장음표시 사용
41쪽
eundo, ei tertio adfinitalis genere minime contrahondo, qu7ppe quae dissi-e ullatem frequonter inducaul, et aliquando periculum pariant animarum , auseruntur i). Unde inre novo a synodo tridenti no ibi d. eM IU. lir malo, ad finitas ex copula licita ad quartum, ex copula vero fornicaria ad secundum usque gradum inelusive matrimonia dirimit. lam vero consanguinei viri non fiunt per carnalem copulam adlinos consanguineis foeminae , nece contrario, quia adflnitas non parιι adfliιitalem a . Uti quoque nequa inter vitricum, et uxorein privigni, nec vicissim inter novercam , et privigna o virum ulla intercedit adfinitas 3 . XXXVIII. Publiea monsalium honesIas: qua ratione ex cognatione legali, eadem quoque ex publica sponsalium honestate dirimens exoritur matri monii impodimentum. Etenim, ut loquitur Augustinus ): naturalis quidem , atque laudabilis humanae verecundiae instinctus suadeι, ut cui quis debet caussa μνυ inquitatιs reverendum honorem, ab ea contineaι, quamvis seneratrιcem, Ismen libιdinem , de qua erubescere videmus eliRsum Pudiciιι iam conivalem. Sicut igitur per adoptionem quaedam constituitur propinquitas inter adoptatum, et adoptantem, ita quoque per matrimonium tantummodo ratum mulier Iera est mariti uxor, Et per Spousalia d 'sponsi saltem imperfecte iam coniuncti ceu seu tur, ex quo duplici capilo dirimens Exoritur publieae honestatis impedimentum. XXX lx. Eiusmodi impμdimonium an liqui ius intuitu matrimonii rati ad Septimum usque gradum se extendebat, et in concilio lateranensi IV. ad quartum gradum restricium est, quo iure tridoulino nulla ex parte innova. lum est, at potius firmatum. Ad eundem quoquo gradum se ex lendebat , ubi ex sponsalibus de suturo oriebatur, modo tamen pura essent, Be certa, id est cum certa, et determinata persona, licet quavis ratione praeterquamox desectu conse usus, invalida verum synodus tridentina 5ὶ boc quoquo impedime illum primum graduin non excedere sanxit, atque adeo nullum impedimentum produci indulsit, ubi sponsalia quavis ratione invalida Essent. Quia vero s3 nodus trid 'ntiua in impedimento ex matrimonio rato uota Consummato, uti modo innuimus, nihil innovavit, hine ellicitur ea pristino iure ad quartum gradum exlendi, licet matrimonium quovis ex capite nullum CSSei, praeterquam ex desectu consensus , aut in praeiudiciuna prio
I. sevum matrimonium suam institutionem repetat a Natura, persectio nem a lugu , sauclitatum a Religione , quae profecto ad Saeramenti rationem illud ovexit, hinc sapientissime docet divus Thomas 6j: matrimonium
42쪽
inquantum est in oscitim Naturae, statuitur is a Naturae: in qua ulumeat in o sic iam communitatis, statuitur iure clxili: inquantum est Meramentum, διαιuitur iure divino. II. Porro si matrimonium inspicIatur ut simplex societas ab ipso Deo Naturae Auctore constabilita, primisque legibus a se talis confirmata, illud profecto in nudo contrahentium consensu eousistit, Et soli tribunali Dei subest: si ut civilis contractus, civilibus quoque legibus sanciuntur illa omnia, quae matrimonium ipsum praecedunt , comitantur, et sequuntur. Si vero ut societas a Religione consecrata, cum illud sit novae Legis Sacramentum , conditionibus duntaxat ab Ecclesia praescriptis , quae sola iuro divino potestatem in Sacramenta habet, iniri pol est. lIl. Iam vero Christus Naturae , et gratiae Auelor ad Sacramenti dignitatem matrimonium extulit absque naturalis contractus immutatione: ideO-que unus, idemque contractus munitus couditionibus ab Ecclesia praeseri piis Sacramentum evadit, quod gratiam in contrahentes ex opere operato abunde parit. Undo tu lege novi Foederis fieri nequit, ut contractus a Sacramento distinguatur, ita ut haec si ut duo diversa ; nam Saeramenti di-gutias, et gratia divina institutione contractui naturali accessit Quamobrem leges civiles matrimonium spectantes in ipsum profecto respiciu ut, ut me rum contractum civilem, atque iura Religionis sarta tectaque luendo, duuia1 at civiles esseelus , qui ab ipso pro manant, illae dirigunt. Iline conventiones nuptiales, siliorum civilis ordo, iura, successiones tu bona parentum,
aliaque id genus a ei vilibus logibus in Societatis utilitatem regu utur. Quibus praemissis non abs re duximus nonnullas ea noui co-civiles recentiores leges heie adneelere, quae matrimonium respiciunt.1 v. Et principio de matrimoniis mixtis pauca ex pondenda occurrunt. Sane coniugium mistum illud est, quod contrahit ealholietis cum acci-ιholica, vel o converso: aealholici vero ii dicuntur, qui licst baptismo si ut lustrali, christiano tamen nomino perperam gloriantur, quippe qui aut in haeresim prolapsi, aut in schisma. Isthaec autem connubia ob perieulum perversionis, et apoStabiae , quod eatholico, proli quo nasciturae instaret, absque Summi Ponliscis dispe usatiouo , quae dumtaxat ob gravissimas rationes datur, illicita prorsus esse, tum conciliorum cationes, tum Pontificum decreta inde usque a primis aerae christianas temporibus lata, apertissimo demonstrant. Su vero in Stiluit siues praetergrediamur, reeensere omittimus canones XV. illiberi lanum, XI. a relatensem, LVII. nicaeuum, XII. carthagineusem ill ., LXII. trullanum , aliosque, illum solummodo adserendo , quem chalcedouensis Oeeumenica synodus sanxit: neque evulari debeι nuptura hiaeretico , Guι
indues . vel payam , nisi forte promittaι sa ad orthodoram Fidem per δOna Orthodooeae eopulanda transferre si): quam sanctionsem Suvi mi buxi tisices latis legibus eo si firmaruul, praesertim s Leo m. a, Stephauiis t V . a), ei Nicolaus l. 43. Heio quoquo obServare ne pigeat quae recenti uri auruluis Apostoliea Sedo in hane reui S uti l couSlitula.
43쪽
Gb iis, qui illius inter reuiu opus non esse contendunι, ut maιrimo uici iu-ter Partes, alteram catholicam, et alteriam haereticam licite contrahantur si), idemque ille sanxit in sua eonstitutione magnae nobis ad Prima lem Archiepiscopum, et Episcopos Coloniae missa die 29. liau. 3 748. . Tum Pius l. in rescripto ad Card. de Franckeuherg Arch in ecli linteu se in sub die X lli. Iul. an. 3782; veteris ocelesiasticae disciplinae vestigiis inhaerondo , declarat paroelium catholicum , si eoniugia mixta impedire nullo pacto valeret, eisdem materialem suam exhiberet praesentiam hisce eonditionibus: I. Ui tali matrimonio non assistat in loco sacro, nec aliqua sacra vesi Bindulus: ui ctiam nullas Ecclesiae preces recitet, neque ullo modo coniugibus benedicat. ll. Ut pars ha relica scripto , ac iuramento coram testibus promittat se permissuram, ut pars catholica i eligionem suam libere exerceat, proleSque omnes iii eo in stilua l. lli. Ut similiter pars catholica oodem modo promittat se hoc praestitu ram, ut eo in partis Conversionem efficacitor procuret S).llis adde instructionem, quam edidit Congregatio Card. cone illi triden
lini interpretum die XV. luuii an . 1793 ; ei ab eodem Pontifico Pio VI. ad probata:
et Catholicum prae omnibus, vel catholicam parochi moneant, quod con-3 trali ndo matrimonium cum a catholi ea , vel acatholico , valide quidem 2 contrahant, Sed illicito. 3 Atque hinc plane consequitur nullo actu positivo ipsos posse isthaeo
I matri mouia probare, aut suo expresso consensu, et auctoritate confirmare.
I Quapropter Si cogantur in hae temporum couditione, ot propter leges tu
2 transactione lieligionis anni 16 et 3. praescriptas, matrimoniis catholic I ruin cum muliere a catholica assistere, satagant, ut se mero passive ha I beant, atque iam quam in viii audiant dumtaxat utrumque consensum, vo. rumtamen abstin aut omnino a procibus recitandis , a benedictione im-3 pertientia, ni quo ab omni alio Ecclesiae ritu adhibendo. iv Cavea ui insuper no tu publieandis matrimoniis mixtis roligionem ex-I primani contrahentis a catholi ei, sed contrahentium lautum enuntient no I mina, et cognomina. I Absitu cani rursus a concedendis dimissoriis, uhi secundum canones Ee I elesino catholicae canonicum aliquod impedimentum sit tulet eo utra-a hentes. 2Ad haec summus Pontifex Pius VII. in roscripto ad Galliarum Episco. pos sub die XVII. sobr. an. i 809. disorio inquit si) : e quare si a nobis
3 petitioni huic respondendum nune esset responsum certe nostrum a Cou 1 stanti huius S. Sed is regula, et Praedecessorum nostrorum exemplo,
I fgendique ratione dissidero non posset a. Ei Pius VIII. tum in brevi
44쪽
sub dio XXV. mari. ann. I 83o. i liam in instructione, . quam o idem ad
iecerat, Praedecessorum sanctiones de hiseu coniugiis apertissime con-sirmavit.
At qui aurea in in hane rem Grogorii XVI. sol roc. allocutionem omiso. 3 rim Quis porro, inquit a), suturum putarct, ut pontificia isti iace declara I lio Pii VIlI. 3, indulgentissima licet, et semel atque iterum per regi uin in
Urbe oratorem accepta, eo se usu adhiberetur, qui inconcussa catholicaea Ecclesiae principia perverteret, eι huius 'ostolicae Sedis menti pe-a nitus restisnareι3 verum quod nemo utilis sngere, Aut Oxcogitare posSel, 3 quod quo u sel leviter suspicari crinion fuisset, id artificioso saecularis a potestatis impulsu laetum St. Vix rem non sino maxima animi molestia a novimus, nihil distulimus, quin expostulationes Nostras iis, ad quos pera linebat deserendas committeremus, una simul declaranios quanta Nos ex I Apostolico munere teneret. necessitas si dolus opportune monendi , ne ila lud ab sancta hae Sodo prosectum arbitrarentur, a quo ipsa plane abliora rel. Cumque ita Nobis suisset responsum veluti nullo qnerelae Aostrae 3 inniserentur fundamentor opistola accessit alterius ex praedici ac regio-3 nis Praesulibus , qui instante morte redditurus aeterno Iudici ratio noma villicationis suae, misso ad Nos apographo instructionis traditae ab Epi-3 Scopis, urgente civili Gubernio, accurate significabat se, damna gravis-1 sima erinde Ecclesiae oritura laesosque illius ea n oues divinae νraliae I lumine in Ficientem, errorem . cui subsor serat, libera mente motuque a Proprio retractare. in curam proinde statim incubuimus, ut perlato a lI S 'renissimum Regem germano istius apographi exemplo , magis inagis-3 que innotesceret Nos initam a memoratis Episcopis rationem inlcri ro-I iandi apostoli eas Pra decessoris Nostri litteras, ut polo Ecclesiae princi- piis, ac legibus adversantem, omnino reprobare 33. I Haec autem se erela convenlio quac prius a Confluentibus vulgo Cob-3 benta 3 nuncupata est, ex qua prodiit instruelio roipsa locum habuit Be- 1 rolini i9. Iun. 1834. inter Biinsen, ot Arch. coloniensem Com. de Spio 3 gel. Illa porro eadem est, de qua Biinson Borussiae orator apud S. So. d in interrogatus Ox os scio rospondit et Non seu lem Pni Toxis iunco d uno 2 lelle instruction est moralem nt impossibi e mais girit a te certitude po- sitire quo celle Prelendue instruction n 'a iamuis eaiste 3 C s. si osit. cit. Doe. VI Huic conventioni, ac iustructioni inde omissae subseri-3 pserunt praeter Arch. coloniensem Spicgol Episcopi ire vironsis padora bornensis, ct monast oriensis. Cum quo ab ephemeride Ascliassent, urgen-1 si an . I 836. n. I 25. cum nonnullis mulationibus pubblicata esset, iidem 3 Episcopi, qui ei subscripserunt, in hac ipsa ephemeride n. in ο declara - runt hoc documentum Opus yers dum esse cuiusdam calumniatoris I Cs
a te ιι, . cit. Sur ι' faire de Colosne Paris i 838. p. 33. Ε septem voro
1 articulis, ad quos illius conventionis instructio redacta suoral cxclude-3 bantur conditiones duae, quibus unice positis Pius VIII., ut diximus, pro a sua potestate declaraverat counubia isthae e mixta iniri licito posse; selli. r) In ei t. exposit. III. pag. s. - in In ullo visone habita dis X Aecemb. an. SI I. V. eaporia. di fallo Meum. n. XII. - 3 In eaepo3. sic. XI I ros.
45쪽
I eoi t. torin Idmonitio laetonda parti catholicae de gravi erimino , quor so ob iring rei contra canonum leges lato matrimonium in undo 2. pra-
a missio ab eadem praestanda, qua polliceretur lore, ut sobolos omnis ea- a tholi ea Roligione institueretur. illud denique observandum maxime censemus quod ob gravissimas ra. tinnos et sub praescriptis conditionibus, quae, ut supra innuimus, tum Callioli eum sponsum respiciunt, ut scilicet vires exerat suas, ut pars aeallio liea ad voram Ecclesiam eonvstriatur, tum prolem nascituram, ut in callio,
Iiea lleligio no in stiluatur: isthio e connubia a Petri Successoribuq indulla suoruni lia Clemons VII l. licet a geo duci baron si indulsit, ut matrimonium eum Cathoeina Η mrici IV. Galliae Regis sororo hae rotica contraheret: et Uebanus Vili. Henrieno Ludovici X l Il. sorori potestatem secit, ut nuberet
Carnio i Angline Regi , aliique passim in Germania , Anglia IIollandia
et c. si . Sed haec salis sunto: qui vero plura nosse aveat, theologos adeat. V. Praetor a iuvat hie interser ero quae de matrimonio conscientiae sapientissimus Ponti ex Benedictus XIV. sanxii litteris salis vobis die XVII.
Et sane matrimonium istud coram Ecclesia iniri debet, nempe coram parocho, aul alio presbJlero ab Episcopo specialiter delegato, et duobus testibus, qui areani silentii lege adiguntur, ae proinde vorum esse Sacra mentum, quidquid frustra deblaterent prolestantes, nemini impervium. Occullum tamen illud man ol, lum quin denunciationes omittuntur, tum quia in libro ordinario parochi minime describitur. Ne vero huiusmodi matrimonium luctuosos habeat exilus, et gravia mala inde exoriantur, iisdem litteris caulum, ut Episcopi nisi iusta , gravi, et urgenti caussa hane nuptiarum eclobrationem minimo per miliani 2 illud voro animadvertondum, quod huiusmodi matrimonium ess colibus civilibus minime gaudet 33. VI. Dani quo ea animadvertonda supersunt quae in eodice novissimo uiri in quo Si filiae Regno de matrimonio sancita suerunt. Ae primo filii familias ante XXV. aetatis annum, si in equo ante XXI. matrimonium intro prohibentur absque parentum consensu i): immo exacta hac aelato stiplicona obsequiosum actum parentibus in vilis rite pra os lare tenentur st;): quibus consectis, ipsis liberum orit nuptias in saeio m Ceel si ac celebraro. Quod si contrahentium palero vita pxcesserit, aut in illo.
rum nuptias consonsum prBPstare nequiverit, lunc et avi palerni, et matris consonsus roquiritur: si vero isti dissontiant, sussciet consensus avi palerni 6 . Si vero sponsi vel adstendentibus sint orbati, vel si hi extent, suam
voluntatem aperire DPqueant tunc illis ius est cognatos, et adfines, quibus praeest iudex, in consilium adhibero: et ab his eonsensus praestabitur. Tandem filii more naturales nullo recognitionis ae tu a parentibus ingrate donali ante XX l. suns aetatis annum n speciali lutore, quem iudex ipsis constituet, consensum in nuptiis contrahendis exquirent. Illud autem heic ani- si confer Antherim is dio. de matrim. mistis pag. 46.
46쪽
madvertendum matrimonium phsque paronium consensu contractum e S se
validum, illi sanxit tridentina sInodus ij. Vii. Tum ante celebraliouem matrimonii pras millendae sunt civiles de- nunciationes sa): quae lamen immitio ule alterutrius contrahentis vitae periculo, et ab ipsis praestilo iureiurando nullum logitimum impedimentum ex lare, omitti possunt 3). Ad haec requiritur coram officiali municipali actus status civilis, qui utique est solemnis promissio nuptias in laetem Eeclesiae contrahendi ij. Αlvero ex huiusmodi promissione nulla sponsis datur actio
Bd matrimonium contrahendum, sed solummodo ad indemnitatem illi non denegatur ius, qui nullam dederit ratissam a Dupliarum celo bralioue recedendi 5). Denique si matrimonium contrahatur in laciem Ecclesiae absque indicata promissione, validum profecto orit, at nullum ius civile pariet inter ipsos coniuges, nec inter filios nascituros, quia civilibus caret es
VIII. Quod vero cognationem civilem spectat: prohibetur matrimonium I. inter adoptantem, et adoptatum, vel adoptati deses ridentes li, inter ado. plantem, et coniugem adoptati III, inter adoptatum, et adoptantis coniugem IV, inter adoptalum, et adoptantis filios, licet adoptivos Τ). Cum vero matrimonii impedimonia constituendi potestas catholicae Ecclesiae iure divi. no insit 83, quod profecto ius vel a prima aetate ipsa exercuit, hine duo voluti corollaria deduces: aliorum, quod impedim illum istud iuro civili invectum, et ab Coclesia receptum, et adprobatum s9ὶ dirimens prorsus evnsit inter personas designatas u. I. II. IlI; nliorum, quod si matrimonium coulrahatur inter adoptatos , et adoptantis filios, licet adoptivos, validum illud erit, quia deest e eclesiastica sanctio, at esse elibus civilibus minime
gaudebit, quippe quod civilibus legibus adversatur.
I. Matrimonium neque iuro naturae , ac divino individuum probat ipsa matrimonii divina institutio. Scilicet mulier ex costa viri condita ipsi viro
ea ratio no in adiutorium data est, ut duo essent in carne una, hoe est a telissima, si perpetua coniuncti necessitudine i O . Altamen aequo apud gentes, ne apud liubraeos divortia recepta sunt. Apud gentes quidem ex morum corruptelq: apud hebraeos vero quod Dpus eorum pervicaciam dissimul arit, unde hsebraeis divortia por missa quidem, Seu polius lolorata, haud vero concessa Tandein Christo Domino reservatum erat coniugium ad pri- Slinam integritalem, ac sancti talem r stiluere. Quod Deus coniunxit, homo Non Separet . . . MOPses ad duritiam cordιs vestri yermisiι nobis dimittere tiaeores vestras: ab initio autem non fuit sic. Dico autem vobis,
quia quicumque dimiseris tiae orem suam, nisi Ob fornieationem, et aliam Xerιt, moectatur, et qui dimissam duetera, moechatur O .
47쪽
ll. Quod vero ibidem Christus addat: nisi ob fornicationem ει μη επιπορ-a: lii ne gravis intor antiquos Patres exarsit controversia, quid ualuπορυειας fornicationis nomine intelligendum , aliis quodcumque enorme mulieris crimen tuterpretantibus, uti non adulterium modo, verum Et homicidium, veneficium e te, ita Origenes tat, aliique apud Augustinum et :aliis coistra Evangelii verbis litteralem puram putamque significationem
ad fgontibus, scilicet της πομειας fornicationis vocabulum non nisi veram earnalemque fornicationem, sive adulterium P Iserre. Profecto altera isthaeo interpretatio magis videtur suisse apud Patres, veteresque inter proles recepi R.
III. Iam vero gravior inde exstitit quaestio: scilicet num, induelo caussandullorii, aliaque logilii ina caussa divortio. novas intro nuptias integrum coniugibiis, vel saltem viro haberetur. Nonnulli quid om ox antiquis Pa
dam pro sortim gallicana, illi compendiense 63, ver moriense 7 , capitularia regia in hancorum V. I9. in eam videntur abiisse sententiam , scili-eci per adultorium ipsum coniugii vinculum prorsus abrumpi DO VBSque contrahore nuptias licero. Christiani quoquo principes suis legibus plures constituerunt, tanquam legitimas repudii caussas, uti non adulterium modo, homicidium, venuncium, verum et Sepulcrorum violationem, monachatum, captivitatem ultra quinquonnium ele. Porro has imperatorias leges, ubi cxlevioribus caussis ropudia concedunt, Evangelio salis evidenter adversari , nemo non videt. Forta Sse principes ad evitandos tristes eventus huiusmodi
IV. Al opposita sententia communior videtur suisso in Ecelesia, alquo adeo perpetua traditione custodita. Profecto Origenos docet contra Scripturae sensum agere, qui nuptias post divortium concedunt. Idem tradunt
nus si i). Quinimmo Augustinus tolus in eo est, ut ostendat, et quidem rationibus ium o sacris Litteris, tum ab mysterio unitatis Christum inter et Ecclesiam, quae in coniugio elucet individuam matrimonii societatem nullo pacto posse adultorio dis mi vi. Εand sin doctrinam pleraque concilia probarunt, at quo seculis tomporibus recepta evasit latinae Ecclesia o sententia. Unde concilium tridentinum in hunc modum deero vii iu): si quis diseri ιEcclesiam errare, quum docuiι, et docet tuam evangelieam , et apostolicam doctrinam, prUter adulterium alterius coniugum matrimonii vinculum non posse dissolvi eι utrumque, vel etiam innocentem, oui caussam adulterio non dedit, non Posse, altero coniuge vivente, aliud matrimonium contrahere, moecharique eum, qui dimissa adultera, aliam du-σer ι, et eam, quae dimisso adullero alia nu serit, anathema Sit. V. Porro in latina etiam Ecclesia probalae quaedam non desunt caussae, ob quas divortia concedoro legitimae potestali fas iusquo est. Atque hae i) Hom. VII. In Mailli. -- g) Bol aol. lib. I. cap. XIX. - 3) Divin. Insiit. VL23. - 4ὶ na ores. LIX. n. 4. - 5) Can. IX. ad Amphilochium. - 6) Can. Xl X. onus 2 a. q. XII. - Τ) Ibid. ean. XX v. 8ὶ Epist. 3o, et i 47. - 9) Epist. ad Exuporium cap. 6. - ioὶ Can X vll. 3 i) De bono conius. cap. 7, oi ut ibi. - ig) Sess. XXIV. do Sacr. tuairim .enu. VII. Duili reo by Cooste
48쪽
in dupli ei sunt speeio: aliast pnim coniuges quoad illorum duntaxat, et colla. bilionem separant: aliae etiam quoad vinculum, quod proprie divorιlam dieitur. Iuvat hic quosdam veluti canones statuero, quibus rem Omilem pau- eis expediemus
canon I. Matrimonium inlor ins deles initum, quod civilis contra elus rationem habet, unde et legitimum vulgo dieitur, recte dissolvitur per allerios coniugis ad fidem conversionem, ubi coniux infidelis eum fideli relechabitare renuat, aut etiamsi consentiat, non tamen absque contumelia Creatoris, vel υι eum pertrahat ad mortale peccatum si), et quidem ex
Apostoli doetrina et . uva de re ubi pars infidelis eum s doli cohabitare velit, eique nullam moletitam inferre, fidelem iubet Apostolus cum infideli
morari ad eius salutem procurandam. Canon g. Matrimonium fidelium ratum, Bi non consum malum omnino
dissolvitur per sollemnem alterius coniugis in Religione adprobata proses sionem 33. Qua de re coniugibus duo menses conceduntur ad deliberanis dum de Religione suscipienda M). intra quod tempus coniux cogitans de
Religione non lenetur consummare, nec potest sine iniuria ad id cogi. Quinimmo eliain post bimestre quandiu matrimonium noti est consum mnium , landiu liberum est coniugibus Rotigionem ingredi, et uno prosilente potest altera ad secunda vola transire s5 . . . . 'canon 3 Ubi coniuges mutuo conssensu professionem amplectantur' Ἀ-ligiosam, separantur quidem perpetuo thoro, et cohabitatione , at matrimo.nii vinculum non dissolvitur 6). Canon. 4. Non licet coniugi altero invito Religionem ingredi, vel ullo
pacto continentiam vovere 7 . Igitur coniux, qui altero invito continentiae fibula go obstringit, cogitur ad litorum redire, coniugi in re uxoria salissa -eere , ipso tamen ab matrimonii usu arcetur, ut, qua ratione poleSt, pro
Canon. 5. Romanum Pontiscem posse matrimonium ratum non consum- malum gravem ob caussam dissolvere pleriquo tuentur thhologi , et cano. nis lae. Host i urs plures Romanos Ponti fides usos suisso dubitandum non est.
canon. 6. Ob voluntarium alterius coniugis adulter um perpetuum quoad l horum, et cohabitationem divortium iura permittunt: quoad illorum quidem privata etiam auctoritate; at quoad cohabitationem, non uisi ex tu. dieis sententia s9ὶ . Excipe, ubi maritus adulter sit, aut ipse uxorem p r Sti. iuerit, quo casu marito ab uxore divertero ius non est Io). At contra uxorem adulteram omnino dimittere maritus tenetur, no lurpitudinis patronus esse videatur ri . Porro acia poenitentia, lice, non cogatur, potest lamen ex lege charitatis dimissam uxorem recipere Ia . non. 7. Sunt denique et aliae caussae, propter quas coniugis ab eon. uge separatio ex iudieis auel oritate sanciri quiverit: uti apostasia, vel hae. rosis alterius coniugis, saevitia, aliudve enorme delictum. Verum eiusmo. r) cap. VII. de divortiis. - a) Epist. l. ad Corinui. eap. 7. - 3ὶ Cap. II. da
49쪽
di separatio non nisi lemporaria , infligi potest . se ilicet quousquo malum ,
vel incommodum, quod ex mutua cohabitatione lim tur, cosset. At contras paratio ob adulterium, uli modo indicavimus, Solet Esse perpetua. Quao ero cumque caussa suerit, nonnisi ex iudicis auctoritato divortium iubetur, qui hac in ro cautione quanta maxima se gerat necessum st, Et quidem ob gravia mala, quae tum quoad ipsos cuniuges , tum quoad liberos, lolamque familiam ex divortiis exoriri quam frequenter Micnt i 'De secundis nu liis VI. Seeundas nuptias Ecelogia nunquam improbavit, et quidem ex Apostoli doctrina et). Attamen non doluere haeretici, qui Secundas nuptias damnarent, uti Montanistae: qua de ro Tertullianus calliolicos per sarcasmum Psychicos, hoc est carnales. et ineontinensiae deditos adpellat 3): Nova. tiani quoque eandem haeresim amplexati sunt, uti constat Ex sInodo nicae isna, quae Calharas, sive Novalianos en conditione recipiendos deerevit se ilicol prae omnibus eos scriptis convenit Prosteri, quod catholicae , et vosmississe Ecclesiae dogmata susci iant, σε sequantur, id esι et biga- nis se comm nieare, et his, qui in perseeutione prolusi sunι 4 3.
VII. Legilnis .Romanorum olim vetitum mulieri intra annum luctus so. cundo nubero; atque adeo mulieres hane legem infringentes infamia notabantur, nee levibus mulctabantur poenis 5). Porro iure decretalium mitis liqr ua ra annum luctus nubens nulli poenae sit obnoxia, neque ullam infamia o nolam contrahit 63. Vli I. Negandum tamen non est, Ecclesiam secundas, ac potiori iure ulteriores nuptias, nunquam non agnovisse tanquam incontinentiae speciem praesolarentes , ipsosque nuptias iterantes eo nomine haud parum suspo. Clos. Quinimmo Patres nonnulli, praesortim graeci,opprobriosis quibusdam titulis trigam inm, ulterioresque nuptias donarunt, uti speciosi adulterii, honestae sornicationis, vitae porcinae etc. 7 , Tum concilia sane itis canonibus publicam nuptias ii erantibus poeni lentiam inflixere: uti neoeaesareenso can. III. Quae post na licet seculis temporibus ablata sit, adhue lamen Ε clesia ostendit non aeque primas, ac secundas, niterioresque nupiras sibi probari; dum illas duntaxat, non autem has a saeordolo specialim benedici iubet 8) Tum Aloxander III. ibi dea p. r: capellanum , qui benedictionem secundis nuFIiis impenderat, ab osseio, beneflcioqua suspensum cum Literarum Discopalium tesιimonio ad Sedem ostiolicam destinari praecepit. Haec quidem poena, et ad Sedem Apostolicam remissio hodie in usu Non Pst, passim lamen recentiores libri rituales secundis nuptiis benedictionem haud impertiendam praescribuni 9 .
50쪽
Nominis Ueclesia etymon, et u3us
I. Ecelegia graecum nomen ost εκκλεσια ab ε καλειν evocare. Sie dicebatur Athenis coetus convocatus ad audiendum. de Reipublicae negotiis. Merito igitur eo elus fidolium Apostolorum, vel apoStolicorum virorum praeeonio ad Christi fidem evocatorum Εκκλεσια Ecclesia dictus est. Porro ea. dem vox. aeque in veteri , ac in novo Testamento μετωνυμι ς usurpari consuevit: pro loco scilicet, quo evocali convenirent. Sic Iudi ib. V : intra Ecclesiam oraverunt. Ei ostolus I : convenientibus Bobis in Gela. aiam . . . aut Melegiam Dei contemnitis. Hoc sane Domine ad sacras aedes designandas plerumque, ae praecipuo fidele S u Si Sunt . . , Varia nomina, quilus olim Ecclesiae nuncti Iae sunt II. verumtamen aliis quoque nominibus antiquitus quam saepissime do. na ae sunt. Ac I. dictae sunt Κυριακα dominica, sive domus Dei. Uine eo. lebris a Constantino , eiusque filio Constantio Antiochiao aedis ea in Ceele. si a dominicum aureum nuneupatum est 2 . Eadem adpellatio in velorum
conciliorum canonibus frequenter Occurril.
2. Oratoria Ευχτηρux προσευκτηρια. vel domus praedicationis Ευκτη- ριος ικος. Sie Eusebius qua Deo bellum indiserant oratoria eius τub του προτε- ριων τας One ὁρμας ab ipsis fundamentis everterunt δ). Huic adde Sozomenus ). Porro aliquando oratoria specialim dicta sunt privata sacella faciendis precibus, non autem Missis celebrandis destinata. Veruiuet in his secutis temporibus, exceptis sollemni oribus sestis diebus, ex Episcopi venia Missae celebrari coeperunt: id quod saeculo VI. lain obtinuisse colligitur ex concilii agnitiensis ean. XXI. 3. Βασιλικα basilicae, eι ανακτ ρα resiae. Basili eao dictae sunt, volo, magnificentiam, vel quod romanae aulae basilicae in Ecclesias essent eoninversa . Qua re haec vox apud Patres IV., et V . saeculi frequo uter occurrit Tum voeo A1υακτορου ulitur Eusebius 5ὶ:interius vero Avaκτορον regiam ad summam ererit altitudinem. 4. Te la: vox haec per tria priora saeeula haud usurpata reperitur rea siquidem adpellatione abstinuere veleres, propterea quod tunc temporis eo nomine nuncupabantur loca cultui idolorum destinata. Superstitione pro . strata, alque idololatria oversa , quum templa in Ecclesias christianas conis secrari coepissent, Patres templi Domine deinde uli non dubitarunt. Sic Eusebius Ecclesiam in urbe Tyro a Paullino exstructam templum nominat 6).5. Aliquando propherea apostolea, et martyria Ecclesiae illa o d elao Sunt, quae sepulero, consessione, vel memoria alicuius Prophetae, APosto i) Epist. ad Cor. XI. - gὶ Hieron. in chron. olvmp. CCLXXVI. an. III, 3 in Do laudibus Constantini cap. XVII. - 4ὶ Lib. l I. cap. VII. - 53 De laudibus constantini cap. II. - 6ὶ Lib. X. cap. IV. Disii od by Cooste