naturalis. Tum ex Concit. Cartilaginensi III. can. b. ubi definitur : Plactiit , ut quictimque dixerit ideo nobis gratiam justifcationis dari , tit quod facere Per liberum jubemur arDurιum, facitius possimus implere Per gratiam, tamquam, etsi graua non daretur. non quidem facile: sed tamen Poss ua, etiam sine illa drorna mPlere mandata, anathema sit. Ergo. Prob. 3. Ex PP. D. August. lib. de spiritu et littera, qui to- ns scriptus est ad ostendendum quod lex absque gratia Servari non Possit , CIP. ID. Bperte prosiletur, quod justus credat nullo modo Posse suae infrmrtati , ad implenda ea quae lex jubet, nisi di-prna gratra , subpeniri. D. Prosper lib. contra collatorem cap. r. ail: Potest lex 4 ne quia mali sui jubere : a malo autem non potest liberare. Notum iacit mandatiam, Sed obediendi non praestat assectum , nisi quod

gratiae. Ex quo concludit D. Τliom. 2. a. quaest. IOD. art. 4 In statu naturae corruptae , non potest homo implere mandata dioiana . Srne gratia sanante.

Rallo conclusionis est, quia natura per peccatum ita vulneratatuit ac infirmata , ut vehementissime seratur in dilectabilia testi dimae repugnantia, et ayersetur bona per legem praecepta: ergo non potest, potentia morali, omnia legis naturalis mandata Observare nisi per gratiam, qua vulnus inflictum sanctur. Potentia morali: quia homo lapsus non habet impotentiam ph7sicam . sed tantum moraIem , ad observanda omnia legis

h)prdocppi ; RMio est, quia praecepta legis naturalis, etiam

Coi Ieclive sum Pla , secundum substantiam considerata, non Supe rant vim humanae voluntatis In praesenti statu , cum illa vis per Peccatum non fuerit sublata sed duntaxat labefactata : ergo

. nego conseq. Textus enim non de omnibus praeceptis est

'q . Iud D diu a gentibus naturaliter possunt observari ,

hes, '' S ' R'R 'Gunt occasiones ab illa observatione Charmes, Tom. III.

245쪽

ala Tractatus

Inst. l. Deuter. M. dicitur: Mondatum , quod ego praeeipἱσtιbi hodie , non est supra te. Atqui hic locus intelligitur de prae-

ceptis collective ergo omnium praeceptorum Observantia virestia lurales non excedit.. Resp. dis . minor. Intelligitur de omnibus collective praeceptis, cum gratia implendis , conc. sine gratia implendis, nego min. Qitalo enim capite dicitur : Circumcιdet Dominus Deus itius cor tuum , ct cor sent2nis tui , ut diligas Dominum Deum tuum ex toto corde tuo. Porro cordis circumcisio gratiae collationem im-

forta l. Inst. a. Eccl. i5. dicitur : Si potueris mandata serpare , conferseabunt se. Ergo Si volumus, possumus Omlaia mandata servare absque gratia : .

Resp. nego conseq. illo equidem textu demonstratur liberum arbitrium , per quod praecepta impleri polsunt; at non excludit lar gratia , sine qua impleri non possunt; ut docet D. Aug. lιb. de gratia et ἐιb. aQ. caρ. Is dicens : Certum est nos mandata ser- Marsi , si Molumus , sed quia stramaratur poluntas a Domino, ab ιllo petendiam est , ut tantum petimus , quantum s.cit , in νο- tendo faciamus.

Objicies a. D. Chrysost. homil. 5. in Epistolam ad Rom. de gentibus ait; Admiratione digni sunt , quod nec lege illis opus

fuit , et omnia quae legis erant Praestiterunt. Ergo , etc. Resst. dist. ant. Gentes collective sumptae omitia quae legis erant Praestiterunt, eranseat et gentes dii tributive sumptae , nego aut- sui Sus ergo D. CIirysostomi cst , varia praecepta tegis naturalis Rioia gentilium collectione observata fuisse , nou quidem omnia a singulis , sed a singulis aliqua , cum nempe nulla , vel levis, erat . dissicultas, vel ex parte operis vel ex parte tentationis, quare dixi,

Inst. Cyrus , a gratia s dei alienus , totam legem naturalem implevit: et siquidem dixit Deus , Isaiae 44. Pastor meus es , et om Nem soluntatem meam implebis. Ergo universa lex potest impleri

Res ρ. nego ant. Neque enim Cyrus dicitur omnem voluntatem Dei implevisse . quod o muta legis naturae praecepta impleverit, erat enim ido Iolaira, et aliorum regnorum invasor ; sed quod, PQ pulum Israeliticum a captivitate solvendo templumque ac civitatem Ierusulem ex integro restaurari curando, iecerit quidquid Deus per ipsum scri erga populum suum . Bb aeterno decreverat ,' quo Sci Su daemones , damnatorum homitium tortores, dici possunt voluntatem Dei implet e. - Obicies 3. Nemo tenetur ad impossibile , nam , ut ait D. Aug. Deus impossibilia non j tibet. Atqui homo quilibet etiam gentilis, obligatur ad universam legem implendam; ergo eam servate poteSt. Reβρ. uιει. maj. N cmo tenetur ad impossibile. sina Plie,ier et ah -

246쪽

de Gratia Christi. 243 soluie , cone. ad impossibile secundum quid , nego maj. Itaque

universa lo specialis solis natur ac Viribus, est observa tu imposia

sibilis , sed sit possibilis per gratiam ; sic D. Aug. lib. de perfectione justitiae c. a. Caelestio respondet: Respondemus, inquit, pilari Posse peccatum, si natura pitiata sanetur gratia Dei per δε- stitui Christum D. N. in tantum enim sana non est, in quantum , id quod faciendum est , aut caecitate non Midet , aut in mitate non implet. Ex quo lib. de nat. et grat. cap. 43. ait : Deus impossibilia non jubet, sed jubendo monet et facere quod possis, et petere quod nou possis , et adjuseat ut possis. Obietes c. Nomo lapsus habet potentiam moralem ad omnia

praecepta legis naturalis distribulive ; ergo ad otiani a collective. Resp. I. dist. ant. Habet potentiam moralem ad omnia distri-hulive praecepta , quae sunt iacilia, qualia sunt Cultum parentibus exhibere, depositum reddere, jus litigantibus dicere , etc. cone. quae sunt arduu , Sive ex objecto , sive ex lentatione , ct aliis circumstantiis , nego ant. Dicit enim D. Iachbus c. 3. de praecepto cohibendae linguae , Linguam nullus hominum domare potest. Et Sapiens de praecepto conlinentiae e Scipi quoniam aliter non pos- Sem esse conlinens , nisi Detis det. Resρ. Σ. nego conseq. Collectio enim dissicultatem habet, quam Don habcnt singula ; cum enim dicitur , quod singula praecepta possunt servari distributive , non est sensus quod haec et illa, et si odeinceps possint impleri , Sed sensus est tantum, quod hoc seorsim et illud seorsim possit impleri, ex quo non sequitur impleri posse collectionem, ut patet de eo qui movens lapides, potest nempe hunc seorsim lapidum , et illum etiam seorsim movere , tisu ta-nien omnes collective lapides potest movere

ARTICULUS II.

Utrum homo , in praesenti statu abueque gratia possit Deum , ut auctorem natiarae, diligere. Nota. Amor Dei duplex est, Beneoolentiae, nimirum, quo Deus diligitur, quia in se bonus est, et amor con piscentiae, quo Deus diligitur quia nobis honus cst, liOC est , quia est sinis noster ulti mus. Ulerque ille amor , vel eat perfectus , vel imperfectos. Amor Dei μerfectus , est ille , quo Deus sic diligitur , ut omnibus omnino rebus anteponatur cum proposito. Placendi ci in om- Ilibus, etiam cum omnium aliorum bonorum iactura , et dicitur, Amor Dei stiper omnia.

Amor Dei imperfectus, est ille, quo Deus sic diligitur, ut nondum rebus creatis anicponatur : vocatur, Amor Del cum Omnibus. His uotalis.

Homo in statu natarae lapsae . absque gratia , Deum ut auctorem naturae potest amare, amore tum beneuolentiae, tum lau-

247쪽

dabilis concupiseentiae imperfecto. Est communis contra Baiem

et Jan senium. Prob. I. Ex Apost. Rom. I. asserente quod centes sint inexeusabiles , quia cum cognovissent Delmi, non sicut Deum gloris ea- Periant , aiat gratias egerunt, etc. Ergo Deum , qui ex Augustino Epistola illo. Non colitur , nisi amando , amare soluerunt, alias sciatiles immerito inexcusabiles dicerentur , quod veri Dei cullum deseruerint i, atqui amor ille fuisset naturalis , utpote ex notione Dei naturali ortum habens ; ergo , etc. Prob. I. Ex desiti ilione summorum Pontificum , qui has Baii propositiones damnarunt : 34. n Distinctio illa duplicis amoris, ,, naturalis vidueticet, quo Deus diligitur ut auctor tis urae: et gran tu ili , quo Deus ainatur ut beatificator, vana est et commentitia. M Et 347. amor naturalis, qui ex viribus naturae exoritur, ex sola , Philosophia per elationem praesumptionis humanae cum iniuria is Crucis Christi defenditur a nonnu Ilis auctoribus si . Ergo constat admittendum esse amorem Dei naturalem, et solis liberi arbitrii vi-Tibus conceptum.

Prob. 3. Auctoritate Conciliorum , quae dum definiunt gratiam necessariam esse ad diligendum Deum , semper adiungunt has particulas , Sicut oportet ad salutem , aut, tit iustificationis gratia conueratur ergo supponunt possibilem esse Dei dilectionem, quae Non conserat ud salutem, quaeque pure sit naturalis, et fiat absque ullo gratiae auxilio. Prob. 4. Ratione TheoZogica : istud voluntas amare Polesi naturaliter, quod intellectus naturaliter potest cognoscere, iuxta iIlud/ D. Damasceni a) homo. qua rationis Particeρs est, rationem dum

cem in appetendo sequitur. Atqui intellectus potest naturaliter cognoscere Deum esse , etiam summum bonum propter se amabile , tum summum nostrum bonum s ergo voluntas potest Solis naturae 'viribus inum amare , rum amore benevolentiae, tum amore castae

et laudabilis concupiscentiae. Solorantur objectiones. T Violas i conciI. Aravsicanum II. Can. II. ait: Prorsus d num Dei est diligere Deiam , ipse ut stiligeretur dedit qui non di-reetus dilexit. Ergo Deus solis maturae viribus diligi non potest.

Resp. dist. conseq. Amore supernaturali ει ad salutem aeternam, 'conducerne , conc. amore Naturali et ad solam honestatem moralem conducente, nego conseq. Concilium mutem loquitur de amore supernaturali et conducente ad salutem, quo Deus , ut auctor gra-

iae et gloriae , diligitur , ut constar ex his ejusdem Caraonis verbis ; is Praedicare debemus et credcre , quod per peccatum primi

248쪽

de Gratia Christi., hominis ita attenuatum fuerit Iiberum arbitrium, ut nullus posteari potuerit diligere Deum , sicut oportuit . . . nisi gratia eum Praeis venerit . . Et Cau. I. Ioco harum particularum , Sicut opor-rtiit . posuit : Noniam VHod ad salutem pertinet Ditae aeternae. Objicies I. D. August. lib. de grad. et tib. arb. c. I 8. dicit ;Unde est in hominibus charitas Dei et proximi. nisi ex ipso Deornaua si non est eae Deo , sed ex hominibus, Miceriant Pelagiani ;si autem ex Deo , Dicimus Peliagianos et ergo siue guatia Deus di--ligi uon potest-msρ. dist. conses. Diligi non Potest, amore quo tenditur aut Perve Dilur ad Deum, cotic. umore naturali, nego conseq. De priore solum amore loquitur D. Doctor argutens Pelagianos , qui actus

vir lutum saltata res et meritorios Vitae aeternae sotis naturae viri hus

tribuebant: ita enim se explicat , Iib. 4. contra Iulianum c. 3-diceus et Amor, quo perMenitur ad Deum , non est nisi a Deo Patre Per Iesum Christum cum Spiritia sancto. Inst. D. August. lib. de natura σι gratia cap. R. De gentibus , quibus noudum annuntiatum est Evangelium, dicit, quod ii oli po sitit , recte vivendo , Dei implere voluntatem 'se additque. Quod si

feri potuit, aut potest, hoc et ego dico quod de lege dixit Apo-i stolus : ergo Christus gratis mortuus e5ι. Atqui qui amat Deum ,

recte vivendo, adimplet eius Volantalem ergo , eicia Resp. dist. min. Qui amat Deu ut persectis amore, recte visendo adimplet eius voluntatem , conin amore tua Persecto , nego min.

Divus enim Augustitius Pex cum qui, bene vivendo, Dei implet vo-Iunt Mem , intelligit eum qui tota tu legem implet, quod fieri nota Posse sitie gratia docet contra Pelagianum errorem; sed qui unum aut alterum amisi is actum elicit, non continuo legem implet , aut justitiam persicit erg . Objicies 3. Non datur dupIex fides divina , naturalis unas stera

superuaturalis ', ergo Deo duplex amor Dei. Resp. nego conseq. Disparilas est, quod divina veracitas, qua oest molivum fide non potest per effectum ualuralem Conjungi cum, intellectu crualo ; at per esseclus naturales ascendimus ad cognoscendam Dei houitatem, ex cujus cognitione voluntas naturaliter excitatur ast illius amorem.

Ast. Si daretur amor naturalis, posset reperiri in infideli et peccatore; atqui sitsum conseq. Ergo. Prob. min. Si iii insideli et peccatore esset amor Dei benevolentiae , etiam naturalis, hi essent amici Dei: nam amor benevolentiae hominem reddit Deo amicum ; alqui ita fidelis et peccator Dore possunt esse amici Dei, alias essem iusti absque gratia ; ergo, etc. Resρ. Hist. maj. Essent amici Dei imperfecte , et ratione operis, csuc. perfecte, et ratione sui, nexo maj. Equidem Deus amat bonum opus naturale ab ipsideli, vel peccatore elicitum , sutuo

249쪽

α46 Tractatus amat ipsum infidelem , aut peccatorem , proindeqpe amor non est reciprocus, nec per hunc amorem iustiscatur homo , quia non qui Vis amor, sed amor superuaturalis benevolentiae iustifical hominem

H eo rictius o u. i cmmo lapsus non potest absque gratia Deum , ut auctorem naturae , amare amore Perfecto eι super Omnia.

Prob. I. Ex D. Thom. a) dicente : Homo in stasu naturae integrae non indigebat dono gratiae suρeradditae naturalibus bonisaa diligendiam Deum naturaliter super omnia, licet indigeret auxilio Dei ad hoe eum mοoentis; sed in statu naturae corriastiae inalgesi homo: etiam ad hoc. auxilio gratiae naturam sanantis. Ergo. Prob. a. Quia amor Dci super omnia persectus ut Emoax , Ominium Dei praeceptorum exocutioncm importat, ita ut voluntas ρον rata sit absolute et efficaciter , Deo in omnibus placere , omniaque displicen ta vitare ; atqui homo lapsus , ut supra Probatum est, non potest sine gratia omnia Dij praecepta , etiam naturalia , exequi ; tanta enim perscctra superat naturae corruptae fragilitatem et propen ioncm ad bona sensibilia, a quibus non Potest, sine auxilio gratiae, suum assectum rem duere ἰ ergo. Objicies i. D. Thoni. cit. ad I. ait: natura diligit Deum su-Pet Omnia , Prout est yrinsipium et friis naturalis boni , charitas autem secundum quod est obiectum beatitudinis. Ergo.

Resp. dist. ant. Natura satia diligit Deum super Omnia, etc. cone, Natura corrupta. nego ant uitie esse Div. Thoinde mentem patet ex lex tu supra allato. Objicies et . Amor Dei super omnia persectus lege naturali prae' cipitur ; ergo solis naturae viribus potest elici. Resp. dis . conseq. Naturae viribus potest elici a natura aua, conc. a natura per peccatum vitiata, nego conseq. Licci enim prae Ceplum naturale amoris Dei super o muta noti superci viros naturae infe rae , superat lameti v I res naturae vitiatae; ergo tion potest im' pleri absque auxilio gratiae naturam sanantis , ut ait D. Tlutu).Itast. l. nomo lapsus potest naturaliter cognoscere Deum, etiam ut auctorem naturae , esse super omnia amabilem i ergo poteti ς'

liam naturaliter eum Omare super omnia . . . '

Reερ. nego conseq. Disparilas Osi, quod, ut ait Divus Thomas a. Natura h mana magis est corri pia per peccatum quantum ad sp Petuum boni , quam quantum ad cognitionem Meri, eo quod poc' catum voti niate commissum est , ut ideo amori Dei perfecto, u0ReDgnitioni Dei super omnia amabilis, obstant infirmitas et corrupti

250쪽

dὸ cratia Christi.

Inst. a. Homo lapsus habet naturalem inclinationem ad diligendum Deum summe bonum amore super Ouiuia et Persecloi ergo potest i Pluiti naturaliter explere. Resp. dist. ant. II abet naturalem inclinationem, etc. impeditani Per Daturae corruptionem et infirmitatum , conc..expeditatu, n goiant. Naturae ergo infirmitas impedit, quominus natura sic vitiata possit ii natam Suam inclinationem perfecte explere. Inst. 3. Duus , ut auctor uaturae, buper Ountia dilig*tidus , non est obiectum supernaturale ;. rgo pQl est sic naturali spr diligi. Resρ. dist. ant. Nota est objectum superua uiale, hos sensu, quod sic non sii objectum tismiuis beatisicut iuuin pes inluisivam ejus vi. sionem, conc. hoc Sensu, quod non Superer vires Daturae Per peccatum corruptae, nego ant: Iligo est aequivocatio , in hac voce , Supernaturale ; si tollatur auauivsipatio , evanescit objectio. Objicies a. Homo Iapsus prppriis naturae viribus ita potest patriam , aut creaturam aliquam super o iuri diligere. ut pro ipsis a noriem subiret; ergo Similiter potest Deum εuper o muta diligerusinc auxilio gratiae. Resp. nego conseq. Disparitas est 1. Quod homo Iapsus facilius ac vehementius , Ob Corrupti Otium Daturae.. ad sensibilia cupidita tum objecla . quam ad bona honesta et ad limum Deum allicuitur. quo scnsu D. Joann. Dist. I. caρ. 4. dicitia Qui non diligitfratrem suum , qMem Midit . Deum, utiem non siidet, quomodo potes diligere ῖ a. λuod amor Dei, super omnia uersectus, debet inesu . lcre fugam omnium poscatorum , ut onmesitu virtutu in prosecuislionem ; epontra amor 'atriae Et Cruatur arrim super ciniatu, ves ex vana gloria . vel ex assectu seusibili ita ordinato , qui modum iacia scit , proccdit , unde a tuor ille vilium est iu quod uatura coirα-

ARTI CULUS III.

Nota. I. Namine tentationis. intelligitur provocatio iid pec*atum , facia a carne , mundo , et daemυnu ; et duPleae est , gravis . nimirum, ut levis. ω , . Tenta is graMis, ea est, quae Vehementer ad peccatum impellii sive ratione sui, bive ratione duratio uis per comparationem ad cuti, qui tentatur. Tentatio lepis , ca est, quae leviter hominem ad peccatum allieit ; speelata ratione illius qui inniatur : nani eadem res , quae laviter allicit homiuem avaritiae minime dedlium , ea graviter ὐa

Nota. a. Tripliciter potest vinci Hulatio . I. Peccaminose, ux

SEARCH

MENU NAVIGATION