장음표시 사용
81쪽
Resρ dist. min. Incarnatio sequitur maternitatem, in Fnere eos
siderniam, conc. Hauc aut illam numOTO materilitatem, rimo Orin.
Tam Deum venturum in carne passibili. dicit quidem euin ex ali- una matre nasciturum esse, sed non cx hac aut illo: quare posito decreto quod veniat Deus in carne passibili, ct nascatur ex matre, datur adhuc huic, aut illi matri, Iocus Promerendi, ut ea se potiusquam ux alia nascatur. Inst.2 Incarnatio dicit hanc numero carnem assumi ergo sequitur hanc numero maternitatem. Res'. nego conseq. Nam haec caro non est necessario huius ma-
ris. Itaque, praevisis meritis B. Virginis, cogitandus est Deus ita disposuisse causas naturales ut sub forma purissimi ejus Sanguinis esset pars illa materiae, ex qua Christi corpus formandum esset; et quamvis merito non daretur, quod B. Virgo talem habuisset materiae partem, tamen ea obtenta, Deo sic causas naturales disponente, cogitari adhuc possit obtinuisse suis meritis, ut ex illa materiae pario Christus nasceretur. Objicies a. B. Virgo ante omne meritum electa est, ut esset Maater Dei; ergo maternitatem nou meruit.
Resp. X. go. Ant. Cum D. Ambros. Episl.8a. Quid loquar quan-ra sit Mirginitatis gloriae, inquit, quae meruit a Christo eligi, ut esset efiam corporale Dei templum' Ergo electio non cxcludit omne meritum,
Inst. Scriptura sacra gratiae adscribit, quod B. V.Christum conceperit. Lucae, I. Ne timeas, Maria, inpenisti gratiam apud Deiam Ergo divina maternitas merito tribuenda non est. Rem. nego conseq. Ut enim quid tribuatur gratiae sumeti quod eius meritum pendeat a gratia, quo sensu pila aeterna dicitur gratia Dei, licet cadat sub meritum. Instob. 2. Gratiae singulares . quibus comulata fuit B. Virgo , ei concessae sunt intuitu materni latis divinae ; ergo cum illae gratiae ei omnino gratis concessae suerint, gratuita quoque debuit esse maternitas divitia. Resp. dist. am. Intuitu maternitatis decernendae propter merita, ad quae dispotiere iur per illas gratias: cone. iii tuitu maternitatis iam decretae absolute, nego ant. Equidem B. Virgo, a primo suae conceptionis instanti. eximiis gratiis ac privilegiis suit praeventa. quibus, per nobiliores omnium virtutum actus, correspondens , non solum condigne suit disposita , ut esset Mater Dei, sed etiam meruit de congruo divina in illam maternitatem: congruum enim erat, ut Deus intuitu bonorum Operum sanctissimae mulieris , illi concederet materni latem. 'Obietes. 3. Omnia merita B Virginis landata suere in hoc numero Christo, ex hac numero Matre genito, ergo merita B. Virginis non Praecesserunt mater uitalem, quae cousequenter non cecidit sub meritum.
82쪽
de Deo Incarnato. 79Resp. dist. an . Fundata suere in iis c numero Christo, ex hac numero Matre genito speciscati e , id est, clui genitus est ex hac Matre, conc. ex hac numero latre genito reduplicatioe, id est, quatenus ex hac Matre genitus est ἰ nego ant. Dam licet nulla D. Virpinis merita fuerint, nisi ex illo, qui est Filius huius Ma iris, tamen non fuerunt ex illo. quatenus fuit Filius hujus matris ; quod enim Christus ex hac numero Matre natus sit, Doti suit circumstatilia necessaria ad merendum; prius enim Christus cogi latur nasciturus ex aliqua Matre , quam ex hac numero Matre.
De quidditate Incarnaliouis. Nota: Cum Incarnatio nihil aliud sit essentialiter quam unio hypostatica naturae divinae simul et humanae in una Verbi persona,ngemus hic, I. De persona assumente. 2. De natura assumpta. 3. De utriusque unione hypostatica, triplici capite.
Nota I. Scholastici varias hic congerunt quaestiones de possibili'
v. g. Utrum plures personae unicam humanitatem assumere possint, Mirum uti a persona possit assumere plurzs humanitales sim uir u
trunt Pater et Spiritus Sanctus tam potuerint in cartiari quam Filius' utrum Persona divina possit assumere naturani Angelicum' Communis est sententia. illa omnia fuisse possibilia , quia nulla ex parte implicant. Verum jam non semel monuimus, salis otii no- his, non esse, ut ita hujuscemodi otiosis quaestionibus de Possibili immoremur; liaque: Nola 2. Error fuit Sabellianorum, Patrem, Filium. et Spiritum Sanctum inter se non dis lingui, nisi Domine tenus el penes quasdam temporarias eiusdem realiter personae lanctiones: ex quo sulso principio concludebant, Filium non potuisse re ipsa incarnari, quin Pater, et Spiritus sanctus simul cum eo incarnarentur ; unde Patr*assiani dicti sunt; contra quos .co No Lus Io. 'Sola Filii persona n. ttιram humanam assumpsit. Est de fide. Prob. I. Ex Scriptura, quae auu . I . expresse asserit Verbum Ηἰ vinum in ear alum esse. Verbum caro factum est, et habitaoit in nobis; vultibi autem id de Patre aut Spiritu sancto amrmat. Immo Filius declarat se solum suisse incyrtiatum tum de Patre dicit, Pater major me est; neque enim minor est Patre, nisi ratione humanitatis assumptae.
Prob. a. Ex traditione perpetua Ecclesiae, quae in omnibus suis
83쪽
Bo . Tractatus Symbolis, Apostolico, Nicaeno. Constantinopolitano, Incarnatio.
nem soli Filio tribuit: Conoeytus est de Sρtruo sancto. natus eae muria Virgine. Et homo fietus euet, etc. Et quae Patri passianos, tamquam haeretico . anathemale profligavit. Solountur Objectiones objicies r. Una persoria non potuit sine alia incarnari; ergo non sola persona Filii humanam Daturam assumpsit. Prob. an . Opera ad extra sunt communia toti Trinitati; atqui Incarnalio est opus ad extra; ergo. Resp. dist. m . Opera ad extra, qualenus sunt actio, con . quatenus sunt terminus illius actionis , nego maj. Itaque in In artiatione duo sunt distinguenda , nempe actio perquam assumpta eι thumanitas, et terminus illius actionis. Actio, communis est toti Trinitati, quia procedit a potentia et virtute , quae tribus personis communis e t. Terminus vero illius ne lionis . particularis est Filio , quia pendet a subsistentia , relativa . quae singularis est personae verbi, ut docet Concilium Toleianum V Ι. his verbis: Cum lota eooperata sic Trinitas ad formationem susceρli hominis, quoniam inseparabilia sunt opera Trinitalis . solus Iamen Filitis suscepit humanitatem in singularitate Personae non in ianitate dioinact ua-ttirae , id est, in eo quod prostrium est Stii, non quod commune
Inst. Atqui Incarnatio , quatenus est terminus actionis incarna' tivae , est communis toti Trinitat; ; ergo, etc. Prob. siabs. Termixta te est agere; atqui ex dictis notiones ad extra sunt communes toti Trinitati; ergo incarnatio, qualenus est te minus , communis est loli Trinitati. Resρ. dist. maj. Terminare est agere , grammatim , conc. est Bgere , physice , nego mai. Itaque terminare nihil aliud est physice , quam esse terminum , quost actio tiem non importat: quis enim dicat parietem agere , quando potentiam alicujus visivam termina tyobjicies. I. Una persona non potest videri intuiti ve absque aItera ἰ ergo nec potest incarnari sine altera. Resp. nego conseq. Disparilas est , quod essentia divina, quae est primarium Iisionis inlullivae objeclum, identificatur tribus per insonis , et consequenter non pol est sine illis videri inluttive ; e contra tres Personae a se invicem realiter distinguntur, ac proinde terminatio humani latis , quae est essectus relativus, potest prodire ab
una persona , absque eo quod prodeat ab aliis. Inst. Natura divina est communis tribus personis ; atqui , tu xta D. Damascenum citatum a Div. Thoma, a tota natura divi
84쪽
de Deo Incarnato. 81Resp. dist. min. Tola natura divina est incarnata, mediale, conc. Immediate , n o min. Neque enim unio facta est in natura, sed in Persona . qua mediante natura dicitur incarnata; est ergo incarna- έα , inquit D. Tho m. ratione Personae ad quam terminata est uiariis , non autem Prout communis est tirabus personis. Dicitur autem tota natura dioina incarnata . non quod sit incarnata in omnibus
personis, sed quia nilial deest de perfectione dipinae naturae, peris
Objicies. 3. Assumptio hominis , quae si per gratiam, est communis omnibus personis ; ergo et ea quae sit hypostatice. Respond. nego consess. Nam assumptio quae sit per gratiam ado .ptionis terminatur'ad quamdam participalionem divinae naturae secundum quamdam assimilationem ad bonitatem illius , juxta illud a. Petri I. Ut dioinae consortes naturae , etc. et ideo hujus modi assumptio communis est tribus personis, et ex parte princia pii essectivi , et ex parte termini et sed assumptio . quae fit hyposta lice , licet sit communis ex parte principii, non est tamen commutiis ex parte termini, de facto enim terminatur ad uuam hypostasim. Ila D. Thom. ad 3.
Nola: Cum natura humana duabus partibus essentialiter cω-glet, corpore nimirum et anima ; ideo . maioris elaritatis causa , de introque , et de naturae humanae desectibus sigillatim agemus, triplici quaestione.
De eorpore a Verbo disino assumpto. . , Nota. I. Circa corpus a Verbo divino assumptum vario erraverunt Haeretici I namque. . Simon magus , Menander , Saturninus , Basilides, Marcion, Manes , etc. docuerunt corpus Christi , Don fuisse verum corpus carneum , sed apparens tantum , et phantasticum. a. Valentinus , Apollinaris et Apelles . doenerunt corpus Christi non fuisse terrenum ex carne B. M. Virginis sermatum, sed suisse e caelo delatum , et per uterum Virginis, tamquam per canalem , transmiSSum.
Nota. 2. Controvertitur inter Chalolicos , utrum Verbum imia mediate assumpserit dentes , ungues , capillos, tres humores , et maxime sanguinem , quam controversiam , post debellatos Baer licos , dirimemus. Itaque :c Ο N C L D s Io I. Verbum dioinum, Meriam et reale corpus assumpsit. Est de fide. Prob. i. Ex Scrip. Iann. a. Verbum caro facium est. Luc.
85쪽
8x Traetatus ult. Videta manus meas et pedes , quia ipse sum t palpate et pia
dete . quia Spiritus carnem et ossa non habet, sieut me pidetis habere. Ex quibus sic arguo: qui habet carnem et ossa , verum et reale corpus habet, et nou corpus phantasticum ; atqui Christus carnem , et Ossa habeti ergo, Prob. a. Verus homo habet verum corpus reale; atqui ex Scrip. Patribus et Conciliis. Christus est verus homo ; ergo . etcProb. min. l. Ex Scrip. Joailia. 8 Quaeritis me interseere, fi minem qui Oeritatem lociatus sum Mobis. Prob. min. a. ex Patrib. S. Athanasius, lib. de Dearnat. co
tra Apollinarem: Perfectus Deus, inquit, et perfectus homo Christus S. Gregor. Naziana. in ora l. de Nativitate Christi, ait: Ipsa
Dei Filius .... humana omnia, exeeplo pecealo, suscepit. D. Augustin. Epist. 3. ad VuIusianum, dicit Christum esse aequalem P tri secundum disinitatem . minorem autem Patre secundiam camtum, hoc est, secundiam homιnem. Ergo Christus est verus homo.
Prob.min.3. Ex ConciliisGeneralibus Nicaeno I. Incarnatus est, Filius Dei , et homo faetias est. Costantinop. IV. Ael. Io. Conin lemur unicum Dei Versum incarnatum ; et factum fuisse pro ternos. βecundiam nos .... duplicem docentes unum eundemque Christum et Dominum , Deiam sellieri perfectum , et huminem stem
Confrm. Ex D. August. qui, lib. 83. quaestiorim , quaeat. 4. sic premit phantasiasias: Si phantasti moti corpus Christi, ergo fefelliι Christias, et si fefellia , peritias non est: est autem Me ratas Christus e non igitur eorρωs Christi phantasma fuit; alioquin esset dicendum quod ejus natioitas ex Virgine, passio, mors, et resurrectio fuisset solum quid phantasticum et imaginarium. Quis autem hoc dieat sine haeresi et impietate ' nam si Christus Mere non resurrexit 3ιe ut et mors ejus sit phantastica d igitur inariis erit praedicatio et Ides nostra , inquit Apost. I. Cor. I S. et
Wito Christi perpetua selio fuit, et perpetua illusio et deceptio. Soluuntur Objectiones. Obiicies. i. Chrisius, Philipp. a. dicitur, in similitudinem hominum factus. Ergo non habuit veram caroetu, sed apparentem et phantasti m. Resp. nego conseq.Nam illa similitudo phantastica non est, sed vera et naturalis , qualis est inter individua ejusdem speciei, sic homo est similis homini. Bine Apostolus subjungit: Factus est obediens usque ad mortem; homo vero, nisi verum corpus habeat,
Inst. i. Quando , Rom. 8 dicitur et Misit Deus Filium suum in similitudinem earnis peccati, illa similitudo non est vera et naturalis , sed tantum exterius apparensi ergo quando Christus dicitur
86쪽
ι de Deo Incarnato. 83 in similitudinem hominum factus, illa similitudo est externae tam
Rev.nego conseq. Disparitas desumitur ex ipsa Scriptura, quae, euin dicit Christum missum fuisse in similiIudinem carnis Peccari , sussicienter declarat illam similitudinem esse lantum quoad exter Dam npparentiam, asserendo Christum esse Sanctum, et ab omni, vel minima , peccati umbra immunem. Luc. I. Quod nascetur ex te sanctum , pocabitur Filius Dei. 2. Cor. 5 Qui non noMerat neccatum, Pro nobis Peccatum iecit, hoc est poenas peccati tulit. Cum vero dicit Christum in similitudinem hominum esse factum , nul- Iibi innuit illam similitudinem esse tantum externae appareuliae , econtra declarat illam similitudinem esse veram . realem , et natum ratem , cum ubique asserat Christum esse verum hominem, I. Timoth. I. Untis mediator Dei et hominum . homo Christus Iesus. Inst. a. Atqui Scriptura susscienter declarat se loqui de simili- tudine quoad externam tantum apparentiam i ergo. Prob. subsumpt. Scriptura addit : Et habitu inpentus ut homo. Atqui habitus externam speciem significat cum exclusione substantiae , idque innuit particula , ut ἰ ergo. Re3ρ. dist. min. Habitus , sumptus pro vestimento , conc. sum P tus pro figura, nego minor. Porro hic habitus sumitur pro figura, Unde translatio Erasmi Rotero dam. habet: Et Mura repertus ut homo. Figura autem per se realitatem non excludit a subjecto iuquo reperitur : sic licet nihil magis sit simile , quam ovum D Vo ,
non sequitur ovum non esse realiter ovum.
Inst. 3. Particula , ut , in hoc lextu , est nota merae similitudinis , non autem veritatis ἱ ergo realitalem excludit. Res'. nego ant. Particulae enim , Ut , Melut, quaal , etc. non excludunt rei veritatem, sic Christus , qui I. Ioann. V. I 4. dicitur , quasi Unigenitus , Vidimus gloriam ejus, quasi Unigeniti a Patre. Dicitur absolute Unigenitus vers. IB. Unigenitus Filius ,
qui est in sinu Patris . ipsa enarrapit. Obicies. 2. Apostolus a. Cor. 5. ait: Et si cognopimus secundum carnem Christum, sed nunc jam non nopimus. Ergo Christus
ReSρ nego conseq. Alias sequeretur nullum hominem habere veram carnem , cum Apostolus dicat, Neminem nopimus secundum carnem. Sensus ergo est, Iicet olim pluris fecerimus Christum habere pro consanguineo, nunc mortui veteris vitae assectibus , augustius de eo sentimus , nec amplius eum novimus secundum carnem , sed , secundum spiritum , ut auctorem omnis gratiae et Salutis , qualem eum toto orbe praedicamus.
Objicies 3. Apparitiones An elorum iri velori testamento, quae fuerunt signa apparitionis Christi, non suerunt secunduna corporis Veritalem ergo cum signa respondere debeant signatis, Christi apparilio in carne non fuit secundum rei Veritatem. ,
87쪽
Reςρ. nexo conseq. Apparitiones enim illae debuerunt esse quoad similitudinem , non quoad rei veritatem ; alias , ut docet D. Damase. I. 3. c. 26. iam non serent signa sed res ipsae. Praeterea ex Coloss. a. quae contingebant in veteri testamento, erant umbra su lurorum; ergo a'parilioties debuerunt esse secundum apparentiam, eum apparitio Filii Dei in mulido ὲ secundum corporis veritatem
seri postea deberet . . .. . t ... I ri.
Inst. Scriptura apparentes Angelos non minus homines vocat, quam Christum, atqui lamen noti itide sequitur eos fuisse veros h
mines; ergo Dee Christum . . .. .
Resy. nego conseq. Disparilas est, quod Scriptura nihil adscri-hit illis Angelis, quod sit proprium veri hominia , econtra multa Christo attribuit quae soli vero homini convenire possunt, V. g. Conceptionem et Nativitatem ex Virgine, passionem , mortem et
Verbum dioinum earnem e caelo non detulit, sed eam sumpste eae Maria Virgine. Est de fide. Prob. I. Ex Scriptura, Lucae I. Angelus ad Mariam dixit: Quod nascetur ex te sanctum, pocabitur Fului Dei, Bom. i. de Christo dicitur : Qui faetias est ei ex semine DaPId secundum carnem. Et Galat. 4. Misit Deus Filium suum, sanctum eae' muliere. Atqui quod natum est ex muliere, quod tactum est ex semine David, ve-Tum corpus habet terrenum, et non e caelo delatum. Ergo. Prob. a. Ex Conciliis Generat. et speciatim Ephesino, in quo approbata est S. Cyrilli Epistola ad Nestorium, in qua dicitur: Non dubitariant f Sancta P P. sacram Virginem De*aram appeDIare.... quod sacrum illud corpus anima intelligente perfectum, ex
objietes Apostol. I. Corinth. 15. Christum Adamo opponens, aite Primus homo de terra, terrenus; secundus homo de caelo, cω- Iestis. Ergo Christus habuit corpus caeleste. Re . nego conseq. Christus enim non dicitur homo caelestis, quod habuerit corpus caeleste, sed quod substiterit subsistentia Ver-hi Divini.
Inst. Corpus'eaeleste omnium praestamissamum est, ergo Deo est tribuendum. . t. Reερ. nego conseqmam ad maximam Dei gloriam pertinuit, ut corpus infirmum et terretium ad sublimitatem omnium maximam eveheret. eo N c L u s I o)III. Verbum Dirinum immediate a sum sit dentes,ungues. eastiuos, tres humores et maxime sanguinem. Est commuius contra Dura
dum, iu4. dist. Io, quaest. I. et Frauci cum Matronis, dist. 44.
88쪽
de Deo Inoaruato. 85 Prob. I. generaliter. Verbum immediale assumpsit quidquid ad
naturae humanae persectionem et integritatem pertinet ; atqui deu- es, ungues et capilli, ad naturae humanae perfectionem et ornatum Pertinent; tres Vero humores, et maxime sanguis, ad ejusdem Integritatem spectant ἰ ergo. .
Nec obstat, quod Verbum immediate non assumpsit lacrymas, sudorem, sputum. et Dis p r 'sι enim ratio; nam lacrymae, SudOTes,.s Pulum, etc. Sunt pura e Crementa, nec Per se requiruntur ad Naturae humanae constitutionem et integritalem cum non sint quH1Permanens in homine, sicque non habeant locum in Beatis; at Verodentes, ungues capilli, et humores, ad perseolam corporis humani Constitutionem, et naturae humanae integritate ui. xequiruntur, actSunt quid in homin8 permanqua, sicque locum babeut in eatorum corporibus gloriosis; tergo lProb. specialiter de sanguine; I. Ex Scriptura Hebr. I ergo Pueri cum unica Merum carni et sanguini, et ipse similiter Par ricipaseit eisdem, scilicet per unionum hypostalicam , ut explicδt Sanci. Cyrillus, L. defde ad Reginas dicens: Verbum ex Deo factum eSι Particeps carnis et sanguinis. Ergo cum caro immediateranita sit, idem de sanguine; de quo, aimili modriloquitutum ApDStQ- Ius et Cyrillus, sentiendum est. Prob. u. Quia eadem Scriptura declarat nos per sanguinem Chri sti redemptos fuisses. Ρeti l I- Non corruptibilibus avno ei argeα- is redem Pti . . . sed pretioso Sangiatne quasi Agni immaculati Christi. Ilino Clemens VI. αὶ tu fert, unica gutiam Sanguinis Christi, Propter unionem ad Verbum sussicere potuisse pro redem Plio De Se
Objiciest Subsistentia Verbi supplevit solum subsistentiam humanam; atqui subsisterilia humana non terminat sanguinem Proxime ; ergo nec subsistentia Verbi. E. ReSP. nego min. Nam subsistentia humana omnes naturae humanae partes etiam integrantes, terminat; atqui sanguis est pars naturae humanae integratis, pertinens ad naturalem constitutionem, immo et conservationem hominis : ergo. Inst. Subsistentia humana cum natura , quam terminat, Personam constituit ; atqui non cous lituit personam cum Sanguine i er go Sanguinem non terminat. Res P. dist. maj. Cum natura totali , quam terminat , Personam Constituit , conc. cum natura partiali, nego maj. Porro Sanguis, sicut Corpus, et anima separatim, sunt naturae partiales, quae Per Bonam non constituunt, nisi uniantur.
89쪽
De anima a Verbo Dirim a13timstra. Nota. Haeretici, alii animam, alii facultates animae Christo denegarunt ἰ namque :r. Ariani docuerunt verbum carnem assumpsisse absque unima , cujus vices obibat ipsum mel Verbum. Auguri. haeresi 49. laocque docebant, ut ipsi met Vcrbo mortem et passionem adscriberent. a. sollinaristae , animam quidem a Verbo assumplam admi inserunt, sed quae Verbum haberet pro mente. 3. Mono the litae . quorum duees merunt Cyius Alexandrinus , Nacharivs Antioehenus, Sergius Costantinopolitanus et ejus in Se de Costantinopolitana successores Pirrhus et Paulus , et tandem Theodorus Pharanitanus. docuerunt Verbuiu Divinum voluti talem humanam nou assumpsisse, ac proinde unicam Voluntatem , eamque Divinam , in christo admittebaui; contra quos :
Merbum assummit Meram animam humanam. Est de fide contra
Prob. 2. Ex Scriptura , Io : to. Christus ait : Ego Pono aniamrem meam , ut iterum sumam eam, in Resurrectione. Nemo tollit eam o me ; sed ego pono eam a me iρso , et potestaιem habeo νο- . nendi eam, et uerum sumenvi eam: Atqui illa anima, quam Chri- tua Poteat ponere , et quam , semel demassam, potest iterum sum re , aut duDie non est ipsa met Divinitas , quam Christus nunquam dimisit, cum non distinguatur a persona Verbi λ ergo est vera anima humanu. a Probat. a. Ex traditione . cuius testes sunt, Div. Athanas. In Symbolo, abi Christus dieitur, perfectus Deus, et perfectus homo, ex anima raιiouuli , et humana carne subsistens. Et D. Aug. mPist. 87. ad Dardan . Ouaero , inquit, quaemadmodum accipias hominem Christiam : non utique , sicut quidam haeretici , Vembum Dei et carnem , hoc est, sine anima hianiana , ut Verbum esset pro anima ; ergo. Ob eiunt Ariaui; loca, in quibus anima Christo tribuitur, metaphorice sunt intelligenda i ergo Christus non habuit veram ani mam humanam. Prob. ant. Hic textus Isaiae 1. Kalendas Destras et xolemnitates oestras odisit anima mea , metaphorice est accipiendus; ergo. μερ. nego conseq. Disparitas est, quod Scriptura voteris testu menti . cum Deo animam tribuit, non ei tribuit historice assectio-ries quae Sine anima esse non possunt, e contra ostendimus. inquit
D. Aug. Lib. J3. quae liouum, quaest. do. Per innumerabile4 ἰο -
90쪽
de Deo Incarnato. 87cos Eoangelieae Scriptrarae narratum de illo Cthristo ab Eoangelistis , quod in his assectionibus fuerit , quae sine auιma esse non
POSSunt . . . . et , miratus est Iesus . et . iratus, et Contris talus, et, exhilaratus , et multa alia innumerabilia : sicut etiam illa gnae Conjucta sim tiι ossicia et corporis et animae ostendunt : sicut sunt
quod , esurivit , quod . dormivit , quod , ta liga ius ab itinere so-
dit, et alia hujusmodi. c. Instant. I. Ei iam in veteri testamento varii in olus irae, et laetitiae, etc. Deo tribu uritur, Deo ideo corasequeris ebl Deum liabuisse a Dimam ; ergo licet Christus illas assectiones habuerit, non sequitur quod animum vere humanam habuerit ResP. nego conseq. Dis pallias en m est interea quae dicta sunt Prophelice . et ea quae dicta svul historice, quod illa figurale, ista Vero Secundum rerum proprie talem accipienda sint. Ut docet D. August. ibidem: Dicta sunt enim illa, in luit. Propheticis imaginarionibus , non narratoria manifestatione: nam et membra Dei dι-cta sunt, et manus , et pedes, etc. Et quemadmodum ista non indicant eum habere corpus , sic nec illa animam, Quemadmodum autem narratur aliquid, ubi nominuta sunt manus Christi, et ca Put, et caetera quae indicant ejus corpus et Ita etiam, quae de a-nι mi offectionibus eodem narrationis tenore nominata sunt, indicant otis animam. Instant. I. Si Christus assumpsit animam , luerunt in eo tres Substantiae , nimirum Datura divina . corpus, et anima ; atqui hoc falsum est, ut docet Div. Damascenus, Lib. 3. de fide, c. I 6 Ergo. Res'. dist. maj. Fuerunt in Christo ires substantiae quarum duae Sutit Partiales, conc. totalus, nee o mar. Quamvis itaque possit dici. quod sitit tres sub lati ine in Christo, ut docent D. Berti ard. Serm. 4. in vigilia Natalis Domini : In hac syeciali commixtione , inquit, Trinitas est in substantiis, unitas Mero in persona. Et Concit. Toletari. XV. probat in Christo suisse tres pubstantias et duas naturas ; alia meri ab hac loquendi formula communiter abstinendum Est, et duac solum substari liue persectae ei totales in Christo poneridae , natura divitia, nimirum, et humana, ex qMibus Christus Pro Time compositus sucrit , siquidem corpus et auima unica in ualu
Verbum assumpsit animam mente praeditam. Est de si de contra Apollinarem. -
Prob. I. Ex Scriptura, Isaiae 5 a. de Christo dicitur: Eeeελ- felliget Puer meus, in quem locum S. Fulgentius, de fde ad Petrum, cap. 24 ait: Fιrmissime lene, et nullatenus dubites, Christum Filium Dei habere peram nostri generis carnem, et animam rationalem.