장음표시 사용
71쪽
tempore nimio impo m locum materiae tenuerit, necessarisque adhibita fuerit, donec ntroduct)chrismuis usu necessas impo itistin manuum cessaret. Ille certe Bellatinure, non putauit quod tu dictasti chrismatis- non esse ipsam manuum impositionem. Idem alii quod Eibus sens rant ; Tapperiis re fuse explicata , de hoe sacramento verbis ens ;Nam sinquit cavllit in con gnatione ter sacrum chrisma ; quεIMA, pololu confra ebatur in sota manuam in protone. Patres Synodi Mogi titiae ; Diligenter populum in baan: cur hoc sacramentum ab initios cmanuum tinpositione exhibitum , mox sub ipsis temporibus Apostolorum ex
eorumdem trairitione adhibita chrismatis unctione coeperit conferri. Im,ut
vides, Apostolicam manAsm positionem , aliud fuisse putarunt tuam chrismationem; stulte si stant tua dictitae Idem quod isti, docuerat Conrad. Clingius ; Luet sacramentum Confirmationu in principio bi om0 Ecclesiae sola impossitione manuum frequentatum fuit, tamen Eccle- fa circa ipsa tempora ct traditionem apostolorum incepit cum externo aliquo tuo interiorem unclioneiu S. Spiritus signi care, nempe per chrisma, quod adjecit huic sacramento cum signo S.cracu. Sed & Gregorium de Ignatiana societate non ignobilem virum , hare quoque tua decreta Apsulos per illam manuum impastionem Spiritum S. nunquam dedisse , nisi adhibita simul subsantiali materia bu sacramen-rtinempe unctionu chrismatu , mox, Apostolos impotionem manuum a hibuisse, tanquam carimoniam ii sacramentum autem quo ad substantiam
administrasse in eadem materia , o forma , quae est perpetuo deinde usu pata in Ecclosa; id est sui liquet) chrismatione. Ergo neque iste quod
tu ais, id sensit, chrismationem este ipsam manuum impositionem, qui vi vides alteram ab altera tam longe summouet, illam huius ritus UantiAcm materiam; hanc, caerimoniam meram censens. Par- .
co plura congerere. Hare enim satis sunt ad infretissimam illam tuam glossam confutandam ; quae cum omni Dei , & Ecclesiae sermone pugnat ; quae omnes paenὸ omnis memoriae Christianos, veteres, recentes, notos , ignotosque pulsat. Neque vero nos vel Hugonis quem adsers, vel Valdensis, quem tu isti iocium addere poteras, tuae isti infaustissimae , ae sali immae interpretationi fauentium , auctoritas commouere debet Vt te scilicet, sie etiam istos, a veri regionibus auertit causae studium, quod cum eam, quam apud veteres huius sacramenti proram ac puppim futile legebant, manuum impositionem, eam nullo sere apud suos loco ac numero esse viderent; ne a moribus antiquis dis aestile uiderentur, commenti fiant impositionem mmnaum esse suam quoquechri 'ationem Quod illis saeculo obscuro, ac . . nullis fere litteris illustri degentibus condonandum. Tua, qui in tanta luce peccas longe grauior culpa est. Ac ut intelligas, quanti nobis esse illa istorum deliratio debeat, audi quaeis, quid de ea judic
72쪽
uerit firmondus , ordinis sui, id est Ignatiani absque eontrouersi
eruditissimus. Is enim recitata Thomae Valdensis opinatione, vim ri. nuum impositionem, quae in hoe secramento memoratur, de ipse frantis
quod tuum est scitum) intelligentis, inquit nρη m nin inania imponit, qui regendo imponit quae tua quoque de ipsa futio est hoc inquam glossemate descripto Simondus ;- inquiu Gair fui absurdius ὶ Quasi non distam , ct diuersa haec duosemper habita sint , ut dum , nox modo tum, cum alterum, scilicet chrismatio in baptisms , altera n nimirum manus impositio) in con miatione agebatur ; sed prius rei/m cum J sopin utrumque pos baptisinium ita conforabat, ut altertim alteri viam muniretiaut quas ridiculum non fit imp ssionem marm in frontu virictione quaerere ; cum inverticis νηctione, quod multo vel Vimitim foret, manutim impositionem nemo usquam somniarin Haec ille. Itaque , , t xii de piosem est, ed redeat oratio , cum & rati nibus claris, S firmondi, viri inter aduersarios merito suo celebe simi, testimonio probatum sit chrismationem in fonte manus impos .
tionem neque elle, neque nisi absurdissime diei polle ; & ex iis quae
paulli ante diximus constet neque Episcopi versus confirmatos manuum exienoni, id nominis conii enire; jam patet nullam esse, in hodierna Romanorum confirmatione mantium impositio em. Vnde porrδc sequitur nihil in eius usum atque commodum ex duobus illis Actuum
locis posse confici; in quibus Apostoli baptizatis dicuntur, quod non fit in Romana confirmatione quodlia ea fit, neque dicuntur , neque vel leuissimo indicio significantur. Sed eis Bellarmino id, quod tantoperἡ eupit, quodque sumondus ipse absurdissimum esse judicat, donauero , frontis nimirum chri cmationem istis solennem de este ,& dici posse aliquam impositonem ; ne sie quidem causam promouebit. Nam ut suae Confirmationis medium, sine organum sensibile ex illis Actuum locis legitime
demonstret; omnino, ut quiuis videt, necesse est Latinam manuum impositionem eiusdem esse generis, ordinis, ac naturae cum ea, quam
Lucas istie ab Apostolis serim narrat. Alioqui fallax de sophisti ea
erit tota eius demonstratio , in vocibulo ambiguo pueriliter ludens;& ex propria, verique nominis manuum impositione aliam nescio quam colligens, hactenus apud homines de Itidaeos, &Christianos inaudiutam i nihil cum ilia, praeter nudi vocabulo sinum commune habet tem. Manio , inquis, imponebant Apostoli. Atqui Episcopi nostri in nus quoque ini ponunt. Nam confirmandorum frontem pollice eoi signant chiisna etincto. Die mihi bona fide; mei ne etiam Apost Ios manus imposilii se censest ita scilicet vi Lueas, cum eos manus imposuille narrpt, non id significet, quod omnes hactenus crediderant, ruraa manus, nullaque imbutas Pinguedine expansas in eorum ve '
73쪽
tice, statuisse, ae tenuisse dum precibus suis iis benedieerent; sed, quod vos his vocibus significari etiam posse contenditis, oleo quodam balsamato erucem meorum frontibus pollicis di ictu signas leὶ Si ne gas te id censere, de tua demonstratione actum est ; inis enim non videt nihil id , quod sediisse dicuntur Apostoli, cum eo , quod vos
Dei sis, inmune habere, ut abiit 6 ad hoe argumentari liceat 3 Si vero ais,tuum erat id, quod ais ,probare, quodque probε nosti neque a nobis, neque ab ullis qui ret erunt, Christianis admitti. Nam neque in primis , neque in mediis, neque in ultimis Christianismi temporibus , quemquam reperies , qui quod ait Lucas Asu, stolos manis imposui se id interpretetur oleὸ basain itis in fronte en isse pollicuin crucu figuram ducti abu , ct ministerii ;qiiod vestri gloilematis portentum est omnibus hactenus inuisum & inauditum. En qu b otidem Bellar minima demonstratio rediit; Illa verb eonfirmationem clarE, atque euidenter ex Luea confidit; sed ita tamen si concedas Lit eam quo loco ait imposui se Apostolos, eo signifieare Apostolus homines baptizatas chrismate conflauasse ; hoe est, si id ipsum . quod probare pit,ei concelleris. Si concedere abnuis, nihil estici et . Ossecro tuam fidem ; Nonne Je Deo dc hominibus palam illudunt, qui sic agunt tNeque velli hie Gregorij inuerecundiam moror, qui etiam si cone datur sitam chrismationem neque a Luca per impositionem manuum significatam , neque ab Apostolis, eum Spiritum Sanctum traderent, adhibitam , aut usurpatam ; pertendit tamen sui sacramenti assertionem. s. recte ex ipsis illis Lucae lacu probari ; hac i ὀ inquitὶ qa d cte re se at quid ibi continetur proprie stectans ad ioc sacramentum , nempe ccturi, o traditio Ecclesiastica secundum quam Scriptura intelligi ocer
consequenter ibi insinuari totam reliquam rationem huius sacramenti, 'e
illa ν i debuerint Apostoli, sue alij deinde successores spo lorum. Quid
istis hominibus facias, qui ex Scriptura recte haberi volunt, etiam id, quod in ipsa confitentur minimὰ haberi 3 quasi oleum in 'imicet, metsi nullum esse nobiseum fateantur, poste tamen id ex pumice e
piossem ae lucidum haberi pertendant 3 Quod velli deessecta huius
Sacramenti obgannit Gregorius , nemo dubii. at , quin, quod ait Lucas, Spiritam sane Ium acceperint quibus impositae sunt ab Apostolis manu Hine ut idem Spiritus iis quoque detur, quos nune Latini chrismant; ne ii rumpatur quidem Gregorius , effecerit. Neque, ut hoc inde consequatur , vlla Ecclesiae traditio praestare potest; quae, quid Ecel
sa credat, instituat, sequatur docet; rerum naturas, vel atque ad aeternas ratiocinationum leges non mutat; neque liquid ex alio non sequitur, esticit, vi sequatur, vel contra. Sed de traditione Ecclesiastiaca dillerere ςst ab hoe loco alienum ; in quo disputamus, an isti tuum sacramentula, non ex tradu ς, sed ex Scriptura, quod se facturos
74쪽
quo cum peritentum fuerit, apparebit, ut spero, Latinam elui sim, tionein nullos apud Lucam veteres vel inuenisse, vel miliasse. Sed ut omnis istius ti angatur impudentia , libet hie obseruare Bellarminum alibi disertissime docere non posse ex Scripturis ibi ide, Meuia denter probari cramentum ullum propriὰ dictam, ni si cuius removit m Ddesierim: tur in Scriptura smbolum externum. Cum igitur isteatur Gregorius sciae confirmationis externum symbolum, hoe est chrisnationem , in ''' . istis Lucae locis minimε demonstrari; prosectd si vera docuit pater Bellarminus , omnino mentitus est pater Gregorius, dum hoc luuin ceramentum ex iisdem Lucae locis asseri pertendit.
Soluuntur ac consutantur duo alia pro Arimatione argumenta , alterum ex 2. r. I.2I. alterum ex I. Ioa . 2 Π. ducta.
SEd antequam hine discedo, expendenda sint duo alia noui Testa- ne Cons. e. x menti loca, ex quibus & Bellarminus. &alij argumentatitur Apostolos neophytos sios chrismasse. Prior locus est Pauli; am in- 'quit confirmat nos vob suiu in Chrim , ct qai unxit nos, Deus, qui ct gnauit nos dedit pignus Spiritus in cordibus nostris. Verba ipsa sinquit Bellarmmu ὶstu: perte Iba cant Apostolum de sacrament6 confirmationis loqui. Nai' inprima versum confirmat proprium es huius Imcram no , ιδ quo r bur daturis D deunxit nos vel resertur ad ipsam vnctionein externam , vel si referatur M. internam, si assi fio ad externam. . Ideo enim interna illairustratio ct operatio uirumSancti dicitur unctio, quia pcr unctionem externam dari , ct ignificari solet. Isiud autem signa uit nos reseir: porcis, tum H internam ob gnationem per characterem itum ad exiernom Hvaculum cruco, quod in hoc sacramento infronte timprimitur. ι edit pignus spiritus in eordibus, apertius 'de gnat tum principalim huius sacramenti, qui est donum caritatu. Haec Bellarminus. AEgidius Coninck etiam, quam iste, timidiis agit. ς Praefatus enim Patres satu obsare semperfuisse de forma Confirmationis, locutos, nec eam unquam expro tradidit e , ne m seria nostra infidelibus patefacerent, tandem ait eam tamen Apostolum hoc loιο insinuare. Nam
hulum , quoties de iis 'cis agunt, iis quibus non quidem rem ii sine inueniunt; sed aliqua tamen ejus vestigia, obscMaticet si tenuia , nec omnino ct u se ipsi. ortant, vel dei'relim iunt,' va .
75쪽
vel cert3 , quod optantibus solenne est, deprehendere se putant, at que imaginantur. Sed quousque isti nos ludent, & vanissima sitiementis somnia pro certis ex scriptura demonstrationibus obtruderit Quid Paulus dicat , quid significet, elarum est , neque ad id inteIligendum ullo istorum vel oleo vel balsamo opus est ; Vult nimirum Deum auctorem esse ejus firmitatis , qua & ipse, de ea teri fideles in Domino Christo perstant immoti; eundemque illum Deum unxisse Spiritu nimirum Sancto, quem ideo Ioannes unctionem Dei, α a Deo acceptam vorat ; quin de obsignasse nos; quo ὶ Spiritu nempe quod diserth ait alibi Paulus) promissonis sancto. Cetera clara , diuinam illum Spiritum in corda nostra a Domino effusem, datum nobis esse in pigntu, vel ,ut graeca habent, in arrhabonem. Is enim Spiritus,quod ait alibi Apostolus, es haereditatu nostrae; Nempe de illim pars
est, dc pro toto, quod olim cernem tu , nune Sponser est. Haee clara sunt,&apud omnes confessa. Deum autem, quod isti hinc argumentantur , instituisse, ut oleo dc balsamo in erit in elitisinentuteorum frontes, quibus illa Spiritus sui dona largiturus est, vel hane esse istius chrismatis vim, ut dona spiritus nollet, vel tale quid denique ficti inlle Apostolos; neque dicit hie, neque innuit Paulus. Verba eius ad ritum istum ita a vobis constitutum ut nunc est, y se torqueri fateor. Sed id ingeni j vestri est; Paulinae mentis non titit. Denique, ut res procedat, primum omnium sipponendum est hoc vestrum sacramentum fuisse & Paulo, dea caeteris illius temporis Christianis factitatum. Nune autem, eum id sacramentum hinc. monstrare instituatis, turpe est & inini ditum id a vobis si poni, quod erat probandum. Et quae hoe vitio laborat argumentatio, hoe est quae id ipsim supponit quod probare instituit, ea vero non demonstratio, sta callii in se inutile sephisma est. Ex his apparet nilum litae, quaecunque Belluminus attulit. Ofirmare propriam es Miru sacramenti. Apud vos inquam; qui hoc saeramentum ita adipellatis ; Non apud Paulum , cui ignotum ibit. Confirmandi vocabalum illi frequens ; ut cum Euangelium apud Corinthios con malum,Scmox eos a Christo con malum iri usque in finem me crimine est; &cum Colostenses hortatur, ut colorinati sis, vel ut habent graeca, in fide, sicut acceperunt Christum, in ipsi. ambulent; de eum alibi sitatem ait a Domino enarrari carptam, ab em auitoribus in nos esse confirmatam, cantestante Deo Agnu, ct portentu, ct νartis virtutibus, ct Spiritus Satim distributionibus ; item gratia confirmari cor, non escis, id νοὸ optimκm ese; Haec omnia, ut quiuis videt, nihil ad vestium saetamentum. Ggo neque hoe, quod nune affertis, eb torquere nos quicquam c it. Vnctionem vetb , quae apud eum sequitur, nos internam , qu*
t Per spiritum intelli ocius; dc ita dici propter Militudinem cum
76쪽
extera a confitemur ; sed non vestra , quae tum nondum fuit. Quanam ergo, inquis 3 Iudaica,t nouam ; quam Reges, &neerdotes oliminea gente accepisse notum est. Eadem ratione hie ungi dicimur, qua caput nostrum unctum canit auctore Apostolo Psittes. Christum verbnullo balsamo , nullo olivarum oleo S Patre inultimim , vel vos ipsi confitemini. Ergo & nos eodem oleo, qu5 ille unctus suit, unctos hie dici, atque intelligi consentanelim est; alio certe , nihil necesse
est. Sed illud inquit) obsignauit nos, potest referri vel ad characterem, pel adfignum crucu. iad qualis sinquam) ista demonstratio est , quae ex dubiis procedit Z & pto principiis adhibet , ea quae possunt esseὶ non
autem necessarib sunt λ Tibi verδ , o bone , ut Pauli verbum vel ad characterem , vel ad crucis signum tuum reserre queas , inprimis de-imonstrandum est utrumque illi & eognitum de probatum fuisse; id enim nos quidem, ut nosti, nequaquam concedimus. Sed adebineptum est tuum hoe arsumentum , vi etiamsi hoe ipsem quod salsissimum est; verum elle constaret, nὸ hoe quidem ipsum proh beret, quomin is Paulina vox de obsignatione per Spiritum promisionis
sanctum, ips5 auctore Paulo caperetur. Apage ergo characterem ilium tuum, criacisque inscriptum pinguedine signaculum. Nos Paulo inredere vel ius est , hoe signaculum ad diuinum Spiritus Parael eti in suis opus reserenti , qui Domini de crucem, dc res irrectionem in eorum non fronte, sed corde, mansiaris in aeternum lineamentis, non bal semo, vel oleo, sed eaelesti luce pingit. Hoe verum, hoc unum, apud Paulum ciuidem certξ, occurrit Christianorii in signacillum.
Denique illred inquit dedit pignus Spiritus in eordibus vestris apei
risiime de gnat essectum principalem huim sacramenti; quem vos sin- quam ellectum vestri lacramenti esse somniatis; Paulus neque sic, neque uspiam alibi ei tribuit; Quomodo, qui nesciumenthin quidem illud unquam memorauit, vel sciuit 3 Atque haee Bellarminus. Coninck hoe dilemmate Apostolum cogit inuitum testimoniumssecramento tuo dicere. Is inquid vel hic per verbiim unxit vult luimcare Christianos omnes corporaliter ungi ; vel unit in care internam νη-ctionem gratia diuinae nos corroborantu. Hoc vult, inquam , non illud,
quod planE stultum est, & ridiculum. Ergo inquit Coninch) inde
se luetur ex testimonio Scripturae infusonem gratia metaphorice rei te dici unctionem, O consequenter externam νnctionem cum illa habere aliquam analogiam, ac similitudinem , atque ita per eam recte intervam
mcliovcm sani cari ; quorum rarumque io negant. No ne η verbqui, quos refellendos suscepisti, eorum dogma, & sensus ignoras.
Nos negamus Spiritus gratiam cordibus fi Ilium infusam rectὰ per
77쪽
metaphoram dici ρ & internae cum externa esse similitudinem, & hae illam rem significali 3 Imb vero omnia fatemur, deaffirmamus. Illud unum negamus, externam illam unctionem, Equa ducta est Apostoli metaphora vestram fuisse; aut ullorum omnis, illius aeui Christianorum , quos non alio oleo ,.qu in spirituali & diuino unctos fuisse scimus. Fuisse eorum tune temporis extet nam ali quam viae uortem sacram dc mysticam , qualem vestram esse deser ditis, non hine . non ex ullo alio vel Pauli, vel cujusquam diuinis eriptoris testimoni A conficies. Vnde ergo , inquis, S exalua externa unctione ducta est metaphora, si non est a nostra i Quasi vero lumties diuini scriptores rerum corporalium vocabula ad res spirituales metaphortes significandas transserunt. toties necelle sit extitisse exillis eonstituta in Ecclesia Christiana sacramenta i Ait Paulus, quicumque in Chris)faptizati sumus, Chouum nos indui se ; & urget nos ali-bi,ut induamus Dominum Iesiam Christum. Omnes fitentur metaph ram elle, qua re corporali, indumento scilicet, rem spiritudem,
Christi in nobis gratiam , significauit Apostolus; neque quisquam
negat, quin sit unius ad alteram certa analogia. Ergo ne hine tuo exemplo Conina, sacramentum aliquod vestiarium, ut tu ex unctione olearium, estingami Certe rar utrobique , ut vides, jus est. Neqne si hoe tibi allum is, illud mihi debes negare. At stultus elles tamen si non negares, cum nullum esse apud Chiistianos ex veste aliqua externa & corporea constans sacramentum , certissimum apud omnes sit. Ergo neque tibi ex hae Pauli unc . ove, cujus eadem est ratio, ore rium ut elicias sacramentum , jus vel potestas ulla est. Quid siquis ad tuum exemplum lac nostris sacramentis inserere velit, quod de hujus rei nomine eem gratiamque spiritualem a Petro significatam legat, quo loco nos ille jubet rationabile ine dolo lac concupiscere ;tu-ne id patiare Z Non , ut opinor, qui nullum noris apud Romam tuam Li sacramen in m. Atqui non tibi; magis oleum ex Paulo elicere,quisisti lac ex Petro emulgere licet. Sed, nimis crati se est scilicet putare nullam ex Scripturae metaphoris aliunde, quam ex Ecclesiis Christianae sacramentis ductam ei te; qua tu ineptia laborat se videris ; ad eam certe necessarib ducit argumentum tuum. Fateor Apostolos in terdum ad nostra sacramenta allusiste; ut Paulum, ubi ait nos omnes in unospiritu potatos esse 1, de alibi nos omnes unum panem esse, ad eueharistiae,ut patet, nostrae ritum respiciens. Eandem esse omnium mei
phoricὸ ab illis dictorii in rationem, nemo sanus dixerit. Multa , M laicae reipublicae, Ecclesiaeque rebus duetii sunt; appositὰ diuunE ; quod ista vetera nostrorum figurae ellent, ac typi; quod ipse Pa lus non semel moneta Inde illa ; Nos sumus circumciseia; promisit Mus
78쪽
illa; rstite noua costersio , sicut estu ae)mi. Dulemur nνη ἱnfermento veteri ,sed in a mu sinceritatu. Alia fiant de hoe genere paenE innumerabilia, ex veteris Testamenti rebus sumpta. In Eoe ordine est hoe quod allatum est Pauli, Dem rexit nos, de Mosai eis, ut dixi,vnia ebonibus transsatum. Concedam ergo illam de qua haee Paulina manavit, fuisse externam ; filii se in Ecclesia; fuisse internae&spiritualis typum ; sed in taclesia veteri, quae umbrarum & figurarum locus erat, non noua, quae corporis & veritatis sedes ; suille typum, sed Veterem ; Christi ades repraesentatione abolitum; non novum ,
Domino institutum ; mille denique si hoc quoque vult ConincM
sacramentum. sed Mosaicii in; non Christianum. Cetera, quae diuini Tiptores, neque de nostris, neque de Iudxicis sHis, sed vel E media hominum vita , vel ex rerum natura , quae & ipsa quaedam est gratiae, si non imago, certE umbra, plurima passim transtulerunt, omnibus conses la mitto; quale illud est de lacte E Petro, de veste E Paulo nuper , nobis commemoratum ;Vnde liquet nihil istorum argumento stultius, vel crassius fingi poste, qui quod Paulus unctionem, rem &in Istaele olim, &in hominum vita semper familiarem , ad gratiam spiritualem significandam transtulit, concludunt aliquod suille in Eeelesia Christiana ex unctione externa constans sacramentum; quasi selliere nulla fuerit vel in Israele, vel in reliquo mundo externa unctio, E qua Paulus tropum hune situm ducere po
Eadem alterius loci ratio , quem Bellarminus ὀ Ioanne perperam quoque huc trahit Et vos inquit Apostolus) unctionem , quam acce' seu ab e), maneat in vota. Et non necesse habetis, ut aliquu doceat vos sed sicut unctio eius docet vos de omnibus, o verum est, ct non est mendacium. Vnctionem vocat Spiritum sanctium , quo in Domino inuncti
sumus. Res clara est. Nam de manere in nota, de docere nos de omnibin,
quod huic, de qua loquitur, octioni tribuit, utrumque quidem Spiritui Sancto, fidelium & hospiti constantissimo doctori uni eo,
apprimE conuenit ; neutrum oleo balsamato fronti neophytorum iblito congruit; quod statim defluit, non neque docere, vel discere quicquam potest, res scilicet muta , vitae sensusque iuxta ecpers, Caeterum, an quod nunc quaerimus, aliqua fuerit Ioannis aeuo externa fidelium baptizatorum in fronte.chrismatio, ab ipso & aliis
Apostolis iactitata, qua diuina haec Spiritus Sancti gratia de signifi-
caretur, & daretur; non hine magis, quam ex aliis Seripturae locis haberi potest. Neque quicquam affert Belluminus, quod id demon- stret. Tantum quosdam Patres, quod & in sit periori loco secit, no- . iminat , veluti haec lora ad chrisinationem referentes I de quorum
sententia, A te noniis suo Postea ut sineae loeo dicemus; ubi ad
79쪽
alteram disputationis partem de Ecclesiis veteris fide, aeritu ventum erit. Nune satis est breuiter monere non siquid ἡ Scriptura Patres ad eos ritus retulerint, tq; accommodauerint, qui si ais temporibus erant iii Ecclesiae usu , eo estiet ut eosdem diuinis quoque seriptoribus cmgnitos , ae usitatos sutile censendumst. Idemque dictum volo ad ea Scripturae loca, quae supra Soto dicebat ab Augustino ,& Ambroso de chrismate interpretata. Nimirum eo quidem testantur chrisma suo seculo in usu facto sitisse , quod nemo negat neque enim si nullum.fuisset, eb druinas Scripturae voces accommodali eiu , vel, ut simpliei iis di eam , detorsi seni Scriptoris sacri tempore idem jam in usu mille, vel ejus mentem respexit te, dum illa litteris mand ret, quae istuc Patres reserunt; falsum est, de ab omni veri specie ali num. Verbi gratia, quis Dauidem cum illa scriberet, Sicut in capite, quod descendit in barbam Aarou, putet in animo habuisse e ternum istorum christia I vel Paulum, cum ait, caritatem Dei dissu- sum esse iis cordibiti nostru per Spiritum N tu iam ; & iterum alibi, 'urniusnito Agnati su e Ista quidem nullus nobis Augustinus , nullus Ambrosus ita intelligenda persuaserit; qu.ae quid velint vel lysi aduersari j vident , nimirum Aaronis unguento adumbratiun suille Spiritum , quo Christus primum, nos im caput, assatim , ae copiosita simὰ, nos ex eo postea , pro sita quisque mensura, uncti sumus; non autem istorum chrisina qWod cum in Christ5, ipsis fatentibus, non fuerit, neque sanξ ex eo des endisse commodE diei pollet. Illa verbPauli de caritate in cordibus no stris per Spiritum d asa, de de Spiritu,quo in Domino consignati summ; quid faciunt ad oleum istorum bali imatum Z Ista quidem Patres , si eo retulerunt, id per aliquam allusionem instituerunt, in quo genere quantum illi sibi indulgere soleant, no- .runt, qui eorum scripta legerunt ἱ non quod hunc verum, ac proprium, scriptorique ipsi intellectum ,& animo ejus obuersatum sen sum putarent. Illa certe, de alia eiusdem generis fortasse non a uola quibus Patres itidem luserunt, nῆipii quidem aduersari j in haedia sputatione adhibent; de Soto dilerte tria illa quae adduxerat, fatetur non usque adeo rem demonstrare. Sed Scilla duo Pauli, Ioannisque loca, quos Bellarminus asserenda censuit, ad hanc rem minus es scacia esse. ipse eo fatetur, quod ad alteram e veteribus Ecclesiae scriptoribus probationem hac breuiter peracta transiens; Secunda sinquit probatur , ct quidem e cacius ex communi consensu Pontiscum, Conciliorum, ct pa trum. Atque haec omninὼ sunt, quae aduersa ij, ex Scripturis in hae controuersia afferunt. Absit enim ut iis tribuam, quae Clingius nescio
quis sit perioris saeculi malὸ seriatus Theologus in hae cauila pro sua ira chrismate unctione E Moysis Exodo recitat, ut eam fuisse diuinitus
institutam probet; jussium fuisse Deo Moysem mere unctionem
80쪽
olet, de tabernaculum, ac mensam , caeteraque utensilia regere ; αAaronem item ejusque filios unctos futile; & Saulem postea , atque Dauidem unctioire quoque suis te a Samuele in regiam dignitatem inti Malos,ae,ut ite dicam , inauguratos. Haec enim ad veteris Testameatieultum , Domini Christi morte abrogatum , atque abolitum pertia Here,omnes vident ; non ad nostium, qui totus in Spiritu & veritate situs, paucissimos, eosdemque simplicisumos ae facillimos ritus religiosos continet. Sed neque sane ex paulb eruditioribus adueriatiis. quisquam ista Cliniana uitulit. Cum ergo ex iis ipsis, quae cum aliqua veri specie adducere se poste putant, nihil omnin5 esse demonstratii in sit quod ullam ad hoe concludendum vim habeat, quod cupiunt; nunc quidem constat non posseex Scripturis vlla ratione demonstrari hoc ipsbrum echri sinate saeramentum vel a Christo Domiano institutum,vel ab eius Apostolis fustitatum suilla. Α P v T
assum ex Scriptura eximi pose Confirmati v pr Hur Sacramentum. Ac primo nussam ese factam tali alio sacramento promissionem. Ne promissum quidem datumque Apsalis diritumplanὴ eundem esse cum eo, qui Confimmationis sacramento conferri singitur.
, atque rejecta illa hodierna Latinorum ex oleo Sca , balsamo unctione, ut totus hie loeus planξ', penitusque discucsus , ac repurgatus maneat, secundd videndum est, num ex Scripturis probari posΓit in istitutum aliquod illius generis sacramentum, quale omniant aduersarij, non quidem quod nullum in diuinis litteris reperiri ostendimus, sed, quae olim filii noni starum vel Ium sententia, nianuam impositione eluti legitimo suo signo, aeli in bolo constans. Nam tametsi aduersa ij nullum huiusmodi agnoscant, Canonillarumque opinionem , qui id de debant, velut erroris atque haereseos plenam, quod supra me dixit Τὸ meminij haud semitet
prolatabarit; eorum tamen praecipua , ae Dies unica ex Scripturis ac ymentatio ea, quod ipsi refutant, sacramento tota militat; nullum aluia vel e ns, vel probans huius saeramenti medium siue si reum ter impositionem manuum. Itaque ista eorum ratiocinatio , licet a suo scopo aberret qui hie erat, scilicet, elitisinationem hodiernam probaro tamen sit quani vim reuera habeat, eonfirmativum illud Donistarum ex impositione manuum sacramentum constituet. Ac tametsi nos, qui contra unum aduersariorum dogma , de Latina