장음표시 사용
121쪽
ab esus Apostolis & discipulis ante ascensionem Dominicam in omlos tacta est, secramentum suis te volunt. Sed ne post euectum quidem in coelos Christum,sicramenti nomine eam dignantur , quae vel ab Anania ad illuimnandum Paulum, vel ab ipso Paulo ad Publi patrem morbo liberandum, vel ab aliis si sorte seu Apostolis , selidi se pulis, ad similes valetudinum ullas adhibita est. Eamdem immentum esse affirmant, quae vel ad Spiritum dandum, vel ad presb te ij munus conserendum , ab Apostolis usurpata est. Sed quae ista est
Togo te, in in subita, tamque mirabilis mutatio Θ ut quae simplex ritus, re tamdiu antehac fuerat, &ivine etiam alibi elle perseuerat, Di mnientum repent E euaserit, sed in duabus duntaxat hcs causis 3 Atqui nullum plane ornitur inter veterem, hane dicerimen. Nihil de- int, inihil apcessit. Eadem est ubique m. inuum positio ; eaedem cat Iae; iidem fines. Dic, quo iure, qua auctoritate, quo Christi manda-
, quo Apostolorum praecepto, qua denique ratione facta sit mutatio 3 Illi velli nihil omni ab afferre possunt , praeter tralatitias illas lanciliorum nescioquot nuperorum constitutiones, hoe est, ut simpliciter dicam, praeter meram suam. ciorum ue libidinem. Petrusci Ioatanes Samarit is ; Paulus duodecim discipulis miluus imis r rior & illi meneruiat Spiritum Sanctum. Sacramentum sinquio ita manuuna impositio fuit. Cur velli , mi homo, sacrametuum satile imaginabor, quod in omnibiis retr4 Seripturis multlim quidem est, nusquam tamen , te ipso fatente , sacramentum est 3. Nam neque quam Ia b , neque quam Moyses , neque quam vel Prophetarii ni, Wi . lagistrorum Itineris vlliis secerunt, neque quam ipse Dominus Christus, neque quam eius Apostoli ad hoe vi lue temporis punctum usurparunt, manuum impositionem, sieramentum sibille somnias. Init, ne eam quidem omnem, quam postliae Deerunt Apostoli, atramenti nomine donas. Quae illa est vertigo , viqi iam in tam multis aliis Mtemporibus & locis,sacra nentum nullum elle concedis, hoe viro in loco repente immutatus secramentani elle clames, atque deieres,
omnibus modis contendas Quid ergo est inquis ii sacrammtum non est Id ipsiam , inquam , est, quod liachelius suis, quodque ii
posterum semper erit; Neque enim quicquam accidit, quod eius ira . turain immutaret, vel eur eam id elle, quod ameliae fuit, poenitere debeat. Fuit antea, ut in Q;ξ demonstratum, oriationis iii per hominem aut benedicendum, aut diuino aliquo bene iob asiiciendum, aut ad aliquod munus promouenduin, adiunctum si Iesaiae; quoci, qui manu imposita tangitur, atque obumbratur, id quod pol mur, proprie parari atque impetrari significatur. Ita tu ipse, ita omnes tui in caeteris accipitis. Ergo inquam, S hie quoque idem fuit. Prec
uoius qua Apostoli spiritum Salicitam in eos, quibus benedicebant,
122쪽
etio riant , imposio manuum, adiunctum solenne fuit. Nam & ortiletum Apostolos Lucas di sine testatur; G mvenissent sinquit 'ORAVDEI T pro ipsis, ut acciperent Spiritum Sanictum. Et Paulum idem Dei cse,cum duodecim diseipulis Spiritum i inpetrauit , etsi non dicat diseria Lucas, nemo tamen dubitat. Et prosei N, id satis dixit , qui 11 num iis Paulum dixit ; quod eum in huiusmodi cauis nulla fieret sinξ oratione mainuum impositio, huius, ut adiuncti perpetui
nomine orationein ipsam metonymieξ contineri, planum sit. Iam
illud spiritus donum , quod istis fuit Apostolorum prece & ministerio collatum, diuinum esse, Se quidem eximium, ac omni naturali bono. admirabilius, omnes confitentur Christiani. Sed & quod dixi,sblennem hune Apostolis suisse ex Israelis, imb Jc Christi ipsus dusciplina, vssem, ut elim dii lina beneficia hominibus impertiri vellent,
orationi mnutum impositionem iungerent, neque vos negatis , de res
est exsuperioribus manifesta; in quibus eos vidimus manus aegretu infirmi , quos erant diuino munere curaturi, aliquoties imposuisse. Sed si ruitiis Apostoli gratiam 'ratu datam aegrotis illis; gratum ficientim, Samaritanis conferebant. Primb nihil habes quod suprὶ ostendimus vndε his potitis , quam illis gratiam gratum facientem coli alatii ab Apostolis sitisse euincas. Secund5 hos quoque Spiritum linguarum, vel Prophcti accepi ille, clarum est , quod aequὸ ac corporis curatio, gratia fuit gratu data. Neque tu negas. Ergo vel huius causa adhiberi potuit manti m impositio. Tert id denique sae gratiam grati vi facientem collatam esse; quidem unam; eur nefas fuerit Apostolis precationi, qua hane Samaritanis conciliabant, eandem, quam in caeterii Dei donis impetrandis , impositionem hoc est simplicem, ac minimξ sacramentalem , adiungere 3 Adiungi ea silebat, cum alicui di
uinum beneficium conserebatur'; item cum benedicebant selenniteri. Gratia arum faciens Dei magnum munus est ; & cati saerat, cur A postoli hominibus ex gente spuria, S aliena primum conuersis benedicerent. Ergo inquam , ratio oridens fuit , cur orationi sit per istis fa ctae usitata a manlium impositionem squae iacraimentum nullii in eratὶ adiungerent. Nunquam ne Apostoli sine sacramenta conciliabant fidelibus gratum facientem ρ Paulus ecee pro Tiressalonices bus ita precatur; Ipse autem Dominis noser Iesu Chii ruct Deus olim iter noster , qui rilexit nos , ct dedit consolationem aternam, e stem ιο-na n ingratia, consuletur corda a fra , ct conserviet in simul opere, ct si mone bono. Ipsam illam gratiam coormantem Diessalonicensibus poscit, ii iam tu ficti ij huius vestri saeramenti propriam esse vis , ramque dubitamus, quin impetrati erit. Ergo & hane sita prece, absque ullo saeiamento , fidelibus interdum conciliauit. Fingamus igiturgia iam squod tu gratii ponis suisse eandian , quam Apostoli Samatitanis
123쪽
ritanas eontulerunt. Clarum est nullam elle caussam , cur hane potitis Apostolorum super Samaritanis quam illam Pauli sit per Thel salonicensibus , benedictionem , sacramentum fuiste i tuam iis.Nam iure quidem ipsa per se oratio , saeramentum nullum est, & 1π nuum imio ita simplex est orationis signum, siue adiunctum; quae eius, citi adiungitur, naturam, non facit, neque mutat, sta sequitur. PlanE ut extens manuum , vel conuersio ad Orientem , vel genuum flexio ; qiuae, cum de ipsa quoque orationis ellent adiuncta . leonia , nemo tamen simae mentis, Ocramentu verE, ae propriὶ dictis accensiit. Si Lucas sachim sit per Samaritanis orationem narrans
ditiisset Apostolos genua posivise id enim eos inter precandum aliquando feciste seimus) vel se in pedes erexisse ae stetisse s ruomodo precari Llent ministri in publicis liturgiis) non propterea credo contenderes vel illam genu exionem, vel illum standi actum, sacrimentum Christianorum esse proprie dictum , solenne, ac perpetuum. Cur ergo , quod ij manis imposuisse fidelibus dicitiatur, sacramentum fuit se vis 3 Par est enim, atque eadem vitiusque actus ratio ; plan
que geminum alterius cum alteio ingenium. Nam tam manis imponere, Quam genua ponere utrumque orationis adiunctum , ae si .
Mum, sed simplex, & ut vos loquimini) caerimonia sitit x hoe viro discrimine , quod illud orationis super hominem viai xugustinus)hoe cuiusvis esset; illud magis insigne, minusque, ut se dicam, ordinarium, de in certis tantum, ae definitis causis usurpatum; hocsr quentius, imb quotidianum & assiduum. De c teio,idem utrumque certus nimirum in precando actus ; uterque sensibilis, terque aliquia significans, uterque ei, cui adiungebatur , orationi consentaneus.Cunx ergo manuum impotio neque antea, neque alibi sacramentum ullum proprie quidem di inim) fuerit, sed simplex, ae mera caerimonia ; ita quibusdam pro aliis hominibus orationibus usitata I cumque nihil sit, quod immutatam eius in, hae oecasione & caussa naturam sit ille de monstret; conclusum esto, neque hoe certε in loco, cum Apostolisamaritanis maum imposuerunt icilicet, sacramentum suisse ; planEqueeste ridiculos, qui hoc magno quidem conatu , caeterum nulla ratione contendunt.
124쪽
Tr bus argumentis ofenditur manus imposionem neque ius attonu scilicet nec cui quam alterim Chre
sitanorum sacramenti, sacrum ignum se solum, siue materiam esse, vel esse posse. Restatam
D veri, eli arctius tenendum est, quod eum rationes nullae sint quae minus impositis em fieri mentum esse vincant, sunt & quidem graues, quae non esse demonstrant. Ae inprimis haec, quod nullum ea de re Christi mandatum extet, q iod in omni Ecclesiae propriὸ dis aeramento planὸ penitusque necessarium esse vel ipsi adueisi ii confitentur. Ego quidem fateor Dominum Christum ritus a Iudaeis mutuatum fuisse, qui ite per se nulla propriεsecramenta apud istos erant, eos in sui populi sacramenta instituisse. Nam & panem gusta- libare, & aqua vel mergi vel aspergi, inter Iudii eae religionis ritus 'ille olim , etiam ante Gristiam in terris natum, ex ritualibus gentis libris eonstat, & nune consentiunt plaetique omnes eruditi. Sed & hos ritus, in filiam disciplinam tradii xiise Dominum, de imitata pristina, quae eorum liaqensis apud Iudaeos erat, forma, ullaque ae fine, in suae religionis lacramenta reformasse, de ex omnibus Euangeliis , & ex Paulo, aliisque diuinis scriptoribus luculentissimὸ distamus. Istic enim , ut notum est. legimus Christum Ap stolis exserte praecepisse, ut discentes in nomine Patris, &Filii de Spiritus Sancti tingerent ;maudas te item, ut panem stactum, ac benedictum:& calicem pariter sacrum, in sui pro nobis fracti corporis,sanguinisque pro nobis itidem essuli memoriam quo modo ac ritu ipse monstrauerat, vescentes, bibentesque celebrarent ad suum usque aduentum; ut plurima mittam Apostolicis passim litteris de utrius que instituti vi, natura,ratione,atque effectis itispersa. Siquiderio timile de manuum impositione apud Iudaeos quoque selenni,&ouidem anti- qitiore, stituere voluisset Dominus , eumque ritum in sui populi s cramentum immutare; dubitandum non est, quin pro sua sapientia
Apqstolos ea de re docturus fuerit; mandaturiisque, ut eum ritum obteruarent; eoque discipulos vel initiarent, vel eonfirmaretit; quin nouas rei cauilas, finesque fuerit iis demonistraturiis; ae ut uno vem
bo diram, qnod in bapi mo ae EuchAristia fecerat, idem quoque ire hoe factitrus; Neque ii haee Dominus ita instituis let , dubitandum quoque est, qiun ea ves Euangelistae, vel ericii seriptores diuini, e
125쪽
Dt Co NpIRMATIONE. Idem in his narrandis, atque explicandis diligentia usuri fuerint , qu
in exseqtiendis duobus aliis sa amentis usi elle noscuntur. Atqui nihil istorum apparet. In omnibus eorum commentariis nξ unum qui dem de ins fitiato , praecepto, commendat b, Christo Domino ri .stro hoc Confirmationis' ut appellant) sacramento occurrit. Ergo qui e quid de caetero si ista manuum ivi Urtio, ceuhnoui populi si amentum propriὰ dictum non est , quae Christi mandato, atque institutione caret, absq9e qua nullum huius nodi saeramentum vel est, vesesse potest. Neque quicquam valet inepta illa, ae tantum non ridici
la Bellarmini cauillatio; Nunquam inquit) Apostoli ita Ordina ui, ac secure imposuissent omnibus bapti tu manus , ut ventra super eos Spiriatus Sanctis , nisi Donunus hoc eu mandasset. Quemadmodum etiam hi
in teras cum famulas aliquid agit, quod non potest nisi iussu Domini,
ct non es stultiu; omnes inte gant eum habere mandatum , etiamsi uson dicat se habere mandatum ; ut si lictores capiant magnum at quem unum in medio foro; aut si viatores indicant senatoribus tali die habendum senatium. Potnab quod ait Apostolos ordinarie ac secure omnibus baptieatu malim imposui se , ut Spiritui Sanctus super eos venirer ; id inquam, unde liabet Z Lucas quidem semel id secille Petrum &Ioannem viari ; semel item Paulum narrat. An quoties aliquis baptizaretur toties illi baptietato manus imponerent; sit non semper , an saltem saepissi inu ; imo an alias unquam, praeter duo ista narrata loca, secerint; neque dicit Lucas, neque tu vel ex eo , vel ex diuino alio scriptore probaueris. Non semper, neque passim sectile, multb mihi videtur verisimilius, ct rei ipsuis iraturae coiriaenientius-Ne alie aliud docet Pauli indieatus ail Heb: os locus; in quo ne apria
aduersarios quidem adhuc constat de hac, quae nunc agitur , consi maliua m. anuam impossitione locutum elle Apostolum; ut supr, diximus. Sed Bellarinino donemus selennem , acor linariam suille Apostolis hane manuum impositionem. Inde ne q:ia in rectξ ac validε concluseris propriὸ ac nominatim mandalle Cliti stum, ut ea, inn- quam certus secramenti l erpetui ritus apud suum populum celebr
retiit , eoque loco, numeri ac nomine .cen eretur ὶ Niliis minus.
ralle Apostolos politu genibus, aeque, im , cepius, apud Lucam legimus, i. est . qiiami ocimpotu alic ι confirmando manibus orasse. Illud enim tribus locis; hoς duobus tantum occurrit. Ideo ne dixeris Apostolos
proprium a Domino , ae ut loquimur speciale mandatum Labuisse,
. ut hoc ritu orarent, eumque veluti verum ac proprium sacramentum celebrarenti Non, inquis. Erat enim hie usus vulgaris apud omnem
Dei populum ; vi de eo Christum aliquid proprie ae specialiter seis mandalle, nihil plane necelle sit. Illum tui precanda ritum a publi- , eoque sane decoro gentis sitae usu liabuerunt; non a fila, ae propria
126쪽
int C o N r a R,M AT I o N r. 9 Domini dii et plina; ut ridiculum sit eum in sectamentum idebtransserinare , quod ab Apostolis fuerit usurp'tus. Ego vero de -- eadem omnia respondeo. si nouum ill et,&retibapud Dei populum insistens , atque inusitatiam, ut servi Dei, quibus diuinum aliquod munus prece ilia conferrent, iis mamis inter precandum imponerent; tu sanὰ meritb colligeres ex Apostoloruin fracto, viros sapientissimos, atque religiosissimos ita a Magistro factis iustos; neque abibe diserto eius mandato rem nouam , ae peregrinam inuecturos fuisse. Qualiter si eos p. inem , vinumque in Domini ci corporis & sanguinis memoriam eo ritu quo haec apud Christi nos legitimξ fiunt , celebras te vel aqua in nomine Patris, & Fiiij, re Spiritiis Sancti balati galle, nos res; inde etiam si Christi maiidata nunquam audiuilles, meri id tamen colligeres mandatum Christi hi de rebus ad pisse illos aliquod quae cum apud omnem reti h Dei populum incognitae ,atque inusitatae silerint, non potuerunt profecti, nisi vilius Christi mandato , atque auctoritate in noui populi cieramenta institui. Nune veri, de impositione alia omnia. Nam ritum in ille in omni Dei popul dide vetust issimum, ciceleberrimum, 5 in iis, quibus aliquid intineris diu in iis imperii Fndum erat, solen nem ae v litatum, & ab ips5 Oaristo non semel talibus in ea usi: Usi patum , palana est, & nuper a nobis illam oristrati ini; ut nihil necesse suetit Apostolos quo eum ipsi quoque viiii parent, disertum ae proprium Domini praeceptiam habere; quem scilicet ex medio, communi ite sui populi more sumere licebat. Atque hi: e liquet qualis non sint ad hane rem apo sita Bellar mini dei lictore,& viatore exempla.
Fateor intelligi semul iam Dugi domini sui mandatum habere, si quod de agit, huiusmodi est, quod ei ii additerio , ae speciali heri mandato
r. i non liceat ; qualia sunt quae Bellarminus attulit; neque enim vel lictori in ciuem manus ini jeere, emoque vincire, vel viatori l natum incertam diem indidere licet abique diserio, specialique Magistratus mandato. Atybi famulus ea facit, qtiae vel ex communiosn- Dium hominum iure , vel ex eius ei uit. Mis xu familiae in qua degit,
moribus facere ei licet ; prosectb stultus mii ego sallo fuerit liquis
inde argumentetur, eum d: tertum ae speciale hac de re, domino suo mandrium accepille. Iam veri, huius est, non autem illius generis,
ista, de quὶ quaeritur, manuum impositio; quam scilicet Apostolis excommuni Iliae lis jure, ex ipsius Domini siti exemplis. sumere,atque proinde usurpare licuit; vi plane puerile iit ex eo , quod usurparunt, saticinari illos dilectum de ea sic usurpanda, specialeque I ,:nino. mandarum accepille. Sed haec scilicet, ut alias isse, ibi ennis est aduersarii deliratio , vi,quod demonstranduin suscepit, id pri inli &ante btunia supponat, esteque nucii tuo' non ratione ulla iubeat; ex hoc
127쪽
deinde ita sipposita omnes suas probationes initituat. Hie verbi gra tia apud Lucam legit Apostolos urunm Samaritanis impos e. Suppo nil pri md de more, id quod erat non supponendum, sed claris euia dentibusque rationibus probandum , nimirum istam Apostolicam manuum impositionem , ip imi illud sutile Confirmationis scin mentum quod nunc Rotia a defendit. Hoc ita sit polito facile postea fuit homini ineeniosis illud ab omnibus e cellum assumere, lacra menta iiDE diserto ae speciali Domini mandato ne Apostolis quidem.
licii ille in Ecclesiam inuehere , vel in ea exercere. Vnde nemo non videt sequi de illa ipsa minuum impositione Domini suille aliquoii disertu in C speciale ad Apostolos mandatum. Sed contra eos quidem,
val ellarminianum argumentum , qui concedunt luinc Confir in tionis Romanae ritum vere , proprieque dieba melle sieramentum; os, qui theg mus , qui demonstrationem eius rei ex Scriptura posci mus , ne leuiter quidem. perstringit. Ita lite cum ex his liquea: nullatum titille Domini nouum , disertum , ae speciale de nranuum impo
sitione mandatum, omnino consequens est, ut nunc quoque eodem .lQco, nuntero. , M. nomine habeatur, quo apud Dei populum , unde
sumpserunt eam Apostoli, antehac habita , censitaque fuerat ; pro orationis scilicet super hominem sache signo, atque symbolo sim i ieiqile adeo sui loquuntur caerimonia. II. Sed idem inde quoque deprehenderelicet , quod ab eius materia: ingeniι , quam in aliis Chri isti iactamentis assumptam elle vid mus , haec vi anuum imposita planὸ aliena est , nihilque cum ea habet
simile. Hie enim, ut quivis linelligit , ipsius ministri visi in sacramen ii quod conseri , signum elle finguntur; quod absurdum, atque ridiculum; certe avetis Christi institi itis alienum est. Nam neque in baptismi, neque in Eucharistiae sacramentis ministrorum vel manus vel valiquod aliud membrum; materiae vicem tenet; sed elementum extra ministri persenam , aliunde ait impium; illic quidem , ut notum est, qua; hi everb panis, S vinum. Atque ita sine concinna , de appos
iaest totius rei ratio, ut aliud si scilicet, quod fgnificat; aliud quod signifieatur; alius denique qui rem totam ministrat ;&per signum
gratiam significatam confert. In istorum verὼ manuum importione omnia absurda, de a sieramenti natura aliena; in quo uniusdiominis manus eadem est de signum, di signi ministra; idem adedde ministrans&ministratum; quod nemo ineptum este ,&a Domini Chii sti sipientia plurimum abei se negauerit. Vidit absurditatem Aurelius, de Sirmondo obiecit, Confirmationis secramentum in manus impo- orthod pitt. sitione constituenti, Consignationi chrisma inquit muniti impo sitioni ia
128쪽
- - ramenti, partem, id est 1 terram remotam, suae pudenda, M.
vlloqilicii r .embis en absurditate stitui. . . III. Denique &illud manuuini inpesino , Sacramenti Christi ini inmni aheruin habuit, quod ea ritus fuerit pluribus rebus eo in unis. Nam facrament tuere , absque emitriaue si a Christo in stativa, tuam singula propo ac teriamdiabent, baptismus aquae vestu lintrionein, vela persionena ; eucharistia panis esum , &culeis iturbationem. Neque hi actus in ullo alio religionis vel saeramento vel : negotio adhibiti cernunturo Nam ex Christi instituto minister ii aque nisi eum baptizat , aqua vel tingit, ves aspergit quenuriam; neque nisi meuel raristiam est; panem vescendum,& calicem libamidum porrigiti Idque Deli sapiens, dignum est, quae di rebus in natura. priam siligulis materiam desit, ita cinaeligione sacramentis si singulis elementa propria ae peduliaria finistituit. Hoc quoque: nobis eum sentit Auresimi, & ex eo contra Sicinones de veteribus
ει tentiam aequὰ argumentatur; D nranuum Dum sitio inquit)st m. Orx p Arrteria essentiatu furamenti ordi , se stratur esse non posse confirmation: 'ni duorum sacramotorumst eadem egotiati m. iter a siquod est mi 'ditum. lam verb niam impositionem plurium alio In praeter Onfir-,
matroirem rituum materiam &fitille olim, dc nude friam apud La- ,
tinos esse manifestum est, si & prima,& nsecuta. Heli. x tempor inspicias. Nam in ipsis quidem initiis Apostoli mavus, ut ex iisperioribus liquet, Gn m bant,& aegrotis atque .inualidis , quos per do inum ἰα ματυν nabant, &fidelibus , qui bin propheciis: vel linguarumidonum impertiebautur, de ministris , quos Dei gratiae: tr) ordinet commendabant, δἴ iis quos ad saecum de Ecclesii cum mi ut steriami promouebant, &: qiiod nonnulli etiam volun0 peceatoribus ab-i sientis,cum eos legitima poenitentia sanctos in eommunionem Cliri ,
manae societatis redintegrabant. Mius non Videt , quam' ineptum, quamque absonum sit unusn ; idemque manis. impositioni, signum hic, . ta isti e sacramentum elle, in aliis nbneae iacramentum: Hoe veri a vel umina certo & euidenti argumento est, non ex rei ipsius natura,
neque ex Christi, qui ut ei I sapietitissimus nihil contra eius ratio- nes instituit, sed ex mera improvidorum hominum libidine, enichiam atque excit Cim elle quicquid est huius saetamenti. Quod si ad iii se
riora descendas, veteris Ecclesiae mores spectus , reperies etiam i ad οῦ alia traducitum esse imponendarum manuum ritum. Nam praecer superiora, etiam in coniugum benedictione hoe ritu uses citile vel res,ex AEthiopum etiam hodierno more credibile est, quod est a Gro 'Ilio obseruatum. manus quidem & baptizatis,&.reconciliandis,&agrotis , dcordulandia resinae, clarum confessumq eapud omnes N , est... i
129쪽
licet huite mairitium impositionis ritum orationis super hominem ex certis magis sue momentosis caussis stindendae adiunctum & lignum, ex quo necessarib sequitur,cesim nullum sit ipla oratio propriξ ait hi sacramentum neMe emE manuum impolitionem, quae tota per si ad orationean aesta tui . M. vi icitὸ vereque dixit Augusti is nihil isι benes: reputes, aliud est , quaim oratio . uacramentit in . nonnissi surdimine censeri posse. Sed hominum inscitia quo sibet ritu te mere nulloque discrimine pro sacramentis habentium , subim est tandem Galloe, ae pndendo errore, S: magna druinae dii plinae perturbatione, ut ex iis quinque manuum impolitionibus totidem ite ret Ecclesiae Clitistianas fieramenta: Nimirum Confirmationi quod baptizatis , PC nrtenui . quod peedatoribus: exomologeii in gatis; Ordinis, quod iiii ministet ii Melelia Eemn euehendis; Matrimo nil, quod cohiu biis in nuptiale foedus conuenientibus 8, Extremae denique unetionis , quod aegrotis manus imponi viderent; quod' sh iter odoratus, & 'eia non uno in loco seripsit vir eruditis limus Grolius. Exuva hi tir i.ω κον imperata sed orata Iud , Chri visitae carii nonia sinantium alit impolitionearintelligio emimi
qua dicuntur, sacranuli . . Consi .utanse, ordinatum , Portunt , Ε trema unctionu , imo ct Matrimoti . Errorem , licet cras tum , tam , quod eum veterum minimὶ intellectae voces constituere viderentur,
homines imporremisci colastierim uti quidem illi&in spinis acuendis, atqtie eunuoluendis ingeni otia, sed omnis inlin. , humanaequesipientiae hoc est de Seripvarae aintiquitatis Desei allicae Oppiar rudes, atque ignari, tandem id sputationibus sitis diu extastatuinfirmauere ;& hane disciplina . nostrae partem , sicut reliquam fere orix nem Christianam religionem, ex ingenio suo estinxere. At seni ille quidem illi videntur utramque hane, quam in illo iacramento nota uimus , absistiniatein quod impostio scilicet manuuin, nuda minii triacti O , eaque plurium rituum communis, parum apta, consciitane que ellet sacramenti materia. Itaque paulati meam ex hoe sito saer mento Omnem penitus eiecerunt , de eius loco chrisimationem, aliun-HEi sumptam , .substiti ierunt; rem dc per se a mini lit5 dii tersam, dcvni huie ritui afixam. Hane imminati signi rationem & vidit & tr didit Tapperias i in hoc uno ex emiae suae istudio deeeptus, quod iniit tionein , non Scholasticis, & suae Ecclesiae, quod verum erat, sed ip
sis Apostolis, nulla ratione tribuit. Apostoli inquit primo res suo i i
ritu apa olita ν Chri ti suggestione utebantur manuum impotione,tam Maiu hmus sacramearn nrateria. Tum ; Quando linguae, vel caetera muracula cessartini, oportebat ob CONFUSAM, INCERTAM , ct INI D
130쪽
manus in ponebant. Atque haec ille, mutationi , caussam quidem umram narrans ; auctores , salios edens. Non enim Apostoli, quod iste femere Ibinniat , sed Ecclesiae Romanae homines, mutarunt; qui ean dem quoque ob causam & caeteris illis suis quatuor sacramentis noua aliunde elementa, mirifica quidem illa, & inepta piaeraque atque a Qrda, caeterum es a ministro, S inter se diuersa, destinarunt,ae decreuerunt; poenitentiae quippe pinnitentis ipsi factus contritionem, confessionem, de satissamonem; extremae unctioni, oleum ab Episcopo benedictum; ordinationi eatieem 5e patinam , vel Euangeli
rum volumen; matrimonio coniugum corpora, de verba consensum exprimentia, materiam assignarunt. Impostulonem manusin:, qtii unus
olim suit istorum actuum ritus, ex omnibus eiecernnt rusi quod eam Bellarminus 5 alii nonnulli in orditiatione, ut essentialis materiae Partem neci stari4 retinendam putant. sed de istis hie quidem non est dicendi locus. Messest, quod eopso aduersariorum iudicio constat non esse manuum impositionem, idoneam, ae eongruam huius, de quo nune disputamus, confirmativi saeramenti materiam. Si enim est , cur eam abdicarinit , atque hinc eiecerunti Non jam quaero, o jure iis licuerit ritum inuod ipsi quidem ait int Domini maritatὁ Ἀ-stitutum, de Apostolis praeceptum , atque traditum M expungere S alium nouum, de in Dei litteris inauditum, chrissimationem scilicet, in eius locum stibili tuere, quae ianEineri usabilis est, ac minime fere da temeritas. Illud unum urgeo, quod i quaecumquelandein eorum in hoc negoti 5. testas, atque auct0ritas fuerit , certξquem ritum repudiati erunt ,.eum non fuisse idoneum . existimatunt. Nempe id, quod diximus, viderunt, communem multorum Ecclesiasticorum actuum ritum , saeramento, cuius propria, re si a debet esse materia, non conuenire; & absurdum item cite, ut Episeopi manus eadem &ministret & ministretur quod necessar b fieret, si ea remota sacra . .
menti huius 'materia ellet; ut est certῆ, siquidem sit Episeopalium manuum impositio huiua .sa ramenti Φmbolum , ae signum sei
Atque ex his quidem qui iam , . filior, manifestum est, in
naum impositionem simplicem ritum, siue caerimoniam fuisse, apud Iudaeos precibus certi generis adiungi solitam ; ab Apostolis ex gentis suae vise , Dominiqfie ipsius, non quidem praeculo ullo, sed tamen erempto, ad que libere, tametsi congrue, sapienter, in benedictionibus .spiritualibus impertiendis, perindε ae in aliis quibusdam precationibus, Vstirpatam sacramenti autem Confirmati ii ratione& nomine alienam , tum quod neque diuina promissio; neque sensibile signum, neque Domini Christi mandatum smiae in Iuliusnodi