Joannis Dallaei De duobus latinorum ex vnctione sacramentis confirmatione et extrema vt vocant vnctione disputatio

발행: 1659년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

fieri, ut unctis fit in adoptionem carnu ct stiri itu eu, qui ex eo Gg; dobent,in remigionem omnium peccatorum, uti iciantur eorum corpora ad

omnem iratiam stiritalem sanctificata. Sed 3'. notare nos apud Cyrillum Pellarminus jubet visu habere sancti,andi ,sed . etiam re ipsa vere animam sancto Spiritu sanctificari, cum fons chrism re perungitur. Ego vero a'id Cyrillum reperio Spiritu sancta sanctificari , corpus chri male vi ili inungi hoc est Spiritum S in ba nisino id intus in animo baptizare perseere, quod exterius corpori illii tum chrisma significat. 4'. obseruat auctorem hunc carae Iacutum ιum ait panem Euchari uia post cεnsecrationem esse corpus Chrism, unguem tum autem post coUecrationem non dixit esse Spiritum S. ne putaremus a,

eo fugi smilam tganssubstantiationem unguenti, qualu M. in pane; sed 'dixit non esse nudam unguentum , sed chrisma Chi si habens energiam famcti candi a Spiritu sancto. Sed respondeo primo falso negari a Bella mino Cyrillum dixit te unguentum post consecrationem et se Spiritum S. id est Spititus sancti donum. Id enim ille diserte dicit, inquit; κν se αγιε, Christi ct Spiritus saricti donum. Sie enim habent Graeci Cyrilli eodices, non autema esse, chrisma Christi, quod inepte reponit Bellarminus. Tum&haee eius obseruatio , praeterquam quod est ab instituto aliena est etiam pρr se fiuilis, & sola aduersari j imaginatione nititur. Cyrillus enim panis Eucharisici transsubstantiationem adeo non ponit, ut etiam euertat. Vt enim unguentum vel judiee aduersario; etiam post consecrationem vere unguentum est; se & panem etiam post iiiii orationem Spiritus Sancti vere panem elle necesse est, si haec inter se recte&legitime comparauit Cyrillus. Ac ut stulte , & ridicule diceret unguentum post inuocationem λευ-ύr. κωνιν μύρον εἶναι, non ampliu3 esse nudum ct commune unguentum, nisi tum quoque id vere vir-Iuentum esse, tametsi non nudam , neque commune, credidisset;

ita profecto inepte de salso diceret panem Eucharistiae post inuoc

tionem Aiτι - ν λινον misi, non amplius esse panem plicem, nisi eum tum quoque verum , ac proprie ditiam, licet non simplicem panem . mansit se putasset. Nam is etiam vere homo est, qui non communis, neque vulgaris homo est;& is etiam vere panis , qui non est nudus, .

neque simplex panis. Ac denique ut G φ Ei ν illud μύρον, quo corpus hie ungi ait, non unguenti spectrum , vel phantasina est, sed verum in oculos incurrens unguentum ; sie& ο φα νόμἶ ηι ille unc, de quo in sequenti homilia loquitur , non inane panis spectrum , vel idolum est, sed verus panis, vere sensibus nostris obiectus. Quod vero hunc panem Christi corpus esse ait; quis id neget, quod ipsχhristus inirmauit Sed aliud est, Bellarmine , hune panem corpus esse Domini

iquod omnes Cluistiani constemur) aliud ex vel depanis in Domini

222쪽

corpus ita esse transsubstantiatum , ut sub accidentibus illis , quae modo panem texerant, nihil nune sit panis; quod vos soli his ultimis sedulis Amniastis. Sed lude obiter. Redeo ad Cyrillum , in quo adiuersarius id etiam quinto obsecitat , quod quemadmodum Chrimis primo baptismum accepit ; secundo descendit in eum columba; tertio excepit eum tentatio; ita de nobiseum fieri dicat Cyrillus; qui primo baptizamur; deinde per chrisma recipimus Spiritum S. desietandem ad praelium desaendimus eum Diabolo. Ego concedo omnia; hoe unum addo ; Ut Spiritum Christus non in nouo aliquo sacramento a baptismo diuerso, sed in ipse baptisino vix ex Iordiae egreΩsis aecepit; ita quoque Cyrilli neophytis Spiritum S. non in alio alia quo si mento a suae initiationis mysteriis diuerso, sta in ipso b pessimo datum suillis; adeoque elitisina istud, quo inuni hiant, ba ptismi partem ritualem sitisse. Cyrilli verba sunt; ιοῦ ρ γδ ο

μιν. Ut enim Saluator post baptisma, ct illum Spiritis Sanct aduentvim

egressis in praelium deuicit aduersarium: sic θνοι post sacrum baptism ι θ

chris ita nificum induti armurani Spiritus aduersus oppositum νιν, ρ te rem confisitu. Vbi notandum baptismatu vocabulum non priori. sed posteriori sensi stricte simi pro mersionis, siue tinctionis actu: eoque modo bapti ima, id est mersionem, de chrisma, id est uncti nem, numerari pro duabus partibus totius mysteri j; quo dc Christus ad sium munus, de nos ad Christianismum initiati sumus; sic tamen, ut chrisma nostri mysterij quod alias totum baptisinia latius sumpto vocabulo dieitur) pars sit ritualis, adiecta ad significandum illum Spiritum, qui nobis datur cum initiamur, sed G proprie loquendum est vi institutae a Domino tinctionis, non adiecti ab hominibus christriatis. VI'. Bellatininus obseruat apud Cyrillum Christianum proprie denominari 1 sirismate. Cum euim inqxist) Chi inanis dica-

tu sancti chri hiatu Δηο accepto avellamini Christiani, ut regenerati vict nomen ipsum vere restondeat. Ante enim quam hac gratia vobis dosata et, u eram proprie digni eo nomine: sed pergentes ν que eo r res iesu, ri esceremini Chri inani. Respondeo illauditum esse, ut qui vore .baptizatus est id est Christianismo initiatus) is proprie Cbriin, in mineo indignis. Et ipse Cytillus id fatetur, qui hoe nomen arta

223쪽

neratione peiadei e . & ei vere respondere hie dicit, ἔααλ ο ι, 'si I αυα -ομα. Quo statuit quis atris vere regeneratus est eum hoC. ipse Christiani quoque nomine dignum e se, verumque erequi regenerato id nomen imponit. Cum ergo homines baptisino v re regenerari constet, illud quoque neeeliario confitendam est eo a baptismo Clitastianorum nomen consequi. Vnde conficitur illud. Cyrilli chrisma baptismi partem sitisse ad nostrae regenerationis siue iii Christum initiationis mysterium pertinutile. Non enim alia ter vere Wici posset, neophytos hoc accepto chrismate Christianos tum demum vel elle vel appellati ; lii odie: licet per regenerationis si cramentum. id est baptismum &1unt α appellantur. Id veron men ad hunc potuit nil in mysteiij actum eum. aliis Patribus retulit

Cyrillus, quod is alui typum&symbolum si illius spiritualis unctio nis,qua proprie Christiani censemur. Eo enim acta, id est christiate palam atque aperte significabatur eum , qui ungebatur. Christi Spiria tu perivium esse ivt pro vero germanoque Chri: Harap traberi, censerique absque controuersa posset ,&deberet ; qui Icilicet omnibus ad Christianismi initiationem ex usu Ecclesiae requistis,sblelmi buc que ritibus perfiinctus esset; inae cuidem, ut ad Synodum Eliberitatram iam diximus, ad Ecclesiae disciplinam reserenda sint. Nam si res ipsa per se lipectetur, Patribus etiam eum, qui vel chrismatus, vel squod apud Latinos eandem vim habuit) mauus impositione conlecratus non fuerat, si modo tit ictus fuisset, non modo pro Cluistiano sed etiam profuso de sincto siue fideli habitum fuisse ex eadem Eli,

b itana Synodo dei nonstrauimus. Vil'. denique ait bellarminus.

CVia r recte dicere Io. inuem ep. I. capite r. cam au. Et vos unctione

qu. 'in accepistis ab eo, in vobis maneat , defunctio docebit. vos de ψmnibus, ad hoc sanctam chrisma a rust se , per quo datur Spiratus Sanelus qui docet nos de emnibus. Haee ille. Cyrillus quid i Primo obseruatili veteri testamento huius chrisinatis, siue vi ictionis i yinboluin siti se Aaronis pόst lauacrum unctionem , & Salomonis itidem unctionen Iostquam ablutus fuisset in Geon. Sed tu vetera est istis contigisse irpice quod iei licet eo ritu in typicum, terrenainque Filii cerdotium, vel regnum inauguraremur υμήν . ilia qui 'i π ς

m gara, sed in veritate chaec contigerunt qua ii quidem tu trita Sando vere ructi estis. Vides, quam viictioi rein dicat, eam i cilicet quanos Si iliciis Christi intus perfunditi De hac ergo eadem capi dam quod statim sequitur ; τοῦ i αι '

Sancti

224쪽

sancti unctionem 's ruare incorrupti m. De Ommbiti enim docebit ustos in vobis maricat, 1 ut paulo ante ex Ioanne audisu , cum multa de hoc chrismate loquerelar c pbilosopharetur. Est enim hoc sanctum , ct SP RITTALE, corporu c odia, animae salus. De vitistione Spititii, Sancti Ioannem locutum ait, quod omnes fatentii rὶ ubi vero ait Ioannem.

ad chrisma ex oleo & ballamo neophytis illini s litum ailis et Nui ruam. Hoc omnino B llaririni semulum fuit; qui verius dixisset,.

chrismatis caerimoniam ad Ioannis locum alludere dixit let, quamaatio a P tribus ex suo ir genio fuisse institutam liquet , ut illius verae, spirituali sue a Ioanne conin emoratae unctionis quoddam esset ra- deae erasium tymbolum ut Cyrillus loquitur) antituam. Nunc in dixie Ioannem ad eam caelimoniam allusille, cuius prima rudimenta nonniti centon vel So. annis fuerunt, postquam Ioannes ea: nepistolam leti pidiet ; profecto rem absurdain & ridiculam dixit. Neque enim rationi contentaneum est Ioannem ad ea alius ile quae nondum erant cum ictiberet, inuenta. Non plura Bellarminus in Cyri lum. Sed Petrus Aurelius hoc urget, quod Cyrillus chrisma vocat o thodra te

nium fori silme ςbri 1ma pani Lacbar: sico'ionferre audere. Nos de comparatione quidem elicii malis cum paue Eucharisti eo jam Bellarinino satisfecimus. Quod vero iste ait obrisina e se Spiritus Sancit ei Genit, id ει dictit abluidum ae impium est ; neque vipiam a Cyrilio dicitur. Absit. Ille quod ex supra reditatis eius verb.s liquet aupou inuocacioriem douain oec ista is Spiritus Satriiι, uia i Kλ νύ ς ἐ v:η κὸν es ii G αν, praesentia dixinit.:tu eius facta noti ax. Cui

addi potest & Gregorii Nylleni simile de oleo dii tana;

ractio Spiritum e puri i 3od absurdissime somniat Aurelius ita plane

contra Spi tus oleain et Ox reddit. Quo vero tensa leuin &Cykillus ἰζερ . xli. , elle, & Gregorius opera/i saepius iam Ostendinius. Oleo, quo catechumeni ante baptis inuin inungui itur de quo ipio fortas te, non vero de chrismate accipiendus est. Gregorius, supra pleiido Clemens oli: an ἐν ρ πιικὸν rivi e cacem tribue- const. Aroae . bat , ut id ipsum quoque & ἐνεργητικον fieri , dc ἐνεργῶν aeque dici possit ad chilinia. Negant tamen aduersari j illud oleum ellei ita cramen. v proprie dichim; Volunt ei te meram b. aptismi caerimoniain. Non ergo chrisma vel proprie sacramentum est, vel bapti sint,

riniolita non est, ideo quod εργητικὸν γι ις', vel . Hebr a M.

di inr. Verbum Dei Paulus iseni. esse 1cit, id est Nequn

225쪽

tamen verbo Dei veri, ae proprie dicti sacramenti nomen qui ain vindieat. Nimirum etcax dieitur, non quod ei ulla vis operandi physi ea , . vel sacramentalis insit ; sed quod res , quas significat,in animis humanis, quibus fide suscipiuntur, mirabiles effectiis edunt, mutationesque ingentes desgnant. lam &oleum, &chrismadcem tera mystica, versa quaedam sitiit, sed visibilia. Sunt enim invigines

rerum diuinarum ac spiritualium, qu. v in anpinos nostios admissae ma gnos eorum motus , magnasque conuersiones emciunt. Inde dicun

tur ἐνεργητικά. - Ο & illud aeeedit, quod non sunt inaneti& re, quam significant , destitutae piet irae. Qui enim vere in Christo baptizantur, ij reuela,Spiritus illius sanctissimi participes fiunt,quem via erbo Damasceni viam inmuri indicat oleum. Atque hoc ipse sensu pseudo Clementem supra interpretati sumus , quo loco dicit, guentum ἐδεργες AH efficax fieri in eo , qui baptizatur. Caeterum ut intelligat Aurelius quam nullam haee vim habeant ad hoc, ut verum sacramentum Cyrillo chrisma fitille persuadeant,

expendat quaesis, ista de oleo baptismali quod omnes Latini pro mera rimonia habentὶ ab eodem dicta; inquit

oleum smbolum est communionis pinguedinu Christi, quod omne vesigium

aduersaria operationu fugat. Vt enim insu attonti Sanctorum,onomianis Dei inuocatis, ut flamma aliqua vehementissma, urit o fugat lain nes ; sic exorcie tum hoc oleum tantam potestatem Dei inuocatione 2 str L. accipit, ut non modo peccatorum vestigia expurget , sed etiam om- 'e' v' ', intii sibiles maligni potestates egreget. Hactenus Cyrillus; ex quo dchoe notandum est in eliri sinatione unctam suille primo frontem, inde aures,tum nares, postremo pectus, Ac stantem quidem, vi linquit eo pudore liberemini, quem primus transbesor homo ubique circumscrebat ; Aures vero, ut ad audienda diuina m Ileria aures accipiam, Nares, ut diuinum recipientes νnguentum dicatu, Christi bonus odor sumus Deo in iis, qui saluantur. Petrus denique, ut in tithoracemjustitia fortiter aduersus insultus Diabolι consistatu: quae sane sunt , Latinorum Confirmatione aliena, in qua una frons chrismatur. patres CP .

quosum canonem supra recitauimus, praeter frontem, aures, Sc n

res, oculos quoque de os chrismari praeeipiunt. Pectus vidissim, quod Cyrillus inungit, ipsi mittunt. Nimirum chriaratis , veluti ritus humani,

226쪽

inani varia pro temporibus & locis suit administratio ; quod in t libus usu venire solet.Synodus autem CP . a.D.38i. habitaest; Cyrilla siperstite,qui a D,386.die Marti j i&obiit.

CArvet XIV. Septimum Graecorum, ex fuarto secula tesimonium, quod es Gregorij rca nerei, a Bestamini o Petri Aureli, obi

ctioniblis vindicatur. VIII. Graecorum resimonium ex eo

dem saecula quod es AHerij. IX. ex vita Borij. X. Chrysostomi: quae omnia explicantur.

GRegorium Nazianaenum , qui CP . isti synodo interfuit , etiam orat. o In p. adueri rii testem in hae caussa citant. Quidni, qui unctos sitisse Christianos meminit 3 Bellatininus haee ex eo verba describit; At si per baptismum te ipsum pri muniem, ac puliberrimὸ, ct frmism3 auxitio tibi in f turum caveru, animum silicet 2 covin νηctione ct Spiritu consignans, quemadmoIam olim Israel nocturno illa cruore, qui primu nos tuebatur; quid ii iaccidet ρ o quod tibi prolatam cemp. iratum eritraudi Salomonu Prouerbia Si sedem ait, intrepidusexu; si dormieris, suasum somnum caves. Graeca stant haee;ῶδέ ωιάαἁλάβοις --kν τῆ σφρα

mentum per se, ae seorsiim este fingitur; Gregoriana verb vnctio sa- 'cramenti quidem est 'st enim baptismi ipsa per se sacramentum non est. Baptismi autem esse Gregorianam unctionem vel ipsae Gregorii Billiani margines loquunti ir; in quibus adlaune ipsian locum ita annotatum est; Unctio bapti ala. Itaque & quod Gregorius dixerat ἰαώτὶν r. ραιίδ se ipsiumpraemuniri signaculo, Billius OP ibid. p. ra. vi time vertit quod intelligeret ex ipso Gregorio unum ob ptismi nominibus olim suisse ri, oφραγίδα Anaculum. Idem quoqReclamat orationis titulus; ic τοίγίονἀ Hii in Oratio in senitam baptisma. Idem ipse Gregorius initio statim monet, άμ ρ:ν inquit cha F --ποιο ge εραχ α δαλ ξόμεθα, a: ἰύι εν μιν ἐυ ρ γε α c. Hodie de baptismo , ac benescio hinc ad nos manante breuiter dissumo . Ergo quam hie memorat unctionem, ea baptisini est ; quodrraedicat:

227쪽

ci quod ex ι.ερtimo inanat. Non potest aliter res habere, niti tu G: gortii in mentitum elle dixeris , & qtiae dixit alia esse ab iis contenderis, quae se dicturum esse professus suerat. De tuo quidem Confirmationis sacramento inullum extat, vel in titulo, vel in oratione ipsa verbum. Omnia non aliud , quὶ in baptismi, faerimentum loquuntur, memorant, signifieant. sed de si benὸ reputes, tuum hoc Gregorius musteum sacramentum liquido explodit; dum bapiti nunt. praeter alia nomina, qtiae non pauca recenset, dilerte etiam seribit vocatum iste χm: ια & σσα γ7ιὰ chris ua id e I unctionern,ὶ de guaculam.

uel cxlum, qaia conseruatio s. ac domi rationuin catio. Vides, ut b. aptismo nostro vestrae Confirmationis A nomina , & res vindicet Vos enim vestrii in illud nouum saeramentum, chrisna , dc Eum, de constriationem vocatis ; eique hoc tribuitis , ut vos conteriret ac tueatur aduersus hostiles vel impctus . vel in si dias si sorte etiam interdum quanquam nune quidem minus, quam alim ut nobis dominium , regiam S sacerdotalem dignitatem conserat. At ecce Gregorius docet ista & nomina, S: elogia, ila essetfia baptismi esse propria i ad eum omnia pertinere. Ergo necesse est ex Gregorio quidem & vos fures, plagiariosque esse manifestos, qui scilicet & nomina,& bona lixe tanta baptiuino, cuius illa erant, lacrilega manu iii- . dignissime decepta in vestruin illud Eriseopalis confirmationis fig- mentum transferre, ad transseribere ait si estis ; dc chrismatio: aena, quaecumque ad lioe olim fieret, ut Christianos sacrum , regiumque genus esse, δc benξ . 'dueisus liostes munitum ac custoditam. intelligeretur, eam inquam omnem chris, rationem baptismi fuiste necelle est; qui scilicet neque iis nominibus, ornari , neque iis elogiis cohonestari potuisset, quibus hie eum a Gregorio ornatum suille videmus; si liue, quae illi tribuuntur omnia, alterius nescio cuius tacrametrii, seorsi in a baptismo distincti ne diuis propria suille existimata ellent. Atque lesiae liquet, quὶm incaute, quamque improvide, ad tuam chrismationem traduxerit Aurelius illa Gregorij , quae nos nuper re

mate ct Spiritu corpuι ct animam consignatur. Atqui illa Aureli, de chrismatione baptismali dicta sunt; quam tu callam,& meram cinrimoniam esse vis. Ego caerimoniam esse alsentior , bap:ismavi, cuius illa res est, & ex cuius sonte proquunt , quaecumque ei, Patre, tribuunt, verum elle comendo, & quidem tuo illo in ii. fi

morum

228쪽

ntomim saeculorum tenebris nato incomparabiliter excellentius. Er tu quidem, ii sapis, a Gregorio in hae caussa cave, qui te surti ae sacrilegii reum peragit, tam in uerecunde ad thium sacramentum transcribentem, quae ille tam aperte baptismo jampridem vitidicauit. Sie etiam Astitius Amasae E leopas, quem Bellarminus a.D. UO. vi Asterio. x ille ait . consignationem ad baptismum pertinu ille liquido testatur

τν o τῆς ι. α νήσω. Datur vero prodiga post natim 2 ann VIM, smbolum intelligibilis signacinti, nempe sancti Spiritus. Ut enim in regeneratione PER BAPTISMI M ct stola est, ct signaculatu doni Spiritus; ita etiam in regeneratione per parilitentiam. Stolam intelligit gratiam , qua in baptismo induim tu ; signaculum, Spiritus donum. Vtrum lud in baptismo melle assirmat. Ergo &baetismi est ipse signaculi ritus, id est chrismatio. Itaque ad hune baptilinalem ritum caetera Graecorum,si qua sint huius aeui, de unctione telli monia pertinent , quale est illud quod Bellarminus libro de Confirmatione, capite quinto ex vitae Baiilianae seriptore citat ; Baptizauit inquitὶ Maximinus Episcopus famliunt, de tabuluin, ct vestiuit albis, atque ungens eos sane ὀ chrismate, tradidit eu riui cum communionem. Ille quidem scriptor pessimae fidei est; quem &ipse hie noster Bellarminus in opere de Ecelesiasti eis scriptoribus crassissimorum aliquot mendaciorum coarguit , ac n- uincit,ostenditque nihil minus elle, quam Amphilochium Iconien- ν' A ph Lsem Episcopum . sanctissimum ae eruditissimum virum, Basli jam i-

cum Sc familiarem, stib cuius nominere larua circumfertur, eandemque de eo sententiam tulerunt Batonius ', Polle linus b, Zacharias io νι. io a

Lippolous Quo fit ut mirer eum, qui nuper Amphilocliij Methoclij,&Andreae Caesariensis opuscula Graeco latina edidit, tantorum iaci Tnρhil . virorum judicio timide quidem, sed tamen repugnare ausum, istum ς nobis nugatorem pro vero germanoque Amphilochio obtini dere. Sed nihil nos nune cogit cum isto pro Bellarinino de Baroni6,&nostris Ortare. Nihil enim est in allatis huius seriptoris verbis, quod 1 Gra eorum de chrismate sortentia discedat. Narrat ille Basilium baptir, tum inibis indutum , atque unctum Elicharistiam inde accepille. Nimirum de candidus amictus, de chrisma, utrumque baptismi, siue mysterii initiationis ritus ,& cirrimoni a suit. Chrisma per se, ae seo stiria legitimum , proprieque dictum sacramentum fuisse nun iii ille Bassilianae vitae scriptor dicit, vel quidqualis ponit,unde id conclu

di possit.

Eadem quoque eorum est ratio, quae Petrus Aurritus laudat ex Osostomo Js vivere in terris desiit a. D.qor.) 'Hηγου μ ον τῆ

229쪽

ne principale est, Spiritus es , ideoque o oleum assumitura: Quano iam hoc quidem loco Chrysbstomus troia proprie de solenni apud Christianos unctione, sed in genere de quavis unctione inystio loquitur, ae praeserti in de ea, quae in veteribus seripturis oeciirru; δ unctione Spiritum potissimum significari, non.autem dari, intelligit. Itaque Chrissos, id est unctos, apud Scripturam dici etiam hos, qui tametsi nullo oleo inunis , Spiritu tamen sancto persessi sunt. Ita Dor num Iesum ; ita Moyse vetustiores Patriarchas hoc nomine donati. Coterum totum illud Spiritus donum , quo regii ,&sacerdotalis, imo es Prophetiei Christi muneris consortes emcimur , ad baptismum pertinere. alibi clarissime docet Chrysostomus; ἀ inquit fgum λιυς-6 m. Ad eimilem modatu tu quoque in baptismo Rex o Pro bet.i ct sicerdos et icem. Cum ergo cuius iaci menti res ipsa est, ejus sit rei symbolum, de litus ; dubitandum non est, quin ad baptismum pertinere chrismationem putauerit Chrys, 1 omus, qui baptismo id ipsum esset didit, ad quod chrismatio illa r serebatur;nempe nostrum Christi regiae, sacerdotalisque,ae prophetiacae dignitatis consertium.

XI. Graecorum immorium ex quinto seculo; Theodoreri

XII. ex sexto saeculo ineunte Pseudo-Di se

Areopagitae cuius loca fuse expjicanturo asperumur. NEque verb dissiciliora sunt , quae ex Theodoreto Cyri Epin

psi , afferuntur; quem quidem ad a. D. M s. peruenisse constat

ex Marcellino Comite. σαῶὸν inquit ille)ῖici ερασ

reminiscarusacra mystagogia, in qua qui initiantur po ut ranni a megati nem,st Regis cons ione , stiritualu vngiunti octiοηen scisipiunt, relati regium quod ara figitam, inuisibilamsanctissmi Spiritio gratiam, in xnguento, tanquam in typδ, recipientes. Rei ndeo, hunc, ut caeteros, baptismatis caerimoniam, non quod isti volu 0 Latina Confirmationis, omnibus Graecis ignotum mysterium intelligete. Res clara est. Vngi enim ait eo chrisinate τἰς Ψου εις, qui initiantur 3 non a

230쪽

cmi et Mos is , qui initiati sunt. Ergo haec Tlieodoreti unctio ad my steriit in initiationis quod baptisma est non ad Latinam chrismationem squ.ae Confirmatio est pertinet. Idemque alibi significat ubi de

χε se. Iu, qui ab ipsi baptizantur, sanctum chrisma nequaquam praebent ; qui baptizantur in olust, non qui baptietati sunt. Ergo chrisma elesia, non post baptismum , sed in ipso baptismo, hoc est in insesterio initiationis dabat, inter baptigandum , non postquam baptig uerat. Quo&illud pertinet, quod hic ait Theodoretus tyranni abnegationem, ct regu confessonem chrismate velut obsignatam fui sole. Ergo α ipsa eodem, quo regu confessio, pertinuit; nimirum ad baptismum, cuius haec, ut notum est, pars erat. Si objiciat Aurelius putasse,Theodoretum Spiritum per hane chrismationem dari; idem quoque m minerit chrismationi ex haeres qualibet conuellorum tribui S Patribus ; quam ipse tamen constanter negat Caerametatum fuisse ; ea rimoniam futile confitetur. Quamquam mea quidem hoe loco melior quam illius, caussi est. Nam etiamsi chrismatio sacramentum ipsa non suit, baptis mus tamen, cuius illa pars ci appendix ritualis fuit, saeramentum est, Cc quidem diuinissimum. Cum ergo gratiam Spiritus vere largiretur is baptismus, cili chrismatio ad h. aerebat αquidem ad hoei lum addita, ut Spiritus donum adumbraret, ad re-lscixient. aret; mirandum non est quod Theodoretus locutione Patri, iis familiari id signo tribuerit, quod propriὰ quidem signi non erat;

erat tamen eius sacramenti, cui lignum ex viii Ecclesiae solenni adiis xum erat. Neque alia, quod ieiam, Grixeorum ex quinto seculo de unctione testimonia vel extant, vel certe afferuntur.

Ad quinti faeculi ultima, vel sexti initia pertinent, quae Dionysii

Areopagitae nomine laudantur. Prima enim eius ceriptoris in veris re indubitatis veterum monumentis mentio sexti demum saeculi an

Do 31 occurrit apud I nocentium Maroniae Episcopum, sub Ioannea. Pontifice Romano. Is Innocentius resert quaedam ex isto Dionysio ab haereti eis in collatione euisi Catholicis habita. pro sitis erroribus allata ,3 a Cathblieis . quod nos supra diximus, velut apoci lia; explosa ac refutaruisse; ut omni tali verisimile sit non dici ante id te in pus scripta, atque edita fuisse ista, quae Dionysij nomine nune et ca seruntur omnia. Neque enim diu latere potuisse videntur libri, M per se curiose lane, &ad pompam atque admirationem magii ore Poene inusitato dicendi genere scripti; ad hie nobi tuli mi, atque sanctissimi viri nomen praeserentes. Itaque quod a. D. demum sῖ2. eo niti a Clitistiatili hominibus reperiuntur , id ipsum, ut . alia i

ceam , magno argumento est , eos iron multi ante hunc annum temporibus suille seriptos, atque editos. Caterum is ieriptor, quicum-Ce a que

SEARCH

MENU NAVIGATION