Disceptatio mystica, de oratione, et contemplatione. Auctore R.P.Fr. Antonio ab Annuntiatione, ..

발행: 1694년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

io 8 Disceptati mystica, Tra a. a.

diiiii ieiei di Ideo ait pleros tur ad intuenduin Deum soluinquesvidemus viro Docti Isimo; altissi ita de Deo intelligentes, qui tamen depravatis sitit moribus eorum quippLeontemplatio non ordinatur ad pra-xim, sed sistit in mera specula

tione.

Die tertio et Contem aptatio Evangelica practica , Catholica dividitur in acquisitam,& infusam, seu quod ideest in contemplationein propria industria, te labore eom. Paratam, in cotemplationem, Deo misericorditer animae immissam .Haee divisio eelebris

est, & apud D D. Mysticos,in

iuxta modum humanum, relinis quendo facultatem, ut anima per proprias operatisne con templationem, quietumquDintuitum divinae veritatis acquirat Infusa autem medij auxiliis specialibus gratiae, mulara propriam industriam singulari

modo Divinam intuetur vertistatem. Ex quo patet ratio, qua

sancti,& Mystici Doctores c5- templationem acquisitam a turalem appellant, secus infa- iam non enim est quia aditimam solae vites naturales sussiciant, absqu auxisio divinae gratiae requitu tu enim ad ip-SS. P. Omni unis. Differunt iam auxilia communia a Deo aut m istae duae contemplatio provenientia ut dictum est i atne tum ex parte auxiliorum, vero contemplatio infusa, vires tam ex parte modi edendi eir naturae , humanum modum,ca divinam veritatem Ex par generalia qu gratiae auxilia te quid m auxiliorum , quia transcendit. Vnde prima co licet utraquE contemplatio au templatio est quidem superna xiliis indigeat dietinis ad sui es turalis quoad substantiam, nainficieutiam, ad contemplatione turalis vero quoad modum. acquisitam sufficiunt auxilia cunda autem , quo ad mo- communia,& genetalia,quae re dum,& quo ad substantiam cs gulariter gratiam iusti heantem supernaturalis. Sed de hoc lassequuntur ad conte triplatione aut infusam requiruntur speciali Isina.& quae ratissime c5- ceduntur vel si pluribus, non ideo c5inunia, sed ex omni parte specialia dicenda sunt. Ex parte autὸm modi tende. di circa divinam veritatem disserunt eti, contemplatio a quisita, Miniat, illa enim avis ruris communibus gratiae virus insta dicetur.

ARTI C. II. Vt sim eontemplatio aequi ita 4ι videtur in eam , quae est per affirmationem in eam,

ita est per negationem

132쪽

lἰquales modo alii r omnia eontinentem, fine loco inativo,aliquand negativo. Sic bique tota, sine tempore μα- communitetSancti Patres, My piternum, sine ulla mutationesti eique Doctores Diotrylium sui Mabilia maia facie , Areopagitam huius scientia: tem.

Dionis Ptincipem sequuti. Ipse enim Sed nota quo in eonia Areop. apa. sua Istic Theologi φ templatione, quae est per assi triste ait: Cum ei ν eausa omni mationem, creaturarum per ora etiam omnia, qua in naturis sectiones debent appraehendi dicuntur trilinenti sunt,easem in Deo esse absque imperfectio que Ceeee alsemationemrom rubus limitationis , inadaequam magis proprie ae verit tuuiis , demndentiat, ea notri is Ant, ut qui in omnia sub periectissim inodo nia nisu , ae lanae superet; essendi. Ita tamen quod perque negatio m. Virmn ta sectiones illae, cum in erraru-D.et D eium procedendi modum tape is sunt simplicitet simpli s. reperi P. Th. z.α. q. s. - melius est habere et in . ist. q. v. art.a.qus quam non habere, vel habete stimis. a. Vbi sic ait Intelis .isu su im quamlibet aliauictus donum di spiritualia in cum ipsis incompossibilem, regreditur dupliciter. Prim mo petiuntut in Deo sinὰ limitatiodo per viam remotionis auri ab ne illa , quae prout in creaturis spiritualibus, qua in corpora eas indivulse commitatur. Ha-ιibus inveniuntur, removet. In iusmodi sunt esse , intelligere.

statu ergo via intellectus ingre velle , virtutes omnes ad graduiditur ad spiritu aiia hoc moso, intelle,sti Quin sequutae, existen- maxime ad drauna quia in hoc tia subsistentia, perlonalitas,

perficitur cognitio humana se ac deniqu proprietates entis. eundumstatuin via ut inuriga AliassautEm peisectiones, autinus Demii ab omnibus separi tiraedicata, quaesta erraturis extum super omnia esse.. ..... se suo Armatissimo conceptrugi

ondus,Mus est per excessis, persectionem dicunt, non sint et praestantiam, velut si quis Deo tribuendae semialitEe, sed eum aleat esse super sapientem, nitim virtualiter, aut emine AH supra omnipotentem, G c. Vn- όr. De quo videantur Theola austii M Augustinus tib. s. ι Triait Scholastici ad i. p. D. Thom.

diam r. Vtrumque modum aD Dico secundorContei firmandi & negandi coniunges, lati', tam quae est per renio- ait Intelligamus Deum si os riones 1, quam quae per afficinii- sumus. qirantis possvinus An tionem , dividitur contem

133쪽

Meniplationem per deicei in Dei contemplationein as sum. Illa dicitur contemplatio cendimus, lib. i. e eonte'Lper descensum,qua ex Dei cog- 4. 6. his verbis: In primo gra- .nitione triovet ut intellectus ad M, seu gressu ponitur pereepti eognitionem creaturarum tan sensibuιῆ, n secundo progres-quim ad obiectu ecundarium, is a sensibilabiis ad intelligibi. velinquini a cognitione eao ita , n tertι diiudicatio θη- sat ad cffectiis Colligitur haec A. ii in secundam intelligibilia. Doctrina ex Sanctis Patribus, 'quarto absoluta eon iceratio late iobat ut a nostro Pili intciligibilium, in qua per sen- Iippo a SS. Trini t. p. a. m enitur , in quinto stea Theolog. trari. a. art ε. -empiatio intelligibiliu qua

venit, ascendere dicitur, qui Sed inquires i. viriles eis a Creatore ad ipsis crea perlaetior modus sit contem tutas descendere pl3tionis ascendere per remo . Duplicem modum asce tiQuem, aut negationem, quanasus ad Deum per creaturas 1 per 3ppositionem , vel affirma.

plieuit Dionyfius ubi supra xionem fine spondetur perseis exemplo pictoris & sculptotis, citorem modum esse negati qu. aut statuatit. Nam sicut pictor lysed probδtur ptimo ex . , .se

superponendo colores,nagine ab M L. p. l. 6. art. . ad s.format, sculptor autem subtra Vbi ait. In hae vita magis ma. heneso materiam perficit statua, ni satur nobis de Deo qui

se eoteniplatio per affirmatio 'ρ' est, qui quid est ergo pernem creaturarum quasi super μα- modo pro ii qui non mittie sectiones. Deo , -- airmationem , sed per sexemplatio vero per remotion ' Mi qui Deum contempla- misi Metiam removet, quo ur idem probatur ex Diony Dio-

diis a sancto Victore gradus, anima cist Deus neque intelle-

. . ' sentia,

134쪽

νω, imo potentia habet, nismirari s dii que lamen, nec vivit, neque vita est, neque sinuntia est, nec scientia, nec

Hrit4s neque sapientia , nec unum, nec 'nitas, nec Deus, neque Deitas, nee spiritus, nec filiatio, nee paternitas nec almquid nobis, aut alicui entium cognitorum, nee quid non enltu, neque quid entium est,neque en- eum id est naturam divi-

in cognoscunt ii ipsa βα- . erius enim se cognoscitur .ir anquires i. Virim i issectus per contemplatis in

neotimn D in contemplans,

is habeat uia negatiVein piscontemplationes Respondetur intellectum in huiusmodi con- templatione non pur negati νε

se habere, sed positive tenderebi divinanitem sed onem Dei

onmem ereatam supereminentem , in tonsas lainem, quasidieat Deus neque anima est, nequ intellectiis, neque ratio,

die. Sed ipse in se est silmma maiestas, bonitas summa, c.

beriantiquior privationibus, cu'vini negationi, e affirmationiani reeuat. Et subiungi:: Et cipsam ou idere, On seire

o supersubstantialiter ex om-

simu qussunt ablatione ees eis brare. Si interpretantur Ex mAtores,quos videre potui inquit Suarezio m. a. de Relig. lib. 2. cap. 3. num. 28. 4 leo niensis Ambros orator. Id

senti quaesto risiacere, nisi prius holum tia motuum notitiam aliquam prγli bEmus,4 in quo quisque eo

ruit consistat , vel breviter exponamus. Igitur motus circuis laris naturam si explicat mγ-

ratione, exaraue deficit. Hinc igitur motus cireularis non sistit inireatura aliqua,licetinis nullis, aut ellam omnibus via

tur, ut ad sintulicit te Dei pet-

135쪽

veniat sed in Deo ultima te ta- qu,m in proprio sui cir li centro quiescit. Motus rectus ille dicitur,quo an inia per consi cle- rationem creaturatu transit ad contemplationem summi boni, ibi iue sistit qhiod patet ex D.

Tho m. a. a. q. Igo artiada. his vel bis: Rectum motum

ponit in anima see dum oe, D. Th. quod . exterioribus sen bili- όus pro redit a cintilligibilium

eognitionem. Motus deni iudobliquus ex circulari recto Componitur evenitqii quando anima ex Dei contemplatione ad contemplandos esset eius, vel Dei promissiones, ludicia, aut alia ipsius opera movetur, rursusquὶ ex his ad ipsum Deum

contemplandii revertitur. Quod

eleganter expressitis Thom. xbi supra inquiens: In anima

aut i in ponit idest Dionysius Areopagita motum obliquum

ex recto, C circulari compost tam , propi se ilicet stuminationibus divinis ratio cito do utitar. Sed circa naturam horum motuum videatur ibit Thom.

cit art. . per totum, ubi plene

hanc materiam pertractat. Videatur, de Caietanus in eundem articulum, quamquam obscvtε procedat Eminentissimus comimentator in explicatione motus circi laris, quatentis ait: ipsum in contemplatione animae viii ni a te sistere constat enim ex

Divo aio: na ubi proxime , ex Dionylio Areopa Silaos p. q.

de Divinis nominibus sis eremotum circularem ultimat in contemplatione Divinar bis iistatis. Hoc supposito.

In Dicendum est triplicεhini motum in contemplati ne acquisita intervenire. Prois batur nam in onini contempla-tione , si rectus ordo servetur, per sensibilium cosiderationem ad cognitionem intelligibilium

deveniendum est, ut supra. q. a. ar.3.dicebamus: sed in hoe iuxta proxime praenotata motus, ctus eonsistiti ergo hic in em templatione intervenit. Rursus cum hare cognitio in consideratio in hoc tendat, ut per re turas Creatorem cognoseat, cognitiim contempletur,ibi quo

relicta varietate, multiphei late in ipso solo per simplicem actum sistat, quiescat, in quo motus circulariis iuxta dicta consistit, necessario , inieci a

contemplatione acquisita reperitur. Denique cum haec quie ta cognitio non debeat esse more speculativa, sed practica , o supra dictum est , in exteriora

id est ad uitlutum exercitium pro edeberi ad quod excrea. turis nova quaerit niotiva , qua

ditiori penu ad ipsum Deum

contemplandum revertatur a

qui in hoc consistit essentialiter motus obliquus: ergo,in hic in contemplatione aequisita datur. 34 Dico seeunddi Motus rectus pertinet directe ad stat si meditanti uni inire ad eos,qui taxia

136쪽

-via sint 'irgatiVa. Nam Hai is sed inquites:Tudin in1 ri, D.'Tliomas, , fisso ara. s. hinni exercitio mei et baionis In motu rem proe diivir de νω acquisit omnes hi motus it Malter l,q id est neditare, tervenianes Respondeo quod

&discurrere. Motus aua obli regularite ad actum eontemis quus pertinet ad viam illuini sationis acquisitae, & quietain nativam i ex eo enim quod ex intuitum divinae veritatis lumi- directo, mei reulati coaleseir. ne fidei propositae ali duo mo . supponit,& cognitionem Crea tus praecedunt,rectus videlicῆt. Olis per creatutam in ereatu mobliquus inii huiusmodira per Creatorem:quod est pro eontemplatio regularitῆ exi priv viae illuminativae, ista enim sideratione is comparatione ut de motu obliquo loquitur D. reaturatu ad Deum procedit.

Onias γbi supra i Illumina Vela contra quandoquesece D. h. - do issis ratiocinaudo paratione ipsum Dei ad oratu utito vn uoso'sius lib. as,in quidus sumit, ilia bonia O mi is nominibus de ire, in eoinmunicata resplendetimno loquens, Firrit inqui Dixi regularites interdani rationaliter, σμγot serio uiπὶ ex praehabita iam n u mixtis, emora tori, uti divinae Veritalis statim ani- operationibus inmitin motus a in ipsius contemplutione' rimulatis partim pertinet ad quiescit Praeeipii si iam eo viam in sinativam, prout eo templationis habitum aequi praebendit cotemplationem ae sieris in hoc speciale quid est .

quisitam,&partim ad viam uniis frequentius autem fit per consitivam 8c statum contemplatio delatio in conversioneinnis insulae Nim ut aiebat D. ad phantasmata , ex quibus Thom. quasi cit art. 6. fit c anima ad contemplationem. motus et secund in quod aliquis quietumquὸ intuitum divinae

137쪽

i Disceptatis mystica, Tra r. r.

loq. ii metri/angeliea, qta Ala plationem taeeedentibus deserta d nolitum attinet iustitutum)Gla di .in vetitas,in ei sectio est obiectam primulum contemplationis ac iii sitae creaturae v es ta uum suiu obiectum secundarium. Priina pars probatur tum quia in sola veritate divina quae omnino indefecti-b lis est, potest quiescere intelle etas,eiqu soli, epotestnsilii, liomninb firmitEt adhqrere. Tum etiam quia finis totius intellectaalis progressus est contem in platio divinae veritatis, se optimi intelligibilisci finis en in est Cuius gratia aetera fiuntzergorixiae cumqxie cognitio, aut creaturae coli deratio non prop-t esse , sedi opter praedictam

eo templationeia querenda est. Sicut enitia creaturae, earumque

vis in Deum tanquina in Lias ob timum linem reduci debet ux-

autem Christi, Christus autem

Dei sic, quaelibet creaturae coenitio ad Creatoris cogni-

tione debet ordinari. Cuque id, quod proptὰ se non saetitur ab aliquo habitu, nequeat esse eiusdem obiectum primatiuiri, palam sequitur creatu cas a ratione obiecti primarii contem pistrionis acquisitae excludi. Ex quo probata manet secuda pars conclusionis quia creaturae aliquo modo pertinet ad contem in plationis obiectam, utpotE quae actibus, ea in Gabas conicin-viunt sed non pertinent ad ipsam, ut obiectum primarium ut probatum ela ergo ut se eiu

datium aret Dico secundo: lieEt aliis qua determinata Dei et sectici possit eontemplari melius pro obiecta contemplationis affignator divina veritas in commuisnt,i quis indistincte accepta. Probatur: quia essentia divina est cognita indistincte. Mia confuso cognoscitur sicuti est in se inoc est:cognoscit ut id quod

et Deus Deum autem cognos citur aliquis conceptus particu laris, sive sapientiae , sive virtutis, sive bonitatis divinae &C. non coguosei tu prout est in se. nocent in aliqualiter distinctum a caeteris praedicatis appraehendimus, cum ipte omnino indistinctus sit ergo meliis conte platu , quando concipiuntur praedicata divina omnia simul,quain cum quodlibet eoi sim.

Vii de ipse Dominus quaesitus a Mois quis esse: Respondit:

Ego sum qui sua. Nullum ia

speciali explica iis attributum. o circa P. Thom I p. q.1 3

qui es trιplici ratione est proin prιum Dei, primo quidem propter sui signi icatione non enim

significat formam aliquam, sed ipsum esse. Uni cum esse Dei sit ipsa eius egeatis . criboe

n 2 alij eonveniat: manifestum sat o later alta nomina hoc Exos. 3

138쪽

.-- ωμrie ηοmisistin tamve actu intellectus valet renviaque mim ἡοmi contemplatio mali, singularis ivi a sua formae. Secundo perfecto di in non obstat sim- pro ter ei scamnum Dum plicitati conceptus contempla-

omnia enim aliis nomini, e itimis,quia puritati intellectua- sunt minus eommunia,vel si co I: operationis generaliter sin- vertantur eum isso tamen as gillare, quia tale, noi repDgnat. dant aliquιd supra psum jecu Et ideo inquit D. Thon, . . . Ti,. dum rationem. Unde quodam q. 86. art. l. ad Dicendummodo in ormat C determinant iube sinputare no repugnat in- ipsum. ιntellectus autem nostι te uigent in quantum si singu- non potes ipsam De essentiam lare sed in quatitum si male cognoscere in stat via secun via Ierquia nιbil intelligitur iis

du quod in se est,sed quemcuque immaterialiter, se debui fit moda determinet circa id, pina aliquod singulare C inmie. --ο intestietu, descit -- τως. - nrepugnati πι; nus termisera, incvirim uis: tan En sit immateri er absoliva. rant magis lissima, 4ctiis purissimus, ni- propriἡ diuin uirde D. ano hil obstat, vominus per actum M Me,Cr Damascemudicit: κει - - imen iniis, ae quia priseipaliasHMMis, is peremimum per memeias de Deo diemus nominibus est. ----li iungi. i est Totum enim in se ipso compressiendens ei. quoddam ARTIC. V. pelagus substantiae infimium,eτindeterminatum,e . Excesten Utrism omnis species rei ereaiatior ergo conceptus formatur de a a mente contempl tis

Deoi concipiatur usum esse reluod De

summum bonum,in maximum .'

-- - -

139쪽

Taule ιιι in poterita inquit Taul erus I. I. ait Uisas mentιιιi. insti Ied debet eas , de quιbus praedi terra lis eorum , qui terrenis cap.3s. imη ,imagisses sanctas ope affectibus detineatur . omninora rationabiliter abdicare. vri retunditura divina baritate., o Thom q. 8o are bis recedens in intelleis ' 6. as a. fie ait Inanimave r. iualem speeulationem imm

Dionysius in motu ciuiuari dieatio rerum seno,ilium, Olmae, introitus Uus ab ex Hominiliter, magnaquὸ cum totori,us ad se ipsam seram discretiime fieri lebet quin D autem oportu quos remo Minan diseretio,& rationabis areatur se eani deformitas, quae litas io hoc consistit, quod ex-ies per discursum rationisu er tra illud tempus , in qua con .

hoc ιι id ei contingit seesudum tetriplatio exercenda est . con- quod orans o peratione animae staterentur,& meditetur Christi reducuntur as Amplicem eon exempla, Nancto tum opera he- templationem intelligibilis e roica, creatur arvin orcia a divi

ritatis: σχο est quos fecundo a providentia dispositus, ut Iiς dicit, qu)I nccessarι est ni facilius divinae perfectionis e formis onvolutio inserectas oeptus servetur & viruitis ope-

Da in or qasta pἱiei a sticant eter tra cosas Arimis eognoscimur a. t ne isti guras, b notietas partieuiares, duobus praemissis terti ponitur no fuere u de passo. Pero,niformitas conformis Ange fuera de est item po en odo ιis, secunt m quod praetermis suς exereicios, actos, mobrasses omnibus in sola Dei eos had exular deos memorias, I,

140쪽

eiones exercicios, I iaceontis Iaaac Sed quod ptaecipue o fiet quieti contemplationis, idemur a summo studio vitandiim, est imaginationuim tu mulius 'ululque potentiae in quieta conditio. Nana ut ait o Thom. a. a. l. I 82. art. I. in

sine corpor Phantasmatasunt, per quae contemplatio impeditur. Et D. Gregor. 6. Moralisi: D.Gre Cain cauteplationis arcem ali-Mags sui tenire desiderant, perpendant, si eum ad se ipsos introrsus redeunt in eo qνὸi spiritua. ιia rimantur, nequaq;iam secarerum orporalia umbras tra.

hant vel fortasse tractas manu diferetionis abigant.. Qtiaeres: Cui innitatur intellectus ab omnibus spe- Taule ciebus in contemplatione abstractu. Cui respondet au-letus ubi supr/Plane nulli omnino inberet, sed totus ab omnibus nudus est. Si enim alicui ianiteretur hoc ipsum imago. foret. Sponte igitur amoris elegit suspendium, a quo nec ab

suus eum Creator absolvat. Si-eut c Iob Satinas ait cap. 7. Suspellitium elegit anima niea. .

Sed qu obie in eidere potest, quodnam sit illus amoris pati-j bulum, quo anima sancta fuse

psodituris Ista nimirum est

enire quos si illi sponte offert,

fel ipsum Ita renuit Choc auteest creatuta' Et est aIius toltotis viribus concupiscis, fesobtinere non potes , hoe est Dei vis o fruitioque Huius aut Epatibuli funis triplici sit 'contexitur. Unum est purus divinitatis amor, aliud pnradi vina desideria Tertium pura, de dixin intentio Tres quoque huius 4tibuli coluiis Iunt: Pater videlicet, Filius, T Spiritus Sanctus. Sicut autem suae in patibulo suspesus columna imaliquam apprchendere nequitaita nee Dιritas aliquam harum personarum , si duci taxat lice, potis contingere. Et ιι cust urι oculi velantur, os ιberuna dimititur; ita C spiritui oeuli intellectuales eonteguntur, a que obteguntur, ut Deum si medio videre nequςat voluntas autem absque omni medio Deum amat. Sic ille.in quo detur animam in intellectuarabi actu ab omni creata spe qeie, Deo per simplicem actui fidei contemplatio inniti.

Vtram obstet quieti eontem pl4tionis memoria Saeratissia ma Humanitatis Christi Domini

Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION