장음표시 사용
251쪽
nullum , . extra hos, cernere est, qui viritum aliis dederit. Neque eitim quisquam hoc in omnibus Ser pluris secisi r ur praeter Petrum &Ioannem , de Paulum ; quos notum est ex illo coryphaeorum grege fuisse, & quidem eaeterorum facile principe, Chrisma vero Aureli, tuum nemo in Scripturis vel diaconus fateor tvel presbyter dare cernitur; sed non magis quam hos, Episcopum alta quem aut Apostolum id ministrare in iis videbis. Ergo frustra , seu loque adductus ab Aurelio Chrysostomus sui de Confirmationis apud Graeeos ministro semiiij testis. Eadem est eorum Graeci ae Patrum ratio, quos ait dicere Apostolis , non discipulis Diam pri statem spiritum Sanctum tradendi. Duos in margine indicat Isidorum Pelutio tam , dc Oecumenium, utrumque Chrysostomi studiosissimum; quos non dubium est quae delinere dicunt, ea ab illo magistro didicille, de ex
eius sontibus haut ille. Quid ergo Isidorus 3 Philippum non fuisse Apostolum ex eo probat, quod Spiritum Sanctum iis, quos baptizabat, non daret. ει ιι- inquid Aποτόλων , Πλε
M 3-χαριν οἰ A τοτολοι , eli . Γιαυτης itiae die G θ .nta ἰI.I' s. Quod se is a quo baptimum acceperunt, ex Apomloram es se ac voret O fuisset; virum donandi potesatem prosedis habuisset. At vero Aulidabat duκt xat ut disciputa. Apostoli autem aliam expiabant,ac persiciebant, vi qm Misenodi muneris tribuendi potestatem atque auctoritatem diuino beneficia accepissent. Haec ille. Iam eum constet etiam ab iis , qui baptizant, Spiritum Sanctum dari, necessario hie distin endum cst Spiritius vocabulum , quem non potuit Isidorus omni sensu 2 baptizante Philippo datum negare. Distinctionem unde potius quam a Chrysestonio eorumdem temporum Episcopo. & quidem huius nostri mag: stro, accipiemus 3 Ex eo ergo diximus Philippum ri ά:έαωζ m ευμα Spiritum renit ouu iis, quos butirabat, dediisse: τα HI σαύιν malas,
Spiritum signorum non dedit te, hune solos Apostolos dedisse; hoe eos munere i caeteris discriminatos fuisse. Signorum vero spiritus nihil ad elicismationem; qua profecto neque Apostoli a caeteris ministris dis eriminati sunt. Ea enim si quae tum fuit; quod ait Aurelius, ego iam go) ea Apostolorum non propria, sed vel ex huius hypothesi elim tapiscopis communis fisit. Dono vero signorum persitos, ae consummaius fuisse ab Apostolis homines baptiratos ait Isidorus, quod haec e rum manu, velut coronis, gratiae fatui fio iam in baptismo pereeptu adderetur. De Oecumento qui eadem omnia habet eum Chryib, stomo, nihil est quod pluribus agam. Ipse aeque ac Chrysistomus, Sc
252쪽
DE CONFiRMATION r. LIB. II. 22s e 'xvus. dc exaeris antecelli ille Apostolos. ζSι SP . λειο . λαβον παιειν --μμα. 3 G Qv , plane, ut Chry sestomus. Spiritum autem , quem dabant quidem posti li, non dabant caeteri, σαασίων vin acti fuisse, inde praeter caetera colligit , quod Simon eum non acceperat stupens , quod vid rei virtutes de sistia fieri. Ergo nihil hine quidem , Aurelius pro sua episcopali chrismatione eoncludere potest. Sed de in ipsum Pachy- merem inuolat, recentioris, ut supra diximus , Graeciae hominem , Cuem fingit in patriam praeuaricatum causam Eeclesiae sitae prodidis se, &agnouilleae coiisellii in elle eum oliin, etiam apud maiores tuos, sitisse morem , vi seli Episeopi chrismarent , quod idem quoque Areudius ' putauit, Aurelio in hae caussa multo alioqui candidior. Areudius enim ingenue confitetur Graecorum presbyteros iam a priniis temporibus chrisnasse, etiam ipsius pseado-Dionysii aeuo quem i.debi et Q. Apostoli parem ae συγκο-ficere videtur idque ex supra allatis Dio. ny iij verbis sesissime probat ; atque ea sic intellextile demonitiat veteremDionysianae hierarchiae interpretem Maximum. Vnde liquet Areudium id quoque sensisse, quod . Sirmondo optime verissimeque dictum tantopere exagitauit Aurelius, i Graecos perpetuum bos ruorem fuisse, ut presbyteri clarismarent. Ille tamen caetera rectus, AG p D .cudius inhoe una eum Aurelio caespitauit, quod Pachymerem in iis. quae iam supra recitauimus, verbis confestum esse putet selum Episcopum apud veteres, etiam Graecos, chrismasse Quod sane mi r bile suerit , ut nomo infimorum temporum Graecus, paternorum rituum itu i ollissimus , ac retinentissimus , locum Dionysij in suam rem exim tam lubens orae oculis,&quidem Maximi scholiis, quibus plurimum, Areudio latente, utitur, veluti luee quadam illustratum, cxcutierit tamen, ae in eo, non modo quod Maximus notarat, quod vidit Latinorum mancipium , Areudius, id ipse non viderit, spretis leris nimirum pro suae patriae more chrismare licere) sed id inseper in eo notare potuerit, quod non solum nusquam ibi est, sed quod praeterea suo,& ibocii in Graecorum dogmati, atque usui tota ut i quunturὶ diametro oppositum ex adueribeae Videamus ergo an P cliymeris verba rem vique adeo in edibilem admittere nos cogant ;ouod sibi& Aurelius, & Areudius pariter periba erunt. Ea verba
ns suus, non id signiscant quod ipse vult, opus esse Ponti lae, qui
253쪽
in nrit: Sed ita sunt interpretanda; nam ad baptietinum chia mateinungendum opus est Pontisce; χρίσαι - - ad ungredion bi iratum ; id est, ut ungatur baptizatus, non quidem ab Episcopo
quod frustra volunt Areudius de Aurelius sed a quovis Iegitimo
ministro , adeoque &ab ipso presbytero: Nune clara omnia , &is ne ad Dionysii mentem , quam ipse optime vidit Areudius. Vult ni mirum Pachymeres aeque ae Dionysius, cuius est paraphrastes, presbyterum non posse perficere baptismum, per se stilicet de solis sitimui ei is eopiis instri ictum; ct in huius sacramenti administratione ab Epi ecpo, perinde ac in aliis, pendere, & ab eius manu necessario aliquid mutuari, quia linquit) presbyter, ut tinctum unguento timungat sine quo non perficitur bapti sinus opus habet Episcopo. Quid
ita ' quia nimirum conficiendi clarismatis non presbyter, sed Episco pus habet potestatem. Ergo ad perficiendum baptismum Episcopo, opus elle intelligit , non qui ungat ipse quod imprudens putauit AG eudius qui chrisma , quo inungat presbyter, conficiat: plane eodem sensu , quo mox ide Ggat Eucharistiam a presbytero sine Episcopo confici poste, ἡθο α κοινο ita incluit μὴ
autem o diuina comnlinio erit, s nullumst altare 'mi rera erit redori. nisi rν com ipsum ordinauerit Z Vt ergo sne Episcopo Eucharistiam. eonfici non polle intelligit, non quod presbyter eam, ne abs te qui- dem Episcopo, per se ac solus plene, persecteque conficere non pocst ; sed quod ad eam perficiendam , ct altati opus habet super quo eam osteiat, & ipsum in primis secerdotij ordine praeditum elle iameelle est; quod utrumque nisi ab Episcopo, habere, consequive nompotest cuius unius est scilicet & altare consecrare, & presbyterum ordinare in sic etiam simili plane sensu negat presbyterum sine Episse po baptismum perficere posse , asirmatque eo ad hoc opus habere, non quod ipse solus absente Episcopo, omnes baptismi ritus,ipsamque
adeo chrismationem plene, perfecteque conficere, atque admi distr re non queat; Sed quod ad eos ritus plene perficiendos re quadam indigeat, quam sine Episcopi operaac manu habere non potest, vim guentum scilicet , quod ab uno Episeopo, non autem etiam a prectis tero rite confici potest. Itaque paulo ante non alias, quam tres s las, lanctiones. sue actiones receniebat, quaeEpileopi ita eximiae sint ac propriae , ut eas solus sita manu, non alterius cuius quam ministerio perseere posiat ; has scilicet cari sectionem, altaru consecrati nem, o clericorum ordinationem ἐξαελια linquit i ραρπν ορος ωργἰαν, ἡ λόρων ω ργἰαζὶ καλήρ , ο τ άγιασμὸe. ἡ τεμπα ε ου κα)ιέρω- , - ἡ HI Iiρατικοί, Vnde intelligere tuerunt Arcadius & Aurelius chrismationem, quae hanain trium
unctionunxnulla est, Pachymerem Putassea Epistoro, non tantumi Praesent:
254쪽
praesente αυτήρ γωι & propria manu, sed etiam absente sacerdotis siue presbyteri ministerio , aeque ae Eueharistia, & caeteros minime ab ipsis istie recensitos Ecclesiasticos actus, administrari, riteque perfici posse. QiFd vero addit, Oras ta η αρχα- hic antiquiti mos fuit, id ad chrismatis, non usim s quod perperam Aurelius tibi petasuadet) sed consectionem pertinet. Intelligit olim morem fuisse, ut ab Episcopo chrisma presbyter acciperet confectum Nimirum tum Episcopus chrismaeonficiebat, suisque presbyteris susciebat , quo in baptismo perficiendo uterentur. Hoc autem ideo notat, quod suis temporibus alius fortasse mos apud Graecos estet, scilicet ut ehrisi vel etiam presbyter quilibet , vel certe solus Patriarcha CP. non , ut olim , quiuis Episcopus eonficeret. Hoe enim hodieque ipso teste Arcudio , manet, Non ergo Aurelii figmentis Pachymeres magis, quam Chryses mus, fauet; ut nune quidem ni fallor latis constet v rissimum Me, quod de Sirmondus sapientissime scripsit, dc nos lue
lentissime demonstrauimus , Graecis perpetuum hune morem fuit se, t aeud eos etiam presbyteri, chrismarent. Nam de antiquis quidem temporibus de Are dius concedit, de iniasticiter , ut liquet, repugnat Aurelius '. de recentioribus vero , adeoque nouissimis, etiam Aur lius assentitur , de res cane elaraessi Cum enim circa an. D. 867. quidam Latinorum Epistapi in Bulgariam venissent, dc gentem , quae , Graecis Christianismum nuper receperat, multa aliter docerent ,quam Graeci instituerant; Photius Constantinopolitanae sedis per illa tempo in antistes, vir in litteris, s inque iuxta ac profana eruditione o a nisi, suos illa secula tulerunt, facile princeps, de hoc Latinorum ausi grauiter apud Collegas id est reliquos Orientis Patriarchas data im culentissima epistola encyclio conquestus est, de Synodum indixit,
qua totum istorum facinus rite, qua dignum erat, damnatione publi-ee vindicaretur. Inter caetera autem crimina, 'quorum Latino. po' tu νi, M. stulat, hoc diserte urget , quod .u μ My p. s.. Miratam ύ-ἰ nur πιαγορέα τες , b λζ 'd ἰαν, ἰξαι τερατ ιυφιυ. rasimauinunctos per sacerdores denuo chrismate inungere non exhorrae, aut, cum se viscopas praedicarent, ct presbyterorum chriora inutile quiddam, ac rustrafactum comminiscerentur. Quibus narratis sic peta
sani sis itaret ut semel unguenso sacro delibates rursu inungerent, angusta ilia , diuinaque chrisanorum in steria in bene longas nugas, o oti Iubentiamquς Mimos proculcarenti Tum illum Latinorum coi
255쪽
- nodum illam , de qua cogitasse Photium ex encyclica eius et Mola ni olet. Constantinopoli Michaele imperante, Basilio post Bardae necenvin Patriciatum subuectis , numerosissimam habitam suist e, in qua de Latinorum tum hoe de chrismatis ministro dogma, tum alia non pauca de erpitibus a Photio memoratis dogmata damnata sunt, &ipse
Nicolaus Romanus Pontifex ob intolerabilem,in omnes tum Orientis, tum etiam Oecidentis Christianos tyrannidem anathemate per-
litati Acta illius Synodi altera latrocinalis quae paulo post 3 Baulio imperiu per insandum Michaelis heri,& domini siti optime meriti par ricidium nacto habita est in Midiosissime conquisita cremari iussit, de
Latini tanta pro. suo more diligentia indaganda,atque abolenda cura runt, ut nihil hodie quod equidem sciam, eorum supersit. Bertiniani Ahis. a. . .. vero Annales , ct ex iis Flodourdus,narrant Nicolaum an. D. 867. exe- Mian νε .unte , Hincmaro θ sopis in regna Ouali Catili constitum episeolam transmisisse,in rescentim Graecorum Imperatores Michaὸlemct filium, Flodolid. fedo Orientales Episcopos. calumniarisanctam Ronianam Ecclesiam, somnem Eccissam , qua Latina utitu lingua, quia ieiunamin inquidi in iume Annal. Sabbatu, quod Spiritum Sanctum ex Patre Filioque procedere dicimus, quia fium a ' presbrteiras sortiri coniuges prohibemas, o quoniam eosdem presb=terascissemate linire baptizatorum fontes inhibemin, &caetera, quae ad rem nostram nihil nune quideles pertinent. Extat etiamnum ipsa Nieolai Nimi ep.ro.
epistola; in quam istam a Miciose ad Bulgarorum Principem epistolam memorat, diris in se, totamque Latinorum Ecelesiam maledictis ac contumeliis plenam; eademque illa, quas reeensent Annales Berti. niani, in Latinorum religione ii Gnecis culpari ..atque intimulari an firmat. In his autem obiter obseruandum , ut homo callidus de primis suorum in Graecos apud Buloriam contumeliis, cum neophytos . ri .
ab horum presbyteris chrismatos illi quod deflet Photiin 7 audactet
rechrismarunt, nihil prudenter taceat ; licet appareret se suosque primos suissetotius iniuriae au res; rem totam se narret, quasi ipse nihil in Graeeos ausus ab ipsis primo prouocatus suerit, atque lacesi tus ; quod longe aliter esse satis ex Photiana encyeliea constare potest His ita vafre expositis Meolaus iubet Hinemarum suam hanc epistolam p 3ι 'etiam ad alios Irchiepiscopas, qui in Francia con flebaὐt, deferendam ci ratire, ct vi de husinguli in dioecesibis suis νηa cum suffaganeis sus in cinis sumque regno essent, constituti, conuenienter tradiarent, ct , si cola. ur reperissent, suggerere curarret. Ipse paucis post has datas litteras
aiebus mortuus est. Litterae ensen datae sunt d. im Kal. Noti. Ipse, ut diserte seribit nodoardus, Idib. Dee. obiit. Hincinariis vero acce' novi.bsu .ptam anno demum sequenti , id est, D.868. Nicolai epistolam in Cor- e u e uenio.. naco palatio con flenti Regi Carolo cum pluribus Episcopu relegit, ct ad tui archiepsepol scut tu mandaro acceperatidirigere duit ; audio L
256쪽
hus Pertinianis Annalibus, & nodoardo Batonius tradit & Hinc
rum ipsum Besso censem Episcopam aduersin Graecorumiectiones plurimum laborasse. Ego apud Flodoardum tantum lego Hin marum ad Odonem illum de Graecorum quaestionibus & homiliis B. Petri scripsit se. Item de responsionibus ad obiecta Graecorum, quas idem Odo colligens descripuerat, de Hincinuo ipsi miserat de quibus quid sibi videarer simul ianferendum esse. Ceterum neque Hin ari si qua fuit neque Odonis de his Graecorum quaestionibus lucubra tio ad nos, quod sciam, ulla peruenit. Sed Rathrannus Corbet ensis Monachus cuius iam editi publice habentur duo insignes libri, alter de corpore & sanguine Domini, alter de Praedestinatione ) meliori fato situm quoque iisdem temporibus ealamum in Graecanicae disputa
tionis argumento exercuit. Superest enim in doctorum, atque amplicsimorum virorum scriniis eius opus in charta Pergamena scriptum, constans libris, & quidem satis prolixis, aduersus illas Gra ziι,. corum oppositiones non inerudite, ut illa serebatit tempora, elue ruis o thba. g. bratum. viderunt oc Aurelius, ' &Launoyus, . & quaedam diuersi si , argumenti, ille quidem parce, hic vero ulterius ex eo volumine de-
Liui. Isbi scripserunt; in quo Rathramnus Spiritus Sancti ex Filio processionem tribus prioribus libris sese exsecutus , in qxiarto caeteris Graecorum quaestionibus breuius pertractius, Nunc δε in inquit veniamin, quod obiicitur, quia penes Romanos baptizatorum stantes res0teri chrismatensi linunt quod obiectum uui ct reliqua magis Duitate, quam ν tione propa situm es , squidem Ecclem sua consuetudinem sequentes ista proponunt, non aliquarivinae legis auctoritatem. Ita lothrannus hane suae disputationis partem orditur. Resert & clarissimus Vilerius AElieae' ' i'Π' ' Patisiensi, his opi iisdem temporibus florentis opus de eodem argumento aduersus Giaeeos scriptum; cuius libri primi caput X I X. citat. Ego librum non vidi. Sed laac satis sunt ad id, quod instituimus, demonstrandum, communem scilicet nono illo saeculo Mille totius
Eeclesiae Graecanicae consuetudinem, ut etiam presbyteri chrismarent. Posteri eundem apud Graecos morem ad nostram usque memoriam constanter tenuerunt. Ioannes Nathanas, mUnus Cretae Oecon
mus, chrismatis Gnsectionem selis quidem Episcopis vindicat, usum vero id est chrismationem) presbyterorum me contendit, & quidem Min. iis ipsis rationibus,quibus usus erat Photius; μὴ g inquit)G-λήαι κοινοινίας F διατιτος ή-Γς, ἡ V βαύ o
M-- α ι --ἀψ 2 6-υιτητι, αλλ' ναμώ. Numquid enim malvi est chiasma diuina communione Dominici comparis ct sanguinis, vel etiam ipso baptis nare Minime reia. Tametsi enim
disserunt qualitate ; tamen non disserunt gratia o pol Me. Mox ; Q
257쪽
eharistiam illecti alii impertusacerdos; ndnne ominus tui pertire poterit 3 Atque hac est de hec qiti suo, quantum ego quidem scire Psam, Gra- -m asseveratio. Neque ab his dis aedit Gabriel Philade litae isem ibid Euarus. Elin enim concedat ad Episcopos προηγε δμως primam ac praecipia pertinere o chrisinare & baptiore de communicare eorum quo que est vir γου- ωοὶ negat tamen id se reperisse Synodi eis canonibi definitum, quod certe verisamum est; & ridiculus est Areudius ho inini Graeco obiiciens Florentinae ac Tridentinae synodoriun decreta; quasi obseurum sit eum de veteribus, & quidem sue hoe est Grae in Leelesiae Synodis intelligere. Tum dc illud addit Gabriel Ecclesiam o rientalem suis presb rem chir mandi tru concessisse. Quod verἰ, & hie obiteit Areudius Ecclesam Orientalem ea potestate carere, quae si ilicet penes solam primam Sedem id est Romanam sit id, inquam, ineptum est.. Orientalem enim Ecclesiam tantum apud se α vi sios habere retestatis, quantum Romana habet apud seos, de statuitae ere dit Gabriel; & verum est. Si quod est autem , aut fuit huius piae aliis
ανο, αι:i, id ad ordinem pertinet, non ad potestatem ; ut Romanaequam aliarum , prior est iure Ecclesiastico non tamen maior a:
byteros ex P. R. dissensatione chrismare somniantῶ. Soluum turduae q-dain dissicultates. Concluditur uri amnum non esse oprium ac veri nominis sacramentum. SEd Arcu dius ipse concedit quidem presbyterum apud Graecos &chrismasse semper ,& chrisinareetiam nunc; & valere ministraaram ab eo chri sinationear. Verlim, ut eos clim Latinis si is conciliet, hie 1 nodis Florentina & Tridentina repertam ministri distinctio- l. idesistinem adhibet. Vult enim presbyteros Graecos chrismationis mini- ς 1 stros esse, non ordinario quod solis Episcopis scilicet conuenit) sed extraoronarios. Id verbM quam non modb sutile sed& ridiculum sit, satis patet. i Prinid cnim nonne iste ludibrium omnibus debet, qui quod passim, aesere semper in tota Gn anica Eces sa fit, id extraordinarium dici: oordinaritim , quod raro, ac fere nun- 'in i Ipse enim si pia narrauit, quod qui apud Graecos versati sunt, i a.de isti unt, pr seu iam auarai in Prare Nasiam r. bapti xta. '
258쪽
111 Dg CONFIRMATIONE. LIB. II. .
presbbteras reaia vel ipsomet praesente anti e utrumque munus frequent s me exsequi. Tum n extra ordinem hoe Graecorum presbyteri aeceps cunt , ut chrismare pollent, dicat nobis Archidius, a quo, qtiando, ubi id iuris extraordi rij petiuerint ,. impetrauerint, acceperint ' Lu- do uicus ille Fonseca de Ieui ilico Adalitio presbyter, quem ait narrare litum se in Brasiliae partibus ante an. D. is93. confirmationis sacri mentum administrasse; ille idem sibi hoc datum suilleli Pontifice R mano praedic . at , eiusque auctoritatis diploma asseruari aiebat. Et quod sacerdoti ex Minorum Monachorum secietate idem in Indiis concessiim sit squod Areudius itidem refert in ab Adriano VI. an. D. asar. concessum fuerat petentibus cui ipse narratὶ Galapioni &Fr-- cisto de Angelis illius instituti astetis. Petamus ergo a Graecorum pres . teris, quorum similem este vult rationem Areudius, ut dipliana Pontificiae concessionis situm proseranti quod si fortasse nimia vetii- state consumptum petiit, illud sane nobis dieant, quos de sitis alia
quandbad Romanum Episcopum Graecia miserit, qui extraordinari. imhane potestatem illis concederet λ quibus rationibus , aut argumentis .id impetrauerint' quas gratias pro tanto beneficio egeritu 3 saltem
quod merit liberalissimi illius Papae nomen 3 Ille vetb si haec ab iis quasi eris, Areudi, te exsibilabunt: rogabuntque num satis sanus sis 3 qui id sibi linis putant, non a tuis via quam Pontificibus datum, sed a maioribus suis relictum , a Christo vel eius certe Apostolis, aut primis eorum discipulis, traditum ; & sacerdotii sui ita proprium, ut
ab eo non magis diuelli quam ipsa baptizandi, vel Euenaristiam coi sciendi potestas, queat. Te vel citantula Ordin.:rj3c extraordmarii distinctione procul sacellere, velut delirum & insanientem, iubebant. Quid ergo tibi vis, es: meos extraordinaria potestate id agere contendis, quod ipli sui iuris este volunt 3 An tu iis baeneficium hoc etiam inuitis, ac repugnantibus largietis vero nos ludis, o bone: qui de
tuis Graecis ea nobis persuadere conaris,qu.ae ipsi communi totius gentis voce repudiant, atque auersantur. Habe tibi tuam illam extri . ordinoriam potestatem. Ea Graeci opus sibi esse negant ; tuique Papae
mirificum hoe beneficium vitrb tibi remittunt. Sed eis videlicet
illa Latinorum si aus non recens ; ut quae mutare non polliant, ea se concedere profiteantur ; vi etiamsi praeter suam voluntatem, sua i mei otestate stare, ae valere videantur. Fecit hoc olim in Sardis caldidissimus Gregorius, qui cum eos videret alternari,quae ipse de elui Mate decreuerat, benignissime genti illi permisit, ut suis institutis
uterentur. Ita de cum Graecis apud Florentiam postea actiam est emqnim eorum ritum mutare se non polle intelligebat Eugenius, seren .dum, ac tolerandum duxit. Inti nunc nostri Arcudij in Graecos idos
diberalitas: quibus id Rome Pontacem concessule vult scilicet, quod
259쪽
iis eripere non potuit. Hae ouidem ratione licebit & ab eiusdem be nignitate esse, quod Se Mysii ui in tes suos circumcidunt & Abii nam unum habent in tota gente Epistarum, de quotan is baptismum suum redintegrant; & quod nos in Gallia. Protestantes in Germani sacros conuAtus publice habemus. Neleio an non oc hae arte ipse Musis linanitorii in Muphtis suam quoque potestatem urbico praetulist debiturus Qui Liai , cum ex Arodianis quidem rationibus, qui quid Papa Romanus mutare, vel eripere non potuit, ideius alicui e t ordinem mandato, vel certe permissioni . aut indulgentiae imputandum esse videatur 3 Mitto, quod in ipsis Romanorum seliolis sunt auctores grauissimi, ut ex veteribus quidem. Durandum, de ille ipso
Adrianus euius contratium saetiim recitauit Areudius 1, ex recentioribus verbElbus , dc ut videtur, etiam Auresius; qui ne Pontificena quidem Romanum hanc extraordinariam chrismandi poterivem cui quam non Episcopo concedere posse dii natant. Itaque cum Graecorii in chrismatio mera baptismicarii moniadit & quidem huiusmodi. quae de presbytero conserri, & si, qui eam apud haeresim accepit, po dea ad clesiam veniat, iterari rite potest; concludendum ess eum nequaquam este Latinoni Confirmationis saeramentum; a quo illavinia aliena esse nemo nescit. VnM&illud neeessirili de euidenter sequitur si eos, quorum p ter hane, nulla alia unctio est, quae ad Confirmationis negotium ullo modo referri milit) nullum nune ii bere, nullum unquam habuille Confirmationis, qualem suam Latini esse fingunt, Sacramentum. ,ut videtur, ratione inductus Dominicus Solonegat Graecos hoc sacramentum perficere. Guido vero de Perpiniano, Carmelirarum primo Generalis, postea Maioricensis,
ct Elmensis Episcopus , ante annos 3 o. scripsit Graecos racramentam summa dero firmationis non credere. Nec conficiunt ob sua inquit in nec benedi- cunt celim Sanctum nec extremae unctioris, nec Catechumenorum ; 'quod 'baptizandos non inungunt ; nec crume utam confirmationis credunt. Plaedille; negans Graecos chrisma conficere: quod id apud eos non ritu Rodinianorisngulis cuiusque Proesiae Fi leopis, sed ab uno Constantino politano Patriarcha conficitur. Idem quoque de Graecis X iudicare, ct tradere Indi rem Basileensem seribit strinundus; quem apud eum Antili, latere ait Aurelius. Fateor de Graeei ς aeui sui intelligere δe Guido e 'nem,&Solo. Sed cum demonstratum fuerit chrisma quo in Chri- 'olibo .stianorum hominum usum iniiectum fuit . eodem semper apud Grae- 'eos loco ae numero fuisse, quo nouissimis temporibus est; nos, quod' isti de recentioribus tantum Gnecis diuerum .sd de omnibus dicimus,
apud quos non minus olim Mammuper, Sca presbyteris, & in ii ibi optae baptismi mysterio ministratum chrisma fuisse satis nune eoi sia: ex sit perioribus: id unum superest, ut duo quaedam breuiteria Gg
260쪽
solitamus, quae videntur nobis poste obiici ; quorum unum est, quod Crxei operosius chrismationem administrant, qu in ut eam infri crueramenti dignitatem liabeant; alterum est, quod ipsi eam diserte in ter septem illa sacramenta cens liquae se credere atque excolere pro entur. Ac prim. quidem ad utrumque simul respondeo, quaecumque Graecorum sit de sua et sinatione opinio, illud quidem, quod nobis in hae disputatione satis est, liquidb eonstate eam, si sacramen tum sitiali id certE . Latina Confirmatione sacramentum esse; 2 qua, ut ostendimus, non una, neque leui , vel contemnenda re discretiat Hoe enim uno conficitur Latinum illud, de quo disputare institui-miis sacramentum in nobilissima Melasae Christianae parte de nune elle, de semper suisse incognitum; quod magno argumento est ipsum, quod nos defendimus, neque, Christo institiatum, neque ab A sto lis, vel ab Apostolicis viris ritisse unquam traditum.Nunc ad duo illis,gillatim respondeant usae ad prius quidem, iam quod operose, Gia cis chrismatio fiat id est precatione,verbisq; conceptis, ae selennibus, magnificeque ab iis extollatur ac pr dicetur, nego, inquam, eo fieri,ut pro vero, proprieque dicto Ecclesiae Graecanicae sacramento. censeri debeat. Quid enim i An non illi pari omninb pompa baptizandum . ex oleo inungunt Z si preeationem requiris, insignis est, quae huieri tui prςmittitur; Dominator Domine linquiunt: me sapzp qui in arca NdZsaluatis, columbam oliua ramum, reconciliano vir fm si lam, ore serentem misistio per eos tam si tu a dilauio, grat a m feriam praefignasi 1, o deinceps olivae suram in sanctorum sacranunim rum tuorum complemorum subministra Ire qai per tum 2 egis duos vi ritu Sanctorrρleuocteos, quiseunt ingratia perfecisti; ipse ristetuectu ratisne, ct aduentu Sancti Spiritus oleum hoc bened cito. Vis sermam,& vel ba iselennia 3 Tunc sinquiunt ο pertur ba triandus , o sacer ηccepto ο&ό crucis Baram exprimit in enti fronte, ct perire, ct dorso, A
tris, ta F ij, o spiritus Saanai, nanco semper, ct in saecula faculorum. d.
Me i. Tum aures quoque ac peditio torum denique compis hominis linit. Haee vero unctionis forma Catumsyrtium quemdam Italograecum siecepit, ut chrisinationem Graecorum ea confici, reiecta illa oratione, qua vulgo. utuntur, Velut mutila, & imperfecta, voluerit; pessi Eeo nomine , doctissimo Goare habitus. De hac vero ex oleo vireti ne , quam magnifice Graeci. loquantur, accipe.. In illa oratione, cuius nuper memini,suum illud oleum ita , Deo λαfeari, petu εἰςε--ά ς σμα ἀφθαρσίας λλον-ανα μ νισπιν ψυχ',--ργέας-ῶι άπαλλαγ ν