S. Carlo Borromei ... Homiliæ nunc primum e mss. codicibus Bibliothecæ Ambrosianæ in lucem productæ Joseph Antonii Saxii præfatione, et annotationibus illustratæ. Tomus primus quintus

발행: 1747년

분량: 327페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ΑNNO MDLXXXIV. XXX. MARTII.

EPLORANDA, ac miseratione dignissima nobis proponitur in Sacris Literis Iob patientissimi viri rerum vicissitudo. Erat hic vir simplex, ω rectus, ac timens Deum, ω recedens a malo a ; hic liberis, gregibus, opibus, & amicis plurimum abundabat , eratque sane prae ceteris Magnatibus sui temporis summa felicitate donatus : Naii suis ei septem filii, ω tres fAe. Erat possessio ejus septem millia ovium , ω tria millia eamelarum, quingenta quoque iuga boum, oe quingentae asinae, ae familia multa nimis rerutque vir ille magnus inter omnes Orientales b . Verum quo major fuit illius prosperitas, eo gravior ei repente a Domino permissa est adversitas , ac in eorum omnium , quibus tam largeamuebat , extremam est redactus inopiam. Cum enim quadam die flv ω Iliae ejus comederent oe biberent vinum in domo fratris sui primogeniti, nuncius venit ad Iob , qui diceret : Boves arabant, oe asinae pascebantur juxta eos, ct irruerunt Sabaei, tuleruntque omnia , ω pueros percusserunt gladio , Ο evasi ego solus ut nuntiarem sibi. Cumque actue ille loqueretur, venit alter, oe dixit: Ignis Dei cecidit e Cato, oe tactas oves puerosque consumpsit , ω esseti ego solus ut nuntiarem tibi. Sed et

illo asiue loquente , venit alius , ω dixit : Chaldaei fecerunt tres turmas,o' im ferunt camelos, oe tulerunt eos, nee non et pueros permiserum gla

dio, oe ego fugi solus ut nunciarem tibi. Adbue loquebatur ille , ω ecce alius intravis , ω dixit : Filiis tuis oe Aiatas vescenuibus oe bibentibus vivum in domo fratris sui primogeniti , repente ventus vesemens irruit a regione deserti , ω concussi quatuor angulos domos , quae corruens oppressit liberos tuos oe -rtui sunt, oe effugi ego solus , ut nuntiarem tibi ce). Sed

52쪽

Sed super haec omnia percussus est et ipse Iob in corpore suo, ulcere pel o , a planta pedis , Urue ad verticem ejus , & in tantam miseriam devenit, ut sedens in serruilinio testa raderet sulem a , cum et ipsa ejus uxor illius balitum horreret b . QIis haec le-l gens, aut audiens non commisereatur tam felici homini, in tam infelicem statum redacto 8 quis non collacrymetur Z Sed quid haec sunt, si cum Christi Salvatoris nostri Dei Filii , qui immensis aeternisque divitiis , infinita majestate & gloria in Coelis fruebatur, extrema postmodum penuria , vilitate , acerbissimist suppliciis, ac morte conserantur Z Certe illa cum istis comparari nullatenus possunt; cum haec infinita sint, illa finita ; hec incomprehensibilia, illa tolerabilia; hic Deus, ille homo: Ille non suis, sed ab alio acceptis exutus i hic omnium Dominus propriis spoliatus bonis , ac alienissimis a Divinitate sua malis

omnibus affectus. Erat hic, antequam caro fieri pro nobis dignaretur , coaequalis Patri in gloria & coaeternus; solae in domo ejus erant verae distriae oe gloria e); sedebat ad dexteram Patris ; similis erat aspectui lupidis iaspidis, ct sardinis r oe iris erat in circuitu sedis similis visioni smaragdime d . Millia millium assistebant ei, & decies lcentena millia ministrabant ei, nec clamare cessabant : Sanctus, Santius, Sanelus Dominus Deus Omnipotens , qui erat , ω qui est, oequi venturus est, & dabant ei perpetuo gloriam ce . Postquam vero, ob nimiam qua dilexit nos caritatem & dignationem, homo factus est ι quantus ad eum tot miracula peragentem fiebat quotidie hominum mulierumque concursust quam multi credebant in eum i quam plures solo nutu , aspectu , aut Voce ad sui trahebat sequelami quanto apud plerosque in honore habebatur, ut non modo Magister vocaretur & Dominus, sed etiam vellent eum quandoque Regem facere f 1 Et ecce hic ipse tan- itus Rex, & Dominus ac Deus, hodie a Patre, a Discipulis, ab omnibus derelictus , universis bonis , & propriis etiam vestibus spoliatus comprehenditur, ligatur, ad Tribunalia pertrahitur, accusatur, alapis & sustibus caeditur , conspuitur , illuditur, spinis coronatur, saevissimis tunditur flagellis , inter latrones, tamquam latronum scelestissimus, medius crucifigitur, & a planta pe-

54쪽

Jobte Galaaditae diebus quatuor ca) ; non tam ejus mortem, quam virginitatem ac sterilitatem lacrymis prosequentes. Typus hic fuit, plangendi singulis annis ab omnibus Dei filiis, Christianis hominibus, quatuor hisce praesertim diebus a feria nempe quarta hujus Hebdomadae, usque ad Pascha Christi innocentissi .ni moriatem , eo quod etiam ejusdem mors tam multis sterilis esset sua tura, qui ob induratum cor eorum, inde salutis fructum capere essent recusaturi. Hoc vero , praecipuo Dei dono , fore in Ecclesia Sancta servandum , Propheta Domini Zacharias pnedixit, dicens : Et essundam super domum David, oe super babitatores Jerus lem spiritum gratiae , oe precum et oe aspicient ad me , quem confixerunt roe plangent eum planctu quasi super unigenitum , ω dolebunt super eum, ut doleri solet in morte primogeniti. In die illa magnus eris planctus in Ierusalem, sicut planeius Adadremmon in campo Mageddon. Et planget terra : familia oe familiae seorsum : familiae domus Damid seorsum , O mulieres eorum seorsum e familiae domus Nasian seorsum , ω mulieres e rum seorsum e familiae domus Levi seorsum , oe mulieres eorum seorsum familiae Semei seorsum , oe mulieres eorum seorsum. Omnes familiae rei

quae, familia oe familiae seorsum, oe mulieres eorum seorsum b . Quid enim est univertatis hic planctus horum dierum in singulis Christiani terrarum Orbis Provinciis & Regnis, Civitatibus & Oppidis, Religiosorum Virorum & Mulierum conventibus, ac Ecclesiis , nisi familiae hae omnes seorsum oe seorsum plangentes, & aspiacientes ad eum, quem peccatis suis Cruci confixerunt ZO Sancta Ecclesia, quid hoc est , cum Sanctoruin Martyrum dies festos tam magnis gaudiis , & tanta cum jucunditate celebrare consuevisti, eos, inquam, dies, quibus occisi sunt , &e vita migrarunt, tum te versiculos laetitiae & exultationis plenos recitare, Gloria in excelsis Deo canere, organa pulsare, parietes ornare, ac te ipsam demum purpureis aureisque vestibus indui 8 Cur igitur hodie in Sancti Sanctorum morte , quae vita nostra fuit , unde nobis bona omnia profluxerunt, quae nos ab exilio solvens, in veram libertatem vindicavit, Deoque reconcultavit ; cur, inquam, eorum nil adhibes; sed silent aera campana, organa obmutescunt , nudantur parietes & Altaria ; nil nisi moestum , & horroris ac luctus plenum canitur Z An non potius aequum fuerat, Sancta Mater nostra Ecclesia, te profusis gaudiis Omnipotenti Deo immortales pro nobis gratias referre, quos tan- Tom. IV. G tis

56쪽

gabis , eloquentem facies atque disertam , & dabis verbum virtute multa a . Tuam ergo , Domine mi dulcissime , amor meus , opem imploro , ad tuum auxilium , de sacrosancti sanguinis tui profusione verba facturus, confugio: Tu mihi adsis; tu in me Ioquere. Scd, me miserum i quemnam imploro; ad quem confugio 8Ubinam es mi Domine Z Quo te recepisti Z Quis te nobis rapuit λNusquam sacrum tui vestigium aspicio . O suggestum Doctore tuo ac Domino viduatum ; ubi est, qui in te, ex loco isto conspicuo & cminenti docere solebat populum hunc Θ O Altare venerandum; ubi est Hostia, quae quotidie in te offerri consueverat pro peccatis populi Z O Sacrosanctum Tabernaculum , Thronus Dei, Solium Regale, Reclinatorium Aureum, ferculum non Regis Salomonis, sed Regis Regum Christi; ubi Rex tuus, ubi inhabitator tuus 8 Nusquam cum video, nil audio. Vacuum existit, quin etiam omnia nuda, luminaria extincta , Omnia dolorem spirant, omnia moesta & squallida Dominum suum deplorant. Surgam ergo, circuibo civitatem per vicos, oe plateas, per alias Ecclesias & Altaria, Tabernacula & Cathedras: suerum quem diligit A nima mea. Sed quaesivi eum, oe non inveni b . Ubique Ministros Dei audio ob id lacrymantes, & querentes; eaedem ubique resonant voces. O Pater aeterne , Filius quidem tuus est; sed noster quoque, quia a te nobis datus, uobis nutus e)e Indica ergo, obsecro, ubinam sit 8 Sed tu quoque illum dereliquisti, iptius quasi oblitus, quemadmodum is moriens non sine maximo mysterio ad Te dixit : Deus Deus meus , quare me dereliquia1ti d Z Vos Angeli Sanctisssimi, qui Dei arcana intimius, quam nos, cognoscitis, aperite mihi, obsecro, & ubi sit vita nostra indicate . Ipsi quidem illum vident , sed licet Augeli pacis snt, hodie tamen, sicut a Propheta fuerat p dictum, amare feni e . Descendam ergo , & ad eos me conVertam , qui socii , amici , discipuli , conjuncti , & perpetui comites Sponsi hujus nostri interris fuerunt . O perditissime Iuda, quo-nam recessit Magister

tuus 8 Scis tu prosecto, quia non te latet, quo-nam ipse recedere consueverit; verum scis, non mihi sed satellitibus & carnificibus indicaturus , nec a te ejus exitum rescire me posse confi- Tom. IV. G II do,

57쪽

s1 Ho Mi Li A CVIII. S. CAROLI BORRO ME Ido , qui jam desperatione adductus , laqueo tibi vitam ademisti. Tu ergo Petre, qui cum Grylo in mortem ire paratus eras a); qui numquam illum sive in vita , sive in morte statueras derelinquere ; indica, obsecro, ubinam sit omne bonum meum 8 O me miserum i Videte, quid respondeat. O bomo , nescio quid dicis: non sum : non novi eum b , hocque non semel, sed sepius etiam cum juramento repetit & affirmat. O Jacobe , & Ioannes, qui Christum semper habere medium, & unus ad ejus dexteram, alter vero ad sinistram sedere ambiebatis ce) ; ubi est Dominus

vester, vobis etiam tam arcto affinitatis vinculo conjunictus Θ Vocavi, & nusquam Vox. Et tu Thoma, qui ceteros hortabaris dicens: Eamus et nos, ut moriamur cum illo d ; quo eum abire permisisti λ Nil audio. O Sacrosancti Apostoli omnes, & Discipuli

Domini, vos socii, vos amici, vos fratres Christi : Ipse vos spiritualibus, & corporalibus plerumque cibis pavit; vos pupilla fuistis oculorum ejus: Ubi est nunc Magister vester, & Dominus 3 Ne hic quidem audio quidquam ; sed omnes relicto eo fugerunt e . Dilexisti quidem multum, tu Magdalena, Dominum Iesum , tu

sacratissimos illius pedes ex toto corde adamasti ; sed supervacaneum esse arbitror, a te quidquam requirere, quam mecum video dolentem, & inter ignitos singultus, ac lacrymas audio dicentem : Tulerunt Dominum meum : nescis ubi poseerunt eum f .

Vadam ergo ad columnam Fidei firmissimam , ad Sancti Dsimam , inquam , ejus Matrem , quae amoris & Fidei saltem ac

solicitudinis oculos ab eo numquam declinavit: Sed hanc etiam pene exanimem , & dolore consectam aspicio, & vix ab ea au-ὸio : Pessulum ostii mei aperui dilecto meo : at ille declinaverat, atque

transierat I . Indicavit quidem ille mihi, advenisse jam tempus operis perficiendi, ad quod a Patre fuerat missus, & extremum mihi vale dixit; sed Anima mea liqueacta est, ut mihi talia locutus est; post vero quaesivi, oe non inveni illum e vocavi, oe non respondit nubi b . Invjni ego custodes rabidissimos & satellites, qui eum comprehenderunt, ligaverunt, flagellarunt: Sed hi percusserunt me , & vulneraverunt me ; omnia siquidem Filii mei vulnera ,

plagae Omnes animam meam pertransierunt; imo adiuro ego te,

verni Dei predicator , adiuro vos quotquot ad Filii mei calami

tates a Lueae XXII. v. 33. b Ibidem v. s . seqq.

58쪽

tates deplorandas huc accessistis, si i eritis dilectum meum, ut nuntietis ei quia amore langueo a , quia jam jain moriar, nisi ipsum invenero, & complexa fuero. Sed qualis est dilectus tuus, o intemerata Mater, ut si eum invenerimus agnoscamus 8 Dilectus meus inquit Maria candidus , ω rubicundus, electus ex millibus. Caput ejus aurum optimum b): Vultus ejus , in quem desiderant Angeli prospicere c) ; speciosus forma prae filiis hominum d) ; quo nemo formosior, nemo pulchrior; totus desiderabilis e); totus amabilis. Quo ergo abiit dilectus tuus, o pulcherrima mulierum 3 Sed nolite me subdit ) vocare Noemi idest pultaram , sed vocate me Mara idest

amaram , quia amaritudine valde replevit me omnipotens 1D. Verum quo declinavit Dilectus tuus 3 & quaeremus eum tecum. Dilectus meus descendit in bonum suum, ad areolam aromatum, ut pascatur in bom

iis, oe lilia colligat g . Sed quid de ipso post sit factum, nolite

a me percunctari, quoniam hodie pm nimio dolore narrare non possum. In horto ergo de Christo meo aliquid audiam . Sed tu, O Sacratissime Clave, qui ejus manus aut pedes penetrasti, & mo tuum quoque diu Cruci confixum detinuisti , poteris nos plene de Dilecto nostro docere. Tu Crux Sacrosancta, ejus pretiosissimo: sanguine undique conspersa, quid de illo sit factum aperies: muce lignum, dulces clavos, dulcia ferens pondera; quae sola subii digna sustinere Regem talorum, oe Dominum: Tu, inquam, confige hodie camnes meas b , tu cor meum penetra , & sanguine hoc copiosic simo asperge; ut Dominum meum gemens & lacrymans quaeram,

ac tamdem inveniam. PAR s PRIMA.

Absalom Patris Davidis affectans imperium, religionis pr. teXtu , cum veniam ab eo obtinuisset proficiscendi in Hebron , ad vota Deo persolvenda, eoque pervenisset, universum fere populum contra piissimum Patrem paulatim concitavit ci , immemor paternar in ipsum pietatis, & dominandi cupiditate excaecatus. Hoc ubi per nuncios David rescivit, egressus ex Ierusalem I

59쪽

Ho Mihi Α CVIII. S. CAROLI BORRO ME Ilem, cum parvo servorum comitatu fugam statuit inire : Hujus vero recessus causa fuit tum timor Absalonis, tum metus justissimae Dei irae, quam in se provocaverat ; formidabat enim ille, ne filio ejus , uti instrumento, ad proprii peccati poenam Dominus uteretur. Hoc Vero in Davidis iuga , inter cetera multa praeclara , erat insigne , quod , licet in maximo vitae discrimine versaretur, non tamen minus de aliorum, quam de propria Videbatur salute solicitus : Ideo dixit Rex ad Sadoc, qui cum Levitis Arcam foederis detulerat: Remno Arcam Dei in Urbem : si invenero gratiam in oculis Domini, reducet me, ω osendet mibi eam, oe tribernaculum suum. Si autem dixerit mibi : Non places et praesto sum, friciat quod bonum est coram se. Et dixit Rex ad Sadoc : O videns revertere in Civitatem in pace. Ecce ego abscondar in campe' ibus deserti, δε- nee veniat sermo a vobis indicans mibi Q. Hac eadem de causa dixit Ethai Gethaeo : Cur menis nobiscum p reverteire , ct habita cum Rege. Ego autem vadam , quo iturus sum. Revertere, ω redue tecum fratres tuos b . Sic etiam, dum per viam incederent, stetit ipse extremo loco, p mittens alios, quo essent a periculo remotiores. Et certe miserandus erat hujusmodi Davidis eventus vel ex hoc potissmum, quod non ab inimici alicujus, sed a proprii filii sui facie fugere compelleretur; quod talia contra ipsum machinaretur ille, qui naturali jure debuisset pro patre vitam ipsam, quam ab eodem

acceperat, exponere. Egressus ergo Rex, & universa domus ejus pedibus, ecce quod etiam mir de cognatione domus Saul, nomine Semei, filius Gera , procedebat egrediens, oe maledicebat, mittebatque lapides contra D id, ct contra universos servos Regis David, dicens: Egresere, egredere vir sanguinum, oe vir Belial. Reddidit tibi Dominus universum somguinein domus Saul e quoniam invasisi Regnum pro eo c). Et cum procederet David, Semei per iugum montis ex latere, contra illum pruriebatur, maledicens, oe mittens lapides adversus eum, torramque spargens d .

Cum vero Abisai rei indignitatem, ac vilissimi illius homuncionis temeritatem ferre non posset, Regis Domini sui honorem gelatus, se se obtulit ad contumeliosum illum Semei capite detruncandum i quod tamen mitibus iis verbis fieri Rex prohibuit: uuid mihi Θ bis 6 , filii Sartia Z dimittite eum , ut maledicat e Domini senim praecepit ei ut malediceret David: Et quis est qui audeat disere , quare sic fecerit Z Dimittite eum, ut maledicat juxta praeceptum Domini e

forte

60쪽

si forte respiciat Dominus asellotionem meam , ω reddat mibi bonum promule Helione hae fodierita o . Quicumque igitur Regem sic fugientem comitabantur, omnes sebor voce magna, ct universus populus tram bat Rex quorue transgrediebatur Torarentem Cedron , oe cunctus populus incedebat contra viam, quael respicit ad desertum b . Porro David oscem debat clivum olivarum, scandens oe fens, nudis pedibus incedens, ct opem to capite, sed et omnis populus , qui erat cum eo, operto capite Ureudebat

plorans sc). Venit itaque Rex, oe universus p pulus cum eo iussus, oerefocillati sunt ibi d . Sed quorsum haec ΘQuis non videat, quam aperte David Ierusalem exiens, Dominum Iesum Dei Filium ex eadem hodie Civitate recedentem significet; Absalom autem sub Religionis titulo patrem prodens , Iudam eodem praetextu quod nempe indignatus esset ob effusum unguentum, quod venumdari potui siet, & pauperibus tradi se , sed revera avaritiae & malignitatis stimulis agitatu n Magistrum suum & Patrem Iesum prodentem indicet 8 Idem vero utrobique transitus torrentis Cedron ; idem itineris terminus, mons Olivarum i eadem pro comitibus fuit solicitudo. Annon haec omnia apertissime ollendunt, totam illam, quam audistis, Davidis historiam, typum fuisse itineris hujus Domini nostri, quod primo loco, ejusdem Passionem aggredientes Evangeliste describunt, cum dicunt: Egressus itaque Jejus trans torrentem Cedron Ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum, oe sequuti sunt illum Discipuli

ejus st ' Egreditur Ierusalem Dominus propter Iudam, filium suum

quis enim filium majoribus amzere potuisset beneficiis, cumulare muneribus, ornare titulis & dignitate, quam iis, quibus ipse perditissimum hominem Iudam affecerat, cumulaverat, ornaverat λ Egreditur itaque, sed non tam propter Iudam, quam ut eat ad subeundam poenam, quam Divina exigebat Iustitia pro atrocissimis peccatis , non quidem suis non enim peccatum fecerat MJ, sed nostris ab ipso assumptis. Et tamen , licet pergat ad mortem, &quo vadit ipse sciat, de comitum tamen suorum Discipulorum videtur salute magis anxius, quam de sua, dum comprehendere ipsum volontibus satellitibus dicit : Si ergo me quieritis, finire bos ab re i ; & ad Patrem alias: uuos dedyli mibi, nos perdidi ex eis quem-

SEARCH

MENU NAVIGATION