장음표시 사용
381쪽
nem praedieat eum subiecto importat copula ER,
in propost affirmati Quod inde constat, nam si tesoluenda sit propositio deis adiacente in pro- post de s adlaeente, resoluitur in proposit quae exprimat habitudinem habentisis habiti. Vt Pe-ι- H Linis, re luitiir in hane Petrales habemhaemamωram. Confirm sive suppostum creatum realiter ut nonnulli putant, siue modaliter sue sola ratione a propita naturi distinguatur,sem Per concretum naturae veta propri praedicabitur de suo suppositor non enim minus propria est h. te raedicatio, erem I iama in sententia eorum, qui suppositum ereatum realiter, aut modalirer distinguiuit propria natura, quam qui
tantum ratione. Ergonee minus propria erit haec,
Demet homo, in qua suppositum realiter distinguitur a natura humana, quam fixes, Form enhomo esto suppositum reatum seli ratione disti guatur a natura Echis insertur, tam pro uiam esse hane praedi eat. His iam en Dem,in qua prae- dieatum est identistatu in eum subiecto.quam haec rite Dem es homo, in qua praedicatum non est identi fleatum, sed tantum unitum eum subiecto Ad
x esto suppositum diuinum in esse suppost simplieiter non constituatur per naturam humanam,
constituitur tamen in esse suppositi humani vere lenim post Incarnationem Verbum dicitur surpositum humanum a natura humana non secusae Petrus dicitur suppositum humanum a naturi humana. Nam leui esse hominis habet alia u-ra humana, ita etiam esse suppositi humani, ut se sormaliter, habet ab eadem, in qua subsistitiat hoc suffeti, ut homo praedicari possit proprie de Deo. Ad 3. Maior est vera de praedicatione
denominatiua aecidentali; nam forma accidentalis nequit substantiue,, in quid praeditari: vera
tamen non est de praedicatione denominatiua substantiali quia potest forma substantialis tam denominatiue, quam substantiue de subiecto praedi. cari. Verbum enim dicitur Deus substantiue &diuinum denominative, uti homo dieitur corpus, Wcorporeus. Ad minor nego illam praedicat. Dem αδ haemanaim, esse proprie denominatiuam, sed substantivam nam terminus humanitatis in ea thoposit non sumitur nominaliter per denominationem desumptam ab humanitate, sed pat-ticipialiter.ut idem sit quod Dein ansarem homo;
alioquin s sumeretur nominaliter per denomina itionem desumptam ab humanitate aeque etiam dici posset, Homo Deriem vel Dei πιπι denominatione desumpta a Deitate nequit autem hic homo diei participialiter ιιμα, aut Dei*Mm, uti dici potest, Deus humanaim; nam ad hoc requiritur ut subiectum natura saltem praeexistat or-mae,quae illi aduenit.& denominat tale Deus autem praeexistit humanitati, homo non praemistit
Deitati; quia homo implieite importat suppostum nullum autem suppostum praecessit in boe homine Christo; non creatum, quia nullum fuit: non increatum, quia hoe in homine Christo non praecessit, sed subsecutum est assumpti nem in ratione sublinendi in natura humanii unde solum praecessit vi subsistens in diuina monui subsistens in humana. Ad confirm nego a
Ad 4. go assump.quando naturae sunt substantiales & totales, substantialiterque unita supposito, uti sunt natura diuinae humana. Vnde ex- eis plactron sunt ad rem, quia non sunt de sormis substantialibus sed accidentalibus. Ad rationcm nego, naturam diuinam & humanam habere
se propci ut partes, sed ut naturas totales integras respectu peti sonae obi; potest autem una natura totalis concrete praeHieari de alia natura torali eidem lupposito substantialiter niti, esto non pos-
ut una pars dialia, aut de toto praedicari. Coninfirm ut reci capreolm si ratio Durinia valeret
non solum probaret, hane propost Deus en M--, esse impropriam, sed etiam falsam, seu falsa
Ad 3. nego conseq. nam non ea tantii in praedi catio est bona tropi ia,quae est in quid1 alias istae
Propria igit ut praedicatio assiimatiua est in qua praedicatum dicit explicite, quod subiectum importat implicite.
Caeterum an homo essentialiter ωin quid, an s. accidentaliter,& contingenter praedicetur de Deo, s 'controuersum est, sub alijs terminis , an scilicet reaec, Dein est homo, de eadem ratio est de hac, Iriciis. Miso homo est Dein, si in materia naturali ter se, an uειαν accidentali Meontingenti S. Thom. yy qms.16.
charae inrita ιnct.7 a risc. I. 3mest. I. ad 3. Argent. Mn.-ic ara. q. amrinant esse in matelia naturali,& per se. Fundam. lieet Deo,aut personae diuinae ut sie,aecidat esse hominem, perlonae tamen diuinae, subsistenti in natura humani, non ac-eidit,sed per se, Messentialiter conuenit, esse hominem ; sed in hae propositione, De- est homo, terminus Dei supponitur pro persona Verbi, non absolute, sed ut suussienti in natura humana igitur haee proposito Dein est iam . est in materia
naturali,& per se Maior patet persona diuina ut subsistens in natui humana ineludit naturam humanam imam per eam formaliter constituitur inesse personae hunianae, non secus ac suppositum creatum, in esse suppost humani,constituitur per naturam humanam Minor prob.ut Dialectici do-eent,talia sunt subiecta, qualia praemittuntur, seu exiguntur a praedicatis.Cum ergo praedicatum Iti
m in hac propositione, De- est Lmo, exigat subiectum stare pro persona Uerbi ut subsistente in . natura humana, in es propositione terminus
supponitur pro persona Verbi, subsistente in naturi humana. Bonaiientura in .d . 7. arr.L, AI e Scot lc
q- γυ=-.68.cap.a Malij, negant, hane propos D-d homo esse in materia naturali necessa- tu,sed liberavi contingente. Quae sententiatim babilior est. Nota, posse aliquod praedicatum esse de essen istia, &qvid ditate subiecti, uno modo. bsolute,ut 'Feirm est homo absolutὸ enim implicat. I)etrum
non esse hominem alio modo, ex luppositione, tHomo currem --tare a gelus e e. Etenim licet
possit homo non moueri, vel angelus non esse ex suppositione tamen quod ille currat, Mi existat, tam ille neeessarios per se mouetur, quam iste est.
Porro nemo docere potest, hoc praedi eatum m-m esse de essentia, aut quid ditate Luius sub ecti Dem absolute, nam quod est de essentit absolute, nulli potentia L parari potest ab illo.cuius est de eusentia; sed solum controuertitur. an sit de sic niti.&in materia neeessaria,& per se,ex supposition quod Deus tu substantialiter unitus in natura human ..
382쪽
Dist. XXXIII. De communicatione diomatum m.
Atque in hoe citi eum eis. Author contendo, piaedieatum Homo non esi de essentia huius subit et I ii ιι. irati se oliendo tune in materiai ex
suppositio te necessaria praedicatum est de estin-tia di quidditate subiecti, quindo subiectam ex modo ligni si eandi ineluditiormam, cui praedicatum essentia litor conuenit: in hac autem propositione, Deus est boMa. subiectum Deus non includit ex modo lium ricandi foranain , cui hoc praedica in
uum se importat naturam humanam unctam.& diuinam ungentem in eadem liypostasi Eadem est ratio de hoe nomine IE sus, quod explicitὸ importat naturam humanam in supposito diuino in onficio Munere Saluatoris. Ad fundam op M postae, nego minor ad prob. dico, illud D GI. . axioma talia et se subieci , qualia praenaittuntur .
seu exiguntur a praedicatis,intelligi quod quando subiectum supponi potest pro pluribus coniun-
tum Homo sientialiter eonvenit: ergo iii piopo ctum cum praedicato limitetur ad supponendum sitione, Dems homo, iudicatum non est l. cs tantum pro illo, cui praedicatum inest, non autem
sentid Ninum irate subiecti Mepiaequenter pro inuo suppono pro forma a praedicato m porta-iositio non si in mater naturaliis necestaria ti,si ex se illam non importat; quia potast praedi--i,. ed libcra tomingcti Maior constat; nam quan eatam limitare subiectum, ut stet pro uno deteris 1 s do praeit,eatrum non est de es tantii subuet abso minato , quando plura indetcrminate significat; lute non potast fieri de si litia ipsius, nisi subie non potest dare illi nouam significationem, quam ctum trahatur ad suppollendum pro forma , ut ex se non liabet.
prae ilicatum flentialiter conuenit Minor prob. SEcvNDA: omnes proprietates naturae diuinae . in bae piopositione Dein Q honis, subiectum non concrete praedicantur de concreto naturae hum impoliat e modo lignificandi naturam huma nae in e conuerso,omnes proprietates naturae hu-ι' , cui tantum conuenit e stetitialiter praediea manae concrete praedicantur de concreto naturae diuinae, scilicet de quocumque praedicatur concre- DodHiι- tum naturae,praedicatur ovine id, quod de tali con--m: ..cret natura praedicatur sed ex prima regula concretum naturae diuinae praedicatur de coneret in turae humanae,AE contra ergo quicquid prsdicatu de c5creto naturae diuinae, praedicabitur etiam de concreto naturae humanae: vice versa: atomnes proprietates naturae diuinae praedicantur de eoncreto naturae diuinae omne que proprietates naturae humanae de concreto naturae humanae: igiatur omnes proprietates naturae diuinae praedicantur de concreto naturae humanae.& contra. Insertur a vera esse has propos Hie Dein s s. mortalu rcumsic πω mortu-δεα nc homo est a L M. terninor malu D cauumscriptω omas temine' me homo praecessi proniam matrem erat qa endo nonerara homo,iuxta illud Isau. 8. line, Anteq-----
erctum stat pro supposto utriaque naturae: igitur de quolibet concreto praedicata possunt propri tates utriusque naturae 3.Non solum proprietate ιν utriusque naturae in concreto praedicari de concre Corall. 3. to utriusque naturae, sed ipsismet, prietates dele
tum Homo, fled explicite soluma orta naturam
diuinam, impliciter aliquod suppositum, quod ait aedicat determinatur ad suppositum filii, eui
non esi cntialiter,sed contingenter tantum conuenit ho praemeatum uo-o. Quia nec illam importat per se, nec ut coniunctum cui praedicato;
praedicatum enim restringit subiectum ut supponat pro sorma ab ipso praedicato importata, si ex se iliam non imp erat, sed solum limitat illud, ut non supponatur pro quoeumque supposuo, pro quo supponi porcst, sed tantum pro illo,cui praedicatum inexistit. Confirm alioquin nulla assiri posset propositio accidentaria di contingens, semper subieDum restringeretur ad supponendum pio sorma a praedicato importatii. Nam tunc
semper sublectum per eo munctionem cum praedicato supponeretur proforma a subiecto importati Carteium etsi homo non essentialiter , quid praedicetur de Deo non est tamen dicendum, praedicari accidentaliter, quod notauit Capreoluti, quia etsi esse hominis libere contingenter
a. is cetis dux niat non tamen aduenit per inhaeren-
αι in em Nam uri adu niunt accidentia subiecto, sed per unionem substantialem, quo pacto aduenit formalu blbintialis materiae. Quare dici potest praedicari contingenter substantialiter neque esse praedicationem per aceidem, sed per se; non ut per se importat praedicatum essentiale subiecto, sed ut importat modum substantialem in existendi subiecto Nee dicendum est, in materia aceidentaria, eum non sit accidens; sed in materia liberi&eontingenti. DicEs: omnis predicatio vel est in ursa vel q-
mutuis in concreto praedicari:ut me mortassis est ι-- se quid vel in m seriae praedicatio, VI hu est homo. --talis: Hic auernin DI temporatu: Hu mortu- -- non est in quid,cui praedicatum non sit deessen. - . me exrcumsicriptinest 3mmen . Qui ain nomen Rati ..tia subiecti ergo in quale. Resp. Esse in quid re Hie stat supposito utriusque naturae, adeoque productiuῆ.non ratione praedicati, sed ratione modi, i subiecto utriusque proprietatis Has propositi quo praedicatum nexistit subiecto. Dedueitur i. hanc propos Sem est homo, non esse in materia remoti, si spectetur omnipotentia Dei; si e autem in materia remoti, si spectetur,
tentia mituralisci mim remota materia secundum Dιale meos est.quando praedicatum non potcst conuenire subicito.v mmo est lapi l c autem nulla potentia niturali convenire potist, ut sit homo, potest potentia diuini a. Hanc propos brastin est
reduplicativo nee dici potest ch HEHU Dem. est
qua'. is art. I. ubi negat hane propos. 6 vim rhomo, est Dem. Quia sensus reduplicativus redupli-R-.eat proximam causam, propter quam praedicarum eonvenit subiectori salsum. autem est, proximam causam, propter quam proprietates naturae huma- homo esse in materia naturali cinci .modo essendi ae eonueniant Deo,esib ipsam Deitatem vel con- per se. Nam praedicatum cst de cilii idditate subie Dira. proximam causam propter quam pro clausini, eise Nec
eli: Christus enim teste Damasse. t. et e est naturae diuinae
nomenar postasis duarum naturarum significata humavitatem.
383쪽
Disp. XXXIII. De communicatione idiomatum. 3I7
Nee reseri, qudd in Christo hie terminus Ili
non solum importet naturam humanam, sed etiam suppositum ae proinde etiam eum reduplicatione possunt proprietates naturae diuinae praedicari de Christo ut homine: nam, ut SNom. yy quas .
6.art. Io.FH.huiusmodi termini cum nota reduplicationis accepti, potius supponunt, pro natura quam explicite important, quam pro suppostra, quod implicite tantum& determinate signiscam: quia cum reduplicatione accepti sumuntur in viri aedicati,quod formaliter tenetur,ut ipse ait. Caeterum sunt quaedam nomina, quae cum reduplicatione utriusque naturae conueniunt Christo: huiusmodi sunt, Redemptor,mediatorest actor,Interces1 . vere enim cum redii plicatione dicitur, C Rino Dei homo es Redemptor,me Aator, Intercessor Ratio; haec praedicata important peculiare munus, ad quod utraque natura, tam humana, quam diuina per se concurrebat,una clicitive, altera dignifica
Obdicitia supra cum Concilio Franeosord admisi hanc ut veram Chri et im, homo est sitim
mo,ssum Dei naturalis, non est vera: ciuia hie ter minus Homo non includit determinatu&Formali
ter in suo conceptu obiectivo per iram filii Dei, sed aliquam perlonam indeterminate proinde non poterit dicta praedicatio esse vera in sensu formali& obiectivo sed tantum identicovi physico.
Obucie 2. Dcconcrcto Deitatis praedicatur Pa 4 terin Spiritus S. omnes proprietates notiona les utriusque vere enim dicitur, Deus est Pater, Demei Spiritin sinissin, Deus gignat, Dei θιrat, Demsjalatur, olim tamen nullum ex his praedicari valeat de homine Christes contra assignatam regulam: Quidquid praedicatur de concreto naturae, praedi-eatur de omni eo de quo concretum naturae pIaedicatur. Nego,hoe esse contra assignatam Regu- riam, quae vela tantum est,quando piaedicatu indici Rest. tur de subiecto adaeciliate di secundit in totam suam amplitudinem:Deus autem non ad equatc.& secundum omne id, pro quo supponi potest, sed inadaequate,&prout supponitur tantum pro persona Fi- iij. dicitur de homine Christo. Vnde in hoe syllogismo expositorio me iam est Deus Deus est Pater est Spiritus sancimiergo Hie homo est Pater er Spiritus duplicatione acceptus supponit pro natura diuina La proceditur a termino no distributo ad dilicibuin Christo. Resp. has propositiones,Christi Q Hano, aebris in etiam ut homo esse valde diuersas: nam haee, rictvi etiam ut homo est Dei, admittitur:prior Obrunm ut homo est Trau,reijcitur: quia haec, Chris etiam vestimo, formaliter non distinguit hominem a Deo,sed sollim addit,quod etiam ut subsistens in humanitate, est Deus,quod verissimum est. In priori vcro nota reduplicationis, Vt,
vis n.Dν. distinguit in Christo hominc a Deo nam baee M licati est vis notae reduplicatiuae, ut distinguat illam par- tem subiecti,quam reduplicat ab omni alia, quarn non reduplicat.Cum igitur in prima propositione particula reduplicativa, , , distinguat in Christo
hominem a Deo, non poterit esse vera, C LZm thomo est Deis . alioqui praedicaretur de subiecto id, pro quo subiectum vi notae reduplicatiuae no supponeret. Et quod dictum est de natura diuina,eadem ratio est de proprietatibus eiusdem naturae di- uini nam praecisa per notam reduplicationis a Christo natura diuini simul cum ea praescinduntur omnes proprietates eandem naturam ut se constituentesci unde salsae sunt etiam istae propositio
mensi die cum omnia ista constituant naturam diuinam ut sic. 1. Verum, quia Nomo non solum importat natu-Homo im ram humanam, sed etiam aliquod suppositum, sal- tem indeterminatὰ importat enim humanitatem vij. Mιὰ subsistentem quod distinguitur ab humanitate ιὸOuali ut se idebacceptus Homo etiam cum nota reduplicationis,stare potest pro supposito:&quia suppositum, pro quo reipsa supponit Homo in Christo,est suppositum Verbi,saltem identicὰkinsensu physico,erit vera haec ChriIIm ut homossit in De naturalis,&consequenter omnes propositioncs,in quibus praedicantur proprietates Verbi ut virtualiter distincti a natura diuina:vti suntlaCωιLim ut homo,
Dientia genita, Verbum notionale Patras e Ratio: sicut per particulam reduplicatiuam ' non excluditur a termino Homo suppositum Uerbi,ita neque excluduntur proprietates ipsius: contra verb,scutpe eandem particulam ab eodem termino Homo ex luditur natura diuina, ita ab eodem excluduntur proprietates eiusdem naturae diuinae saltem identicevi in sensu phsco nam formaliter cinium: nam terminus Deus in maiori supponitur tantii pro Filio, in conclusione concluditur de Deo
Patre,& Spiritu sancto. Eodem vitio laborant isti: Faser est Deum, Filimi est Deus; ergo Fater est Hum.
Deus es Pater Deus es Fibui; ergo Pater est FHH. Instabis. In omni vena praedicatione debet totum 44. praedicatum conuenire subiecto, licet non debeati-- toti subiecto conuenire praedicatum, ut Homo at
bus est Enruarium visui, praedicatum Di regatimumιώ conuenit subiecto ratione solius albedinis, quae est pars subiecti igitur si non totus Deus conuenit homini Christo, non erit vera praedieatio.
Anteced.prob. alioquin vera esset haec praedicatio. Homo est animal irratisnale, quia licet non totum praedicatum eonveniat subiecto, conuenit tamen secundum unam partem. Sed disting. anteced. de . . bet totum praedicatum lccunddin rationem,quam o Mise
explicithimportat conuenire subiecto, concedo 'debet secundum omnem rationem, quam explici-
tein implicite importat, coniicnire subiecto, ne donosoιngo:patet in hae propositione Homo est animal, ii . qua totum praedicatum dicitur de subiecto secun-dsim rationem explieitam animalitatis,non secum diim omnes rationes, quas implicite etiam importat. Nam implicite potestatiue,4 per modum habentis importat etiam in seriora,in quibus ratio animalitatis reperitur. Ut igitur vera sit haee praedicatio, homo est Desu, vilicit,ut totum praedicatum eonveniat subiecto secundum rationem e plicitam Deitatis,non implicitas omnium persona Patre adrum, proprietatumque notionalium,quas per m ρ' dum habentis implicite importat. TERTIA,Nomina,quae remouent φ in pro ε. prietatem naturae diuinae,vel humanae,non possunt absolute de Christo enunciari,post uni autem,quae aliqiram proprietatem naturae divinae, vel hum nae simplieiter affirmant. Fundamentum ut ne-lgatiua ii vera, debet nulla parte subiectio uenire; quia negatio cum sit malimantis habet vim negandi de subiecto praedicatum omni parte, quam includit, unde semper reddit sensum uniuersalem. Ut autem asstimatiua si vera, neeesse non est vi toti subiectio omni parte conueniat,sed sat est, ut una dumtaxat parte unde fallae
sunt istae propolit Chri non est mortalu Chria flvi nonriss ater . nisi cum addito Non est mors sensu metaphysico, haec praedicatio Chri bo sta, Dem, non est Hernin intimo.Verae istae. Chri-
384쪽
,, '. XXXIII De communicatione idiomatum G.
sin est pessibilu , Christin est errator. Ex ea dedu
ces, omnes proposit.in quibus praedicata eontraria de Christo assi mantur, veras esse,ut Christus est er
cumscriptω ex immense, mortalis immortalι , morrebatur cret suetat: Falsas, in quibus de Christo praedicata contradictoria enunciantur, ut Christus non
est circumsi ripi me est circumscriptus , immensem cst
non immensia mortuus sim non mortum quia Ornnes
priores propos sunt assimatiuae quae ut verae stat, suffcit,ut uni tantiim parte conueniat subiecto:p steriores vero includunt nam cgatiuam quae ut vera si non est, ut una tantum parte subiectoco ueniat: ideo alsae istaec Mus enerat is no generat, Deus stira est non spirat, Deus si emtur O non gna tur,Deus stratur π non spi atur. Ereo licet sint verae ex parte assimatiua sunt tamen falsae negativa.
Ex ea d. deduces, falsas esse has proposit Christus non es aquam Patra Christus est naaualis Deo; non has, Chrom est mi r mirer brastin est subiectus,
est ferur Deo. L e prima,constat, quaecum sit formaliter negativa, negat omnem aequalitatem in- te Christum, Patiem. De secunda prob. licet sit forma iter affirmat tua , cst tamen virtualiter negatiuaci quippe quae assirmat negationein ipsam aequalitatis importatam per hoc nomen Inaequatis. Vnde a. Christus es inaequalis Patra, qui ualet huic . Christin non es aquam Patra nam quod exercite praedicatur in hac tignate praedicatur in illa. Caetctum siue negatio exere ite, siue signate praedicetur de subiecto, semper facit sinsum niuersalem.Contra vero tertia Christin eis minor Pa-tye, nec formaliter, nec virtualiter est negativa sed amriNativa non enim in ea sorina lue affirmatur negatio maioritatis sed positiva ratio,qua Christus secundum naturam humanam est minor infe-
Patre.Unde sicut hae duae, C. sui est subiet tui,
est inferior Patre, admittuntur, quia non sunt nee formaliter, nee virtualiter negatiuae, sed afliri natiuae ita & haec. brom es minor Patre, a V qued Astu .8o. cap. I. Agedina . parte quaest. ΣΟ. art.2. ex S.Thom.ιλαι ex August. lib. I.de Trinit. cap.7. di quod caput est, eandem proposit usurpat Cliristus Ioan rΦPater maior me est. Si igitur Pater maior. filius diei poterit minor per communicationem idiomatum, ratione naturae humanae.Caeterum etsi secundum proprietatem sermonis haee de Christo sine addito praedieari possint ad vitandum lainen .inia periculum Arianismi, non sunt sine addito secuniam naturam humanam de Christo praedicanda, ut aduertit eis. S. om sicut nec simpliciter dicendum Christus est sibi ipsi subiectus, minor, aut inserior; sed cum addito explicante natura in humanam i secundum quam est sibi ipse subiectus
Obireten muli de Christo absolute praedicantur, tamen habent sensum negativum,ut Christin est mortalis e immortalui sibitis est, assi tu Christin moritu est vivit. Sed nego propositiones has haberein sum negatiuum, sed affirmativum e terrimimmortalis Mimpassibilis non tam negant mortalitatem .possibilitatem, quam affirmant positi-uam persectionem oppositam mortalitati mpaLsbilitati, conuenientem Christo ratione Deitatis.
Pari modo terminus ratam,non sumitur negatiuὸ pro negatione vitae,sed affirmative pro actione tendente ad destrustionem vitae. 13. ARTA.Nomina abstracta naturae diuinae non prae ii cantur de abit tactis naturae humanae, nee a stracta naturae humanae de abstractis naturae diuinae. F-dam amitoniam haec mutua idiomatum naturae diuinae tum, Iuti., humanae communicatio non fundatur in aliqua
identitate naturae diuinae eum humana sed in Iavnione utriusque cum persona Verbi sed ex vi talis unionis non equitur praedicatio abstractorum
unius naturae de abstractis alterius naturae, sed tanis tum praedicatio concretorum unius de concretis alterius naturae nam ad veram praedicationem a
stracti de abstracto requiritur identitas praedicat eum subiecto sed ex vi unionis naturae diuinae cum humana in eadem hypostasi verbi nulla secuta stridentitas proprietatis diuinae cum natu-Li. vel proprietate tu maria. Minor est de fide, qu:i
contra Eutyci Qt.docemur ambas naturas post uni
nem mansisse inter se distinctas,& inconfusas,suisique discretas proprietatibus. Ex his apparet,quam falso haeretici nostri temporis admittant praedic ς tioncm diuinorum attributorum de natura huma- ni in abstracto:docent enim naturam humanam in Christo esse omnipotentem, omni praesentem, omni scientem quia cum ex unione hypost. nulla facta sit intrinseca communicatio diuinorum attributorum per identitatem eum ipsa humanitate, non poterunt huiusmodi propositiones in abstracto vera sicari. Dic Esci ad praedicationem conereti unius des 23 concreto alterius naturae non requiritur identitas praedicati cum subiecto ergo neqtie ad praedicationem abstracti unius de abstracto alterius. Nego conseq.nam concreta possunt de se mutuo pret- dicari ratione ter iij in quo uniuntur abstracta autem cum non uniantur in aliquo tertio, nisi inu- tuo identificentur, nequeunt de se inuicem praedicari Insertur falsas esse has propositiones: Iti s urnitas est humanitas immanisa est disimia. Diui : nita est mortalitas, passa, mortua,&c. Humanita est τι ortata,viI dcc. Vnde antiphonae ad Laos in ossicio S. Crucior Mors mortua tunc est in ligno, q-ndo mortua vita fuit, est sensus, Quando mortuus est
est ille,qui est vita. Obyeitici. Istae sunt verae, in Conciliis admissae.& a Scholasticis eum e uetum m 3. n. e. q. r. concessae, Natura Amna est ncinnata: tura ἀ- urna te minat humanitatem ergo inaee, Deira est humanitas. Nego conseq. nam in prioribus solum praedicatur exercitium,quod unum extremum exercet in aliud ridem quippe est, natura diuina est
incarnata seu terminat humanitatem, ac natura
diuina est unita , seu terminat unionem humanitatis ad se. In posteriori propositione praedicatur esse unius extremi de alio: falsum autem est quod unum extremum si alius patet in his proposit.
quae verae sunt: Ammavnatur corporn rem term nat unionem amma ad ste: Γαρο- informatu seu an maturamma; falsae sunt Iia: Am est Tm: Comρ- est amma. Obi is a. potest per syllogismum expositorium DIegitime concludi, quod Deitas sit passa Verbum est passem Verbum simias: erga Deitas est passa. Nego, syllogismum esse legitimum, ut constat in R. . in
simili: Pater generari.Patre es Deitaue ergo DeitHe-c-ςiasv. nerat Ratio appellationis variatio nam tam Ver-
bum, quam Pater supponit pro determinato sep-ρς' . . posito iiij, a Patris, pro quo non supponit ci- ιαν--tas, quae ex modo significandi abstrahit ab omni suppidi, V tam pati eompetit verbo, quam generare Patri, quatenus supponunt pro doterminato supposito Filii, ae Patris. Obycies 3. Verbum dicitur passum per commu irinieationem Idiomatum a naturi human.i, cum qua est unituma ergo etiam natura diuina dicetur passa per Ommunicationem diomatum ab eadem natura humana, evin quacit unita. Nego con-Rs.
385쪽
' p. XLI. De communicatione idiomatum m. 339
sesqui elim Verbum si suppositum natui bu spale autem esse huius subiecti cinctus,vel me ho-manae, cumque tam actio, quam passio tribuatur is , est esse suppositi diuini Ergo inceptio, vel de supposito, poterat Verbum denominari passum ex litio de Cliriuo. passione naturae humanae, cuius est suppositum. NMura autem diuina, cum non sit suppolitumna
turae humanae , non poterit denominari passa ex passione natiirae humanae quia licet natura diui- m. mediante suppolito, uniatur cum natura humana non tamen vultur illi sub ratione naturae, sed sub ratione stippositi provide non poterit ut natura,sed ut suppostum denominari ab actione,vel passione humanitatis. Detcs. An licui dicitur natura diuina est in earnata, dici etiam possit, natura Patris est incarnata' Resp. quia natura luttis in hac propositione non P sumitu redii plicatiuuir ii Mura contracca ad Pa-
tura, quae si Poris, a nemine qui concedunt, naturam diuinam esse in cataratam,tregari poterit haec
pi positio, citura. qua est Patris is incarnata: quia a additio illa, quae est latru,rcstringit terminum natura ad supponendum specificative. Vnde concedit Marsil. 1 3.quaesJ. auari. I ne hanc propositionem, Ens quod est Pater, At carnatum. Ad vitan dum aut cin periculum, ne videatur accipi naturavi contracta ad Patrem, addendus semper est aliquisicri nus, qui ostendat, illam in propositioneum traitim specificati v c., V. Regula. Coneret naturae diuinae non prae-3. Runis dicantu de abstractis naturae humanaeci nec concreta naturae humanae de silli actis naturae diuina nec vice-vcisa, abstracta natu in humanae de
concretis naturae diuinae possunt tamen abstacta naturae diuinae vere, non tamen proprie Torma - εο liter praedicari de concrctis naturae humanae Exemplum pri mi: Humanitas est Deus, immortalis,
mensa duc quia in pro postione praedicatum nullo modo includitur in subiectes: innis autem vera praedicatio fundatur incidentitate, vel inclusonestio de Christo vel de homine absolute prolata, ea di sit pra esse suppositi diuini Maior piob.non vere dices, paries fit, aut incipit esse, ex eo tanturn quod fit, aut incipit esse albus; veru autem dicitur, fit, vel incipit esse albus: ergo nec vere dices, Christus,vel hic homost, aut incipitcisse cx eo tant sim quhd sit homo vel aut ei dices sit, aut incipit esse homo. Eadem ratio est de desinere,aut corrumpi, quod simpliciter prolatum cadit supra
id, cui simpliciter conuenit esse; ex co enim, quod paries csnit esse albus, non vere dicitur paries corrumpitur, aut dc sinit esse. Sicut ne recte dices: paries albus corrumpitur, aut desinit esse, nisi eum addito, Vt albus. O nee veria dices: hic homo
desit esse in morte,sed cum addito, Vt homo. Intertur i. salsas esse propositiones Christus, vel ε hic homo inciflit contra vero has esse veras Inci ς', Pit ranus, Incipit hu homo, Deus factus est ChriIIιώ. uitam propositionem expresse cone edit Fulgent.
subiecti stat materialiter pro supposito contra vero ex parte praedicati stat sor maliter pro composito vel natura , quam explicit importatrinqui in prioribus proposit. briniti, vel hic homos lint subiectum id colant materialiter pro sup post diuino, supra quod immediate cadit verbum Incipit. Contra vero, quia in postelioribus propositionibus Chrastu , vel tu homo ponuntur ex parte piaedicati, stant formaliter pro compo- sto, vel pro natura human a quae in Christo incepit esse ideo verae sunt posteriores propos Leg.
Asaior ino. dist. i. quast. la Dic Es.Vera haec est Πιe gubernato incepit an 6 C. n nauerito licet falsa sit haee aliaci De ruberna Pi M.to incerit esse anno praeterito ergo etiam ei it vera
haec Christio inceμι. licet falsa sit lixe alia Chri-Itus cepit esse Nego conseq. nam in prima pro Rr .
praedicati cum subiccto Exemplum secundi Dei politione me gubernator stit pro ossicio, non proia est homo Deita est mortalis, passibilis dec quia i supposito in se eundi stat pro supposto Ratior neque in hic pio positione praedicatum in luditur in subiecto ratione explicita pio qua semper praedicatum supponit; nequc implicita, qtiam importat nam praedicatum Homo includit suppositum, quod non importat Deitas. Excmplum terti j Deci est humavitas. Ratiocis eadem, quae prae-ecdentiu in quia in hac propoliticine nullo pacto laedicatum includitur in subiccto. Exemplum quarti Hic homo eiJ Deitas, sapientia genita&c. Quod autem haec sit vera in sensu identico, patri excidentitate praedicati cum subiecto quia clim subiectum supponatu materialiter pro sup posito diuino cumque inter suppositum diuinum QDeit m sit omnimoda identitas, vera erit haec propositio in sensu identico I parte rei. Quod in prima propositione pronomen me affectu in illo nomine Gubernator restringitur ad standum pro ossicio libernandi. . Falsas esse has propolitici cnnes C IIvi, vel me homo definit, vel non fuit in a 4. traduo tum quia subiecta supponunt materialiter
pro supposito diuino quod nunquam desiit: tum
quia sunt negatiuae , quae veri sicari debent secundum omnem partem subiecti sic nec valet haee, waries albus definι seu corr&m'tur, ex eo tantum, quod sol albedo desinat vel corrumpatur. 3. De is .
sinentibus speciebus sacramentalibus, non posse ετρα absolute dici, Christus desinit, sed eum addito, Insecramento, vel stramen a terr eadem ratione nec
dici posse angelus desinit esse, eo quod desinat esse in uno loco, si in alio substantialiter conserue autem non sit propria formalis, pro b illa tan tur; sed cum addito desim esse lue. Pari ratione non
tum praedicatio est propria cin sensu formali, ciniis praedicatum includitui in subi esto, non tantum a parte rei e identice , sed etiam obiecti ue& formaliter. In bae propositiones Hic homo es Destas, praedicatum Deitas non includitur obiecti ue&formalltc in subiecLotiae homo, quod implicite tantam supponit pro suppost , non autem proicitate. VI. Regula. Nomina, quae important inceptionem,uc dctitionem, non possunt absolute .sed Ontisim cum addito , fecundum naturam humanam,
de Christo piae dicati, ex S. Om. 3 parte quast. I 6., villac sitio absolute prorum ra/- - 9 Quoniam inceptio,
L. lata cadit supra prinei pale est subiecti princi I factus. Nego, fieri hominem in Christo compposse simpliciter dici, angelus Prodiiciti r, aut creatur,ex eo, quod existens in uno loco substantialiter producatur in alio. Nam simpliciter prodiici vel creari importat de nouo seri secundum esse simplicitet: sed eum addito, producitur, aut creatur hic Eadem ratione non diceretur Christus, aut hic homo annihil aliis ex eo quod an nihilaretur eius
Objcies .Fieri hominem est in serius ad fieri sim 'pliciter , sed de quocumque pradicatur tuterius, praedicatur superius, ut si homo ambulat moue tura ergo si de Christo praedicatur quod fictus sit homo, taedicabitur etiam, quod sit simpliciter .
386쪽
Di p. XXXIII. De communicatione idiomatum.
uo in inor omne esse substantiale naturae ad fieri simpliciter, ut inferius ad superius sed ut secundum quid ad simpliciter sicut fieri album ad fieri simpliciter unde sicut non recte a secundum quid ad simpliciter, ita nee a fieri holmnem ad seriimpliciter arguitur. obrycιes 1. Valet haec praedicatio, Album fit, hae album desinit se, esto sol albedo fiat, solaque corriimpatur ergo haec me homo ' Hic homo de- t s.csto sola humanitas fiat, solaque corrumpatur. Nego anteecdens,nam Hoc risum importat principaliter subiectum, cui simpliciter eon uenit esse. 2. Nego conseq. nam, ut Onet Get. S. P. auan. I 6. art. o. ad a. quando subiectum aeque primo importat totum valet a productione vel corruptione totius ad productionem, vel eorruptionem simpliciter: sorte hoe nomen Albam hanc signiticationem admittit. λ vero esse hominem in Christo non importat aeque primo totum, sed principaliter ei se suppositi, cui principaliter esse
Objctes Achr. ct Hebr. r. dicit ut Deus secisse Christum Raesi'. Ibi Chialtiim supponi pio composito formaliter, proiit dicit unionem duaru in naturarum in eadem hypostati Verbi. Obdicies i. Legitim sunt hi syllogismi, Nic homo est Dem:Verbumfactum H L homo: ergo Vertam factum est hie Dem. Irae homo est Sem Verisbum incipit esse Me homo Gergo Verbum inci' sis i secundum utramque
Distingi completae, cst esse simpliciter absolute Min seipso
spectatum, transeat consideratum relate ad aliud esse substantiale persectius, cum quo Oiungitur, nego: P.itet in elementis, quae extra mixta dicuntur habere simpliciter esse considerata vero in ordine ad mixta, quae formaliter componunt, solum dicuntur habere esse secundum quid cum esse simpliciter sit ipsius mixti compositi ex sorma mixti& clementis. Clim igitur esse substantiale naturae humanae coniungatur elim esse substantiali diuini suppositi in Christo , non dicitur i late adesse substantiale suppositi diuini esse simpliciter, sed secundum quid: consequenter verbum De pit, vel Desinit, cadens supra esse simpliciter ubi cxi, cadit supra esse suppositi diuini pro quo subiecta in his propositionibus supponunt. Objcie 7. Saltem erunt verae istae propositiones Verbum Detus est Dem homo : Verbum ancoepit esse homo Deus. Nego anteced. nam,ut Πιhad veritatem propolitionis requiritur , ut praedicatum secundum ex toto suo explicito significato coct- ueniat subiecto alioqui valeret ista, Homo est amisma hinnirile, quia saltem conuenit illi praedicatum cx una parte. Cum igitur hoc praedicatum. Deus homo , vel Nomo em explicite importet utramque naturam diuinamis humanam, debet
s. Se nego, hos syllog.esse legit os, sed labo i cto Instabis vitio captionis a secundi quid ad simplici l quam una
ter. Nam seri vel incipere esse in praemissis enuticia i Christus et nam etiam brussu explicite importat hinc sequeretur, falsam esse hanc, ε. cum Fulgent admisi, Deus Dym 'IU- tur de De siclindum quid, nempe inini tantum homin saltem exercite in eonclusione ver praedicatur de Deo simplieiter, ratione naturae diuinae. Quare ex praedictis praemissis hae potius inferri
debent conclus ergo Verbo fin- est de quies Dem Verbum incipit esse se, P. est Dem. Obdicies . Si ideo istae propos me Dein me iam, Chri incipit vel Asinit, sunt falsae quia praedicatum neipit. ves Desinit immediate cadit supra suppostum divinum, pro quo supponunt. Hic
Dem, Hic iam c. Mi m. ergo eadem ratione erunt falsae astae. Hiciem, me homo, vel Chroin monetur,fatιtur moratur: quia similiter predicata immediate eadunt supra suppositum diuinum, pro quosipponunt subiecta in his propositionibus Nego
conseq. nam haec verba Incipere.& Desinere immediate eadunt supra ipsum csse sit biecti; significant enim ipsum fieri, vel desinere subiecti; unde simpliciter prolata sine addito restringente ad unam partem subiecti, immediat eadunt supra ipsum esse principale subiecti, stilicet esse suppositi. Reliqua eum solum importent actiones,vel passiones naturae, quae per se ad tales actiones. passiones, ut earum principium supponitur, non eadunt immediate supra suppositum, cum illud neeessario praesupponant, ut principium complens esse tam productivum, quam receptiuum ipsius naturae. Quo fit, ut quando praedicantur de supposito diuino solum praedicentur specificatiue, ratione naturae humanaean qua suppositum diuinum subsistit, Meum qui omponit unum completum principium tam producendi, qui recipiendi. OMycios esse hominis, quod Deus per unionem hypostaticam in tempore acqii iliuit, est esse substantiale completum naturae sed omne cne substantiale completum uaturae , est esse smpli citcrci ergo absolute diei potest , Christin , seu Hic homo incepi sis. nam ho nihil aliud signis eat, quim Verbum accepisse esse substatuiale hominis.
utramque naturam . humanam, diuinam i Praeterca falsa etiam esset haec, ater generat lim Deum, clim illum non seneret secundum Deita-tatem .sed personalitatem. Nego sequel quia nomen Christus potius ex modo si nis eandi expli-
cite .sor mahter importat compositum ex per ita diuina naturi humana, quod vere in tempore incoepit. At verba oc complexum, Deus h mo, vel Homo Dem , expliciteis formaliter impoliat naturam diuinamis humanam, proinde dcbet secundum utramque naturam incipere, ut vera sit propositio Herbum carpis esse Dem h mo, vel Homo Deus: sicut non vere dicitur Homos subiramia aga, vel Anim eurrens, ex eo quod tantum sit albus, et currens. Nego autem cita Fate rem tam propositionem Fatergenerat MMm Deu- , es rat mimisse falsam. Ad prob. nego, aeternum Patrem gigne P re aeternum filium solum secundd personalit tem, sed etiam secundum naturam nam Gignere non solum diei productionem quae formaliter terminatur ad personalitatem, quae in diuinis sola producitur; sed etiam communicationem,quae iam maliter terminatur ad naturain Gunere enim est generare sibi simile in natura, ter coinsequens importat comui unicationem eiusdem naturae gignentis cum genito,vel specifieae,ut in creatis; vesnumericae, ut in diuinis.
Obi cies 8. Hic homo principalius importat naturam .humanam jam id principalius importat. φ , quod principalius significati id prinei palius igni- tau , quod magis distinctei explieite ignificat. Distinguo anteced. Hre homo importat naturam Rust. humanam principalid ex modo significandi, concedo scilicet eam magis cla ein diltincte significat principalius vi nominis significantis, nego: nam id prineipabiis vi nominis signifieantis importatur,quod signiscatur vi principale. lieet mi-nsis clarea Ndistincte. Sicut album ex modo signis- eandi principalius importat albedinem,' itia clarius& distinctius ex vi autem nominis lignificantu princivi
387쪽
Z Up. XXXII m communicatione idiomalum, M. 36I
prinei palius importat subiectium,quia hoc importat ut habens esse simpliciter, albedinem v-d vi habentem esse in alio. Dubitari potest de hoe verbo Creinum, an sim. pliciter enuneiari possit de Christo,vel de hoe homine.Αfirmat V ruet as=ψ.63 cap. . est D ct ν
se . Martino I. consili. Can.a, Cliristum inconditum conditum appellat quia scut potest si pliciter die riatu a, ita& creatus.
Negant suarecypart.crurit l6. in Comment.art. 8.&eum eo alii. Quae Sententia conformior est no- ν', mi' strae assignatae Regulae. Nam verbum creatur, cum. si .eibum neeptionis, immediate cadit supra prin-eipale esse subiecti clim igitur principale esse huius subiecti ChriI .vel me homo, sit ipsum esse suppositi diuin immediate cadit supra esse suppostidiuini,non minuet quam verbum Incipiticum non sit maior ratio de uno,quam de alio.
3. An authoritatem autem Concit.& PP. Resp eos --βε i Christum appellasse ereatum, semper tacit vel ex - - - pres, subintellem limitatione scindam naua A in Misaiam . quod ex antecedentibus& consequentibus eorum verbis facilὸeolligitur. Vel certὸ, dum Christum creatum pronunciant, accipiunta ratium non verbaliter, sed nominaliter, quo pacto nonnc gamus, Christum simpliciterin sine addito diei posse creatum nominaliter : quia tune idem est quod creatura,quae de Christo simpliciter enunci ri potest. Caeterum, de Christo simpliciter enunciari potest, cludd sit creatura , non quod sit ereatus; quia verbum creat- cum importet inceptionem rei, immediate cadit si pra principale esse subiecti nam illud proprie seri dicitur, quod simpliciter est. Nomen creatura hoc non importat, ideoque potest impliciter de Christo enunciari.
Dic ps sequiretur,quod nee posui simpliciter de Christo e nuneiari. quod sit productus, genitus, natus&e nam ctiam haec vel ba sigilificant fieri termini proinde itia mediate cadunt supra principale esse subiecti.Nego sequel. tum quia haec verba competere possunt Christo etiam ratione suppoliti diis uini,quod vere producitur,gignitur nascitur, pro ductione, seneratione natiuitate increata. Tum quia haee verba per se tantum important productionem compesiti ex natura linmana&persona diuina,qiiod in tempore productum genitum . natum eli verbum autem creatur, cum importet proinductionem rei ex nihilo, noli potest vi suae formalis significationis importare productionem solius compositionis, sed totius subiecti.
VII. Nomina eoncilia naturae humanae , quae eonnotam subicctum pii extitisse, quam formam acquisierit, possunt praedicari de Deo, non de homine Christo:ex S. om.&Pan.auri . I 6 rrtιc. 6 ct .
in quorum primo concedit hane propositionem: Demssctin eis homo in posteriori negathanc Bomo factus est Deus: quia cum suppositum diuinum
praeesserit sermam hominis, quam in tempore aequisiuit,vereis proprie dicitur, Dein facit eI homo : Homo autem cum supponatur pro supposito, nullumque suppostum humanum praecesserit a Christo formam Deitatis, quam per unionem hypostaticam acquisiuit non poterit vere dici, H m fisi ea Dein Vnde Damascenus, Ddei cap. 2.
Qui imis, emi inquit non hominem Descatum d camm, sed Dom humanar-ν, hoc est hominem fa-
Dein, eo casu quo natura humana praecessisset eum proprio supposito creato. Resp. Amrmatiueri nam op licet tune non mans stet suppositum creatum eum vnicine ad suppositum increatum ac proinde non potuisset suppositum creatum denominari factum Deus,quasi habens&retinens Deitatem potuisset tamen denominari factum Deus per substantialem eonversionem sui in suppositum diuinum.Eo mo do,quo dicitur panis fieri corpus Christi non per unionem cum coipore Christi, sed per substantialem eonversionem sui in corpus Christi Quamuis magis proprie tum diceretur ex homine factus Deu icut ex pane fiteorpus Christi qm minofactus Deas:quia in hac importatur subiectum omismane utrique termino licet diei posset Homosae Dein ratione eonereti liumanitatis quod eo easu suisset eommune utrique supposito, tam creato ut
termin a asin, quam increato ut termino ad se. Insertur, cur hoc praedicatum mutasile, in pri-α, ma produci lone, ac unione naturae humanae cum .. Verbo non conueniat Deo per Ommunicationem diomatum. Quia nulla proprietas naturae humanae conuenire potest Deo per eommunieati
nem Idiomatum, nisi prius saltem natura intelligatur Uerbum factum homo essed in prima productione.& unione naturae humanae cum Uerbo non dum intelligitur Uerbum iactum homo: nam prius natura humanitas fuit terminus productionis subiectum unionis cum Verbo, quam Verbum sue . .isiis itit factum homo; sicut omnis producti extremi, ωρνι axunio istius eum altero extremo, natura praesup- prodissio.. ponitur ad compositum, ut causalitas ad et ectum ac ' Maior probat mutua communicatio Idiomatum plurium naturarum ad inuicem supponit nem illarum naturarum in aliquo tertio. Cum igi- . , tur tam productio humanitati Aquam unionis eiusdem cum Verbo, natur praecesserit compositum ex natura humana diuina, non potuit Verbum per communieationem Idiomatum denominari mutabile ex productione humanitatis, Munionis eiusdem eum Verbo;vnde si denominaretur, denomiis naretur ratione propitae naturae, secundum quam praeessit formam hominis, quam per unionem acinquisiuit. Dixi In prima seu productione inam post
primam productionem, unionem eum Verbo. spectata proprietate sermonis, potest per commuis nicationem Idiomatum Deus diei mutabilis. Nam sicuti de Christo praedicaturiquod sit mortari, mortuus, quddambulet.& moueatur ira etiam qu damutetur , quod est praedicatum inserius ad omnia supra dicta. Ad periculum tamen euitandum, ne via
deamur eum Ammii mutationem affirmare de Verisbo, ratione propria naturae, non est absque iurula is totiescum v natur humanam, talis praedicatio
de Deo assirmanda. VIII. Nomina quae important distinctionem ιε. suppositorum non possunt de Christo praedieari: s. Retula. est de fide,ex Concilijs . in quibus contra Nesso r.um definitur, in Christo praeter suppolitum increatum,non suisse creatum Nititur autem haedi
388쪽
Dis'. XXXIII. De eommunistione Ulamatum, .
gula, in eo, qudd in Christo non fuit nis,nteum iuppositum Verbi. Deduces . Nominamasculini generis geminari non poste in Christo, posse nomina neutrius ge-e 'um neris. Vnde falsae sunt hae Propos. In Christo est αυ- o ali-; vel, et iter facter non hae: In christo est
nania sculini generis, cum sint magis dearticulata.
appellant sippositum, quod in genere substantiae
est ultimo persectum,&siibstantialiter dearticus tum : contia vero nomina neutrius generis , cum
sint insormia appellant naturam, quae et ulterius perfectibilis per vpostasin. a. Neque cum addito diei posse Christis, homo est aliis vel alter a Deo: recte autem cum addito die posses Chri sec-dam humanitatem sabud, vel iserum a Deo quoniam aut terminus Homo eum natura humana limul reduplicat suppositum: .se dici non potest, Christin ut homo est abin aieno uia ratione hippOsti non est distinctus a Dec Aut reduplicat solam
naturam humanam, non reduplicando suppositum. &tunc neque diei poterit oti a Deo : Quia Alim
supponit pro supposito quod ex suppositione supponitur praecisum ab ipso terminotionis. At particula secundum b.manitatem restringit terminu in ad supponendum pro sola natura humana,ratione cuius Christus est aliud non alius a Deo jam a diei alietatem suppositici ai verbalietatem n turae. terum, elli dici non possit Cis, s-am,diei tamen potest. ν-- a Fatre,eum se suppositum distinctum a Patre lineta si an scut diciis tur Christus viti Mel alius a Patres diei etiam possit, v mmo est aliud a Patre. Resp. assirmati uerquia eum nota reduplicatiua Vr indiae propolitione distinguat in Cnristo Hominem a Deo non potest pronomen a d eadere,nisi supra naturam humanam, ratione cuius est aliud a Patre. Deduces . Veras esse has In Christo sunt urar In Christo non sintρ-res etiam priora nomina reseruntur ad naturas, posteriora verd ad suppositu ui. Verum etsi dici possit, In Christo suntplura, vel duo neutrius generisci nullo tamen pacto diei potest, Christin est duo,vel plura. nam priori in proposnon excluditur uni duarum naturarum eum aliquo tertio qua unio importatur per u In Christo. In ρο- steriori vero talis unio excluditur . cum in ea non importetur aliquod citium, in quo illa plura, quae de Christo e nunciantur, uniantur Pari modo vere
dici potest In Deosunt phreer, non Dein est plures: quia in priori denotatur identitas plurium personarum in uno tertio, qua non importatur in posteriori propositione. . Falsas esse his: Christin ut homo ess--ορο
masculini generis supponentia pro supposito non possunt de Christo neque eum nota reduplicatiui
in bomine praedieari Quod fuit fundamentum,cur Concilium Francosordiens absolute negauerit, Christum diei posse filium adoptiuum , aut seruum,etiam vi homo est: quia vel ,tet timore luplicat etiam suppositum,&illud dici non potest filius adoptiuus,aut servus ut ex M.constat: vel solam Irii unitatem,& de illi ut distincti a supposito non postant praedieari haec nomina,quae important suppositum. Cur autem nee Homo dominicψ diei possit, rationem assignat S. OmIfart. y 'I6.articis.quia
nullum nomen quod substantive, essentialiter praedicatur de Christo.de eodem adiective seu de
na substantiueri essentialiter praedieatur de Chrustor ergo non poterit de eodem denominatiue seu adle Lilii e praedicari. Vnde August. qui aliquando hane propos Christines homo dominiatus concessit, posta illam retractauit tu . r. Retractat eap. s. his
adorasse .ut Deu limo absolute sine redupli C., 21. catione admittit hane propos christas est adoram ct aduranias Concilium Ephes pari. I. V.ati quia in hae propositione statim importatur distinctio naturarum, adorantis,4 adoranda. Vti etiam Apra R., M. eoncessi lias proposit.raria, οι Me Isbi λι- f , in Deo, ct mos flesi ut Deo etiam secundum proprietatem locutionis dici posset, CH Di ι Usubu ., seu dicitur seipsum adorare, sibique praecipere obedire. Nam in his tantum
importatur distinctio naturarum. Caeterum nota SNom. s. pansu. o. articul. 2. omnia nomina,quae importalit proprietates naturae
diuinae posse simpliciter,& absque addito de Christo praedicari. non omnia noinina , quae important proprietates naturae humanae. Nam quaedam sunt, quae nullo modo praedicari possunt, ut quae impo tint distinctionem suppositorum.vel imperfecti nem , quae cum natura humana unita Verbo non manent i tesse seruum, peccabilem. e. Quaedam sunt,quae licet in rigore possint, ad periculum tamen erroris euitandum sine addito praedicari non debent. IX. Nomina maseulini generis integre& tot liter enunciari possunt de singulis Dartibus essen. . Mol tialibus humanitatis Christi, etiam seiunctis ac separatis non integreὲ- toraliter possunt de illis enunciari nomina neutrius generis colligitur ex sinistro insintinct. 22.Aonfisi r- J. memin
has propos Totin Chri sui insepulchro. σι- chriarin descendit ad inferos. Contra,cho docent,has esse falsis Tota Ar in septilchro tum descendit
ad eras Quem moduin loquendi citat Schola- .sti ei iandant in autholitate Damasim. M.ti Haeseap.7 fines Toruis Dexiperfectus, sed non ut m Πων se Demina- non silum Deus sed st homo et tot----σPerfec , non tota autem h--: non stamen, iamo sed est Deus Rationem autim huius modiloquendi cum eodem Datnasceno assignant citati aut hores: Nam totum inquit idem Damascenus, est natura repra latinum : M--tem hypostasios . Unde nullus hactenus ex Scholait hii ne loquendi modu ausus est impugnare, quidquid audeant Reta X. Nomina, quae important astum piadestinationis,aut piaedefinitionis vel fili Dei ales leto io. iminis vel Sominis adesi est:jDci, vel utriusque ad aliquod munus, possit nitam de filio Dei, quam de homine Chri ito praedicam,ut ΝιψDυρ adji armes .is esset homo. Hic Mn prediarinatus est v esset si Dra. FH- Deι vethιc homo pria. νω-- est, ut esset
389쪽
DEp. XXXII De communicatione idiomatum c.
ut esset hominum redemptorimediator, sum nauis sacer fibus David, esset tamen in virtutemus Dei. 2. Diei , .dos. Fundament. Quicquid praedicatur de filio Dei non posse, Chri sp destinatus, ut esse ΝNu Deni C. erra. dici posse Christu, est'adestinatuι,ν esset bomo.Cbristus enim positus prosubiecto supponitur prosilp- posito filii Dei; at filius Dei non est praedestinatus, . testet filius Dei, eam id naturii sua habeat , non praedestinatione , at cum fidius Dei natura sua non habeat visit homo,potest dici praedestinatus, utcsset homo. Objcies r. In obiecto praedestinationis, subie ibo ctum,quod praedestinatur,distingui debet a fine, ad Dicti. quem praedestinatur: riem enim iu .edestinatur ad id,quod ante praedestinationem supponitur habere, sed in hae propos. Hic homo est praedestinatus, ut 6 et Alius Dei, Lehomo, otiiod est subiectum praedestinationis, non distinguitur a filio Dei, qui linis est praedestinationis. Distinguo minor. Lo homo includitis ' suppostum determinate, nego; vage, concedo et thoe satis est,ut quod concipit indifferens ad suppositum creatum, vel incrcatum praedestinetur adi M.Anselm in cit.loc. Pauli Quoniam, invit,iemsupposituin increatum.
ab Merno pria imisit, ut Verbum ei- caros π obiicie 2 praedestinatio importat aliquam gra tot. Tum quia de quo praedicari potest res predestinata tiam cspectu praedestinati praedestinatur enim ad praedieati potest praedestinatio; sed de filio Dei pre aliquod donum indebitum naturae sed nulla gratia dieatur,quod si factus homo uti de hoc homine, fieri potest filio Dei. ergo nequit filius Dei praede- qud Lac quisuerit esse Dei: ergo de eodc praedicari stinari ad aliquod eise,NRomaior nam seeunduin poterit,quod sit praedestinatus ut esset homo, vel de Patres praedestinatio non solum dicitur de electi, in ordine ad gratiam, sed etiam de reprobisin ordine
ad poenam. de Concilium Ara c. I. r. 23. O Valent.sub Leone IV.contra nais πιιonec destinationem ad poenam vocant 8 destinatinnem ε igitur
non semper praedestinatio importat gratiam respectu praedestinandi, sed solam praedefinitionem ad
aliquem finem. Inearnationis opus verbis August. de bonoperse ibi. uerant si reconcludam: siuilegunt harisi intesigantison. D
eorum si si Doctor interior,a cuius facie est scientia intelleἱ .Qui vero errare me existiman etiam Murua
etiam dragente ,arua sint dicta, considerent, ne fortassiuvet de homine Christo in tempore fuit ab aeterno praedefinitum, praedestinatumve ratenim teste Augustino tibro de praedestinatione eap. Io gratia in in hoc a praedestinatione discriminatur, qu Ad praedestinatio est beneseij praeparati , gratia est ipsa temporalis beneficij collatio sed in tempore filius Dei factus est hie homo,& homini eollatum est hoc beneficiu, ut esset filius Dei; ωta filius Dei, quam
hie homo factus est hominum redemptor, mediator . summus Saccrdos r.ergo Exe ipsa suerunt ab
praedestinata sed qui equid fuit de filio Dei, vel de hoe homine praedestinatum, praedes nitumve, potest de filio Dei, tae hoc homine praedicari. tum quia Patres di Scholastici admittunt eum Paulo ad Rom. I.hinc praelicat christu pria maius est filius Deι. Vnde August.ab naristinat.cap. II. Sicut ergosinqui eradestinatus est Bunus ut caput nostrum esset,ita multi priae a sumin, ut membra eiushoe homine ut esset filius Dei. Maior probat .circa idem versatur praedestinatio, Dexeeutio ipsa Dei, quia quod est terminus executionis , est obiectum praedestinationis ergo de quo praedicatur terminus executionis, praedicabitur actus praedestinatio
Ex his infertur i. Dici non posse humanitatem, sed hominem suun praedestinatum , t esset filius Dei.nam homo,non humanitas est capax densminationis filsi,qui necessario aliquo connotat suppositum: dici tamen potest humanitas praedestinata ad visionem Dei, sicut&ad gratiam gloriam, teraque spiritualia dona,ex Augussicit Priae' ta est utinatura humana tanta est tam celsu Eh ma
subuectio,vtauoartosieretur,altiusnon haberet. Consi
mili ratione diei potest, praedestinatus CHRIsTus Iasus,quod idem ιHaedocuit August. Fradestinatus est,in salti esurivi qui futurm erat seci errent.Ego autem, cum per eos, qui meos labores legunt,non solum doctior , veram etiam emendatior sis, propitium mihi Deum agnosco, Oe per Ecclesia Doctores maxime expecto, si in imorum, vi venit,
390쪽
OMNIUM, VJ IN HOC VI TOMO CONTINENTUR.
Prior numerus Disputationem, posterior, vel qui solus est, eiusdem Dispuditionis numeros, vi quos una eque Disputatio a principio adfinem usque partita est, designat.
Ah, solutum. Abstractum. At 0xvτ pMini se stendi non est necessaria,
cluast, quam retiuio diuina. q. s.
Nun ratio absiluta potest in iuuinti se rati d mmua alter opposita s Ur In abstracta p,ea cationeprudeatum applicat smum expis citumsignificatum ex uita nificato um. 4. IqT. Accidens. Accidentia panis probabile est sistentaria Christicorporeis charaina. χαa ccidens alia fuit principion modum amationu, hudo e modumsirma inhaerentu subsecto. S.I T. Inter accidens sebstantiam intercedi uni distincta.
e fccuentia repugnat Fbiectar in natura diuina. 3. Nullum accidenspotest seacere eum tam μιtate unum ada-
Acciden d liciter potes dissonere tectum. 3. . Nequit duponere adisionem eum Verbo mi intrinsece tereminasar adFbstantiam. I in
Occidos straratum non repugnat immediat uniri VHownione sustentativa: mmmpenaensas stantia, aqua pendet vientitas, quam unu a seducto, a quo pendent ut mo- I 26. Dareidos iam propria substantiano nestmcesse υ ---tur permodum substantialem, sed accidentacim M proportionatum, ut terserum se dependentia. Id n repugnat acciam coniunctum nisi Vmbo. Verbώm plendosistentationem non toωet abaccidente, rima' rionem ad propriumsubiectum. H. 18.
Geidem nonpotest esse capax subsistentia fibratim μιμ
Uita triumpersinarum in eademnatura umpta esset magis meritoriin quam elicitin ab una. CIncamatio non est una eadem actio indisi du, qa simul producat humanitatem ct illam niat -- pesia Virbii brique unione, vel inluvione. .P. IO. Repugnat ut viti dem inium dis actionis quaeris emitaι creata sim roducaturo, Hur alteri. E. Eductio pendet a subjecto non med ante actione. II. Atitio qua accid conservis rextra lectum essupernaturalis quoad modo. Actio reproductiva terminio quoad modum renas. La filiolupermuWalu nequis firmabi continere esse natura- is a Amo productis humanitasu naturalitrependet a propria, quam per surautre en epossiuabaliena. .a . vi actuntiqua prodActa est humanuas, dissons , ut potuιι componstet unum sub em cum Verbo, quam eum arre velSpiritu S. 8. Tq. actu non testeonseruan absqueagente actu terminante.8 . Actio nequitis auis est alis agem fol. 1. Ailio generatis P. Ruginu habuit pro intrinseco teramno Gum. LITO.Amo remoradu, vel crearis ponis intrisscam mutationem
Aut fIecifica actus cognoscitur ex comprehensione peciei.
quam species O. Iria Probabibus asseritur actionem qua Dein aliquia ad extra pro-cit vel conseruat, esse nis ιnoyroducto.26. 22 Vide Generatio, Productio, Educitio.
Adam. Adoratio. An Axio non peccantes rara ,ensset, nonfuisse cause
meritoria gratis gloria. TAET.. iam fit caput serorum tamqMad culpam , quam quoad ustitιam ρ8 nonfutex Deidecreto caputr tiactguria potuisset per eandem gratι- uerso ν-δι uitam constitui caput notia Originabr. I. I. dumρομε decret de Christo F mptore in Olbe ad peccaniam ct non peccandum. Hon repugnat Adamum defacto habuis gratiam dependenter a meritis Christa, et is euerasset habuώruri Fh ab νιιndependenter. T. Ota Adae peccato non ameraunient Verbum non se et inca