Disceptatio mystica, de oratione, et contemplatione. Auctore R.P.Fr. Antonio ab Annuntiatione, ..

발행: 1694년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

maniratis nedum non lixi pidit Doctrina mplieiter hae.

contemplationis quietem, vertim maxim fovet. Probatur ex

sacra Script ipse enim Chii. D.Aa ait de se ipso: Ego sum via, gustia veritas,ta vita.Tani sat si diis reret inquit Augustinus tom. Iouib. o. Homiι. 34. qua is ire ego sum via. Quo is restuosum veritas. Vbi is per. est Santissimi Patε iis Mysti ei s. Ioan qne Doctoris loannis , Cruce a Crue. lib. . Ascens Movi Carmet

cap. r. circa finem ubi hare habet Ebie estudio de oli id ar I

c a se entiende de carιsto, di subuiηanidad que a unque alguna γε et enuo subido de is conten ranere ego 'm vita Gm uiae ion, vista feneilla dela dinia, ibi tradita sunt a Patre Oinidadiso se acuerile et almaine et si de deras omnia meeum babebis. Si desideras Patrem, per me habebis, e in me habe-ώis. Et ferm .s4. de Verbis Domini ait Ambula per bominem, inpervenies ad Deum. Perde estis antissima humanidad, porque Dios levante et spir tu desimano a est como eo ffiso, mus sobre natural eonorielmierito; per baeter estudio de

ipsam vadis , noliararere qua conviene, puc fu ista, m ad ipsum venias praeter inui

I 3 se inquit: stomod per Christis ad Christum Per Christrum hominem ad Christum

meum.

Hoc ipsum firmissime tenet, de oppositum aeriter repraehenis in Seraphie Doctrix nostra F. The Theresia ib.sa vit cap. a a. iij verbis: Quenoso tros dema Ea, eontodo cuidado nos aeos

pre, I pluguisse a Senorque Messe siem pre , est Sacratissima Hunia nidas esto digo que

iodos. Vides Sactitsi mi Parentis de hac re sentetiam Vndesiniuriose quidam anonimus agetit Mysticum Doctorem nostiueontrarium in hac parte sententia Diva Theresia suisse. Hane deniqu sententiam diuturna, ut credo, expccentico . . . edoctus tenet V DD. Fr. Baris

tholomaeus a Martyribus At chiepiscopus B aeatensis Ordi uis an i Dolitinie , quioni

142쪽

tiescumque occurrunt pure cointemplanti impedire, babetareisque vigorem , T perfectionem unionis, eredo falsum esse experientia enim constat, hoe sape evenire, cum bomo in solum Deum toto mentis actu fertur: At enim, ut e tempore raptimo ceurra intellectui haec im/go, videlieet hic Deus pro me homo factus est, crucilixus Hanamque imagines non sola non

impediunt, verum etiam promovere, er augere solentinio iam amoris, atque admirationis

suspensiva. Imo neque imago peccatorum raptim transiens officiet videlicet Hie Deus tot erimina pro sua benignitate condonapit. Nam hae imago non perturbare,sed quietem metis augere occ4sionaliter solet, . quae sequuntur . perpende cummodo bomo tunc non deseeendat as specialam ipsorum considerationem , is mox resiliat in fontem aq-,iPa. a Dico secuncto ut haec imago Hunianitatis Chiiiiii mini contemplationis quieti non officiat, inspici debet non discur fivo , sed contemplativo modo hoc est tacbet simpliciactu contemplari hic Deus homo. Ita Seraphie Doctrix Theresia Mans. 6. cap. 7. Vbi postquam statuit nullatenus esse recedendum a praesentia dile-

terios, traerios presentes mu-ebas,e etcs er possιbteripierda et alma , que a recιbtio tanto de ios de maestras de amor tan preciosas, que sonuidia centesia para encenderis mas en et que liene a nuestro Se nor filioque nesse enitende,porisque entiende et alma esto milieriosior manera mas per e tur es que se os representa abenis tendιmiento, istam panse en tamemoria, de manera , que soloveera Senor ea id eo aquete pantoso sudor, aguello lebas , t a paramo folo una hora , lino muebos dias mι ramio conon senοιda illas ien es, quaci .gratos emor Ado a tan gran pena ..... Verdas es, que a quies, mete et Seuor eniat eptima mo- .rada, es mus pocas edes ,

nor eon na aetera admira in

nia.

H in e templationis modum,4 verbo,& exemplo do Epbἰcet Apostolus as Epbes L . l. I . ubi haec habet Huius rei gratia lecto genua mea assa trem Domini nostri Iesa -Cbri-flti exsa omnis Patero ita in

143쪽

ritate radicati . cir fundati . t art. . ad 3 ubi ait: meetam ros sitis eo aberidere cum om- qu. vita contemplativa, licet ηιbus Sauctis, que sit atιtudo essetitialiter eonnat in intele longitudo, ersublimitas e sectu prine ipium tamen habetis, profundum se ire etiὶ super allectu, ιn quantum ideIicet ex eminentem baritatem Christi, baritate aliqvis ad eontem- νι impleaminiis omnem pleni putιonem movetur. tudine i Dei. Ad quorum ver Dices innγediaiδ. Qii in ararum nitelligemiam non patu peccato mortali existit, non Maiuvat quod in Thomas suu et charitatem : potest nihil per eap.to. ιι itam. his verbis mimis mediante fide contem

profundus Incaraatuonis ratio b d c templationem. Nam nes Debet igitur intellectus cum contemplatio hae Evania simplici contemplationis in gelica Maximam antini qui uitu hae omnia in Christo in L iem , vivamque ficiem exigat: lucere Deitatem . sapiet tiam, laaec enim est vita hominis suis profundissima haritatem, om per terram , ut Dei veritate Nip'te uiam , Mileri eoediam, contemplatur, non saeile eoma e Ruidem Ponitur anim/m Stat in mor. Μ

Veram ibi esse eonini dationem motionem ha- illinis non esse essentialiter soldmeonnaturaliter requisita.

a Ico primo si sero piam assectionem ad adiam 5.

144쪽

omcurrentem , vel per ali luin esse firmus assensus, simplex auxili una glatis 1 Deo conces absque diucutis,4 in quo nutasiam ad supplendum influxuua luce dere possit error . ut do- charitatis. et D.Thom .dibi supra, sed so-- ας Die secund& actum lus actus fidei est firmus,4 in . contemplationis acquisitae pro fallibilis assensiis veritatis non cedere elicitive ab habitu idci ver,actus Theologia Schola-Probatur: quia contemplatio sticae, quae aliquando opinati fit mediante illo habitu intei ve discurrit. ergo. Deludesactus lectuali qui est principiu actus Theologiae tequente est dis- euhus proprium est eae proxi civisivus.quod simplicitati eo mum inediu ad unionem animi templationis obstat,fides autem cum . sed hic adius in actus discursio non est ergo haec,&fidei: ergo contemplatio ab non illa eliciti v ad colueu habitu fidei elicitiv procedit plationem simul cum it telle- Maior est eommunis interm D ctu concurriti M'sticos, cuius veritas vel ex am Addit, Se en sua-im natura conκmplationis ae rectom. a. de Religio'. lib. a. qui suae apparer Mmor autEin ecp. o. num .s. Quod ad hanes.rotin est doctrinam. Patris N Ioan contemplationem tria eo sociae α's , Ouce ita. a. . ceas neu Spiritus Sancti dona: vi- Mont Carm. cap. 9. Vbicio delicet Donum Intellcctus, Sa- quendo de hominis intellectu piantis,eτ Scientia. Intellectus ait: Deallado uesto eum ad ad res,quas credit, altiori modciqualsola ex proximo, di pro ecincipiendas Sapientia adci porcio do me4 in para que et dicandi. de rebus divinis quas, almas , ita coli Dios puer no quadam connatui alitate , amotra disere et Ino fer Dios perspicuitate. Scientia denique ruido, o ereido si por esse in quantum creatae res in ord

solo medio e manisi est. Dιο ne ad Deum attinguntur . Sedat alma en dixina luet. Colli de his Latios posti: tract. 3.etitu similliae ex Augustino Dices primo e ex hac tib Medii cap. 22. Vbi se in doctrina sequitur adhuc s. - inquit et Transeat ab his uni contemplationis dici procedat ruina mus. π transcendat omne, quod indispensabilite elieitiv ad,

creatum est ccurrat.π cendat habitu fidei, quod si proba Hlociur,nretras eat, Crinisum, tur potest elici ab ipsis donis. qu creavis nonia quantum eo vel Sapientiae . velantellectus. 4s oculos fidiri dirigat. e. ergo Antecedens proba-Ratre, et lain id hiade n m ut quia huiusmodi dona surae

Litulinodi conterripiatio debet vetMisa intra liaeam intula

145쪽

11 Discepta tio mystica, Tras. a.

ct salem ' ergo poterunt eli ctior evadit eontemplatio. Neecere altiori de pei se et oti mo huiusnbdi concursus est exit domu,ni si se illui simpli munus donorii , quia ut sup.

cem conteiripiatiol is adt in x. art. . vidimus ex D. Ο iicies secund5 rei oppo Tham. 1. a. q. s. art.s. Donasito: qilo. talia dona neqtie imi non licuntur elicere actam c5- concili rete ad coateinplationis templationis, bene tamen con-

acta n, quod fie probatur Quia te implatio irem et ficere undEdo a perfieiune arii initia in ot patet substantiam huius actus dine ad illos aist is, ad quos debEre ab alio principio vide- ipsa ex speciali motione spiti lic t a fides provenire. Et hoctus sancti, velut talis non duplieiter ait D. Thoin ibis est e inflatio aequisita, ui quia uno modo perficiunt ho--Hedate auxiliis e mani minis e templationem Oim

diis gratiae ergo talia dona ad iis iustis eoinmunem , ac hie eontemplationem non concur- dus perficiendi supponit in mini Meundo hoc idem pro templationem provenire in mbatur: Q ita in omnibus scien xiliis communibus giatiae. tiis , s si discursus praecedat, quheometriplario aequisit ab tamEn acquisita iam vecitate his auxiliis proveniat manifeste conclusionis ipsa scieretia talem sequitur dona ad ipsius permveritatem conteinpiatur. de ionein conminere. Alio m igitur non idem Theologiae e5 do ei ficiunt contemplationis tinget,quod postquam et dis actum ab speetatissim spiritus cursum veritatem divinam in Sancti motione provenientem, venerit, simplici eant a Dion quod pertinet ad contemplati templetur nem infusam , .supernatur a Respondeo ad primum lem. De quo infra minci Dona spiritu Sancti non eon tet solutio ad primam,&- secun currere ad substantiam actus dam obiectionem. 'contemplationis aequisitae iux- Ad tertiam te' det Pota communei providentiam, Sualeg, Mi πώ - cedem

Q aidquid sit, an ex eo, quod do aruit Eoiue attoni ' '

146쪽

tem sise discursi agnoscitin ali, qualiter probare videtur an

Respondetur nihilominus concedendo antecedens, te.

gando consequentiam is paritatena. Cuius dispalitatis ratio est quod in aliis scienti j stam conclusio, quam principia ex quibus deducitur pertinent ad eandem scientiam. Undὶ nihil habet veritas illa conclusionis,quod intra illius eientiae habitum, littutem non contineatur. At Theologia proc dii frequentEt e principij fidei, unde conclusio nou estaὀaequat intra ipsius Theologiae habitum, sed principalitecad fidem attinet; irro aliquae sunt veritates, quae solum petfidelia attingi valent. Vt haece

Deus est Trinus, C V s. Er- solum habitu fidei huiusmodi vetitates sunt simpliei actu

contemplandae. Quapropter sicut stare potest discursus Theologicus evidens cum actu fidei de eidem veritate , ut docem nostri Salmantic tractaturi .

de Fide dispatatio δ Db. r. Ita stat quod anima postquam Theologico discursu aliquam veritatem fidei adinvenit, eam fide ipsa donis spiritus

Sancti adiuta eontempletur. . clo In calce huius attiis culi notanda sunt verba . quae Volgo. Valgomer affert quaest de . ivia illuminativa dιsp. I. art.

Contem statio acquisita uturam ipsam pro prini pio -

naturae pro principio prιmo cognoscιt Quae quidem vel barceiam contingere videntur 5 templationis intelligeiuiam Τum quia loquitur de com cin-platione praecise naturali, ut est

illa quam habuerunt Philosophi de Deo, ut prima causa Tum quia loquitur de contemplatione, quae non est de veritatibns fidei. praecise Alioquin Duunt esset quod dicitur . ubi enim aliquid ad fidein pertines. vel ad Scholasticam Thaolo apioponitur content plandum. non sufficit lumen naiuiale, sed lumen fidei requiritur.

ARTI C. VIII. Vtris contemplatio acquisiost diμικrna 3 et Ico prim δ: eotem a plationem acquisitam omnino puram , ωquie tam non diu durare. Probatur ex D Thoni. qui sub expressis verbis huic quae fit negative

dicens Dicendum quόd nulla acti potest diu durare in sum-

mori summum autem contem

Fationis est,ut attingat ad unia formitatem Divinae eontemplationis, ut dicit Dion , de caelest. Hierarch. cap 3. Idem sentit Casianus collat.I

147쪽

i Disceptati di

eapa 3 ubi impossibile repu-

rat animam insultimo contem

plationis posse iugitὶ perseverare. Haec ipsius verba: In be-rere quidem Deo ingiter, 'contemplationi eius . quemadmol ni dieitur) inseparabilitereopalari impossibile est bomi-ηi carnis fragilitate eireundato. Haec sententia,ut quae nati.' hoininis instabilitate fundatur , communis est apud

Dico secundo: eausa seu ratio huius instabilitatis mentis est innata se agilitas,&4 selibus Greg. epe dentia. Unde pulch E Gle- Μεδη gorius Magia in Eetecb. bora. 14. Animai inquit has contemptandum Deum nititur . elut in quodam erimine οβ ra in Oio quas exuperate quia in intelligendo . e sentiendo circunferipti luminis aliquid degustat in os succumbit,quia degustato iterum deficit. Et lib. 3. Moral cap. 23. ait meque enim in suavitate contemplationis intime diu men figitari quia ad semetipsum immensiva.

te minis reverberata revocatur Cumquὸ internam duleeli- aura degustat, resuper emetipsam nititur,sed ad infirmitatissus tenebras fracta relabi. Augustar, De hac infirmitate conque ilias rebatur Augustinus Ita . . eon. 'scap.I7. dicens Rapiebar a te decore tuo moxque diripie-har abs te pandere meo. Eccesininae tam stagilitatem. Oritur etiahae contemplationis instabili tas ex dependetitia a sensibus. Ex eo eniti quod ab ipsis dependeat, homo in illa utitue speeiebus abstractis virtute intellectus agentis a phantasnaatibus , ac proinde contemplatur Deum per conversionein ad ipsa. Vt docet. D. Thom 1 2 quo III art. .in Dionysius cap. I. de Ecclestasi Hierarch9. Etenim Gregorius Nazian. orat. a. de Theolog δε ali plus res. Cumquὸ ad hoc reqti iratur eooperatio phantasiae quae a rias repraesentationes efformat, inde est quod mens perturbe tur,& impediatur ne diu fixa in contemplatione permaneat. 33 Oritur secundo ex ipso appetatu sciendi Nam quando anima in sumino st contem plationis reflexio: e quadain scire Wuli quod cognoscit, ex quo ab obiecto contemplati n,sΜqu ipsius quieetc retrahitur etentii obiectum contern plationis non contempla tis cognitio , sed solus Deus. Vndescomune praeceptum spiri tualium Magistroruin cli animam ad perseverandum in illa quieta contemplatione, nihil aeteo,quod cognoscit cogitare debere, sed directe quantui potast oculus mentis in Dei magnitudine in confuso , sincere, Matientissime figere. s. Dices contrairlinunt . Iasset tum Pliues sunt qui dili. in contemplatione e manent,

148쪽

e,qu6d habitum eontemplia audiat seraphleam Dolaticen di per actuum repetitionem ac Theresiam Massio se . cap. r. quisierunt ideoquὲ quoties, Asssi como no podevios teneris, RHubiquε si velint, in hae quieta movim tento de Cieres, finique contemplatione se constitu-- Maapri fa con toti velociunt. - dia, rumpoc pod Os tener quinisi videatur Maro peti tento, I uega nonnullos dia in cootemplario inmot γ' os potestacane perseverare, non ita tes est, eri ima i , nos parree

proxim . a. at si quan σι euias moradas mu cerea-- tum a s hoe eontemplatio . nas, erpens iere enetur . durare non possit,tamen quati bal de Castillo, padeelendo eoa . tum at alio eo tu emplationis it bestias ieras, di ponetono

actus potest dia durare. Hii ius sas, merectendo con est pa- modi sunt vehem in in cote in deter I unli no nos ba de turis platum objecti in affectu ρ, faei bar uiuo b c mos de de xa , qui litas elevandi mentem in Deum, suo que pretende et Demonioά erum creatarum dii plicentia, porcia a For parte odasma habitualis promptitudo iterunt inquietu es, mirabasos lenem ad contemplationem reverten poresten nos entenderi .....di,quae ex ipso habitu contein . Uno es biemque porro pen satibnisaeo Aese sinientos nos tariem , ιμ3 inquires quid eaestu Mitte ita , que Lias pone et duinctim anima in e templa Demisi cessan eo esto 'tione posita ab illa quiete ima Geonio Io es Mela miseriaque ginationis inquietudine, de Oroedo de perala de Ad aspectetum varietate perturbari onotras niuebar evanissse sentitis Respondeoci debEre tenela.... a no nos traIga n . quidem suarii modo animam ad quietas, a ligilas,stno que de-ipsan quietem allicere mente, emos ansa est tarabilia ceve aliqua sentelia Sacrae setipis molieo, di molamos nuestra h4turae, ut est illa: Revertere ant . . rina, nota exando delabror

Dominus benefecit tibi, vel ali diminio. qua brevils ma , sed devota, Seesticae consideratione. Quod

si nee hoc sufficiM, experi P

149쪽

QUAESTIO QUARTA.

habet delactationem spiritua omoem delectationem humandra . um causare, qua una maior excedit. Nam, indelectatio piis inter humanas delectationes in 'ritualis potιor est , quam ear etenitur. Est expressa conclusio natis, ut sup.r. a. qua. . art.

D. Thom.2. a. questa 3 arti M. itum est, ei mde υβι - . Vbi postquam duplicemini nos ag - ,e ipse amori ius delectationis assignavit eau quo ex Mutinate Des dilusesam, nempe,AE conteiripiatio tui omni umorem ex redit. nem ipsam, aetas contem VH Ps33. v. quiei rura ..Haiiovis obiecisi subdit eate, erri restaniam suaruis

150쪽

bus contemplationis, amoris sequi , revera delectatio est de obiecta contemplato , &amato. Nam contemplationis obiectum est Deus ut amatus per charitatem , ut ipse D. Th. paulo ante dixerat his verbis: Alio modo contemplatio redditur delact4bilis ex parte obiecti , in quanti micilieet rem amatam contemptatur. Dices saltim deleetatio ex ipso actu eontemplationis proveniens non videtur esse propria contemplationis Evangelicae , cuia etiam quae mere Philotophica contemplatio est delectationem causet. Cuius rei plurima suppetunt exempla,colligiturque ex iis, quae dicti

Ex quo ulterius sequi videtur

delectatione hanc e mero actu provenientem no excedere omisnem aliam humanam delectationem. PraecipuE cum de ipsa humana sit,in humano modo

comparata.

Hui obiectioni acilis estseluito suppositis ijs,quae suprὲ ex Divo Th. diximus , scilie tobiectam contemplatiosus esse Deum, ut amatum per charita. tem, ad quem velut ad finem ordinatur ipse actus contem plationis. Hine aditimam ait D. Thom Vitaeontemptatis

D. Th. ue et essentialiter consistat in

bet inaffectu, in quantum videlicet aliquis ex baritate clDei eontemptationem incitatur. Et quia inis responset prinicipio , inde est quos etiam terminus. lini contemplativae vita babetur in affectu iura Di. licet aliquis in νιyone rei amata deleetatur, c ipsa delectatiare vise amplius excitat amorem Philosophi autem in delectitione, si quam habebat, nutatum aliud ptiaci pium seu termi,.

num aut irem praeter cognitionem habebant Icaeter,n co:la

templativi Evangelici non iacognitione praecisses, aut in i ta te conteioplata sistunt seae in re contemplata, ut amata, α

amanda.

Ex quo ad secundana,& et intiam instantia dicimus delectationem ha ac lupra omnem humanam delectationem esse diei, non quia sit ultra humanam capacitatem , sed comparative ad delectationes sensibiles iuxt, id qu bd ait D. Thom Delectatiospiritualis,potior est quiri carnalis. Die secundo suam vis haec delectatio honestissima sit, tamen plurimum reset ad spiritualem prosectit ei nota

inhaerere , eamque removὸre maxime disponit ad altiores con emplationis gradus. Sic sanctissimi M. N. Theresia Mass4. cap. a. ubi docet deis

lectationes has praeci essensi-bi s ulla tenua procuranda

SEARCH

MENU NAVIGATION