Acta et decreta synodi dioecesanae Pistoriensis an. 1786. Pars 1. 2. Pars 1. complectens acta et decreta. 1

발행: 1789년

분량: 365페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

o Neeessitas ministerii Sacerdotis proponetur , o ut Sacramentum completum perfectumque sit, et is quod intercedat discrimen inter iustificationem iais Lege gratiae , et Lege scripta; is Inde quaedam regulae practicae et distinctaeo deducentur. Dis postea sermo fiet de peccatis , a quibus si Christianus absolvi potest, et debet; is si De Consessione, et de huius Sacramenti forti m a s is . is Denique de Indulgentiis, de Casibus rese

is vatis , de excommunicationibus, et suspensione. ,, De Extrema vero Unctione expendetur pri-u mo, utrum Uerum novi Foederis Sacramentum sit.

se et simul de ipqius institutione disserendum erit. vis Inde transitus fiet ad explicandam huius Sa.

is cramenti naturam , essentiam, effectus , et necessi. si talem. Dis Tertio determinabitur ipsius Μinister , et is tempus eidem recipiendo accommodatum. iso Postremo disseretur de obligatione et offiis eiis Parochi, dum infirmis adsistit. - - . Quod ad ordinem spectat , agendum erit deis huius Sacramenti institutione . Sermo deinde ii is bebitur de antiqua disciplina in sacris Ministris eliis v gendis, sive quod pertinet ad dotes in ordinandi reis v quisitas, sive quod pertinet ad titulum ordinationis. v et bonorum ecclesiasticorum distributionem. Mis Tum de causis, ex quibus orta est supra- is dictae disciplinae Prolapsio. D. Adiumenta ad eam restituendam aptiora pr π ponentur, quae ad singula indicata capita reserum

is Hinc agetur de examine Clericorum, de ti- is tuto ordinationis , et de Beneficiorum Collati

162쪽

SESSIO IV. Iss

is De impedimentis canonicis, et de obligati is ne Pastorum circa populi instructionem, et alia

is munera Pastoralia . seis Tandem ad Matrimonium quod pertinet, . de ,, ipsius institutione disseretur, eodem in Singulis tri- ,, bus statibus considerato , per quos humanum genus

- Ηinc cum fuerit con stitutum, in Lege Evan- ,, gelica Matrimonium et contractum esse , et Sa. Cramentum a Iesu Christo iustitutum , circa pro-- prium ipsius ritum sententia nostra eXponetur. δε- Expendetur deinde quomodo spectare possitis ad Principes ius apponendi matrimonio impegiis menta, quae dirimentia dicuntur, et quomodo is Tridentini Canones intelligantur , qui de iisdemis impedimentis agunt. A UA Hoc viam nobis aperiet ad Piissimi , ac Sa- is pientissimi Principis nostri mentem sectandam , , , quam in aliquibus ex s7. articulis ad Episcoposse magni Ducatus transmissos e PresSit . Notatis postea contrahentium dispositionibus is et muneribus omnia concludentur indicando , si quaenam esse debeat Parochorum sollicitudo, ne se occasione Matrimonii iura naturae , et civilis So- is cietatis violentur, finesque obtineantur a Iesuis Christo propositi, cum illud ad Sacramenti di se gnitatem elevavit A. Patres , uti in antecedentibus Sessionibus fecerant , consilia et observationes suas cum Promotore communicarunt, ut in Congregationibus intermediis expenderentur : factoque tunc silentio primus a Secretis Consuetum ordinem servans, Sessionem U. hisce verbis indixit: si Illustrissimus et Reverendissimus noster in, Christo Pater Scipio de Ricciis Pistoriensis et Pra-

163쪽

is 6 SESSIO IV.

is tensis Episcopus huius S. Synodi Dioecesanaeis Praeses octavam horam matutinam proximae dieiis Lunae a 3. Septembris pro futura Sessione assi- is gnat. Vos omnes, ut interveniatis, exhortamur . se non tantum ut res in hac Sessione propositae reis Solvantur , quantum ut de iis agatur, quae adis publicas preces pertinent , ad vitam et honesta. M tem Clericorum, ad methodum Collationum Μο- is ratis Theologiae, et ad aliquas supplicationes R. is Principi exhibendas . D

Huic Sessioni interfuerunt a Parochi ars Capellani Curati - - - - 14 Canonici is 14

164쪽

DE SACRA ΜENTIS IN GENERE.

x uit quovis tempore necessaria Religio, quae per quaedam sensibilia signa hominem ad Creatorem suum erigeret, et in rerum invisibilium contemplatione detineret ; siquidem verissime docet S. A gustinus , in nullum nomen Religionis seu verum seu falsum coadunari homines posse , nisi aliquo signaculorum vel sacramentorum visibilium consortio colligarentur . et eandem Se profiteri Religionem mutuo ostenderent. Hoc Vero post Adae lapsum longe magis necessarium fuit . Amissa primaeva imnocentia, Illaque Interna iustitiai quae illum in statu felicitatis et pacis constituebat , aliis adiumentis signisque indiguit, quae ipsum in pristinum sanitatis statum aliquo paCto perduCerent. II. Haec signa seu Sacramenta quae praeter id , quod sensibus. exhibent, in mente excitant id am alterius rei, quam repraesentant, fidem in Christum Mediatorem respiciebant, eum qua illius, quam nobis statuto tempore promeriturus erat, hasti tae promissio coniungebatur. Hinc evidens est haec sacramenta esse debuisse signa promittentia Salvat rem , et salutem , quam ipse erat allaturus .

III. Hinc et illos veri Dei cultores , qui ante

165쪽

Iegem scriptam vixerunt, aliquod habuisse signum sensibile non dubitamus, quo spirituali filiorum suorum saluti consulerent, iisque fidem in venturum Mediatorem, cui soli adneκa erat iustitia , applic

rent , credentium soci mali coiiiungerent, et ad divinas promissiones pertinere demonstrarent.

IV. Hoc signum, quo fidem in Mediatorem profiterentur , in lege per Moysen Hebraeis data

apertius a Deo determinatum praescriptumque fuit, immo et alia sacra signa , aut sacramenta ab ipso Deo fucte superaddita, ut membra , quibus Hebraicus Componebatur populus , inter se sortius colligaret, distingueretque ab Idololatris , et per quae fides in Christum futurum Reparatorem clarius, et distinctius exprimeretur.

V. Cum vero haec omnia in Mosaica lege a Deo instituta Sacramenta, ad Iudaici populi statum

proprie spectarent, cui iuxta S. Paulum quaecumque contingebant, figura erant et umbra futurorum in temporum plenitudine: ideo illorum vim et effica. eiam in eo dumtaxat sitam fuisse credimus, ut fi dem in hunc futurum Reparatorem, Per quam Solam iustitia poterat obtineri, protestarentur, et eXcitarent, Ut quam ipse allaturus erat, gratiam praefigurarent, et quae complenda erant mysteriae, imprimis passionem , mortem, et resurrectionem Redemptoris prae-

Munciarent. Quae quidem futurorum imagines Cum omnes fuerint adimpletae, et adveniente Christo gratia data fumAt mundo , credendum consequitur , sicuti et revera credimus , huiusmodi sacramenta sublata fuisse et abrogata. VI. Cum Ecclesia tamen Catholica profitemur, alia iis suffecta fuisse ab ipso Iesu Christo numero quidem pauciora , sed observatione faciliora, utili- tape meliora , virtute praestantiora , quae pariter Fb gna

166쪽

gna essent publica , et sensibilia , per quae omnia magnae huius Congregationis , Ecclesiae scilicet . membra simul colligarentur . sacraque Iesu Christi Capitis nostri militia initiarentnr ; quae a Deo

compositi nobiscum foederis, vitaeque Sancte ducemidae Commonefacerent; quae denique nostram excitarent fidem , in divinis promissionibus fiduciam amgerent , gratiam quam continent promitterent , et

quam speramus , gloriam praenunciarent. .

VII. Quapropter ex divina institutione novi foederis Sacramentis inesse profitemur Vim , et vi tutem Conserendi gratiam quam ' promittunt iis , qui ut oportet dispositi eadem frequentaverint; et in hoc prorsus ab antiqui foederis Sacramentis distin. gui . Prima huiusmodi dispositionum ad obtinendam iustitiam fides est, iuxta sententiam Apostoli dicen. tis : siue fide impossibile placere Deo . Quae iustitia sic volente Christo per haec Sacramenta incipit, et

caepta augetur , et amissa reparatur .

VIII. Sacris Scripturis innixi, praecipue vero Patrum Traditioni, et unanimi non solum omnium eatholicarum Ecclesiarum particularium ; sed et a nobis multis abhinc saeculis separatarum consensim ni , expressae denique definitioni Sancti Concilii Tri. dentini, credimus, haec Sacramenta, sive' instrumen. in quibus ini voluit Christus, ut suam gratiam iunia ficantem nobis communicaret. non esse plura, negpauciora quam septem : et ista iuxta ordinem , quo ab Eugenio IV. in suo Decreto pro instructione Armenorum, et a supradicis Concilio recensentur. dicimus esse Baptismum , Confirmationem , Euch ristiam , Poenitentiam , Extremam Unctionem, ordonem . et Matrimonium , quorum tria', Baptism nempe , Confirmatio, et ordo , praeter sanctis cantem gratiam , quae quatuor aliis communis effectus

167쪽

eSt, alterum peculiarem producunt etiam indignae suscipientibus proprium , characterem scilicet, se signum illud spirituale et indelebile, quod in anima nostra imprimitur , unde fit , ut ea iterari non

possint. IX. De necessitate vero horum septem Sacramentorum confitemur, omnia quidem iuxta ordinem a Christo praescriptum , sed non aeque esse neceSs ria ; et ex istis aliqua non singulis Ecclesiae meminbris, sed universo tantum eius corpori necessaria admittimuS. X. Credens eadem Sancta Synodus, peculiare cuiusque Sacramenti elementum, aliamque rem aut actum sensibilem , et propria quibus sanctificatur verba constituere Sacramenti essentiam et substantiam ; credit quoque , non solum ab iis , quibus Sacramentorum administratio peculiariter commissa est, sed ne ab universa quidem Ecclesia rem sivo elementum , et verba alicuius Sacramenti substantialiter immutari posse, quin ipsum destruatur: immo pro Certo habet, neminem sine gravi peccato uti posse elemento dubio, nisi in administratione S,

cramentorum absolutae neceSsitatis , quando certum elementum deesset.

XI. unamvis Sancta synodus noverit, Christiae

Mos omnes quodam sensu Sacerdotes esse , propterea quod spiritualia laudis, et gratiarum actionis incrificia omnes offerre Deo possint et debeant, et quia licet non omnes in visibili AItaris sacrificio Corpus et Sanguinem Iesu Christi consecrent, omnes tamen , qui eidem adsistunt, Agnum immacul aum offerunt ι nihilominus credit, non.omnes fideles visibile Iesu Christi Sacerdotium in ipsius Ecclesia con latuere.

. XII.

168쪽

SESSIO IV. I 6 I

XII. Cum sacerdotes in Sacramentorum administratione ipsum Iesum Christum repraesentent, quoniam ille proprie est, qui Sacerdotum ministerio baptigat, Confirmat, etc., ideo Sancta Synodus credit, quoties signum pro quolibet Sacramento praescriptum rite observetur cum intentione faciendi quod facit Ecclesia, validum esse Sacramentum , quamvis minister aut fidem non habeat, aut coram Deo mortali culpa pollutus sit. XIII. Tunc tamen novam gravemque Culpam admittere Ministrum credimus , quia scriptum est: sancta sunt sancte tractanda. Hinc omnes, ad quos sacramentor p administratio pertinet , hortamur , ut integram , castam , et irreprehensibilem agere vitam Curent, Ut Semper Parata esse queant , munere

suo sancte defungi, praeceptum S. Pauli Tito traditum considerantes: oportet Discopum sine crimine esse; ac Timotheo de Diaconis: hi autem probentur

primum, et sic ministrent nullum crimen habentes. XIV. Sicuti vero sancta sancte tractanda, nec

profanationi exponenda sunt: ita Ministros admonens Synodus, ut in Sacramentorum φdministratione prompto, libentique animo, et solo christianae charitatis spiritu ductos se se exhibeant, simul etiam exhortatur, Ut serio eXPendant, utrum in postulantibus Sacramenta requisitae dispositiones habeantur , ideoque ut Scripturas Sanctas continuo meditentur, et studio Traditionis incumbant, ut naturam quoque, indolem, et effectus eorumdem

Sacramentorum magis magisque cognoscant.

XV. Tandem Sancta Synodus credit, sacrascerimonias, quas in administratione S)cramentorum a adhibere semper Ecclesia consuevit, Diaboli inventum non esse : Considerans vero, quod omnes insi

169쪽

Sacramenta , et ex ipsis plures eorum naturae , vim tuti , et effectibus eXprimendis , confirmandisque non paucis aliis fidei nostrae dogmatibus inserviant, certissime tenet, publicas , et approbatas aut ab uni Versali , aut a propria et particulati Ecclesia cerimonias , contemni sine peccato non posse , ne Privata auctoritate a quolibet immutari , aliasque substitui : unde excepto extremae necessitatis CaSu , Praescriptos omnes, aut praescribendos ritus in novo

170쪽

DECRETUM

DE BAPTISMO .

um omnes homines , docente Apostolo Paulo ,

in Adamo peccaverint, Credimus , originalem maciniam , quam quisque eX. Voluntate Carnis et sanguinis conceptus contrahit , non ut Speciem tantum infelicitatis et miseriae , sed ut Veram mortalem culpam , et iniustitiam , qua homo natura sua irae iustaeque vindictae Dei filius emcitur , esse agno

scendam . et is

II. Et revera ab. eodem Apostolo edocti respi-picimus mortem, non veluti naturalem hominis conditionem , sed veluti iustam culpae originalis poenam , sicuti et eiusdem peccati poenas esse credimus tot tantaque mala, quibus in hac vita humanum genus amigitur, et praeterea ignorantiam, Cum qua nascimur , et concupiscentiam, quae oos ad peccatum Compellit. III. Quoniam vero Caelorum Regnum sanctitatis, et iustitiae Regnum est, in quod nihil admitati potest, quod sit Vel minimum coinquinarum; et universa Sancta Scriptura in duas tantum classes omnes homines partitur , electos et reprobos, iustos et peccatores ι et duas tantum denotat partes in finali iudicio ,: dexteram et sinistram , Pro iustis Primam, Fro peccatorab taceram e quoniam deonum duo

SEARCH

MENU NAVIGATION