Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum auctore r.p. Thoma ex Charmes Continens tractatus de Deo creatore, de Deo incarnato, et de gratia Christi. 3

발행: 1837년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

' nequaquam sanguinem habuisset Dominus. Sanctus Athanasius, ora l. 3. contra Ariarios: Dominus . inquit, non habuit carasam , ut esset Verbum , nisi quod esset . patris germen et sapientia unigenita ἰ cum tamen homo sicitur , tum cara

sa stibstitia itur, Cur eum OPOrteat carnem gestars: necessitas qui -ye hominum indigentiaque anterior est quam illius natiνιιas, qtia

sublata non in inisset Carnem.

S. Chrysos l. homil. 5. in Epist. ad IIcbr. Carnem nostram suscepit propter benignitatem solum et clementiam , til nostri misereretur , non enim est alia dispensationis cacisa, quam haec sola. Origenes homil. 24. in Numeros: Si non fuisset Peccasum .... 'mansisset, Christus, hoc qtiod in Princiριο erat, Deus Verbiam. Div. August. Serm. 8. de Verbis A post. Si homo non periisset, Filitis hominis non inoenisset. Et Serm. 9. nulla Dit causa De niendi Christo Domιno, nisi peccatores salpos facere : tolle mor- hos , tolle oti inera , et nulla est causa. Consentiunt. Argumenta ex ratiotae deprompta non asserimus ; cx Scripturis enim solum et traditione, explorandum est quod ab una Dei voltiti a te Pendet. Scolistae res Pondent Sanctos Patres intelligendos esse de ad vetita

Christi in carne passibili , non vero in carne impassibili , scd ;Contra est: Quia SS. ΡΡ. absolute et simpliciter negant Chri . 'Slum venturum suisse, hac sublata causa ; ergo sicut nunc simpli- Ciler et absolute dici non potest quod Christus nequaquam .venerit,

quia noti venit in carne impassibili ita nec SS PP. potucru ut dicere, quod, sublata hac causa, Christus nequaquam Fenisset, intelli-Sei do quod noti venisset in carne passibili.

Solountur Objectiones. objicies i. Ille , homine non peccante , venturus fuisset , saItem in carnu impassibili. quem Deus futurum decrevit, antequam Adami suturitioticin decem eret; ergo , etc. R SP. nego DNn. Prob. min. Is , quem Deus voluit esse initium viarum suarum , antequam quidquam operaretur ad extra , haud dubie decretus suit , antequam Adami suturitio decerneretur ; atqui Deus Christum voluit osse initium viarum suarum, antequam quidquam operaretur ad extra, ProV. B. Dominus possedit me in initio piariam Suarum , antequam quidquam faceret, quod intelligitur de Sapientia incarnata; ergo, etc. Res n. dis . min. Deus Christum, qualenus est Verbum divinum, voluit esse initiviri viarum suarum, antequam quidquam saceret Circa salutem hominis lapsi, conc. circa hominis existentiam naturalem. nego min. Itaque textus allatus intelligitur litterat iter de Ueo.

bo divitio, quod est Sapieutia increata; hoc constat, lum quia ibi

72쪽

de Deo Incarnato. 69dem Sapientia de se ipsa dicit: Cum eo Deo 3 eram cuncta componens; ium quia singula membra i II ius lex lus Verbo aeterno apis Prime convcniunt: dicitur enim I. Dominus possedit me, id est , 'genuit me, prout sonat verbum, Possedit: dicitur a. In initio Niartim suariam, id est, ut sim prinCipium Viaxum suarum, unde UEsesio ex Hebraeo S Pagnini habet: Dominus possedic me principium piae suae. Dicitur 3. Arate quam quidquam faceret, etc. id est; ab aeterno. per quod si guificatur divinitas et nequalitas cum Patre , unde Hebraeum habet: Anse OPera stia; nimirum ad extra . quale opus est Iucarnatio: sic interpretantur hunc locutu 'lures Patres. Verum eum plures ulli Patres hunc lex tum de.incarnata quoque Sapientia interprellititur. in ea suppositione dicetidum erit, eo texi a significari Christum, ut est Homo Deus, o se in initio viarum Dei ad hominem lapsum redimendum. atque perducendum ad beatitudinem, od quam ante orti Des pracdestinatus est Christus , ut interpretantur iidem Patres. ν . Inst. Septuaginta legunt: Dominus crendidit me initium piarum Suariam, id est creavit; ergo textus ille intelligitur litteraliter de Sapientia incarnata. Resρ. dist. avI. Condidit improprie; id est. Produxit, conc. COndidit proprie, id est, creavit, nego ant. Nam Septuaginta, VerSu Sequenti , habent : Ante saeculum findao ιι ιne, id est, ab ac terno Porro aeternitas adiuncta verbo condidit , sutis indicat illud ver-lium significare generationem, tion Vero proprie dictam creationem ex nihilo, quam impossibile est esse an tu quam Dcus quidquam

faceret.

Objicies a. Ille , homine non peccatile , fuit futurus , qui sum

urus fuit a rite omnem creaturam ; atqui Christus ruit futurus ante

Prob. min. Coloss. I. Christus , dicitur , Primogenitus omnis

creatrarae. Ergo , etc,

Res'. dist ant. Christus', ut Deus dicitur imogenitus omnis Creaturae, conc. ut Homo, stibaiit. Dicitur Primogenitus prioritate honoris et dignitatis , conc. priori late temporis vel intentionis, nego antec. itaque Apostolum loqm de christo , prout est Deus ,

Coras lat ex antecedentibus et consequentibus , quippe ait : Christus, qui est imago Dei ιnoisibilis, primogenitias omnis creatiarae: quoniam in lyso condita sunt ianiMersa - caelιs et in terra , o stabilia et inrisibilia... omnia Per Usum et in ioso creata sunt, Atqui Christus , ut homo est, Don est imago Dei iri visibilis , Nec ab eo, Ut homo est , creata sunt Omnia, sed lantum, prout Deus est, ergo. Inst. Hae e verba quae sequuntur, Chriscias est caPut cor oris Ecclesiae. . . Primogenitus ex mortuis, ita sulliguntur de Christo uttion tie; ergo Christus, ut homo ,est primogenitus omnis cretiturae. Resy. cono. auleo. Cum autem in Christo duplex sit natura , Diuitig Corale

73쪽

Tractatu

DOD mirum est . quod Scriptura modo de cci sec nudum di inita tem . modo secundum humanitatem loquatur, quod ex antecedentibus et consequentibus dijudieandum est, dist. conseq. Est primo genitus ordine diguitatis et cxcellentiae . conc. ordine intentionis vel temporis, ita ui praedesinitus suerit ante omnes creaturas, nego consequ. cum D. Hier. iii hunc locum, Primogenitus , inquit, non quoia Deus illiani ante omnem creaturam Producere connifuerit , sed quod illi creaturam omnem subjecerit. Itaque UOX , Primogenitus , per Hebraismum saepe. in Scriptura. significat praesi alitissimum in suo genero , quomodo David , Ps. 88 dicitur primogenitus , Ego primogenitum ponam illqm. Et Ephraim , Ierum 3I. - Ephraim primogenitus meus. Subsumes , atqui Christus ut homo, est primogenitus omnis

cruaturae ordine intentionis; ergo. Prob sub , . Christus dicitur sinis, ad quem omnes, creaturae ordinantur, Ilebr. 2. Decebat eum, propter quem omnia eι per quem omnia. auctorem Salutis eorum per passionem consummare. Atqui sinis propter quem sunt omnia , prius volitus est, quam Omnia de

cernerentur ἰ ergo.

Resp. dist. maj. Christus . ut Deus , est fiuis . ad quem omnes Creaturae ordinantur , conc. ut homo, subdiu. Est sinis, eo quod . Postquam , supposito peccato , decretus est, omnia ad illum Deus referri voluerit, conc. quia, ut ait Apostolus, t. Corinth. 3. Omnia ν extra sunt. Mos autem christi, Christus autem Dei. Eo quod ante omnia decretus sit , nego maj. nain in his, quae ex instituto dependentiam habent, non necesse est, ut id prius existat, aut de- Cretum fuerit, ad quod roseruntur caetera. Locus autem Apostoli, Doti de Christo ut homine . sed de Deo Patre intelligelidus est, ut seres sermonis satis indicat. Objicies 3. Sancti Patres docent Christum praedefinitum fuisse ante Omnem creaturam: ergo homi ue Don peccante, venturus sui set . saltem in carne impassibili. Prob. ant. Ex D. Iraeneo, lib. 3.cαρ. 33. dicente: Cum pra existeret Salpans , oportebat. et quod saloaretur. feri, ut non να- cutim sit saloans. Ergo Christus suti praedesinitus ante Adainum, ejusque peccali praevisionem. Res'. nego conseq. Ibi enim D. Irevaeus loquitur de Christo, ut Deo, qui ab aeterno suil salvans in actu primo, hoc est, voleras Sal- Uare in Halura assump ta . non vero loquitur de Christo, ut homine: alias et de eo in carne passi hili acciperetur , cum in ea tantum sit Salvaris, quem tamen in carne passibili decretum esse ante PeCCatum adversarii Doti dicent et vero D. Irenaeus clare sententia tu DO- stram docet , Ioco in lino halione citato. Inst. i. D. Cyrill. lib. b. Thesauri; ca'. 8. ait: praefundatiar, id est, deceruitur; ante nos Christus, et in illo nos omneS suPercie-

74쪽

de Deo diearnato. IIctinctamiam, idque ante initium mundi in praescientia Dei, ut cum

oriat ne dioino benedictis maledictionem antecesserit, et . Ergo. Resp. nego conseq. Nam . S. Cyrillus solum vult Christum suis. se Drefunda turn ante nos quia definitus est in divina misericordia ;riora quidem ante proeVisum peccatum nostrum, sed antequam actu PECCaremus , ut nempe, homine Peccante, remedium jam paratum Esset, quod patet ex liis ejus verbis paulo superius; Sciebat em mmor ales nos futuros Proyter Peccatum , et ideo ex misericordia sura ante saecula constituit , iat Ver Mum suum homo feret. Ergo Propter liberationem a peccato praeviso, Christus factus est homo; nocique solo sensu benedictio pracvisa maledictionem actualem an- ecessit, Non autem muledictionem praevisam. Inst. a. D. Cyrillus addit: Creator noster Christum , vostrae sciliatis Dudamentum, etiam ante ι nitium mundi fundaoit, ut si Drraeoaricatione Cad remus. in iPso riarsus reno aremur. Ergo Christus suit decretus ante lapsum homiriis. . Resp. dist. conseq. Ante lapsum homi uis personalem cone. Origicialem, subdist actu commissum, corac Praevisum, nego. SenSus itaque D. Cyr dii est, Christum tam siritium esse nostrae liberalio- Dis a peccato originali fundamentum, ut, si labinemur postea iui occata actualia, iterum reparari in Christo possemus, ut patet ex his verbis; in si praepar/calione, personali, caderemus, in lyso

Objietes 4. D A ugust. a docet atate peccatum, matrimonium

futurum fuisse Sacra mutatum, scilicet. in Christo et in Ecclesia. Ergo linte peccatum Christus suit decretus. Res'. dist. conseq. Christus suil decretus aut e peccatum , actu

Commissum, con . ante peccatum Praevisum, Nego conseq. COD-

stat ex ipso textu Augustini. Ante Peccatum, itiquit , dictum est in Paradiso relinquet homo Patrem et matrem eι adhaerebit uxori suae quod magnum Sacramentiam dicit Aρostolus in Christo et in Ecclesiamrgo ante peccatum actu commissum decretus fuit Chri-Stus, nou vero ante idem peccatum praevisum . quia si non suisset futurum, Christus, vi praesuuiis decreti noti venisset ut cousequenter matrimonium non fuisset signum Conjunctionis Christi cum Ecclesia. Inst. I. Adamus ante suum Peccatum Cognovit mysterium In- Carnalionis; ut iradunt multi Patres cum D. Thom. b ergo ante peccatum sutura erat Inearnatio. Re . nego conseq. Adamus enim potuit illud mysterium cogno were, quia tunc reipsa suturum erat; quamvis non fuisset saturum, nisi in peccatum lapsurus suisset.

Inst. a. Ex D. August Q licet Adamus innocens habuerit co-

, ------------------

75쪽

a Tractatus gnitionem Mysterii Incarnationis, Non tamen sui peccati praescius juit .Ergo Deus Non erat incor aridus, etiam Adamo non peccante. ResP nego. conseq. Ex antecedente bequitur tantum quod Ada- si s in flatu innocentiae finem et motivum Incarnationis ignora ve-

rit; non vero sequitur, quod Deus, Adamo uota Peccante, incarnan indus fuerit. .

objicies. 5. Ille suturus suit, Adamo non peccante, qui est caput

Adami innocentis, immo et Aia gelorum. atqui Christus est caput Adami innocentis, immo et Angelorum, Colossens. a. EFl.ca 3 ut Omnis principatus et Potestatis. Ergo. Resp. dist. min. Christus et caput Adamo innocentis et Angolorum, dignitate et execticialia cono. influau, nego mira. DOD A cnim; quae primis parentibus ante lapsum et Angelis sanctis conecssa si ut, erant dona Dei creatoris Dori autem Christi redemptoris hooc ver-ha: Ioann. De plenitudι ne ejus nos Omnes accepimus, de homini-hus lapsis in lolligi dehin .

Inst. D. Bemardus Serm. 22. in cantica, ait Qui erezit hominem lapsum, dedit stanti Angelo ne laberetur; sic illum de capti. Mitate eruens, sicut hianc a Caytipitare din ndens det hac rationes ilti trique redemptio; soloens illiam et serseans Istum. Ergo Christus fuit caput Angelorum influxu. Resp. dist. conseq. Christus, ut Deus con . ut homo. Nego con seq. solum vult D. Bernardus gratiam Angelo ad hora peccandum, sicut homini ad resurgendum . a peccato necessariam suisSe; at non eodem modo; nec cx meritis Christi, sed ex pura creatoris libera Iliale.

Objicies 6. Deus decrevit Incarnationem propter Suam gloriam

aeternam, nam omnia proρter semet*siam Operiatus est Dominus.

Ergo non eam decrevit propter generis humani redemptionern . ResP. dist. arit. Decrevit Incarnationem propter gloriam stram, tamquam Propter finem remotum, ccinc Proximum, nego, Deus enim incarnalionem, quam ad suam gloriam EX lernam ultimale re fert, proxime voluit propter redemptionem generis humani. Instabis r. In ordinatum est persectius referre ad minus persectum; atqui Incarnatio cst quid persectius redemptione generis humarii; ergo inordinatum est illam referre nd generis humani redemptionem. Resρ. dist. maj. Inordinatum est persectius referre ad minus pei sectum, tamquam ad sitiem ultimum conc. tamquam ad finem proximum prius issicaciter intentum, nego major. et sic ad Cori Sesturtit. Itaque Deus, qui est liherrimus ad extra. potuit absque inordinatione decernere Christum propter rq temptionem generis humani, tum- quam finem immediatum , ordinatum ad suam gloriam externam, quae est finis ultimus omnium rerum. Inst. Ino incitum est magis amare quod est minias amabile; at

qui si Deus Incarnationem ordinavit ad redemptionum hominis,

76쪽

de Deo Incarnato. 73 magis amavit hominem redimendum, quam Christum, licet sitChristo minus amabilis; ergo. Resρ. I. Reiorq. argument. Contra adversarios, Deus Christum in carne passibili ordiu avit ad redemptionem hominis; ergo magis amavit hominem redimendum, quam Christum in carne passibili.

Reyy. nego miti. Amor enim maior, Vel minor, non mensuratur

ex ordinatione unius ad aliud sed ex maiori complacentia, et majoribus donis collatis; atqui Deus multo plus sibi in Christo complacuit, quam in puro homine redimendo, eique multo plura ac maio

Instabis 3. Si Deus incarnatiostem ordinavit ad hominis redemptionem, amavit hominem redimendum ut finem, Clinis tum vero incarnandum ut medium; atqui magis amatur finis, quam medium. ad finem' ergo. Rev. dist. minor. Si medium ametur tantum propter bonitatem snis, cone. si ametur principaliter propter bonitatem suam absolutam, quaesit praestantior bonitale fatiis, nego minor. Deus autem amat Christum, qualenus est medium aptissimum n d redemptionem hominis; verum eum multo magis amat propter eius bonitalcm absolutam infinite praestantiorem salute hominum, ad quam Ordin tur, licet, vi praesentis decreti, Incarnationem non decrevisset, nissi homo suisset redimendus.

Objicies. 7. Si verbum ita propter peccatum delendum Incarna

tum esset, ut eo sublato. Iuuat naturum non fuisset, sequeretur I. Incarnationem esse bonum nobis per accidens conce sum, nimirum

ex occasione peccati: sequerecuo a humani lateid Christi posse laetari de primorum parentum peccato, quod tanto bono quantum , est Incarnalio, occasionem praebuit, linino et gratias agere Adamo de peccato; atqui illa sunt absurda; ergo. ResP. nego Seg. maj. Nam I. quae ex occasione allorius libere et positive decernuntur, noli dicuntur decerni per aceidens eX parte illius, a quo decernuntur; ergo licet Christus non fuerit praedefinitus, nisi ex occasione peccati. suit lamen praedelinitus propter suam expetibilitatem; ergo non per accidens ex parte Dei, sed propter se. 2. Humanitas Christi non potest laetari de peccato Adami, sed de summa Dei in homines charitate qua sola, ex Oe Casioue Pez eali praevisi, motus est ad Incarnationem praedesiuiendam, Sic, enim, Deias dilexit mundum, , iat Hlitam suum unigenitum daret. Unde horum verborum, quae canit Ecclesia in benedictione cerei. Pascalis: O felix cu a, quae talem ac tantiam meruit habere re dem'torem, sensus est quod Adami culpa. ex summa Dei misericordi', homi ut per verbum incarnatum redempto, feliciter cesserit.

. CAPUT II.

- . . - . . m.

Nota I. Μeritum est, Glor Oheris in ordine ad praemium, et duplex est, virum de condigno, alterum de congruo.

77쪽

Tractatus

. Meritum dὲ condigno, est opus bonum , cui stricto iure, Praemium debetur, ita ut sine injustitia negari non possit. Moritum de congruo, est opus bonum, cui, ex quadam duntaxat decentia, praemium debetur. In hoc disserunt, quod ad meritum de condigno requiratur status gratiae ex Parte operantis, et promissio ex parte praemiantis, quod nou requiritur ad meritiam de.coci-

Nota a. Incarnatio considerari potest duobus modis. I. Secundum Substantiam, nempe. prout dicit hypostaticum Verbi cum hu

quod lacta sit ex lati gente , familia , muliere, hoc vel illo tum po-

.. e , ut C.

. Nota 3. Quaestio hic est, utrum Christi humanitas, veteres Pa triarchae et B. Virgo Moria meruerint Incarnationem Verbit quam sequentibus conclusionihus resolvemus. Itaque.

CONCLUSIO I.

Htimanitas Christi, nec de condigno, nec de congruo. meruit Post alicam cum Verbo Droino raritonem. Prob. i. Quia Christi humanitas sine unione hypos latica nun- quam fuit, siquidein in primo instanti suae Conceptionis unita fuit, cum Verbo. iit sides docet adversus Nestorium sergo illam non meruit; alias esteotus esset prior Sua causa. 2. Quia priticipium ineriti non cadit sub meritum : atqui unio hypos latica fuit principium meritorum Christi; ergo etc. Hinc Incarnatio in Scripturis clementiae divitiae unica tribuitur ad Tit. 3. Benignitas et humanitas DPyaruit Salseatoris nostri Dei, non ex ορeribus justitiae quae fecimus nos, sed secundiam suam misericordiam saloos nos fecit. Suffragatur D. August. cap. 36. Enchiridi dicens: Hinc granditer et epidenter Dei gratia commendatur. quid enim natura humatia in homine Christo meruit, ut in unitatem personae unici FLIii Dei singulariter esset absumpta'. . . quae bona ostera PraecesSe runt quibus mereretur iste homo una fieri persona cum Deo' 'Objicies x. Apoc. 5. de Christo dicitur: Dignus est Agnus, qui OccisuS eSt,acciρere piritalem et dioinitatem. Ergo humauilas christi meruit suam cum Divinitate unionem. Resst nego conseq. Neque euim lex tus agit de merito Christi in ordine ad unionem personalem cum Divinitate, sed solum in orditae ad manifestationem suae Divinitatis, id cst, ad gloriam externam, quatenus Christus morte sua meruit, ut suum no DCn. loto passiri i Dibu, cu Itu latriae celebraretur, ut docet A post. Philipp. 2. HumulaWit semetipsiam factus est obediens διsque ad mortem, mori'm ratem Crucis , proρter quod et Deus exaltaoit ilium , et donaMituli nomen quod est super omne nomen, ut in nomine Iesia innue genvsecta ur.

78쪽

. de Deo Incarnaso. 7 Sobjietes 2. Psalin. 56 de Christi humauitate praenuntiantur Oilexisti justitiam, et odisιi iniquitatem propterea ianvii se Detis . Deras tuus, oleo laetitiae Prae Consortibus tuis. Ex quo sic arguo: Uricitio, de qua loquitur Ρsaltes Regius, ost unio hypostatica Divi xii talis cum humanitate; atqui hanc unionem meruit Chri ii huma-Dilus, ut cotis lat ex hac particula causali, Prορ terea; ergo. NesP. I. nego. maj. Nam juxta multos Patres α) per illam unctionem, non intelligitur unio hypos latica sed gloriae quae Christoxesurgenti concessa est in mercedem amoris, quo dum viveret, fla-gorat in iustitiam. ResP. nego min. Particula enim. propterea, non sumitur in hoo extu causaliter meritorie, sed si ualiter. ita ut sensus sit, quod humanitas Christi fuerit uncta di vinitate non quia aliquid egisset istius Dractionis meritorium; sed potius eo fine, ut justitiara diligeret, et omnia Praestaret quae ab eo persecta sunt. Ita D. August. m illum Psalmum, Gregor. Nazianz. orat 36. etc.

Veteres Patriarchae, nec de condigno, nec de congruo merueriant Incarnationem sumptam secundum stafis antiam.

Prob. Veteres Patriarchae nulla ratione meruerunt id quod cui- Iibet merito praesupponitur; atqui Incarnatio secundum Substan. iam sumpta, praesupponitur cuilibet merito: de fide enim est nullum, in statu naturae lapsae , meritum esse, nisi ex meritis Dei i QR rnati; ergo veteres Pair; archae nulla ratione merueruiat Incarna tionem secundum substantiam. Objιcies I. D. Thom. iii 3. quaest. 3. art. ait: Acceleratio Incarnationis potuit cadere sub merito de congruo. Ergo veteres Patriarchae meruerunt de congruo Incarnationem sumptam seculi dum substantiam ab incarnatione sumpta secundum substantiam. D. enim Doctor hic distinguit Incarnationem secundum circum Stantiam temporis, quae secundum have circumstantiam mereri potest de condigno. Resρ. nego conseq. Licet enim D Τbomas illam tenuerit sententiam, dum scriberet in sententias. eam iamcti correxit in sua Sum ma , dicens: Gratia non potest cadere, sub merito. quia esι merendi Princiρium ; tinde multo minus Incarnatio cadit stib murato , Fuia est Princiρium gratiae , secundum illud Ioanu. I. GLaetia et veritas per Iesum Christum facta est. Inst. D. Tho m. in loco citato Summae addit: Ex congruo ια-men meruerant SS. Patres Incarnationem desiderando et petendo. Ergo non correxit priorem sententiam. Reερ. dist. ant. Meruerunt Incarnationem , quoad circumstantiis ut temporis . hoc est, meruerunt a cel rationem Incarnationis. sono. quoad substantiam, nego ant. Alioquiti Divus Thomas sibi οὶ Dise. Meronym. Epist. ιέο. Ambros. in cost. r. ad Ilibr. Diuitiaco by Goral

79쪽

'6 Traefatus Contradiceret, cum paulo ante docuerit Incarnationem esse princi- Pium cuiuscumque meriti, ac proinde ea ni nullo modo cadere saltim eriliam.

Objicies et . Veteres Patriarchae enixissime postulaverunt Incarnationem: crgo arbitrali surit se Posse ea in promereri. Resp. dist. ant. Postulaverunt Incuruationem . secundum illius mysterii ip is revelati accelerationem, con securi dum substat

tiam . nego ant. Quarido enim Moyses dixit Deo . Exod. 4 Obsecro, Domine , matte addit, quem missurus es ; id est,amite quamprimum quem mittere jum flatuisti.

Veteres Patriarcha aliquas Incarnationis circumstantias m ruerunt , non quidem de condigno , sed de congruo. Prob. prima pars. l. Quia Abraham meruit , ut Christus de sua stirpe nasceretur. Geta. 22. Benedicentur in semine tuo , id est, ita Christo ex te ortu rido, omnes gentμs terrae, quia obedisti Ooci meae. I. Quia Daniel , suis precibus ac votis, meruit accelerationem aductilus Messiae : Ab exordio precum tuarum , inquit Angelus, Da P. s. egressus est sermo . . . sest tuaginta hebdomades abbreptatae sunt auster ρορ ututd tuum , etc. Prob. sectutida pars. Quia ad meritum de condigno requiritur ex parte praemiantis promissio, ut si talia egerint, tales circumstantias mererentur ; atqui nulla talis promissio ex parte Dei facta est antiquis Patriarchis ; ergo. Dixi , aliquas meruerunt circumstantia , quia non meruerunt circumstantias Incarnationis , secundum praesens decretum , ne Ceεsarias , .V. g. quod Chri ius nasceretur , quod moreretur , neu Proinde quod mororctur pro nobis licet enim ab his circumstantiis abstrahat Incarnatio . ut decerni potuit, lamen ab iis non abstrahit , ut actu decreta .est. Obiicies. Patriarchae non moruerunt, etiam de congruo, I ano Incarnationis circumstantiam , quod Christus decorum stirpe na Sceretur ; ergo , etc. Prob. ant. Patriarchae non meruerunt circumstantias Incarnaotionis , secundum praesens decretum , necessarias; atqui circum Flantia , quod Christus ex stirpe Dalriarcharum nasceretur , est,

secundum praesens decretum , tieCessaria ἰ ergo . etc. Reν. nego min. Incarnatio enim , secundum substantiam spe

elata , abstrahit ab hac circumflantia , quod Christus ab hac , Vel illa stirpe fiasci debeat, ei ideo sancti Patriarchae illa in potuerulat mereri de congruo , ut de facto illam meruere: valde quippe con gruum fuit, ut Deus illam coti cederet Patriarchis in praemium eo Tum Virtutum , puta , obedientiae , religio uis, etc.

CONCLUSIO IV.

Beata Virgo non meruit dινinam maternitatem de condigno ,

80쪽

do Deo Inearnato. 77. Prob. primet pors: Quia ad meritum de condigno roti uti liue De um inter et B. Virginem pactum de danda illi sua crininie ; at qui Deum inter et B. V irginem nullum tale paclum inici cessit ergo

Dices : D Ambros. α) de Beata Virgine, ait et Quid in singulis immoror , quae digno fuit, ex qua illius Dei nasceretiar. Et de eadem concivit Ecclesia: Ut dignum Filii tui habitaculum effiei mereretur. Ergo B. Virgo meruit , ut fieret Maler Dei. Resy. nego conseq. Et textibus allatis sequitur equidem , quod B. M. V. Lucrit condigne disposita , ut esset Mater Dei, ad quod sussicit ut per gratias et dona Dei ita fuerit pro Paraia , ut , quati intum fert conditio creaturae , decenter maternitatem recipei ei ; sed nulla ratione sequitur , quod de condiguo di suam maternitatem

meruerit.

Prob. secunda pars. Beata Virgo aliquo merito meruit maternitatem ; ergo inerito saltem de congruo.

Prob. isnt. i. Ex ipso B. Virginis Cantico , Luc. a. Quia , inquit , revexit humilitatem ancillae suae ; quorsum autem Deus 'respexit humilitatem B. Virginis , nisi ut illi concederet matertii-

alem , propter quam eam Bealam omnes nationes dicturae essent: Ecce enim ex hoc beatam me dicent omneS generat Iones. Ita sensit Ecclesia , quae sic B. Virgini congratulatur , Quia quem meruisti Portare , resurrexit, et C.

Prob. u. ex Patrib. D. Hicron. ait: Propono tibi B Virginem , quae tantae ext ιιit puritatis , ut Mater Domini esse me

reretur.

D. August. c) Concipere meruit et parere eum , quem constat nulliam habuisse peccatiam. S. Gregor. in lib. I. Reg. cap. I. Meritorum perticem , inquit, . usque ad solium Dipinitatis erexit. Sol ntiar Objectiones. objicies. I . Beata Virgo non potuit mereri malernitatem, quin simul meruerit Incarnationem; atqui Incarnationem mereri non potuit ; ergo nec maternitatem. Res'. dist. maj. Non potuit mereri maternitatem Dei, ante decretam Incarnationem, nisi meruerit etiam Incarnalio hem ; conc. Non potuerit mereri maternitatem Dei, ex hypothesi iam deerctae Incarnalionis, nego maj. potest autem Intellisi ante dec rotam In- Carnationem, quam decerneretur haec , vel illa mater. cum id ita sactum esse non repugnet, ac proinde mat*rnitatem huic, aut illi ,

intuitu bonorum operum, Concessam esse.

Inst. I, Qui meretur aliquid , meretur quoque quod illud consequitur; atqui Incarnatio sequitur maternitatem; ergo, etc. α L. a. de Virginibus. ' D L. a. Epist. ΓΤ. ad Eustochium. γ L. de natura et gratia, cap. 36. Diqiii eo by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION