장음표시 사용
361쪽
reddituros nos esse, B prit un soin extraordinatre et imaginaun moSen efficace pour procurer Ι'inviolabie observation de celle constitution, meme par ses successeurs, en enjoignant aux Cardinaux reunis en conclave dyen jurer de nouuenu lyob-SerValion per quemlibet eorum, qui in Romanum Pontitiem electus fuerit, et postmodum idem ad Summi Ponti sileatus fastigium assumptus, post ejus assumptionem, hoc ipsum pro itere, et deinde post coronationem suam, promissionem, eι juramentum hujusmodi per litteras suas speciales harum consimatorias reii rare debeat.
Ces documenis, liris de monuments authentiques, antiques et pleins d'aulorilsi, sans parier de tant d'auires quyon pour-rail apporter en lsimoigna , ces documenta, disese, ex poses et analyses par une personne intelligente, ne pourront mamquer de persuader et de convaincre te chanoine N. . ., S'il est,
ment; et ii deura admirer et consesser avec quelle Sagesse et
vier 1860, a pu prononcer celte sentence : a Singulari divinae Providentiae consilio factum est, ut in tanta temporalium Principum multitudine, et varietate, Romana quoque Ecclesia temporalem dominationem, nemini prorsus obnoxiam, haberet, qua Romanus Pontifex, summus totius Ecclesiae pastor, nulli unquam Principi subjectus, supremam universi dominici gregis pascendi regendique potestatem auctoritatemque ab ipso Christo Domino acceptam, per universum, qua late patet, orbem plenissima libertate exercere, ac simul facilius divinam religionem magis in dies propagare, et variis fidelium indigentiis occurrere et opportuna sagitantibus auxilia serre, et alia omnia bona peragere posset, quae pro re ac tempore ad majorem lotius christianae reipublicae utilitatem per
362쪽
Il laudrait que te chanoine illeologal N. . . considerat Serieusement que les Arnaldistes de nos jours, qui se donnent comme de servenis catholiques, et comme de chauds amis dupeupte, ne Sont en esset que Ies plus crueis en nemis du peu-ple et plus encore de Ι'Eglise. Pour l'abathre plus su rement, iis prennent te vain et specieux lilre de l'amour de la patrie, et iis sydlevent ainsi contre te principat civit dus Papes, qui est te plus ancien et te plus lsigiti me, te plus sage et te plus doux de totas, prsicissiment parce qu'ils favent bien a quelpoint ce principat seri u maintenir et a assurer au ches su- prsime de l'Egliso l'indsipendance donl it a besoin pour exercerdans lout Ι'univers son ministere apostolique; it S esperent, une lais que te polivoir temporei des Papus aura site dδtruit, qu'il leur sera plus aissi de detrvire la papaute elle-msime, ou au molnsd 'en assa ibi iriellement l'influence dans temonde, que te monde restera comme unc facile proie, qu 'ils pourroni h leur Πε plonger en suile dans les schismes, dans les heresios, dan3 l'inersidialite et dans les plus honteuses abomi
364쪽
Lectorem remillimus ad tracta lum de evria Romana sparte I, capite x , ubi de conhiavi et Romani Pontificis electione sussicienter actum est. Cum lamen ibi nihil dixerimus de prae- tenso quodam guberniorum jure, quod Melusivae vocabulo designari solet, et error hac in re valde noxiuS PSse posSit, quaeS-li 0nem ista in hic breviter expendemuS.
PR ENOTANDUM. - 0uid sit exclusiva, et a quibusnam seriptoribus de ea disceptatum. - Hoc nomine dicta est praxis quaedam trium guberniorum, id est, Austriae, Galliae et Hispaniae, ad impediendum ne hic vel ille Cardinalis in summum Pon-lificem eligeretur. Nimirum purpuratis patribus in conclavi degentibus unumquodque ex dictis guberniis nolum faciebat, dari a se Melusinam tali Cardinati. Et unum dumtaxat, non plures excludendi sibi praerogativam tribuebat. Quae praxis aduobus saeculis, aut etiam paulo ante invecta est. Eam autem
365쪽
342 TRACTATΓS DE PAPA. dexii aliquot scriptores erigere tentarunt in jus proprie dietum, quo praelata gubernia n0n possent jam ab ecclesiastica auctoritate privari; vel saltem in privilegium, Ecclesiae concessione ac longo usu firmatum; cum tamen, ut mox videbimus, nec jus unquam fuerit, nec ex parte Ecclesiae aliud accesserit quam mera solerantia. De hoc argumento sat suse disseruit, aes sanam doctrinam tradidit Moroni fBitionario de eruditione. . ., verbo Delustra . Qui auctor ibidem indicat scripta sequentia : Commentatio de jure Gelasivae, ut appellant, quo Caesar Augustus uti potest, quum Patres purpurati in creando Pontistice sunt occupati, Genuae 1740, auctore Joanne Georgio Estor. - Tamagna, de Origine et praerogativis Cardinalium, capite vii. - Novaes, Elementi deIla storia de' Summi Ponteliei, t. XVIII, p. 9. - Drecorao anonymo sopra ι'raelusiva dei Papi, Venetiae, 1722. -Αsserit insuper Moroni, loco citato, compositam hac de re dissertationem a Cardinali de Lugo, Socie- talis Jesu, in conclavi anni 1655. Quae sane dissertatio, si haberetur, potissimum consulenda esset. - ssis indicationibus addendum recens opus, Diesionnaire eneyclopddique de lathdologie eatholique, Ρaris 1860, verbo Laeclusion. Quo lamen
articulo, nec lucide, nec etiam recte res exponitur. - Quibus praenotatis, sit: Pnopogrrio I . - clusiva nunquam esse potuit jus dietis tribus guberniis inhaerens qηalentis sunt gubernia. - Nam ad laicos potestatemque civilem non pertinere jus statuendi de rebus ecclesiasticis, est dogma catholicum, extra controversiam omnem positum. Posuit nempe Spiritus sanctus non temporalia gubernia, sed Episcopos regere Ecclesiam Dei. Et in persona Beati Petri Romanis Pontificibus collata suit a Christo plena potestas universalem Ecclesiam regendi, pascendi ac gubernandi. Quod autem Romani tantisicis electio sit res ecclesiastiea, in dubium vocare vesanum laret. Igitur civilis potestas ex seipsa jus non habet sese in ejusmodi negotium ingerendi. Et si quando sese ingessit, id legitimo fieri non
366쪽
poluit, nisi ex concessione vel saltem tolerantia potestatis ecclesiasticae. - Praeterea si tribus istis guberniis competeret tale jus ex ea ratione quod sint civilis potestas, competeret etiam caeteris omnibus mundi guberniis; quod est absonum, ut patet.
PRopostrio II'. - clusiva non est jus eompetens tribus dictis guberniis, quatenus successoribus populi Romani et imperatorum, qui olim suas partes habuerunt in eligendo Romano Ponti iee. - Nam primis Ecclesiae temporibus, id est, ante Con- Slanlinum, Romanus populus nullas partes habuit in eligendo Pontifice. Equidem postea fuit admissus; sed solummodo ad dandum de vita et conversatione electi testimonium. Atque id ipsum non fuit jus ab Ecclesiastica auctoritate indeperidens sed mera concessio, quae retrahi poterat, et de facto aliquando revocata fuit. Vide meum tractatum de Curia Romana, parte I,
c. xj. - Praeterea dicta tria gubernia non sunt populus Romanae dioecesis, nec ejus juribus unquam successerunt. -Αd imperatores quod allinet, sese quidem a Saeculo quinto usque
ad undecimum eligendis Romanis Pontificibus plurimum ingesserunt. At vel illegitime, vel nonnisi ex concessione cleri Romani, ad quem integra electio pertinebat vide Deo eiιalo).Εjusmodi autem concessiones a Sede Apostolica sublatae sunt. Igitur tria dicta gubernia non potuerunt praetonso illi imperatorum juri succedere. Praeteres, cur tria haec gubernia, potius quam alia successissent ΤΡs ostrio III'. - Melustra nequidem est privilegium dietis guberniis rapi esse a Sede Apostoliea eoneessum. - Nullibi enim extat ejusmodi concessio. Quam lamen si quis Romanus Ponti sex elargitus suisset, eam multoties ista gubernia tanquam praerogativae Suae sundamentum allegassent. In opere Dielion
naire eneyelopreique de la thdologie, verbo Delusion, dicitur expressam mentionem de Melustra fieri a Gregorio XV, in bulla Aterni Patris, ζ 18; sed erronee. Non enim is est Sen SuSallegati para graphi.
367쪽
544 TRAGATUS DE PAPA.PRoposiTio ΙV . - Cardinalium collegium non sese obligatum existimarit ad deserendum ritumodi erctualonibus, per praefata subernia transmissis. - Saepe quidem abstinuit ab eligendis sic exclusis cardinalibus. At pluries etiam eos ipsos elegit, prout constat lactis citatis apud Moroni Prionario di erud, aione. . . verbo Deluδira . Quod lamen nunquam conligisset, si exclusivam Cardinales habuissent tanquam jus diciorum guberniorum, vel etiam lanquam merum privilegium ipsis a
Sede Apostolica conceSSUm. PROPOsITIO P. - Εaeclusiva non nititur nisi meris saetis eae parte guberniorum, et mera tolerantia exporte auctoritatis ecet si licae. - Sequitur ex praecedentibus. PsoposiTIO VI . - Ratis tolerandae Melusivae hodiernis temporibus omnino desiisse videtur. - Ratio enim illa fuit quod dicta gubernia, non tantum sese catholica, Sed etiam praecipuos Ecclesiae catholicae defensores prosterentur. Ast hodie Galliae gubernium, quatenus tale, non magis se catholicum quam musul manum profitetur. Et invecta pariter in Austriam et Hispaniam libertas cultuum. Nec ullam obligationem dicia gubemnia jam agnoscunt praestandi ad jussum Supremae auctoritatis ecclesiasticae brachii saecularis auxilium. Hinc merito in opere Bietionnaire encyclopddique de la theologie, par des doeteurs allem antis verbo Melusion : u due signise ee droit dyexclusion exercsi encore de nos jours par l 'em pereur d'Autriche, par les fouveratns de France et d'Εspagne, si ces princes ne sont plus reellement les protecteurs de l'Egliser Ils n oni sivi-demmeni plus de molis pour soulenir leur pretention. v
368쪽
Dicemus: l' de concilii cocumenici natura; 2' de ipsius auctoritate; δ' de celebratis hactenus conciliis cecumenicis.
Quid sit concilium Oecumenicum, et quae ad proprie dictam cecumenicitatem conditiones requirantur, expenditur sequenti paragraphorum Serie.
g 1. - De concilii cecumenici definitione.
I. De eontilii et synodi nomine. - Vox latina concilium necnon vox graeca synodus, idem sonat ac plurium in unum locum alicujus rei tractandae gratia, eonventus. Et olim quidem adhibita utraque vox ad civiles etiam conventus designandos. At jam dudum obsolevit is sensus; ita ut concilii ac frnodi nomine nonnisi ecclesiastieae adunationes intelligantur consermeum tractatum de Coneilio provinetali, parte I, cap. I . II. De variis conciliorum speeiebus. - a Sunt autem quatuor genera conciliorum. Quaedam enim sunt generalia, quaedam
369쪽
546 TMCTATUS DE PAPA. nationalia, quaedam provincialia, et quaedam di feceSana. . . Generalia dicuntur ea quibus interesse possunt et debent Epuscopi totius orbis, nisi Iegitime impediantur, et quibus nemo recte praesidet nisi summus Pontifex aut alius ejus nomine. Inde enim dicuntur secumenica, id est, orbis terrae totius concilia. - Nationalia dicuntur in quibus conveniunt Archiepiscopi et Episcopi unius regni vel nationis, quibus praeest aliquis patriarcha vel primas; qualia sunt multa concilia Romana, Toletana, et Africana; de quibus illud notandum est: ea, licet sint revera distincla a generalibus ei provincialibus,
lamen utrorumque nominibus interdum appellari ... - Propinetalia dicuntur, in quibus conveniunt tantum Episcopi unius provinciae, quibus praeest archiepiscopus sive metropolitanus ... - Dioecciana sunt in quibus conveniunt tantum presbyteri unius episcopalus; et iis EpiScopuS praeest... Vix dici possunt concilia cum in eis ordinarie nullus sit qui jurisdictionem habeat, praeter unum Episcopum qui praeest. v Bollarminus, de Conciliis, i. I, C. IV.ὶ III. De reeta definitione conciliorum in genere. - 1' Ut recte desiniantur concilia in genere, debet desinitio exprimere concilia esse coadunationes Episcoporum. Etsi enim primitus vox
eoncilium ad designandos etiam aliarum personarum Conventus usurpata suerit, a multis lamen saeculis, usu generali,
ad solos Episcoporum coetus restricta fuit. Igitur qui vocem illam ad aliud designandum transferret, quam Episcoporum adunationem, arbitrariam nec proinde rectam desinitionem traderet. E contra tanquam genus in desinitione recte ponitur : Episcoporum adunatio seu conventus; quia, stante dicto generali loquendi usu, quodlibet concilium est revera Episcoporum adunatio; et nisi hoc sit, concilium non est. - Si quis objiciat dioecesanam synodum sub variis conciliorum speciebus comprehendi, etsi non pluribus adunatis Episcopis constet, respondeo : dioecesanam sTnodum nee eSSe prinprie, nec recte dici concilium. Usus nempe obtinuit ut solo
370쪽
pΑRS -ΑVA. 5ιΤsynodi nomine designetur; dum concilia, cecumenica, nationalia et provincialia, indisserenter vel concilia vel synodi vocari solent. Igitur, dum enumerantur variae conciliorum species, mentio quidem seri solet etiam de dioecesana synodo sed ad lando illam non esse proprie concilium, ea praecise de causa quod non sit plurium Episcoporum adunatio. 2' Ιtem ut recte definiatur concilium in genere, exprimi debet coadunari Episcopos ad traetanda negotia ecclesiastica. Enimvero Episcoporum adunatio quae in alium sinem fieret, quam de negotiis ecclesiasticis deliberandi ac decernendi, hoc ipso non esset concilium; hoc siquidem nomine, ex generaliloquendi usu, non alia intelligitur Episcoporum congregatio, quam quae negotiorum ecclesiasticorum tractationem pro scopo habet. Derideretur sane qui adunatos ad prandendum Episcopos concilium Vocaret.
5' Insuper exprimendum est congregari Episcopos non Solum ad deliberandum, sed etiam ad judicandum et statuendum de negotiis ecclesiastieis. Si quis princeps plures Episcopos a cerseret, et ab unoquoque senteni iam quoad aliquod negotium ecclesiasticum posceret, . conventus iSte nequaquam
concilium foret. Licet enim isti Episcopi adunarentur ad deliberandum de negotio ecclesiastico, non tamen ut propria auctoritate de negotio illo judicarent vel statuerent. 4' Contingere potest ut illegitime adunentur Episcopi ad judicandum seu statuendum de rebus ecclesiasticis. Porro ejusmodi adunationes illegitimae, non eoncilia vocari solent,su latroeinia. Unde ut recta sit definitio, exprimi etiam debellegitima auctoritate factam adunationem.
5' Concilium in genere recte definiri potest: Legitima Episcoporum adunatio, adjuditandum rei statuendum de rebus eccleatastieis. Convenit desinitio haec tum secumenicis, tum nationalibus et provincialibus conciliis, ut per se patet. Non autem convenit dioecesanae synodo, quae, ut diximus, non est proprie concilium.