장음표시 사용
501쪽
Dt Exetn TMA UNCTIONE. pre Iim 't iste loquitur in sacramentum satis est; Pij ex hae vita discellentes in Eeelesia manent: Ergo satis ipsis est praetressis si
eramentum. Qiiod vero secundo loco asseri . in mortis articulo
tiem ae dissicilem esse piorum pugnam , fiteor equidem; sedeo enici nego , ut qui in supremis versantur, proprium iis institui debuerit sinamentum. Alioqui tot propria ac peculiaria
instituenda erant 1 Domino sacramenta , quot variae sunt. ae diaueris vitae nostra: Ita pro aeratum conditionumque numero institui debuerant sacramenta ; quod singulae aetates , aeconditiones suas habeant nouas , ae proprias dissicultates. Omnibus citiuscunque sint generis , vitae , mortisque periculis d
pellendis unus illa Christus ab inta est, quam & in baptismo
induimus , & in Eucharistia accepimus , quique nobis τι κερδος , ut ait Paulus. QMd postremo obiectat aduersarius ea ratione essici polle non nati se opus Eucharistia , quia vel unus baptismus satis esse potuit , id inquam vanum & hitile est. Concedi nus enim , quod neque isti n nt , Eucharistiamiton et se necessariam necesutate medij , ut ex eo liquet , quod multos sine ea , seruet Deus. Ergo de caeteros omnes, si ita ei
libuisset, absque ea seruare potuit. Quin & sine baptismo e terno Christianos a Domino ad salutem perduci potuisse, nemo ' ut opinor) dubitat. Non ergo haee ideo instituta a Deo , quod essent nece lacia , quasi scili det nulla alia ei ratio salutis nostrae 'suppeteret , sed plane contra hae ideo necessaria censenda sunt, quia a Deo institiita sitiit. Itaque s Dominus, ut baptismum,&Lacharistiam , sic de unctionem illam Romanam instituis let fit remisi in ab omnibus religiose obseruandam, etiamsi quod demonstrauimus nulla afferatur eius instituendae ratio. Non enimii sumus, qui religionem ex nostris, aut omnino humanis, I tiunculis metiamur. Nobis illa ex Dei alitrio tota pendet, ut quaecunque ille instituit, etiamsi rationi humancae parum probet tur, ea inclinetinter opessamus, quae nusquam praecepit, non si suadeat quantumcunque est rationum aut ingentorum mortalium, ea ausimus in reli ionem vel inuehere vel suscipere. Itaque cum
sipra fit se demonstratum sit alipticum istud aduertariorum mysterium nullis diuinarum litterarum testimoniis niti , non est quod in expendenda Bellumini ratiuncula , diutius immoremur λ tametsi & ex iis quae diximus sitis, ut bro , pareat, quam ea inepta sit ae inanis. Sed qualis inque sit, gratiam certe Bella mino habemus, quod eam proferre , ae explicare non dubit uerit. Pline enim clari Ginὰ apparet . quae vera sit Romanae vi ctionis ratio, caussa ac sorma. Tota nimirum ad egressim ex
502쪽
hae vita nostrum pertinet e solis ire moribundis administrari ut fit, se habet. Unde porro liquet eam & a Iacob vi d apris
ea veterum Christianorum unctione penitus alienam este, quae sei licet ad finitatem recuperandam , non ad mortem obeunctim
i, spei labat , ut flamma sit Maldonati impudentia , qui non dubitauit scribere , abusum ese quod vulgin palat non esse dandum hac sacramentκm , nisi illis de quorum vita desperatum est. Id enim non abusum , quod ille proterae dicit , sed verum rei usim elle
ex eius ingenio.& fine, comparatum; neque vulgi errorem , Osim morum in iis partibus virorum sententiam , ex hae Bella miniana ratione planum est. Quorsim enim aliis , quam moribundis , a iministraretur i mysterium non alio quam ad bene moriendum institutum Z Quorsiam egressus, ut appellat Bella minus , saeramentum aliis, quam egredientibus daretur 3. qirali- ter ingressius mysterium , id est baptissimas, non aliis, quam e giedientibus datur i ii h. xe rectE inter se comparantur , 1ae .mo non videt , ut 1 oli in Ecclesiam ingredientei baptisai, tur, ita & solos ex hae vita discedentes inungi debere. Et sane , ita apud eos sit, neque nisi paene depositis ac conclamatis , in supremo vitae articulo versantibus , oleum illud illinitur. Indeque ipsa unctio , extrema , dicta est , quod sciscet in extremo vitae danda sit , ineo te ea est sui cauillatur Maldonatus) populam opinio , sed grauisti inorum ae praecipuorum Theologorum Echii , Tapperi , rasten trigi ae , ut uno verbo dicam omnium fortasse Roman communionis hominum, ante hirile Maldonatum vera sentetitia. Sed vir minime stultus in
tellexit italicet hitiusmodi unctionem , qoae selis inoribui ex da-
tui, nihil eum Iacobi , & priscae Ecclesiae unctione habere com mune, quam non nesciebat quibusvis aegrotis Pulo grauius laborantibus ineli iactanter suille administratam. Eo ne Iacobi &antiquitatis praesidio disputationem sitam fraudaret, coactus.est nogate , inuerecuni de quidem, sed tamen as rem sitam accommoda te, ae plane Iei litice, sitorum sententiam eam elle quae reuera est , & nova ae propria ratione tui huius sacramenti nomencla turam interpretari, quasi scilicet extrema haec unctio dic tur, non, ut plerique illarum pyrtium homines anteliae sibi per tale rant, quod extreme laboranti bin ministretur, sed quod Iuuum
quae in Ecclem instrue, ut iste ait, punt, hic ' ρ rema. Q 'm- quam ne sie quidem euadit. Nam vi , quam ipse praeter aliorum
sententiam reiicit huius nominis rationem mittamus: alterum
certe quod ri Tridentinis ipsis probatur , huius unctionis voea -
503쪽
ium, si imirum eam sacramentum ex ηtium vorari tradunt) non alio referri potest, . quam quo ipsi Tridentini id reserunt; ita dies tali det, quod iis infirmis adhiberi debet, qui tam periculase decumbulit, ut in exitu vita conitati vide uturi sed de his quidem haee hactem S.
Ziionem. ratio ex eo uicta, quod nusta eius mentio occum
' rut in omnibus , qui plurimi supersunt , secundi ac tenusculi libris. ii. quod ne quarti quidem secuti Patres eam
memorauerint, dum accurate sacra Christianae Ecclesiae in tuta, ritus, sacramenta enarraut , edisserunt , explicant, ut Epiphanius, Dion ius Pseudareopagita Clemens Romanus, Augustum
V14 c iis explicatis, quae aduersarii pro sua sententia exseripturi aiferre solent, ad teitiam huius disputationis. partem deinceps veniamus; in qua quaerere instituimus, quae veterum Christianoriam suerit de hae re sententia, non quod eorum, vel aliorum quorumcumque mort lium aues oritatem ad fidem constituendam satis ei te putemus, quae uno Dei verbo niti debet iuxta illud Apostoli, Fides ex audituri auditus autou per verbam Dei, sed Quod hane dis iiiistionem toti huic ne tio non parum lucis allaturam speremus ; dum pateli et&. vetuitissimos Cluilbani nominis homines plane idem, quod nos de Iacobo unctione sensile , de eos hui secutis temporibus vixerunt, nonnihil. a vero . declinante , modico illo suo e rore viam aperuisse , qua tandesn adu rsarii in id, quod hodie tuentur, dogma deuenerunt. Principio igitur nullo in usu apu4 antiquissimois primi ac sectin-
504쪽
di A euli Clitisti nos sutile, hodiernum illud exeuntium alipticum
sacramentum, satis ex eo constat , quod cum non pauca extent, illorum temporum monumenta , qualia sunt quae etiainniim super
sunt Iustini ae Irenaei ieripta, aliaque vera & indubitata clarorrum auctorum opera , in quibus cetera Christianae disciplinae non is mel, sed saepius , neque obscurE, sed persipieuε memorantur, nil quam tamen in iis extrema ista unctio repetatur. Idemque dictum volo de Tertulliano, ae Cypriano , de uniuersis tertii saeculi seria, ptoribus. Nam quα aduersari j ex Origene illorum temporum hom. mine , aiterunt, quam nihil ad hanc causam pertineant, infra Debdante, tuo loco demonstrabimus. i. Iam neque obscurum est quarto ipG ioculo, ex quo unum, Malterum vel ter adducunt, nondum suille foe in usum religionis receptum, ut homines Christiani in mortis articulo oleo inungerentur, de ii qui non uncti discederent, magno de singulari tum ad mortem pie obeundam, tum ad holum supresvis inlidiantem oppugnandum, praesidio fraudati putarentur, quae istorum est, ut diximus, de hoc suo mysterio sententia. Primo enim ii Laee tum' fuit Theologorum & caeterorum omnium Christianorum persu sio ae praxis; cur qui tam multi superiunt illius aeui scriptores, nullam huius ritus mentionem faciunt λ exempli gratia, eam de Cluistianorum saeramentis agitur, nemo non videt hane exeuntium unctionem ab iis, qui ipsam inter sacramenta censent, sine flagitio omitti non polle. Neque ullus est Romanae communionis Theologus, qui suae religionis sacramenta explicans, non huius unctionis diserte memi erit. Inspiciantur omnes illatum Pa tium secti pibres, sinae scholastici, siue recentiores. Nemo reperi tur, qui de sui a lacramentis' dis putans, hane unctionem indictam praeter miserit. Vnde tactam est, ut nemo veterum eius in eodem argumento versans, meminerit 3 Nihil opus est omnes, qui hoc a gumentum tractant, memorare. Vnum & alterum exempli grati Tς aiseram. Epiphanius Quin aduersus haereses opus elaudens pro My Lam subiicit catholicae fidei expositionem; in qua & dogmata, Milui, dii et plinasque Ecclesiae sui temporis pereenset, ne ieiunia qui'
p i dem , quae Lum certis temporibus Olebr uitur, omittens. De hoc exeuntium scilicet sacramento verbum nullum facit. Dionysius,
non ille quidem, qui salso inscribitur, Areopagita, sed tamen ve tus, ae ut docti homines putant, quarti quintiue saeculi scriptor. Suum de Eeeleliastica hierarchia librum in de bibendis , ad explia candis iis mysteriis totum consia mpsit, quae sui temporis , siue tapiscopi, siue presbyteri Christianis eonferre, ae administrare solebant. Abaptiuno orditurqueia Graecorum more hoc est inu-
505쪽
minationem, vocat. Tum de synaxeos sue communionis mysterio, Ra,
hoe est de Euebaristia sule, ac vi selet magnificξ disserit , singulasque
eius partes rimatur, omnia mysticis , ali oricis ine interpretationubiis etiam minutissima, exornans, atque exaggerans. Neque τὴν του em λ τία, unguenti initiationem, id est , Chrisma siue vi nunc appellant, confirmationem praeterit. Mox ordinationum ritus, quibus ministri Ecclesiae, ut sic dicam, inaugurabantur, ac consecra- cs bantur, eortinaque mysteria prolix exponit ; Post hare de catechi menCrum , poenitentium, ac mergumenorum ordinibus &dem nactiis philosephatur , eoque ritu, quo monachos consecrari mos erat. Postremd denique de iis caerimoniis, quibus homines ex c. . singulis istis ordinibus, mortui componi, ac nunulo inserti selerent; quo loco disertε commemorat mortuum oleo a presbytero perfian- p x v di selitum. De Oxeuntimm sacramento nὰ unum quidem non toto blibro oecurrit. Hoe scilicet si sciuisset, omissuriis fuit, qui e eratum anxie exsequitiir, tumque ambitiose enarrat ξ Qui ne oleum
quidem mortui cadaueri illitum siqiiod profecto neque sacramentum est, neque ullam habet in Religione utilitatem in putauit printermittendum; quanto magis de oleo morientem Christianum cor seminante dicturus sitit, si hoe aeque ae illud habuillet cognitum' quanto magis sublimem illam suam, ac planὸ mirificam eloquendi vim in huius, quam in illius explicandis mysteriis adhibiturus fuit ρ Atqui de hoe tanto, ut isti putant, sacramento ne cogitasse quidem hoe loco videtur tantum hierophantes. Nam quod Cr quetius quidam ex aduersariis disputator, & Matthaeus Galenus contendunt, factam a Dionysio su unctionis mentionem, id nescio stultius ne sit, an impudentius mS C, ασπουον, inquit Di
nysii , ἐπιν - τέ- α λαον . Secun m lutatio nem perfandit oleo pontifex eum qui morauia est Hoe eeria adueti riorum oleum non est, quo non mortuus, sed moriturus inungitur-Mos ille, de quo Dionysius , apud G cos diu mansit, manetque etiam hodiὰ, ut postea ostendemus. Certe in synodo Florentina anno Christi 1 39. ab iis Latini inter caetera quaerunt τι χνου ν Cuncti m
λαιον τους νιηρ-: ω ρ του ιν φιας άυτες, Qua re mortuos ante sepulturam
inungunt oleo' Sed Croquetius haee quidem fatetur verum sequent Dionysij verba obiicit. 3---6- inquit ille) zra καa dico I po 2ε -
sincta ortu, Mite diuin m baptisma, nimam sancti m sero commlini
506쪽
munionem ei, qui initiatur, inunctionis oleum dari post int iram prior. τυλι detractionem. Postremo autem hoc loco, eMm qai mi .imit a vita, oleo perfundi. Ac tum quidem olei perfuso ad sacra certamina eum, qui mitiab.rtur, vocabam, nunc autem oleum qua I infunditur, eum qui e cessi e vita in isdem ictis sacris cenaminibus certasse ac decessis sed a rat. Haec ille ; ex quibus non magis quam ex pumice, oleum aduersariorum extundi potest. Duplex oleum memorat Dionysius; alterum cum altero comparat. Ac posterius quidem, quo hominis in Christo mortui cadauer inutini ait a suo lienum este etiam ipse Croquetius etiam ipse G lenus conlatetur. De priori ille quoru mortui oleum contendit Dionyi is, omnis nobis eum istis controuersia est At
qui ne de illo quidem ulla esse debuit. Quis enim non intelligit oleum significari, quo baptizandi, ut ipse illo loco trad: dit, per-
primum fit sanctum oleam, in mortua autem postremam. si e etiam Pachynieres; ἐλi, αυδ b I. sinquit εν Gia iis αωνί αἴι iae
Haec illi, ex quibus liquet, quam vel stupidus, vel certe impudens Croquetius suerit, qui oleum illud baptizandorum pro suo , quod est morientium & iampridem baptizatoriim, illud quo Christianus G αρχα initur, pro hoe quod in fine ministratur , illud quod
ad rue ἰή κι α ωitie, noe est ad Christianae vitae decursum vocat, prohoe, quo set isti quidem fingunt 3 ex stadio dimittitur, vel sumpserit, vel sumi voluerit. Neque tali eius argutatur Matthaeus Galbnus, dum ad hoc suum exeuntium oleum torquet, qMod Pi do- dionysius paulo post memorat unguentum, ociis inquit
ct sanct ima diuiuae societatis accommunisuis nub D. imaet his verbis christia, siue ungitentum, quo baptigati ilatim ungebantur vetetimore, quodque ipse supra fuse cap. quarto descripserat, de Eucharistiam, qua communicabantur, signi hori. De oleo exeuntium nomo, nisi ab irdissima haec intellexerit. Ergo eum accuratissim: is hierophantes Dionysius huius extremae viissionis nullus loco libro ad
507쪽
,d saera Christianorum hominum mysteria explicanda scripto meminerit, concludendum est eam nullum tum temporis inter fidelium sacramenta locii in habuisse. Idem ex eiusdem farinae scriptore colligitur , qui sub Clementis nomine octo constitutionum Apostoli earum libris totam Christia nismi formam, qualis suo tempore erat, id est, ut mihi quidem videtur , longE post quarti saeculi initia, explicauit. Is enim nullam plane mentionem tacit illius ritus, morituros oleo illo extremo inungendi, cum tamen omnia, etiam minutissima, diligentissime exs uatur. Id vero libro praesertim octauo obsciuare licet: in quo cum Apostolos praesentes induxistet, se de omni Ecclesiastica forma Iu diuitiis in tutiones praecipere, Mox de ministrorum ordinatione, de catechumenorum & energumenorum benedictione diri isset, tum de illuminandis. id est baptizandis, deque poenitentibus. agit; 5 Eueharistiae mysterium fusE exsequituri, de chrismate superiori libro iam dixerat) tandem etiam de mortuis tractat, de iis orationibus quaesti per eos fiebant. Quis non videt istum extremam aduersariorum unctionem, si ea tum in Christianorum usu fitillet, ante hune vitimum locum commemoraturum sit ille, & quo ritu, quave oratio ne perii elatur, tr diturum, indeque, ut par erat, ad mortuorum commendationem transiturum sit ille λ ad eum non fruerit, neque vel hie, vel alibi uspiam unctionis istius inter vel ministrorum, vel f tellum osticia meminerit, ne rao, nisi quem cauta studiit in ex earit, dubitare potest eam Pselido Clementi isti planti penitusquesbtile tonotam.
aeteros eorumdem temporum seriptores mitto, siqui de sacramentis tractant, quorum nemo est, qui extremae unctionis 'memine-Sed idem in filio Iam Augustini loco obierit .andum, quo Herain. e. v. c. ι.ε. a. 1. c. s. ι
cleonitarum haeresim reserens in libro de haeresibus, ait istos suos moriemes, nouo G quasi redimere, id est per oleum, balsamum, ct aquam ct inuocationes quas hibraicureris, inquit, dicunt super ca ita eorum. Hi e, ut vides, illorum ritus aduersariorum instituto similis erat, qui ipsi quoque suos morientes, non quidem aqua& balsamo, sed oleo tamen, ut isti, inungunt, de luper eos quoque inuocationes lingua, licet non Hcbraica , certe ignota , neque vulgo suorum intelle sta, dicunt. Ergo si hic hodiernus mos tum quoque Ecclesiae eatholicae suillet, omnino debuerat Augustinus stiperstitio iam Heracleolaitaruinunctionem recitans, eam ab Ecclesiasti ea, quae eiusdem geueris esse videtur, discriminare, ae obseruare istos oleo non simpliciter , ut E clesiam, sed basimo quoque, ct aqua perfundere, precesque non L tina sed Hebraica lingua conceptas dicere. Omnino postulabat hietaeus, ut .aliquam huiusmodi extremae unctionis , si ea tum Eccle
508쪽
siastica sui siet, mentionem faceret Augustinis. Non secit, ut patet. Ergo nullo apud Ecclesiam in usu, tum eam fuisse , colligendum est.
Idem iri. probatur ex eo , qMae veteres sex priorum saeculon scriptores dum piorum mortes describuut accurate , et
santini, Helenae, Antoni, Athanasi, Basili, Gorgonia , oc.
- nullam extremae unctionis mentionem faciunt. Hurima exem
pla adseruntur. Bestamini caui alio reiicitur ac fisse resin
titur. J Raeterea idem quoque ex eo clarissimὶ conficitur, quos iis in to
eis, ubi ab istolum temporiim autoribus narrantur Iadelium moria . tes, nulla uspiam fiat extremae unctionis mentio , quae tamen omissa
non esset , si ea tum aliquo in viii sui siet. Nam neque pios dIoiarum temporum id morientes spreuisse, quod pro sacramento exeuntiam , ab omni Ecclesia haberetur, verisimile est, neque qui eorum suprema deseribunt, si .quid tale a , illis faetum fuit set, id nutu simo di narritione, omissi ros fuisse credibile est, in qua quicquid . ad mortuorum, quos celebrant, pietatem ac laudem per inet, studi sissime eolligunt. Exempla de multis aliquot reseremus, quibus res fiat elatior. Eusebius Caesareae Episcopus, qui ad A. D. 3 o. vixit, Coi si intini magni vitam quatuor libris exsecutus est, quo in opere,cu ' eius suprema diligentissimὰ narrat, ut baptismum siriceperit in Nie mediae si burbio, quos ad Episcopos quos ad Proeetes sermones habuerit, vi post obitum sui eratus fuerit. Vnctionem eius extremam nullus memorat. Idemque 'bseruare est in eodem opere, quot Ibide. s. I. t co Helenae, Constantini Augusti Ma ris, mortem sigillatim de tibi Athanasius, qui ad a. D. 37 i. 'niendo peruenit, singulari libro virum
P so . s. . Antonii compositit. In quo cum eius mortem , sermones, ac curas
in supremis narrat, nullam' vitistionis mentionem faciti Gregorius Naalangenus, qui eodem sedulo aliquanto iunior floruit, in orati ne lanebri, quam in serorem Gorgoniam, Moestimam ac religi sis sinam mulierem, habuit, eius sit prema operosissimξ exsequitur, ' , L i,'s talibus mos est. Narrat diuitiatus fuisse admonitam de die, o '' exitii raeisset, , invito impetraste, ut is baptismum, quo adhuc car bat, susciperet, tum se totam ad exitum comparasse, iis sermon:bus ad virum, & liberoci S amicos habitis, quos sinctam matron m Eab
509쪽
re decuit; tandem eum vires deficerent , illa ε psalmis Abmussitan tem, in pace in id ipsum dormiatm ct requiescam , placidξ in Domino
obdormit ille. De extrema unctione non magis loquitur , quam si Lutheranae mulieris mortem describeret. Idem quoque obsecitandum venit in eiusdem orationibus de Gregorio Nireuioae Bisilio; quorum dum mortes narrat , nullum de extrema unctione ab istis vel expetita, vel suscepta verbum facit. Sed neque eius meminit Gregorius Nysienus, metianaeni & familiaris, quo loco Gi gorij Neocaesariensis& Ephremi mortes deseribit in orationibus en- comi asti eis. Idem Macrinae seroris a. D. 379. mortuae obitum deflens nihil eorum omittit, quae in illo articulo filictissima mulier ad pietatem pertinentia gessit , non iermones secum de Domini in se, suosque benignitate habitos; non preces ad Deum tacito muta mire, fusas, non erueis signum oeulis & ori & eordi impositum, non denique, vespertinaa, in quibus desedit orationes sela manuum eleuatione & labiorum commotione conceptas. Oleum vel eam expetivisse, vel a se, qui &eius frater, de Episeopus erat, oblatum fit ille, non meminit. Qui faetiam, si id Clitistianorii in exeuntium tam apud istos saeramentum erat, quam nune est apud Romanosὶ Ambrosius qui utriusque Gregorij aequalis ad a. D. 397, pervenit, luculentis orationibus prosecutus est, & carissimi fratris sui Satyri, &Theodosi j Aligusti su nera. Vtriusque pia opera maxime circa obitum describit. Neutrum refert sacro in supremis oleo unctum sui
se. Iam de qui Martini a. D. oo. mortui, vitam atque obitum summa diligentia exsecutus est Sulpitius, homo eorum temporum, nihil planὸ de extrema unctione toto volumine dixit. Neque eius stem meminit vel Symeon metaphrastes, dum Chrysesto mi a. D. or. mortui suprema satis operosξ de more enarrat; vel Patilinus dum Ambrosi j a. D. 397. terris erepti, mortem describit. Hieron mus vero, vir summias, quique ad a. D. ro. vixit, multorum piorum mortes litteris celebrauit, Nepotiani, Lucini j, Marcellae, Atellae, ali rum. Nemini ante obitum oleum illitum memorat. Paulae quidem luprema praecipua cura narrauit ; & eum minima quaeque sanctae matronae in ultimo illo agone facta, dictaque aeeuratissime persta quatur, nihil tamen de extrema unctione dicit, elim ei morienti &ipse, & filia Paulae Eustochium ad millent. Sie etiam Augustinus, dum Monicae matris mortem tradit, omniaque in illo articulo vel eius pie secta, dictaque,ves tua etiam in eam osticia commemorat, olei, aut vultionis non magis. quam isti superiores, meminit. Sed ne que Augustinum ipsim I ssidius in eo morbo, ex quo. a. D. 3 . d cestit, inunctum mille refert, caetera, quae ad viri pietatem pertinent, narrans, illud vero nominatim obseruans eum ps dinos de poeniten-
510쪽
. ' tia diebus suae infirmitatis legisle, de iugiterae ubertim fleuis diebus, que decem antequam exiret de corpore, postulasse , ne quis ad eum imgrederetur, nisi ιu tantum horti quibus medici ad inspiciendum intrarot vel cum ei inferretur refectio; quo scilicet ab omni alia cura liber Gnimus orationi vacaret, dc ad instantem mortem , te sortius accingeret. Cur loro tam opportuno inter ea, quibus se ad exitum par bat, sacramentum, quod in eam rem via iesi institutum elle volunt,
jud sui. si tum in usu erat, vel neglexit Augustinus, vel tacuit Possidius 3 Hi- Aug. p ,s Iarii Atelatensis Episcopi vitam ut creditur fiise ieribit Honorati Massilietilis sedis antistes. Extat opus, in quo eum ad la tetissimi viri
mortem ventum est, qu.ae a. D. 449. contigit, nullum in ea tarte, pr
.. . ... lim licet & accurata, olei vestigiuin cernitur. Extat de Caesar ij, lai , ' datissimi eiusdem quoque cum Hilario Ecclesiae P. .rsulis vita. In mortis eius historia, quae se atque diligenter tiarratur, oleum non magis ullum , quam in pumice deprehendes. Mortuus autem est larius a. D. M. Sed Sc Fulgenti j Ruspensis Episcppi, qui a. D. G3. decessat, suprema singulari diligentia narrata leguntur in volum in cita quod de eius viri vita ad F licianum conscriptum extat. Auctor libri Ferrandus qui Fulgenti j discipulus sitit, praefatus sibi dicendam ω- quomodo vir fucius post omnia bona opera sua requieuerit ad calι regna transeatus, principio resert eum ante annum seri ne quam de saeculo raperetur, in insulam Cirthinam secessit se, ibique poenitentiam diu ex toto eorde scio mille, tum itiorum necessitatibus compulsum in Ecclesiam suam tedii iste, & paulo post in eum morbum, qui ipsi le- thesis fuit, incidisse, septuagintaque prope diebus aegritudine fatis tum hoe Glum frequenter dixive, Domine, da mihi media hic p. tris riam, postea indulge rii.im , medicorum lauacra balnearia suadentium consilium aspernatum este, Sc euin se sensiliet sine aliqua dubitatione dissoluendum, conuocatos clericos suos uniuersos , amantissimis verbis allocutum, pauperum inde curam gessisse, &quicquid supererat pecuniae, expendi in eos iussi se, clericis benedictionem suam postreano impertitum, beatum si iritum scoliciter in manus Domini tradidi fle. Hoc omitino oleum fuit, siaue sine ac tantare, quo seipsum beatis itinus Episcopus totum liniuit, ae persedit, Id. quo. Romani nunc aliptae suos morientes inungunt, neque ipse ultro expetiuit, neque ab aliis oblatum sit scepit, . quatenus quidem ex isto scriptore constat. Denique ne singulos commemorans , vaegrande extat de Sanctorum vitis opus, in decem libros diuitiam , quo et aer xumque, qui quinque aut etiam sex prioribus Christianismi seculis in aliqua fuerunt sanctitatis opinione, res ad pietatem pertinentes narrantur, ac copiose describuntur, multaque etiam reseruntur qMe
profecto nulla lidei Christianae iactura & , seriptoribus tacen, α ω