장음표시 사용
271쪽
disicutiuntur. H. e Sylii est ri ter otium cius: in hoc regotiis apud Latinos aes
dic, mutationi fons liuit. Nam hine. qii .e una fuerat chrismutio . duplex Romae pri inihil , inde etiam pati latim iii toto Oeei dente secta est: ei murbidus Episcopus variis artibus ol nes sibi Oecidentis T clesias subiecillet, earum nemores , ae ritus sacros ad siae par diae exemplum reuocasset. Itaque apud Orientales, qui eius imperium constantil sine sint assernati , nialium hara nouitas locum habuit; mansit una, ut ab initio fuerat, elici linatio. Sed ne apud Latinos qui dem simul ad semel re epta est Romana illa ex sylvestrinae legis oecarsione nata duplex eliri sinatio. Qitin & magna ametat Romanae sedis in Occidente auctoritas, cum tamen chiplex illa apud eam si lennis chrismatio, non modo in longinquis, sed in propinqiris etiam ac renis si burbanis taclesiis negligeretur, ves nesciretur quidem. . Verum taliis mo'. In ipsi verb ut noni chrismatiori presbytero ministrata ab Episeopali, vestit res diuersi ordinis, ac inviiij, distincta aedis
eri minata non videtur.ante quarti saeoli finem. Certe nulla ocim iit huius tanti discriminis anto Inn .ntium I mentio, quem ann Da tr. fato lanctum accepimus , cum sedem Ronianam annos XV. teunuisset. Anno quidem D. 36o. aut circiter, ex Optato i quem hiutemporibus scripuisse, &ex ipso, d ex Hieronymo constat ) apparet eodem apud Amonam Ecclesiam loco adhue sutile & chrismati nem,& manus. imrositionem, quo utraque ante, si erat. sic enim ille ubi haec Prophetae verba Olimn pererifris nexu Vet caput meum, de Domin5 Christo, non ab homine, sed a Deo Patre Uct aecipienda, iitra ratistas disputat; Desiendit in aquam Cnristus) xοη quiaris hiau r,sed venturaminum agra debuit antecendere , ad mlcria mini da, Oordisod ct implerda baptisnaris. Iamin cum in Ioannis matv in Miseretur, secum G ordo insem. ct compleuit rater, qhia r Mero ινιιὰ m mi erat mim Sanctus. pertins caelum m. Patre gente. visitale oleum timin imagine colum
272쪽
muc a te. Hoc igitur es, quod Iectum est, Oleum peccatoris nane ut meum. Hae Optatus , in Christi baptismo omnem nostri or dinem , ae modum sit expressum, atque constitutum docens; ηαδ quidem. Ianemo; vilotusaest Dominus in Iordanet; tum v amur; quemadmodum ille postv m lotus, Spiritu in imagine columbae decrendente unctus est; denique manus impositione obumbremur, quod in Christo tum fustum vult, cum illum, spiritualiter unctum Ilerstatim nube inumbrauit, cillitiis clamans, Hic est Fi- meis , de surbene sensi. Ex his prinid liquet tu in tum manus impos imoptato baptisau partes, ae ritusfuitie domitu peltis l. V tamq; enim censet inter ea quae a Domino in baptiimo imo initiat .stinat Act impletasηt. Initiata aute ordinat Sc implet tune , Domi no fuissedicit in steria baptismatu.Sin ergo, ed. & chrismatio, de vi an impasti Laptismatu mu ma. Atqui non erunt , nisi baptismi paries alius sint.See do hine vide qui initiabantur, ut Ioti erant, eos contia
ud chrismatos suisse. Spirituis Eoo inquit Taraa n i magine -- cissendis; quod ad hae ipsa verba obseruauit Gabriel, Alba pisneus. Nune nonnismultis posvlotionem annis a d nostros Laturi inunguntur ; de quidem multi squod est absurditumum dc praetex maeonem veteris iaciei disciplinam posti ineptiun Lucharistum,
hine liquet mile j,.sue Sacrament cidem enum utrumque estim e sotio)vocabulum ti veteribus, quod diximus, latea pi i
litum, non tantum pro toto sacramento ex omnibus suis titibus con
stante, sed etiam pro singulis eius partibus, sive ritibus, ex qui a constabat. Sie enim optatus hoc loco lingulos baptismi alannestus lotionem scilicet , chrismationem, & manus impositionem, baptis viam. mssertit vocat , quae, si proprie lomaei dum est , non plura ii nistitia, sed unius mystim, id inbaptismi. sues lationis in Chri
nostrae, plures paries.sant, unumque adeo ii 3 setiuini. ut fit corruis membra unum empus senti Plane eodem modo ae leniri
postealii ulmu&Oedinis Romani auctor & Theo litis A talianensis dum hos omnes in baptisino fiamuis ritus baptisma ramen vocarunt quod suo loco oblecitabitur j in hie optauit ' baptiyinam eos mutatus vocat. Qitauit, Einequoque uvis, si ii .estapua veteresinuis siemus idest quam , Clit ilia nos prori filia semper chrismationem; feci tam inr manus impolitionem. I: enim ordimi in Chrisὶ aptismo filii Ieba e baptii cis nostri myiisti, dismissune hie doce: Opotus, ut Mu oleum mi ederet, oleum manusini postio sequeretur. Itaque 'a illa posivi iinstri mysteria Domino apud Iot em non modo altitiata de impleta sed etiam Emata sibi dicatoptatuς, cumque id ea diuitia Eii angebν M narret prim do: Mite O mimam. tum oleo in colum
273쪽
vestit ream, obuii Iaraciam, prosect , apparethos tres lotionis
viti: tioni, di manu, ii ibi: tioni , est in illi in iiii baptisviri ibit, eodem ordine: lininissimoq; & Eoitistiim aliter nimiastes, A man nondum octo mi Tmluisset. vel manus impositione iam όbunibrram chrismatior emisi eriti diixillet, eum S: Optatum A: alios eiu silem aedi patres pro ordinis hocii in m timorem legitimi iurbatore habitur nisse. Ipsemeia Optatus etiam alibi eundem 'crum rimunt ordinem mille aperiissmὸ signiscat, ubi de Arismate verba piciens,OI in
tari ationem; secinam este maritis in Aionem ; nis tu spiriti itis PM priis venisse, pii dx inuitatum Eue venitet, qudim sedes ei rarata esset; rubi hiuitatus aduenis let , tum demum de sede ei pa randa cogitatum missi ; quod prerosteriim 3c insanum Alb ne i ouidem in ineg triti unde etallus p. Auresij triet reseisti iri lamniantis ulliani qui ni terapore inua Ameanam' eles Aielirammationem manus impossioni pretiuita, sed Cypriani impore headem illa resaea mutatum sitis hi inemoreminitianus imposis,nem praepositi m stipe sitis nationi. Atqui in ea tactvit ne centum quidem & anilius postcri rinni mortem annis hae in re qui inuri mutatum sitisse doeet Nee teliis locupletissimex optato, ipse mi que Aser aequEae millianus;&Cyprianus; Mileuiritius Gicet, vi
notum est, Et neopus. E quibus init quod Aurelius tui, illis sem thia. mi niis sit persmile, insuisse perremum, ut ori aerio a re nraninis Dionim feret , fidasteram inera am priorem , alui posteriorem, Hili aequatim, O rno erilimi e remporeu puncto a minis tam. I δ hoererretuum fuit totis sex inissallor in cultrici seruille etiam diutim; neque toto eo tempore quaequam occurrit , quo probari possit mantis
impositionem hane quidem ea in Vili fuit) aliter φiam post
chrismationem adhibitam Alterius certὰ moris metitio prima, ni astiam, apud Rabanum oecurrit, saeculo nono ν qua de re suo Ioebi didendiam erit. Nime hoe initim de optati locis adiiciemus, eum Finore Patri .m selenni id fgnis tribuere, quod illa non quidem op rantur, sed tamen significant, doni ait cisisma animum, uis e leueis,
O asteritatim fugare. Hoe enim ipsius baptismi Vere effectum sed quae baptismus Chrisii institutione&vi testatu ae semel e si est, eorum ordinem ac dispositionem xtata dieam4 nuutidem ipse
274쪽
lii tum , quibus illae lecti adumbrantur,atque significamur, ordo o Bendit; nimirum primo peerata dilui; tum huius gratiae dono animum luemirariae leniri; denique coelestia spuitur citarismata, pacem. .Letitia: n, cnaritatem accipi. In quibus illud quoque obiter obseruandum , qu5d chrismationem , quam alii Patres , vel ad mysticum s cerdotium replumque ut Ter ullianus 2 vel ad eorum . quae in baptismo pacta sunt, confirmationem ut pseudo Clemens vel ad se pulturae Domini ex ridicordationem sui pseudo Iustinus laeserunt; ranie noster eb pertinere vult, ut eorum, qui initiantur, an mus lenis ae uis, omni expolita sobritie atque asperitate. fiat, atque ita ad Sph itum per manus impositionem, &benedictionem accipiendum p'
Paretur. tam multiplex interpretationis varietas clamat non
diuini , sed humani instituti esse totum hoc tam anceps , tamque --rium ae ambiguum chrisinationis signum. Atque naee quidem de
Paeiani vero Barcinonens s in Hispania Episcopi , quem Hieronymus imperante Maeodosio , hoe est post ann. D. 379. mortuum esses. Q. ἡ. - scribit, naec doctrina est in sermone ad fideles & Catechumenos: sic ς ' sin in Ecclesia perstras facerdotes, ut idem ius ; In Cliristo autem ego vos genui Arque ita chr in semen, id est Dei Spiritim nouam hominem, ata. matri statum, o partu fontu exceptum , mani sacerdotu undit, sile tu neu prono . Neque enim . --sertus in Lictoliam videbitur, qui non credissit, caraenitu 3 Hiritum ipse non recepit. Credensim est igitur ponens nasci. dic enim ait Philippic, si credis, potes. Recipiendus es Chri , rigeneret,quia Ioannes apsolus dicim, Quotquot eum reo runt , dedit As potest tam filios Dei seri. Haec autem compleri allor nequeunt, nisi la cri, ct chrismatu, ct ratisitu sacramento. 'o enim prccata Pii Iaut ichrismate Sanctiu Spiritin si perfoditur ; utraque rex. ista m. la, o antistitu imper muri, atque sea totus homo re sotur , ct innovatur A ri ο; ut ficu resurrexit cibisma mortum sic, ct nos in notitate vi ambulenum Hacten is Pacianus; qui, ut Sc Optatus S caeteri,chrisma 'tionem ipse quoque inter selennes baptismi, siue initiationis nostraesae amentiritus manifest E censet. Primo id ipse sermo is titulus, lade Baptismo est, clamat. Quorsum enim haec , si non pertinent ad baptismum, in eo tractatu agitat, qui de baptisino est a Tum ipse auctoridem in ipse limine praesitur; sperire de sidera inquit quatiter in barsii mo nascaxirer, O qau ito innovemur. At chrisma ii ter catera censet , quibus adhibitis nascimur; Erro de clii ix a baptismi est. in scilicet qualiter n. samar dicturi in se profitetur. . Sed re laudata eii inha luculentissimis, id iri mi docent. Nam in primis hoc illis verbis racianus cor tui tacuitum a ta iis no a videri, οφ . Spirito non rccerit: de
275쪽
pis: & paulo ante dixerat veniente desuper Spiritu Domini, nostrarum ' que animarum sussi antia superfus o admixto protrivisimeηre coelesti nos risimbra matru inolescere, aluόone eivi esses rivi cari in Christo. Tune
autem, ut patet, nascimur, cam aluo matris effundimur. Ergo eum aluo Eceletiae tum demum effundamur, cum Spiritus in animis nostris superfilsus venit; clarum estistiim nos non ante nasci putasse quam Spiritum acceperimus; Spiritum porro chriimate in nos si pellandi est. Ergo chrismari nos antequam nasci putauit. Nos a
tem per baptismum & in baptismo nasci omnes confitentur. Nisi ergo hune ab omni Delesiae fide deuium nos in Christo cum baptigamur, nasci negasse finxeris; neerile est fateri eum credidisse nos in ipso b ptismo chrismati ; in quo scilicet nasci nos non aliter poste cesnit, quam si Spiritus in nos supersundatur; cipersundi autem eum chris mate statuit. Sed &ista de quibus dixit Christum sediere recipere,&nal ci, compleri alias negat posse, ni flauacri, ct chrisenatu, ct antistitii δε- cramenta Primo 2 lauacri, ct cor maris, ct antistitu, id est ut ego quidem arbitror, manus impositionis unum sacramentum este itignificat; qui in singulari numero, non in plurali de iis loquitur. Ne que enim si diuersa esse censuist , ita sibi de iis loquendum putas let. Nam nemo sanus dixerith baptis ni ct eucharisiae sacramentum sese e pisse. REctum est dicis cramentin quae non sunt unum. Itaque qui lauacri de chrismatis& manus impositionis, non sacramenta sed fi-cramentum dicit, is profecto sensit tres hos ritus virum', idemque iniuitationis siue regenerationis nostrie, id est baptismi, sacramentum efficere ac constituerci. Vnde obiter videre est, quantopere fallatur A
relius , qui Confirmationis s Latinae scilicet cramentum confidentissime scribit hie vocari chrismatu facramentam. Ille vero Auresi, id Annec ride quo loquitur, non chrismatis simpliciter, quod tu vaste aes ibdo- Is simulas , sed latiam, o clui uiatu, O antistitu crumentum dixiti vero videris , num tua quoque Confirmatio itidem diei possit Ocri ct chrismatis o antismis, ranuntum. Ego quidem qui ex mstris ita loci itus fuerit, neminem adhuc reperi. Huc accedit,quod eum Pacianus lauacro&elici sinate de antistite ea compleri scribat, de quibus iactat; aperte signis i thaee omnia baptismi elici Cum enim haeci quae istis inpleti dieit, non alia sint quam Claristum & Spiritum MimGam ad istoc, ut nascamur, recipere ;oui haec istis compleri dieit,idem intelligit ae ii dixi isset nos istis , id est lauaero de elitisinate & antistitis manu nasci. Noli alio autem sacramento natamur, quam bapticino. Ergo haee, suibus nas i nox significat, omnia unum baptis inis tamentum elle Pacianus putauit. Sed quid opus est argumentis, quasi mena eius obscura sit Z Ille vero se id lentire verbis proximis diuinussime docet. Postquam ualud istorum singula lignificent, M
276쪽
quo reserantur, exposivit, lauacry peccata purgari, ch ismate sphiram superfundi; tandem locum concludens , Atque ita sinquit in totiu hoina renas itur, ct in nouatur in Christo. Non potuit clarius eloqui lavacra ct chrismate innovari , renasisque totum hominem. Totus vero homo in uno baptismi saeramento renascitur atque innovatur. Ergo ad A cramentum baptismi pertinere utrumque id est 3clauacrum &chrisma, necesseest, neqtie adeo esse duo diuersia ae liuer sedistin a, proprie dicta facramenta ; quod frustra contendunt aduersari j. Quo ista pomstremo pertinent , quae ex Paulo ad deseribendum totius istius ex laua ero& clarismare mysteri j effectum actere ;viscut resurrexit Chri s amortuu ; ita θ nos iu nouitate vitae ainbulentus. Gam enim Paulus ex omnium interpretum consensit iis verbis nullius alterius sacramenti, praeterquam unius baptismi vim & effectum exprelleri , ut vςl loeum
intuenti patet ; Quicumque baptizasisumvi in C bristo Iesu, in morte ip-ρ baptieati sumin. Consepulti enim sumas cuin illa per b. utis num iu
mortem, ut quomodo Christus suri exit a mortuu per gloriam Ratra, ita onos in nouitate vitae ambulemia , omnino fatendum est mei antim vel Paulinis verbis abuti , vel certe existimaste eius,cui hoe Paulus tribuit,
baptismi partem quoque aliquam esse eam, ad quam illa verba partim
adcommodat, chrismationem, His ita constitutis omnes vident quae .chrismati vel hie, vel alibi tribuit Paciantis, ea omnia ad baptismum tarie ac vere pertinere; neq; alia de causa chrismationi vel ab hoe veliis tribui,qubm quod ea baptismi cuius ista promia Lint,cqrimonia,& pars quaedatiuialis filii ad baptismalium est rum partem aliquam significandam inuenta, & Domini saeramento apposita. Bellarminus hunc alium eiu clem auctoris locum obiicit; Si ei octinacriis chiis matu pote ι maiorum longe chariseniatum ad Discopos inde desecendit. inligandi quoque ius adfuit, atque soluendi. Vides inquit Bellarminus=chrisma nonsolam conjungi cum baptistiti ct paenitentiae faeramento, sin
etiam anteponi sacramento paenitentiae. Quid-ni sin quam 4 Liuaer chrisma Pacianus coniunxerit, quod baptismi selennis partem, ac ri-- tum suisse putauit Z Ostende Bellarmine, se coniungi, ut unum cramentum cum altero reapse diuerso , ac sui loquuntur distarato G- iungitur. . Nisi seceris, nugas agis. Ego enim coniungi eum lauacro ichrisma, ut partem eum alia eiusdem mysteiij parte frior, ut totum aliquod sacramentum cum alio aeque toto nego; negauit sepra irier Paeianus , qui lati acri de chrismatis , non sacramenta, ut vos vultis , sed i sacramentum dixit. . Quod vero ex iis Paciani locis , &ex hoe item, qui in alio opere extat; Veiae pleia, de Spiritis quem non confit Rutivit d. F. Tvctu sacerdos quod ex his inquam, eoncludit Aurelius iis tempori-bus solis Episcopis Arismare in Hispania heu use, ne eortim com
277쪽
In primo loco ait Pacianus remi dinem peccatorum ct Spiritum Sanctum .nos manu or ore antistitu impetrare. .id tum postea 3 Fateor hine sequi lauaeriam de chrisma, quibus Pacianus ait ista eompleri, antistia tu, id est ut vult Aurelius, neque ego repugno Episcopi manu de ore ministrari tum selita fuisse ; non licuisse & presbyterorum ore dc manu eadem ministrari, hine quidem nunquam effreerit Aurelius. Neque ego satis mirari pol sum tantum disputatorem tam sirpinum hiesiille , ut non senseris presbyteros chrismandi potestite ex hoe Paeia
ni loeo spoliari non posse, quin & vna lauandi, id est baptizandi iure
multentur; Vtraque inquit Paeianus momorore antistitu impetramu
Die sodes Aureli , quae sunt ista utraquei Negare non potes, quin ea sint, quae tute descripsisti, peccatoram per lauacrum purgatio ; Sani Spiritus per chrisma egum. Ergo si , quod ait Paesanus , ista nos manu
O ore antistitu impetrare, ex eo, quod tu vis,recte concluditur nudius elle presbyteri chrismare; prosechb eadem quoq; ratione concluditur ne lauare quidem ullius elle presbyteri. Non enim istorum virum,sed utraque ab antistite nos consequi dicit Pacianus. Utraque ergo presbyteris vel eripienda , vel concedenda. Erirere autem utraque, ne tu quidem , ut opinor , tentaveris; nisi socialle a tuis omnibus lapidari velis,quorum nemo est qui presbytero sacri latueri potestatem neget, aut
vero negatam unquam Diste putet. Ergo qui presbyteris lau*ndi ius eripit hie Paeiani locus, is neque chrismandi potestate eosdem excludit. Ex quibus, nisi plane steriis, intelligere tandem potes, quam fimillis, quamque nihili sit tua haee omnis in eruditi uinium Sirmo dum argumentatio. Anti stitem, hoc est episeopum , hie potissimum nominauit Pacialius, quod is summus sit iacerdos; quod ipsi presbyteri, ubi vel chrismabant, vel etiam baptizabant, Episcopi quodammodo
auctoritate ac loco utrumove ministrabant. Itaque quem in primo loco anti litem dixerat huius saeramenti ministrum, eum in tertio stacerdotem vocat quod nomen &Episeoporum & presbyterorum eω mune iampridem esse nemo nescit. Ita etiam & eo loco, qui secundus deseriptus est, eadem de causa non alios , quam Episcopos nominat, contra Nouatianos disputans Ecclesiae ligandorum, ae siluendorum peccatorum potestatem esse, Id vero inde probat, quod haee pol sas Apostolis data erat , Clui sto; exceptionem autem Nouatianorum, causantium idquidem Apostolis ius datum, sed ita ut eorum tantum proprium, nullorum vero ministrorum, ne summorum quidem com- mune eum Apostolis sit, eam inquam istorum exceptionem se resellit; Antantum hocsolu Ipsolu licet ρ Ergo ct baptieare solis licet, ct vis ritum Sanctum dare solu , o sola gentirem peccata purgaret, quia totum hoc non alio, quam Apostola imperatum est. Quod β νηό in loco, ct resolutio inculorum, Osacramenti potestat datur, clariorum aI nos ex Apostol Ii a rum
278쪽
LYm stri , ct potePate deductam est; aut nec inud ex decretI r Loeatum iHoe vult utrumque illud ius Episcopis totum vel concedendum, vel negandum. Ilterum, nem se baptizandi ius, ne Nouatiani quidem Episcopis ne abant. Ergo neque peccata remittendi, negare eos de bulcse. Omne; sciui id presbyteris ut nunc ita etiam olim ius baptizandi, semper tasse; de quidem tam apud Nouatianos, qu m apud Catholi se nequeaenim Maerat inter eos, hae de re controuersia.) Quod ergo Paconus. Vcopos Glos nominat, ideo id sacit non ut presbyteris hoe vel baptistandi, vel ligandi&sbluendi ius squod omnis iis concedit Ecelesta j eriperet; sed quod Episcopis, totius ordinis apicibus ae principibus, omnis illa Ecclesiastica tum sacramentorum, tum clauium auctoritas, praecipuὰ contineretur; tametsi ab iis, veluti ex quodam sonte,in presb)eteros, totumque cleri ordinem diffunderetur, quod est esset apud Nouatianos in confesso, de solis episcopis laborandum sibi putauit Pacianus ; quibus scilicet si eam potestitem semel vindicaret, satis intelligebat nullam de presbyteris fore cum Nouatianis controuersam. Vndξ liquet omniatndabscirde, ae praeter rem setisse Atir lium, cum hare alid pertinentia Paeiani lora ad suu e chrismatis ministro errorem detorquenda censuit. Plane contra, ex his colligitur Parianum, elim S lauacri, de chrismatis unum, idemque sacramentum esse senserit, neque de eo dubita me, quin utriusque aetiis, siue ritus utpote ad idem initiationis nostrae mysterium pertinentis, eundem uoque ministrum elle deceat. Vnum autem elle duorum istorum actuum sacramentum , siue mysterium, praeterea, quae supra diximus, .
illud etiam clarissime ut mihi videtur, confirmat. quod hoe ipso i eo, itidem ut supra, utriusque rei id est Z lauacii , & chrismatis actus o. ramentum in fruagulari numero, itidem ut supra, ocat; & lauandria que chrismatidi itu potestatem dicit, non sacramentorum quod omni labjeendum erat si ista duo inter se distincta sacramenta esse putasti sed sacramenti. Nimirum istis duobus ritibus contineri existiinabant blenne initiationis, siue regenerationis Christianos mysterium. D arique id quoque, tametsi obiter, moneo, libam dum rusolutionem vinculorum s quod pertinet ad poenitentiae diseiplinam ) sacramenti
potulati hoc loco opponiti non olasciue refellere Latinorum errorem, punitentiam sacramentum elle contendentium ; quod si re vera esseta,
ineptὸ atque absurdἡ quod hie a Paciand factum est laetamenti P
testati opponeretur. Atiae hac qui cm obit . .
279쪽
I V. Te Iimonium. Insignis Hieronymi locus, quarto seculo scri-pim explicatur , ct a Se armini Sophistice vindicatur ex
eo veritas adseruitur. NVNc verti consideransis venit luetilentus Hieronymi de manus tinpositione locus ex Dialogo aduersus Luciferianos, quod opus auctor Romae scripsit, antequam in Syriae solitudines profici se retiir; hoe est circiter ann. D. 3 o. iisdem temporibiis, quibus in Hispania florebat Pacianus. In eo dialogo eum dixisset Luciferianus Dpud suos laicum ab Arianismo conuersum recipi per manus impotiti nem ct inuocationem Spiritus Sancti, qliod scirent ab haereticu Spirat m Sanctum non posse consori id vere, etiam , ut supra audiuimus, factit bant Catholici Latini, eodem ritu iam inde Stephani temporibus recipientes, quieumque, ab haeresi ad Ecclesiam veniebant) ad eam in
quam, exceptionem ita respondet Hieronymus , ut contendat primo
etiam in baptismo Spiritum Sanctii mdari; Nam cum inquit in Parre, es Tuib, ct Spiritu Sanctό bapti uim homo reuiplum Domini fat, cῖm μ'
veteri aede degrum, nouum Trinitari, delubrum aedificetur , quomodo dicis sine aduentu Spirites Sancti apud Ari axes peccat.ipo se dimitti e Laomedo Mettiquis sordi s anima purgatur,pra findium non habet Spiritum' Neqae enim aqua Lot animam, sed prius ipsa tinatur a Spisitu, ut alios lauare stiritualiter pes it. spiritus, inquit, Moyses, serebatur sit per aquas. Ἀqu. apparet baptisma nouesse me Spiritu Sancto. Mox pauculis interi ctis ; 'se Dominus noster Iesus Chiistin, qai non tam mundatus es in tali μίμ. uniuersaου aqua. mundastis, statim ut caput extulit defluentὀ, Spiriaram Sanctum accepit ; non q&od unquam sine spiritu sani Iόfuerit, quippἰ qui de Spiritu Sancto in carne nartis est ; std rt itadnobu menstraretur re rum esse baptisma, quό Spiritus Sa ictus adueniat. UttasArianus Spiritum Sandium non potes dare, ne baptizare quidem potes, quia Ecclesia baptisma sne spiritu San tarillum est. Ex his eon eludit ab Arianis venientem vel baptizandum este, potuit baptizari; vel certe sine inuocatione Spiritsi recipiendum, quem tum scilicet cum D rtiearetur accepit. Haec ille : ex quibus liquet Spiritum Sanctum vi baptis ini omnibus, qui initiantur eonferri, unde sequitur quicquid baptismo additur, id, si proprie loquendum est, nullam per se vim h rbere ad Spiritum conseren)um ; quo in genere Sim stat de chris M. tio, dc manus impositio, apparet eas ex Hieronymi sententia , significa roquidem α adumbrare Spiritum rosse; conferre eum, qui neept -
280쪽
tis necessarius est, per se non valere; quem illi ex salutari lauaero hauriunt; non ab ullo alio ritu. Sed & hine videre est, quisquis ritEbal triatiis est, melle vere Christianum ; neque, ut id nominis apud Deum consequatur, ullo alio ritu initiari neces Iarib debere: adeoque orismationem, Se nranru imposivionem, non tam essicere, ut homo Chri manus very nominetur , qu im Ginfirmare eum rise baptizatum esse, eamque dignitatem ita perlauaerum Christielle consecutum, ut illum iam omnes fideles eo numero, ordine , ae nomine censere incunctanter debeant; atque ad hi me seirilim rei iocandum esse, siquid Patres pauid licentius, ut eorum mos est, ea de re per hyperbolen dixerint.
instanti Luciferiano, de baptizari posse aliqxem, O tamen non habere Spiritum Sanctum ex eo probanti, quod in Actibus legamus a Ioanne bapti Eatos, cumne audissent quidem quid esset Spiritus Sanctus,pbi isuille spiritum Sanetiam per Paulinae manus impositionem consec nid. P. . tos; Hieronymus hic ita declinat, ut primδ videatur etiamtoannis b ptismo Spiritum Sanctum tribuere. Certe negantem sie urget; vi ritum Sanctum non derit, quem Philippus Diaconus Eunucho dediti quem Ananias Paulo dedit a Mox tamen baptisma Christianum Ioannis bastismati ed praeseri, quod illud peccara dimittit, o liberat a gehenna, quia autem a gehenna liberat inquit) perfectum est de ad obiectum respondet eos, quorum ex Actibus allatum fuerat exemplum baptizatos a Paulo prius suisse, quam manu imposita inumbratos; Si ergo inquit). illi bapti iri sunt νινο, ct legitimo Ecclesa baptismate; ct ita posea v
ritum Sanctum consecuti sunm, ct tu Apostolorum sequere auctoritate, b piis eos qui Christi non babιnt bapti na, ct poteris inuocare Spiritum M ictum. Hie deprehensias heterodoxus ad Glesiae consuetudinem confugit; Annesis inquit feci sardita hanc e morem, ut baptizatis postea manus im onantur, c ita inzocetar Spiritus Sanctus Iis, ubi siriptumst ' in actibus apostolorum. Dianis Scriptura auctoritas non ibosset, totius o; bis za hanc partem consei sui in .ir pracepti obtineret. Atque hie nonnulla colligit, qtiae sine Scripturiae praecept5 , tariclesia obseraata a Ioritatem f. bisιriptae legis σκrparunt; velut m Luam cis ter caput merguare, resus Duis o messis concordiam prae sare, diis Dominic. ct per omnem Pet tecosten nec de geniculis adorare, or ieiunium solaci e. Qii id ad tibi Hieronymus i Neu quidem inquit abnua hanc e Eccle aram consae diuem, ut ad eos, qui longi in minoribus urbibus per prέihieros, ct diacono, bapticati sunt, Discopus ad inuocationem Sam di Spiritas manam imposito rus cxcurrat. Sed quale est τι leges Ecclesia Adharism transferas ρ Tum pauid post 1, ut d si hoc loco qMara, r
an sciti a bapti as nisi per manas Discopi, non accipiat Spiriίam Sa Liam , qu in nos accrimis in vero bapti mare tribui; disce hanc obstinatio