Acta et decreta synodi dioecesanae Pistoriensis an. 1786. Pars 1. 2. Pars 1. complectens acta et decreta. 1

311쪽

trimonio auctoritatem iam saeculo undecimo sibi a rogaUerant: unde factum est , ut cognationis et affinitatis gradus pro libito amplificaverint, et restrin- , Nerint. Quemnam vero ineptae illae rationes latent, quae tunc temporis productae sunt, ut rudiores lia, lucinarentur, et Magistratuum principumque dissidia foverentur Ad sextum consanguinitatis gradum impedimentum ab ipsa profluens extendebatur, Pr Pterea quod iuxta pseudo- Isidorum'sex erant mundi generationes, et totidem hominis status. InnocentiuS

vero III. aeque ingeniosus idem illud impedimentum d quartam gradum reduxit, propterea quod ipsi quatuor visi sunt humani corporis humores, et qua

tuor naturalia elementa.

VII. Iam vero extra dubium est, et sacra Principatus iura praescriptioni non subiacere , et Omnem Ecclesiae potestatem spiritualem esse , atque ad solam animarum sanctificationem referri . Neque minus Certum est, Ecclesiam Christianam, legitimam divi-Narum legum interpretem, nec S. Ambrosii tempore, nec Postmodum ullam cum iisdem divinis legibus repugnantiam in consobrinorum nuptiis agnovisse . Quod si ipsa sacramentalem benedictionem eius ge neris nuptiis interdum negavit, quando ab Impera' toribus eae nuptiae prohibebantur, tune vero TurSUS Concessit, quando ab iisdem permittebantur. Neque Praetereundum est, in Ecclesia Graeca catholica civIlem graduum computationem constanter SerVatam fuisse, quae ipsi cum Latina communis erat , antem quam epistola quaedam S. Gregorio Magno falso attributa vulgaretur.

VIII. His positis . cum spiritualis cognati Ovis ;et publicae honestatis origo in Iustinianaeo Codice Sit manifesta ; cumque insuper observatum Sit, hun Cipsum Imperatorem sexto Ecclesiae saeculo tam caris

312쪽

mitatem , quam naturalem cognationem sive quod ad contractum Matrimonii , sive quod pertinet ad suc-eessionis ius legibus suis provide direXisse, nulla superest dubitatio, ad supremum civilis Societatis Caput

etiam aetate nostra ius idem natura sua pertinere.

IX. Quod cum huic Synodo Dioecesanae Pist ri si persuasum sit, Regio Throno humiliter repra

. Sentat, non satis provisum videri praesentibus in ci cumstantiis per ea, quae ad restringenda impedimenta matrimonii contractum dirimentia a Sancto Concilio Tridentino cum Principum Catholicorum com sensu stabilita fuere. Hoc vel ipsa necessitas probati quae Dioecesanos frequenter impellit prae Comm Nitatum suarum minus populosarum angustia ab huius.generis impedimentis dispensationem postulare is Quod et familias insigniter gravat; et optima matrimonia aut Periculose moratur, aut etiam interdum impedit ; ac domum minus congruum est ad debitam legibus venerationem conciliandam ; siquidem tanto magis eas vilescere constat , quanto frequentior conceditur dispensatio. Immo vero contingi non raro, Carnales homines , dum ab humanis legibus

ecum facile dispensari sibi blandiuntur, ad divinas violandas audaciores fieri, pro quarum defensione , secundum Apostoli dictum, gladium Principes portant .X. Ideo REGIAM CELsITUDINEM eadem Synodus rogat, ut ipsa dignetur: 1. Omnem in soro vim sponsalibus denegare. a. Tam spiritualis cognationis , quam publicae bonestatis impedimenta penitus tollere . 3. Impedimentum tam affinitatis quam cognationis a quacumque licita, aut illicita coniunctione proveniens , in linea laterali et obliqua , ad quartum

gradum iuxta civilem computationem reducere , omni sublata spe dispensationem pro iis gradibus o

313쪽

tinendi, qui adhue matrimonii contractum dirim

rent .

XI. Eadem vero Synodus a Religiosissimi sui

Principis clementia excitata , ut suam sententiam declararet de omnibus , quae ad aliquem eX 5Z. articulis ad suae ditionis Episcopos missis relam tur , non praetereunda arbitratur incommoda, quactex matrimoniis tumultuarie et deprehenso inopinate Parocho initis exoriuntur.

XII. Haec itaque . praeter quam quod originem habent ab effraeni animi cupiditate , quae sacra aequissimae filiorum a genitoribus dependentiae iura non Veretur, potius absente quam praesente Parocho celebrata dici possunt. Is enim, quin testes noverit, qui interdum et alienis induti vestibus , et armati se sistunt, viX prae animi perturbatione voces contrahentium audit. Quod si insuper consideretur , pro ceterorum multo minoris momenti actuum

civilium validitate requiri, ut tum Notarius , tum testes rogati sint; persuasa Synodus , quod pientissi- us Princeps verum Sanguinis Iesu Christi contemptum in huiusmodi mastrimoniis conspiciat, sperae quoque futurum, ut ipse imposterum ea considerare non dedignetur potius tanquam facinora recto ordini et pu-hlico bono adversa , quam veluti legitimos Contractus, quibus contrahentes disponantur ad illam gratiam Consequendam , quae gravissima Matrimonii onera illis levia et suavia reddere queat. XIII. Considerans denique eadem Synodus , quanti periculi res plena sit. vagos homines aclmatrimonium admittere , spiritum sequi volens

Sacri Concilii Tridentini , quod in similibus casibus Magistratuum civilium auxilium implorat , hunc libellum memorialem concludit REGIAR CELSITUDINI supplicando , ut imperare digno

tura

314쪽

tur , ut Parochi pro nemine istorum hominum ad proclamationes procedant, quin a loci Iudice , aue ab alio Regio Ministro ad hoc deputato eius rei veniam obtinuerint.

315쪽

S. I. requens et immodicus Iuramentorum usus , qui inter Christianos invaluit, res maximi praeter CetCras momenti est , quae huius Sancti Concilii atten

tionem meretur .

Hoc magnum Religionis ossicium, quo creatura cum supremo suo Creatore adeo confidenter agit, Ut ipsum Veritatis rerum , quas assirmat , et fidei promissionum suarum veluti testem et vadem interponat : hoc magnum Religionis ossicium, quod in sacrilegam temeritatem vertitur, si ea destitutum sit circumspectione rigidisque iis conditionibus a Propheta Ieremia praescriptis , quae illud divina maiestate dignumessiciant: hoc nempe magnuin ac tremendum om-cium in forensem formulam plerumque etiam inutilem Conversum est, qua nimium saepe Venerandum Altissimi nomen profanationi eXponitur. II. Iuramentum a veteribus cum quodam Sacro horrore suspiciebatur. Gentiles vel solam rationiclumen secuti illud non usurpabant nisi in summi momenti rebus, maximeque extraordinariis eventibus, et cum adeo solemnibus formulis, ut ad maximam divinitatis, quae in humanis contractibus advocari in Partes credebatur, ideam excitandam conducerent .

Hebraei tantum illi fuerunt, qui imprudentissima, et maxime laverecunda frequetalia iuramento abu Ri sani III.

316쪽

III. Carnalis iste populus , qui nisi tristi ferula

non ducebatur, uec supra legis corticem Sapiebat , Lon aliud in Iuramento reprehendendum novit nisi

periurium . Invenit divinus Redemptor hunc populum

Illa prava implicatum consuetudine, ut in omni verbo divino nomine abuteretur, et in omni sermone iuramenta interponeret; perque universam terram disper-Fus iste populus inter nationes religione moribusque diversas eamdem impiam consuetudinem adhuc retinet.

IV. Reservatum erat legi gratiae, ut huic iudaico errori haenum iniiceret. Etenim Iesus Christus ad rectituὰinem, et simplicitatem homines reUocans, non solum illos a periuriis abhorrere docuit, sed etiam ab omni iuramento abstinere ; docuit a principio malo iuramenta profluere, quatenus divini nominis Contemptum aut profanationem facilem reddunt, inti tuamque dissidentiam pro fundamento h bent; docuit demum oportere , ut internae puritati ,i et sincer tali quae christiani nominis professione digna sit, asserti

nes nostrae respondeant , sensus animique assirmando, aut negando eXPrimantur.

U. Beatis Ecclesiae nascentis temporibus , cuni diuic recens divini Praeceptoris doctrinae memoria fidelibus inerat, nec adhuc aurea evangelica simpli

Citas Corrupta erat, emissum sine extrema et ineluc.

tabili necessitate iuramentum irreligiosum Prorsus, et christiano homine indignum reputatum fuisset . Constans patrum traditio demonstrat, iuramenta ferme Pro vetitis habita communi sensu fuisse . . Homo Dei, is scilicet Christianus, ait Auctor Constitutionum Apin stolicarum, neque per Solem, neque per Lunam , ,, nec per Astra iurat, quia Dominus nobis non iurareis Praecepit se. Et S. Iustinus in secunda pro chii. stianis apologia: is nos inquit non i uramuS, Semis PCrque verum dicimus, quia Dominus hoc nobis

317쪽

se illis verbis praecepit: non iurate omnino A. Tertut itanus in libro de Idol. subditi se taceo de periurio; ,, quando nec iurare quidem licet se. Similia habene S. Cyprianus , S. Clemens Alexandrinus, s. Basilius,s. Epiphanius , ia Io. Chrysostomus, aliique plurimi

Patres, atque Concilia , quorum testimonia proferre superfluum foret . VI. Christiana rectitudo , et debitum Domino Deo nostro obsequium, quod suadet ratio; et seCUndum Decalogi praeceptum iubet, quo passim quasi vilegis a iuramento abstinendum credebatur, non s .mper illicitum, vitioque obnoxium illud effecit. Apo stolus Paulus exemplo suo monstraverat, aliquas eSSeposse occasiones. in quibus illud permissum, et necessarium sit. Quod vero in quibusdam circumstantiis sibi licere credidit Paulus , licitum Christianis est, dummodo similes caussae occurrant, et Circum specte atque prudenter id fiat. - Non iuro , aiebat v S. Augustinus , nisi quando ad iurandum necessitates, compulsus sum ι si absque iuramenti solemnitate ιι fides mihi non adhibetur, multumque interest ut ιι credatur mihi , tunc omnibus rite perpensis , ple- nus tamen timore atque itemore in haec verba 'audeo pwrumpere : coram Deo vobis loqκον : testis ,, est mihi Deus tFscit Iesus Christus i quia non mem

VII. Hac veneratione atque cautela homine Dei spiritu pleni. Et adeo tremendi ossicii sanctitate et excellentia pereulsi iuramento utebantur . Verum haec tam laudabilis agendi ratio saeculorum decursu primum debilitata, denique evanuit. Cum christian rum praVitas cresceret, et mores Corrumperentur, ille iurandi pavor, qui fidelium animos occupabat, crescenti magis magisque diffidentiae locum cessit; hinc Pro lege ordinaria sancitum est, quod vix in en

318쪽

traordinariis, et maximi momenti sciasionibus pedimissum fuisset. Omnes curiales actus cum iuramento coniungi, quodlibet morale corpus , universitates, tribunalia , dignitates , contractus proprium obtinere iuramentum coeperunt ; ipsaque Curia ecclesi stica Iurisprudentiae fetidalis normam secuta , in investillaris, et in sacris etiam Episcoporum ordinatio nibus iuramenta adoptavit. VIII. Nimium enormis hukismodi iuramentorum multitudo eo maxime vitio laborat ; quod eademinutilia plerumque et inemcacia sint. Quae quadam inani specie exiguntur, universim sine caussae cognitione fiunt, aut conceptis verbis absque ulla animi attentione pronunciatis, aut manu supra librum clausum posita, qui quid contineat, ignoratur In Tribunalibus aut propositi tenacitas Religionis obsequio praevalet , aut aequivoca responsa , aut reticentiae CXquiruntur, quae simul et veritatem tegere, et fal- fiam Conscientiae quietem parere possint ; raroque evenit, ut aliqua iudiciis dirigendis accommodata atque idonea probatio hac ratione obtineatur . Denique in contractibus, et in ceteris quibuscumque pactis nihiIactus validitati, et executioni accedit ; haec etenim legum virtute obtineri possunt, et reapse obtinentur. IX. At malum maximum, quod sine extremo dolore Sancta Synodus percipere nequit , est iura menti contemptus , ac periculum i sive ut melius dicam certa periuriorum sequela, quae a iuramentorum frequentia necessario fluunt. Semper abundantia contumeliosa hi semetipsa est, ait Τertullianus; et S. Augustinus epist. I 57. ad Hilarium: iurationem l inquit ὶ cave quantum potes . Melius quippe nec verum iuratur quam iurandi consuetudine , et in periurium sa re caditur , et semper periurio propinquatur . Quod repetit S. Doctor serm. ISo. et aliis locis ; idem

319쪽

que habent alii Patres; atque haec quam recte scrip

serinti, infelix experimentum docet. 4 vix uis igitur aequissimis sensibus tacta haea Sancta S modus continere se nequit, quin huius ab Sionis , quae tantum animarum saluti detrimentum Parit, reformationem exoptet. Videt ipsa, iuramentum , quod ad hominum fidem firmandam , eorum que sinceritatem obsignandam institutum est, PrOP-ter eum, qui inUectin est , usum ad utramque de-5truendam Inservire; videt per ipsum in omnibus Societatis ordinibus, et etiam in Clero dissimulationem induci, calliditatem , sanctiorumque rerum .

et quae magnam venerationem merentur, despeC- tam . Cum vero potestatis suae non esse cognoscat

huic malo remedium afferre , illi innixa fiduciae . quam Episcopis hac de re in quarto ex Articuli ad eosdem missis REGIA CELsITUDO fecit, optimum ducit, ad clementissimi ac sapientissimi principis pietatem recurrere, ut lege sua imperare dignetur, uvquae in Curiis tum Ecclesiasticis, tum Secularibus exigi solent iuramenta , qualia sunt , quae Eum . qui Sadmittitur ad dignitates , ossicia, universitates, aut in alio quocumque curiali actu praestantur, Omnino olita sint; iis enim supplere poterit Princeps instituta promissionis, testimonii , et obligationis formula , quae omnes effectus pariat, quos iuramentum Parere hactenus creditum est .

320쪽

PRO FESTORUM

F . . . . . esta in Ecclesia Iesu Christi instituta sunt, ut

divinarum misericordiarum recordatione , et illustribus Sanctorum exemplis fidelium charitas excitetur,aut doctrina religionis imbuantur, atque ut in eliercutiis pietatis. quae interno et externo illius cultui, qui, ε in spiritu et veritate se adorari praecipit, magis con formis sit , ex integro occupemur. Noluit quidem Ecclesia divini cultus , instructionis , et operum Charitatis necessitatem diebus non festis excludere: immo v . generale pro singulis diebus praeceptum conservans , idem praecipue pro iis inculcavit , qui per anni cursum magis memorandas epochas , magisque gloriosos Sponsae Iesu Christi triumphos reis ducunt . Haec igitur christiana Festa pro nostri spiritus utilitate normaque instituta , proprio fineaeque distant a licentia carnali , et tumultuosa laetitia , qua gentilium Drgia celebr bantur , et ab inertia sabbatica, qua Iudaei steriles rituum et legis ad iustificationem ineptae observatores detinebantur. Quantum ergo istorum festorum observantia a sa cto institutionis eorumdem fine recedit, tantum ipsa in gentilem , aut iudaicam observantiam continuo degenerat. II. Ut huius pessimae rerum conversionis causa9 ab hominibus rudibus et carnalibui removeret , nilesiis

tDi iligod by Cooste