장음표시 사용
61쪽
latis , alteriusve publicae argentariae inibi surtum , aut salsi crimen com- millentes, monetarios , sacri as ii violatores , ac landem rapinas in domibus nomine curiae simulato cum homicidio , aut mutilatione agentos : at caussarum soc caput spectantium cognitione Episcopis, et iudicibus ceci si asticis luculentius ad Serta.
De iure asyli eae concordato ν741XI. Quamobrem novissima doncordalorum logo plura hac de re salubriter pacto laudere sancita sunt ). Quae lamen ad tria ea pila reducuntur ἔDimirum I, Ordo extrahendi reos ab loco immuni, tum ot cognoscendi do crimine, exceptum ne illud Sit, an non 2, criminum exceptorum recen Sio. I, locorum immunium constitutio.
ordo eaetrahendi reos ab Deo immuni XII. Ubi delinquens, qui excepti delicii reus creditur, ab Ecclesia, loco vo immuni abstrahendus est, primum laicos ministros , ad quos hoc speetal, ah loci ordinario veniam petere oportet: mox heo ad laicos careeros adducto, ubi nomine Ecclesiae, praestilo iureiurando, detinendus est, tribunali lateo onus incumbit intra quadrimestre acta , seu , ut aiunt, Pro eS Sum in Ormativum, persteere, aequo ad curiam Ecclesiasticam transmittere. I iam Episcopo unius duntaxat mensis spatium conceditur ad sententiam pro serendam, num reo as Ili beneficium denegandum sit, an non. Porro indicia, quae vulgo ad torturam dicuntur, legitima sunt caussa , cur de
linquens perfugii iure privetur 2ὶ.
XIll. Num vero Episcopo intra mensom huiusmodi sententiam non evulgante, aut adversus episcopale iudicium vel pro iure asyli decernens Tiseolaico, vel asIlum denegans Fisco ecclesiastico reclamanto, controu rsia nil tribunal mixtum do volvitur, ad quod uiri quo Fiseo recursus conceditur, ut ab eiusdem viris, actis diligenter excussis, cx concordi eorundem, Vel maioris partis cor Sensu son lenita proferatur, inquisitum illum gaudere, aut
non saudere benescio immunitatis ecclesiasticae , idque in casu de volu lionis, scilicet ubi nullum Episcopus protulerat decretum In gradu autem rccursus ab Episcopi iudicio sancitur vel esse deferendum recursui perf- acum laicum petito, ac proinde inquisitum non gaudere, vel o contrario Non esse deferendum recurSui, ac proinde gaudere. Porro tribunali mixto ius est praecipere , vel acta , uti loqui amant, impinguari, vel nova actaeonfici, ubi hoc expedire videatur n. IV. et VII. criminum erceptorum recensio Xl V. Crimina excepta quod spe lal, ius asγli denegatur I, incendiariis, iis scilicet, qui dolo malo , et dula opera igno admoto flammis comburendam tradant filiam clamque Ecclesiam, locu in sacrum, vel religiosum, aut quasvis domus urbanas, vel vi canas, ad haec et tuguria ad instar domorrι tra i) Cap. II. de imiuun. Iocali. - αὶ IIoiu. I. II. III; et v.
62쪽
construela, Brmenia, greges, 'vineas, sala, oliveta, Silva ς, aut Ilia eunque alia praedia arboribus consila, e ulla, et fructifera: tum et iis, qui huiusmodi sae inorosis hominibus operam, aut consilium suppeditent: n. X. a. Redimendi artem turpis lueri caussa exercentibus, vulgo dictis rica salori, iis scilicet, qui viros, foemina sve vi,aut dolo de loco ad locum transserunt, ibique detinent, atque Bd sese redimendum cogunt; lum et iis , qui internuntio, vel litteris pecuniam a quovis petant, simul homicidium , nul incondium, ni votis satisfaciant, intentantes: u. XI. 3. Venenariis , iis scilicet, qui venenum scienter dolo malo , ei animo nocondi conficiunt, vendunt, aut praebent, licet mors secula, aut venenum hausium non fuerit: n. XII. 4. Proditionem, h. e. assassinium aequo mandantibus, ae exequentibus, tum et opera, aut consilio hae in re adiuvantibus, quamvis impetitus mortem evaserit, modo lamen deventum fuerit ad actum proximum, hoc est ad contentionem, ita ut infligi vulnus potuerii: n. XIII. 5. Grassatoribus, viarum quo publicarum, aut in viciniis consillularum latronibus, licet hoc crimen semul commiserint, nec viatorem ulla rationelaoserint: n. xlv. 6. Iis, qui vel clavibus adulterinis, aliisve quibusvis instrumentis, vel ignem admovendo, aut ianuas frangendo, ubi demum per senestram, le-eium, aliudve ostiolum in domus, osse inas, labernas, cella suo promptuarias irruant, tantumque inde rapiani, uud B iure communi, aut municipali capite damnandi sint: n. XVI. 7. Iis, qui noctu, simulato curiae nomine, aliove specioso litulo sese curiao ministros tingentos , in domus sese insinuant, ibi quo iam introgres, itarantur, ac vim domesticis seo minis inserunt: n. XVI. 8. Alicuius publicast argentariae tabulus, si vo syngraphas adullorantibus, ani inde pecuniam in publieae fidei damnum ficiis schedis exigentibus: n.
s. Mereatoribus decoctum argentum simulantibus, at vero sua bona cum ereditorum fraude occultantibus: n: XVIII. 1 o. Regii thesauri custodibus, aliisque publicorum aerariorum, et argstn-lariarum praesectis, ministrisque, tum et publicorum montium pio talis ei meliarchis, qui in pecuniis, pignoribusque suae fidei eo ne reditis eiusmodi larium, aut fraudem faciunt, ut inde legitimam poenam mereantur: n. Xl X. Ir. Delicii laesae maiestatis rei, et quid 'in tum perduellibus, sive in Principem supremum, eommunemque regni ruinam coniurantibus, tumeliam iis, qui in ministros potestatem si hi mel ipsis αμετ ος immediate a sit. premo Principe collatam administrantes προσω πιμην Aersonalem faciunt iniuriam: u. XX. .
I a. iis, qui vi ab Leclesia, loeove immuni reos abstrahunt, aul abstrahi iubent: n. XXI. I 3. iis, qui vi in Leclesiis, eoemeleriis, aliisvs locis immunibus homi ei.
dia, membrorum abscissiones, aliudvo delictum perpetrant, cui de iure communi inIrat poena sanguinis, aut triremium. Tum quoque et iis, qui ex Ecclesiis, aliisve locis iuranunibus egressi eadem stagilia committunt: v.
ii. Ii, qui asyli benisicio semel abutuntur, inde Episcopi iusSii abbira.
63쪽
liantur, et in aliam Ecclesiam eiusdem auctoritate transferantur , ae simul ipsis in die etiar, quod ubi perfugio iterum abutantur, codem ex Episcopi sententia prorsus carebunt: n. XXIII. Porro facultatem huiusmodi senionisitam didendi ipsemet Benedictus X lv. Episcopis regni neapoli lani. imperintitus est luseria encyclicia a. congregationis immunitatis datis dio 29.
XV. Ad Melesias, aliave loea immunia confugientes Ordinarii iussu ,
ae etiam , si opus suerit, curiae saecularis potestate advocata, armis expolientur. Id quod, ubi Ordinarius non praestabib, euriae saeculari ius erit , ministri ecclesiastici interventione, ordinarii eiusdem impetrata. aut saltem petita venia , ab confugis arma detrahere, tum arma , quocunque pacto ipsi x confuga exuetur semper ministro saeculari tradenda sunt, qui lamen conlestando profitebitur i . XVI. Curia saecularis haud velatur in Ecclesia , locove immuni res a-hlatas, aut contra iura introductas, vulgo controbandi, sIngraphas, pecunias, Hiu duo ibi ab hominibus fraudolentis absconditum perquirere; at vero ministro ecclesiastico comite, impetrata, aut saltem petita ordinarii v nia. Tum res perquirendo inventae curiae saeculari tradantur, quaa tamen
cautionem dabit et . XVll. Quum vero ex paelis conventis 3 constitutiones Gregorii XIV., ei Benedicii XlIl. , tum et bulla Clementis X ll. pro romana dii ione edita ,
in rogno neapolitano quoad ea, quae iisdem non opponuntur, vim cons cutae sint, hinc hae tenus recensitis delictis ad desis I, homicidas quoscun- quo, sive laicos, sive clericos . iis lantummodo cxceptis, qui vel fortuito , vel ad necessariam sui mel ipsius de sensionem hominem occiderint: consili. Clementis XII. n. 33. Tum ibidem natu minores viginti annis diseris pacipiuntur: altamen tu regno neapolitano huiusmodi exceptionem in usu non
esso indicant bina tribunalis mixti decreta ex eiusdem tribunalis ae lis in nrchivio: n. 34, et 15 43. XVIII. Uomi ei dis quatuor alia enormia crimina ex eon Milutione Grogorii X lv. et Benedicti X lII. ad censenda : nimirum haeretici, litteras apostolicas salsatiles, monetarii, agrorum depopulatores. Locorum immunium constitutio XIX. Postremo ex iisdem pactis conventis ius asyli ablatum. est x, Εeelesiis vicanis, sive ruralibus, tum aliis, in quibus ss. Eucharistiae Saeea. menium non adservatur, exceptis parochialibus , aliisque earundem sie dieiis filialitus, ubi animarum cura exercetur. 2. Privalis oratoriis, atque etiam Principum capellis , licet hae publiearum sacrarum aedium praerogativas habeant. Tum quoque omnibus capellis arcium. castrorumque elausorum, licet tu ipsis s s. Domini Corpus eustodiatur.3. Saeris lurribus ab Ecclesiis, earumque muris disiunctis. 4. Horiis, viridariis, pomariis, aliisque locis ad Ecclesias, aut quasvissi) Cap. pras latis de homicidio in VI. - a) Ibidem. - 3ὶ Num. XXXIV., et XXXV. - 4) casti ardus inst. can. lib. t V. iit. VI. 3 36. Cooste
64쪽
aedes religiosas speetantibus, quae muris non clauduntur, neque elauetro
5. Tabernis, ossicinis, domibusque muris Ecelesiarum, monasteriorum , aut quaru incunque Bliarnm religiosarum aedium ad noxis, licet interius enm iisdem communicent, dummodo lamen ipsas sacrum claustrum non complectatur. 6. Demum domus, quas sacerdotes, aliique clerici habitant, lieet introilum ex Ecclesia habeaui; porro excipiendae aedos parochorum, aliorum qua Ecclesiae ministrorum, ei custodum, quas lamen ipsi mel, et non alii ineolant; has profecto interius ad Eeelesiam adilum habentes, quamvis et
simul aditum ad publieam viam habeant, iure as1li non carent I .
I. Loca sepoliendis christianorum cadaveribui destinata iam indo ab antiqvis Ecclesiae temporibus coemeleria dicta sunt, quod illic deposita si-delium corpora, quasi ad dormiendum iacere existimaremur, donec Christo adveniente resurgerent. Apostolus diserict ait: nolo vos ignorare 1ra tres de dormientibus sa): in quae s. Hieronymus eos dormientes, inquit, amellari, quia certum esι eos resurre inrΩ3. II. Iam vero lota haec sepulturis desi in ala antiquitus haud quidem in civitatibus, vel in oppidis, at vero extra moenia in viis publicis suisse po-
Sila, tum ex romanis constat eoemeteriis , quorum et rciter quadraginta tria recenset Baronius , cuncta in Romae suburbanis ex aequo constituta ; ex neapoli lanis eliam, quae tanquam romanis nobiliora, et spatiosiora summo opere commendant Gilberius Burnelus epistola IV. , et Mabillonius 3), quaeque et ipsa extra moenia fuisse neminem latet, tum vel maximo ex eo , quod leges romanae, ne mortui intra pomoerium sepelirentur, omnino vetabani: quibus sane legibus per se αδι pοροις indisserentibus christianos obtomperasse, nihil est cur dubitemus, praesertim quum earundem viola
tarum nomine nunquam accusati inveniantur.
Ill. Praeterea neque intra Ecclesias sepulturas struere permissum. Et sane eoemeteria aedificia erant ab Ecclesiis distincla, aeque plerum quo in viis publicis extra moenia constructa, uii de Romanis observat Onuphrius Pan vinius si , nimirum via amia, aurelia, osιι ensi, nomentana ole: id quod IV. , v. , et VI. saeculo adhuc obtinuisse constat ex lege Τheodosii 5), ex Clirrsostomo 6ὶ, ex Sidonio Apollinari fr) , et ex concilio brae arensi I. 83. I V. Secutis temporibus paullatim, et veluti quibusdam gradibus humatio
65쪽
ino in Leelegiis do ponerentur i . Tum solis regibus, et imperatoribus sepultura intra civitatem concessa , needum lamen in Ecclesia , at in atrio , aliisve sexterioribus Evclesiae aedificiis. Hoc de Constantino narrant Eugobius sa). et Chr7sostomus 3 , et de Theodosio seniori, Arcadio, Thstod o-sio iuniori Chrysostomus ipso ) , et Nicephorus 5 . Delia saeculo VI.
ad idem privilegium admissi laici , adhuc tamen per leges aec te civiles ,
ne ecclosiasticas in Ecclesiis sepelire velitum: et qui dein ad saeculum usquo IX., uti ex conciliorum per ea tempora habitorum canonibus liquet, et ex
tis 83. Interim v pro alie ubi oliam intra Ecelesiam sepoliri primariis quibusdam viris permissum, uli Episcopis, abbatibus, presb7teris, atque etiam Iaicis vllas sanctimonia conspicuis 93. Atque id in ius romanum apte quadrare videtur, quod sinebat quosdam in Urbe sepeliri privilegio 'irtulis,vel dignitatis caussa dato. Demirin IX. saeculo Episcoporum arbitrio relictum est docernero, quosnam in Ecclesiis sepeliri decerpl. Et quamvis posterioribus saeculis vetus do sepulturis disciplina adeo exoleverit, ut et omnibus promiscue fidelibus in Ecclesiis sepeliri permitteretur, et sepulcra etiam gentili lin, et familiaria in Ecclesiis exstruerentur ; semper tamen Ecclesiao hac in ro endona sententia fuit; scilicet ut fidelium corpora non in Ecclesiis, sM in eoo meteriis sopelirentur. Unde in Rilunii romano iussu Pauli V. e ivlo sic decernitur: tibi viget antiqua consuetudo sepeliendi mortuos in eoemeterio, relineatur , et ubi seri potest, restimatur. Idem quoquo indieal peculiaris consecrationis cocineteriorum ritus a Rituali romano
V. Iam vero quando nam lite consecrandi, sive bonedicendi memeterium ritus in Ecelesiam tu ductus suer,t, incertum est. Eius meminit primus s. Gregorius luronensis sio . Simile igitur vero est poene cum Ecclesiae eon.
speratione ipsam oliam coemplerii consocrationem coepisse, seu potius coemelerium , lanquam unum ex exterioribus Eec estas fuisse conscreatum.
Et sane coemeleria plerumque ipsis Ecclesiis ad acebant ii . Ex hodierna Eeclesiae disciplina coemelerium , sive Ecelesiae adlaeeat, sive ab ea re. molum sit, peculiari in rituali romano praeseripla benedictione consuerandum est; quin immo et peculiari ritu reconciliandum, si illud pollui contingat ig). Pollula vero Ecclesia intelligitur pollulum otiam coemelerium ei adiacens : at non e converso , quum hoc sit accessorium ; illa vero prin-eipalis VI. Sepeliendus quisque in loco, ubi Sacram ema percepit, seu in propria parochia, licet alibi mortuus sit si a) Et sano nunquam dubitatum est,
Eeclesiam parochialom , piissque coemelerium proprium esse sepultum e parochianorum locum: aequum enim visum est, ut quos parochus vivos cu- εὶ Cone . cliariag. V. can. XIV. - a) In vita Constantini lib. I v. cap. 7. - 3 Ilom: XXVI. in II. ad Cor. - 4ὶ Lib. quod Christus ait Deus cap. VIlI. - 5 Lib. X lv. cap. 58. - 6) Cod. lib. v. do saeros. Eccl. - Capitul. lib. I.
66쪽
ravit, eosdem defunctos non deserat. Peregrini oliam in parochia, ubi eos docedere conlingit, sepeliendi sunt, Si modo apud suam propriam parochiam sepeliri nequeant si).Vll. Iam vero excipe r monachos, ot regulares, eorumque novitio3, et
oblatos, qui intra monasterii ambitum, vel Ecclesiam sepeliendi sunt 23. Porro laici simplieitor in monasterio habitantes, Dec obedientiam aliquam promittentes, aut ordinis vestem gestantes in Ecclesia parochiali inhumandi sunt, quippe qui monasterii iiiribus ae privilegiis non fruuntur , manentque parochis subiecti: unde et stato Paschalis tempore in parochia saeram deboni sumero communionem δ). VIII. Excipe g , Canonicos , qui in Eeclesia Capituli sepeliendi sunt , oliam si alibi habitent. Cardinales quoque, et Praelati in suis titulis, vel Eeclesiis, quibns praesunt, sepoliri debent: et gene 'atim consuetudine indu-elum est, ut omnes beneficiarii in Ecclesiis, quibus per henescium incardinati sunt, SP peliantur. IX. Excipe 3, mulieros, quae si non es egerini sepeliendas sunt cum suis viris si). Quod si mulier quaedam plures habuerit maritos , cst cum ultimo, cuius domicilium, et honorem relinet, sepelienda 53. X. Excipiendi sunt i, qui sepulcra habent suorum maiorum sive genii
lilia, si vo familiaria : ihi enim sepeliendi sunt s), nisi alibi sepulturam elegerint et in
Xl. Haetenus dieia do iis intelligas, qui non constitulo prius sepultura loco decesserunt: celerum quisque polosi, ubi velit, illam eligere, dummodo Ecclosiam, coemptorium , vel saltem locum religiosum constituat: electio enim de loco pro sano tanquam irrationabilis respuenda. Porro facul- talo cligendi sibi sepulturam carent ium religiosi quippe qui velle , et nolle non habynt und se, uti modo observavimus, in suis monasteriis, nisi longe ab eis absint , eos humari ius est 8ὶ , tum etiam impuberes , quibus quum non sit facultas testandi, neque facultas est eligendi sepulturam, sed pater eis eliget, si id consuetudo serat, alias in Ecclesia parochiali, vel
in maiorum sepulcris eorum cadavera condantur.
XII. Iuro communi antiquo Ecclesiae duntaxat parochiales loca erants dolium inhumationi destinata: nec alibi quis sepeliri poterat. Porro successu temporis, siculi fidelibus facultas sibi eligendi sepulturam, etiam extra parochiales Ecclesias , concessa est, ita quoquo aliis locis roligiosis ius in immationis elargiri oportuit, idque iure speciali, sive ex privi logio. Verum privilegium hoc tantummodo ius in hirinalionis spectat, lis ud vero cxequias, quae parocho, et Ecclesiae parochiali non censentur ademptae. Quamobrem ex decreto sacrae Congregationis Concilii, licet defunctus ad aliam, qua in ad parochialem Ecclesiam, deserendus sit, debet lamen proprius parochus advocari , nec cadaver e domo educendum antequam par hialem acceperit benedictionem. Quinimmo in Galliis, aliisque sinitimis i) Cap. V. eodem in VI. - a) Cap. sin. eodem in VI. - 3ὶ Cone. V. modiol.
67쪽
regionibus illud moris ost, ut cadaver prius ad Ecelos iam paroelii alem do-ιeratust, ibique exequiae , ac praesertim Missa su neralis celebretur , et si ede tu ad Ecclesiam et celae sepulturae ad sportetur. Et flaue. aequum videtur , ut filius mundo demigrans matrem saltem agnoscat , quae eum suo laete pavit. XIII. Praeterea quum aliis Melesiis praeter parochiales non nisi ius in huis malionis ex privilegio tribulum sit, hine Oblationes . alia ques occasione so-pulturae illis Ecclesiis relicta non prorsus iisdem adroganda , sed eorundem saltem pars aliqua parochiae debel ut , se ilicet tertia , vel quarta maior; aut minor pro locorum consuetudine l . Quanta vero cumque haec suerit portio, semper tamen nomen quartae relinet; dicta vulgo quanta funerum, funeralium , mortuorum , vel parochialis. Ecclesia quidem nunquam non improbavit exactionem pro sepultura : unde Gregorius M. et graviter de quodam Episeopo conqueritur, quod pro Sepultura centum solidos exigere non erubuerit. Eandem consuetudinem, quam illieitam 3
vocat Gregorius, reprobarunt quoque secutis temporibus Leo IV. 4O , Uinem arus rhemensis 5 , Honorius il l. 6ὶ, et concilia pro vinei alia per a tempora habita ; quin immo Alexander lil. 7ὶ eandem ceu simonia eam
damnat. Allamen nunquam velitum fuit spontaneas, vel ab ipq is defunctis relictas, vel ab haeredibus collatas oblationes recipere. Id quod iidem illi Romani Pontifices, et concilia provincialia permittunt, quae exactiones velant. Unde Gregorius M. eadem epistola LVI. subdit: si quidem parentes visius, Aroetimi, vel Meredes Pro luminaribus Monte serre quid volue -
πλι, Gecipere non vetamus. Verum hac in re quum frequenter litos exorirentur , tum ex parte laicorum contra clericos pecuniam pro sepultura , t exequiis exigentos, ac extorquentes , tum ex parte clericorum adversus
Iaicos pias , laudabiles , ac receptas offerendi consuetudines infringentes , hinc Ecclesiasticis sanctionibus statulum est 1 , ut laici receptas pro ex inquiis offerondi consuetudin0s obsorvent. 2, ut .laici ad pissis hasce gervandas consuetudines possint per Episcopos urgeri. 3, demum ut omnes, quae haeda ro exoriri possent laicos inter , et cleri eos contentiones , vilentur Episeopis insinuatum est, ui habita locorum , et personarum ratione modum quemdam illis oblationibus constituant, ae decernant, quid cuique iuxta laudabilem consuetudinem offerendum sit, id quod s3 nodi praesertim provinciales praest ore. Iureneapolitano hovissimo diplomate regio avn. II 4. iura parochi alia ei rea exequias sancita sunt. XIV. Iam vero hac in rct plura parocho, aliisque clerieis, ae ipsis etiam laicis cavenda eadem illa provincialia concilia praescripsere. I , clerici iura laxata, ac recepta quovis excogitato praetextu propria auctoritate augere, Rut nova imponere non audeant 8 . 2. Par hi, aliique sacerdotes in horum iurium politione nullum avariliae , vel avidi talis specimen praeseserant, neque cadaveris inhumationem r) Cap. I. II. VlII. ot IX. de sepulturis. - gὶ Lib. VII. indici. II. epist. 56. O in Ibidem epist. IV. - in Epist. de cura pastorali. - 5) cap. I. cap. XII., et II l. cap. II. - 6ὶ Cap. XIlI. de sepult. 7) Cap. VlIl. et lx. de simonia. - 8ὶ Riluale roia. de exequiis: eoue. me diol. IV. pari. II. lib. de laner el exequiis. 0itigod by Cooste
68쪽
dissorant eo praetextu, quod nou satis de iuribus solvendis paptum sit si , 5. Neque parochi ob consensum praestitum pro humandis si delium caωdaveribus in sepultura ab illis electa aliquid praeter iura parochialia Oxigant. Neque quidquam supra consuetum extorqueant eo praetextu , quoi destinctus sit exlerus a). 4. In parochos , qui etiam a viventibus, quod ad aliam parochiam deserti volt ut sepeliendi , aliquid sepulturae nomine exigere ausint, Episcopi gravissimis poenis animadvertere tu hentur: ibidem. 5. Cadaverum conditoria parietibus Ecclesiarum , aut Capellarum adfigenda non sunt ο).
6. Pauperum exequiae gratis eXUlvantur, neque maiorem pro se pessendis divitibus , quam pro inhumandis pauperibus sollicitudinem parochus, aliique clerici essetant ).7. R ulares , in quorum Ecclesiam defuncti cadaver inserendum est, sumina in exorbi lautem non exigant: aliter poterit ordinarius huiust nodi
turpi quaestui opportuno remedio prospicere 5).8 Demum ipsis laicis inculositum est, ne nimium lasium in exequiis ad
XV. Igitur ex oblationibus Ueclesiae elociae sepulturae, vel a defuncto relictis, vel ab haeredibus colla lis quarta illa deducenda est, quam paro-ehiae deberi diximus. Id quod etiam intelligas de omnibus , et quibuscum quo relictis satribus praedicatoribu A, et minoribus Domine, es occasiona sepulturae 63. Quinimmo quarta parochiae do belur, etiamsi quis in sepulero maiorum alibi exstructo sepeliatur 7ὶ. Demum illud superosi observandum , iure quartae lanerariae Ecelesiam parochialem decidero , ubi quadraginta annis cum titulo, vel sine litulo ab immemorabili tempore illa
praescribatur 8ὶ. Unde in Galliis, mullis quo Belgii provinciis eam amplius
in usu non esse testatur Claudius Fleury 9 . XVI. Postremo paucis iuvat complecti quibusnam iura canonico Ecclesiasti ea denegetur sepultura. Ac primo regula Innocentii Ill. Io) in hanerem sic habet: saeris eat canonibus institutum, vi quibus non communicamus vinis , nec communicemus defuncIis , et ut careant Ecclesiastica se itura qui prius eranι ab Getesiae unitate Praecisi, nec in ariseum mortis Melesiae reeonciliati fuerunt. Ex qua regula ipse in et Innocentius
ibidem constituit, ex commii nicatum in ecclesiastico coemeterio sepeliendum non eSse, immo et sepultum esse ex humandum, si cadaver ipsius ab
aliis discerni queat. XVII lgitur ab ecclesiastica sopiat iura arcentur I , Exeomm uicati exis communicatione maiori, id quod ad eos lanium modo speelal exeo uianuui-
caios, qui denuntiali sunt, vel publice clericos percusserint 11 .
69쪽
cialim exclusi sunt ij. 3. Haereti ei, seliis matici, apostatae : nimirum ubi hoc nomine sint publice convicii, vel denuntiali, aut publice haeresim prosileantur, vel ab Ecclesia recesserint 2ὶ.4. Iudaei, pagani, infideles omnes, atque etiam insanies mortui sine ba
XVIII. Ita quoque Ecclesiastica sepultura deneganda est, quos in P C- Cato mortifero decessisse vero satis est simile. Huiusmodi sunt x, qui sibi mortem consciverunt, nisi constet id furore adactos egisse O. a. Item usurarii manifesti: immo hi sepulti ex humandi sunt, si eorum ossa ab reliquorum ossibus disclarni possunt. Excipe, ubi constet ante mortem iniustae usurarum acceptionis poenituisse; ad haec et mulionem de re-
alii uendis usuris praestitisse 5 . d. Qui praeceptum annuae eousessionis , et paschalis communionis non impleverunt 63. 4 Mortuis in lorneamentis: porro his licet poenitentiam poscentibus non denegetur, adhue tamen Ecclesiastica deneganda est sepultura 7).
6. Raptores, et Ecclesiarum violatores, si vo qui violenter insurrexerint in rapinas, vel in Ecclesiarum violationes. Huiusmodi criminosi in extremis Age utes, et peccatum detestantes , viaticum quidem accipiunt , haud vero Ecclesiasticam sepulturam , nisi de restituendis ablatis cautionem dede
7. Manifesti, et publici peccatores, qui sine poeni lentia decesserunt io . S. Fures, et latrones in fraganti crimine occisi 3I . s. Monachi mortui cum peculio Illin.
Io. Demum corpora suspensorum in patibulo ad exemplum , et terro. rem aliorum mane ui insepulta, et omnium oculis exposita a bestiis, et aere consumenda. Verum id non ex Ecclesiae legibus, aliuro romanorum 13 .uuinimmo requirebatur omnino consensus Principis , ut sepeliri posse ut 14 . Verum consuetudo invaluit , ut a iudice peti possent. Neapoli ius romanum hae in re vigebat: at sensim laetum est , primum ut eorum ossa ex loco profano, ubi iacere ul, his in anno colligerentur ad locum Sacrum religioso comitatu deserenda , dein tandem mos inductus est, ut statim e patibulo ablata ad Ecclesiam deserantur inhumanda. i Cap. X. lioc lit. , et cap. XVlI. de verborum signis. - 2 Causs. 24. q. I.
70쪽
DE MONASTERIIS HOSPITALIBUS ET LAICORUM CONFR TE Milet vivus
l. De Monachis , et regularibus salis iam actum est i). Tantummodo de monasteriis , ac de Episcoporum in eadem auctoritale iuvat hie pauea dare. Moυαστεριον monasterium igitur proprie locum significat, ubi homines solitarii dogunt: at generatim pro quocunque loco consepto u Surpatur, ubi
plures ad certam consIllulam regulatu communem vitam Pgunt. qui, uti exinplicavi uius, pro diversa lusii luti sui ratione monachi, mendicante3, mnonici rectulares, vel clera ea restulares dicuntur. Quaenam in nova monasterii erectione servanda sunt. II. Illa soluper diseiplina in Ecelesia viguit ut nullum exstrui possgi monasterium , nisi prius impetrata Episcopi dioeeesani venia set λ. Porro plu.va hae in re Episcopis ea venda sunt, r. ne nova monasteria cum aliorum detrimonio Oxstruantur: qua de re Clemens VII l. bulla quoniam ad instituta ei Gro reor ius X v. constitutione quum alias interdixerit ut Episcopis novi' monasterii erigendi lacullatem impertiri , nisi prius advocalis, et auditis prioribus , vel procuratoribus conventuum loco, ubi novum exstrucu- dum est monasterium, necnon et aliis per quatuor millia passuum circiunia. centium, inde constiterit, novum sine veterum incommodo bene erigi posse. I Nullum monasterium, aut cuiuscunque ordinis, v l iusti tuli domum
aedificari sinant, nisi ubi in eo duodecim saltem monachi, sive religiosi do. gore, ol ex redditibus, consuetisque sidelium eleemos3nis sustentari qui. 'ἐ' 'Paroelium quoque, intra cuius parochiae limites nouuin exstruendum Est monastorium, Episcopum audire, eiu Sque consensum exquirore Oportet: neque enim, nisi salvo Eeclesiarum paroelii alium in re, novas Ecclesias, et monasteria aediscanda osse post Glossam ) tradit Panormitanus Sin. 4 Demum ex decreto tridentino 6) in erectione monasteriorum monia. lium Epeciali in Episcopo cavendum est, ne extra moenia urbis, vel oppidi eonstituantur malarum hominum praedae, aliisque tactu eribus exposita. Duiuimmo ibidem Episeopis, aliisque praepoSilis iniungitur, ut si ila expedire videbitur, sanctimoniales ex iis ad nova, vel antiqua monasteria u1tra urbes, 'el Oppida sesequentia redueantur.
monasteria iure communi Episcopo subiecta Ill. Monasteria iure eommuni Episeopo subduntur , in cuius diopees. posita sunt Τ): et nonnisi ex privilegiis pedetentim ab Episcopi potesta lo