장음표시 사용
91쪽
mtillitudine delinquentium emendari non osse videretur : quin immo non deerant, qui non modo duas, aut tres, sed etiam sex , aut plures Ecclesias parochiales possidercnt; id quod severissime damnatum est primum in concilio lateranense III. 2 cle clericis non residentibus. poena etiam adiecta, ut qui receperit, quoia confra saeros canones acceRit, amulat, et qui derit, lataiendi potestale pvivetur. Mox ei in eo ucilio lateranensi iv. I de Praebendis, quo Sancitum est, ut quicumque reeγeris aliquod benef-cium curam habens animarum adneaeam , si Arius alterum tale bene cium habebat, eo sit ipso iure privatus, et si forte illud relinere cora tenderit, eliam alio volietur. Praetorea , υι in eadem Ecclesia nullus plures riguitates, aut perSonatus habere praesumat, etiamsi curam non
V. Quod vero in deerplo Innoconlii III. elausula illa adipeta sit: circa Sublimes tamen , et litteratas personas , quae maioribus benesciis sunι honoraudae , quum ratio posIulaveriι, per Sedem APostolicam poteriι dimensari : hinc quam lata patuit via, cum dispensationibus pontificiis po Elulantis S , ac impetrandis , linii quoque beneficio eum pluralitati. Adeo ut plura beneficia , etiam curata , per pontificiam dispensationem consequi ea aetato, veluti ius ordinarium evasisse , patet ex decreto concilii lugdunensis ) , ubi tantummodo dispens alio apostolica Episcopo exhibenda prae scribitur; et cx consi lutionc Ioannis XXII. 5), ubi summus Pontifex de nimis frequentibus dispensationibus conqueritur, quas importuna quadam, et execrabili ambitione acque elerici, ac religiosi ab R. Pontificibus potius
extorquere, quam obtinero nitebantur . Tum ibidem dispensationibus moderamen imponendum sancitum est. At neque indo lanluiu, iamque perni et osum illud malum aliqua ex parte imminutum, immo et auctum. Inducto enim unionum, commetidarum, Et pPnsionum more, bsenesciorum pluralilas veluti quodam pallio tecta est, uti mox observabimus. Coadiutoriae quoque frequenlius admissae in caussa orant, cur iisdem abusionibus remedium feliciter adhiberi non posset. De coadiutoriis satis egimus 63. VI. Tandem Patres triden lini vel oris Ecclesiasti eas disciplinae instaurandae cupidissimi, pro temporis ratione, tanto illi malo reparando medicas manus adhibuere. Namque cuicui volant et) plures cathedrales Ecclesias , aut plura cura la , vel alias incompatibilia benoficia uniono, commenda, aut alio qnovis nomine contra formam sacrorum canonum, et prae Sorti constitutionis Innocentii l II. r cipere. ac simul rolinero, privationis heneficiorum poeila ipso iuro incurrenda in violatoros sancita. Et prossius decro vere: υι tinum tantum ecclesiasticum beneficitim singulis conferatur. Quod
quidem si ad vitam eius , cui confertur , honeste sustentandam non si fyeias , lieet nihilominus aliud sim'leae sus iens , dummodo ulrvmyue personalem residentiam non requirat, eidem conferri. Haecque non modo ad eathedrales Ecclesias, sed etiam ad alia omnia beneficia tam fas si In cap. V. de praebendia. M Cap. III. - di cap. XXVIII. - 4ὶ in cap III. He Gyeio Ordis arsi in VI.
5ὶ in extra vag. 1 l. de praebetio in communibus.
o) l. ib. l. iii. XVII. - 7ὶ SuM. VI l. de res. cap. II. , et VII.
92쪽
etιlaria, quam regularia quaeeum quo , etiam commeu tu , pertineanι, cuiuscunque tituli, aut qualitatis Mistunt i . lΙ. Igitur ime tridentino beneseia dividuntur in compatibilia , et in-eompa libilia. Prioris generis sunt omnia beneficia simplicia, scilicet, quae
residentiam aut personale Servilium non requirunt Allerius seneris sunt , qua o simul retineri nequeunt, quippe quod residentia , servili uinque ipsis ad pxum sit. Huiusmodi sunt duo episcopatus, duae parochiae, paroebia , et canonicatus in diverso tecto et c. Porro beneficia incompatibilia bifariam partiuntur: alia enim eius sunt naturast , ut unum per adeptionem niterius vacet ipso iure , uti duo honescia curata, duo personaliis , duo officia ad ministrationem adnexam habentia su), nisi forte ex duabus Ecclesiis , vel dignitatibus curalis una ab alia deueendeat, vel invicem sinι adneaeae rquum enim pro una habeantur, pol erunt ambo simul relineri. 33. Quare canoni alum dignitati, quae nullos, vel tenues fructus haheat , adnexum , ubi adsit consuetudo , poterit quis simul relinero 4 , et beneficia cura laaliis bonesciis adnexa transeunt in simplicium naturam , dummodo Bece S. sorio sint unita, et illorum cura per Vicarium ab Ordinario positum exerceatur 5ὶ . Eiusdem sunt incompatibilium generis calliodralis digni lus cum parochia, duo bu nescia uniformia sub eodem ieelo si vo in eadem Ecclesia , scilicet quae ad eundem suom , idemque ministerium instituta sunt, habentque idem onus, ac officium eodem tempore persolvendum , item duo Canonicatus, duaeve eiusdem Ecclesiae capellania 3 63. ' VlII. Porro ut primum bene fidium vacet, salis non est alterum collatum csso, ni requiritur omnino allelius sive do iure, sive de facto pacisca possessio, scilicet, ut alterum vest de Delo pacis eo possideatur, vel saltem, ut prohari queat, per benesciarium flare . quominus pacisce possideatur s7 . Id quod sancitum est ob nonnullorum fraudos, qui pacis eam alterius benescii possessionem vix nacti, statim cum scio adversario colludentes , liis msi hi suscitari procurabant, ut possessio Bdpareret non paeifica, alque ila seret , ut utriusque prioris , et posterioris benὐficii proventibus fruerentur. Adhaee pacificam alterius bene fieti possossionem naelo retentio prioris conceditur ad duos usque menses 8) , et quidem , ut possit quis experiri an molestiae superveniant: ne, istis inopinato obvenientibus, post primum demissum incidai in utriusque laeturam 9). IX. In compatibilia alterius genoris seneficia sunt, quorum prius non vacat ipso iure per pacifieam alterius adseculio item, quamvis relinere simul nequeant: quum eligere quis debent alterutrum , alias per superiorem altero privandus. Huiusmodi sunt duo canonicatus in diversis Lecti si is , et tilia bene si ei a legem residentiae nil nexam habentia , sed sino animarum cura, dignitate, personatu, vel ossicio, neque unitaemia sub eodem tecto.
13 Sess. XXIV. do ros. cap. II. a) Εxtrava g. eaeeerabilis do pracbendis cap. 28. oodem tit. - 3) Cap. XXXII. eod lit. in VI. - 43 Callom. ad cap. XVII. syn. irid. de res. Sess. XXIV. O Oallem. ibid. - 6) Cap. IX. de concessione praebendae non Pacaritia et cle ruent. sin. de praebendis. r) Indic. extra v. Mecrabilis. - 8ὶ Rota n pud Merlinum decis. VI. n. io, q) Rigaul. in res. I. Panc. f. s. num. Lib.
93쪽
Tria igitur, evra se ilieet animarum, lex residentiae, et uniformitas, ut aiunt, tecto hens sicia reddunt incompatibilia. X. Undo logi limi beneficiorum collatores r. poterunt uni, Eidemque bina conferre beneficia simplicia , quum primum ad vitam sustenta udam congruum non fuerit. . '2. Habenti dignitatem, canonica lum, vel euram animarum, cuius redditus sini tenues, non velantur alterum quantumvis pinguo beneficium conserto, uti contra habenti simplex beneficium , cuius etiam exigui sint proventus , alterum curatum , vel cum residentiae fibula recte conseretur. At vero lorti iam eonsequi beneficium sine apostolica dispensatione licet nemini. Quamvis ex nonnullorum canoni Siarum sententia , et ex usu, moribusque Regni nen poli latii poterii quis plura retinere beneficia, quae simul collata congrua duntaxat vitae praebeant alimenta. 3. Poterit quis duo beneficia, ut aiunt, ditarinia sub eodem tecto, quas lamen sint exigua, ordinaria auctoritale simul retinere I).A. Tridentinam sanctionem beneficia iurispatronatus simplieia non adficere censet Vivianus sa).5. Nequo domum ad pensiones ecclesiastieas tridentinum decretum spe inetare censuit sacra Congrrgatio apud Galle mari. ibidem lit. B. XI. Merito hic quaeri potest, quaenam proventuum quantitas beneficium congruae alimonia , sumptibusque sufficiens constituat 7 Porro tridentini Patres id non sanxere. Quum enim pro varia hominum conditione varia, qui cuique salis sint, reddituum ratio statuenda sit, hinc boni cuiusque viri arbitrio illam do siniendam poliquere. Quar ex uoiversali consuetudine iam recepta nemini bina beneficia simplicia habenti in foro movetur quaestio , licet eorumdem singula congruo victui salis superque sint. Quinimmo huiusmodi consuetudine trident mae sanctioni . in soro externo certe , derogatum videtur ea parte, qua Velat uuum sufficiens beneficium habenti alterum etiam simplex conserri.
XII. Cavendum .lamen hac in re, ne quis nimium suas voluptati indulgeat potius , quam indigentiae consulat : tum bonorum ecclosiasticorum indolem, do qua supra , ac mala, quae beneficiorum pluralitas parit, serio Perpendat. Verum de hoe capit te opportunius tit . uti. huius libri.
I. Boneficiorum unio, quam recto dusnies , plurium Ecclesiarum , vel henesciorum a legitimo sUeriore iusta eae causta facta coniunctio, multifariam dividitur. Α c. I, in temporaneam, seu personalem, et perpetuam, seu reale in . Priorem, qua veluti pallio ad pluralitatem beneficiorum tegendam abutebantur , reiecit prorsus synodus tridentina 3). Altera , ubi pu-
3ὶ Sacr. Congreg. apud Fagnanum ad caput litteras de coneras. praebendae ret callemari. addictum cap. xv I l. syn. trident. in remiss. lusera I. - gin In prax. iur. 3. p. ll. lib. VI. cap. I. n. go, et g 7. et Gagli ardus de benesciis cap. x xl l . n. b. 3) Sess. IV. res. cap. IV. Dissili
94쪽
blica illam postulet ut litas, vel necessitas, sola legibus coelestusticis probatur.
II. Perpetua autem isthaec unio, vel x, socialis est, et aeque principalis, vel a , Servilis, et accessoria, quaeque subiectiva etiam dicitur, vel demum 3, huiusmodi ut beneficium, quod alteri adnectitur, omnino supprimatur. Priori modo fit unio, quum aut duo beneficia ita coniungantur, ut fppara-la ac distincla, et quod ad iura, et quod ad cetera omnino remaneant, Be-que ac antea erant, et tantummodo uni administranda benoficiario tradanis lur, cuiusmodi unionis ratio in Ecclesiis cathedralibus plerumque locum habet, aut duae Ecclesiae, vel dignitates non modo in uno coalescant benesciario, sed unius etiam Ecclesiae Canonici , clericique inferiores, allerius etiam Ecclesiae Canonici, clericique evadant : et tu in sane non modo Sua quaeque iura , et privilegia relinebit, verum et altera alterius Optima quaeque privilegia nanciscetur i). III. Altero modo si unio , quum . una Ecclesia , dignitas, vel beneficium ita alleri coniungatur, ut eidem subiiciatur, atque adeo emissa propria dignitate , et nomine in alterius Daturam transeat, et illius dignitatem, iura ,
et privilegia, tanquam accessoria. et si talis participet st). IV. Tertia demum benescia adnectendi ratio , uti observat Espentus 3
potius bones eii extili elio, et suppressio dicendo est, quam unio, quum beneficium, quod adnectitur , omnino Supprimatur. Exemplo sit , quum Pn- non italus in dignitatem erigatur, ubi quidem litulus ea nonicalis per suppression in omnino extinguitur.
V. Beneficiorum unionem non nisi logi lima ex caussa seri fas est, nimirum quum vel evidens nec ossi las, vel publica utilitas illam exigat. Pra cipua necessitatis caussa est Ecclesiarum paupertas, scilicet ubi coniunctae eongruos Pastori tribuant reditus quos disiunelao suppeditaro nequibaul i). Cone ilium tridontinum Episcopis dat facultatem beni licia curata quaecum inque propter eorum paupertatem adnectendi, licet generaliter, vel specialiter. resorvata, aut quomodocumque adsecta sint i5ὶ. I. UIili Ialis caussa a sunt r. quum imminuto siletium numero lo eorum vieinitas unionem publico bono postulare vid statur. S. Grogoritis lΠ. eum anam, et misonalem Ecclesias in unam coniungens, unique henenato regendas ira deus, hanc ait seri rationem: quontiam nec longo itineris spatio a se
seiunctae sunt, nec is eccatis scicientibu 39 tanta populi mullitudo est, vi singulos, εictit olim, habere debeant gacerdotes ti) Porro seculis temporibus adeo in illa regione populus decrevit, ut ipsa etiam Ecclesia cum ana, misenati prorsus ex lincla, superstes iam sola, Saeculo XlIl. ineunte Eeeleissiae neapoli lanae, cuius erat suffraganea, adnexa sit, parochia ibi erecta , t sacris λειψαυοις Sanctorum Maxsmi Levitae cum lini, Iulianae, et pueruli lpimestris, quae in Cathedrali eum ana Ecclesia adservabantur, Neapolim translatis 7 .
VII. Altera utilitatis caussa est, quum commodius, et utilius per unum,
aetbet, et ibid. de Episc. Ecclea. cumanae ncap. unitas.
95쪽
quam per plures pastores pluribus Ecclesiis servilium, et obsequium praestetur si . His, aliisque gravioribus deficientibus caussis Ecelasiarum uniosacris canonibus omnino vetita ost, quam scilicet, uti loquitur Gelasius P. epistolii .ad Episcopos Lucaniae su) , nec tilla necessitas , nec ecclesiaSti ca prorsus eaetorquet titilitas. Unde boneficiorum unio ex communi canonis larum sententia, tanquam odiosa ut aiunt, strictam requirit interpretalionem 33. a VIII. Quamobrem in beneficiis adnecton dis hi potissimum servandi canones. I , gravior requiritur pro beneficiis curalis coniungondis caussa ,
quam pro simplicibus. uuae synodus triden lina quum Episeopis dat facul-
talem seminariis pro congrua eorundem dolatione, tum et cathedralibus ,
collegiatisque insignibus ad decentem Canonicorum statum aliquot benescia adnectendi, nonnisi simplicium uicini nil i). Hic quoque παρεργως Obiter observandum, ad seminarii alicuius erectionem aliquando laxa liOnem imponi in omnibus ecclesiasticis dioeces eos redditibus, et beneficiis, quae liberae sint Episcopi, Sed is vo Apostolicae eollationis; idque R segni mo res patiuntur. At eandem laxationem laicalibus locis piis, extaurilis, eteon fraterni latibus, n qnnisi Regis mandato, constituere ius ost. Id. praeStitii Carolus Borbonius oli in Rex noster ecclesiasticae disciplinae studiosissimus in seminarii Is clani ereelion e 5 . I. Cathedrales tenuioris redditus Ecclesias s3 nodus provincialis haud
velatur coniungere: at re prius cum R. Ponti sice communi cala, eiusdemque
accedente consonsu 6ὶ. Semper enim Sodis Apostolicae ius habitum estium nov3s Prig 'ro, tum vel Pros unire, vel seiungere cathedrales Ecclesias.
Uine Benodi eius XIV. Carolo Borbonio Viri usque Siciliae Rego postulante, collegia iam Tertilii Ecclesiam in cathedralem erexit 7ὶ . Tum in concilio
romano an . I 725. Benedi eius X lli. iudicibus querularum ea in syuodo constitutis discutiendas mandavit politiones Cleri, populique san germctnen Sis poStulanlium erectionsem, vel restitutionem opiscopatus in cadem civita te. Porro ipse Pontifex ex decreto eorundem iudi eum die i8. Maii I725. sanxit querelas contra ah halem ea sinense in , eius quo iurisdictionem quasi episcopalom reiiciendas fore, perpetuumque silentium expetitae Episcopa tus erectioni , seu rostitutioni imponendum 8 . Adliaec plures Bogni noa politani episcopalus iamdudum a Romanis Pontis cibus coniuncti sunt: nimirum libellinensis cum frequentino , acherunt inus cum materano , angio nensis cum lursiano, a quina iis cum pontiscurvi, atriensis cum penuensi. bi facianus cum S. Angeli Lombardorum, campanus cum satria nonSi, et Can- Dionensi, capula luensis cum agro politano, pestano, et velino, caria tensis Cum gerentiano, calaeensis cum labernensi, mel philanus cum rapollensi , vulturariensis cum montis corvini, orionensis cum camplensi, scalensis cumra vellensi, squillacensis cum stilano. Et in novissimo Concordalo au. II 4 I. r) Clement. I. g. 6. δε statu monachorum. - a) Can. XXIII. caus. I. q. VII. 33 Trid. sess. VII. do ros. cstp. 6. 4) Sess. XXlII. de res. cap. I S., ol soss. XXIV. de ros. cap. I 3. - 3ὶ Caelia duS de beneficiis. cap. lv. n. XU. - 6) Trid. die lo cap. xl l l. - 7ὶ Coust. Unise- nrtua XlV. bullar. io m. III. - S) Const. quod inscrutabilis prid. u.n Rug. Ta .
xii append. ipsius conc. rona. u. Vili.
96쪽
inter Sedem Apostolicam, ei utriusque Siciliae Regem in Ilo, aelum quoquaest tum de coniun ridis tenuioribus Regni episeopalibus , tum de inserioribus Ecelssiis, Abboliisque -ntillius cathodralibus vicinioribus subieetiva unione adnectendis, at hoc upgotium , quippe quod longa, malliraque discussione indigeret , ad opportu ui Gra tempora dilatum in seclum adhuc manet ij. Demum Inndeuntius Ill. Leclesias glastoniensem, et bathouiensem primum' a coelestiuo V. eoniunctas, ad Regis Angliae petitionem iterum seiunxit ain. 3. Bene fieta curata monasteriis, abbatiis, dignitalibus, praebeudis, hospitalibus, aliisque eollegiis uniri ibidem synodus tridentina vetuit. Et inualiaud raro per istam unionem Ecclesiae parochiales propriis destituuntur pastoribus non sine gravi fidelis populi pernicie δὲ.4. Unio canonicatus cum dignitale, aut beneficio curato saei lius admittenda, si in eadem Ecclesia eiusmodi beneficia constituta sini, quam si ita diversis Ecclesiis: et quidem ex eadem ratione, scilicet quod levius ex illa, quam ex hac unjono instot populo fideli detrimentum 43. 5. Diversam dioeeeseon bene seia ne uniantur li).6. Neque benescium unius Regni alterius Regni beoeficio ad nee latur 6 7. Demum beneficia libera Eeclesiis iuris patronatus subiectis coniungerct interdictum est. ne et ipsa sub iure patronatus constitu aut ut Τ). - 'lX. I ii beneficiorum perseiendis unionibus eos omnes, quorum interest, advocari oportet 8). Hi ne i , Episcopus audi eudus, ubi de coniungendis suae Dioeceseos beneficiis agatu . E. Tum speciali dica, sive citatione, uti aiunt, advocandi, audiendi qua sunt abbates, praelatique inferiores, ac patroni aeque ecclesiastici, ac laici. quum do beneficiis agatur ab Episcopis Qxemplis, ei ad eorum collationem
spectantibus: quin immo eorundem consensus Omnino exquirendus. 3. Audiendi etiam rectores, praesertim curali, aliique beneficiorum uni endorum possessores: at horum dissensus uni ouem post eorum obitum perseisindam irritam non rod det. 4. Exquirendus demum est consensus Capituli Calliedria is Ecclesiae , si-ns cuius consilio graviora generatim negotia Episeopus yelatur persiuere. Verum Capituli consensus solet aliundo a Sede Apostoli ea , vel a Congregatione eoucilii suppleri 9 . Videsis Carolum Gagli ardum de beneficiis 1οὶ X. Potestatem quod spoclal, cuius a tori late bene si ei a coniungi possunt I , Ecclesia A cathedrales unire , uti modo adnotavimus, solius ApoSlolicae Sed is ius est. a, Sic quoque Discoμi ese Ecclesiarum suae dioeceseoaunio ii . Abbales igiέur, aliique inferiores Praelusi suae collationis beneficia unire nequeunt, nisi ab longaeva praescriptione hoc iure fruantur. 3. Uniones honesiciorum pei si ero Vieario generali sine s ciali mandato in. ter dictum: liaud vero Capitulo episcopali sedo vacaulo, nisi quum iura epi-
97쪽
seopalia laudantur i): quippe quod ea potestas ad iurisdictionem, quao ad Capitulum mortuo Episcopo transfertur, pertineat. 4, Beneficia reservata , et Sodi Apostoli eao adsecta velatur Episeopus unire, poeultaribus quibusdam casibus exceptis : uu in coniungendis Ecclesiis curalis propter earum pauperialem, ei in adnectendis beneficiis simplicibus . vel seminariis, vel cathedralibus, aliisque collegia iis insignibus. 5. Beneficia exempta, ot Sedi Apostolicae immediato subieela unire non litet Episcopos sa), Demum caveat Episcopus . ne beneficia uniat mensae episcopali propter lucri suspicionem , qua omnino immunis sit oportet 3). XI. Postro mo ius nen politanum quod spectat, iuvat adire sarpe laudatum virum cl. Carolum Gagli arduin ibidem n. 26; et in institutionibus ιit. VI n. 3I. X u. Sieuli beneseiorum adnexio odiosa, ita eorundem seiunctio lavo. rabilis in iuro nostro repulatur. Quamobrem eessante legitima unionis M. neficiorum ea ussa, nihil impedimenti est, eur non statim disiungantur , et quidem eorundem, a quibus unita fuerant, auctoritate, iisque, quorum iu- terest, advocalis, et auditis haud secus, ac in unione servari oportet.
I. Primo eommenda antiqui lus aliud non erat, quam custodia, seu administratio vacantis Ecclesiae quoad titulatum nancisceretur: commendo tibi
Ili, ait Ambrosius Ecclesiam . quae esι ad forum Cornelii . . . donec ei ordinetur Episcopus μ). Tum Pelagins Ι , et Gregorius M. commendatarios
constituerunt Ecclesiarum vacantium calanensis,pa II Ormi lanae, appulinae, Et capuanae Episcopos messanen seria, bene veni apum, firmanum, et nolanum 5 . II. Non modo episcopatus, Verum et parochiae, ne monasteria iam inde ab saeculo VI. in commendani dari consueverunt. concilium aurelianense
eesea, vel basilicas in quibuscunque uela positas sive in territoriis, aina in ipsis eiuliatibus suscipiunt ordinandas. Tum Gregorius M. Epistolis ad Ioannem, et Marinianum rauennales Episcopos, graviter de eleri eis quibusdam conqueritur, quod monasteria quaedam occasione quasi regiminis veluti in proprietate possiderent. Igitur tune temporis eo minendae Donnisi ad tempus fiebant: adliaee commenda lario e proventu Ecclesiae commenda lae nonnisi neeessaria, et modicum laborum praemium accipere ius orat, reliquis fructibus Antistiti eligendo servandis 63. IlI. Eadem poeno aetate Gothis, et Langobardis, atque inde Sarae nis, aliisquo exteris gentibus Italiam vastantibus, saepe contigebat, ut Episcopio suis sedibus eiicerentur, quibus Romani Pontifices , vel alias eathedrales Eoelesias vaeantes, vel etiam abbatias in perpetuam dabant eommendavi , iὶ Vidosis lib I. lit. XXv. - a) Clement. I. g. 7. de Matu mona . IJ Can. XXXIII, et XXX lv. caus. I 6. q. VI l. s4ὶ Epist. IV. - 5ὶ can. xvi. xv II. XIII. XlX. dist. 6ri 6) Greg. M. opisι. lib. IV. epist. O . Disit eo by Cooste
98쪽
ul inde vi veront, ac simul polosinlem exorcoroni opiseopntem. S. Gregο- ruis M. Agnellum sundorum Episcopum, urbe ab hostibus vastata, consti tuti tarrae monsis Ecclesia o Episcopum cardinnio m : ita tit . nil, fundensis Melesiae Episcopus esse nou desinas , Nec euram , subornationemque
eitis praetereas i). Vides hic diapi ieem Ecclesiam uni Episcopo commissam, alteram in commendam, ollo ram v sero in titulum. Porro tituli, et commendae vocabula explie alius distinguit Loo lv. et . Ilahes igitur commendarum usum salis an liquum , linud improbandum , imino et valde utilem , quum episcopatus, parochiae, monasteria Κpiscopis commendarentur, aliisque sacratis personis, eoque ordine insignitis, quem beneficium requi
Iv. Veruntamen IX. saeculo perversus usus invaluit, ut benescia, a praesertim monasteria lateis etiam, ac sappo militibus profunderentur. IIuiusmodi abusio in Galliis potissimum Regii in franeorum aevo grassala est 3 Romanorum autem Ponliseum opera , atque etiam Episcoporum in synodisper ea lempora habilis laicales eo minendae prorsus abolitare sunt, qua in reotiam enituit Hugonis Capeti pistias, do quo logimus ): Ecclesiis, monasteriisque ius electionis, eι redditus restituisse, tum et a proceribus resti tui curasse . quam ob rem Ecclesiae S. Amator adpellatus Du. Adhue tamen consueverunt Episcopi, vel do facto, vel R. Pontificis aecedente consensu, plures sibi commendatas retinere Ecclesias, vel monasteria: at vero hanc purioris ecclesiasticae disciplinao remissionem, quae identidem sensim irrepebat, nimiumque brevi invalescebat plures R. Pontifices evellere conati sunt, ac praesertim clemens V. 5). Porro nova, eademque gravis exodita est caussa, cur eo minendae non permittendae modo, verum et probandae viderentur, scilicet terra sancta iterum ab infidelibus occupata, opportunum visum est, Episcopis inde eiectis, alios in Italia, ali hique episcopatus, Qquibus sustentarentur, commendare, qua caussa quidem urgente res improbanda non erat, licet id nec diutius perduravit. V. Porro alia deinceps satis speciosa commendas elargiendi cauma exeo-gilata est, reformandi scilicet monasti eam disciplinam in pluribus aequo
monachorum , ne Canonicorum regularium monasteriis dilapsam. Revera per ea tempora monachi canonicique monasticae, vitaeque communis obliti
laicorum more vivebant, quin et laicis gravi erant offensioni. Abbales, otΡraepositi comitum potius, et Baronum vitam agentes, bona monasterii di lapidabant, pauperum quo patrimonium ad luxum lavendum, familiaresque dilandos profundebant. Hanc nacti occasionem nonnulli praelati monasteria illa sibi commendanda postularunt ad eorumdem reformalionem, et iustaurationem. At quid' num his in commendam, Regibus ipsis adsentientibus, elargitis, vel Dei eullus restitulus, vel peregrinis hospitia aperta, vel pauperuria aegestati provisum' vix, aut ne vix quidem: id quod eorum, quibus id exequendi munus demandatum erat, vilio tribuas. Profecto, et monasteriorum aedificia in ruinam prona, disciplina superioris absentia quam laxissima, eellulae vel raro habitatae, vel habitatore destitutae, quam
99쪽
νviden lor significa hum te formationis studium puleberrimum suisse praeloxium, quo bonis ino nosteriorum pro lubito uli fruique possent. Baec, alia- mie huius ui odi mala ex commendis fluentia reeenset Clemens V. in modo
laudata constitutione, qua omnes et quascunque eommendas revocavit. Porro neque hac cotistitutione tanto illi malo mederi potuit; quin immo vigonte postea schismate Aventonensi tam allas radices egit, ut nec sInodorum de-erelis, nec B postolicis constitutionibus, nec Concordatis R. Pontifices inter, Regesque initis evelli potuerii. VI. Tandem sInodus tridentina R. Pontificum pietali, ac prudentiae committit, ut moliasteriis iam commendatis I , quae suos convenιus habenι , Reyulares personae eiusdem Ordinis evresse professas , et quae 9resi Praetre, et Praee Se possint, praesciantur Quae vero in Posterum vacabunt, nonnisi resularibus me Ialae virtutis conferantur. Quoad ea vero, quae sunι Capua, ac μι mater Ordinum eadem tridentina synodus de- erevit: ut teneantur illi, qui in praesenti ea in commendam obtinenι, nseri ait eis de rectulari successore μrorvisum, intra seae menses relιctionem illorum ordinum proprium sollemniter prosteri, aut iis cedere e alias es eudae Praedictae ipso iure vacare eenseantur. Saluberrima haec tria dentina sanctio haud omni ex parte esseclum habuit. V VII. Et quidem monasteria si is excpplis, quae en pila sunt Ordinum , ut in rogno non politano montis casini, ei montis Virginis tu te suos habenicon enlus, olim commendata, Odhue clericis saecularibus in commendam traduntur perpetuam, onere duntaxni adiecto congruam pro mDnsa convenitiali portionem segregandi monachis adtribuendam. Quae vero mona e his destituta sunt uti perplura in Regno neapolitano praesertim benedietinorum, clericis Saecularinus in commendam perpetuam a R. Pontifieibus coneeduntur cum libera proventuum administratione, haud secus ac essent veri he hos clarii, et lilii lares. VII l. Commendatam igitur, tanquam veri benesciarii I, liberum habent proventuum administrationem. ll. dant dimissorias ad Ordines, aequa aeordinarii monasteriorum superiores. Ill. ad beneficia praesentant, tum eteonserunt. atque eligunt. IV, in Gallia ad sacros Ordines tu ira annum suseipiendos coguntur: ad haec et in Italia, alibique, ubi commendis animarum cura vel monachorum, vel saecularium adnexa sit, et ad sacros ordines suscipiendos, et ad res ideoliam adiguntur. V, commenda non secus aeverum beneficium non potest cum alio bouesicio permulaei. VI. commendis, aeque ac beneficiis pensiones imponuntur. VII. commenda larius monasterii perpetuus, licet regulam ordinis, quast in eo monasterio viget, non profiteatur, habet tamen in monachos eandem potestatem, quam haberet , si ex vero titulo bene sicium possideret. Vil I. Demum in regno neapoli lano sieuli honeficia, ita et commenda o non nisi regia teolis conserendae. Igitur inter commendam, et lilulum, sive beneficium Ufeciti nihil poone in lor est. IX Haud lamon inde inseras bene sicia regularia commendata omnem prorsus primigeniam naturam exuere. Adhuc enim hodierno iure commen-dno non nisi a R. Pontifieo, et quidem divensative, ut niunt. Conceduntur, et pro isto per commendam diei lur dιvensatoria , ut eaetra ordinari i in Sess. XX v. do rvularibui eap. 2I. Duiliaco by Cooste
100쪽
Unda lieel Episeopi beneseia etiam reservata aliquando conserant, heu fiascia lamen sommendata nunquam conferre possunt. Quum enim primigenia eorundem natura i qspecta, regularia sint, profecto nova quaedam Pontisieta dispensatio, ut elerico saeeulari iterum eommendari possint requki.lve, licet alioquin iam inde pluribus abhine saeculis eleri eis saeculari usin commenda in perpetuam conferri eous neverint. Plures quidem ea non espraeseribunt honeficia regularia Donnisi regularibus, et saucularia saecula ribus conserenda, verum huic canonum laesioni opportuno medetur dispensatio Pontis eia. Demum heneficia monasterio commendato adnexa perpetua non sunt, sud ad nutum mobilia ob insitam regularibus beneficiis mobilem naturam. Eiusmodi sunt beneficia , quae ab Ahbale commendatario praeceptoriae generalis ne apoli lanae S. Antonii viennensis hoc tu regno passim conseruntur cleri eis eii P. saecularibus, non in titulum perpetuum, sed ad ministrando ad beneplacitum ipsiusmet abbatis conserentis, Exee is lamea Curalis, et electivis. X. Haec abbatia Ioannis Baptistas Victorio primum a Paullo v. commendata fuit, deiu et ab urbano VIII. Cardinali Magalolio, ablato etiam in o. nasterio viennensi omni iure in eandem: cui tamen pro sustentando procuratore generali in curia R. praeeeploria f. Aulonii civitatis sarnensis B d. signata est. Tum qui sue uti sunt R. Pontifices eam deinceps neapolitauis Archiepiscopis commendarunt cum potestate ordinaria eonserendi o in uia beneficia ubi libet icitra regnum consistentia sub titulo a. Antonii, cum libera, et simplicia. tum de iure patronatus, et curata ij.
I. Peosionis vocabulum civili romanorum iura praestalionem potissimum signiscat, solutionemve certis temporibus, et portionibus divisam sa), ibidemque primam, 8equentem et tertiam pensionem observare licet. At iura ea nouim Fere Iionem denotat portionis fructuum alieni benesteiι Iesitisma auctoritale, Iesitimaque de caussa alicui clerico mucessiae. II. Auliquissima pensionum exempla habemus in conellio obaleedon usi. ubi ae . a. Domno primum Episcopo antiocheno, talia in sInodo deposito, certi sumplus ex redilibus Ecclesiae antiochenae a Maximo in eius locum ordiuato alimoniae caussa quotannis solve udi adsiguantur. Tum aeι. XII. Bassiano, et Stephano de sede ephesina contendentibus exclusis , ducenti solidi aurei quotannis ex episcopa in pendendi constituuntur. Demum μι. XIV. Athanasius Ecclesiae perrhenorum restituitur, reiecto sabiniano, qui eandem invaserat; al simul decernitur, ut sabinianus Padcatur 3ecundum facultatem s. Perrhenorum Ecclesiae. IlI. Prose elo in his, aliisque veleribus pensionum exemplis, quorum haud pauca apud s. Gregorium M., aliosquo VII., et VIII. saeculi seripio. res occurrunt, iuvat observate I, pensiones suisse adsignatas alendae pa- I Clemens vH. consi. II. I. Is: et sacra Cong. apud Rigaulium rog. lv. g. 4. n. so, et 57. - sin L. lil. I. II. l . e νω tu lib. Duili reo by Cooste