장음표시 사용
391쪽
568TRICT1TUS DE PAPA. eorumdem conciliorum consessione manifeste constat. 1, Quod
autem a nonnullis Gallicanis theologi dici i concilii oecum,nicitas perperam in dubium vocata fuerit, vide supra sparte
Probatur 4': rationibus theologicis. - se fide est Romano Pontifici competere jurisdictionis primatum in universam Ecclesiam. Porro id salsum foret si penes alium staret potestas concilium legitimum convocandi absque Romani pontificis auctoritale. Nam ejusmodi concilium, vel nullam haberet potestatem, vol haberet aliquam. Si nullam, ergo non esset Verum et legitimum concilium; et potestas illud convocandi absque auctoritale Romani Pontificis, non esset polestas concilium legitimum convocandi. Si tali concilio adscribatur potestas aliqua, quaero quaenam illa sit Τ An papali auctoritale minor, an major, an aequalis 2 Si min0r, ergo subjicitur Romano pontifici et illegitimum iit hoc ipso quod renitente Papa eoadunetur. Si aequalis vel major, ergo Papae non compelit prima seu principalis auctoritas, id est, primatus iurisdictionis in unive sam Ecclesiam. Ergo argumenta omnia quae probant Romani Ρonliseis jurisdictionalem primatum, probant simul absque
ipsius auctoritate legitime convocari non posse concilium secumenicum. - De fide est plenam Papae competere potestatem quoad universalis Ecclesiae regimen. Porro plena non
foret si alter independenter ab ipso explere posset illum tanti
momenti regiminis actum, concilii aecumenici convocationem. - Papae potestas est monarchiea. Verus autem monarcha non
est ille princeps, quo invito potest aliquis ejus subditus comitia generalia regni legitime convocare. - Nullus est aut unquam esse poterit in Ecclesia, qui non sit Romano Pontifici subditus et ei obedire teneatur. Petro quippe dictum pa3ce oves, pasce agnos. Ita ut quilibet, vel non sit de ovili Christi, vel papae obsequi teneatur. Igitur et ille cui adscriberetur potestas concilium convocandi independenter a Romano Pontifice, teneretur Simul, quatenus ovis et subjectus relative ad
392쪽
569Ρapam, concilium renitente Papa non convocare; ac proinde nonnisi illegitime ac per summum scelus illud invito Papa
uoeari ab alio quam Papa, verbi gratia, ab imperatore, dummodo Papa eonsentiat. -Nam hoc ipso quod aSsensum praestet Romanus Pontifex, vult convocationem legitime sic fieri per imperatorem; et hoe ipso implicite imperatorem ad id delegat; et hoc ipso convocatio sit auctoritate Pontificia, licet mediante et brachii specularis auxilium praestante imperalore.
Pgopost Tio ΙΙΙ'. - Licet concilium illegitimum initio fuerit ob factam sine auctoritate Papae convocationem, potest legitimum fieri, superveniente Pontillicia ratiuabitione. -Nam ex quo Papa consensum praestat, et quod peractum est ratum habet, intervenit Pontilicia auctoritas, ac proinde congilium incipit esse legitimum. Psopositio ΙI'. - Coneilium initio legitimum, si continuetur post pronuntiatam a Papa dissolutionem, statim evadit illegitimum. - Nam dissolutionem pronuntiando, Sese Romanus Pontifex e concilio retrahit. Proinde remanet concilium truncatum capite suo, et jam caret Romani Pontificis auctoritate, sine qua legitimum esse nequit.
PI OPOSITIO V . - Ab imperatoribus convocata concilia oecume- mea, vel cum Romani Pontisicis consensu condocata sunt, vel
nunquam recepta sunt ut legitima. - Εx octodecim conciliis certo secumen istis ac legitimis, ad hane usque diem celebratis sex ab imperatoribus indicta sunt, caelera vero a Romanis Pontilicibus. Porro in illis sex, impera lorum ju Ssu convocati S, certum est intervenisse Romani pontificis consensum. Nicaenum I convocavit quidem Constantinus Magnus: sed
consensu et auctorii te Romani Pontificis Sylvestri. Lolligitur ex his verbis Rumni mat. , libro X, cap. ij : et Tum ille ic0nStantinus , ex Sacerdotum sententia, apud urbem Nicaeam
393쪽
570TR1cThTΓS DE PAPA. episcopale concilium convocat. v Item colligitur ex irrefragabili testimonio concilii secumenici sexti. Sic nempe legere est, actione 18 : si Constantinus semper Augustus et Sylvester laudabilis, magnam atque insignem in Nicaea SInodum congregabant, per quam ipsa Trinitas iam fidei sImbolum dicta-Vit, quamque adversus artanam malitiam Sententiam promulgavit η Labbe, t. VI, col. 1049, edit. Parisiis, 1671 . Consonat auctor libri Pontificalis, in Illa Srlvestri: u Ηujus temporibus
factum est concilium cum ejus consensu alii legunt, praecepto in Nicaea Brthiniae. v Idem testatur Soromenus ilib. I, cap. xvIJ. Et tandem intervenisse Sylvestri Papae auctoritatem, omnino colligendum est ex istis verbis Legatorum Sedis Apost0licae in concilio Chalcedonensi : Synodum ausus est Dioscorus saeere sine auctoritate Sedis apostolicae, quod nunquam licuit, nunquam factum est Labbe, t. IV, col. 95, edit. Parisiis, 1671).
Sane si Nicaenum concilium absque Romani Pontificis auctoritate convocatum suisset, n0n ausi suissent isti Legati Pontiscit dicere : Nunquam factum est. Praesertim cum a Nicaena usque ad Chalcedonensem synodum 126 anni dumtaxat erus uxissent . a Proinde dicendum est Constantinum praecepi SSe congregationem concilii Nicaeni, ex Ecclesiae conSensu, impulsione, auctoritate, et potestate dumtaxat executoria seu
praesidii s Muretarelli, de auetoritate Rom. Ponti ieis in conciliis, t. I, p. 82, edit. Candavi, absque anni indicatione). Concilium Constantinopolitanum I, generale II, indixit
Theodosius imperator. At non absque auctoritate Romani Pontificis Damasi. Constat testimonio generalis synodi Sextae, actione 18 : a Macedonius Bellatem Spiritus sancti denegabat; sed maximus imperator Theodosius, et Damasus adaemas fidei, cujus solida mens gressionibus atque conflictibus alienarum Sectarum nullatenus erat sauciabilis, Gregorius et Neciarius, illam in hac regia urbe frnodum congr0gabant. n Praeterea testatur Baronius ad annum 581, n. 19ὶ extare pervetust0s codices in quibus haec scripta leguntur : si Sententiam de
394쪽
Ρ1RS 0CTAVA. I ldamnatione Macedonii et Eunomii Damasus confirmari praecepit etiam in sancta Secunda Synodo, quae praecepto et auctoritate ejus apud Constantinopolim celebrata est. DEphesinum concilium convocavit imperator Theodosius junior. At certum est accessisse consensum Caelestini Papae. Nam sancto Cyrillo vices suas in concilio delegavit, et insuper tres alios legatos ab urbe Roma misit; a quo sane abstinuisset si concilii hujus celebrationi consensum denegasset.
Delegatum CFrillum ad obeundas in concilio Caelestini vices, testatur Evagrius, his verbis : Cyrillo synodum disponente, et Ioeum Coesestini veteris Romae Episeopi obtinente stib. I, cap. IV . Atque idem constat ipsismet Ephesini concilii actis, in quibus legitur, actione prima : Cyrillus Aleaeandriae, qui et Coelestini
quoque sanctissimi saeratissimique RomanaeEcclesiae arehiepiseopi Ioeum obtinebat. Igitur facta est revera haec sTnodus Coelestini auctoritate, prout scripsit sanctus Prosper sin Chronieis . Facta est nempe a Caelestino, una eum feeptrorum domino sid est imperatorein prout habetur in actis sexti generalis concilii, actione I 8 : Iterum Nestorius, et iterum Coelestinus et Cyrillus. Ille quidem Christum dividebat et partiebat: hi vero eum Domino
conspirantes, una cum sceptrorum domino divisorem dejiciebant.
Labbe, t. VI, col. 1049, edit. Parisiis, 1671. - Perperam
objiceretur, faciam prius ab imperatore convocationem, quam consensisset Caelestinus. Nam etiamsi hoc verum foret, Sequeretur dumtaxat illestimam suisse convocationem donec accessit caelestini consensus. Sed neque conceditur ante dictum consensum factam convocationem. Cum enim sancius
Cyrillus auctor Theodosio fuerit ut ejus nutu sTnodus colligeretur, prout testatur Evagrius l. I, c. min, et aliunde idem Cyrillus adeo concorditer cum Coelestino egerit, ut is ipsi vices suas delegaverit, quis dubitet Cyrillum, priusquam sΤn0di convocationem ab imperatore postularet, eius m0di propositum caelestino indigasse et ipsius consensum obtinuisse Concilium Chalcedonense, generale quartum, antequam
395쪽
572TR1CTΛTΓS DE PAPA. convocaret imperator Marcianus, scripserat ad S. Leonem papam. Immo ei ipSe Leo SInodum c0ngregari postulaverat; et ad illam misit Legatos, qui ipsius loco praesiderent. Id documentis probatum vide apud Muggarelli, qui sic concludit :u Patet itaque, qu0d concilium Chalcedoriense convocatum fuit per auctoritalem eccleSiasticam a Leone, et per Saecularem potestatem praesidii a Marciano imperatore. v De auetoritate Rom. Pontilleis in eonciliis gen ., i. II, pag. 76, edit. Gandavi. J Conser Bellarminum sile Conciliis, i. I, c. xmj. Quoad concilium Constantinopolitanum Secundum, generale quintum, sic habet Murra relli de Auetori late Rom. Pontilleis in eoneiliis, i. II, p. 165, edit. Lovantii : u Ex his actis constant, primum requisitam suisse Vigilii auctoritalem ad convocationem concilii, et ipsum consenSisse. Secundo, delatam ei fuisse praesidentiam concilii; sed ipsum concilio inleresse recuSaSSe. Quae duo Satis manifestant, constans suisse
apud antiquitatem, quod Bomanus Ponti sex concilia secumenica convocaret, et eis congregatis praeSideret. Quod si, non obstante Secessu summi Pontificis, sFnodus habita fuit, factum particulare n0n probat contra jus, maxime in conventu, in quo omnia per vim principiis et per metum EpiScoporum peracta suere. Quare concludendum est quod ille Constantinopolitanus conventus orientalium Episcoporum non repraeSentabat legitimum concilium cecumenicum ... Etenim praeter praesentiam Bomani Pontificis per se vel per legatos suos, deerat huic sInodo repraesentatio Ecclesiae occidentalis ... Ihecante oculos non habuit illustrissimus Bossuelius, cum quintae s3nodo habitae, invito ac repugnante Vigilio Papa, auctoritalem concilii vere aecumenici deseri e videtur, parte III, t. VII, cap. xx. Certe oblitus suerat Suae sententiae pro quinta Synodo, cum ilibro VIII, cap. viiij de canone vigesimo octavo synodi quartae deinde Scripsit : In eo eanone statuendo nequaquam eoncilii generalis auctoritate gaudebant, a quorum decretis in ea uetione cum Sede apostoliea uni persiis occidens recedebat. Quod
396쪽
pλRS MILVA.5 5 si quinta synodus inter oecumenica concilia locum obtinuit, quis nescit hoc illi nomen et auctoritalem obvenisse ex confirmatione ipsius Vigilii et aliorum Romanorum Pontificum, et ex acceptatione deinde occidentalis Ecclesiae Τ nConcilium Constantinopolitanum tertium, generale Sextum, non suil ab imperatore Constantino Pogonato conVocatum,
nisi post praestilum ab Agathone Papa consensum, et suam ad id auctoritatem adhibente eodem Agathono vide apud Murrarelli, de suetoritate Rom. Pontisti eis in conciliis, t. II, p. 202, edit. Lovanti .
Concilium Nicaenum secundum, generale septimum, Hadriani Papae ordinatione convocatum fuit. Sic enim ipse Hadrianus scripsit Carolo Magno : a Et sic synodum istam secundum noStrum ordinationem secerunt. n Labbe, tomo VIJ,
col. 962, edit. Parisiis, 1671.
Concilium Constantinopolitanum quartum, generale Octavum, jussu Hadriani Papae II convocatum est. Vide apud Murrarelli, tomo citato, p. 258. Quod decem alia concilia secumenica, id est, quatuor Lale-ranensia, duo Lugdunensia, Viennense, Florentinum, ultimum Lateranense, et Tridentinum, Romanorum Pontificum auctoritale convocata suerint, in dubium vocavit nullus. Igitur vera prima pars propositionis, id est, SInodos ab imperatoribus convocatas, et pro incumenicis habitas ac regeplas, nonnisi consentientibus Romanis Pontificibus celebratas fuisse. Vera etiam secunda pars, id est, tanquam conventicula seu c0nciliabula reprobata suisse concilia quae assentientis Romani Ponti scis auctoritate caruerunt. et Hoc litulo ait Ferraris, v. Concilium, ari. 1, n. 11ὶ reprobatum est in synodo Romana a Gregorio II conciliabulum Constantinopolitanum trecentorum Epi Scoporum, congregalum anno 750, eodem Gregorio renitente, a Leone Isauro imperatore. - Eadem rati0ne in concilio Romano a Stephano IV, anno 769, rescissa sunt acla conciliabuli Constantinopolitant pseudo-septimi univerSa-
397쪽
574 TRACTATύS DE PAPA. Iis, a Constantino Copronymo Leonis silio congregati anno 754. - Eadem causa in concilio Lateranen si V reprobatum est c0nciliabulum Pisanum contra Julium secundum Papam indictum anno 1511. - Sic ab Eugenio IV anno 1455, suerunt cassata, irrita et annullata omnia et singula statuta et decreta edita a concilio Basileensi, postquam ab ipso suerat ibi dissolutum, et Bononiam, inde Ferrariam et ultimo Florentiam translatum. Et sic de caeleris dicendum, cassata et infirmata
esse concilia, quae absque auctoritate Romani Pontificis convocata Seu continuata esse conflat, et inter acephala et schismatica conciliabula numeranda eSSe . nNOTA. - De easibus eatraordinariis ob quos sine auctoritate Papae legitime convoeari posse conellium, non quidem perfecte oecumenicum, Sed tamen aliquo sensu generale, tradunt doctores catholiei. - Primus casus est, si sedes Romana vacet, Vel morte,
vel renuntiatione, vel amentia, vel perpetua captivi late Pontisicis. Posse in hoc casu a Cardinalibus convocari concilium generale, Si ejus necessitas evidens sit, immo, si Cardinales renuant, posse mutuo hortatu Episcopos in unum locum comvenire, suit communior doctorum sententia ivide Theolog. Wirceburg., t. I, p. 255, Parisiis, 1852. - Bellarminum, de Conciliis, l. Ι, c. xivin. Tale autem concilium esset imperfecte cecumenicum, quia deesset Papae auctoritas. Ego vero casum existimo chimericum. Dependet si quidem ab hac circumstantia, quod necessitas celebrandi tunc generalis concilii evidenserit. Quam evidentiam confingerq unquam posse vix crediderim. Secundus casus est, si plures de Papatu contendant et dignosci nequeal legitimus. In hoc casu potest concilium Iegi-lime convocari, absque Papae auctoritate, a Cardinalibus, aut etiam, si Cardinales renuant, ab ipsismet Episcopis sese mutuo
ad id hortantibus. Erit autem ejusmodi concilium imperfecte aecumenicum, nec ad aliud auctoritatem habebit, quam ut de certo Papa provideat svide Bellarminum et UirceburgenSes, citato loco .
398쪽
pa RS T V1.375 Tertius eusus est, si Papa foret haereticus. Agilur de haeresi quam prosileretur Pontifex, non tanquam Papa seu deliniendo ex ea thedra, cum Sic. errare nequeat, Sed tanquam privata persona. Et in hoc etiam casu legitime congregari posse a Cardinalibus, aul, si reuuant, ab Episcopis sponte convenientibus generale concilium, Opinali sunt nonnulli doctores catholici. Ast primo negari potest casus, id est, Papam in haeresim labi posse, etiam ut doctorem privatum. Seeundo, dato qu0d tanquam persona privata posset haereticus seri, legitimum non foret tale concilium generale, absque auctoritale papae convocatum ivlde supra, parte IlI, Secl. IV, cap. Ill . seu artus casus est, si Papa sit gravi scelere insa malus. Sed omnino errasse qui opinaii sunt in hoc casu logitime convocari posse generale concilium absque auctoritate Papae, vide Supra sparte IIl, Seet. Iv, cap. iij. Et a sortiori apertissimus err0r est, posse ab alio convocari generale concilium, si
Papa rogatus convoeare renuat.
Quoad dictos extraordinarios casus, cavendum eSt a nonnullis auctoribus, caeteroquin catholicis, qui tempore Constantiensis concilii aut Subseculo saeculo ScripSerunt. I 0ngissimum quippe Schisma mentes perturbaverat, et circa respectivam concilii et Papae auctoritatem novas ac err0neaSopiniones ingesserat. Quos errores Sedes Apostolica non flatim damnandos, sed diu tolerandos duxit. Et ideo subsecuti nonnulli doctores, etsi catholici, eos in scriptis suis reti
Caelerum de p salis extraordinariis casibus sic mihi concludendum videtur : primus chi inericus : secundus, Semel visus, nunquam redibit: in tertio et quarto salsum est convocari posse concilium absque Romani Pontificis auctoritate.
g 5. - Quinam ad concilium coeumenicum sint vocandi.
Pst postrio I'. - Nullus luteus est necessario ad concilium vocandus ut juder sit et suffragium ferat. - De illa propositione
399쪽
dicit Suarer: est de fide Tractatu de side, disp. undecima,
Probatur 1' Scriptura saera. - Αd laicos non pertinet jus interveniendi conciliis cum suffragio decisivo, si ad ipsos non pertineat munus definiendi quae sint credenda vel agenda. Porro tale munus ad laicos non pertinere, sed ad sacerdotes seu Ecclesiae pastores, commonent plures tum Veleris tum Novi Testamenti textus, verbi gratia: Saeerdotes levitas populum meum doeebunt ΕZech. 44J. Interroga saeerdotes legem Aggaei secundo). Labia saeerdotis custodient scientiam et legem requirent eae ore ejus Malach. Secundo . Veniam ad te ut audiat me populus, et credat tibi in perpetuum Exod. 19j. Si ambiguum judicium ..., venies ad sacerdotes seuler. 1 Ti. - Quosdam dedit apostolos, alios pastores et doctores ad Ephes. 4 . In quo Spiritus sanetus posuit ros Episeopos regere Ecclesiam
Matth. ultimo . Qui ros audit me audit i Luc. 10 . - Εx scriptura sacra constat esse in Ecclesia, ex institutione Christi, pastores et opes. Iamvero si laici sint pastores, ubinam erunt oves' Si sint oves, ad eos non spectat munus paScendi, nec proinde munus judicium serendi in conciliis. Probatur 2' traditione. - Constat hac de re traditio primo conciliis. In primo illo concilio Hierosolymitano, quod resertur Actuum apostolorum capite xv, apostoli ipsi cum preS-b3teris conveniunt et definiunt: reliqua multitudo audit et
obedii. - In Nicaeno primo, soli 3 18 Episcopi judicant et definiunt; et imperator Constantinus latetur fidei desensionem ad se non pertinere, et humiliorem locum sibi deligit. Ita Eusebius lib. III de Vila Constantini Rufinus lib. I, cap. IIJ, Socrates lib. I, cap. viiij, Theodoretus lib. I, cap. viij. - In Ephesina synodo, et in Chalcedonensi actione 1 , soli Episcopi
conveniunt, dani suffragia et subscribuni. - In octavo concilio cecumenico, canone 17, expresse rejiciuntur asserentes
concilia non posse congregari absque saecularibus principi
400쪽
phRS MT1V1.5 7bus; idque contra canones et perpetuam Ecclesiae consuetudinem esse dicitur. - De laclo vi unquam laicis concessum fuisse decisivum suffragium, conflat ex omnium conciliorum subscriptionibus. Nam formula haec desiniens vel judicans subscripsi, non adhibita reperitur ab ullo laico; sed dumtaxat ab
Episcopis, et lex privilegi οὶ ab abbatibus et generalibus ordinum religiosorum Superioribus. Equidem in aliquot paucis secumenicis subscripsit etiam imperator, sed cum formula, eonsentiens Subscripsi; qua exprimitur dumtaxat submissio,
excluditur jus decisivi suffragii.
Seeundo, constat eadem traditio imperatorum lactis ac consessione. Teste Bussino Ust. , l. I, c. ii in Constantinus Magnus in concilio Nicaeno requisitus ut, auditis quorumdam Episcoporum querimoniis, judex esset, illud dignum tanto principe protulit: Vos a Deo nobis dati estis dii; et conveniens non est ut homo judieet deos. - Theodosius junior in suis ad Ephesinamsrnodum litteris : Illicitum est eum qui non sit in ordine sanetissimorum Episcoporum, ecclesiasticis immisceri tractatibus. Basilius imperator, inconcilio secumenico Octa Io, actione decima Labbe, t. VIII, col. 1155, Parisiis, 1671ὶ : u Quisquis
habet aliquid adversus hanc sanctam et universalem sTnodum dicendum ..., stet in medio, et quae sibi videntur dicat, sive Episcopus sit, sive quisquam de ecclesiastico clero, sive laicus aut ex iis qui civilibus ossiciis mancipantur existat; quamquam non datum sit istis, secundum canonem, dicendi quidpiam penitus de ecclesiasticis eausis; opus enim hoc Pontisierim et sacerdotum est; sed, ex abundanti, omne os iniquum obstruere volentes, licentiam praestamus omnibus ... v Conser EVagrium,
lib. III, cap. ix; et Liberatum, libro II Breviarii, cap. xvI . In quarta Boinna synodo Sub SSmmacho papa, resertur Similis consessio Theodorici Regis Ariani. - Similem Hunneri ei regis consessionem refert Victor de Persee. Vandal. , libro II . Iustinus imperator, in octava generali synodo pronuntiavit,
in causis fidei et religionis, imperiale judicium Sacerdotum