장음표시 사용
281쪽
pet polianta em hominis, sicut uniseersalis motor ad unioersale obie- etiam poluntatis, quod est bonum ... sed homo per rationem determinat se ad pote uiliam hoc pel illud, quod est pere bonum, pel aρ- Parens bonum. Et lib. I. contra gentes cap. 68. Dominitim quod hiabel uoltinias stipra suos actus , per quod in ejus est Pote4tate Melle, rei non pelle, eaecludit delerminationem ad unum. I innio , Hi a. dut luci. 25. quaest. i. art. I. dicit: Liberum arbitritim non in penitur in illis qtiorum actiones non determinantur ab lysis agentibus, sed a quibusdam aliis catis is priorιbus. Λl qui doctrina us Surens voluntatem seipsam determinare ad volendum hoc vel illud, ex domi uio, quod habet in suos actus, excludere determinationem ad unum, taec detur minari ab aliqua causa priori, manifeste repu-guat gratiae plνysice praedeterminanti; ergo. Inst. I. D. Ilio m. quaest. 3. de poleuita, art. I. ait: Sic ergo Deus est causa actionis crajuslibet in quantum dat Anulem agendi, eι in quantum conserMat eam, et in quantum aρρlicat actioni. Ergo Deus applicui voluntates nostras ad acti ovem , atqui hoc est praedeterminare physice; ergo. Resp. dist. r. consες Deus applicat voluntates nostras ad actio
DCm, Per Suum concursum Cum voluntate HOStra. conced. per mOlionem virtuosam nobis impressam, quam repugnat non esM COH-iuticlum cum essectu, nego conseq. Deus itaque applicat voluti lates nostras ad actum per concursum, cuius sint duo velut ossicia ,
Movere vir lutein causae secundae; 2. Cum causa Secunda COD cur
xero ad essectum, ad quod necesse non est ut recipiatur iii Causa secunda erilitas aliqua ab ipso concursu distincta, ut constat de anima, quae Potest applicare aliquam suarum facultatum ad actionem absque alia culitate distincta ab actu, ad quem eliciendum cuin sa-
In l. 2. Idem, quaest. 24. de Meritate, art. S. ait: Gratia ad rationem suae immutabilitatis liberum arbitriiam ρertrahit. ipsum conjungens Deo. Atqui gratia quae ad rationem suae immutabilitatis liberum arbitrium pertrahit, est ex uatura sua ellicax ; ergo est praedeterminatio physica. Resy. dist. major. Gratia patriae ad rationem suae immutabilitati S. Dic. conc. gratia usae, nego maj. Ibi enim D. Thomas tionloquitur de gratia viae, sed de gratia patriae, vi cujus beati consirmantur in bono, ac immutabiliter et necessario adhaer ut Deo. Iusta b. 3. Idem , I. I. quaest. IO. arti . 4. ad 3. ait : Quod si Detis mopet Ooluntatem ad aliquid, imPOSsibile est poni, quod Moliantas ad illud non mooeatur. Ergo gratia ex uatur a Sua est mΟ-lio insallibiliter conjuncta cum Esseelu.ReSV. dist. anseo. Impossibile est, impossibilitate consequente Praescientiam divinam, conc. antecedente, et quae oriatur CT D
tu a molionis , nego aut. Ibi ilaque Div Doctor probare intendit
282쪽
voluntatem non necesgitari a Deo et non necessitatur autem, quia , inquit in cori'. Omnia moMet, Deus , secundum eorum conditionem, ita quod ex causis necessariis, Per motionem dioinam consequuntur essectus ex necessitate ; ea causis autem conιιngentibus sequuntur essecstis contingentes ; quia ergo νoluntas est yrinoi yitim actiMum non determinatum ad unum , sed iniserenter se hiabens ad .mtilla; sic Deus ipsam mo-ι, quod non neces ilia te ad unum determinat, Oed remanet motus ejus continge ,el non necessarius , nisi in his ad quae naturaliter mosetur. Ergo Div.
Thom. nihil aliud vult probare quam quod voluntas ,a Deo nou
Inst. 4. D.Thom. passim asserit causas secundas, etiam liberas, Esse instrumenta Dei, ergo necesse eSt ut a Deo Physice praedulcr- minentur et opplicentur ad actus suos, sicut instrumenta determi-Dantur et applicantur ab artifice Rev. dist. ant. Asserit esse instrumenta Dei activa, conc. mere Passiva, nego ant. Sunt quidem creaturae instrumenta Dei, qualenus illis uti potest ad exequenda sua consilia ; at Iton sunt instru menta mere passiva, quae egeant delerminari et applicari ad singu- Iares actus suos, sicut petauicillus determinatur et applicatur a pictore. Comparatio itaque D.Τhoniae analoga est, nou uni voca. Et vero si D.Thomas censuisset vo1utitates humanas adactus suos liberos per Deam physice praedetermiciari, simul Deum censuisset futura libera ivsallib1liter cognoscere in causis liberis sic praedeter- δi inandis; atqui hoc negat I. Pars, qu. I 4. σα. 43. dicens: Potest considerari contingens ut est in sua causa, et Sic consideratur, rat turum, et ut contingens nondum determinarum ad unum , quia causa contingens se habet ad Oρρosita, et sic confingens non subditur 'er eerii rudinem alicui cognitioni. Unde Micunque cognoscit sectum contingentem in sua causa tantiam. non habet de eo nisi conjecturaιem cognicionem. Unde coneludit sutura coni in gentia a Deo insallibiliter cognosci non solum in suis causis , sed etiam prout unumquodque eorum est actu in selyso ... unde in Dialibiliter a Deo cognosciantur, in quantum μbduntur dirino c--βPectui secundum suram praesentialitatem. Iusallibiluas ergo illius cognitiouis desumitur ex divina praescientia i quod D.Thomae ratiocinium manifeste contradicii praedeterminantium systemati. obiicies a. Gratia esicax, est motio praevia , ex sese essenii MIem habens cum essectu suo connexionem; ergo physice Praedete minat voluntatem ad actum. Rev. nego ant. Quia talis gratia foret necessitans. ut probatum est Inst. I. Effectus sermalis gratiae emcacis, est destrini nare volutitatem ad actum; ergo habet ex natura sua ivsallibilum connexio Dem eum actu, ad quem datur. i m. t Re V. dist. ant. Est detorminare mores itor , inclinando scilicet
283쪽
28o Traelatus t ex ollando ad actum per motionem, physicam quidem, sed repudiabilem, et cum ae luali dissensu coniungibilem, cone. determinare voluta in lem ad actum , physice applicando per motionem irrepudi tibi sem. et cam actuali dissensu incompossibilem, nego tant. Itaque gratia est molio praevia et physica, physice excitans inclinam voluntatem ad actum, dando illi vires physicas et pares a tui s lutari. non tamen eam determinat ad actum ς ipsa enim, ultra Da tura em sui oonditionem erecta per gratiam, actum suum tiberum physice determinat. Inst. a. Si gratia efficax non praederminat physice voluntatem, voluntas libertate sua naturali determinat physice gratiam: falsum
ResP. Nego seq. in . Quae supponit voluntatem et gratiam innotum influere tamquam duas causas, quarum alleram altera deter. minare debeat ad actualem influxum quod est sal sunt. nam voluntas ut affecta et mola a gratia est causa totalis actus salutaris , ad quem non praedeterminatur physice per gratiam, neque ipsa gra tiam determinat sed ad quem seipsa determina L per vires super tanti rates a gratia acceptas et consequenter non per libertatem naturalem talitum, sed per libertatem supernaturalem et divinitus sacram per gratiam . Cuius motionem et impulsum sequitur. Inst. 3. Nisi Deus voluntatem physice praedeterminet per gra liam, sequitur Deum expectare consensum hominis . non sacere; at consequens est haereticum ex Cone. Arausicano II. Can. quis dixerit Deum ex'ectare poluntatem nostram, ut Purgemur a Pec calo, non autem fracere tit Melimus conoerti, resis it 9irutii sancto dicenti: Praestara etir potan as a Domino, et operatiar in nobis pelle et perficere; ergo. Res'. dist. seq. maj. Sequitur Deum expectare consensum hominis per vires a gratia praeveniente acceptas , eliciendum . ita ut praecipuae partes tu solo hoc negotio gratiae divinae semper adscribantur, couc. per solas naturae vires, ut volebant Semipelagiani, quos damnat Concit. Arausicanum; nego ant. Gratia ergo semper Praeit voluntati quam exesial; at vero posita illa prima gratia Deus aliquo modo expectat consensum hominis per vires a gratia acceptas dandum. ut homo simul eoncurrat cum gralia adjuvante, iuxta illud: Ego sto et pulso, si 'tiis aperiet, intrabo. Ita respondet Gramachaeus Docior Sorbonicus, in L. 2. quaest. III.
objicies/3 Quod est indisserens ad agendum, debet determinari ab alio; atqui voluntas honunis est indisserens ad agendum i ergo
debet dei criniit ri a Deo. t Resρ dist. nuvj. Si non habeat in se vim seipsam determinandi, conc. sI vim illam habeat , nego vi0. Porro volutitas hominis a Deo per gratia in completa et corroborata, habet vim seipsum ad agendum delerni inaudi, ii ni habet liberum arbitrium a gratia Duielevsilum ad opus salutarc perfici cudum.
284쪽
de Gratia 'christi. distobiselas 4. Causa prima et primum tyovens praemoVel physice;
atqui Deus est causa prima et primum moVensy ergo Deus Praemovet physice. G: , . Resp. dist. maj. Causa prima et primum moVens praemovet physice, hoc sensu quod det, conservet , et compleat virtutem agendi causae secundae, conc. hoc sensu quod praedeterminet physice causam secundam liberam ad agendum, nπο maj. Deus ergo
in actibus salutaribus est causa prima ac primum movens, qualenus voluntatem. Prius saltem natura quam agat, excitat, elevat,
Corroborat, et physice complet ad agendum; Dora qualenus physice Praedelerminat voluntatem ad unum , cum illa praedeterminatio non videatur locum relinquere libertati, ut dictum est. Insb. Si gratia physice praedeterminans locum non relinquat
libertati, Thomistae erunt haeretici; atqui salsum, et prohibitum
asserere consequensῖ ergo. Resp. nego seq most. Nam ut Thom istae essent haeretici, necesse esset ut cognoscerent suum Systema esse libertatis eversivum, vel ut
Eeelesia id definisset: atqui neutrum dici potest pnam, I.Thomistae Negant ex suo systemate sequi ullam libertatis imminutionem , in quo catholico sentiunt, licet perperam ratiocinari videantur, I. IVon desinivit Ecclesia liberialem everti per praedeterminationem Physicam . immo post ejus et oppositi systematis discussionem in Congregationibus de auxiliis coram SS. PΡ. Clemente VIII. et Panio V. habitis, Paulus V. decretum edidit, quo sancivit, donec aliud decerneretur, utrique parti liberum esse opinionem suam tueri
sine censura opinionis oppositae.
Est eorum, qui se Augustinianos dicunt, gratia emeaciam repetentium ex caelesti quadam dela talione victrici , voluntatem ad Consensum ita necessitante .ui ci moraliter sit impossibile tali gratiae .dissentire; ex qua morali impossibilitate dissentiendi, sequitur invallibiliter et necessario consensus, nec tamen per illam lollitur li-hertas. quia, inquiunt, cumpit in genere morum, Voluntatem reli quit flexibilem ad utramque partem . quamvis totam eius luben- ὸiam et inclinationem certissime et insallibiliter ad unam partem determinet ac necessiici, sive per superioritatem delectationis , ut Volunt Lopanienses , sive per vehementiam molionis , ut Volunt ueninus, Habertus, etcr c tra hoc systemar
Gratia esseacia non debet repeti ex delectatione rictrici prium
Prob. I. Illud sysiciua pugnat interminis; ergo.' . Prob. ant. Iuxta illud systema , gratia essea x voluntatem ad
285쪽
28a Tractatus consensum necessi lal moraliter tantum, et lamen insallit,iliter; ati tui pugnat tu torminis quod gratia voluntatem ad assensum Decessit ei moraliter tantum, ct tamen i Psallibiliter; ergo. iProb. min. Necessitas moralis, ea est, quae licet dissicile, immodissicillime, lamen qu undo ine superari potest, ita ut citra Contra dictionem suppoui possit illam interdum superari: contra, DCCessilas insallibilis. ca est, quae nunquam superari potest, ita ut Circa contradictionem supponi non possit illam aliquando posse superari, et nunquam posse superari, Pugnat in terminis; ergo pugnat in terminis , quod gratia voluntatem ad assensum Decessit et moraliterluulum. ct tamen insallibiliter. Prob. I. Illud systema male cousulit, vul actus salutaris insallibilitati, vel actus ejusdem libertati; ergo. Prob. ant. Ut consulatur actus salutaris i ii saltibilitati, gratia cRsicax debet certo certitudine mctapli ysica inferre luturum volutila lis consensum: econtra, ut consulatur actus eiusdem libertati, gratia essicax debet esse talis, cui voluntas dissutili re possit, si vclit ;atqui illud sysicina illa duo conciliare non potest; ergo. Prob. min. Ut gratia ellicis certo. certitudiue mela physica, inserat futurum voluntatis consensum, in systemate non SuPPotiente usum scientiae conditio natorum, debet ejus emcacia necessario etcssentialiter est connexa Cum suturo vo Iunialis consensu; Contra, ut
Voluulas possit gratiae efficaci dissentire , debet esse cum eodem Consensu Connexa tantum contingenter, ita ut sine illo esse possit; atqui impossibile cst, ut gratia sit Essentialiter simul ct contingenter Counexa cum Voluntatis consensu ; crgo illud systema haec duo non potest conciliarc. 1. Quod gratia enicax certo certitudine metaphysica inseral suturum voluntatis consensum. a. Quod talis sit,
ut ci voluntas dissentire possit, si Velii; ergo, Solountur Obectiones. Objicies I. Divus Paulus habuit gratiam conversio uis necessitan lem, juxta illiad D. August. lib. de gratia et lib. arb. cap. S. Ut ducaelo pocaretur, et tam magna et eficacissima Mocatione conseerreretur. Walia Dei erat sola, quta merita ejus erant mogna, Aedmala. Ergo gratiae essicacia repetitur ex motione victrici.Voluu- Ialem ad consensum DeeeSSilante. ResP. nego conseq. Neque enim valet consequentia a particulari ad universale. Certum autem est. apud omnes , Deum habero in thesauris omnipotentiae suae gritias, quae , si darentur , praede terminarent ac necessitarent moraliter ; non ergo hic quaeritur u - ruria Deus possit aliquam dare gratiam ita intensam ut moraliter Necessitet . sed quaeritur, utrum essentia gratiae ossicacis consistat in eo quod voluntatem moraliter necessitet, quod negamus: alioqui omnis gratia ullicax moraliter necessitaret, et quae uou uecuSDigiti roo by Coosla
286쪽
silaret, et quae non necessitaret. Dori Esset esscax, quod et Scripturae et experientiae repugnat. Non est ergo de essetilia grai ae es-ficacis , ut necessit et moraliter , neque ut non necessit et in oraliter.
Objicies 2. Ea est voluntatis per peccatum infirmitatae conditio . ut semper morali necessitate id velit, quod eam magis delu eicit indeliberale i ergo. . Resp. nego ant. Quod repugnat, tum expedientiae ; habemus enim ex intimo conscientiae testimonio nos inspirationibus diviniquandoque multa cum dissiculi ale obsequi, et virtutis actum ibi Elicere, ubi vilium magna cum facili late committi posset ergo tutiongimus citra moralem impotentiam aliter o gendi; ergo citra ullam Necessitatem agendi bovum , quod agimus. Tum Scripturac, Mailli. 1 I. Regnum caelorum pina Patitur, et Miolenti raρiunt illud. Ergo homo sibi vim facere debet ad opus salutaro agendum cum gratia esicaci ; atqui si gratia essie ax semper4m potieret necessitat Em mo-laalem agendi, homo non deberet vim sibi sacero ad consentiendum gratiae et agendum opus salutare: immo deberet potius sibi vim faCcre ad dissentienduin gratiae ,. et non ligendum opus Salutare ;
objicies 3. Necessitas moralis nihil ossicit Iibertati; ergo gratiaocmcacia recte repeti potest ex delectatione, seu motione moraliter
m. di se . ant. Necessitas moralis superabilis nihil ossiuit libertati , cone. necessitas moralis insuperabilis , nego ant. Porro qui gratiae essicaciam repetunt ex ne insitale morali, per necessitatem moralem, eam intelligunt, vi cuius actus Semper fit, uel que con- Irarius. qui est moraliter impossibilis, nunquam hi: Quas suu dmoraliter impossibalia, inquit II aberi, numquam mistiant. Talis ergo necessitas est insuperabilis ; ergo, . licet ab eis vocetur moralis, in rei veritale est physica , et consequenter libertatis eversiva. Inst. Causa, quae agit delectatio . in lubenitana voluntatiqdeterminando, noli inducit necessitatem physicam ; atqui sic agit gratia moraliter necessitans ; er6o. Reν. nego mas. Nam visio Dci intui liva delectando agit in hea lis . atque lubentiam eorum voluntatis determitial: tamen beatis 1mponii necessitatem diligendi Deum physicam et simplicem, dianane SSario antecedenter, et irrepudiabiliter eorum voluntatem rapit delectatio orta ex bonitate Dei clare et intuitive visa. Inst. I. Viro sapiculi et sui compoti nudo corpore per urbis plateas luce meridiana currere. moraliter ita est impossibile, ut nunquam id fiat ; atqui tamen in hoc omitteudo vere est liber ; ergo libertas stat cum impossibilitate morali, vi cuius res nunqua in sit. RubP. Degs m . Quae salso supponit impossibilitatem illam esset a Dium morulem . cum vere et realiter sit impossibilitas physica; illa enim impossibilitas est physica, quae procedit ex L ectu uuius
287쪽
α84 Traelatus ex physice praerequisitis ad agendum : atqui impossibilitas , qna
vir sapiens et sui compos, nudo corpor per urbis plateas luce meridiana currere non potest, procedit ex defeetu rationalis motivi, quod est unum ex physice praerequisitis ad agendum; ergo est impossibilitas physica qualem habet homo ad amandum malum,qua-teuus malum: ergo in hoc nullo modo est libere.
III. Systema. Est Molinae , et rigidiorum Molinistarum , gratiae efficaciam
repetentium n solo consensu Voluntatis.Iuxta hos gratia efficax atile consensum nullatenus dissert a sussieiente, sed dissert durat axat rencs consensum subsequentrem : ita tit illud auxilium, iri luit Molina , qu. a concordiae, art. 13. disp. 4o. Stye maius, sipe minus in se sit, in x dicatur cum quo arbitrium pro sua liber me con Mertitiar , cum tamen , nihil eo nuxilio impediente , potuerit non conperti; illiad pero in cnx dicatur, cram quo arburium Pro eadem sua libertate non conpertitur, cum tamen Potuerit cυnNe ti. Unde in hac opinione gratia tisicax a sussiciente distinguitur per solum voluuialis consensum : Contra hoc systema ,
Prob. I. Ex Scriptura , homo non potest semetipsum disCernere in negotio salutis , cI M cor. ι. Quis enim te diseernit Z quid habes quod non accepistiῖ atqui si gratiae efficacia repeteretur en, solo hominis consensu , homo on Sensiens a non consentiente seipsum discerneret ; ergo. 'Prob. I. Ex Div. August. Iib. de Spiritu et littera cap. 34. dicente : Iam si ad illam profunditatem scrutandam quisquam nos coarctet, cur illi ita suadratur ut persuadeatur: illi aufem non ita 8 duo sola occurrunt interim , quae resρOndere mihi Placeat, o altitudo divitiarum, et, qunquid iniquitatis apud Deum y hie D. Doctor vult, ut qui ita suadentur Vi internae suasionis , ut etiam Persuadean 'ur , majus beneficium accipiant, quam illi qui simpliciter suaduntur ; atqui hoc verum non esset, si essicacia gratiae re- . Hlenda esset a solo Voluntatis consensu ; ergo. Prob. 3. ratione. Gratia esticax in actu primo , de qua sola hic quaestionem movemus, debet esse prior consensu. Ergo illius e 1icacia non est repetenda a consensu. Conseq.est certa, Prius enim In suo esse constitui nequit per posterius . . Prob. ant. Licet gratia efficax in actu secundo includat essentialiter ipsum hominis consensum , tamen eadem in actu Primo Considerata, solum ordinem dicit ad consensum ad quem euicienter con
currit ; atqui quod dicit ordinem ad aliquid , ad quod essicienter
eoncurrit, est illo prius, neque enim essectus Sua causa prior eSi ergo.
Dices: D. Aug. lib. I 2 de civ. Dei o. 6. ait: Si aliqui duo ae
288쪽
qualiser nyecti animo et corpore , Mideant unius corporis Ptilchriatudinem, qua Misa unus eorum ad illicite fruendum m Opeat tir, αἰ- cer in poluntate pudica stabilis Perseperet; quid Putamus esse causae , tit in illo fati in isto non fat poluntas mala Z rcspondet roti id alitid apparet nisi uniam Motuisse , alium noluisse a castitate descere I ergo ratio cur gratia sit efficax, a consensu repetitur. Rev. dist. conseq. A consensu repetitur tanquanI a causa proxima , conc. tamquam a causa Prima , nego conseq. Per causa proximam efficacitatis gratiae , intelligitur cooperatio ipsi mei gra- Liae , seu consensus a Volum a te pCr vires n gratia acceptas datus. Et per causam primum intelligitur virtus ipsa gratiae ut certo et insallibiliter illatura effectum , seu consensum volunt alis . haee est a solo Dco . qui absoluta voluiitate eam gratiam statuit conferre, cui voluntas certo coli sensura praevidetur , ut infra cxponemus. Hanc responsionem nobis subministrat D. Thorn. in c. 25. Matth. di- ns ς Sι quaeris quare unus habeat magis de gratia quam alter' dico , quod ejus rei est causa Proxima et causa Prima : proxima est maior conatus istiud , quam illius : causa prima est diuina electio.
IV. S tema. Est eorum , qui putantes gratiae efficaciam vel humanitus esse
inexplicabilem , vel explicandam esse ope scientiae conditio natorum , eam repetunt Vel eae motione duntaxat morali, quae voluntatem suadendo. inclinando et suaviter alliciendo. in bonum salutis inclinat. et iii saltibiliter adducit, sub lumine conditio natorum scieuliae, Vel ex congriaitate, seu altem peratione auxiliorum gra-litie ad hominis indoi qm in ingenium , aut ad varias lcmporis et
pors ouae circunis lautias et. Hon quidem ex mugi uitate quae antece duriter ad praevisum voluntatis consensum certo et insallibiliter es.seclum suum esset habituras nam εic esset ex sese essicax, iisdem
que dissicuItatibus subiecta , quibus praedeler minatio moralis per se insallibilis; sed ex congruitate, tu eo posita quod Deus gratiam
opportune conserat , eo te inpore , quo Praevidit voluntatem esse Coti sensuram , si daretur: magis olim homini Cougruum est, ut v cetur per gratiam , cui praevidit Deus eum consensurum , si dare. ur, quam per gratiam , cui homo praevisus est dissensurus. IIi ergo efficaciam gratiae repetunt a duobus, i. Ah ipsa virtute gratiae lanquam a principio a clivo. a. Α scientia Dei tanquam a principio directivo , ne scilicet Deus in concedenda gratia efficaci dicatur agere temere; nam liancre non agit , non solum qui utitur
modo per se insallibili ad obtinendum csseelum; sed etiam ille, qui, qua usum cumque medium per se fallibile sit, . amen videt illud in
hac aut illa occpsione , suum issectum obtenturum.
Circa hanc intricatissimam dissicultatem aliquid positive assere
289쪽
re , Non est mens mihi, immo eam omnino praetermisissem , nisi scholac exercitium eius tractationem a me expostulasset. Quare bis
stema . quod probabilius milii visum est, hic breviter exponam ;
. Probabilius est eorum systema. qui esseaeiam gratiae re erunt ex ipsa pirtute gratiae , tamquam a causa a qua essectus contingenter et libere egreditur in aliqua temporis disserentia , stah diis rectione scientiae Dei mediae. Prob. Ab eo repetenda est gratiae essicacia , quo posito , rectissime conciliantur fidei nostrae circa Iibertatem hominis, et gratiae divinae operationem , dogmata; atqui posito systemate quo gratiae essicacia repetitur ab ipsa virtute gratiae, tamquam a cauSa, is qua effectus contingenter et libero egroditur in aliqua temporis disseren-lia . sub dirceiione scientiae Dei mediae , rectissime conciliantur fidei nostrae dogmata . tum circa libertalem hominis , tum circa gratiae divinae operationem ἰ ergo. Prob. min. Fidei dogmata spectantia operationem gratiae efficacis et libertatem hominis sunt quinque:
a. Quod praedestinatio ad gratiam sit mere gratuita. a. Quod gratia ossicax per aliquid distinguatur a gratia mere su scienti. 3. Quod libertatem nullaicnus labefactet. 4. Quod sit speciale Dei beneficium. 5. Quod sit in manu Dei medium certissimum et insallibile ad
voluntates nostras quocumque Voluerit flectendas; atqui ista omnia motissime conciliat supra dictum systema I ergo. 'Prob min I. Iuxta hoc systema, Deus praesciens quibus gratiis. V Iunias esset consensura , et quibus esset dissensura , si daretitur, has , vel illas dandas decernit ex mero suo beneplacito; ergo Prao destinatio ad gratiam est mere gratuita atque homini consentientidici potest cum Apost. I. ad Cor. 4. Quis te discerniti nam ad hoc sussicit ut homo gratiam accipiat a Deo cum illa speciali miseri-eordia , ut essectum suum consecuturam praevideat, eum alia gratia concedi posset aliunde sussciens , quae eundem essectum nota obtinerei; sed hoc sit a Deo in praesenti systemate i ergo. Gratia esticax distinguitur a gratia mere sussicienti, quia est id a quo , tamquam a causa , operatio nostra libere et contingenter egreditur in alia temporis disserentia , quatenus in iis circumstantiis consertur , in quibus Deus pracvidet suum habituram effectum, quod de gratia mere susscienti dictaeon potest, cum ex ea operatio libera egressura non site 3. Gratia essicax sic exposita libertatem nullatenus labefactat; quia licet ex suppositionc praescientiae divinae necesse sit necessitate absoluta gratium quam Dcus decernit, cum prae visione boni
290쪽
exitus . esse illaturam esseclum Ii nec Decessitas egi tantum conseis stio iis, orta nimirum ex praescientia insallibili , quae liberam vo-liaritatis determinationem suppouit ; atqui necessitas cons quens est amica libertatis : Drgo libertus nullatenus labefactatur sub polenti motione gratiae essicacis. 4. Gratia ossicax est speciale Dei beneficium, quia eam Deus misericorditer et ex mero hCneplacito largitur talem, et tunc, quati dovidet essectum suum certissime Consecuturam. Et licci cntila live sit mitior illa quae alteri, vel cidem alio tela pore datur, attamen moraliter et ratione doni. cst quid majus , quia utilior futura est, ct ex praescientia majoris utili latis , et ea inlcntioue eri parie dantis confertur ; unde quando Deus eam conscrt, dicitur magis misereri immo quandoque simpliciter misereri, ut docet Div. August. lib. I . ad Simplicianum qu . a. dicens : quod si Mellet etiam ipsortim
qui voeati non veniunt misereri efficacitur ) posse ita pocare ,
qtiomodo illis aptum esset, ut et mo perentur, et intest erent, et
5. Gratia ossicax est in manu Dei medium certissimum et insalli-hile ad voluntates nos iras quocumque voluerit flectendas , quia a
seientia Dei ius allibili , habet insallibilitatem absolutam et melain Physi eam; nam ex hypothesi quod Deus praeviderit talem gratiam
voluntatis consensum cxpressuram, absolute repugnat eam non ex-PPimere talem consensum, quia absolute repugnat scientiam Dei sal
li ; ataui gratia, quam absoluto repugnat non exprimere voluti talis consensum, illum inseri insallibilito in lallibilitate absoluta et metapli ysica ; ergo gratia esticax est in manu Dei medium eertissimum et insallibile ad voluntates nostras quocumque voluerit flectendas. uino si Deus velit vel infidelem ad sidem , vel peccatorem adpo nilentiam, vel iustum ad perseverantiam completam perducere, hoc favorabile decretum polust certissime exequi , gratias illas decernendo , quas videt coniungendas oum essectu , si darentur ; hoc enim supposito necesse est Decessitate mcla physica gratias illas intentum a Deo habituras essectum. Joluuntur Objectiones. Objieias i. Gratiae essicaciam repetere ab eius virtute, tamquamn Cansa, a qua esse ius contingenter et libere egreditur, est eam re- Petere a consensu ; atqui ex dictis gratiae efficacitas non repetitur
Resρ. nego maj. Nam gratiae essieaciam repetere ab eius virtute , tamquam a causa a qua effectus libere egredictur, est eam repetere ab eo quod consensu prius ese, cum gratia respectu consensus rationem causae efficientis obtineat; ergo noti est essicaciam gratiae repetete a consensu : Dam causa emetens definitur, id unde est nctus , ε eu consensus ; porro consensus non potest dici id unde est consensus , effectus enim cst posterior Sua causa , a qua necui sario distinguitur