Joannis Dallaei De duobus latinorum ex vnctione sacramentis confirmatione et extrema vt vocant vnctione disputatio

211쪽

oleo quam meram ellebaptismi eaerimoniam omnes confitentur) dia 'serte scribat participationem est e Spiritus Sancti x quo nescio quid possit diei magnificentius. Sed neque illud praetereundum est, quod consignationem ex unguento constanter quoque his duobus locis r ferat ad consessionis , baptizando factae sanetionem , atque eorum, quae pactus est , confirmationem. Idem enim est in secundo loco σαοθηκων quod in priori fuerat τῆ δευου ires Vnde videre est, quam varie de liuius ritus mysterio senserint, ac pome ut sedi eam)luserint Patres; quamque grauitertiali uel nati sint Latini,qui contignationem ex unguento ideo consi viatonem dicendam Pu t. arunt, quod baptizati Spiritu peream dato ad fidem intrepide profitendam roborentur , ae firmentur; cum hinc constet eam initio

longe alio tensii dictam sit ille; quod sei licet huius ritus sis.ceptione baptizatus pacta, qu at eum Deo inierat, vel uel obsignaret, firmaque ae rata se habere testaretur ,& fidem, quam Christo dederat,ea ratione velut nouo quodam jurejurando obstringeret, ae eonfirmaret ; quo de aliorum fere Patrum de confirmatione dusta pertinent; ut postea seo loco explicabimus. s. Postremo illud etiam lite obseruandum, quod jam sit pr.3 ob ter attigimus, chrismandi siue consignandi i)otestatem tam presbyteri suille, quam Episcopi, ut exprimis posterioris loci verbis apparet, in quibus omnes hos baptis ni ri

scope, vel presbyter; quod apud Graecos , etiam ad hane diem perman-st, vi & illud quod nulla hie in baptistii ritibus occurrit manus irri positio. Sed alius praeterea est in eodem Constitutio in opere locus, in quo omnia, quae ad baptismum rite ministrandum requirebantur, multo etiam fusius explicantur. Primo traditur, quomodo sint instituendi Calesium eni '; deinde qua ratione benedicendi h ; tum ut diabolo renuntiare debeant : mox, ut oleo ungendi benedicto,cui precantur a Domino tribui gratiam spiritualem, 6 Ι-ααινκη , τι ά λαβιῶr, vim σcientem, ct remisonem peccatorum, im tamen etiam Latini fateantur unctionem , quae ex illo oleo fit, nihil esse aliud, quam baptismi rimoniam. Sequitur mersio, siue tinctio,

hoc est proprie, dictus baptismus ' ; de post hane continenter chii

riiij ct Spiritus Sancti mersum , me tinctum vagat unguento .icens, Domine Deus ingenite, Sc ea terae In ea autem Oratione illa nunc Latin

rum solennia, OUgno te rivosalutis, nusquam reperiuntur; ut si his, quod illi volunt, constet huius sacramenti forma, fateri necelle sit nullum apud Constitutiones esse hoesieram ei mini. Sed in hac Constitutionum oratione a Deo petitur, ut sit editas illa unctio, plane itidem

212쪽

ναιῆσαι --ο . Tu nc presa , ut unguentum hoc e cost in eo, qui baptieatur, ut boniuodor Christitui mis, o billa, usque in eo maneat; τtque qui cum eo mortuus est , ipse eidem conresuscis retur, ct cum eo vivat. Petunt, ut via uentum siue escaxut ;hoe est ne sit ealsum ,&sine re lymbolum ; sed vi quam significat, ae spondet in Christum fidem, ae vitam, eam qui baptizatur Dei gratia Christo commortuus, ae conresiiseitatus reapse constanter prinstet , opereque ipse compleat. Omnia, ut vides, ad baptismum pertinent; nulla ut vi ab eo diuelli possit tota haee Δ-ἄν-: ehrisinatio

Nisi eniim unicuique istorum talis inuocatio a pio face dote adhibeatur, vi solam aquam descendit qui baptizatur, ut Iudaei, ac corporis tantam sordes, non etiam anima deponit. Haec quidem verba duplicem fiteor errorem continere videri; alterum , quod in ministro pietatem necessario requirit, ut sit validus baptismus; alterum, quod in eundena finem illud quoque eadem necemtate exigit, ut fiatur per singulis olei aqv. P S unguenti elementis huiusnodi , qualent in praecedentibus exprellerat, inuociatio; quod viriumque Latini ipsi nobiscum respumat. Sed ista tamen qualiacumque de caeterosnt, aec certe duo nos euidenter docent. i. Et iam presbyterum polle μ' rq hoc est consignare , sue chrisinate, ἰια υ enim non est sbius Episcopus. r. Hoe quidquid est chrismationis totum ad baptismum pertinuisse: cuius defectus baptisini et sectum vitiat. Nam& chrisma istorum unum est , quae nisi inuocatione rite Ee aedicta fiterint, vanum fore ait baptismum. Ergo E contrario putauit chrisima, ubi rite peragitur , eo conferre . ut non corporis si lius, sed etiam animae ibides deponantur; quod cum omnes non Latinae confirmationis , sed unius Christiam baptismi verum ae proprium effectum esse confiteantur; profecto necelle est, ut qui chrisinationem eo resert Διαῶ γ,υo eam ad baptismum pertinere censuerit, eiusque adeo caerimoniam, ae ritum

esse; quando ipsitu proprie baptisini essentiam, ae visse diram subsantiam, sola aqua, id est mersione, siue tinctione contineri omnis r eos,vetusque E esia constantissime semper eredidit.

213쪽

ura Graecorum de chrismatis die recitantur, inpriam, quod ex quareto saecula quartum est, selaimonium Pseu-

Laodice oATque haec quidem de unctione ex Pselido Clemente; quaecum apud Graecos paene eadem ad hane diem manserint, Iibet hic'. 'Omnia eorum de hoe argumento testimonia viro ordine continenter exsequi ; ne intereursurae apud Latinos taculis sequentibus in hoc ritu mutationes disputationis filum identidem abrumpant. Itaque Pseud Clementem excipiet falsi itidem nominis , sed vetus tamen Quolioum ct Resten unum seriptor Graecus; ex quo locum unum citat Bellarminus ' Iustini Martyris nomine ; nimium prosecto inuerecunde, cum ipse alibi diserte judicauerit non esse hoelut ini opus. tiua iustin. Idem sentiunt Sixtus senensis , Posseu imis 4 , alij. Res clarior est,

Eees tu iustin. quam Vt longa disputatione egeat. Huius enim operis auctor Irenae-α Appar lux um ', & Oristinem laudat: utrumque lustino , ut notum est, tu eq. iii. moremi Manicha Oruin memit' , - quorum parens a. O. 26i. pri-Lq mum emei sit , ascetas & monachos memorat, ab Antonio exo tos, qui a D. 3s8. est denatus ; de anachoretis agit, , eosque AH ας αρ-

vocat ; si e loquitur velut euerso sitis temporibus Paganismo; imo hune a Christianismo debellatum asserit quod nonni fi sebChristianis Augustis vere dici potuit ; & alia multa habet, qliae hominem produnt nonnisi quarto quintove iseulo vixisse. In hunc e go locum testimonium eius conferre visem est, quod sie habet; ἀ

piscisa peractis, po illa mauento confignamur ' Atque iac ipsa quomodo

214쪽

rno novi quam inca Dominum gesta fuit,facere existim/mur ' shuidem Dominus primum unguento delibutus est, ac deinde passis ' Quomodo vera non super acua est etiam ea, qua in baptizandis peragitur olei octios umguento tantum prope passonem delibutus est Dominis' Ad priorem quaestionis partem respondet Mariam ante justum tempus unxille corpus Domini: itaque id , quod a Domino ante justum tempus per quandam prolepsin gestum est, id fieri--- διόντι καρήin iis, qui baptizantur congruenti tempore. Ad alteram vero quaestionis

teri oleo inungimur, ut Christi id est uncti) Dium ;vngueta autem ad recordationem eius, qui νηguenti unctionem sepulturam suam esse repu-rauit; ac Upo qaidem ct figura in praesenti, veritate autem Ora ipsa infatara tempore ad communicatiouem pagonum simul θ gloria nos νος uit,id estSaluatoru Christi. H. ee ille ; ex quibus vides , quam commodum sibi testem asciuerit Bellarminus, qui totum ipsius de suo illo confirmationis sacramento dogma pelvius euertit. Nam iste quidem

scriptor utramque unctionem , tam qitae ex oleo ante metuonei

quam quae ex unguento siue chrismate post egressit in Elauaero sciviramque inquam plane eiusdem ordinis ae census ficit; vi quod fatetur aduersarius) mera caerimonia est, altera non pomi esse proprie dictum sicramentum. Tum utramque baptismo tam clare accenset, ut non sit elatius Glem meridie lucere. Primo enim istam vi unctionem Se chrismationem numerat in baptismi symbolis. mapsi, quα affertur, dubitandi ratio, utramque baptismalis ritus partem esse liquido evincit. Hoe enim in primis procon ita sumit in b. aptismo , in quo nos mortis, ae resurrectionis Domini peragimus Hirabola, decere eum in symbolis ordinem sequi, quem in rebus i

iis, quae Christo contigerunt, seruatum videmus: jam vero non via deri nos eum sequi ordinem, qui primo oleo ungimur, tum mergimur de emergimus , postremo chrismamur ; cum Christum ex Euai gelio constet unguento a Maria prius delibutum mille, quam mor etur, e res ir ω. Vel absilrda de insana est quaestio: vel unctio Mehrismatio symbolorum baptismalium pars sint. sed&moi auctor, ubi quaestionem seluit, chrismationem si, fieri ait, in is, qui bapti dantur. Quomodo si ad baptismum non perii iuri, sed aliud est ab eo i ramentum 3 mnique utriusque unctionis rationes Ufert a Latinorum Tiseologia alienas. Vult enim nos oleo quod vetus voca0 inungi, ut Christi pamus ; unguento , sue chrismate in memori Mn ulturae Cluisti; ae postremo satis docti nihil ista aliud

215쪽

csse, qi iam rerum suturarum , ad quos a Domino vocamur, in agi laesae figuras, mortis scilicet qua nos aliquando consummari , Se gloriae, qua donari, Christi Domini exemplo neceste est. Quia haec ad L Unorui reconfirmationem 3A.D. 36 aut circiter, habita Laodiceae Synodus de chrismati ne duos condidit canones; quorum alter jam supra descriptus jubet .haeteti eos ad Ecclesiam venientes t ncto chrismate uncios recipi ; alater vero Ela est, ιτι δει riae μὰ ο χεο

Ontur, oportet ps baptism.ι caelesti chrismare, ct pa ticipes esse regni Christi. Atque haec prima fuit, quod sciam , de chrismate publice apud Graecos lata lex. Id a quo tempore a Patribus in baptismi ritus post Iustini auum, inuectum fuerat tacito sentis consensu, nulla publica lege, obseruabatur. Legis serendae occasionem Laodicenis praebuit te videtur vulgaris istius ritus apud Phrygiam, finitimasque prouincias contemptus; quem dc Nouatiani in illis partibus ne laentes', &ex ipsis etiam sol tasse Catholicis aliqui fastidiebant ; ut tolerter eonjicit doctissimus Blondelliis noster Iam Synodus baptismi caerimoniam suille chrismationem eo apertissime docet , quod a

qua issuminantur, hoe est baptinantur, siue initiantur Chri stianismo i eos decernit ungi sacro cluis mate. His enim verbis significat o Di partem futile του pia...υς illuminationis, sine initiationi , ita ut initiatio, quo rite perficeretur, chrismate veluti consignanda , ae consit minanda esset. Haec Omnino. vis verborum

istorum est. Si aliud voluit lent Patres, ct chrismationem, non inter ipsis initiationis ritus, sed proprium post initiationem ministrandum seorsum sacramentum elle censui sient, liaud dubie dixissent,izτι δῶ τους πιφωb: α νους , , cos qui baptizati sunt chrismandos esse ;non autem , quod dixerunt in praesenti tempore iis: eos qui bapti eantur. Vt si de nicharistia, quam olim neophytis statim re acto baptismo datam sitisse nemo nescit, si inquam de Eucharistia praeciperent, non dicerent prosecto id, quod de chrismate dixerunt,

ἔτι δει τους τῆς ii χαροςίας μετέχει , eos qui baptizantur , in chari lia participes fieri debere, sed τὰς m pommisους εὐχα ς ας ε - - 7 - , eos qui baptizati sunt, statim Iucharisiam accipere debere. N que vero quemquam moueat, quod ait ut ους φωτιζομένους ε βααῖσμα Ῥί. eos isti laminantur, ungi post baptisma. Sciendum enim est baptismi, siue b/ptimatu vocabulum duo sus modis sumi ; vel pro toto initiationis ritu, siue pro integro φωτισμῆ suis omnibus. ex usu Ecclesiae solennibus cfrimoniis , ac ritibus constante; vel strictius& magis proprie pro solo mersonu, siue tinctionu actu, quem Δ hoc

nomen proprie apud Raecos sanisae, S iphtauisu institutio λ-

216쪽

D. EC o v v I R M AT I o Net. 789lum inplectitur. See indo hoc sensit, non priori baptismatis nomen hie viurpant Laodicent , dum aiunt x.e M. I a πιι qui iduminanture sui psbaptisma Aid est post tinctionem siue mersonem; non autem post initiationem. Nam si hoc intelligerent, essent qui unguntur, non quod aiunt Patres; noe est jam eorum initiatio completa esset cum inungi incipiunt; Nondum vero esse eo ipsb significali: Patres , quod eos etiam tum φω- ergo &la perinde atque alij Graeci, pia. σαωid est baptismi si te ex priori sensu sumpto vocabulo) partem esse ca , . fuisse sicut lem, ut loquuntur , & adndelium initiationem vel ex rei natura, vel ex Chri illi institiato necessariam constat, & omnes fitentur. Partem ergo fuisse ritualem, Due caerimonialem, adeoque adiectitiam ae sui loquuntur accillentalem necesse est; quod nos ast rinamus. Chrisma autem ἐπιραὐον vocant, quod ad rem diuinam ac coelestem significandam ad-ibetetur'; quo & illud pertinet , quod sequitur; oportere eos, qui baptizantur, Cui Cluisti participes. Eo enim docent chri ci cionem 'illam baptismaleni eo valuisse , ut intelligeretur regni coni Ortes est8, qui ei sunt initiati, & per baptisnum insiti. Quo loco obiter obi bland; est Patrum in his mysticis libertas, ac diuersitas. Pleiidi Clemens aiebat chrismationem esse ue . μολο-- --M. confessonu res firmarionem , de Τὼν σιμθηκων σφραγίδα, pactiρη m sue conuentorum inaculum ; pseudo sustinus τοῦ ἐν - , recordationem sepultura Christi. Laodieehi nunc eam Patres ad regni coelestis consertium referunt; quae &. γtulliani, α aliorum pia rorumque sententia est. Vel haec in mysterio enarrando diuersitas rem humanam fidis te ostendit, non a Christo, Vel ab Apostolis traditam; a quibus quaecumque instituta sint sacramenta , ea certam, constantemque & apud omnes unam Unde que significationem habent. i

217쪽

Tegrimonium , Graecorum ex rario suo , sextum,quod

es oriali Hurosolymitant, explicatur, o ad argutiis ac sephis tu Benrmini , ct Petri Aurelu defenditur.

Ixit liseem tempqribus Hieroselymorum antistes Cyrillus; δcuius mγslagogicis Catechesibus quinque tertia de chrismatione tota est. Primo ipsam homiliariim seriem obseruat Bellarminus , in aliis segnis sere , ae lupinus,in hoe Cyrilli testimonio paulo intentioneis,Ariri. Πρ/mbarum inquid prima ct secunda de baptismo ectit tertia de Dor . a. s. v. ii, mento confrmatianu; qaarta ct quinta de Eucharistia, qυ sunt tria s -- cramenta, qua eadem die percipiuntur a neoplrtu. Vnde sparet Crritam Montantum habuisse ιοη rinationem pro Diramenta, sed etiam pro sacra menta propri me dicta , quandoquidem illud in numero ponit cum, ' ρtismo ct Eucharisia. Respondeo Cyrillum de chrismatione in his homiliis mystagogicis ideo trachalle , quod ea esset baptistat caerimo-- nia, adeoque initiationis pars ritualis ; quae omnium veterum est communis Graecorum sententia; non autem quod ipsa seorsim proprie dictum sacramentum ellet, a baptismo dc Eucharistia distinctum. Sic ante mersionem baptismalem unctionem ex oleo prolixe deseribit homilia II. as αδ di: ἁλιέα. H. inquit ἐπηυ t , - ακραν

Deinde verojam exuti eo irasa olea a summu capissu ad in ma vi qκe pe unctι estis, ct participes est Mistuctifera illim oleae Iesu Christi. Neque huic tamen colligit larminus hane unctionem esse propriissimed istum sacramentum. Fatetur ipse meram elle baptistii caerimoniam, ea de causa , Cy illo baptismi ritus & mysteria enarrante appoti eliae loco commemoratam. Caeteros ritus ab eodem eadem quoque de causa expositos mitto ; vi exorcismos, nudationem, ε . Cum eadem sit & chrismationis ratio , non est mirandum, quod eam, baptismi ritus explicare aggrestiis. tractarit. QDd de ea , homilia demum te tia, non Prima , aut secunda agit , inde est , quod duas priores bomilias alii baptismi ritus exhauserant, ut fuerit ultimi huius tractatio in diem sequentem differenda. Ita de Eucharistiae materiam , quia totam homilia quarta complecti non potuerat . quinta absoluita sed quid ego hic mea affero Z Cyrillus ipse palam testatur quo loco chrismationem hanc censuerit. Sic enim orationem quam de ea dixit, exordituri

218쪽

praedestinauit in adoptionem siliorum, conformes fecit cor)origloriae Chria D. Participes erra Chri li essecti, merito Christi id est uncti; vocaminino Deis dixit de vobis, Nolite tangere unctos meos. Christi verbs, iesu, cum Sanicti Spiritus antituum fidest figuram pascepistis. In liis viades Cyrillum quicquid isti harunds susceperant uno vocabulo initio com flecti, dum eos dieit baptizatos e. Ergo& b. apti lini pars est, ea chrismatio, quam acceperant. Tum illud quicquid est , quod per chrismationem siue factum, siue significatum suerat, illud inquam omne baptismo Cyrillus deputat; dum dicit istos , quod baptieatio: Tent de Cb istum induis lem, conformes factos fuisse Filia Dei, elisque

poticipes, de Christos denique. Vtergo baptismi est, non alius leo stim iuramenti , quc d ciuictum induimus , quod ei conformes, esiasque participes smus ; ita & baptismi esse necessarid ex Cyrillo satendum est, quod Christi. id est uncti , sumus. Christorautem nox esse, o vocari,ad chris nationem. vi dc resipia, de Cyrillus docent, refertur. Ergo Z

chrismatio ipsa baptismi est; Non erit autem si aliud ab eo seorsum

euacrameimam est: Eam ergo non aliud ab eo diuersem sacramentum,

quod vult Pellarminus j sed baptismi ipsius partem ritualem, liocesi viro verbo , extimoniam squod nos contendimus fui se Cyrillo giidem , necesse est. Istos per baptis num Clii istos sectos esse , clarii in ξ docet. Eosdein Christos facto elle elirismatis susceptione idem quoque diserte dieit quod enim ait Spiritus Sancti antit)pam, id nihil aliud quam chosima esse liquet. Ergo chrismatis susceptio vel totus bapti sinus est quod est Dissim de absurdum) vel certe baptismi pars aliqua. Alioqui enim vere diei non posset per baptismum Detiam esse,

quod per chrismationem factum est. Iam ebris mationem baptismi partem essentialem dc necessariam nemo esse dixei it. Ergo relinquitur, ut eam partem baptismi misse aecidentalem , dc adjectitiam, id est, quod nos diximus, caerimoniam confiteamur. . Idem quoquefirmat ea comparatio quam statim instituit Cyrillus, nostri baptismi cum Christi baptismo. Vt enim in Christum in Iordane ablutum, de ex eo ancendentem descendit Spiritus Sanctus; φ υμιν ἱμο- inquit) αναε εα-

eri aquu ascendentibin datum est chrima, eius, qab Christini nictus es, Eum , ia autem quo scit et Christus unctus est uiriti Sancti e L

219쪽

1ρα Dg CONFIR M AT I o N E. Ad Christi baptismum pertinuit Spiritus Sancti in eum descensis,&

ipsius Christi ex eo unctio. Ergo, si bene instituta est comparatio,& ad neophytorum quoque baptismum pertinere necet se est eam, quam ex lauacro ascendentes accipiebant , chrismationem. d & ipsa Cyrilli verba prae se serunt. Ait enim datum elle chrismae lauacroas .celidentibus, vel ut dixerat Tertullianus, egresis. N in rum, ut unum erat mysterium, ita continentecauillo spatio intervosito, totum ministrabatur. Latini nostri plane aliter , de quibus sua: Confirmationis clitisina post complures a baptisino annos sit seipientibus nonnisi fit,b, ae ridicule diei posset, quod hie ait de suis neophytis Cyrillus, bu ὸ sacris lauacri aqvv, siue fluentis egresta Litum es chris, M. Face latergo hine cum minutis suis praesagiis Bellarinitius. Cyrillus cum

Craecis suis consentiens, chrismatiotiem apertissime, ceni ait inb ptismalibus cerim in , siue ritibus: non adeo eam , quod ille abs te contendit , in sacramentorum proprDOme didieram numero habuit. semel constituto, omnia aduersarii pro suo sacramento e Cyrilio ducta argumenta, irrita in ventos cadere nece te et L Ille vero D, P A verba primo reeitat: Caeterum vide ne it ud sust eras vita μ' tum nudum esse. .ma modum enim Luctarisiae panu, post Spiritus San- dii invocationem , hon .imptinu es panu commvnu, 'sed Chrisi corpus sic simplis Fe o sinitam hθc unguentam post in orationem non amplius nudum, neque,

μη ita .ippellare 1; lit, commone es ,sed Chri in ch. irasma, sued 'um, o Spiritas Sancti, praesentia dialinitatii et is esticax factam , id quod ronti, aliis corporu tui sensibis stubatic. it. initur. Et corpus quidem visibilivngvcnto perungitur : ani a reto sancto, is uiuifico Spiritusancti catur.

j j. Ad haee Cyrilli ita Philolsephatur Bellarinimis; acot.i ad banc I cum inquit primo conferri hic etiam chrisma cum Escharisia quod sargumentum P rumque esse aeque proprie sacramentum. Respondeo a auruentam elle : sed fallax, otium , & sophi itieuin. Conseruntura. zotio. .i. enim inter se quaecumque in aliquo conuenuini; etiam quae alioqui non sunt eiusdem generis proximi. Eucharistiam nostram Paulus cum veteris Iliaelis manna, & aqua e petrabaptismum pronii en ei cum eiusdem transitu per mare rubrum ,&sub nube comparat : Non

tamen ideo patitur Bellarimnus, ut quis inde argumentetur ista V

220쪽

Era aeqtie propriὰ sacramenta fuisse .ae nostra. Chrismacharistiae inter te contendit Cyrillus; quod utriusque idem lic genus motum. Est enim virum qiae si uvi; sed aliud, atque alius P. iurisi uim sed ὶ Christo institutiim , ut iit Eucharistiae pars ellentia i ac neces laria, qua ipsum sacramentum continetur. Chrismit, lignum quoque, sed ab hominibu; inuentum , vi ellet baptisini pars caerimonialis , atque aduentitia, & accidentalis. quod effect ira tribuitur , id ius proprie est ex Domini instituto& promissione. Chri 1 natis vero quod effectum esse dicitur, id omne baptis no pro' eam putandum est, cui ipsiam in ornamentum ad cerimoniam addi umest. Effectit, quae utrique tribuuntur similia & eiusdem generis ei lecori cedo equidem inunt enim ea duorum sacramentorum proprii sime dictorum , baptismi scilicet te Eucharistiae.) Ucrum que u riqae eodem modo conuenire, nego. Nimirum pauos Euctoristi e , carus enectum aliud est, pars ellentialis & neeellaria est ; ebrii a b i)ii mi, cuius e tecta illi tribuuntur. pira est , non essentia rised a ci rutata; non necessaria, sed addititia; denique non tam pars, qua iacerimonia Sc appendiae. Sed ad Pellarminum redeo, qui sic ex Cyrillo pergit argumentari; Secundo inquit nata unguentam con ecratum vim ha bere sinae icandi proprium x rerum sacramentorum sunt ira rum At sanct uati na. Ego vero nego sacramenta proprie dii tacite , quaecumque a Patribus dicuntur vim habere sanctificandi. Notu: n est illud Augustini; Non rnim modis saniti catio. Nam ct cat chum nra fecundum quemdam inarum suum per signum Chri ii, 2 orationem manus imp tiona puta sanctificari quada ci ant, qκ.imur no sit corpus Christi, sanctum est tamen .ctisnctim, quam cibi, qui bis aur- Urer , qta niam sacramentum es. Haec ille. Si ei uice modi. quale hie Augustinus intelligit, sacri tmentam diceret Bellar minus, facile 'concederem chrismationem sacramentum sutile; nempe ritum quem dana sacrum , de in religionis rebus usurpari solitum. Sed elim de proprie dictis sacramentis intelligat, vel ex Augultino videt , quam inane lit lutim argumentum. Id enim siquid valeret, conficeret ex his Angustini vel bis eatecauroenorum,& crucis signum,& tuam sim positionem, ἴ salem propriissime dicta sacramenta filiis ; filiae

omne, satentur cierimonias tantum elle, non veri nominis fetet. ἰ-

menta. Quid quod ipsi cineri vim lanctificandi Ordo Romanus tribuit Exari ire te cinu inquit in xοmine Dei Patra on potentu, o Ie-

fructura sunt habitxo , eos sancti ces. An ideo cinerem diceς sacra Mnentuna elle proprie dictu suὶ Sie in exordidaticine olei Caleel ume norum quod nemo verum Ecclesiae lacramentum elle dixerit, ait ea

Bb fieri,