Joannis Dallaei De duobus latinorum ex vnctione sacramentis confirmatione et extrema vt vocant vnctione disputatio

발행: 1659년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

solentii Eccleste more, utiliter Clitis an censeri, &Eaeliari suam Domini percipere possint, ad quam scilicet admitti mos non erat, nisi qui omnes illos baptismi ritus plenὸ pereeptilet. Nam Cbristi ira tiam & Astis exteris , Sc huic propriὶ .c primo Eucharistiam inte dum dictam fuisse, norunt eruditi. Neque est quod quisquam urgeat. quod ait necesse quoque esse νngi eam, qui bapti tu sit; quasi absurduni sit scilicet meram caerimoniam necellariam esse assirmare. QDd ut intelligatur primb obseruandum est, dum hic ait, euin qui baptizatis es,ba irati vocem non pro eo accipi , qui totam baptismi administrationem s.ccepit, sed propri Eae striimus, pro eo , qui lotus est, quevira est & quidem praecipua ae capitalis totius mysteri j pars. Hic ergo- Cyprianus omnes vel certὰ plaerasque baptismalis myster j, quae tum ex Eeelesiae usu rite ad selenniter fiebant, partes sibi considerandas proponens; primo de lotione agit, tum de interrogatione ; sed oi inquit interrogatis, qua sit in b.iptisma resus veritato. Hanc e recutus ad unctionem venit, ungi quoque necesse est eκm, qui baptizatus sit; id est ut diximus, interrogatus , & lotus. Denique in manus impositione desinit; sed θ baptizato quam precemfacere potessacerdos sacrilegiar De secunda & quarta tam dicere potuit Z qui baptie rarii uerrogari nec se est, Credulis vitam aeternam M. Liqui bapti tui est precem quoque facere sacerdotem necesse est ri quam de tertia, Engi qγο-que necesse s eum, qui baptietatus st. Intelligit scilieet ista omnia in baptismo administrari necelle esse, ut tota eius actio rite atque ex solenni Ecclesiae usu peragatur ; plane eodem sensit quo nuper Cornelius eius amicus, aiebat de similibus, imo iisdem, αννειν si τον Τῆς -κ si αι κανόνα r, quae suscipere , vel quarum participem ieri oportet secundum Ecclestae regulam. Vngi nec se erat, non ad salutem baptizati , non ad baptismi vel ei lentiam, vel integritatem , quorum neutrum vel de sua Confirmatione aduersari j dixerino sed ad baptis malis administrationis ex Ecclesiastico ritu ae canone plenitudinem ut estet non modb verus 'd quod una lotio rite facta satis erat sed etiam selennis, ae omni suarum caerimoniarum Pompa instructus Mornatus baptismus. Qualiter olim trinam meritonem, nunc vertu calem ex Cnrismate unctionem in baptismo necessariam dici posse docet P. Aurelius; non ibiquit,)ex natura rei, nec ex Dei instituto Hexus ruticle a. quod unaquaque lege id necessarium fui, qxod illa praecipueris. Et exempla ipse colligit apposita 1, In Concilio inquit Cum agiκensi cum agererer de nuntiando quotanus ab Episcopa Carthagniensedis Pascha omnibus Ecclem, ea de re lex hurern concepta es, Ira nat necesse est. Sic Concilium Macarens is quu quas contumax transgredituriza quae decreta erant necesse es ,ra de suo degradetur ossicio. Iu Θηρ 3

172쪽

Lucam necessaria dicuntur , quae illi e vetantur; inter quae tamener. intquaedain & a natura sua, dea Christi mandato , libera, atque ad .aphora. Ergo vel Aurelio Iudice, ex eo quod Cyprianua dixit, necese esse eum ungi aut baptiratus', minimξ tamen sequitur, unctionem illam vel per se, vel ex Christi aut Apostolorum praecepto neeellariam

suille, vel aliunded nique , quam ex Ecelesiae canone, more , atque usu; eiusmodi necessitas , non sacramentorum tantum est, sed etiam sacramentalium, siue caerimoniarum, pro temporibus ae locis,quibus vel constitutus ab Delesia de iis canon , vel mos&vsus ab ea receptus viget. Alius occurrit apud Cyprianum locus, qui rem hane totam non parum illustrat,&ab aduersariis si ustra ae inepte ad suum institutum urgetur. Extat in Epistola ad Stephanum urbis Episcopum, de haereticorum quoque baptismo conscripta; in qua rationem reddens eius, quod ab Asti, is opis in proxima Synodo decretum fuerat, ut ab naereti eis veliteritk de integro baptizarentur; in ep 7 p quit parum fit eu manum imponere ad accipiendam piritum cinctum ni iaccipiant 2 Ecclem b.iptismum. Tunc enim demum plene sancti cari o

esse iij sui possunt, s sacramentὀ xtro lue nascantur; cum scriptum sit ;Nisi quis renatus fuerit ex aqua,& spiritu, non potest introire in regnum Dei. Idem firmat Petri auctoritate & exemplo, qui Corne lium,& Domesticos quanquam iancto spiritu jam plenos, baptiori tamen iussit. nὸ quicquam praetermissi elle videretur. Huius loci geminus est qui in Nemesiani a Thubunis Episeopi apud Synodum

de haereticorum baptismo Caria nentem, sententia legitur; Neque frnod Cat-

inquit ille stiritis sine arua verari potest , neque aqua sue stiritu. '' 'Male ergo quidam sibi interpretatitur, ut dicant quod per manus imposs-tiovem spiritum sanctum accViant, Osic recipiantur ; cum manifestum sit utroque sacramento debcre eos renasci in Ecclesia Catholica. Tunc qui pepulerunt ν Dei 69..Vtrius lueloci idem , ut vides, eopus: idem sen- ius ; paene eadent verba. Nemecanus docet Afrorum in hae eausa aduersarios, hoe est Stephanum & socios, homines ab haereticis venientes, tametsi non baptizarent, manus tamen impositione in Ee clesiam adoptasse. Cyprianus idem significat. Cum enim negat satis esse manum eis imponere, M ipso arguit id a Stephano&aliis ab Afris dissentientibus fustitatum. Ergo Stephanus & Romani baptizatis apud haereticos manum in Ecclesiam sententibus imponebant; idqite, praeter Cypriani & Nemesiarer auctoritatem , docet Eeclesiae Romanae parilis i uentibus tempbribus in recipiendis laccreti eis mos; uti ex iis constabit, quae ita fra suist is assutriatur. Iam hinc liqii et ab vid. tricii e . hodierna Latinorum caussa alienum esse hoc Cypriani, Nemesani-

que testimonium; quo scilicet si quod in Leelesia Chrissiana praeter

173쪽

baptismum Eueliaristiam secramentum fitille concluditur , id ma nus i inpositionem fuisse concluditur ; quae in Latinorum confirmatione nulla est; lion Chrismationem, quae una eorum quidem sacra-i d. ebris m. mentum est, sed apud Cyprianum & Nemesianum nulla occurrit. αβ est ra- Neque hie valet Bellar mini, Aureli j que & aliorum Stropha cauit -- 8 -' tantium, vel viatim idemo te esse Chrismationem, de manus impositionem : vel alterum certe alterius vocabulo ita comprehendi, ut

virumque unius nomine intelligatur. Illud prius ex Temilliano sitis sipra explotimus: δ satetur sanE Aurelius primis saeculis diuerses filii te Chrismationis & manus impositionis actus. Posterius, quod

ipsum tamen nullo ex tribus prioribus feei: Iis exemplo probatur, etiam si verum elle donaretur, lite tamen locum habere non pollet. Clim enim de ea manus impositione agat Cyprianus, qua Stephanus, ct Romani haereticos in Eeelesiam sufeteiebant: constet autem manus impositionem qua Ecclesia Romanae haereticos excipiebat, non suis secum ulla chrismatione coniunctam, sed meram nudamque manus impositionem: apparet eius nomine non Chrismationem , quar Simpliatio nulla in hoe negotio usurpabatur, sed ipsam proprie manus impositionem & quidem solam hic a Cypriano &Nemetiano iotelia ligi. Ergo si lianc manuum impositionem, quam illi intelligunt, ex

eorum vel bis, verum ae . propri Edicium sacramentum fuisse, quod volunt aduersat ij, con luditur; omnino necelle est auissime pe care Latinoruria Ecclesiam , quae eam ipsam , quam Cyprianus &N mesianus intelligunt, jampridem & in confirmationis saerametrio,&in ipsa haereticorum receptione, millam viserpant. Sunt enim, si sostant,antiquati atque abrogati vivus e Clarist an is sacramentis rei; ouo scelere vix ullum aliud tetrius, aut in rem Christianam flagitionus admitti potest. Sed illi hae quidem in parte; quod metuant nihil

est. Nam neque ipsam proprie manus impositionem verum lacra mentum suille quod veteres, teste Aureolo, o i ii non istae,&nunc Sirmolidus, caeteris omnibus repugnantibus i qmae Theologis, volunt) hine ulla arte confici potest. Aliud ut existimemus res ipsa sita.

det. Nam ut caetera nune mittam , quae&de ipsa manus impolitione,& de Teitulliani testimonio sit pra diximus, vel hoc ipstini Stephani

factum ostendit non sitisse tumeam apud Christianos in legitimo verorum laetamentorunaeensu si enim suillet, quis crediderit ita amentem suturum fuisse Stepha: una, ut quorum bapzismum valere arbitrabatur haereticorum , . rum ullam suisse Confrinationem istitimaturus esset 3 Par est, imi eadem, ut liquet, uti iusque in hoc negoti natura,& ratio. Si manus impostio Confir mationis saeramentum est,repeti, de iterari eam non magis quam baptisnumfas est. Itera iit; itam eam ruplianus; noli Ergo confirmationis sacramentum, quod aeque

174쪽

xqtie ae baptiunt unietum est. ille putauit. Neque hie est obiicien diuin, quod de Nouatianis Sebismati eis a Theodoreto proditur, eos

si sid de quo nune quaeriimus, saeriainentiam , millum contulit te. Pri- md enim Nouatianos Theodoretus Chri male, Paelamis eodem sensu consignatione Episcopali, neuter 11rantis impositione, caruis te aiunt. Tum

si &hae caruisse fingantur; id quidem eo valebit, ut redeuntibus adu Aesiam Nouatianis manus rite ac legitime imposuerit Stephantis; ut ex alii' haeres venientibus imponeret , non valet. Nam fuisse apud complures haereticos non manus modb impositionem, sed &ipsam unctionem in usu , vel Marcionis ex Tertulliano exemplum probat,

cietate insalitasse. Atqui Stephanum, de Romanos eum lentientes omnibus haereticis ad Ecclesia: n venientibus nullo discrimine manus imposuit se, Cypxiani Nemelianique & Hieronymi aduersus Lucis 'ri alios verba demonstrant. Nam si selis Nouatianis manus imposita ellet, id vellit exirci omnem hane controuersiam politum, ab utroque omisi im-ellet. Nune eun illi diserth hoe tibi commemorandum putauerint, ae negandum id satis este: apparet aduersati j id est Ste-rbani hane fili Ie iententiam , nihil necesib elle baptismo omnes extitere si veniente: tingere ; sufiicere, ut iis manus imponatur. Hoc verd parum esse contendunt duo Afri. Ergo quoi eumque Stephanus Cypriano Sc Asris baptigandos negabat, idem manus impolitione reeipiendos concedebat. Hoc illi admitteband quidem; solum satis

per id valere negabant. nisi d iidem bapti arentur. Neque item coii- Anet t. . . t ita haee valet Aut elii commentum ; coaccedentis quidem illam man mira impositionem, qua haeretici recipiebantur, minime suilles cramentum, sed ita tamen , ut eam quoque contera dat, aliam ab ea fit te, qua in Confirmatione neophytorum utebantur. Id verd n nisi ira est ex una hominis causae nimium studentis libidini natum.

Vnde enim ille hoe habeo ξ Quis veteriim dixit Z Res quidem ipsa

plane eadem sitit. Manus icilicet impolitio. Sacerdotalis uti aque fuit. Titulam Aurelius, plod ita cauiae tua: expediat, nurinnit. Intelligit ei lim sciam manus impositionem, si haee sua sit,s eramentum iron fore. Itaque homo callidus hane i iam elle negat, quam, nisi siera meritum eadem sit abdicat. Si .ae 4 ire veterator suillet Cyprianus,lm- terat omnem Stephalii conatum aedii putationem sint ili stroplia eludere; cavillando hane lotionem, qua h. x reticos adlevenientcs tingebac, bapti limo catechumenorum elle quidem per omnia limitem, oiiciem constare, eodem modo ae ritu seri; non ei te tamen baptis inum; quod hic isti licet catechumenorum sit; illaeis et ex haeresico ueriorum , plane ut nunc Aurelius, qui hane manus impositionem caetera Omiua cum ne bitorum nianus impositione eandem , nGn

175쪽

alio eandem esse negat; nisi quod haec neophytorum sit; illa ab haeresi venientium fidit. Ita res Aurelio suscipientium qualitas Mutat; ut unum idemque aliud sit atque aliud fiat , si a diuersi ordinis , ae generis hominibus sus I piatur. Hoe exemplo licebit & duplicem Em

charistiam fingere, & duplicem poenitentiam, &caetera paene omnia duplicia, o geminum Solem, di plices Thens, quoties causae lis

rantis diserimen aliquid huius nodi fingi postillabit. Quid ni reum&haeretici de ne u hyii, qui Eucharistiam utrique fascipiunt, non minus inter se differant, quam qui manus impositione consecrati erant . α quae utrisque datur Eucharistia non magis eadem sit, quam qitae iis ministratur manuum impositio 3 Sed iii id alia consectorὶ Cypri nus de Nemesianus ipsi loquuntur se eam ipsam manus impositionem. intelligere, quae neophytorum erat; non aliam aliquam ab ea diue sam. Nam hie quidem aduersarios sid est Stephanum & Romanos dicere ait, haereti eos per illam, qua ab ipsis recipiebantur, maniti timpe sitionem Spiritum senectum accipere; & Cyprianus idem significat cum concedit hac impositione manuum homines partim renasei, & ad eius essectum transfert Spiritum , quem Cornelius Centurio accepit Iam . vero ad illam ipsam, quae neophytorum erat, manus impositionem hoe estostum pertinere palam eth Ergo haec a Stephano haereticis

data, ciam ea plane eadem ut erat, ita quoque censebatur. Vel si eandem suisse , ne hoe quidem arguit; certe Aurelius fateri debet &se Scalio 1 Latinos false ae imperite vel impositioni manus, vel christa

tioni sicramenti nomen ac dignitatem ex eo vindicare,q.iod pereas Spiritum S. tradi Patres dicant quae tamen eorum est Glennis, ae palmaria, imo paene unica in hae tota caula argumentatio. Cur enim

id si e concludunt, si verum est Spiritum s. per eam manus impositionem ob haeresi venientibus datum fuisse, quae tamen ipsa sacram ei tum minime fiterit, sed mera duntaxat eaerimonia' Multo hie quam Aurelii, melior Sirmondi fides, ex his Cypriani ae Nemesiani dictis

ingenue agnoscentis eandem esse ab iis commemoratam manus impositionem cum illa, qua neophyti consecrabant ut Qua autem illinaereticos ad Eeclesiam venientes a Stephano susceptos narrant, ea n . Aurelius & cateri fere Latini la amentum non fuisse confitentur; .caerimoniam tantum suille concedunt. Ergo & neophytorum pariter manus impostio ei uidem generis ac census suit. Doc ipsum, quod . eam Stephanus&Romanae Ecclesiae homines, haereticis ad Eeelesiam venientibus impertiebantur, arguit non fuit se lacramentum. Nam si fuisset, indignum ae paene saeta legum foret eius ritum in sacramentum scilicet 1 Domino dicatum aedestinatum, in alia transferri. B .ptismi quidem, vi etiam Eucharistia, proprios & a Christo institutos ritus, qui ad alia, ubi taxamenti, naturam non retinerent, an scribere,

176쪽

bere aut usurpare ausias sit , e veteribus nemo est, quod Sam: Vbi cumque dc quicumque in nomine Patru, ct Alij, o Spiritus Sanctici eti leguntur, ii vero Cluisti sacramento baptizati intelliguntur;& v rum umiliter Eucharithiae sacramentum fecisse, qui eumque panem &vinum Ecclesiastico ritu benedicta fidelibus ministrarunt. Itaque , si verum ac legitimum eius leni cum baptisino de Eucharistia ordinis sacramentum fuisset manus impositio neophytorum , profecto numquam ea stet hanus , nunquam alij Patres in rebus diuersis usi essent, mi sacramentum non es let. Dei enim nomen in vanum assumit,eius.

me maiestitem Iadit, qui res ab eo institutas alio, quam in quem ipse finem instituit, torquet Ze vserpat. Cum igitur & Stephanus, εe Ecclesia Romana illam manus impositionem, non in Gla quod

necesse erat, si sacramentum fuissetὶ neophytorum confirmatione, sed etiam in haereticorum receptione factitarit , concludendum est rituri illum ab eius Saeculi Christianis, non pro aliquo vere dc proprie diam ce irmatio:s vi nunc loquuntur) sacramento, sed pro libera,v riisque occasionisus ,3e actibus eommuni caerimonia habuisse. Objiciunt Aurelius ', Bellarminus, de alij. haee Cypriani verba; Tunc domum plene s tui cari, is esse si iij. Dei posunt, si sacramento utroqua

nascantur , cum scriptum Nisi quis renatus fiterit ex aqua&spiritu, non potest introire in regnum Dei. Sed illi nobis sadium ipsi porrigunt, quo haec eorum causa iuguletur. Nam vel hae sela ostendunt nihil minus hie agi, quam ipsorum Confirmationem. Si enim quod ipsi volunt) νtrumque i ud faciamentum, de quo loquitur Cypriantis, arua est, ct manus impositio ; clarum est neutrum istorum fi-cramentorum Congrinationem Litinorum esse posse. De aqua ipsi fueritur. De manus vero i mpositione nune mitto, quod eam ipsi nuulam in sita confirmatione Labent. Sola Cypriani verba inpraesentia urgeo. Ille fideles ex utroque hoc acr Duento nasci diserte pronuntiat. Ex Confirmatione vero Laticia nemo in Ecclesia nascιtum tantum iam ante natus in side per eam colafirmari fingitur. Ergo Latinorum quidem Confirmatio neutrum est ex his a Cypriano significatis iuramentis; non adeo manus impositio , quae duorum istorum sacramentorum

unum est. Item ; Ex quocumque s ramento in Ecsesa nascimur, id baptismi mysterium sNeque enim unquam sando in Ecelesia auditum regenerationis, siue natiuitatis nostrae in Christo aliud sacramentum, praeter baptismum) Vtrumque autem illud a Cypriano memoratum sacramentum id, est ex quo homines in Gelelia nascuntur ; Ergo utrumque baptis ni mysterium est. Manus autem impositio, quae duorum istorum sacramentorum est alterum, non aliter potest b, pyisn iis irysteiij pars censen ad id pertinere, nisi ut eaerimonia dc appendix non enim eius eue partem vel essentialem, vel inteoran-

177쪽

rem apud omnes in consesso ex Ergo illa manus impositio , quam hie Cyprianus intelligit, baptis ni extimonia , sue appendix quodam tantum suit; quod nos contendimus. Eadem Nemesi amis etiam clarius docet. Nam non modo, itidem ut Cyprianus , ait viroqius. cramento debere eos renasii in Ecclesiis Cathatica qui scilicet ex haereti eis ad eam veniunt sed illud piaeterea habet; Neques ritus De aqua op . rari potest, neque aquil sine viritu Vnde manifestum est illud ex quo istos renasei vult, sacramentum , Latinam quidem Confirmationem nequaquam esse, in qua spiritu ne aqua operari didit ur,ad baptistarum

vero pertinere, in quo uno sacramento , ut omnes norunt, neque

spiritiis sine riua, neque aqua sine spiritu operatur. Quae ut teneant ir, duo sunt explicanda. Prius est, cur h. re manuum impositio de a Cypriano de a Nemesano forameηtuin dicatur, si ea baptismi qiuodnbs volumus) ea rimonia tantum fuit Z Sed lioe quidem nemo, v opinor, eruditus obieeetit. Neque enim hine sequitur vel duo elle se inuidem distitim, diuersaque caecamenta bapti simum , de manus limpositionem ; neque hoe saltem quod illo exal ulli admi tendum, alicui videri poli t) manus impositionem et se baptis mi partem clim' tisem. Non illud inquam, sequitur. Nam quoties in uno, eodemque' mysterio plures sunt partes a se inuicem per se discretae, sed in vinus tamen cacia menti propriξ dicti naturam coeuntes, ac compositae; mos est Patra Λ, non totum modo ex istis conflatum mysterium s cramentum appellare, sed de singulas eius partes eodem nomine donare; quas scilicet plura sint sacramenta, quae tamen si proprie loquendum est, vii una duntaxat sacramentum enicilint. Verbi gratia,Eucharistiae, quar Christianorum sacramentorum alterum est, partes filiat duae panis, ec calix, sive,ut veteres loquuntur, corpus 2s,nguυ Cori , illius manducatio , huius potus. Iam Patres, non illud modo ex duabus his p. arcibus constans totusu mysterium, appellant; sed duas etiam illas ex quibus constat partes, singulas, id est P em seorsini sacramentuin, de cilicem item seors ina sacramentum dicunt, quali duo iacramenta sint, quae proprie unum tantum elle sacramen cit; i ι e. ἡ. ψ ny ς sexentur. Isidorus; Sunt sacramenta saptismus G chrisna, O sicli, ta ea. cρrp i ct saligure. Theodulphus Epileopus Aurelianensis ι Singula V, ii c. i de/uei Nicis in quadragesima, praeter hos, qui ex . ninum ait sauri Cone Gil I. sacram Hia corporis o sui uiuis Christi fumenda situr. Cone: ium C aoulonense II. a. D Sis. Paenitentes eadem die ad percipiemia c. por: c sau Gia2,'' sacramenta reconciliat Ecelelia ccilicet. Sic etiam Rab uxn, Super0i ut de reliqui, duobuι laetamentis, id s corpore fing one D.oitu inuestigemui. Ordo Romanus eodem modo, G leuium T. opibliςib stet a vocaverat, Dominis noster Iesus Christus tradidit discipulus vi Z

178쪽

l. Ninen rarus Remensis composuit; 'Scri illis ct ad eundem pregem Car tam G. de sacramentis quoque corporis P singuinu Domini. I atram nus riter sacramenta Dominici corpori δ sanguinis non semel dicit, Sie etiam Hiilbertus Carnotensis Episcopus tria ad salutem scitu necessaria enarrans; Tertiani sinquit tu quo duo vitae sacramenta, id es Dominici corporis ct sanguinis continentur. 4 Vt ergo in Ela charistia, quae unum sacramentum, unumque mysterium proprie est, duo tamen' sacramenta dicitiatur ob duas paries ex quibus totum id mysterium constat; se&in baptismo, qui proprie sacramentum unum est, duo tamen sacramenta constituit Cyprianus, ita litos illos ritus , qui in baptismatis administratione peragebantur , lotionem scilicet iam anus tm sitionem seorsum unumquemque considerans. Vtergo corpus& languis Domini, si ea seorsim vi partes spectes, duo sunt sacramenta, si totum , quod ex iis coniunctis conficitur mysterium,unum fiant sacramentum, ita lotio de manus impositio , si singulas l. sum spectes, duo sunt ritus, duo sunt actiis saeri, duo adeo iacramenta; si coniunctim, in baptismi siue baptismalis administrationis partes unitas , unum stant sacramentum. chrismationis est , eadem est& manus impositionis ratio. Itaque ut hane Cyprianus, ita illam alii a baptismo seiungunt quidem, sed se ut, pane Eucharisti eo calicem, id est ut artem rei ab altera eiusdem Prie; non autem Vtrema re. Ita Isidoriis loci, mulo ante allato ; Sunt i amenta baptismus o chrisma , corpus se in uis. Sie etiam Rabanus , qui& ipse nutar allatus est;

qvaurum uobis Dominis dedit . supra disse imis, superes, ut de reliquis duo ti, id es corpore O sa hine Domini inuestigemus. Atque hine fictum est , ut baptismi non sacramentum tantum, sed etiam sacramenta in plurali numero Patres pssim dieant, quod alias docebimus. Sed neque hine illud sequitur, quod sequi videri posse diximus in nus impositionem vere proprieque iacramentum esse iplam , vel certe ve- iam , id est essentialem, aut integrantem baptismi partem ;eo i uod sacramentum a Cypriano dicitur. Nam Patribus familiare est quem uis ritum sacrum , & ad religionem CLristianam p rtinentem sacramentum dicere. Augustinus de Catechumenorum sale ; Qαod sit quit: accipi lint catechumeni, qvamus non sit corpus Christi, sanctum estramen , ct sanctius,quam cibi, quibus alimur3quoniam sacra me ultim s. Innocentius Romae Episcopus, Augustini aequalis, fermentum, quod absentibus mittitur, & ex Baronio, Pinio, ' Palus dinis benedictus est itidem censet inter fieramenta. Ded do Rabanus saliua in , qua baptizandi nares & aures tangebantur, sacramentum quoque vocato Ita Ordo Romanus salem itidem ut Augustinus, sacramentum dici GRο-zamus te Deus, Pt hac creatura salis in novi e sancta Trinitatis e Di Vr

Hist. Rem. I.

me . ac remissi

l. t de

179쪽

salutare sacramentum. Denique omnes in baptismi administratione usurpari Glitos ex Ecclesiae consuetudine ritus b.apti matu sacramenta

nominat idem ordo Romanus; nota, acceptura sacramenta baptismatu, ct in nouam creaturam S.Spiritru procreandi dem qua credo

res iustificandi estu, toto corde concipite. Si e & Theodulphus Aureli 1neniri; Sicut catera sinquit bapti senatu sacramenta per sacerdotes vim liter funt, per Deum inuisibiliter consecrantur ita ct Spiritus S. atiaberimpositionem vianaum , ct ministerium Episcoporum s letibus traditur. Hie non modo sanos omnes baptismi ritus sacramenta a pellat i sed quod ad rem nostram unice pertinet, etiam manus impositionem emeris istius generis accenset. Est ergo Theoduli ho testeae auctore, manus impositio sacramentum. Sed quale i Baptismatis est, si eum audis , sacramentum. Baptismi autem proprie quidem dictiam unum est duntaxat sacramentum, lotio scilicet mystica in nomine P tris, Filii, & Spiritus S. Ergo manus impositio sacramentum deerat de dicebatur apud Patres , quod inter saetos baptismi ritus locum haberet; non quod ipsa seotium proprium, ae veri nominis sacramentum

per se esset. Ex quibus iam planum est, quo sensu Cyprianus hoc illi nomen dederit; quia scilicet administrationis baptismi pars erat. Sed α inde Deile Aluitur illud alterum, quod secundo loco explicandum esse diximus ; cui sellieri Cyprianus & Nemesianus dixeriet ex utroque illa sacramento id est ex duobus actibus in baptismi administratione

solennibus, lotione scilicet, ae milus impositione renasci debere homines ab haeresii in Ecclesiam venientes, si horum rituum alter nempe manus impositio) mera sit ae simplex quod nos defendimus, baptumi caerimonia , non autem pars vel essentialis , vel certe set loquuntur inter ans. Prosecto haee proprie ac stricte aeceptis vocabulis dies non posse α communis totius Eeseliae fides primo ostendit', apud quam non aliunde, quam ex baptismali lotione renas I homines conressum est ; ideoque Christi baptismum Pauliis regenerations Docrum vocavit. Sed & Cyprianus & Nemesianus idem quoque ipsi latentur : Hic enim & quidem hoe ipse in loco omnem regenerantis Spiritus vim a liue uni alligat, dum negat Spiritum sine aqua in hoc mysterio operari posse. Cyprianus vero alibi rem eandem agens lios. &achiis &el sectus di terti sume se inuicem his verbis distinguit, Porro autem inquit non permanus impositionem qua nasitar, quanto accipit Spiritum Sodium , sed in baptismo i ut Spiritum tam natiis accipiat.

Ergo non ex utroque sacramento quod hie est id est ex lotione siue ba- timo,& ex imp sitione manus, renascimur, sit proprie loquendum est. Sed ex uno tantum, nempe lotione, ipse iudice Cy riano. Quid ergo esti Cur hie ait, quod isse negat Nempe in q, am non est Mar-uris Oratio vexanda, meas attendenda, quae clati .st, haed scilicet, ad hoc,

180쪽

ad hoc, m quis plene ut ait sanitis iretur, haereseosque libern omnem dc vitium exponeret , non Dille satis, imo patum fuit se,si quod Stephanus conckebat per manus impositionem renouaretur, iaquoque in primis necelle sutile vi aqua baptismali ablueretur , atque ita diroque Iscramento id eli adhibito 5 hoe & illo ritu , lotionis domanus impositionis totus defingeretur, & ex haereti eo eriliolicus fieret, & emundationem , quae latione, de sanctificationem, quae manus impositione adumbrabatur , adeptus. Natiuitatis in Christo nostrae mysterium baptismus est: quem ita tum celebrari mos erat, ut initiandus primo ablueretur quo proprie ritu baptismus totus continetur mox manus impositione consecraretur. Stephanus ab haeres redeantibus hune ultimum ritum impertiebatur. Cyprianus etiam priorem neces larium elle contendebat, quod eos renasei, siue regenerari oporteret, ut essent Ecclesiae membra renasci autem , vel Ne

verari non pollent uno hoc manus impositionis ritu sescepto; nisi de priorem, lotionem scilicet, suscepi sient. Vtrumque igitur in eorum receptione adhibendum esse; hoe est legitime baptirandos esse ; velo demum vere nati in Christo deessent de dies possent. Caeterum utrius ex istis duobus ritibus ea vis sit, qua proprie renatamur, hie quidem non dicit; sed alio loco apertissime, quod nuper monuimus, docet, disertE negans nos per manis impositionem aiens neci imb iptismo, id est in ipso baptismalis mysterii lauacro. Vnde nece lario

consequitur haee eius verba, s crame ita utroque a1 cantur, id cantum lignificare, quod dixi auis, si adhibito ae sitseepto utroque ritu, non autem posteriori tantum quod volebat Stephanus noui homines ex vetetibus facti in Eeel etiam ingrediantur. Sed neque dissimulandum est iii pra descriptum Cypriani locum etiam aliter interpretatum esse virum in Melesiastica antiquitate versatissimum M.Antonium de Dominis , Spalatensem antehae Archiepiscopum . sic nimirum, ut sacramenti m illud utrum I e, quo illen isti ait conuerses ex haereii , de aqua ct Spiritu Sancto accipiatur; sue de ablutione aqliae Areceptione Spiritus. Haec vero expolitio de his Nemesiani verbis amprime congruit, Neque Spiritus sine aqua operara potest, neque aquone Spiritu, Sc loco ex Ioanne a Cypriano laudato, Nis quis renatis fuerit ex aqua, ct Spiritu, non potest introire in rernum Des; neque a stilo PM i euo mirum abludit, quibus familiare et sescramentι vocabulum proin, es 'sentia, o veritate rei sacra usurpare, etiam ab ipso Perronio Cardinale obteruatum est. Atque hoe quidem sense dixit Augustinus sti minui sibile et se in scramento; vi sile insigno. Utrumque ergosecramentum est & interius,& exterius, designificans,&significatum; id est viliquet,& aqua & spiritus. expolitiosi admittitur omnem illam

pugnam tollit, quae alioqui esse videtur inter hoe & illud alterum CP V priani

in psal. ε . p.

SEARCH

MENU NAVIGATION