S. Carlo Borromei ... Homiliæ nunc primum e mss. codicibus Bibliothecæ Ambrosianæ in lucem productæ Joseph Antonii Saxii præfatione, et annotationibus illustratæ. Tomus primus quintus

발행: 1747년

분량: 327페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

I66Ho Mi Li A CXIII. S. CAROO BORRO MEI Coelo, hoc in terris nos perficientes, ad ejus imitationem, digni reddamur & idonei , in quos Spiritus Sanctus cum suorum plenitudine donorum descendat ; nam ctiam Beati Tinos Apostolos post dilectissimi Magistri in Coelos ascensum in oratione jugiter, oe unanimiter perseverantes a) , Spiritu Sancto repletos fuisse non ignoramus. Prosecto sacri hujus Instituti Litaniarum & Rogationum , a Sanctissimo Mamerco b Viennensi Episcopo in Civitatem illam primo inducti , tum divina dispositione per universum Christianum terrarum Orbem diffusi , haec fuit occasio . Maximas Vienna, Civitas in Galliis amplissima, a lupis, scri Dque bellu is patiebatur calamitates; discurrebant undique monstra, At non modo tenellos infantes deglutiebant, sed etiam fortioribus viris ingentem metum incutiebant. Domo vix egredi quicquam audebat, extra Civitatis Vero moenia ne pedem quidem

efferre animus civibus erat. Permolesta erat eorum conditio,& periculi plena, nam & viae intercludebantur, & nullus ad Civitatem illam accedere, aut inde egredi tutum existimabat. Tunc Episcopus ille sanctissimus nocte quadam Paschae, suavissimis cum Deo suo fruens colloquiis, excitato in Regiis aedibus teterrimo incendio , cum illud orationum sanctissimarum imbre restinxisset, tot Civitatis suae, & ovium suarum condolens amictionibus,

eodem remedio luporum ac ferarum perniciem aVertere curavit, quapropter triduanas preces & Litaniarum cantum per diversas

Urbis Ecclesias adhiberi sancivit se . Haec Instituti memorati in populo Viennensi fuit occasio , cujus quidem non jam inducendi , sed frequentandi, ac maximo studio & animi propensione inter nos conservandi , si rem diligenter consideraverimus , validiorem profecto nobis stimulum inhaerere comperiemus. O quam majora pericula nos undequaque circumstanti quam ferocioribus lupis , & seris undique obsidemuri Illi siquidem in

172쪽

eorpora tantum saeviebant ; hi vero animas deglutire conantur.

Quot haeretici nunc Ecesesiam Dei persequuntur Θ & quam parum a nobis distanti Vix iter diei conficere possumus, ac si tim in speluncas incidimus rapacium luporum. Ideo intensissime, filii, pro nobis, & adversum istiusmodi monstra atque portenta, orationi sanctissimae est insistendum. Deliberavit Episse, pus ille, occasione incendii, ad Litaniarum preces confugere: &numquid non ardet haec Civitas Θ O quales , & quam dirae in ea excitatae sunt flammae concupiscentiae , libidinis , avaritiae linam pemiciosior ignis hic est , igne illo in regias aedes saeviente i Hic siquidem excelsiora palatia, animas Videlicet, quae Dei sunt templa, pessime absumit; & idcirco adversum haec omnia amplectamur die crastino sanctissimum Institutum, ad quod tot pericula, & tempus ipsum nos tam vehementer invitat a . Sumus enim jam in ea anni parte, in qua si umquam maxime, certe divinum est implorandum auxilium. Iam si quidem terrae fruges incipiunt in maximo esse discrimine; jam timentur

fulgura & grandines , jam facile est , ut agricola pauper, qui

toto anno laboravit, ac semina in terram projecit, fructum sperans, & fructu frustretur & spe, ac in mendicitatem maximam adducatur. Quod vero de agricola dico, idem etiam contingere potest et diviti, cujus sunt praedia . Quam multi aere alieno gravati solutionem in has fruges distulerunt , quas si Deus abnulerit, diro forte carcere mancipandi erunt, in eoque miserrime vitam claudenti Preterea praesens tempus alios secum ferre solet tumultus & perturbationes Urbium ac populorum; navalia

luippe praelia instruuntur , saevissima bella parantur, tyranni in

nitimos agros, gentes in gentes, & Reges in Reges insurgere consuevere. Sed quid per saec vagor extrinseca 8 Iam in comporibus nostris maximae solent oriri seditiones & turbolentiae,

sanguinis commotiones, febres, corporis aegritudines & mortes.

Quam igitur opportune hoc tempore instituta est hujusmodi sa

luber

a Quanta solicitudine euraverit sanctus

Carolus , ut Τriduanar Rogationes, quae non modice a primaevo cultu deciderant , religiose celebrarentur , testes sunt Literae Pastorales,

impressae de hac re in Actis Ecelesve Μediola nensis. Mira narrat Glussianus in eiusdem Vita Lib. II. Cap. XI., nempe sanctum hunc An. tistitem , tribus iis diebus solo pane & aqua fuisse contentum ; interfuisse sub mediam noctem Choro, ad persol vendas cum Canonicis Matuatinas horas , dein saeris cineribus, ritu Ambrosiano, primo Litaniarum die populo distribuendis ineubuisse ; postremib Supplicationi, quae usque ad vigesimam circiter horam diei protendebatur , comitem institisse , atque in Ecclesia, quam Stationalem dicimus, inter Missarum Solemnia, singulis diebus e suggestu, de poenitentia perorasse.

173쪽

168 Ηo Mihi A CXIII. S. CAROLI BORRO ME IIuberrima Oratio , cum omnia in periculo versentur, & cunctis hac oratione facile possit a Domino remedium obtinerit aequum esset certe , ut hae publicae preces, regula veluti quaedam essent

omnium totius anni actionum. Quamobrem vos enixe obsecro

in Domino, filii, ut quanta potestis maxima cum religione, ad Litanias conveniatis , omnes sub vexillis vestrae Parceciae: Scitis enim, quot ad hoc Indulgentias vobis Sanctissimus Christi Domini Vicarius Romanus Pontifex, qui nunc vivit, concesserit Q. Habet praeterea plurimum virium & efficaciae apud Deum, unanimis haec totius populi s mul convenientis oratio ; si enim duobus aut tribus simul consentientibus, & a Deo quidquam petentibus, pollicitus est, qui quae promittit semper exequitur , Dei Filius celerem impetrationem b , quanto magis, non duorum

aut trium , sed plurium hominum & Ecclesiastici coetus & viduarum, ac innocentuin infantium clamores Deus exaudiet 8 Neque vero Velim in quo plerumque peccatur) in his Supplicationibus vos invicem perturbemini , dum quisque socium anteire contendit; hac siquidem confusione irritatur potius Dominus jDeus , qui suis omnibus in rebus ordine plurimum delectatur . . Super omnia autem pie, & corde contrito confluere debetis, atque procedere , memores , quod hae Litaniae media fuerunt, &instrumenta, per quae plerumque Dominus maxima largitus est lmortalibus beneficia, insignia edidit miracula; a gravissimis calamitatibus S malis populos exemit: Cum sit ut jam audivistis gratissima Deo istiusmodi oratio, qua, per invocatum Sanctorum patrocinium, ipsus misericordiam veluti emendicantes, ipsos postulamus, ut pro nobis dignentur intercedere. Ex toto igitur corde, filii, & sublevatis, ut hodie Christus fecit, in talum oculis c) oremus ; corporis etiam gestu & compositione pium animi nostri sensum & assectum exprimentes. lQuid enim est aliud oratio , nisi mentis in Deum elevatio λQuo ergo animus dirigitur, sequantur et oculi ; ascendant et ipsi spiritualiter in Coelum; illic enim omnia bona sunt, & thesaurus noster Dominus Iesus. Inde dona omnia & gratiae proficiscuntur; inde nobis Omnia sunt speranda: Elevemus in Coelum oculos, quia ibi Patria nostra est, quia peregrinantes illuc ten-

. dimus,

a Breves Literae Gregorii P.P. XIII. R ma expedi aedie v. Aprilis δε n. MDLxxx. lepuniatur in Actis Eeeles Mediolanensis, Part. VII.

174쪽

di mus, quia ad Ccelum creati sumus; terra namque haec animalibus ratione carentibus constituta est sedes. Elevatis etiam oculis in Coelum orare debemus, ut sciamus, quaenam orantes a Deo petere debeamus, nempe coelestia & spiritualia; nam licet temporalia quandoque petere non vetemur, sunt tamen semper haec ad illa dirigenda & ordinanda; alias petentibus nobis, & frustra clamantibus, diceretur: nescitis, quid petatis sa). Elevatis oculis in Coelum oremus, ut dum oramus fiducia maxima in Deum repleamur , scientes, quoniam ipsi maxima curas de nobis b , qui nos prior dilexit c); & cum Propheta dicamus:

Ad te levavi oculos meos, qui habitus in talis. Ecce sicut oculi se in min manibus Dominorum suorum . Sicut oculi ancille in manibus Domiuesu er ira oculi nosri ad Dominum Deum nosti d a quo, sicut se vus a Domini sui manu liberalissima mercedem, ita nos etiam a Deo gratias omnes & dona, spe repleti poscimus, & expectamus. Elevatis oculis in Coelum oremus, considerantes : hi Caeli, Sol, Luna, haec astra, omnia haec elementa, creaturae omneS propter nos factae sunt; & nos indignissimi, quoties iis omnibus abusi

sumus, adversus tam beneficum Creatorem l Heul quia armabit has easdem Omnes creaturas Deus ad vindictam tantae nostrum ingratitudinis e .

Elevatis etiam oculis in Caelum oremus , & non elevatis. Elevatis quidem, sit jam declaravimus; verum demissis quoque, justi illius Publicani exemplo , qui nolebat nee oculos ad talum levare f , illius itidem alterius verbis ad Deum cum lacrymis orantes, & dicentes : Pater peccavimus in Coelum, oe coram te. Jam non

sumus diges vorari filii tui I . O quam facile hisce lacrymis ac suspiriis placabitur Deus t Felicissimi hi fletus, quae non extin-fuent incendia, quas non abstergent animarum sordes 8 Quid his acrymis Deo gratius, quid Angelis iucundius, quorum sunt deliciae Z quid nobis utilius 8 His, mihi credite, pericula cuncta evitantur, mala omnia pelluntur, Daemon ipse in desperationem quodammodo inducitur. Hoc igitur spiritu humilitatis, orante pro nobis & interpellante in Coelis Domino Iesu, oremus et nos in terris, ut eXaudiri mereamur, & coelesti gratia repleti, ad aeternam tamdem in Coelo gloriam assumi. Amen. Tom. IV. Υ Η

Duiliaco by Corale

175쪽

HABITA IN BASILICA S. AMBROS II MEDIOLANI

Feria H Dominica post A censionem

Primo die Roσationum Ritu Ambrosiano

Ost AR ad Dominum meum, cum sim pulvis , ω cinis a . Hac nos veluti opportunissima, & optima praeparatione dirigit hodie Sancta Mater Ecclesia ad has publicas Rogationes, ut ad rogandum communem Dominum quilibet nostriim accedens, dicat: Ego pulvis, ct cinis, terra infructuosa, arida, sicca, homo de limo terne sormatus, qui, quamdiu vivo, pulveri simillimus sum , quem in omnem partem quiVis ventus facillime agitat, & rapit; ego, qui a tot animi perturbationibus

atque inordinatis motibus undequaque concutior, qui tot vici Lssitudinum generibus & malis exponor , cujus breves anni multo Velocius , quam sagitta , pertranseunt ; qui denique cito mortisum concessurus, & in cinerem convertendus , imo vilissimorum vermium esca futurus: Ego, inquam, loquar ad Dominum meum. Sed talis, tam vilis, & inops cum sim, quanam ratione loqui audeam cum tanto Domino , cum Deo summo , cum Rege seculorum ii

morioli, irevisibili b , cum Coeli & terrae Domino, cum eo, cui Angelici omnes spiritus serviunt 8 Prosecto, filii, ideo cum eo loqui debemus, quia tam miseri sumus, & ipse tam potens; quin etiam id in primis ab ipso petere orantes debemus , ut meminerit ipse , quia pulvis jumus , ω cinis; ideoque fragilitati nostrae & infirmitati compatiatur. Verum ut hoc cum fructu petamus , & petentes ab ipso exaudiamur, recordari nos quoque opus est, & frequenter meminisse,

176쪽

nisse, quia pulvis sumus & cinis , atque in cinerem & pulverem revertemur a . Quod primum memoriale hodie summo mane dedit nobis Sancta Mater Ecclesia, ut eo Veluti praeparati, ad orandum Deum, & Sanctorum expostulanda suffragia confidentius accederemus ; dicens hodie, quod universa Ecclesia initio Quadragesimalis jejunii omnibus dicere consuevit b , cineres Fidelium capitibus imponendo: Memento homo , quia civis es, cir in cinerem reis verteris ; quod et unusquisque nostrum Ecclesiae Ministro suggerenti, facere pollicitus est, respondens : Memor ero. O memoriale semper in oculis habendum , cujus summa necessitas nullis temporum, aut locorum, seu negotiorum circumscribitur terminis i Hoc est mente revolvendum, cum lecto consurgimus, singulis horis diei , & cum cubitum properamus ; hoc in domibus nostris , in plateis, in Ecclesiis ; hoc denique a nobis, sive excellens aliquid operemur, sive orationi insistamus , semper est memoria retinendum, quia pulvis sumus, & cinis, quia non modo quidquam boni agere non possumus, sed ne cogitare quidem sumus sufficientes aliquid a nobis quasi ex nobis e , cum simus sterilis& aridus cinis. Unde ergo tam superba in nobis elatio 3 uuid superbis terira, ct cinis d 8 Num quod dives sis, aut amicis abundes 3 Num quod pulchra sis O mulier 8 Vere manifestum hoc est indicium, quia non meministi , quod pulvis es, & cinis; si enim recordata fuisses , Omnia haec , saltem in universali totius Mundi incendio , esse in cinerem redigenda, nequaquam super

Quin imo horum etiam memoria omnis, Veluti in cinerem redacta peribit; cum tamen illam tanti faciant homines, qui tam multa & plerumque dissicillima peragunt, ut post eorum mortem , in postcrorum animis ipsorum memoria perennet. Hinc tot magnifica eriguntur palatia, conseruntur horti, in superfluos sumptus profunduntur divitiae, nempe ut insculpta sint hominum nomina in terris proprii juris : Et vere in terra scribunt ac pul-

capita benedictis cinerihus primo Rogationum die, in usu fuit apud quamplures Ecclesas ab antiquissimis usque temporibus e ramundus namque Martene Lib. IV. Cap. XXVII. V lum. III. pervetustum Codicem Turonensis Ee.

clesiae profert , ante annos DCCC. exaratum,

ordinem Romanum wertinensis Nonasterii, & Pontificale Salishurgense, in quibus praescripta legitur benedimo atque impostio einerum, antequam Supplicatio Triduanarum Rogatio. num instituatur. Hoe idem, numquam interinmissa consuetudine, in hodiernum diem servavit Eeclesia Ambrosana, ctin ceterae Romani Ritti clesar, ineunte tantum Quadragesimali ieiunio, aspersionem cinerum capiti Christifide. lium peragere consueverint.

177쪽

x et Ho Mi L 1 A CXIV. S. CAROO BORRO MEI vere ; nam sicut qui in pulvere nomen digito exprimunt, insus- flante vento, pulvis in altum tollitur atque dispergitur, & nominis inscripti nullum remanet vestigium , sic et horum hominum Mundi perit memoria cum smitu a . Quanto satius esset ac tutius curare, ut nomina nostra in libro vitae, qui penes Deum est, inscriberentur, unde numquam possent delerit At dicis sorte : qui hoc faciam , cum liber ille in Coelis sit, adeo a me distansi ego vero in profundissima hac lacrymarum exulem valle 8 Porro calamum in manu nostra Dominus posuit, ac brachiis nostris eas vires attribuit, quibus nomina nostra, sive in libro vitae, sive mortis possimus exarare, prout arbitrii nostri libertate, singulari Dei beneficio nobis concessa, sive ad bonum utimur, sive ad malum. Ecce igitur , quam merito hodie nostri amantissima Sancta Mater Ecclesia nobis suggerit, ut meminerimus, unde simus creati , nempe ex limo terne ; quid simus, nempe pulvis & cinis; in quid tamdem redituri simus, nempe in cinerem & pulverem, ut merito hominem Propheta ille alloquens, ter exclamaverit: Terra, terra, terra, audi mnem Domitii b); idest homo de terra, qui terra es, qui in terram re Uerinteris. Hujus memoriae defectus heu quot est causa malorum , & scelerum i Quot hinc oriuntur calamitates atque miseriae lQuot infelices animat sibi accumulant sordes, eo quod ista non recogitent cordet Ideo amarissime Propheta deflebat Sordes ejus in pedibus ejus, quia non est recordata finis Di e . Cum hac igitur recordatione oremus hoc triduo ; haec ob oculos ponentes, Sanctorum patrocinium imploremus, & Divino astemus conspectui; quo enim demissus de nobis senserimus, & ex corde locuti fuerimus, eo nostri magis miserebitur Dominus. Quis enim pauperi misereatur , qui paupertatem suam non commemoret, sed

se divitem praedicans, ac de se sublimiter loquens stipem sibi postulet erogari Θ Sed quae nobis a Domino petenda sint, qualiter item oranὸum, reliquum est, ut, juxta ea quae die hesterna spopondimus, disserere aggrediamur. Diximus Salvatoris nostri orationem in Sancto Evangelio heri recitatam , nos opportune admodum & apposite docuisse , quomodo orare debeamus. Quoniam autem Christi oratio tripartita est nam primum pro se orat , secundo pro Apostolis suis, tertio pro credentibus omnibus a

178쪽

bus, qui Venturi erant ideo primum membrum brevissime consideremUS.

Ardet totus caritatis igne Dominus Iesus, cum morti appropinquat, eum ad largissime emundendum pro nobis pretiosissimuintinguinem suum accedit. Quid ergo tunc orat Z Orat his verbis : Pater, venit bora, clarifica Filium tuum, ut Filius tuus elarifcet te. Sicut dedisi ei potesatem omnis carnis , ut omne , quod dedisi ei, det eis

vitiam aeternam. Hoc est autem vita aeterrae ut cognoscant te solum Deum

verum, oe quem misist Jesum Christum a . Venit, inquit, bona illa,

quam ab aeterno tu huic tam eximio in homines conferendo beneficio presignasti; hora illa a me tamdiu expetita, quam tot jam abhinc annis perquiro. Clarifica Filium tuum: Clarificaverat eum Pater miraculis plurimis, voce praesertim de Coelo delapsa : His es Fialius meus dilectus, in quo miti complacui, Vsum audite b ; sed clarificandus adhuc erat, in morte sua Videlicet, cum creaturae etiam mutar ei gloriam essent redditurae, cum Sol oblcurandus , cum petrae scindendae , cum monumenta aperienda , cum denique alii pectus suum prae dolore forent percussuri, & reversuri dicentes :Vere Filius Dei erat iste e . Erat etiam clarificandus gloriosa amortuis Resurrectione, & triumphali in Coelos Ascensu, ac ad dexteram Patris sessione, & demum nominis sui atque Evangelii per totum terrarum Orbem promulgatione : Quae omnia clarificationum genera , his verbis a Patre sibi tribui postulat Dominus IesuS. Hujus vero rationem statim addit, inquiens : Ego te elaria scata Dper terrum et opus consummavi, quod dedisti mibi, ut sciam : Et nunc clarifica me tu Pater apud temetipsum claritate , quam babui , priusquam Mundus esset apud te d . Quae quidem verba maximis sunt respersa instructionibus. Nam primum quidem , quoniam praedicando, & alia quamplura peragendo Christus Patrem clarificaverat, ideo se ab eodem postulat clarificari. Gratissimus enim est Deus, diligentes se diligit se , & honorantes se honorat. Ofelices illos, qui vitam suam in praedicando, & Deum apud homines clarificando impendunt i Quantum ipsi honorem recipienti

Certe tam magnum, ut admirans dixerit Propheta : Nimis boum risecuti sunt amici tui, Deus: nimis confortatus es principatus eorum si ).

179쪽

17 H o Mi Li A CXIV. S. CAROLI BORRO MEI Neque vero de coelesti honore dumtaxat eis in alia vita retribuendo id intelligi debet; siquidem in hac vita maximo hon re decorantur. Quis enim umquam potentissimorum Regum , aut Imperatorum tantum in hoc Mundo cultum ac reverentiam percepit, quantam pauperculus Dei Servus Franciscus, Dominicus, aliique innumeri, quibus veluti splendidissimis sideribus Coelum refulget 8 Ecce corum sacra Lypsana, auro ac gemmis cooperta summa cum Veneratione coluntur ; ante illa genuflectunt Summi Pontifices, Imperatores , Reges , ac potentiiIimi Principes ; in eorum honorem amplissima ubique terrarum extructa sunt Templa, & quotannis eorum dies Festi ab omnibus Christi fidelibus, maxima cum laetitia & exultatione recoluntur. Sic enim clarificat Deus non modo Filium suum, se clarificantem, sed quotquot etiam Servi, illius sequentes vestigia, Divino honori propagando operam naVant. Secundo vero summam Dei in hac retributione liberalitatem erga Christifideles in relatis verbis licet expendere , cum ait: Εmo te clarificavi super terram : tu clarifica me apud temetipsum . Nos honores icrrenos , imperfectos & tenues ei tribuentes, immensos, coelestes, infinitos recipimus. Et quaenam est condigna

proportio terrae ad Ccelum , hominis ad Deum , finiti ad infinitum Z Insuper edocemur, qualisnam sit honor, & gloria, & ct

ritas a nobis desideranda , nempe non vilis ac mundana apud homines, sed aeterna & coelestis apud Deum , non ab hominibus laus est expetenda, sed vera apud Deum commendatio procuranda : Non magnifacere debemus, num ab hominibus cognos.camur, nec-ne; sed a Deo cognosci, & in vitae libro describi.

Hoc revera est maximc reputandum.

Ecce ergo , quaenam pro se petit Dominus Iesus. Videamus igitur et nos , quomodo orationes nostrae ipsius precibus sint conformandae. Hoc itaque Rogationum Triduanarum , &Orationum omnium nostrarum csse debet initium: Pater clarifica Filium tuum. Hoc autem illud est, quod ipsemet Dei Filius in orationis exordio, nos a Patre petere docuit, inquiens : Sanctificetur nomen tuum a ; huc dirigenda sunt ferventiora omnia desideria. Verum nuinquid sanctitati tuae infinitae, mi Deus, sanctitas ulla addi potest Z Nulla profecto. Sed dum hoc oro, il

180쪽

Iud peto, ut a me agnoscaris, quantum in te ipso sis Sanctus;

ut bonitas, sanctitas, & sapientia tua a me exaltetur ac magnificetur , ut in omnes terrae partes diffundatur , ut Fides tua sacratissima ubique propagetur , complectantur eam omnes homines ubique degentes ; nemo sit qui te verum Deum non confiteatur, & credati molliantur dura Ethnicorum pectora, tollantur ex eorum cordibus tenebra i qui a Fide tua defecerunt, re

deant ad gremium dilectissimae Sponsae tuae Sanctae Matris Eccle

siae; pellatur eminus caecitas omnis ac pertinacia, p sertim veroe locis, & regionibus nobis conterminis, quas sepe vobis, dilectissimi filii , commendare non desino , quia magnam profecto diebus nostris opportunitatem pretiosissimas illas animas lucrandi, ostendit Dominus Deus a . Verum oremus quoque Dominum, ut obscuri & tenebricosi mores, cupiditates, luxuriae, avaritiae , palliati contractus , cambia , quae vocant sicca , & hujus.

modi innumera opera tenebrarum, quibus tam multa Animarum

millia in Civitate hac incumbunt , prorsus aboleantur : Horum omnium mentes coelesti lumine donentur, & clarificetur in ipsis Dei Filius. Dicat hodie quicumque sic se noverit excaecatum: Heu miserum, quid facio 8 Ut quid tam vili de causa aeternis me cruciatibus obnoxium constituo Z In faucibus Inferni jamjam deglutiendus ex isto; & pedem retrahere non contendo Z Surgam e tenebris, & salutarem in me Dei claritatem recipiam. Sed huic Dei clarificationi quantum obstat tenebrosia Divinarum rerum ignoratio i De iis loquor , qui ad Christianos homines spectantia nec sciunt, nec scire curant, aut volunt, imo plerumque ea discere, vel docere erubescunt. Proh dolori Per

ut Missae Sacrifieium liberὲ celebraret, atque

conesonaretur, animo eiusdem mandatis obtemia perandi prorsus parato. Cum tamen Sanctus Carolus ali h tune temporis voearetur , spem

degit sui ad illos aecessus, Opportuniore exhibita Measione. Sed graves Dicecesis propriae eurae , & inexpectatus eiusdem obitus , vota omnium intereepere. Resert ista Glussianus invita Sancti Caroli Lib. VII. Cap. IV. Quan-tdm autem eiusdem eordi infixa seret solicitu do revocandi ab Haeresi gentes illas, d et praesens Sermo, in quo sponsiones ab iis receptas innuens, populum suum, ad effundendas pro ipsarum salute serventes ad Deum preces hasce diebus invitat. a a Functus fuerat sanctus Carolus munere Visitatoris Apostolici in wskina Valle anno ΜΛLxxx m. , summisque vigiliis ae Iahortibus id tamdem effecerat, ut repurgata ab e roribus maleficiisque regio illa, quae olim viatiorum omnium labe infletebatur, Christianae Religionis & pietatis fructus uberes germinaret. Fama sanctissimae eluciem Vitae supergressa suerat Rhetiae montes, & Uallem Rheni

Haeresis contagio ubique laborantem pervaserat. Quamobrem primores Viri Nuneios ad Sanctum Antistitem nostrum secreth misere, enix1 rogantes, ut illuc se conferret; spondentes, se non modh eumdem avide excepturos , sed etiam saeuitatem omnem praebituros,

SEARCH

MENU NAVIGATION