장음표시 사용
401쪽
exsua quidem hypothesi proprie in vinditantes. Sed & eonfirmationem veteribus filii se eum ritum, qui integrum per se ac seorsum sier mentum non esset, inde liquido deprehenditur, quod uero calice,qui Eucharistiae pars est , inte in secramentum non est, conformari communicantes dixerint. Nihil ergo erat, quod Latini illum, quem retianent, ritum, quod is confirmatio sit, secramentum vel proprie dictum, vel integrum esse putarent; cum de caerimonia ut conuersorum a haeresi maniis impositio) de pars secramenti ut calix) esse potuerit, e tiamsi confirmatio esset. Veteresquidem certe, ut iam sapra diximus; de mox confirmabimu), quatuor hare secramenta numerant, baptismum θ chrisiva, corpiu ct sanguinem sid est panem dc calicem) DMniri;
ut omnino duorum priorum eadem, quae duorum posteriorum Uud eos ratio fuissevideatur. Itaque ut panis de calix , non duo per se aestorsiim integra sieramenta, sed unius integri partes duae sint i, ita de apud veteres bapti sinus, de chrisina, non dito integra per se ae seorsim secramenta, sed unius integri duae partes fiatile videntur. Ae ut pane communieatum calice; ita de bapti ai aqua tinctii chrismate confita mari veteres existimabant. Id unum erat diserimen, quod calice quidem is, qui panem acceperat, ex Domini ipsius mandato ; qui vero tinetiis, clarismate non ex Domini, sed ex virorum Ecclesias ieorum instituto ae more confirmabatur ' uindenique ex his intelligitur
vanam dc, puerilem esse omnem istam tam acrem , tamque vehementem Latinorum dc vetustiorum Sc recentiorum de confirmatione imter se concertationem, dum eam alii chrisinationi, alii manus imp sitioni, alij ambabus, sedeoniunctis, alij episcopali tantum unctioni, alii etiam presbyterati tribuunt: alij etiam ei, qua ex haeres conuersi fisci, iebantur, concedunt, alij vero negant. io enim sensu veteres. confirmationem intelligebant, manifestum est eum, qui tinctiis sue rat chrismate, quod presbytero deinceps accipiebat, confirmatumini te quod nos liquido sepra docuit Barcinonensis Synodus in eo G. nim valida, rata, ac firmaene demonstrabatur eius lotio, siue tinctio. Sed de manu postea ab Episeopo imposta canfirmatum aeundem mille liquet; cum hoe ritu testatum fieret principis totius Ecclesiae ministrii ore ae manu validum ac legitimum mille istius bapti sinum, neq; nune quicquam esse, quodeum vel Christianitatis nomine, vel sicra Ei charistia quod ultimum erat eius signaculumὶ prohibere posset. Post quam vero huic episcopali manus impositioni risinatio quoq; fron' tis accessit , tum utraque pariter dc quidem eodem modo ac sensit cor firmatos fuisse neophytos manifestum est. Neque est quod de con
uersis ab haeresi quisquam dubitet, quos Gennadius aeque ac alij neophytos, confirmari disertissime scriptit. Atque haec qi m de cosmatios, ct confirmandi vocabulis luctenus , quorumi
402쪽
ii milia & poene eiusdem in toto hoc negotio sensus fuisse per ciendi se
perfoditona voces,sapra ad Eliberitanos canones ostendimus. Quod vero alibi ait Beda Spiritus chrismate confirmantis, qui in morte Chri ti baptieati sunt, id aliorsum spectare, mysticeque intelli gendium elle videtur. Sic enim ille in hare Lucae verba. Et egressis Harsecundum consuetudinem in montem olivarum; Pulcise inquit sui co Dr . anguinu mysteris imbutos in montem olivarum discipulos iam cit , ut omnes tu morte sua baptizaros alti mo Spiritus Santili chrismate confrmandos esse designet, qui dicereposimi cum Psalmista ; Signatum est stiper nos lumen vultus tui , Domine. Dedisti laetitiam in corde meo. Hoc chrisma dc montis olivarum typus, ct altissmi elogium , dc laia datus Hualmo versiculus, & ante Lucharistiae mysteria omnino videntur ostendere, non secandam , quae in Ecclesia fiebat, sed tertiam illam , quam nos in coelis exspectamus. unctionem Et Beda intelligi; cum Spiritu eoAesti, cuius nonnisi primitias nunc habemus, plane ponitusque perfusi, ae delibuti in Domini monte firmi, stabilesque in
Neque nos necesse est in iis immorari, quae ex eodem scriptore attulit praeterea Aurelius ' ; post acceptum undae regenerationu lauacrum per unctionem acrι chrismatu gratia Spiritis Sancti signamur V Vnctionem , ut vides, eam intelligit, quae post surae undae lauacrum fit, id est presbyteralem, quam ipse secundam sepra recensebat. Huic vero unctioni ne ipse quidem Aurelius sacramenti vel nomen, vel essectum tribuit. Ergo quod ait Beda per eam neophytos gratia Spiri Dari, id symbolide & figurate intelligere ipse quoque debet Aur lius , ut ea gratia senari per rectionem eos dicat, quae de viae ione significatur, de eo ipsb tempore accipitur, quo neophyti unguntur, tametsi non ipsius proprie unctionis , sed sacri baptismi, cui unctio adnexa erat, vi atque essicacia gratia illa aecipiatur. Atque hoquidem de octauo saeculo, ex quo praeter hune Bedam nullum alium habemus, qui doceat quo in loco chrisma& manus impositio in O cidente fuerint CAP v τ
403쪽
Mnensi, Amalaris, Rabano Mauro, Vatisiuia Strabone, Pseud Alcvino. Tum receptum, ut baptiori bu chrismarentur;
prius apresbytera, mox ab Episcopo ; ab hoc in fronte, ab inextra frontem in vertice. Ratio discriminu is origo. Tum
etiam inuentum, ut ad chartulam etiam non ab Episcopschri maius admitteretur. Causa nouitatis. se X nono vero seeuto & plures, de quidem luculentissimi script
res extant, qui clare testantur qua ratione, quove ordine hi ritus in omnibus,ut videtur, Occidentis Ecclesiis administrarenti ir,dcquid de iis Theologi illius memoriae vulgo sentirent. In quo numero primus occurrit ordinis Romani atraehor ; quem his temporibus vetustio rem sit ille haud equidem negauerim. Sed libro ipsi, qui ex genere ritualium est, post auctoris siquidem is ante nonum saeculum vixit manum alia sitisse ab aliis addita vel inde certa fides est, quod alicubi memorat orationem pro Rege Francorum, me Imperatore in diuinis M. fietis diei selitam; Regem autem Francorum constat nullum Impera- T. t.. sibi. torem filisse ante annum Domini 8oo. hoe est octaui iaculi ultimum, quo Carolus Magnus ex Francorum gente primus Imperator est Romae renuntiatus. Cum ergo hine discamus ordinis Romani libro, si hoe tempore vetustior es , quaedam a posteris sutile addita, addititia autem a genuinis & sinceris secerni nequeant; apparet huius volumianis auctoritatem certam ae indubitatam fidem non facere, niti de nono tantum saeculo. Iam vero omnis baptismi ordo fuseae perspicue in eo libro deseriptus est. Nam, ut caetera mittam, quae non sunt huius loci , traditis seriptor, quomodo a Pontifice conficiatur chrima vi ipse appellat s principale, mixto oleo cum balsamo, atq; oratione bene dicatur, in qua Deum precatur ut hos, quainus ex diuer' creaturarum Ibiae M. αὐέ'eciebus creatos liquores sancta Trinitatis perfectione benedicat, ct benediacendo sanctificet et, concedatque visemel permixti rnum fia π, ct quicumque exterius inde perunctus fuerit, ita intelius liniatur; quὸ omnibus sardiabus corporalis materie carens, se participem regni caeliseu esci gratuletur.
Tu ἡ: haec commixtio liquarum inquit Ialo 3MNIBUS perunJa propiatiatio , ct custodia salutaru in saecula saecviorum. Inde clirismate oleum ideo se exorcizare, ait, raso inquit, chrisma ipsiim alloquens) omnibus, Pi ex te maenisunt, in adoptionem suorum per Spiritum Sanctam.
404쪽
Denique in longiori oratione quae prasitio dicitur, Deum obsecrat, vel hid P R - featura pinguedinem sinctificare Dabenedictione dignetur, ct Sincliuiritis ei admiscere virtutem, cooperante Christi potentia I mox ut Spiritalis lauacri bapti mό renouandis creaturam ctrismaru in sacramentum p Uectae salum. vitaeque confirmet, visanctificatione unctio uu infusa, cora ptione privia nati tatu assorpta, Sanctiim uni cui que templum acceptabitu vitai inscens odorere olscat; ut sinquit fec tam constitutio
tua furata tum, regia ct sacerdotali, propheticoque honore perfusi restavi cui incerrhpti munerta induantur, ut sit bu, qui renati fuerint ex aquao Spiritu Sancto, chrisma alatu, eosque aeternaritae participes, ct coelestis gloriae octas esse consiortes. Postea in alia voluminis parte, ubi ipse pro ib: e t i,.ε. pric ordo traditur; Vt a tem sinquit) siri Merint a fonte ni mirum infantes tincti) illi qui eos suscipiunt, leuantes ipsos infantes in manibus μ' oberunt eos uni presbrero. Ipse vero prest ter facit de chrismate crucem cum pollice in rertice eorum, ita dicendos Deus omnipotens,
Pater Domina nobi Iesu Christi, qui te regenerauit ex aqua re Spiritu san- cI., quique tibi dedit remisionem omnium pecatorum, ipse te linit chrismare falati iii Christo Iesu Dominί ηομ. in vitam aeternam. Tum sedens in Ibid. p ssa, iactario Ponti sex, dat inguis infantibus solam candidam , ct chris male, ct decem siliqv. is dicens ; Accipersevi candidam ct immaculat. im, quam perfixas ante tribunal Domini nostri Iesit Christi in vitam aeternam. Pax tibi, Rest. Amon. Eoc vestiunt . Paulli post Pontisex quod iam suis es , . praxecstauimus eleuatio imposita manu super capita omnium dat ora tionim super eos, cum inuocationes risormis gratiae Spiritκs Salim; Omnipotens sempiterne Deis, qui regenerare dignatus es hos famulos, ct brufamaim ruas, ex aqua, ct Spiritu Sancta, quique dedisi ea rem ionem omnium peccatorum, imitte in eossi ptiformem Spiritum thum Sanctum Paractetum de curru, Amen; Spiritum sapientiae ct intestectis, Amen. Spiritum o fortitudinu, Amen. Spiritumscientia o pictatis, Amen: adimple eos Spiritu timoris tui, Amen, Tt configua eos ignδ crucis Christi in ruam propitiatus atervam. Denique oratrone incluit: expleta, interrogantibus Diacimibus nomina fingulorum, Pontifex tintim pollice in chi mare, faciat. crucem in frontibus singularum, ita dicendo, Con mole in nomine Patris,.ctribue e Spiritru Sancti. Consrmatu Omnibus, vel bresque aliquot e Psa morum libr)diectis, Da pro iis premum, Deus, qui Apostolis tuis Sanctum. deui ii Spiritum, o per eos , eorumque successores caeteris delibus tradendum esse i lusi, restice propitius ad humilitatis nostrae fama latum, o pra sa, ut corum corda, quorum frontes sacro chrimate deliniuimus, ct Iia crucis de gnavimus, idem Spiritis Sanctus adueniens templum gloriae se dignanter habitando perficiat. Atque hoc loco illud auctor, quod di-
ibid. p. t . e ximus, monet praecavendum ne hic ritus negligatur, quod tunc omne
baptistativi legitimum Christianitatis nomine curruetur.Addit postremo
405쪽
omnes statim communicati,& inde paruulis prouidendum ne, postqv. imbaptietati fuerint, utam cibum accipiant, neque Lictenta ne summa ne-w itate, antequam conmunicentsuramento corporis Christi. Hate Ordo
Romanus, i succinit Theodulsias Aurelianensis in libello de Baptismi
ordine vivente Carolo Magno hoc est ante annum Domini Si d stripto , de nuper Menardi primum , mox de Sirmondi opera edito. De-1eriptis enim caeteris baptismi ritibus, titulo is. explicat, te caput nee yti perungat , idque refert ad mysticum Ecclesiae rosnum, dc sacerdotium , sameatorum itaque capita inquit chrismate tiniantur, vi in regno 2 secerdotio Ecclesiae delibuti, o Christiani nominis praerogatiuam accipiant, stetis membra , qui eos redemit, ct eorum caput 68, esci valeant. Tum titulo decimo sexto, de mystico velamine agit, quo baptizatorum capita tegebantur; decimoseptimo de episcopali manus impositione , quam sepiatis consign.atio excipiebat; eadem quae
alij, Innocentii verba, scis tacito eius nomine describens. 'Amalarius Fortunatus, qui anno Domini 8si. floruit, omnia paene eadem, quae indo Romanus, tradit, quae nihil opus est repetere.,, ὸ propria habet, annotabo. Apostoli inviti bac arte, id es olei, ut 1 e i. e. bantur in redintegratione infirmorum ; Apostolici viri in consignatione neo- P torum. Tum addit ab Apostolis traditam, ut energument, vel alν quia ibet aegroti regantur oleo Pontificali benedictione consecrato. De eo oleo, quod infunditur superneophytos, non tale quid legimus, sed tenemus ApoIIolicam consuetudinem, ct auctoritatem suam accepimus a Romana Ecclem, quam pro Iege tenere Oportet. Alio eiusdem libri loco de chrismate ex ibid. e. ,r.
proseila dicturus est in Pontisicalibus su legi Sylvestrum Papam in- estitutile, ut a presbiero ungereturneophytin in cerebro; de locum deseribit; sed in quo, non magis, quam in libris hodie nostris vlla fit cerebri imentio. Neque verissimile est Sylvestro eam corporis partem ad unctionem esse definitam, cum Gregorij temporibus non cerebrum sed pecti is ri gerent presbyteri, Exiada in Acta citat verba ex Innocentii ad Decentium decretali descripta; stontem ex oleo signare solis deberi e piscopis, cum Spiritum Paracletum baptizaris tradunt. Quibus verbist de ipse subiicit; quod si antea agebatur, super ue constitutum a S. 8 L ibi p. 1με. vestro, quod iam agebatur secundum hoc constitutum reor, quod ad hoc pri
re rempore de unctione chrismatis Pontifex expectabatur, ri per manvi scopi omnis rectio chrisinaris ageretur. Vsque ad illa tempus non generes, rex omnes bapti bantur, praecipve cum Imperatores, o ministri eorum P gani eram, ac adeo non facile nev tis potuit occurrere Episcopis, vel ipsi ad suam venire. Et multis interiectis est eblaestrimi ob remedium dis statu Discopum consequendi ante exitum animae insisse , ut finiretur ibi a st 3I4 M aphris ane Nero tarismate salaris su vitam aeternam. Tum tractat
406쪽
ibi ἡ ν D,. quaestionem, an me impositi ne malim uisivi post mob ius p dereregnum caelorum ' quam varie agitat, nee iati propior. Rabamis Maurus, qui his aliquanto iunior, Mogumiae Et se i c.,i d. anno Domini 8 7. factus est, eadem de ipse habet. Postquam in inst ciet. a. quit baptizatus defonte, at signator in cerebro a presbiero cum sura chrismate ; sequentesimul, ct oratione, ut regni Christi partis sol, ct a Christo Christianus possit vocari. Memorat & Sylvestri consti-
Ibid. e. tutionem ; quam ideo fit tam interpretatur, quod necessarium'. vim tim soccxrratur baptizato cum chrismatis octione, ut Spiritus Savecti par . ruipationem accipiens alisnus a Christo non exiliat. Tum&chrismatic patregi ait Unico velamine, ut intelligat se diadematis regni, o sacerdotitis dignitatis portitorem. inde corpore ct sanguine Dominico omne prac denssacramentam in eo confirmari. Quibus descriptis; noui Fine autem inquit a sanimo sacerdote per impostionem manus Paraclitin traditur lilii id Spiritus Sanctus, ut roboretur per Spiritum Sanctum ad prae andum aliis idem donhm, quod ipse in baptismate censecutinere pergratiam ritae donaim Iernae. Signatur enim baptizarus cum chrisinate po sacerdotem in ea ritus minitate ; per Ponti rem vero instonte, ut priori unctione in e tur spiritus Sobi supcripstim descisso ad habisationcm Deo consecrandannis Isecunda quoque, ut eiusdem Spiritus Sancti fptiformu gratia cum omni plenita line sanctitatu, o scientiae, struttiturenire in hominem declaretur.
Nec iiiquit paulo post) s homo bu eodem chrismate, ad accipiem in Spiritum Sanctum ungatur, cum idem Spiritus bu fit ipsis apsesu di
Qui iisdem temporibus vixit Valastidiis Strabo inter multa,quaei d. ib. ii de b. asti sino habet egregia ; Addiderunt inquit alij chrismatis octi
e r suam ex ariteri simplam consuetudine, nemo qai dubitet; cum pri- ., o. e. rcmporibub impotione manuum baptismum con mari soleret, ocis na consi matio friunc ad primos Milesia Pastores pertinuit, o nunc pertinere non dubitatur. Viae in canonibus sepe ιnterdicitur presb tera, ne ιhrisma conficiant, neque baptizatos in ponte confignent quia ludebetur I piscipis. santur hoc decreta Innocentq Papa, o tota Sylves i, quia. ct tineinstituit, ut presbyter baptizatuna chrismate liniat propter occasionem t=an tiu mortis. Quod s a Diacono, vel quolibet alio homine baptizantae, casu ante confirmationem transierit, cre tendum non est perire propter
hoc qui subside, qua credidit, poterat esse salum si eum post commi a. pec
scriptor operis de ossiciis diuinis, qui sub Altini nomine sed
filso. circumfertur, eadem quoque tradit. Hoc unum obteruandum, .
407쪽
tura presb ero dicente ita, corpus Domini nostri Iesu Christi custodi it te
in vitam aeternam, Amen. Sed de laxe omnia executus, De hac re o i in-pit comismatione S. Innocentiis Papa, non ab alio, quam ab Dis poeri licere asserit. Et locum Innocenti j supra ex epistola ad Decen . tium descriptum recitat totum. Neque id in isto omiserim, quod de Spiritu huius eonfirmationis quaedam habet, quibus nihil in ordine Romano simile fuisse memini: Nouisii me per impositionem movi asumma sacerdote Oseptiformis gratia Spiritum accipit, ri roboretur per Spiriarum sanctum ad praedicandum aliis, qui Dis in baptismo pergratiam vita δε- naim aeterna. Haec eorum gemina fiant, quae nuper ex Rabano audiuimus, quo nescio an iste pseudo Aleuinus recentior fuerit. Vix ille quidem eum post Theodulsum Aurelianensem constat, cuius versiculos in diem Palmarum memorat, ' anno Domini si I. annis postramini mortem tredecim compositos , ut est ab eruditi illino Si mori do obseruatum. Sed & Querceranus Praesitione in Alcui num sua alias, easque graues causas attulerat, cur hie liber Aleuini esse non possit. Ex hoe istorum iptorum constanti testimonio patet, quae su rit in hoc negotio Ecclenarum Galliae, & caeterarum Occidentalium nono saeculo praxis. Ac primo quidem ubique cernitur duplex neophyti chrismatio ; Unde apparet i Gregorij I. temporibus quibus una
tantum, ut videtur , in Galliis aeque ae in Sardinia, & Hispania fuerat taculo vel septimo, vel, quod potius reor, octauo mutatum apud nos sutile pristinum morem,& Romame ab Innocentio, ut si 1pra Osteir-dimus, institutae usum tandem in nostras, & quod inde sequitur, in reliquas Occidentis Ecclesias inductum. Nimirum &Romanae urbis, atque Meletiae splendor,& plaerarumque Occidentis gentium rer ea tempora ignorantia, de horridus. aeparate ad barbariem incultus squallor; ad haec urbici Episeopi longe latequo per eas occasiones grassans dominatio, plurimus denique cum eo Francorum ex Caroli Martellii domo Regum, hoe est Pipini,&Caroli Magni usus, effecerant, vino, stri Romanos ritus suis deletis atque abdicatis reciperent. Ipsus O dinis titulus id fatetur; qui cum Romani di tur , in Galliis tamen, ut apparet ex multis libri locis, in usu erat, defuisse etiamsi liber taceret, testantur Amalarius, & caeteri Ecclesiae Gallicanae homines,eadem cum
ordinis libro tradentes. Fortasse, otio mos Romanus reciperetur. L.
quid etiam Aleuinus contulit, Anglosi xonicae Roma, ut diximus, propagatae Ecclesiae alumnus. Ergo iub haec tempora, id est Pipino, vel fortas te etram Carolo eius filio apud nos, regnante, in Galliae Ecclesiis recepta videtur illa Romana ex Innocentii lege duplex clarismatio, omnibus ante.Innocentium Christianis , post euim Graecis quidem:
a nostra vique temp*ra Sardis, Hispanis, ae Gallis ad Gregoris ii
408쪽
prema ignota. Hi ne omnis noni illius saeculi a vetustioribuo in hoe ritu diuersitas. Prim undiscrimen ipsam illud suit, quod eum in
i restem et neophytos chrismarent, isti recepto Romano more bis chrisnaabant. Inde caetera fere discrimina profluxerunt. Nam cum olim etiam presbyteri frontem chrismate lignarent nihil certe ante
Innocentium exstit, unde aliter chrismasse coniici possit) ubi semel duplex acismatio recepta suit, illud quoque inuentum, ut presbytet aliud quam frontem signaret. Absucdum quippe videbatur ut est sane) presbytero iam in baptisino datam unctionem, ipsim ae plane
modisque omnibus eandem mox ab Episcopo quoque conferri. Vt ergo aliquid appareret inter utramque discriminis, placuit aliam a presbytero , aliam ab Episcopo corporis humani partem signari. Er frontem 5 iamdudum silennem , dc sane aptissimam ae decentis mam unctionis sedem Episcopo, potiori scilicet , ae mestantiori munistro seruarunt. Presbytero, quam vi ndam partem Romani pr ximis post Innocentium temporibus assi, auerint, incertum est. ILBud, quod sit pra obseruauimus, eonstat Gregorij aeuo id est paene ducentis post Innocentium annis) pectus neophytonim Romae a precbyteris eonsignatum sitisse. Quamdiu id steterit, quove tempore ac
loco, de eur mutatum pri Mim fuerit, parum habeo compertum nessi quod sciam, quicquam docent veteres. Hoe unum ex nuper allatis
Ordinis, & caeterorum locis certum est nono isto saeculo priorem a presbytero factitatam unctionem verti ei insedisse ; euius rei fortasse ratio haee sitit. Quod unetio haee mystica regni atque sacerdotii in Christo nostri syn lum ex veterum mente esse , non absurdum via sum est, si ut est duplex mysterium, ita duae essentvnetiones; quarum eum potior de antiquior Episcopo cessistri, ad sacerdotium; altera roeentior presbytero attributa ad regnum referretur, utraque ex veteri
Iudaeorum more. Nam suerdotem apud illam gentem , quamdiu lex stetit, in fronte suisleunctum iam supra diximus. Reges vero in capite, vel in cerebro unctos fuiste, do quidem in coronae, siue circuli formam , cum ad regnum Israelis inaugurarentur , vetus Iudaeorum traditio est ; ut docet eruditissimus Schi escardus ex Maymonide, de Rabbi Salomone Iarchi, quom has voces refert nu n IV nra Anar Ierim hyma uua etam ν Reges amiliae Dauid rugebant foro remiae s per caput. Item; et an ,γ a ad 'ra zam, far coracla circa caput suum. Cum ergo omnis haec unctio , I daeorum ritu, ae disciplina in Christianam religionem traducta sit, ut ex Tertulliano primum. & nuper ex Valafrido audiuimus; non inconcinne, neque inepte sibi visi sunt homines nostri id veteri mori addidisse, ut ea duplex quemadmodum - apud Israelem suerat, una regia in capite sue in vertice, altera iace dotalis in fronte, ira quoque apud nos esset ; quarum Prior ad r i. gnum
409쪽
gnum, altera ad sicerdoti iam referretur ; quod utrumque, sed spiri- i. reti. i. tale& mysticum . in Christo Domino consecuti tumus ; vere per eum ficti, quotquot eius vere sumus, gratus electum, regala facit doctim. Sed
si te haedisti respexerint, siue aliud in animo habuerint fieri enim nes
test vi Hebraica ista nesciuerint; ea emenia quam memorant, neque
bytero in vertice neophyti fiebat, de quidem pollice in crueis figiti ram aeque ae ea, quae in fronte fiebat, ducto, Presim facit de chismate trucem cum pollice hi vertice neophtorum, inquit ordo Romanus. Hin α& diltera a veteribus diuersitas secuta est, quod Episcopus manum ba .ptizato imponeret antequam eum chrismaret; quod a prioris Ecclesiae disciplina vehementer abhorret, in qua Episcopus sacras actiones suas omnes sere manus impositio ne claudebat, ut supra ob earuauimus & apud Tertullianu, Optatum S: plaerosq; Latinos audiuimus chrismationem praecessile, secutam esse manus impositionem. In his vero noni euli auctoribus Epiceo pus manum prius imponit, deinde chrismat ;quod est absurdum, Se pr. aeter antiquum morem. Vnde vero ad hoc in-eommodum compulsi deuenerint, ficile est coniice. . Prim4 quidem cum manum imponeret idem qui Atilinabat minister, nihil erat di melle; nihil quod legitimum ordinem turbare Gaderet. Postea cum manus impositio primo sacerdoti sila seruaretur, ut quos chrismati rat presbyteriis deinde sibi oblatis manum imponeret Episcopus; tum
quoque mansit legitimus rerum ordo. Cum vero diu per annos ni
fallor scd. vel et t. am ε . aut soo. hie mos in Galliis , Se aliis praeter Romam prouinciis ellet seruatus, Epis rapi qui oblatis sibi neophytis manus illi eo imponere hactenus Aliti erant, id etiam quamuis recepta noua chrismatione retinuerunt, ut neophJetis manum aeque aean'
dea statim imponerent; tum recens institutum chrisma adderent. Hii etiam soriaste δ: illud accessit, quod absurdum elle visim est, ut duerum chrismationum una alteram continenter , nullo alio interiecto, ritu, exciperet; quod contintere necesse fidisset, quoties baptizante prest)ytero aderat Episcopus; ii ex veteri disciplina manus impositi stulti moloeo peracta est ei. Cum enim quem presbyter unxerat is episcopo , si adesset, confirmandus statim offerretur ut in Ordine R
mano patuit) si episcopus confirmationem a chrismate inchoasset, in manus impolitiones quod ex veteri disciplina fieri oportebat in desitu. .
rus, nemo non videt chrismationem episcopalem statun de presbyterati successuram suille , quod absurdum videtur, ut unus rudemque homo scilicet bis eodem chrismate a duobus miniistris continenter ungeretur. Huic ergo incommodo ut mederentur, a veteri,
maiorum disciplina deflexerunt, de interiem loco non ibo manus
410쪽
impositione chias ebri sinationes iunxerunt, alteramque ab altera Quis erunt. Sed&tertium a veteri more dicerimen recepta duplex eliticinatio inuexit. Nimirum apud veteres Eucharistia cum lacrorum minitium Christianorum sanctissimum , ae diuinissimum, exter uinque finis ae consummatio haberetur, eo fiebat, ut ultimo semper loco initiatis conferretur ; quod videre est in omni iuro eorum ritu Nam
siue infideles de Pagani per bapti sinum initiarentur,sive lapsi per poeniutentiam redintegrarentur , siue lueretici denique in Ecclesiam conuersi reciperentur; omnis ritus, quo triplex illud minis tecum constabat. Eucla aristia ultimo claudebatur, quae nunquam nisi iis, qui caeteris mmnibus defuncti essent, tradebatur. Id vero S: ab Albaspineo iii se demonstratum est , &vel ab ipse Rabano, ut vetustiores mittam, s-gnificatum est, dum diceret supra omne praecedens sinitiationis autem intelligit sacramentum corpore o sanguine Dominico coormari , qti: Mhac inquiebat ideo accipere debet neophytus ut Deum habere me reatur in se habitatorem. Hi ne eni in liquet cum nihil maius, aut diutunius consequi fidelis possit, quam hoc ut Deum in se habitantem habeat, Eucharistiam, qua hoc ipsis in dabatur, summum ae ultimum eorum omnium esse finem, quae in Christianis γε arri peraguntur , M.
- si saera cum profanis contendere su est, ei mysteriorum Paganicorum parti respondere , quae ἐπιο vitiis dicebatur. Atqui hune vetustioris dita plinae constantissimum ordinem conturbauit ac peruertit apua nostras recepta nono illo saeculo Innocentiana, Gregoria que confirmatio. Nam apud eos, ut nuper didicimus, plaerumque accidebat, ut qui Eucharistiam iam aeceperat , is tamen postea ab Episcopo chris male confirmaretur. Plaerumque id contigiisse dixi. Fateor enim non
semper id accidis te. Nam quod apud pselido Alcainum obseruauimus, ab episcopo, quoties quidem is aderat, statim qui a presbytero
tinctus, Iunctus erat,ibri mare constrinabatur&psea communicabat, ex priscae disciplinae ordine; ut in Ordine Romano , in quo praesens rei scopus ab auctore inducitur, factum vidimus. Sed si deellet Episcopus deerat autem cum baptismus in minoribus vi eorum, castellorumque,&omnibus aliis paraeeiae Ecclesiis, praeter unam episcopalem, seret tum neophytus a presutero statim ut erat unctus, communicabatur, quod diserte docuit Rabanus, communicatus alio po-
stea tempore nouissime summo sacerdote id est episeopo ) perimpositionem manuum & per chrismationem confirmabatur, quod viliquet; vehementer a priso diseiplina abhorrebat, de ex eius legibus sane erat peruertissimum. Sic enim qui s. mma iam esset consecutus, ad initia & rudimenta reuoluebatur, &qui sit premam ae perfecti si mam confirmationem per Eucharistiam susceperat, idem nulla sua culpa ex illo fastigio deturbatus minorem ad inferiorem confirmati