장음표시 사용
51쪽
li, aut Martyria detora lae pssent. Sic in conellio constantiensi sub Men. na ProPheleum s. Iesaiae Oeeurrit si . Sozomenvs Ecclesiam in honoremss. Petri, et Pauli constructam vostolaum cognominatam scribit a . De mum vox martyritim apud ecclesiasticos scriptores quam frequenter oceurrit, Eusebium, Socratem, Augustinum et . De nomine capellae I l . Quae haelenus reeensuimus praecipua sunt nomina, quibus veteres ad sacras aedes indicaudas uti consueverunt. De Domine duntaxat capellae, vel eapsellae liceat hic pauca subnecter . De ετυμ o non constat , aliis a cuiens μυulum , aliis a καπελειον taberna, aliis aliunde eam vo-ee in deducentibus. Pro laeto capellae olim dictae sunt conditoria, in quihus reliquiae Sanctorum includebantur. Porro huiusmodi conditoria , si v ea pellae, vel portatiles fuerunt, quarum praeeipuus in castris usus ad rem divinam faciendam ; vel fixas auctoritalo Episcopi adhibitis Sanctorum reliquiis a polentioribus in suis praediis ad rusticorum praesertim commodum construebantur, quique iisdem praeficiebantur sacerdotes , capsellani die lisunt. Capellae quoque nomen Ecclesiis monachorum, et monialium tribu tum occurrit, quippe quae eorumdem usui duntaxat erant addictae, quaeque dein in amplissimas mulatae sunt Ecclesias.
De Melesia matrici eathedrali eollegiata baptismali
IV. Matrices antiquitus dictae sunt Ecclesias apostolicae, lanquam fidei originales 3 . De in eo nomine Ecclesiae cathedrales designatae sunt D.
Demum secutis temporibus matricis nomen maiori baptismali datum est ,
quasi ipsa alias baptismales, sic dietas Iliales, veluti mater generasset 5 .
V. cathedralis, sive caIhedrae adpellatione semper illam Ecclesiam veleres indigitarunt, quae sedes erat Episcopi , et praecipua totius civitatis parochia. Antiqui lus in unaquaque civitata unica erat Ecclesia sicut cathoe
dralis, ita et parochialis: id quod de ipsa urbe Roma saecula IV., et V. observat Valerius f , quem morem nonnullae Italiae civitates, licet amplas, adhue relinent.
VI. Collegiata dieitur Εeelesia canoni eorum, quae collegium quidem habet, sive capitulum , haud vero Episcopum: Episcopo enim aΥΥυBευ EPrUinquo Eeclesia cathedralis subest, qui plures suae ditioni collegiatas subieetas habero potest. Qui collegiatae αμεσως immediare praeest, plerumque Prae' itus nuncupatur in . 1 I. Mytismalis est, quae haliel baptisterium, quod olim , uti mox vi-dsiimus, nonnunquam ex ira riclesiam constructum erat. Iam vero cum
baptismali haud eon sun denda parochialis, quae non semper habet baptisterium. Etenim interdum in honorem matricis praescribitur, ut nome pa-roelii alis Ecclesiae incolae Baptismum non nisi a matrice recipi aut .
iὶ Act. III. - a) Lib. VlII. eap. XVII. 3j Tertuli. do praescript . cap. XXI. - 4ὶ Cod ex africanus can. XXXVIII r et
Ferrandus breviat. canonum can. XI. - 5ὶ Cap. I. Nement. de sentent. Exeommetrid. sess. XXI. do res. cap. 7. - 6ὶ In notis od Sozom. cap. xv,
Vidosis nostras additiones de Melestia collestutia ad tractatum de beneficiis Caroli Gaali ardi lom. I. pag. 49.
52쪽
Melesiae divino cultui unice addistae II l. Eeclesias, sive loea divino euilui peragendo iam indo ab Apost
lorum aevo ad diei eoepisse, tum ex modo producta Apostoli sententia i) , aliisque novi Testamenti locis con 'lat, tum vel maxime ex antiquissimorum Patrum hestimoniis Ignatii, Clementis alexandrini, Tertulliani etc. Speci minis loco sint s. Clemens romanus, qui de sacra liturgia haec habet ain: statutis temporibus oblationes, et Ueia perfici, neque temere,. et inord nato feri praeemi sed Prasnitis te oνι bus, et horis, tibi etiam, et a quibus eelebrari tuti. Pius. l. Epist. II. pastorem prest, Flerum eo nominis Iaudat, quod Melesiam condidit. Tertullianus: ali anilo priua in Gol aia sub An resilis manu contestamur nos renuntiare diabolo min. Demum do Gregoris thatima Itirgo scribit Gregorius vasenus in eius rita, ipsum
diversas Ecclesias Neocaesareae , et iii adiacentibus Ponti pari ibus aedi casse. Porro quae saevientibus persecutionum fluctibus rariores, ae fortasse subrusticae erant, reddita post a Constantino M. Leetesiae pace, Ireque aliores, et magnificentiores esse coeperunt.
Da varia veterum Gelasiarum forma
IX. Formam quod speetat, Eeclesiae vel oblongas orant, ne u a vi 'similes ), vel rotundas, quemadmodum Ceclesia a Constantino M. in ipso Servatoris nostri sepulcro constructa 5ὶ : vel ad oeloedri formam, uti Eceles in Nagi angi a s. Gregorio Nagian geno parente condita 63, vel demum crueis instar , euiusmodi Ecclesiam Apostolorum fuisse Constantinopoliab ipso Constantino M. aedificatam , auctor est idem Nagianaenus carmiane IX. X. Ne ius silus idem omnium antiquitus Melesiarum ; at plerumque in . roilus Oee identem, Sanctuarium Orientem spe elabat Τ). Quare de Ecelegia a filioeliena seribit Socrates 8): inversus esι Ecclesiae suus: nequa enim altare ad solis ortum spectat, sed ad occasum. Idem de Ecelestis ab utroque Paullino irrio, et nolano apdificatis etiam eonfiat is . Quinimmo non dosuisse Ecclesias, quae nec Orientem, nee Occidentem speetaverint, colligitur ex Soerale ioin, et ex Wala Dido Strabone i i). Cathedralis
ne apoli lana antiquissimarum Ecclesiarum instar, est oblonga, navi similis, el ex parte Sanctuarii , quod Orientem versus spectat, formam crucis r
De pluribus aequa interioribus, ae eaeterioribus Melesiae partibus
XI. Leclesiae antiquitus, praesertim ampliores, Pluribus eonstabant par. libus, aliis interioribus, exterioribus aliis. Interiores erant Προναος nar- r) Epist. I. ad cor. a. - ain Epist. I. ad Cor. n. 4o.- 3ὶ De eorona militis
53쪽
tfleae, N&Is navis, et sonesuarium. Nari hex locus destinatus enorgumenis,aud entibus, sive poenitentibus, sive catechumenis; adhaec El iudaeis, gentilibus, haereticis, seliis maticis: nullus enim, ut loquitur sInodus carthaginensis lV. ij, proΛι beatur inseredi Ecclesiam, et audire verbum mi ,
sine genιilis, sive haereιicus, ει ne iudaeus usque ad Missam catechum norum. Dicta est narther, quod si gurae esset oblongae, et graecis quaevis
liuiusmodi figura dicebantur, quod latino ferulam significat.
XII. Nαρς aedes, sive navis altera interio P Ecclesiae pars plerumque in quadrum constructa in duas payles dissecabatur, in quarum priore, et humilio ro stabant poenile ules dicti υποτιπτοντες prostratie altera vero superior, et nobilior plura distincta loca complectebatur ex ordine poeni lentibus, sic dietis consissentibus, fidelibus communicantibus, virginibus, vi duis. cantoribus, cit lectoribus addicia. Voleribus ambo adpellata est ab αοῦαβωυειν adscendere; locus enim erat editus, ad quem per gradus ad scendebatur. XIlI. Tertia demum, et sacralior Leclesiao pars erat sanetumium, di elum quoque Boua sive tribunal Aγr O sanctum laρατειον Sacrarium, υσια- ριου locus auaris. Locus hic septis, si vo cancellis a reliquo Ecclesias spatio separabatur. Suprema pars dicta apsis , Episeopo. presbIteris, et diaconis dumtaxat pervia, reliquis inaccessa. In eius medio allare dictum αγso- GHIων Sancιum Sanctorum situm erat, a cuius tergo Episcopi ibro uus, et presbIterorum throni Secundi, sive subsellia constituta erant.
XIV. Exteriora Ecclesiae aedificia quod spectat praecipua erant, Vestibulum graece Προπυλον sa), aliisque graecis scriptoribus dictum προπίλου μεγα veSubulum munum, Εισοδος πρωτη λιroitus primus , ut illud aboliis contiguis Ecclesiae vestibulis , et a seeundo introitu distinguerent. Plurumque splendidum erat aedificium, quod ab Ecclesia asstium sive impluvium separabat, locus Scilicet apertus , et palens ex quatuor lateribus porticibus cireumsepium , et in medio sontem habens in populi usum ad
abluendum ex eo faciem, et manus, unde mos dari vasse vi dolue aquae lustralis, quae ab Ecclesia peculiaribus quibusdam ritibus, ac precibus he-Dedieta a fidelibus salubriter adhibetur. XV. Baptisterium: aedificium satis amplum , et antiquitus extra Ecclosiam coiis tructum. Unde Paullinus 3 : ιιι vero etiam baptisterium basili. cis duabus interpositum condidisti. In duas partes dispescebatur, quarum
prior dicebatur προαυλιος οικος vestibulum , ubi fiebant a catechumenis Dbrenunciationes : in altera aulem , quae ετωτερος οικος interior domus dicebatur, ablutio, ac ritus eiusdem comites peragebantur. XVI. Secretarium, si vo diaconion: loeus , in quo sub diaconorum eu ra Vestim uta, vasa, instrumenta altaris, pretiosa quaevis Ecclesino oblata, donaria, aliaque huiusccinodi ad Ecclesiam pertinenlia reposita sorvabantur. Unde nonnunquam adpellatus MIHiλια ρχειου cimiliarchion, eι κευῖ- γάλακιου scevoplislatiou.
XVII. I'astophoria πὰςρρορια horum meminii auctor eonstitutionum ), ex cuius uari aliouo videntur suisse aedificia ab utroque Ecclesiae latere ad si Can. LXXlV: - g Fusobius lib. IlI. de vita conflant. cap. XXXV., ei lib.
3ὶ Epist. XII. ad Severum. - 4ὶ Lib. II. cap. LVII.
54쪽
extremitatem orientalem constructa ad scrvandas post omnium Oommunionem Eucharistiae reliquias. Porro pastophoria aliis quoque usibus suisse addicta ex aliis monumentis colligere licet , id quod in nostris antiquitati s christianis Oxcutiemus, ubi de variis Ecclesiae partibus qua exterioribus, qua tulerioribus sustus, et exqui Silius agemus. XVlII. Ex nova disciplina plerumque Ecclesiae duabus constant partibus interioribus : scilicet Nato nave, et Sanctuario, quod a Nato nave cancellis distinguitur, ne in tres partes dispescitur; presbyterium , scilicet lo .cum, ubi non nisi Ecelesiae ministris, dum Missae Sacrificium celebratur , consistere licet: altare, el chorum, Scilicet locum presbrteris, aliis quo clericis divina ossicia peragentibus addictum. Baptisterium ut plurimum in
ipsa nave Ecclesia o silum est,el non nisi in Ecclesiis celebrioribus peculiarue si audi sietum cancellis munitum: uli in nostra cathedrali neapolitana. Pau. cao sunt Ecclesian, quae habent a triuim, et plerumque vel omnino lectum, vel prorsus paleus. Ecclesiae cathedrales captiana, et sal erui lana pulcher rimam habent aream, sive atrium palens, porticibus circum Septum , statuisque exornatum cum media amplissima sonte instar an liquae modo deseriplae. Nulla est Ecclesia, quae non habeat diacon con, sive sacrarium: nee
desunt Ecclesiae , quae praeter diaeonion habent quoque κει ι λιαρχείου cimeliarchion, tesoro . Postremo Ecclesiae maiores , praesertim cathedra. les, habent etiam adiecta aedificia ad presbIterorum , aliorumque clericorum ipsis inservientium uSum.
De atiari eiu3que usu XIX. Aliaria divinis peragendis mysteriis instituta in Ecclesiis , vel in
oratoriis ab Episcopo designa lis , et visitandis , haud vera alibi erigenda sunt i). Quo decreto tum privilegium , quo nonnulli regulares frueban. lur, abrogatum est, ulendi se ilicet altari portatili: tum Episcopis saeuitas ad empla est veniam impertiendi, ut in domibus privatis Missa celebretur, lametsi in illis oratoria divino cultui destinata exstructa si ui 2ὶ. Vorunia. men integra Episcopis praerogaliva servata est habendi privatum oratorium in propriis aedibus suae dioeceseos 3ὶ : ad haec et utendi altari portatili , ubi ex ira dioecesim dogere conligerit l . verum decreto Clementis X l. edito die I 5. decembr. an. III 3. velantur Episeopi , aliique Praelati , etiamsi cardinalalus dignitate praesulgeant, in domibus laicis, si ve propriau,
sive alienae dioeeeseos erigere altare, ibique sacrosanctum Missae Sacrisi. Lium celebraro, vel mandare, ut celebretur.
XX. Ceelegiag, si vo oratoria sine Episcopi auctoritale construere semper in Ecelesia vetitum t, . Tum Iustinianus sanxit sin, nemini licere Ee
i in Trid. soss. XXII. deerol. de observ. , ei vilan . in celobr. Missao. Q) Fagitanus ad eui' in his de privilegiis 3ὶ Can. XXX. do consecratione. -
55쪽
clesiam, aut oratorium aedificare , antequam Episcopug orationem in to eo faciat, et crucem ligat, id quod in s3 nodis ecclesiasti eis dein stranatum fuit. XX l. Ecclesiae passim, ei sine delectu aedilicandae non sunt: unde lux linianus ibid. addit: processum illuc jaciens , eι causSam manifestam Omnibus statuens: praestat enim vetetes collapsas restaurare , quam uo
Do noxarum Molestorum erecιὰ XXII. Porro legitimae non desunt eaussae novas erigendi Ecclesias et praeeipuae sunt I. Populi incrementum : ubi enim fidelium multitudo ita excrevit, ut vetus Paroe hialis populi frequentiae satis non sit, tunc in subsidium novam construi utilitatis ratio suadet. Iatn vero ex iridentino ain , Populi incrementum Salis caussae non est, cur nova erigatur parochia, sed Potius reelores cogendi sunt , . aliive ad quos attinet, sibi tot sacerdotes ad hoc munus adiungere, quot sussiciant ad Sacramenta exhibenda, et divinum cultum praes laudum. s. Si fideles sine imminonii periculo in unum convenire nequeant: unde leprosis, aliisque contagioso morbo laborantibus merito nova eorum usui Bddicia construetur Ecclesia , ne ex ipsorum contactu reliqui fideles inficiantur a . I. Episcopis indultum est pro paranda sibi sepultura Ecclesiam aedisi. Care, eideinque ex propriae Ecclesiae redilibus dotem adsigua re 3 . 4. Novi monasterii constructio: monachi enim poese ab ipsa mona Sit Coe vitae instructione praerogativa fruuntur propriam Ecclesiam habendi Episcopi a uetoritate erectam 43. 5. Demum et polissima, ac magis frequens caussa est locorum distantia, et dissi ilas : unde parochiani siue magno incommodo ad percipienda Eaeramenta , et divina ossicia audienda aecedere non possinι 5 . Igitur ubi eiusmodi sit distantia, et viarum diserimen , ut propterea parochi ani
Eiue magno incommodo non paleat ad Ecclesiam maiorem accessus, id satis erit caussae, cur nova excitetur parochia. XXIII. Verum in nova hae erectione plura ea ule servanda sunt. I. Re-eior veteris Ecclesiae , aliique , quorum interest, omnino audie udi sunt: porro si iniquo renuant, poterit Episcopus , ipsis Eliam invitis, ad nova in progredi erectionem. R. Sacerdotibus novae parochias praoficiendis congrua Episcopi arbitrio adsignanda est portio ex fructibus ad Ecclesiam matricem quodammodo Perimentibus: ad haec fideles, qui ad novam spectabunt parochiam , eidem deeimas, oblationes, aliaque iura praestare aequum omnino est. 3. Peculiares etiam redditus novae parochiae addicendi sunt pro sacris indumentis, luminaribus, alioque Ecclesiae ornatu 6 .
4. Matrici Ecelesiae filiali eonveniens pro Ioel Iae uitalo servandus est
56쪽
honor, scilicet aliqn id annuatim in signum subiectionis praestetur Episco,pi iudidio constitue udum. 5. Episcopi dioecesani consensus exquirendus si . Episcopi enim ius est crucem in loco , in quo suturum est altare maius, defigere, atrium designare, aliaque a Riluali romano praescripta exequi. 6. Demum cavendum Episcopis est , ne nova Ecclesia quaesius caussa aedificetur: unde synodi bracarensis ean. VI. sane itur: nullus EpiscOPO rum basilicam, quae non pro Sanctorum patroeinio, sed magis pro rei' butoria conditione est condita, audeaι consecrare. Ne reparandis Ecelestia XXIV. Iam inde ab VI. saeeulo viguit consuetudo , ut certa reddituum ecelesiasticorum portio, et quidem tertia, aut quarta pro vario diversarum Ecclesiarum more Ecclesiae fabri eae reservetur. Hoc iuris Augustino Angliae Episcopo praeseripsit S. Gregorius M. sa): idem quoquo constituunt alii eanones ibidem a Gratiano relati. Eandem Ecclesiarui' praecipue hispaniensium fuisse disciplinam, et quidem eae antiqua Dadaione evincitur ex concilio tarraconensi can. VIII. XXV. Porro secutis temporibus illud iuris hae in re servatum est I. Ut benefletarii ad Ecclesiam , in qua beneficium possident, instaurandam eo gatatur, nisi Ecclesia suos pro fabri ea poeuliares redditus habeat 3 . 2 Ad necessariam Ecclesiae cathedralis reparationem quilibet Canonicus symbolam conferre tenetur , si id Praelatus eum maiori parte capituli constitue
rit a. Ex decimis quoque, aliisque oblationibus eeria pro Ecclesiae instauratione deducenda est portio 53. 4. Eidem quoquo oneri obnoati sunt, qui ius percipiendi decimas habent, lieoi hen εfietarii non sint 6 . 5. Demum ex concilii tridontini praeseriplo 73 patroni, qui seu elus ex Ecclesiis
provenientes pereipiunt, ei in eorum defeeium etiam paroch iani ad Ecclesiae parochialis instaurationem eogi polorunt: aequum enim Est, ut qui alimenta spiritualia in ea percipiunt, eidem instaurandae sImbolam conserant.
1. In Leelesia iam constructa, ae dolata sacra celebrare vesilum est, Di si prius consecratio peragatur, quas vulgo deditatio dicitur : porro diisertn consecratione dedicatis , ut enim erudito observat ei. Matochius 83 το dedicare tantundem est, quod posterior aetas eneaeniara dixit 9 ab grae eo εγκαινιζειν regni neapolitani idio malo insegnare. At consecratio potius ad caeremonias pertinet, quibus templa conseerantur. Verum quia utrum
57쪽
εluo coniunctim perfieitur, iude iacium est, ut utraque voeabula promiseus
l I. Ecclesias iam inde ab IV. saeeulo eonsecrari con Suevisse , patet ex Eusebio si), et ex Athanasio 23. Vorun tam ou ritus nou Secta per iidem sue re. Ex lv. , et v. saeculi disciplina vicini Episcopi ad eiusmodi sollemni
talem evocati sunt. Quinimmo et hae occasione nonnunquam sIn Odi celebratae , ut antiochena ann. 34l , quae propterea synodus in Eγκαιναις encaeniis dicia, tum ab Episcopis , Clem , et populo pro suo quisque munere procos susae, sermo uos habili qua theologici, qua biblici , qua panegyrici , ac demum incruentis sacri se iis , mysticis oblationibus , hymnis , aliisquo pietatis oporibus summa cum hi aritate dedicationis sollemnitas celebrata sa). Martyrum quoque reliquias. ritu saltem Romano, suisse adhibitas, patet ex Ambrosio. i), ei ex Paullivo 5 .lli. Rilus iure novo servandi prostrant in Pontificali Romano , ex cuius praescripto praecedit ieiunium, et vesperae coram reliquiis sustus ulla racollocandis canendae: dein mane Episcopus ier ipsam Eeclesiam exterius circumit, et aqua benedicta adspergit, lum Ecelesiam ingreditur, delinealo duplica graceo, ac latino in ipso templi pavimento alphabeto, ac una qui. dem tu porta, duodecim vero in interioribus parietibus signatis crucibus, iisdemque sacro chrismate linitis, psalmis, h3mnis, precibus, aliisque ritibus Ecclesiam consecrat: tandem Missam celebrat, quae tam eu consecra lioni ουσιωδες essentialis non eSt.
IV. Iam vero et altaria peculiaribus consecranda sunt ritibus, quos vidis in Ponti fieali Romano ibidem. Illud hie duntaxat observandum, quod Si plura in una Ecclesia suerint ollaria , nou D muta consecrari oportet, Sed
V. Conserenti ea ero monias consecrationis Leelosiae cum ritibus baptismi palebit illas his respondere: qua de ro dedicatio templi materialis spiritualem animae in baptismo consecrationem repraesentat. Quinimmo uti Baptismum , ita et Ecclesiae eonsecrationem iteraro vetitum omnino est 6 . Ad haec Ecelesiae , et aliaris consecratio ordini episcopali ila est addicta , ut simpliei Preshylero commilli minime queat. VI. Quam ob rem ubi contingat Ecclesiam pollui per sanguinis, aut se minis humani effusionem, aut per sopulturam pagani, vel ex communicati, tum salis erit illam expiari, sive ruconciliari, cadaver effodiendo, eandem que aqua benedicta adspergendo , id quod ab Episeopo omnino praestandum. Porro quum Ecelesiae saepius polluerentiae, ac disse ito osset easdem per Upiscopos reeonciliari , praesertim in dioecesibus nimis amplis ; hinc mos iu luelus est, ipsas nou consecrari; sed lanium benedici per adspersio nem a lime exoret gulae , scilicet, ut dein pollulae possent per simplico in sacerdotem iussu Episcopi expiari 7 . Postremo quod ad altare altinet, licet ei illud possit nou eousecrari, eius lamou labella saltem consecrata Sit
i Lib. X. cap. IlI. - a A pol. II. ad Constantium. - 3 Eusebius lib. I v. do
58쪽
I. Ecclesiae quippe divino cultui consecratae ita instruelao , ae ordina lae, si ut oportet, ut omnia ad pietatem, et sanctitatem excitent. Et sane ea semper viguit disciplina, ut Ecclesiae nonnisi ad divina in Isteria celebrauda, ad liturgiam pers gendam, ad Episcopos , clericosque ad Ordines pro movendos, ad 53 nodos, catecheses, alia suo do rebus sacris conciones ad fideles habendas, aliaque id genus praestanda adhiberentur. Ipsae agapae , quae apostolici erant instituti, quod in intemperantiam degenerassoul, Ve lilae, aut cer te imminutae fuerunt si . Tum in Ecclesiis vigilando, et pre- eando pernoctare viris quidem permissum , haud vero foeminis, eo quod rame sub obtenιu orationis latenter scelera admittanι sa). II. Quinimmo veteres lauto ipsas in materiales Ecclesias houoro prosequebantur, ut a. Episcopi aliquando potius mori, quam illas hae relicis pro sanandas tradero voluerint 3j. a. Tum Principes, Ileges, atque ipsi Imperatores domum Dei ingressuri, non modo arma, et custodias soris relinquere , vstrum et diadema deponere, ac tesseras imperii dimittere consueveri ut 43. 3. Fideles , ubi in Ecclesiam introirent, manus , et vultum in Signum inuocentiae, ac purita is lavare , quin et alicubi calceos detrahere Sole
4. In publicis calamitatibus, ac praesortim in barbarorum invasionibus tantum , tamque lutum perfugium in Εeclesiarum saneli late positum credebatur , ut nou sideles modo, verum ei gentiles aliquando saluti suae ad Ecclesias christianas confugiendo prospexissunt 6 . Salis vulgula est Ala'
riei Regis go illoruin historia, qui urbem Romam iam Oxpuma iam diripere non esi ad gressus , nisi vito praeceρω prius , ut si qui tu sancta ἰος , praecipueque tu sanctorum ostolorum Petri, eι Pauli basilicas esu fugissent , hos. in primis inviolatos , securosque esse sinerent 7). Quid quod ipsi milites non semel quos servare cupiebant, hos ad Ecclesias adducebant, sieque ab sua ipsorum violentia tutos reddebant 8).
III. Ad haec deinceps eodem religionis , ac pietatis intuitu omnem actum pro sanum, ae minus decentem in Ecclesia exerceri canonicis sanctionibus interdictum est. Quamobrem ab Ecclesiis, eorumque atriis , ct coemeler is I, omnis negotiatio , et venditio arcenda. Melesia enim locu 3 eει Ora ιιο-
R. Saecularia iudicia, maxime vero criminalia, quae eum irrita ceDSeu da Suul, tum anathematis poenavi aduexam habent in illos in leutatam, quiti) COnc. Iaodie. ean. XXVIII. - a) Conc. illiber. ean. XXV.
δ) Ambrosius epist. XXX lIl. , al. lib. I l. op st. XIV. - 4 Chrysost. orat. post reditum ab exilio : edictum Theodosii ad calcem cone. Ophes. - 5ὶ Cassianus in siilut lib. I. cap. X. - g) August. do civitato Dei lib. I. cap. l. - r) Orosius lib. VI l. cap. 3 9. - 8) Ilio ron ep. ad Principiaui: Sugumenus lib. IX. cap. X.
59쪽
in Eeolosiis, vel coemeleriis eriminalia iudicia exercere praesumpserint 1 3. Soet elatum concilia, conciones civiles, publica partamenta a).4. Vana, ae poliori iure profana, et foeda colloquia, ac quaelibet confabulationes, ibidem. 5. Demum convivia, comoedias, ludi theatrales, chorea , canius lasei vi, et quaecumque alia, quae vel divinum turbent ossicium , vel oculos divinae Maiestatis offendaui 3ὶ. De iure asyli
IV. Inter praecipuas Ecclesiae υλικης materialis praerogativas illa sρ Pe r habita est, quae sacrum Perfustitim, immunitas τοπιγ' localis, et vulgatiori vocabulo itis asyli dici consuevit. Ipsa quidem natura suasit gentibus templorum reverentiam , cui ipsa Ecelesiarum immunitas iunixa est e porro huius limites , sive cireum scripta confinia pro variis temporum , a locorum περιςασεσι eircum 3 tantiis varia suere. Eorum vero originem Ε, quaeras, ad ipsa Constantini tempora recurrendum est. Quamvis enim prima, quae hac de re occurrit imperialis sanetio sit illa I heodosii 43 , tamen quum in hac imperator, non primo ius agrii deeernat, sed potius mindum, et limites ipsi figat: consiliuit enim, ut si publici debitores ad Ecclesias confugerint, vel inde extrahantur, vel Episcopi, qui eos occultare probantur , pro ipsis debila Solvere cogantur : hinc profecto licet deducere , iam antea in Ecclesia ius as 1li viguisse. Et sane ante an. 393., in quod tempus incidit sanctio theodosiana, perspicue loquuntur do iure agrii Naxian genus 5ὶ, et Ambrosius 6ὶ. V. Areadius quidem ab Eutropio eunucho sollici latus legem tulit, Socra-lo 7 , et Sotomeno 8ὶ memoratam, qua omnem poene sacri asIli praerogativam abrogavit 9ὶ , unde sis Ioannes Chr3sostomus gravem tu Eulr pium habuit orationem. Verum statim post Arcadii imperium Theodosius iuuior sanctionem pertulit, quae integra graece , si latine habetur ad calcem auctorum concilii ephesini, eaque piissimus imperator , et 'ius afrii sarium, et lectum conservavit, et securitati ad Ecclesias confugientium adversum impetum extrahentium consuluit, et sanctitatem earundem Ecclesiarum a vesania in eas irruentium vindicavit. Quinimmo perfugii limites, qui antea fortasse vel altaris ea collos, vel duntaxat interiora Ecclesiae a
discia non excedebant, ad exteriores quoque exedras, uti baptisterium , aream, porticus , halnea , hortulos , tum et ad aedes Episcopi, et Clerico rum, aliaque ad ipsam Ecclesiam perlinentia loea ampliavit VI. Eandem υλικην maIerialem occlesiasticam immunitatem magis in gisque adauxit Leo imperator io . Constituit enim lege per omnia Ioca v litura, debitores Oeque publicos, ac privatos ad Ecclesias confugientes neu si Cap. IX. de immuni talo. gὶ Conc. lugd. cap. II. de immuni late in VI.s 3) Conc. trid. sess. XXII. decreto do observandis, et vitandis in Missa.
60쪽
liquam prorsus inde extrahendos, poena ea pilati his , qui hoe moliri, aut
tentare audeant, constituta. Tum nec venerabiles Episcopos , nec religiosos oeconomos ad illorum debila solvonda compelli. IIae profecto lege theodosianae sanctionis pars illa revocata est, qua sanciebatur debila ab Epi. scopis exigi, si publicos debitores fugitivos pro legere , et retinere vellent. Verum Leo ipse , quonam paelo creditorum conditioni prospiciendum sit, ibidem statuit. Porro Iustinianus imperator siὶ tum theodosianam circa publicos debitores sanctionem renovat, tum homicidis, adultoris, et virginum
raptoribus afrii perfugium denegari iubet; id quod postea Carolus M. adeeleros , qui ivibus mori debent, delinquenlos extendit et .
VI l. Imperialibus sanctionibus plures, ac frequentes iam inde ab V. saeculo accesserunt Romanorum Pontificum decretales, qui hiis et υλικη materialis ecclesiasti ea immunitas magis firmata est, et in eiusdem violatores spirituales etiam poenae sanci lae . id quod satis sit indieare, ut in ius nostrum Deapoli lanum hae de re liberius inquirere possimus.
De iure asyli eae legibus nevolitanis
VIII. Ae r. paelis conventis inter Honorium Ιv., et Carolum I. an de in gavensem arι. 4. sancitum erat, reos ad Ecclesias confugientes iure as1 ligaudere, nec inde invitos posse extrahi, nisi in casibus a iure permissis. Huiusmodi pacta Ferdinandum I. aragonium pragmaticae lΙ. de elericis serraticis inserta Evulgasse constat. Tum X3stus V. bulla alias felleis prag. VII. de saeulibus adnexa , regiis neapolitani regni ministris speeiatim indulsit Ecclesias, monasteria, hospitalia, capellas, aliaque sacra loca ingredi ad extrahendum inde bandilos, aliosque saei norosos homines. Ad hae eidem Ponti sex litteris in forma brevis ad Ioannem de Zuniga pro regem ne a politanum datis excommunicationem Ialac sententiae Sedi Apostoli ea oreservatam in quoslibet ecclesiasti eos saeculares, et regulares inflixit: quibanduos, et viarum strassatores in monasteris , simos , Ecclesias , Capellas, hospitalia, aut quaevis aιia loca reciperent, iisne opitularentur, aut victum, aliudve necessarium quomodolibet praestarent. Videsis Qua-rania in summa bullarii verbo bauditorum fautores. IX. Iam vero Gregorius X l V. priores R. Pontificum constitutiones partim renovans , parti in vero temperans ius asyli lantummodo denegandum sanxit lateis grassatoribus, depopulatoribus agrorum , occiden libus, ac mutilantibus in Ceelesiis, vel coemeteriis, homicidis aeque proditoribus, Be a1 Sassinis, reisque haereseos , aut laesae maiestatis , data curiae ecclesiasti in eas saeuitate huiusmodi delinquentes ab Ecclesiis extrahendi, Et ad episcopales carceres adducendi ; quos nonnisi cognito prius per Upiscopum , seu ab eo deputatum , an ipsi vere crimina suPeritis evreaSa commi Serint, euriae tradere ui saeculari, censuris , aliisque poeuis in violatores
X. Denique Benedielus XIII. an. 1725. bulla eae quo divina criminibus a Gregorio XIV, exceptis alia quoque gravia delicia adcensuit, nimirum homicidas voluntarios, salsantes litteras apostolicas, ministros montis pie si Novel. XVIl. cap. 7. a) Lib. I. cari tui. cap. 22. Diuili od by Coo l