장음표시 사용
481쪽
das extremorum cognitio distincta Asuffciat, ad omnes tamen comprehensiva erit opus, quam anima nuru latenus callet. Naturalem dixi,qu niam plures aliae reeugnantiae orier tur ex eisdem obiectis, secundum potentiam obedientialein activam, vel passiuam spectatis , quarum Perce Ptio multo magis adhue effugiet creatum intelletium, cum ipsa quoque obedientialis potentia illum i leat in pleriique.
Utrum nima separata eunuione , siue confusa , siue distincta cognostam νυ modo aliquo superara
uniuersam machinam in nihiIum re digendam literve administrandant,
Item, ad praefinitos rerum natur lium terminos magni rudinis,& parinuitatis transiliendos, sicq. ad hominem conseruandum in vallissima , aut minutissima corporis mole, ad generationem faciendam in instanti nulla mora dispofitionum,ad corrupta omnia reparanda, deniq; ad haec
praestanda, aut imimediate, aut in no-B nullis etiam assumpta quavis creat ra pro initrumento. Probatur Pr nunciatum non dissicile , quoniam hairam rerum naturae, utpote intra univcrstm conclusae satis perspectae videmur intellictui stipat ato, ut certus sit, id enim opinari mirum no esset logicam repugnam iam in prindictis euentis non latere. Et confir-inae sint res modo aliquo superis
naturales, patet ex initio supe- rior: s articuli. Aduerte autem , non numMari inter su pernat ratia quoad niodum res absentes,aut futura aut etiam praeteritas quaru
nullam anima habuit notitiam I in his enim defectus potius cognoscibilita. is eli. quam tu per naturalitas unde pro- vllas ad quas iure reuocari possunt ueniat i. cogitationes cordis, quae,licet a sup- vitora io posito eas eliciente sint experime aliquarum taliter cognoscibiles;quia tamen nulrerum non tam sui speciem emittunt, nec alie- super latuis nus inici lectus in eas illata valet aziarum. eccinde est, ac si absentes essent, vel ruturae; non sic gratia, Iumen gloriae. similiaq. Dei dona, quae excellentem habent cogit oscibilitatem,proindeq. in eorum desectum refundi non potest, quod ignorentur. At enim res quacunque ratione supernaturales,
vel spectari possitnt subessepossibi- Ii,vel actuali. Sit ergo primum pro-R.' --- nunciarum. Aes e separatae nat rimam. raliter possunt cognoscere easdem
ter, multa possis ita esse Deo, quae
omnem vim naturae creatae excedat,
Cognostia seu quod in idem recidit naturaliis
anima in ter cognoscere possunt,m rebus crea Deo ex- tis dari puram potentiam obessienti edicia. tialem pastaviam, atq; adebec extra. Pote ordinariam activam in Deo adpl
mamr,quia non dLiui: t, qui arbitrentur, agnouisse Aristota lcni, aut certe alios eius notae Philolo Phos ea tra- Ad euidenominariam in Deo pote Miam ςm in cognitori igitur cum ia: i Oile animi a coria tione non pore expediti illam agnoscent. OG catis,arsero, qu admoduin vi aliquid certo. impossibi-culd interq. ica Mur, alicui subiecto Irtate se poli eco uenite,minime oportet per- clentia disipd tu incile modum. quoc eniat, luere. sed eli satis Rire, ut Ha dicam, negati-ue impostibilem non esse omnem modum conueni cndi ; ita non sat est ad aliquam cognitionem colam, atque euidentem nabendam, si argumenta impossibilitatem luadentia, diluantur, cum fieri possit, ut adhuc demonstratio ires ignorentur, quae rem conficiant . Oppones tamen rea et scire obiectis. Oportat . non esse omnem modum
impossibilem; ergo sciendum erit, aliquem esse possibile. Concedenda Dilatio. vero eli consecutio, cum solum n gauerimus. modum possibilem conueniendi distincte percipi oportere , quanquam inficiandum non est, plerosq. ab intellectis separato euigentei esse cognoscibiles, ut diuini, generalisque concursus suspensionem subitam, dispo filionum producti nem ad educendam sermam, dic. At enim in ectectis extraordinarusno numeramus, quae mal apud Aet. a z.
482쪽
Alriui ει rium reseratio Angelo liberandi
um, quia Petri gratia; deturbatio idolie subli rara in mi mi loco, manuumque,& cssitis tria-raculis ha catio apud AZOtios, ascenuis Sim bentur. nis Magi per inane ι haec enim, & si- Clemes& milia euenta , non quia potentia diali j Patres gent extraordinaria, sed quia rara apud Ba- έunt,in miraculis habentur; qu ani-ron. to. I. mis separatis non magis sunt dissici- annalium. lia cognitu,quam interna corporis,
Σ. Pronun Secundum pronunciatum. Anim qciatiam. separatae naturaliter, non tamen distincte cognoscere valent rerum aliquarum essentialiter supernaturaliu psis praesertim inhaerentium , tum iubilitatem tum existentiam. Et cognoscit enim,quia ordinem naturalem exce-
anima nais dunt, quidditatiue attingi non pote-turalitet runt; quia vero, si animae in sint, ab aliquarum eadem utique naturaliter sustinen-reru su p- tur, poterunt haud dubie saltem quo naturaliu ad existentiam naturaliter, arguiti- C possibilita ueq. percipi, cuiusmodi sunt lupe rena,&exi naturales habitus, tum ad voluntaneatiam. tem, tum ad intellectum attinentes; inde vero facile erit, eisdem animis smiles alias qualitates possibiles cocludere. in aliisq. animis posse existere;quod si ita est, mulio adhuc facilius, inao, & distincte cognoscere valebunt si ex illant ea, quae in primo pronunciato sunt comprehensa,
cum in facto esse,ut aiunt, rerum naturalium ordinem non excedant.
3. Pronun Tertium pronunciatum. Res ali- elatum. supernaturales, itemque modi nonnulli adeo eminent, ut nulla ratione siue ouoad possibilitatem, siue quo ad exilientia ab intellectu creato percipi valeant. Ita asserunt Theologi, cum de obiecto cogi tationis angelicae disceptant, expenduntque in Res aliqρος myiterio Incarnationis, tu Euchari- supernatu stiae, in quorum primo includiturra Ies co abs Cntia omnis creatae personalita-gnosci na. ris,nioduSq. unionis humanitatis ad turaliter dii linam personam; In secundo a
no possuti sentia item panis, & vini. cum praesentia corporis Christi, absque ullis modis immediatis ad locum; existentia denique accidentium, &coniunctio ad Christi corpus ablq, adhae. sione . Haec erso ea sola ratione sta.
A tuunt iidem TheoIogi Intellectum
creatum, atque adeo humanum effugere,quod millib sint diuiniore,qua
vi naturali cognitione etiam confusa in se ipsis percipi valeant; quod
ideo addiderim, quoniam,cum naturaliter cognoscant separatae mentes separataeterum subsistentium personalitates; mentes nasi quo casu eas non intueantur, aut turaliter quia diuinus concursus sublatus est. cognoscut ad intuendum, aut quia re veta non reta subsi-B dantur, ut accidit humanitati Chri- stentiumsti, iam modo aliquo, cisi colafius sti- personal mo, quidquid Deus ibidem molia- tates. tur, percipere dicemur. Eatameia perceptio rei, modi ve in se ipso non dioetur. Sed quoniam huius lectionis doctrina ad articulum quintum quaest .s 7. primae partis copiosior est, 'satis fuerit, pauca baec ad nostrum iustitutum accommodasse.
Post disputationem de cognitio
ne animae separatae, consequens erat, ut de appetitu eiusdem tractaremus; quia tamen mult6 abditiora sunt intellectui humano, quae D ad voluntatem, quam quae ad ipsum attinent; quia item tradita superius doctrina de cognitione ad appetii si accommodari potest per analog iam; reliquum est, ut ad extremam hane disputatior e de motu dcscendamus,
quattuor articulis concludendam: tribus differemus, anne anima scpa- Ordo trarata vim moti Icem, tum sui, tum cladarum aliorum possideat. Quarto, de eius retum. modi potentiae actu, ac termino per E tractauimus.
prolutνe videntur. in anima Iediaνata potentiam , tum sui, tum aliorum mMνicem non dari.
ET si constans nunc sis Theologo.
ru, imo& Philosophorum sententia .
483쪽
tentia . Angelos potentia motrice praeditos esse; eae tamen ipsae rationes de anima separata institutum I. Argum. dissuadere videntur. Atque in prius i6.de mis Angeli in sacris literis tum se, anima La- tum corpora mouere perhibentur ;zari. animae vero separatae non ita, sed ab D. Greg. I. Angelis deportari. Deinde necessum Dial. ea. s. fuit, Angelos hac vi pollere,cum ra-
de Anima tio nulla lupersit connexionis eo limarcelli , cum univerbo; siquidem ad nullam
di c. it. de praeterea formam producendam c6- ἰHnima da- currere valent; mouendo autem c*mati cuius. Ios, aliaque agentia applicando, in-dam . signiter cum eodem cohaerent Vni-Cur Ange verso; licet enim physice is causandili dicantur modus accidentarius sit; et tamen Partes uni artificiosus per se, quod est satis, ut uersi. i)dem Angelicum hoc artis diuinae
artificio, id est, mundo connexi cenis leantur, qua de causa noni SacrisDcctoribus iatum, sed abi psis quoque genitum Philosophis rerum spe ccies, iii de diuidua custodirec Friar. dis h. gnoscuntur. Sed hanc rationem antis 3 . mis separatis accommodatam , quis
m. IS. non videt, motricem potentiam potius euertere . quam astruere, qui P-pe quae ad uniuersi compositionem non spectent sed reddant quodam-niodo imperfectius siquidem non ram sunt species, quam speciei inchoationes, & partes. Quo factum est, ut nulla eis incumberet in hoc Duniuerso administratio. Atque hoc sit primum pro parte negante quaesionis argumentum. 2. Argum. Secundium.Si an in separatae propriam mouendi potentiam haberet, illius actum modo aliquo exercere
possent in corpore, sicuti R intelligendi, volendique. Si enim hi ob corporis colligationem impediri noPotuerunt, cur ille impedietur omnino , cum aliquantulum sit minus Espiritualis ρ Accedit, quoniam dissicile redditur ratio, cur in eodem homine unus tantum sit intellectus,moueii divero facultas dii lux s altera
animi, corporas allera. . Argum. Tertium. Anima separata nulla eget moti ce potentia; nullam igi- Uirita te habet. Autecedens probat. I, c ut . iax nulla aliquopcruci.A-
A di se offert necessitas , quam virer
bus species e proximo conquIrat. Quapropter . ciani has non ita comparet, sed a Deo vendicet, ut suo I co diximus , omnis mouendi ratio vacat, etiam ad miscenda colloquia cum Angelis, alusve animabus, cum ridiculum sit, propinquiratem desiderare ad eas actiones, 'uae per in teriectum spatium non dissem inaniatur. Sed neque pri textu movendi coea pora necesse erit,vim motricem animae donare, clim iam dixerimus, id munus solis Angelis eo nectis messe
in hoc uniuerso. Et cofirmatur, qu
nia rationales animae nihil pati possunt sibi noxium, cum sint immortales a non fuit igitur opus poteatia motrice, qua quidquam vel fugeret. vel appeterent tuendae salutis gratia. Quod si dicas, potuisse lauem alias abal as violenter detineri. idipsum est. quod in quaestione versatur,cum eiusmodi detentio per vim motricem praestanda fuerit. Quartum. Quod natura sua indi. q. Argum 'visibiliter existit, naturaliter 'u
que est immobile; sed prius illud animae leparatae naturaliter competit .& hoc posterius . Probatur minor squia, ciam ea insormat corpus, ata scissa sol te parte una, amittit necessario virtualem illam coextensione, seque. ut ita dicam, contrahit , ergo. clim a corpore toto separatur, totam eoextensionem necessario amittet. cum par fit ratio . Itaque indiuisibi liter permanebit, ut hac in parte am-ma , qtiae natura est, ab Angelis, qui natura noti sui3t, discriminetur, atq; adeo hid: uiduo indiuiduoque Iocoqueam in iisterenitar respondere, illa autem non nisi dI uiduo corpori,cum in foliarat; nec nisi indiuiduo loco. cum est separata. Quintum . Si anima separata per s. Argum. se mobilis esset, tempori locoq. cor-l oris subiaceret: quod a vero abest. cum sit incorporea. Viide D. Aug.
8. de Genesi, adiit. cap. 2D. lar bir, Dcum corporalem creatur an Per
pus,& locum mouere, spuat ualetu
Sextam. Si anima per se posset 6 Argum.
484쪽
Ioco moueri , posset interdum ab infarnuto corpore sese expe/ire absque ulla ipsius corporis ostensione , sicque instar colubri depositis exuuiis abire nuda. quod est inaudit tim.
T. Argum. Septimum . Si humanae animae facultatem se mouendi haberent, ad nos Dequenter regrederemur, quod tamen fabulae simile esse creditur. Denio ue ita sensisse videntur graues Pnilosophi, dum ipsis etiam in . telligentiis localem immobili tatem
donant , inter quos Aristoteles 32. Met. texi εἶ. concludit, substantias sempiternas, atque immobiles tot esse, quot sunt coelorum orbes. Aue roes quoque ad eundem Metaphysicorum librum scribit, formam separatam adaequale distribui in volente, de intelligentem. absque ulla mentione mouentis. Credendum igitur ellanima rationalem extra corpus, neque semiam. neque rem aliam mouere posse.
i. opinio TN praesenti dubitatione nonnuI- alitu es a- I Iae se offerunt sententiae ordinen imas Io. suo expediendae. Prima eorum, qui caliter im animam separatam prorsum immo. mobiles. bilem localiter fortassit ponent, hoc est, neque a se, neque ab ulla externa vi,non quidem ea immobilitate,quq ex immensitate naturae illi prou niat, uti Deo, sed ex quadam, ut ita dicam, ineptitudine, atque impersin Qui' sese etione, eo fere paeto , quo relatiori muri dC trem modum ve seorsim spectatum descem M immobilem diceremus,diuina etiam nim Chri interposita potestate. Non videnturni ad in se alieni ab hac sententia Durandus ita rosis 3. distinet. xx.quaest. . ac Ioannes Pi- Ciratu eus Mirandula, q. I. Apologetici se a Soario dum no sine graui errore verisimile s. p. t . χω putant, Chri iti Domini animam ad disput.63. inferos non destemnise , reali suaestet. a. substantiae PraesentiR, sedetactu,
priorum Patrum an iras noua gloria , luce, laetitiaque perfundemio . Neque enim si iei articulum tam lieno sensu interpretarentur, si cre. derent. ab Angelis , aut certe Deo beatis sinam animam praesentem inferis secundum substantiam fieri posse; eorum vero fundamentum, si firmum esset, non solum de Christi anima, sed de quavis alla immobilitatem concluderet; ideoque diximus, eos a proposita sententia alienos non videri. Aiunt enim, im- materiales subitantias loci proprii incapaces esse, atque adeo & lationis,quod aflectiones iis diuidus sint.
Itaque solum eis superesse rati emaliam in loco essendi , ac mouendi longe diuer sam , hoc est, pendaequi-
uocam, per operationcm, seu virtutis contactum, ipsum attingendo locum, si non actu, saltem potestate.
Quo fit, ciuxta Durandum ut An- Quae sum Pii nulli bi sint , si de existentia in rit Dur. loco priori modo sit sermo , &sint pinio cir- ubique; si posteriori, cum nullum ca Angelo locum motumve diuisibilem subi- tu exurenre queant, &rursus in omnem ido- tiam in Ionei sint operari: at vero anima sepa- co. rata neque hoc, ne ue illo modo ob Gim de Ioeandem rationem alicubi est; siqui- co Ang. dem S subitantia spiritualis est, ob tract. I. d. idque incapax diuidui loci. vel latio- 37.2. p. d. nis, de corporis solina, ni iiii meque Q. 1. cui coproinde ad operationem externam sentit Hsrordinata ab . medio corpore, quod ue. ibi. q.
Sed quam grauiter Durandus cum Pico sit lapsus, tum alibi , tum ad quaest. I. 3. pari. Ostendi solet, ubi iuxta facrarum literarum, Patrum que intelligentiam probatur, Christi Domini descensum ad inferos ratione animae, corpus enim insepulchro iacuit immobile,. diuinum a tem verbum ubiqueera0 ipsius su stantiae praesentia fuisse exhibnum. Nimirum falsus est Durandum,dum cuiuslibet lationis terminum putat esse diuisibilam , cum tamen sit ipsamet rei mobilis praesentia, assistentiave ad hoc, aut illud spatium, siue reale, siue imaginarium, alque adinspiti uis, vel corporea, Pro Ff eiul-
485쪽
mld scho conluctae. D. Tho. Schola statuit, spe- Ala D. Tho. cies animae separatς donatas diuet- in hac re si ordinis etia ab acquisitis, ides , a
fatuat. gi lici, atque ad ebmulto perfecti Vt Fonsa. res; cum a Deo , catus perfecta sunt Met. c. i. q. Opera, immediate fabricentur: ania feci. . mam tamen deterius per illas,quam per asportatas ex hac vita cognolce re res saltem sensibilex: eo quod ius essendi modus naturalis non sit, separatan, esse diaconiunctam, operatio autem sequatur ei se . Dubia ta. Binen videtur nonnullis Auctoribus Aiam sepa haec do tiina. Nam Quud anima prς- rata distin ter naturam existat seorsim a corpo- intelli re,id sane concludit,intelli Sedimn-gere per dum, qui statum illum tequitur, esse vectesin- uidem praeter naturam, non vel O nasulas . turali meriorem; cum necesse non sit, ut.quae nobis sunt naturalia, absolutoria sint; quam quae sunt prςter
naturam,ut exemplo moritv circula
ris alibi ostendimus: s enim N prae . Cter naturam competit igni sub Luii qcauo,& multo persectior existit,qua
rectus , qui eodem ig'onvcnit se. cuia dum naturam. Deinde, quia ex
sententia Diui Thomae naturaliter infunduntur animae species repraesentantes etiam Angerus usque ad indiuiduas differentias; per eas igibtur distincte poterunt cognosci ab eadem anima,cuin credi bile non sit, naturaliter recipi tales species, qui- Dbus naturaliter attingi nequeant ab intellectu recipiente quaecunque In eis repraesentantur. Quod si revera intellectus humanus extra corpura susceptis speciebus naturaliter utitur,res profecto etia sen si biles m ulto distinctius percipiet,quam in corpore. Adde, animam tum se , tum suos actus quidditati u. ut satenturin cognoscentem, habiliorem fieri ad alia multa complectenda, sicuti dex Enima Christi adnotauit Capreolus
ticuI 3. ad finem eam in acquirenda BE per aca experia tali scientia adiutam fuiscuisitas di se plurimum ab insusa. Qia in vero itinctius , hinc etiam inpicari possumus,mutiqua intel- to melius intelligere tunc animam fgebat in per species in corpore fabricatas ,
quemadmodum is , qui rudla erat scribendi, postmodum dexterior essectus ipso calamo clegantiores forismat characteres. Denique naturale lumen intellectus humani separati capax est cognitionis distinctae; cr-go producibiles sunt a Deo species, quibus ea capacitas compleatur, siue illae eiusdem ordinis sint cum ange licis, siue in serioris. Si autem prioribus anima uti perfecte nequit, quid opus est, exi stimare, infundi eidem, cum sit dictit facilius, accommodutiores alias doliari, a dias inter nostrates,& an licas. maria dubitatio sit, umim nima leparata cognitioni perenniis ter vacet : quas namque opera
tiones voluntatis, aut motricis P tentiae exercere ulterius viael, seu
per actum cognoscendi ducem habet. axa oirem hanc veritat
Theologi in utramque partem circa Angelos; affirmantemque tuentur Diuus Thomis , qua stio ie Octava, de vcritate , articulo sexto ad septimum, Capreol. distin. - quaestione Mad 2.co tra quin tam con clusionem , F rrariensis h. contra
Gentes, capit. roi. & alij citis deni familiae , item Durandus secundo, di si itast tertia, qtraestione 3. ubi nousolum vult. Angelum semper selinsum considerare ; scdomnia etiam naturalia. Herii xus ibidem, quaestione prima ad primum princi p. ubi speciatim adiungit , Ang Ium non solum suam essentiam , sed etiam, quae insunt ei naturaliter, lam per intelligere , veluti potentias, species , atquOabitus, quatznus res quaedam Luia: ut namque r praesentam, vel inclinant, mentem iam deducerent ad externa. vlui tur autem his ferme rationibus.
Prima, quia si media luce hinc imde circumfundimur aperiis oculos, non possumus non illam cernere et cum crgo Angeli esientia maniis
stissime sit intestigibilis , intelle
ctusque totus in eam sit immero iis non poterit non eandem
486쪽
pro rius ab intelligendo cessare.
tennem sui considerationem : ergo a sortiori delectatio vehemens, quam Angelus ex nobilissimae,ac pulcherrimae essentiae intuitu capit, efficiet, ne via quam diuellatur inde; prς-
sertim, cum iron fatigetur, conten
plando. Quod si diurna natura longe pulchrior est,a cuius proinde cognitione.multo uberius delectari possint , quia tamen distincta cognitione nou percipitur naturaliter , fieri poterit , ut cana cognitionem interpellent. Ita disierun rpro hac parte Doctores. Vertina,quia alii maxime Recentioribus , satis dubiam illam reddut, quod videant, Angelum periectione finitum, voluntate liberum , intellectuque ad
certum oblectorum numerum temniinatiun esse, unde iam sine incommodo a iugi colideratione sui queat desii: iere, celenim, quia finitae elipei sectionis, non alliciet necellario intellectum ἱ quia liber, valabit interduintnetem alia ad ijceres quia demum praescriptos habet capacitatis terminos, alia demittet . si alia cotti plecti velit multo maiori iure de anima rationali erit assertio ibr- in idolosa , cum haec actuosa non sit atque,atque An*elus. Illud ergo dicendum omnino videtur, quamuis tam Angelus, quam anima possuta liquando a sui cognitione seriari propter nuperrime adductas ratio
nes, nunquam tamen ab Omira Prorsus intelligendi a tu otiati, ted in aliquam sum per cognitionem incumbere. Cum enim viventes fiat, opus aliquod vitae exhibebunt. p tiori ratione, Quam corporea vitientia, quae si nullum edant, cen sciatur
Quinta dubitatio. vitii anima separata crebra actuum exercitatione, intendat habitus. Videbitur. n. inmciandum. Primo quia,cum si ibstatia spiritualis sit, nihil sat: gatur, si tota
contentione operetur I cit autem novulgaris agentium caucarum perseis bio, si agant quam vehementissime: vt.n.Sol pro nubis oppositae condi- Iucem euatiat, nunc asiatiin,
A bes eiianescat,fixam supremoq. gradu absolutam producit a ita hunianamcns ratione corporis satiscentis minus fere conatur ad cognosccndum , quam pro viribus I corpore porro expedita aeuo dignam cO-gnitionem, hoc est, statam nec ullo accremento, decremetitoq. alternam eliciet. Seci indo; quia, si intendi, remittique habitus credamus in sena ratis B animis, proximum et f. ut ealdena luamentiam incidere msse opinemur, quod aeque salsum eli,atq; ineptum. Probatur seu ui; nam ad eum interisionis climuli imperiinget aliquando habitus, si intendi potest, ut mentem deiiciat ab statu suo: qui enim habitus intensionem admittunt, intendi , alent sine termino, ut tractunt Gregor. I. disi i 7. quaeit . . ari 2. Maior 3 .d. 2 I. quaeli. 6. Almay. Tractat. C I. capit. 12. Aia Sellus in Moralibus, capit. S. ergo aliquando tandem eorum intensio sui impotem animam estici et . Sit tamen resolutio, animam separatam non sena per contentione maxima in actit in prodre, cum liberast, praeter tim, si de acerbus volunta. lis, potentiae q. ino tricis loquamur, quos interdum anima iudicat minori esse nisu coierideiados. Nec vero in. D tesioli. abi tuum vi cra terminum, quesuapte narura certum vendicant , quidquid Greg. alij q. citati xclint excurro, ut illis inlatne operemi anima. Ex quibus patet explicatio dum rum argΩ memorum,quae paulo ante sunt posita. Victoria tamen in rcle t. de perueiatente ad usum rationis, no improbabile putat, animam separatam immodica habet; s intensione dementem fieri posse, a quo parui an Bl abest Aureolus apud Mars lium et .
disse perditis Angelis habitum promeritis adeo inicia stim, vicos libertate priuarit circa malum. Verum
neque illa Victoriae existimatio phi-Iosophica est , neque illa Aurcoli Tneologica . Namque hi sania aut laesio est potentiae cognosce n. si , Qui orgalii αἷς tus, ut latius exisse . plicat
sissimum . Intesio habitu si ce
fione habitus possit anima ii suure
487쪽
DIicit Praeastorius in libro de inteLIectionerat iiihil animae separatae in- filum,aut laedi potest, aut morbo af fici; uten in pu Ichritudo coia cernit comus, ita & sanitas, atque adeo Min sania; nec iii si per analogiam, aut etiam per c Imunicatio irem cum corpore mente insanire dicimur . At vero Aureolus mulio grati ius aberrat; est enim illa habitus infusio , tuta prorsus inutilis, tum Deo indigna, Sexta dubitatio eli; Utrum anim x separata recordando cogia Oscat; reminiscendo enim nolico Oscit, ut in tractatu de memoria, cap. I. est Animain animaduersum. Rei pondemnum ve- separatam rbes assismati ut . Et quanquam de recordari. modo explicandae alsertionis solear esse dii bitatio, nulla tamen cit de a Dsertione ipsa. ut conflat ex priori capite tractatus de memoria. H storia enim ex Lucae Euangelio ibi dei ad. ducta in ii cinnullis quident eli accipienda parabolice; uniuersim tamen intelligi debet simpliciter, ut ex Ilebraeorum traditione ad eundem locum anno auit Euthymius. Ig tur, si antima luimana nullas in i cd: tisingularium representatrices species, capiet illas i Deo, ut priorum actuum recordetur, sicuri D Thomas. cum pleriique a firmat. Si aurem deserat. memorabitur etiam per as,lamque phantasinatum absentia Oberit,.
cum per se nihil as recordationem faciant, ut expresse docet Ochamus in quarto, quaesti artic 3. 8Calir. Ei aliquax Qtiod vero in eo statu anima memo. memorati rariuas species etiarm sibi ingeneret, uas species dubitandum non videtur inamque acquirere. &de Angelis idem fatetur Grego. Ι' tertia rius in a.diit. T. quael H. arti c. I. cumidissiculta nonnullis Theologis. Sic tamen opponet aliquis ex HGVt Molin. rico, Iib. 6. q. 8. Recordatio ests s. aetiis reflexus supra assim cogno-ar. x. disp. scendi iam elapsum , sed actus rcfima. meb. x. x elici debet mediantibus irs in- Obiectio. strumentis, quae prior aetiis tanquam sui vestigia reliquerat sic enim reflexus censebitur, quatenus 4lluc regreditur species infavendo , unde
Λ eies denub insulae hoc non sibi vem dicent,ut fatis constat; haud pmprie
anima per illas recordabitur. Confirmaturque obiectio,quoniam nu I-la ratio eit,cur cognitio an me separatae ad pristinos actus, in vitaquα mortali exercitos temii nata,reflexaclicatur magis , qtiam terminata ad qua suis res aliasai ex neutris ortum habuit: nulla igitur est animae separatae recordatio in sententia saltem B. Diui Thomae. Videtur tamen obie- Dilutio. ctio in solis vocabulis esse posita; itaque , si pristinas cognitiones in concreto, id est, obiecta cognita attin mus , siue id per rei etas inde species, siue per demio inditas eianiat, memorandi actum profecto eliciemus . Non erunt tamcn 1n post riori euentu experimenta lex lΡdcies,qitia, ut eiu S generis sinr,necessarium zit . ut per propriav illas possidenti v aeta&con Parenturis
De obsecto cognitionis anima separata MPRaesens displitatio non de sor- Explica ut mali obiecto procedit, quod eli sensus di-
intelligibile perdisci arsum , ailr sputati Drtasse more ange Iictu, In x ta diuem nissas de viroque intellectu sententias;
sed de rebus ipsis simplliciter, atque,
ut aiunr, materia liter spheralis; itaque m uestigamus, quanta sit an mae 1eparatae in rebus cognoscendi via ais tura Is ainplitudo:ninmum,at: ultra
sensibiles. etiam ad supernatura lova Iear pertingere. Excludenda v E ro prini iam sunt ab eiusniciui obiecto, quaecunqtie ab angelis 1 etiam cognitione extarii ut Theologi, quale potissimum est Sacrae Tr: adis a canum, in quod nequς sulpicando incidere potvir creata intelligentia:
si quid enim Gentium Philosophi
de illo tai: quana per umoram , de somnium Iocuti sunt, id diurnae r
velatiosivel ipsis, vel alus exhibitae
488쪽
differetiae. Prima a Secunda. rtia. Quartas
aeceptum reserendum est. Qua de
re latius ad i. v. q. 3 2. vel ad prologum lib i.Sententiarum. An autem,S quatenus cetera supernaturalia
mysteria sint excipienda , in pr gressu attingemus.
I Llud in tota hae disputatione est
ante oculos habendum , rerum oualdam csse pule naturales, quas m pure iamrnaturales, qualdalnex his mixtas. Rursum vel spectari eas posse quo ad ei sentiam. vel quoad primam productionem, vel quoad coiiseruationem, existentiam Ue. Omnino itaque inuenire est in reis bus nonnullas, ut in emitate, sic in productione, atque existentia naturales,cuius gen Eris sunt effectus, qui vulgo producuntur a suis causs, alias deinde, quarum entitas, & existentia naturalis sit ordinis, ted non productio I ceu aspectus caeco homini attributus, qui nequeentitate, aut exi stentia sed sola productione a ceteris dissidet,quod supra naturalium
causarum vires donari soleat. Terrio loco alias, quae iraturalas licet inent itate sint, modo tamen aliquo supernaturali ponuutur; ac positae cos uantur, ut cernere est ita duorum corporum situ si inultaneo, aut humanitatis Christi praesentia in Eucharistis Sacramentor corpora enim, citiae se penetrant, ipsumque augustissimum Chrilli Domini, naturalia entia sunt; sed tamen etficacitas, qua illa loco eidem , hoc autem speciebus Sacramenti fiunt, iurantque praesentia, supra naturam omninoeit. Quartu in denique geιuis rerum cli earum, quae entitate, atque adeo productione, & cxiitentia naturam supera iit uniuersam, veluti lumen gloriae, Theolo Sicarum viri itiam h ibitus. oc diuini ordinis qualitates aliat. Quae tamen quoniam produ
ctae semel , naturali iudietiorum
A concursu, & generali primae causae potica conseruantur , videri pote. Quinta.
iurit quo ad existentiam esse naturales, sicque addi oportere ulterius quintum genus rerum, quarum enti tas , productio, di conteruatio lupei naturalia sint; quod tum dimum eue ii iret, cum praed:ctae qualitates extra subicctum permanerent; scx- Sexta detum enim, id est, earum, quaru in septima, uexiliemiam rei supernaturalis, pro- assii anari B ductio vero naturalis et aut etiam possent,ita septinium . quarum enti as super- hctur imis natural .s esset; productio vero na- postibiles. turalis , impossibilia omnino videntur , ut consideranti parebri attamen, quia fundamentum produ- tionis , atque existentia, ipsa videlicet entitas i pernaturalis est, ad euiidem ordinem productio , conseruatio, atque exiliemia reduci deis bent ; quod strictius periequi non C est opus , cum de obiecio natura. lis cognitionis animae nunc disqui
His animaduersis, primum pro- I. Pronunnunciatum esto . Anima separataiciatum. distincte cognoscere valet culicta
sensilia. Suadetur facile, quia, ut Animam maior est illis ipso essendi modo, dillincte ita & cognosceta di perspicacia ma- cognosce
tor erit; sat aut cin erat, aequalcm re omnia
esse, vidist ncte perciperet ipsa ten. sensibilia. D silia. Est quidem pronunciatum hoc
D. Thomae, ac tuis mininw piob, tum , ut liquet ex iis, quae superi ri disputatione , arti c. I. in te: tia duis bitatione d Is Tuimus. Ucrum ubii ulla ratio se offert pro nolito pronunciato , ut eo loco , id nutri, non est, cur pio bab: litatem tuam ei denegemus. Accedit,quoniam,vt paulo infirmus in tertio pronui; at odocebimus, anima separata inferiores E saltem Angelos distincte vatit percipere, quos tamen satis liquet cunctis sensilibus anteirer inulto ergo
facilius haec ipsa poterit d: itincte inieli: gere. Sed opponat aliquis primi)m. Si Prima O- poli separationem anima rerum na- bicctio. turalium scientiam percalleret magis, immodico sane labore, fructu q. exiguo in hac vita nauarc us Operam:
489쪽
2. obivi. s. Obiecti Ad prima. Adstaeda.
Ad tertia. Hac de relate Aegi. Quodll. s.
Quid dicedum de cognitione animς quoad ea, quae apud nos
ram: hoe autem non ita est,cia Trare ino non intelligat, bene positum es.se omnem laborem in adusscendo; ergo neque illud, unde colligitur.. Secundum: in Daemone exactior est naturalis cognitio, quam in anima separata, ille vero non omnia naturalia nouit, telle D. Isidoro lib. I. de summo bono, cap. II. igitur neque ista noscet. Tertium; defunctorum anim ignorant ea,quq apud nos ge runtur, ut habetur ex D. Augustino, in lib. de cura pro mortuis a cap. 3. ubi inter alia haee de defuncta matre scribit. Si rebus viventium ira teressent animae mortuorum , ut de aliis taceam, me ipsum pia mater nullo modo destreret, quae terra, marique me lecuta est,ut mecum viveret. A
sit enim , ut facta sit vita feliciore
Ad primum dicito; literarum studia immodica non esse, aut superuacanea in mortali vita, cum tot inde oriantur communis consuetudinis voti tales, tot hominum ornamenta,
ut explicari vix possint. Itaque et fi nulla pars nostri post mortem super esset, Aihil minus ea exercitatio, ut pote in homine praestantissima , floruisset. Adde etiam, illud tantum co. tinere nostrii in pronimciatum ἱ animam separatam dillinctius, quam coniunctam intelligere sensibilia; non vero species facilius obtinere , quod obiectio .impugnat. Ad secundum, occurrendum cum D. Thoma, quaeli. 89. primae ParriS. arr. 3. ad tertium, loqui D. Isidorum de effectibus naturalibus nondum exhibitis. Ad tertium; Qui animas ex o hi ectis species haurire credunt, respondent, ideo eas nostra ignorare naturaliter, quod nimium remotis locis detineantur, quo species pertienire nequeunt . futurum alioquin , ut facile omnia nos cant, si huc accedere sinan. ti P. Eorum vero, qui a Deo species infundi opinantur risiacm animis, ali I argumento occurrunt. ideo defunctorum animas singularia sensilia apud nos existentia ignorare , quia ad illum statum non attinent,
sicuti neque ad nostrum, quae in su-Α tum geruntur,seu, ut D. Thomas qnia singularium materialium c gnitio ad perfectionem intellectus non spectat, sed ad operandum p
ties conductis operatio autem circa eas res aliena est a separatis animis.
Alij peculiari Dei prouidentia fieri
putam,ut animae non omnias sitati possent) sed certa quaedam apud nos gesta cognescant,praesertim si in si
tu poenae detineantur. B Secundum prominciarum. Anima Σ. Promia separata tum se, suosq. actus inter- ciatum. nos,ac potentias, tum vero alias antimas distinete potest cognoscere. Probaturiquoniam isthaec omnia o dinem ipsius animae non excedunt,
praesertim si non specifica solum, sed indiuidua quoque pei sectione pares
sint omnes animae, ut superius lib. 2. dictum est. Quin etiam licettv dicta persectione inaequales essent, C est tamen tantilla ad ceteros sup riores gradus, ut satis perspecta esse possit apud intellestum.qui illosn uerit. Sirmi porro debet pronunci tum iuxta accommodam distributimnem : Nimirum, ut anima per se liniam se intelligat; quod etiam expressit D. Airguit. libro 9. de Trin. cap. Cum dixit. mentem se per seipsam nosse,cum sit incorporea; quanquas dum corpus informat, non nisi per Per quid D superadditam similitudinem id prae- anima se, stet . sicuti superius lib.3. 8.quaest. 7. Potentias, ostentum est. Intelligat deinde p re actustentias per ipsam substantiam, unde suos coismanam I cum calis a sit necessaria ea- gnoscat. rum , atque adeo accommodatissimum cognoscendi medium . Actiones praeterea iii tellectus, S voluntatis cum habitibus inde relictis; immo de lationem per i plasmet, siquidem illi sunt praetentes, &requisita E abstractione m aeditae ; omnes vero intuitiuae semper; nisi quod memoratiuas etiam praetereuntium cognitionum, lationumque sibi gignet. Quae si vera sunt, colliges etiam in D. I homae terrientia, infundendas non esse istarum rerum species ; nisi quis de anima separata, quemadmodum de coniuncta. deque corporis
ientibus philosophari velit. nihil,
490쪽
Non sc per videlicet , posse cognoscere absque
egere ani- notionali sinu litudins, quantuni limam simi- bet sit praesens intellectui. Sed hoc litudine digni ratis nimium detrahit animae Obiecti, ut separatae sine ratione. Quandoqui- illud co- dein ima tunc mi ipsius, se omnium, gnoscat . quae intra se habet, quasi conscia fi Per quid ri possit non minus.quam Angelus.
separata a- Elio, in hac vita distenta quodam-nima alias modo corpore, eique religata necti animas co in se non possit nisi permed: una alignostat. quod, id est i peciem, tanquam per
puru n. Denique alias animas di-
1 incta, naturalique cognitione Percipiet, non periemet, sed per ipsas earum vel species, vel subitantias, si socie indillantes fuerint; neque haedere vllas aiseremus probati nes, quoniam aliae non sunt; quam quibus Theologi ollendui it similem asstertio item de Angelis apud D. Thoua. prima parte, quaest. 6. articulo secundo, & alibi. Iurio, se . cundum hoc pronunciatum , quo ad Priorem partem asseri uin est a Ditio
Thomatum alibi. tum I. Part. q. 89. art. 2.&Caiet. ibidem, alusq. D. Thoniae Interpretibus; viii uersiin vero ab Henrico Podi: i.q. I 2 ubi ait,omnia, quaeiunt apud animae separatae subitantiam, et q. inti ina, siue specie ab eadem cognosci. Loqui veto eo Ldem Doetores de diiti iacta cogniti ne, nemini dubium elle debet ; cum Iaccommodatius mediu inueniri non possit in natura rebus dillincte percipiendis , quam ipsas earum cni itate, .cua & praesentes sunt potentiae,& opportunam habent a materia se
3. Prori tin Ter Dum pronunciatum. Pro b c uni. tale cli,animam leparatam naturali, dili inctaq. cognitione Angelos nosse.uosuriique naturales proprietates, Z Operationes,exceptis vi vocatae cordium cogitationibus, utpote cxsuo genere occultis. Pronuncia lumhoc, sicuti & primum D. Thomae,
ac suis non satis placet, ut excitato attic. quaeli 39. conitare poteli. Vnde ncc nob. S omnino indubitatum ividetur.
Probatur Suadetur tamen primis, qui3 ra- .
A Angelorum repraesentatrices accipita Deo, et .vi cum eisdem Angelis incommuni idcietate vivat, tiale Diuo
Thoma quaeli., nica dc anima art. 1 7.
Ad hanc autem locietatem si qua ludecet statuamus requiritur cognitio distinctiva singularum personarum. nisi velimus animam instar caeci hominis in eo nobilissimo coetu finge- Probaturre; ergo. Secundo, Modus esiendi, secundo. operandique Angelorum non admog dum eminet supra modum essendi, operandique animae separatae , ut ex superioribus disputationibus collare potest; poterit ergo anima illos
indistincte nosses quod enim specie inserior sit, nihil obest; alio ii in nullus in f rior Angelus naturalii cr di- Obiectiosi incieque nostet alium . quod si in- anteuertit. credibile. Ateii, inquies, non specie solum, sed ordine inferior. Verum i; Angeli noAngelorum ordines ossiciis potius, vendicant atque, ut ita dicam, magistratibus il- sibi aliud lius spiritualis Reipublicae; quam co abstractio-gnoscibilitatu gradibus avari; s a, ni S genus si ractioniblis prouenient tu, dili in- supra ani-guuiatur, ut ex ijs Patribus, qui illos mam . ordines distinguutit, atq; explicant, D. Greg. licet colligere non est aute verisimi- ho m. 3 . Ie Angelorum naturas aliud abstra- D Beria. s.ctionis genus lupra animam separa- deco fider. iam sibi vendicare: iai in n. inter ipsos paulo post quoq; Angelos plura alia excogitare initium. pronii esset. Adde terito, cac Nnitione non omnino naturaliter,scd pr
ter naturam ara imae competete, vin irum iacita sit, illam . N inferioris caeconditionis.& dissimcte poste Angelos sibi superiores attingere praetcria a turana suam. Denique, quia,ut lana antea arguebamus, species etia An priorum perfecte repraesentatrices,
animae separa ς naturali lcge iri u-tur,auctore D. Thoma: quidni igitur per eas persccte ac citra eleuationem lupernatural na intelligat Non Iicet ex dieiis colligere, in- Anima tio
tellectum humanu in separat una di- qttit Omnus cernere posse quamlibet repugnan- naturalemtia in , in possibilitatemve natura- repta an- lena , fortasse inuentam inter o - i iam uiter
biecta , quae hactenus ostendimus objecta d vaIere ab eo distincte percipi; quo- scerner