장음표시 사용
201쪽
ia triligibilibus ad θη ibuid erper tumulius exterioris. Virtutes autem morales impediunt vehementiam passionum . ersedant exterιorum occupationum tumultus, e ite virtutes
contemplativa pertinent uae autem sim passiones vincendae, numerus earum,similrterque aequirendae virtutes, videatur
praecipue apud nostros alni. ira a. de ιrtut ιb. tom.3. Dum prudentis directoris ibittio una in anima praece sit sum ciens virtutum exercitium ad conicia plationis studium est dirigenda. Vndὸ aleis bai Gregor Magn. ιι b. 6. Mo-
ontumelias carnis edomuit .suis μ g perestis mente per ludia sanctae operationis exerceat , rquisquis iam mentem per sane, ta opera dilatat superest thane usque ad secreta n time coni cmplationis extendat. 3 Dico secu udo praesepis posvo exercitio virtutum, passionumque sedatione optima dispositio ad contemplationem infusam di sit per naturalem est contemplationi acquisitae per- severanter insistere hine enim adcidfusam Deus animam elevare assuevit. Dodirina est ex-ψ pressa nostri Philip a Trinit..' 'ν p.r.a. tract. Hart. s. in fine, his ei bis: Naturalis contempla -
auxilis ad supcrnaturali meois
templation in optima dispost, tio est Ratio est quia Deus siedit politis iuxta commune Pr videntiam Don dent gat suam lucem, illustrationem. Vndὰ aiebat Dionysius cap. 13. Co listis Hierarab. tuem omniabus tiam flaturis, qua ratione Dion intelliguntur, pro eorum captu
illis natarismrmittens, par eracidest per Angelos hvt primo se ipsam inferioribus Choc est
hcnrinibus recte, Cr ordinenoc ι iusque ordinis in contemplando Deo, modo , atque ea' tu dι stribuit. 3 Dico tertih: Hae sublitiam is coni cmplatio duplieiter
lapposita dispositione praediet exercitii virtutum, lassi num moderationis Latio nullii dispositione praecedente , sed Deo mer gratuito pro sua potestate, Quoluntate animam elevantes, de novente. Quod
explicuit optim Dionysius Cariusianus in Misi. Theolonari. 9. Et truct .de fonte Iucisari Icl.ubi de hac contemplatione disserens, si inquit Ito Diοηι.qη ad bane nitiva sapientiae Cartμ-MIIlieam contemplatione ιν nomodo pertingit homo fe inum excitando a disponendo ad tam per abstractionem praela
202쪽
rationem eorum, qua divina t. ιectionis fervorem magis provocare,ac pararesolent in anι- η o,MM apex voluntatis mari
xime accendatur, ae pure afficiatur in Deo; sicque vertex intelligentia desuper silustretu ad contemplandam modo pertractato Deniqui hunc modo, eiusque practicam D. Diony-
doceas capitulo: Tu inquit Thimotbee carisilme intensti sesima contuendis spectaculis
Mγsticis exercitatione,insensus linque, T intellectus operationes, ensenbbilia, s intelligibilia omnia Per qua sunt omnia ιν illi iungaris tui super omnem substantiam, omnemque fetentiam est,pro viribus te ip- svim intende. Alio modo ad co- templationem sta in pertingit homo absque suo conamine, ac praeparatione praesista 'diim scilicet misericordiosissime desuper prave uitar atque di. vinitus fortiter illustratur, va- Iidissime inflammatur,gratio is sime prso capatur , ac mira bilit ἐν nimis coiringitur ilitantum, tutium resibere ne-- sueat.
imperfectis,& antea non dispoisitis;qui tamta media ipsa dis. ponunturn aliquando vero aia tioni Dei providentia etiam petistitissimis negatur primunt
patet ex ultimis vetbi relatis ex Dionysio Cariusiano, atque etiam ex D Gregorio Homitit 7 in Ex eb. Non enim Cin quit eontemplationis gratia, summis datur, erim inimis non datur, sed saepe hane summi,sapi minimi sγpius remoti allia quaad eam coniugati percipiaunt. Dividit enim Deus singua lissua dona prodit vuIt Sectan
dum etiam ex eadem ratione sequitur e frequenter enim iuntos lixe via Deus exercet qua maiori in aeterna felicitate glo
lutem suam cum timore , tremore operari debent: sicli palim est enim : Beatus vir qui semper est pavidus Er iit ius meo videri iter est hac gratia caletem tantilitate servata,qiralia saepius illa stili chim alicuitis vanitati periculo.
203쪽
re esse ausas, extrinsecas alia , alia intrinsecas. Intrinsecae dieuatu materiali νecipiens , firmatι
ARTIC. I. naturalis est Deus. Ita tenet. communis Doctorum Mysti Vtram Deus It obiectura ια rum sententia Diotrysius Cam
. oleo primo obiectum ιal. Maiij plurimi Creaturae L quod ii mediatum authin sunt obiectum seeunda '- uuiniis insulis iuster rium. Pro quo scienditui est:
204쪽
Contempli xtionem eis clupli Vin asiniis HomiLI in Ecela Visto. peri negatione in aliam , seu G ain. Et D. Bonavent hir de per remotiopem. In pii iii aquasi septem itineribu aeternitatis attribi nitatur Deo Cinnes ciea ιt incre 4 dist. 3. ait AE amvis turarum ei sectiones , unde contemplatio , e speculatis in illa attinguntur non ut quod, pro invicem so Ieant poni I sed ut quo , id est ut inedium in hoc scpe Scripturaefententia quo res ledet divina persectio, proprietatem obnubilent, eminae proinde non ut obiectum olvant,apcri ι s tamen, ta exis
specificati ἡulia, Mut quod hu pressius speculationem die iustion templationa superia mus, quando per speculameer. tu talis secunda contemplatio nimus , contemplationem ero attino it divinam etfectionem quandis veritatem An aliquo intemnendo a Deo olunem spe volucr , umbrarilinque elacialem perfectionem a creata mine in sui puritate videmus.coonitione attingibilem, ac Designansque Cassianus modup binde eius obiectum est ipse tendedi huius contemplatiouiis, meus, in quadam generalitate, speculiim in quo divina inia.& in communi,ut super sapiens, picitur per se filo, sic ait Coti corim si perpotens,lupereminenter templatio Dei multifarie coisella comptaehensibilis , non ut cipitur. Nam cus non solachmque , sed relatae ad omne incomprehensibilis illius sub - .reatu in , subindeqtie prout stantiae suae admiratione com sic est obiectum quos conic m. nose itur Sed etiam creatu lationis per negationem rarum magnitudine , Cr qui Die secundo i Ratio talis μή concta eratione , vel 4 qua formalis e templa quot dino ὀιspensationis a tionis supernaturalis a stirmati xilio providetur quanto μι vae est ipsa divina ei sectio , ut lic Et quae cum sanctis fui per splendet ines rebus sive natu βngulas generationes egerιt, ratibus, sive supernaturalibus mente purissima perlustramus. aexplicans attingibilitate divri Unde noster Thomas a I et de pilai di .ina ecfectionem , ut sic Contemplat, divin. O .r--σp au D.
ticinem charitatis. Hoc affer rea Obuctum est deitatis stim- tum perspicuum videtur ex di me,sive ommum eius fectu unctis. Nam liae contemplatio supernaturalis , ac ιν inus in- supcinaturalis affirmativa ad initas. Ex quibus omnibus cla, hi e est et speculum, Meni g. re liquetrationem sub qua humatica: Qua de causa Hugo ius contemplationis assit mala
205쪽
vaeesse rationem si estiis Laelisea eam talionein , qua omnes creatiarae explicant eis e fiducti vina perscctionis.
Ex quo sequitur fieri huiusmodi eontemplatione per speciem repraesentantem rem, ut est effectus Dei, sub iud/quee,erceri quandoque per phantasinatum permixtionem, lie tispius sine illi fieri posse non
dubitemus. De quo susidcari. Dico tertio Ratio sub qua contethplationis divitiae inc uigine, seu Mymeae Thλlogiae formalitὸt, talis,est Deustui ratione experit , seu gusta, hi ab anima in unione affecti va,& fruitiva, de quibus agen
est obiectum quod , sed sub diversa ratione sormal, Nam eontemplatio Philosophica rel-picit Deum sub tatione timio itis praecisae speeulabilis. C6- templatio Evangelica aequisita sit ratione investigabdis pee meditationem affectivam. C6- templatio supernaturalis affirmativa sub ratione causalitatis aut de pendentiae, aut icioristasi melitisi causabiliratis, quam dicum creatutae ab ipso
Deo, modo tamen supernatu--liat actae. Deniquὶ comem platio per remotionem in supremo gradu Mystieae Theologiae respicit ipsum Delim subratione gustati ab anima. Colligitur hoc ultimum ratio io - .ium ingest Mandum restat ii
Sinctis Patribus, qui commu- .niiEt doeen hane contempla tionem elle experimentaleis titiam, ex unionis gustu lecte ite proeedens. Vnus pro cunctis audiatur D. Thom expli
Dominus. Quo circa ait Homtatur ad experιensum. Prim. enim hortatur ad experientiam 'divini consortis. Secando a observantiam divini timorig gustate, e videte) experien tia de re vimitur per sensum. sed aliter de praesenti, o alitinde absenti, quia de absent per
visum , odoratum, e auditum, de praesenti vero per tactum ergusium , sed per tactum de ex iatrinseca praesenti Deus autem nou longe si a nobis, nec exin, tra nos, ses in no his: Hierem.
Mindi experientia divinabo nitatis dιcitur gustatio. I. Petria si tamen γ statis quam dulcis c. Proverbior Vltιmo.
Gustavit, vidit quoni, in M. na est negotiatio eius. Effectui autem experienti ponitur plexo nus e t certitudo unteia lectus, ius securitas effectus. Primum dicit . de videte Diaeorporalibas autem proficietur , t postea gustatas in re bus spiritualιώus prιas gusta tur , postea autem. videιur quia . nialus cognωσι , . qui non gη
206쪽
par, cfide diei prius gusta ira in vertice contempletionis te, Er postea videte. Et qιιanis tum adsecundum:quoniam suavis est Dominus. Eapa a. quam bonus,in suavis est Domine spiritus tuus in nobis Ps. Q. qu, magna multitudo
dulcedi uis tuae. O . Hic animadvertendum nostium Philippum a Trinita- relae eit Ualgotneram art. 2. N. Antonium a Spiritu Sandiosea.2. cum alijs docere rationem sub qua cuiusvis coiiten
plationis eis lumen quod ad .eam deservit, si ve illud sit fideisve doni intellectus, scientiae, aut sapietiae, aliudve alitoris rationis lumen . qui tamen intelligi debent de ratione sub qua
intellectus elevatur,4 clicit actum contemplationis , non velo de ratione sub qua obie- Oiva . seu terminativa vi quo eiusdem actus, haec enim extrinseca est potentiae . utpote quae ex parte obiecti se teneti
Meologiae detur nio inme-- diata Dei eum intellacta in ratione speeiei
intelligibilis oster Ph lippus a
templatio supernaturalis fumma De me dijς, in quibus ani- posita Deum contemplatur; scilicet de specie illi ataui defetisvienti ita habet Utris tam perfecta ontingat in hae vitaeon tempIatio, qu)d ad hane puritatem et eminentiam atti gat nempe ut non habeat meis dium diversum ab obiecto, sed hoc in se ipso cognoscat ita ut habeat si iam rationem medii,& motivi, & terminativi respecti cognitionis ut ipse ibi cxplicat ahirmant aliqui uis
thorcs inegant ali valde di paratem affirmativam inclinamur. Hae e illes; sed nos partem ne gativam, ut quae consorinis est Doctrinae D. Thomae,eligimus. pro vitibus defensandamam plectimur ideoque. Dicendu nobis est quod
in tantia quantium vis altissima Dei cognitione praeter visionem Beatificam divina essentia viai- tot intellectui contemplantis. aut cognoscentis per modum speciei, ac proinde datur semis
per medium distinctum, sive species intelligibilis tam impressa , quam expressa , in qua
Deus contemplatur. Hoc videtur expressum D. Thom quot. I 8. de Verit art. I. in corp.
ubi ait: Quidam dixerunt quod Deim per essentiam, idcre non solἀm contingit in Patria, s sin via, quamvis non siti: perfecte in via, sicut in patria.Securid in hoc homo in statu u. noccntiae pice iam habuit visio Corale
207쪽
mo post peccatum. Sed istud dictum contrarium es scripturae testimoniis, qui concordite indixina sone Beatitudinem 3 Itimam hominis ponant. Merito hanc sententiam rejicit D.Thomas,ex ipsa enim sequitur hominem, eui Mystiis ea Theologia habitualiter, ut
potest concederetur in hac vita fore Beatum, elim habitualiter videreret divinam essentiam. Nec valet si dicat Beatitudinem non inqualicumque visio, ne per essentiam consissere,sed in ea, quae clara . Qintuitiva, non in ea quae indistincta. caliginosa,&quoad an est, qualis esset suprema etiam visio via. toris. Haec inquam evasio non
valet, quia est petitio principii
manifesta nam si semel conce ditur contemplatio, in qua divina essentia gerat specie niuisnus, nulla alia creata specie ad
cognitionc concurrente, imoplicat quod talis cognitio, aut contemplatio non sit iniuitiva, lara in distincta AE quoad
Ioc. nupercit. In hoc igitur νηaquaeque rationalis creatura bea
ta est,quod efflatiam Dei viderii
non ex bo quia ita impide vel plus, vel minus eam videri, non igitur visio Erati a isto
9 Propter hanc cestinam dixit Mystieus nosse Doct. Ioan .a Cruce ADU.Mst. ιν Sasan
discrencia sino servisto Dios, e . .ereido porque assi como es Dios infinito , assi ella nos lepropone infinito, Lassi comoes Trino, γ no, assiae propone Trino. Vno, assi or esset DIO medio se manifes a
Dio at alma ei divina lux, que excede lodo entendimiento. Ex quo mani sest patet quod etsi aliquando fides illustratior per doniis intellcctus apic
tiae, scicntiae, aut etiam per aliquod altius lonae cognoscat nunquam tamen excedit hae
cognitio eognitione fidei propriam, nee videre potest Deum per essentiam. Io iees Potest uniti es sentia divina per mcdum p eiei inadaquai . cim peis οὐ ergo potest etiam unirimenti contemplantis in ordine ad eognosci in confuso, ε i distincte. Antecedens probatur Tum quia etsi uniatur L sentia divina per nacdum spociei, cum ex parte potentiae r quiratur lumen , poterit eum tanta limitatione concedi, ut ex desectu luminis non videatur divina essentia, & si sit peemodum speciei unita.Tιm etiaquia ob eandem ratione quam-
208쪽
si ii ita ,, ee e L potentiae in di poae id in vitiam recepti finitae unita per modiim speeiei in i ad compaehensionem deserviat Ad secundam dieimus
attamen unita potentiae finitae Deum non olla unire per mo- non compraehenditiir. Deni duin speciei deser Wientis ad e5--- que falsum est dicere qu61 se praehensione in intellectili erea.
mel visa e Tentia divina per es eo non quia species ex se non seritiam extrahatu homo ab sit sussi eienti modo repr aesen statu viatoris, eum Moises tativa , sed ob incapacitatem Paulus Dauin per essentiam vi ipsius intellectum semper tamε
clerint,& nihil uninus vere via ut est capax videbit speetem sitores fuerint. vntraui. Cani ergo tamen' 'ond. ivrguido misee fissiciens ad uniendita Deum
is ad euius priuiam oroba- per modum species, sit etiam Mneni dieinius quin s l.Aesens ad ipsum elare viden
nineoneeditur bimen sineres uni. si in sumnia eontempla- ad disponendam potentiam vira tione Deus , species nitur. totis Ut sit opac , eis essentis elate videtur.
dirina Vniatur pet modum spe Ad tersam disimus quδε
et ei, debet esse capax ad vide non repugnat Deum in hac via dam essentiam divinain clarε, ea videri permnlum transeu ci uitiM Nam Deus etsi ii iis per propriam Tentiain cummitatum lumen producat, haec quo ompatitur quod homo limitatio non in eo consistit absolute viator sit, licet pro itaqu6d divina egentia per illud o tunc non sit in statu viae. Sed nequeat sidet Choe enim est hae est specialilsimum privile-
de essentia cuiusvis luminis olum, paucis concessunt, undE manifestate speetem ad quam tequens non est reputandum: videndam eoneeditur sed in eo non ei in sunt ad consequen-λconsistit limitatio quod magis, iam trahenda quae a lege comis aut minus see uadum intentio muni exorbitant via de D. Th. nem inanifestet, quodlibet a loe ei art. s. ait: QOLMoγ-
209쪽
'ARTI C. ut seiuato, hoe enim ad rationem. speciei essentialiter non emgi.
Firam in supremo grata con tur, sive illimaterialitas semetis. implationis dita species, ut in esse entis, sive in est ei ercata Deum imiti diati . telligibili. Nam in esse entis representans species tua Angelus inseries
, Ostet Thomas 1 talior quam ipse Angeliis cog-m Iesu lib. s. ap. nitus, Win esse intelligibiliavi de conleplatione d ιν in .si non immateri alior quaproptὸt dubitat Qua ratione poterv ratio Thon istarii est o qnsid' Tb dari species impressa, quae ob. speetes debet habere inessetn:4IU lective Deum represente , cum telligibili eandem immateria species debeat esse immateria litatem cum obiecto et se pri ιior re ipsa quam repraesentat, o formaliter per talem ut communis Thomsarusebo speciem repraesentato,ac proinia cum . Thom consentit de dicere eum ipsis nivocamCui dubitationi sic te spondet et convenientiam. In id in sentena secundae dubitationi responde tia Complutensium , Sal tur: non esse de essentia speciei maiie eandem debet habere inesse immaterialiorem, quam res esse intelligibili numero natuis per iliam repraesentata maxi ram: sed haec omnia nulla creaame quando specie non pro eo tutae respectu Dei competeredit ab Obiecto elare , ex distin possunt ei go omnino repugnaeae,er fecundilm se toto reprae speetes euata adhue in altissiὼ
sentato , sed est speetes a Deo a contemplatione Deum minimmissa , 'ν eam repraesentet mediat L. Tormaliter repraea obscure aer in Madu quo ra seni an s.Videantur omnes Thoaplaeet. Vbi maxime propen missae in I D.Thom. q. a.dit in libe dra in altistiana art.1.
tontemplatione detur species Dices cum quibusdam ereata Deum immcdiai re modernis: Totam hane rati praesentans. nem probare quidem repug. ix Sed nos Angeliet Do nantiam speciei creatae Dii in toti nostri essigia in divuls ut est in se clarE, Win ordine sequentes , impossibilem iudi ad cognitionem intuiti valliso
canius speciem creatam imme maliter Deum repraestniantis diate Delim repraesentantem minimesveth in ordine ad cog- formaliter is per se primo nitionem chl curam, incoli.
Non quia i pecies debeat esse suis,qualis est sublimis cotem immaterialior obiccto reptae platio.
210쪽
sed eoatta est: quia ratio pari. .reast. 3. sint λαπι facta si benE expenditur, virε- ratione o supernaturalitas si e etsi caeitet probat. Nam id speeiei debet ipsi quatentis tali. aod illa speetes per se timis hoc est quatenus repraesentati- rc praesentat vel est aliquid di vae competere proindἡque previnum per essentiam , vel non ordinem ad obiectum debet 1idio ultimum t habemus in desum supernaturalitas quae sit tentum si primum Deum haec talis quoad substaiatia inamoesit essentia speciei habEte ean implicati ergo dc species quoad dem naturam in esse intelligi substantiam supernatural inhil cum obiecto,dieere univo Maior ex ipsa natura speciei via in 'onvenientiam, e red delut manifesta minot autEm di; ratio.Vnde quod Har , probatur: quia species,& obie est uso repraesentet ni diiuna debent Seeiusdem ordi est 'o minus praesita se nis secun bini illam rationem v muris venientia. Mimiem, qua species,&-ic Instibis quod isti vim suut, cum sint in Men. bos in taliter repugnet spe numero narurae: ergo, nequi sisti eaxae taurin super esse e --n tutalitEt vi quia potest dari obiectuti naturale. Mundiis, fricies supernaturalis vel quia quod talia, alias non diorem
exesev tione supernaturali fie omnimodam conisulanismi.
vaturam noti, repraseataret, iam persistendo in efficacissi- quod a sertisti videtur dicen ma Thomistarum ratipiae nanidum de speciebus deservien- cie quod est sacere speciem suintibus cognitioni fidei quae cu per naturalitercluod ex se natu paturales lint, repraesentant a taliter nequibat, aufert ab ea es: mei mysteria sus ernatur si , sentiam pecte ec ne P imuitiativina. i daei non potest, nulla quippε
Tangit hae instantia gra elevatio in quocumque ordiuevissi ni illam dialeuuatena, sit, destruit, sed perncit essen et qua quae titur: vir una sicut dan tiam. Si secundum reddit ilite ea habitus sit pernat viles essen ger discursus rhontistari ueris