장음표시 사용
511쪽
nobis ignorari poteraiit. Nullius ex toto illo numero, qui immanis est, unctio in ui premis quod ego quidem meminerim legitur. Mi- vim est nullam in tam multis unctionis siquidem ea iam tum pro
exeuntium sacramento habebatur occiirrere mentionem ; maxime ilia eorum historia, quorum mortes paulo susius, atque accuratius
describunti irri ut verbi gratia Pauli, Hilarionis, Onustii, Pachomij, Eplarem , Symeonis Stylitae, Ioannis Eleemos ari j , Barlaami,' Iosaphati, Euphrasiae Euphrosynae, Ioannis,mphnii iij, aliorum. Sed ' ita in libro operis decimo Anachoreta quidem, cum mortem suam diuinitus admonitus praeibiles, dicitur in eoenobium die Dominica eo . venisse; corpus & sanguinem Domini aecepiste eoque secto se ipsem in medio Eeeleitae pol utile, statimque consummatus esse. Rogo te, cur non de unctione saera exitum suum munierit aeque ac
Eucharistia 3 Nempe exeuntium de vita fidelium mos tum sitit
communicarii, a vi vero, non sititi.
Sed ad hoe argumentum respondet Belluminus non scribi res πο-r imas, ct questudia G. Nam sinquit S. Bernariu nunquam omisisset eiusmodi sacramentum quod eum maximi fecisse constat ex vita S. Malachiae ab is scripta, o nitit constat eum habuisse maximam commoditatem sacramenti percipiendi cum ct martem suam praeuiderit, ct praedixerim, tamen si tum nans eum accepisse hec sacramentum Sed bonus vir lectori biis de more illudit, dum sie agit. Ae prinibquidem ridiculum est , quod unctionem suam censet . interres primorum saeculorum Christianis Atqui ea neque apud Dionysum, neque apud Clemetitem usquam in iis libris repetatur, in quibus res Christianorum saeras, si io aeuo solennes, in quotidiano fidelium vise positas, ex professo tradunt. ac summa diligentia persequuntur. Imo quod postea demonstrabitur , ne in sequentibus quidem similis, poene ad ir. extrema ista unctio occurrit , qualis e, hodie apud aduersarios obtinet. Tum& illud liquido salium est, quod ponit Pellarminus, non scribι rei notissmas ct qaotidianas. Si narrari, de se qua ratione, quoque modo fiant, describi negasset, estem equidem allelisus. At quae s
Iemnia sunt, dc nota , non modo non narrari, sed ne scribi quidem aut referri solere, quis concesserit3 baptizari, Deum precari , Eucharistiam sumere. morientem se Deo precibus commendare, mo tuum s liri 6 e. res sunt noti ae ct quotirianae. Neirio tamen easneyuerit ab iis, qui vitas mortesque Christianorum hominum des
eri Dunt, saepissime commemorari, maxime siquorum pietatem commendent. Illud ipsum quod inter quotidiana ac ἡotissma censo Bellarminus, nimirum ungi oleo molienum. Quaeso te nemo ipseriam commen Orat)certe, ut superiora mittam tempora, de quibus non-
512쪽
dum liquet, 1 quadringentis annis selennem, notissimam, ac quo tidiana1n esse apud istos extremam unctis m, ego quidem concedo; Bellarminus criam non negauerit. Non ideo tamen eam omittunt, qui clarorum , dc piorum ex istis partibus hominum mortes deicti- bivit. Ac tametsi id propemodum nemo nesciat, age tamen ex immensa Suri j farragine exempla aliquot illustria alseramus. Ecce qui non ita pridem in Diuos a Paulo. v. a. D. i Gio. relatus est , Carolus Borronaeus. Si quaeris quid in morte gesterit, dicet inter alia, qui viri legendam coiis areitiauit, sacro obum viati eum accepisse. quod extrema unctio consecuta est; his ita peractis mortuum . . Si e Sca. D. is 1 apud eosdem legendarios Franciseus Borgia, Iesuitiei si besne memini, sodalitii praepositus Generalis non ante dimittitur Esezulo, quam oleo sacro inutichus de more fierit. Vis ex antecedem te saeculo exemi in ' lege vidam Antonini, Arcti ei eleopi Florentini, qui a. D. ' & Bernardini Senensis, ' quia. D. i 3 . dc Laurenti, Iustiniani Patriaretur veneti . . qui a. i io. denati sunt. Et si id notissmum si, de quotidianum, omissum tamen non est ab eorum p conibus, omnes piscepta si cri olei unctione e item extrema unctionis chpeo munitos licet enim orationem in eneomiastico genere his storibus cons ergeri Olusormim se in Domino. Neque hanc laudem suis mortuis inuident dedimi quarti saeeuli homines. Nam a. D. Is 23'. mortuus est Et Zarius Comes; quem narrat Surianus historiogi
phus fucharistiam sumpsisse, ct sacro oleo inunctum esse ; ita demum
s Miciter mortali in quieuille. Neque haec memorare supersederunt, tametsi selennia . qui Celestini ' ci Thomae Aquinatis , . & Gui mi Abbatis, de tertio deeimo faecillo historias sacras scripserant. Omnes enim istos diserte testantur saeto illo in extremis oleo iisse delibutos, & quidem Gulielmum illum ex his ultimum, peracta unctio ire, ut erat deploratae valetudinis, super cinerem is cilicium dep fiuin emisiste spiritii m. Sed S ex eodem si eulo dignum est rese ii , quod de Antonio Vlysii nensi, siue Parati ino prodit , qui
eius vitam litteris mandauit, ut inquit, vidit sinclis vir fratrem e more si tun oleum apportantem, inmens in eum, ait iri, Hanc virilio nem ego habeo intra me. Etsi autem necesse non est, ut hanc mihi extriam secres adhibes, at placet tamen ct utilis est. Sascepit igitur ocrani v ctionem. Et palmis iunctu psalmos, quos paenitentiales vocant, cum sta- tribri perlegit. Inde quasi dimidia elapis harit inter manus ad tantiam dormienti j misi, leniter expirauit. Si e & de Domini eo Amos, monachorum sui nominis parente, litteris proditum est, ei a. D. raeri paulo ante mortem, adhibititin esse unictionis extremae sacramentum
Stultus sim si in compilandis istorum legendis plus temporis, Moperae perdam. Haec inia sint, ut Bellitini compescat G anuerecundia,
513쪽
cundia, negantis quidem quae sunt nor ima, de quotusiana scribi, tamen contendentis hane ipsam unctionem suam , quae & his de aliis innumeris et iisdem generis locis scripta legitur, rem esse, suiu
seque, semper noti m. ac quotidianam. Cum ergo iis temporiabus , quibus unctionis extremae usiis selennis apud istos filii te contaeeditur, aprareat eius in delati bendis piorum mortibus mentionem crebro fieri. quaero eur non de apud veteres primorum faeculorum Christianismi scriptores, eius quoque mentio occurrati quoties illi hominum sanistimoniae de pietatis nomine celebrium mortes natarant 3 cur non inter Antonii, Ambrosii. Augustini, Fulgent ij. S ci
terorum, quos nuper minavimus, res ante obitum praeclare, atque ex Christiana fide gestas aeque id quidquid est sacramenti Oecurrit, ae in Dominici, de Celestini, Ad liomae, de Antonii Pata vini , de Porromea, Se aliorum ex nouit a Romae satura caelitiam historiis' Esto, virus, de alter ea de re tacuerit. Omnes huius gen ris seriptores, qui de lex prinais saeculis tam multi si persunt, veluti coli iuratione quadam inita,' tacuisse sic , ut ne unus quidem sit, qui sacramentum exemittκm ex iis, quos celebrant , aliquem mxeuntem suscepi isse, memorauerit, id nemo, ut opinor, Mus et , qui
non instar prodigij habendum puteti Nihil ergo ad rem facit, quod affert Bellarminus, ne Periandi quidem unctionem fit iste in
eius vita memoratam, quamquam non sit verisimile eum absque
hoe set loquitur) saeramento decessiile. Nimirum de ex aliis non paucis eiusdem te ruris scriptoribus, Se ex ipsse Teri ardo constati sim iam tum fuisse infirmos in supremis inungere. Itaque minime cilicit unius ieriptoris silentitim, ut id, quod aliunde certum &exploratum ei in dubium vocemus. Et fateor, si res de vetustii sinis qitatuor, de quinque sare lorum scriptoribus ita haberet, si
extarent multa eorum temporum monumenta in quibus, aut ista extrema unctio ex utram ese steramentum doceretur, de quo ritu, quave sorma danda sit, disputaretur, aut irarraretur non paucis illius memoriae fidelibus in uitremo vitae termino: versantibus ex more Eeelesiastico datam eam fuit te squaliter haec omnia comperiuntur apud scriptores Bernardi aeqirales) fateor inquam, futilem S ab
surdain futuram nostram argumentationem , si ex unius istorum flentio rem aliorum lcstimoniis abunde firmatam conuellere niteremur. Sed res plane aliter habet, non unus, non duo , non tres,
non decem, sed omnes plane quotquot hodie extant, sex priorum saeculorum scriptores ciristiani in narrandis piorum mortibus vi monem illam tacent, indictamque ae ne uno quidem verbo si uscatam plane penitus e praetermiti uiri, quam quatuor aut quinque ero xiinu retro Guia tam multi talibus locis memorauerunta
514쪽
Vertas te licet iii omnes partes, non aliam imientes probabilem tames in simili argumento discriminis rationem, nisi hanc unam , nimirum & illos omisisse, quod non fiebat, & hos commemorasse, quod fiebat sitis utrosque temporibus. Hue accedit, quod etsi nullus inter omnes vitarum & historiarum seriptores', qui his p stremis quinque seculis vixerunt, reperiretur, qui de. unctione extrema alicui fideli in supremis administrata testaretur i, non sineret nos tamen de re ipsa dubitare, Theologorum auctoritas, qui quotquot fere his temporibus floruerunt, totum hoc argumentum fia- se ac multipliciter tractitiit; ut ex Hugone, & Ricardo, de Petro Lombardo , de aliis eiusdem generis auctoribus patet. De veteribus, secus est; apud quos non Theologi magis, quam Historici de
hoe exeuntium sacramento docent. Iam demonstraui nullum o currere. eius vestigra in vel apud Dionytium , vel apud Clementem, vel apud alios rituum Deleliasticorum veteres expositores. Infra suo loco, Deo dante, ostendemus, neque quinto serioue, ac ne
proximo quidem consecutis saeulis unctionem eam reperiri , quae nune apud istos. in usii est..
CArvet III. I V. Ratio inde quod auinii secati , o sequentium ad novum certi ct indubitati seriptores, qui in describendu pio
rum dr sanctorum hominum mortibus, suis, ae ab iu Euchortitiae saepi Fime meminerunt, extremae unctionis Asceptaenum prorsus meminisse reperiuntur. quod algata ex omni in
Ia antiquitate magna exemplorum copia i ursor ac consi
matur. Soluuntur paucula, qua contra obiici posse videnturi, praesertim is non aeculo. AC tametsi Bellarminianae responsonis vanitas sitis i ni fallor
patefacta est, tamen quod hoc argumentum magni mihi in hoc negotio momenti ei te videtur, libet in eo confirmando ac illuminando paulo amplius immorari. Notum eth apud aduers rios, morientibus, quoties id per morbum licet, Eucharistiam conserri. Is mos apud Christianos antiquissimus est. Ae nune qui dem de primχ eius origine dicere supersedeo. satis est ad institimium nostrum obseruare. qao tempore usiis ista inualuit , plurimam eius mentionem oecurrere in eorum describendis mori
bus qui per illa tempora obierrunt. Exempla de singulis sio ordine
515쪽
seculis aliquot reseram. Piimum ergo haec in qui Usectili hominibus occurrunt.' Vuinualoeus, cuius vit.im ad a. D. 6s'. refert Surius ad mortem se accingens, cominu recisse claterte narratur. Sic
etiam Seuerimis, Noricorum Apostoliis, qui ad a. Sr. pertinet, s cramento communionis accepto decessille traditur, de qui a. ro so uisse putatur, Valentinus Patavi ensis ante obitum propriis vianibi accepisse corporu ct singuinu Domini furamentum memoratur. Neque de sexto saerato similia desunt exempla. Nam Cassium Narriensem Episcopum quem anno D .sso. fortui se perhibent, Gregorius i. v. h. iniri fui ad septimum saeculum peruenit, dum morte in eius narrat, re- Euang. apudere mi, affeci se, de manu sua corpus Dominicum pacemque omnibus tribui te, tum ad leetillum redeuntem omnes uios sacerdotes, ae ministros ad concordiam hortatiun postremo in Domino obdormille. Sic Laetum Di .aconum .is autem a. D. o. vixille sertur exiitim suum, de quo diuinitus fuerat admonitus , Dominici corporis G sanguiuta perceptiooe m iniuisse, atque ita, dirit. m caelo re di ise Nouemb. tradat Surianus Narrator. Nostrum vero Remigium Hinc marus jobseruat communionem antequam moreretur, ii impi ille. da. D. s o. conrigillo conitat. Et idem, qui nuper Gregorius Deiledictum, celeberrimum monachorum in oec delate auctorem, narrat
lacti e tugra . sico e exuuiir suum D tauci corporta Er fugaias percepti Oire M 'Naisse, Paulo post, Pirrtuus estiuisse, quod anno D. ' 's ;. accidi te certum est. Alter vero , scilicet Turonensis, Romani aequalis Gregorius, Gallum. Arvernorum Episcopum tradit, cum ibid. i Iul. p. u sciret se post triduom migraturam, couuoc. Fe pophiam, o omnis v R D,' -
ιοη acto pane, commoti licui largitam , tertia inde die mortuit. m.
Vedastum Atrebatensem Episcopum grauis auctor siue Alduinus , siue Leda memorat sacrosata Io corporci 2 singuinis Domi uici τι. uico sy...is i=xialom obiit se a D. Vt cxca: tar sTO. Neque diu post ia- ianuia ν. i. . 18 . M.turus obii , quem ilhiiliter narrant e uis suum vitii cyrum muniuisse percepti Vc sacrameaiora in , id eii corporis , Sc latagitii ais Domini. Neque aliter de Agylo Aureliariettii Vicecomites uetu' i' p. quent ad a. D. s93. referre debuit Surius quii quis viri vitam scripsit , Reuersus domam inquit) set uiti Gaitatis ό. str uum , ct sanctum Maximinuiti iἹnio em mouet item obit; u sui pro sotibus ese, νή intilli accuratis oratioci . subuenire , vibri r ieta J.uere, quiu isur mentorum 'inopira malitatur: ac t aut ergo, ct suram Eu. hartytia via-tιcum moribundo doer ut, quo co)i Munures die Domin ιι a te ia ces 'LSep Niaturus an vorum rita concedit. Se qui itur iepti inum tae luin, in cuius initia Baronis conselibris vitam coniicit Surius. Eius au- p ν. tem temptor Baronem dilei tu commemorat paulo alite psam in
reretur, communicatum. A. D. Ru berras Vangi im Epii copus
516쪽
munitru sacrosincto corporu ct in uisu Chri ti viaticos obiisse, narra inde Richarius itidem post a. D. 6 . spiritum emisisse postquam salmifero corporis ct sanguinis Chrisii rivico suum iter muniuiset. Neque Redemptus Clericiis in dilidori Hispalensis Episcopi obitu qui anno D. 63α contigit) enarrando, id omisit: referens beatum virum corpus Domini o sanguinem sit mi ille, paulo post diem situm obiisse.
Ita Tria donem, presbyterum & Confectbrem quem a. D. 6 o. florulisse tradit Surius) affuis rivi icis in seriorum sacramentis pax ici pacse antequam moreretur, narrat, qui eius vitam apud Surium de cribit, de Gissemim confesserem quem idem Surius in a. D. eui dem eoniicit) sacramento charistri s se communiuisse , ct inter discipulorum manus expirauisse memorat Surianus eius historicus. Eiusdem quoque Suri j Annales narrant Austrebertam , Pauliacensem a. D. 6 o. Abbatissam peret to Domini Grporis sacramento ct sacro crucis munitam rexigo, panto post obiit se. Et Remachim, Tr iectensem Episcopum , quem a. cs . sept. 3. defunctum perperam ad ei undem quoque Domini annum resert ipse Surias , febre eo reptum, cum se sacrosancto corporis ct sanguinis Domini sacraniento confirmasset, animam νε didisse. Apud eosdem Bertulias, qui ad a. D. 6ss. resertur, percepto corporis ct sanguinis Domini sacr an Io viatico, moritur, & S. Gertrii dis de obitu admonita, Sacrati sumum Christi corporis, de sanguinis viaticum accipit, mox obdormiscit a. D.. 66 . Et Audomarus, Morinorum Episcopus squem cum anno 66i. decesserit malE eonseri Surius in a. D. 6So. similiter scrota icto corporis ct sanguinis Domini sacramento pectus suum communit, mox moritur : & Hermelandus Abbas Antrensis eorporis.& lai suinis Domini sacramento sele praemuniens moritur a. D. 69o. Et Ansbertus denique Rotomagensis Episcopus perceptione corporis Osanguinis Domini se muniens, ac sancta crum vexillo se, cunctosque o cumstantes inans elit a. D. 69s. Libet in hoc idem saeculum coni Lcere, quae ex uno Beda in hoc genere obieruaui, quod ea hoc omnino saeculo, tametsi diuerss temporibus, accidis te videantur. Is igitur narrat senistissimum Episcopum Ceaddam, cum fuisset diuinitus admonitus de sita ante o favum diem ad Dominum musratione , languore corporis tactum t, eoque in dies ingrauescen- te, die septimo, postvluam inquit, obitum suum Dominici corporuct sanguinis perceptione muniuit , siluta ab ergastulo cor tu anima sancta, ducentibus sui credi fas est ) Angelu comitibus aeterna gaudia pertuisse. Eadem de puer uodam Saxone, morbo laborante, quem ait Petro & Paulo Apostolis per celestem visionem admonitum, ut viatico Dominici corporis & sanguinis quam primum se nari-niret; eo enim ficto infirmitate simul de. morte absilutum. ad
517쪽
aeterna in eoelis gaudia subleuatum iri. Tum presbyterum de obia in visione, a puero edoctium, voeatis fratribus Acriim sectile . ocomnes communicare more solito praecepisse, simul o instrvianti puero de eodem si iurio Dominice oblationis particidam deferri mandauisset, preerum non multo post eadem ipse die defunctum esse. Ita & in supremisianctissimae Abbatissae Hildae, euius vitam de res gestas magnis fert laudibus, diuturna infirmitate afflictam narrat anno morbi septimo circa gasti cantum percepto viatico sacro 2nctae communionis , coi seruas ad Noem cohortantem , inter ipsa exhortationis verba d fecille. Proximo capite de fratre quodam optimis simplieissimisque mori bita, narrat ipsum eum ex morbo decumberet , qui non ita periculosus videbatur, de impendente morte coelitus, sui credibile est; certiorem facitam, repente praeter eorrim, qui aderant, expectationem, se ad obitum ae ratissime praeparantem Eucharistiam poposcille, mutuae dilectionis testimonium & dedisse statribus, &ab ijs exegii Je ; se signo erucis obsignaste, de in semirum litauiter postrem , compositum cum silentio vitam finiuille. Paria de Cu-tliberto Linssarnensi Episeopo testis ipse oculatus in alio opere memorat At ubi inquit) consulum nocturna orationis tempis aderat, ac pris a me sacramentis salutarib Id est ex veterum stilo pane de
calice lacro exitum susin, quem iam venisse cognouit, Dominici comporu ct sanguinos communione munivit; atque eleaatis ad caelum oculis, extentisque in altum manibks, intentam supernis laudisus animam ad gaudia regni caelestis emisit. Idem vel potius Ionas Abbas Eustalium Abbatum, sancti Columbani discipulum , cum omnibus valedixisset sumpta viatico animam coelo reddi scribit. Atque haee ex Beda ii ctenus. Nune octauum saeculum percurramus: in cuius annum I . Sunibertum Episcopum e seri Sorius. Eum qui vitam eius seripsit diserte narrat se antequam de hoc mundo transiret perceptione corporis Domιvrci muniuisse, ac vexilla sancta crucis Agnasse. Rudol-sus Raboni diseipulus, resert Liobam Abbatissam sa. D. Q. vixille pudit Smius accepto corps , in sanguinu ChriIli viatico hominem exuille. Ita de Vuls ramum , Senonensem Arelli episcopum a. D. 7ro. tibi ille reserunt Suri, ainstores, postquam obitum suum Dominici corporu, ct sanguinis perceptione muniuisset de Pyrminium Episcos iam, quem ad a. D. Ir . resert Suritis , se ad mortem accingentem , animam caelesti viatico armatiιse, ac meros sedibus immisisse , de Corbianum Frii gentem Episcopum quem Suritis reseri, ad a. D. Iso. pos perceptiauem corporis is sanguinis Chryti mox Deo stiritum reddidisse. Apud eundem Surium P. alchasius Matbetatus, Adelhardi Corbeiensis, unius de suis antecelloribus, suprema fulissurae narrans, memorat eum smul con*enienti res omnibus η-
518쪽
ctis fratribus communionem sinctam percepi se ferme hora diei primi Mi ia, misisse, Ludgerum Monasteriensem Episeopum, ad
x1. Nouειis. D. 8O9. quem itidem in eius vita legimus se ad mortem paran tem missae communicauisse, neque quicquam de solitis pietatis
ossiciis omisisse. Ita qui vitam Virgilii Salisburgensis Epis: γpi letupsit, resert ipsum celebrato diuini sacramenti mysterio leui morbo cor- .reptum obdormiuisie, a. 78o. Sed & ex 9. saeculo aliquot exempla danda senti l inhardus de Cirolo magno, cuius vitam proprio volumine scripsit, Septimo , inquit postquam decubuit die r. ἡό- ξ'' sacra communione percepta decessit anno malis suae 72. quod con Chelaxi. tigit a. D. 8i . Ludovici pij, Caroli filij. vitam qui te psit homo P eorundem temporiim, ubi ad eius mortem ventum est ; Iu crasti Did F o,.e 0nquit quc erat Domin a, iussi mini erium altaru raeparari 2 per, cium Di genu missa in solemnia celebrari, Nec non per mora eiu , iuxta morem, communi ovem sacram fbi dari; quibus peractis paulo post de stille eum tradit; a. D. ut est apita ChronograptioM. Sqo. Caetera, quae plurima eiusdem generis pollunt congeri, pru- . deiis mitto; quod haee, qtiae attuli , satis stiperque sint pro instituto quidem nostro. Ex sis enim apparet primo quidem , quam: sit a vero alienum , quod Bellarminus pronunciabat non scribi rex notisit mra, ct quotidianas; cum extremam illam communionem, qua morientes iam a multis saeculis , muniuntur, quamque isti tam multi scribunt iis , quos memorant fidelibus , sitisse ad minustratam , omnibus istis seculis noti mam ac quotidianam iuisse eoi stat. Sectindo, & liine quoque, quod demonstrandum sis pimus, .esarissime elucescit, nullam adlute in Ecclesiae usu filii Ie exti emam istorum unctionem totis illis deeursii caecillis , hoc est quinto, sexto, septimo, octavo, nono. Nam si suillet aliqua, omnes isti quos laudauimus scriptores talibus locis aliquam eius mentionem stetitent. Qui enim Eucharistiam tam diligenter omnes , tamque anxie inter emeras fidelium ad exitum p mrationes' commem rauerunt; ciar ij qilaeso unctionem hoe est proprium t si istis credimus) exeuntium sacramentum tali in tempore omisistentὶ nostri quidem Romani, quod ex exemplis iiipra allatis videre est, longe ab huiusmodi flagitio absint : qui vel . unctionem suam solam in his narrationibus, vel certe non absque hae Eucharistiam commemorare solent. Quin & ex eorum usi facitam est, vi fare mentorum nomen plurari numero in loeis liuilisnodi usurpatum t quod olim de corpore, deque sanguine Christi intellige tuumine Eueharistiae, & olei extremi pereeptionem significet. Itaque - 1i, Glent illi ad orationis compendium eos dicere sacramentissem sisse, quos & commutucatos & extremum unctos, intelligunt. Amin
519쪽
extam-multis, quos adduximus, scriptoribus, ne unus quidem est, qui aliquem eorum, de quibus loquuntur,. unctum fuisse commemoret; cum tamen minime omiterint, quod eorum singuli Eucharistiam perceperint. Catillamne praeter hane, aliam requiras; Eucharistiam memorarunt. quod istis saeculis dari sileret morit ris, viretionem, praetermiserunt, quod nulla in hoc articulo ver- .santibus daretur. Hocque argumentum nostrum eo validius rem
conficit, quod & eorum , quorum isti vitas describunt, non paucos de proximo exitu admonitos sese ad satalem illam horam diligentillime accinxisse , nihilque adeo ex armis sue s tamentis ' Ecclesiasticis neglexisse, credibile est, ct hos qui illorii in mortes fuse, atque accurate plerumque narrant, nihil eorum, quae tali l co atque tempore niti sunt, praetermisisse par est. Postremo ia quid dubitationis sit persit. non hi modo, quorum alioqui non est aspernandus numerus, de extrema unctione iis locis tacent squibus eam si quo tum in usu fuisset, omissiiros sutile plane est iner dibile ) sed omnes item eorundem temporiun scriptores; Nemo inquam est quod equidem vel sciam, vel meminerim) primorum nouem Christianismi De lorum certus & indubitatus auctor, qui alleui fideli in supremis versanti ministiatam suis te memoret e tremam illam hodierni ritus unctionem. in S. Huia undis virginis vita, quani Surius ad a. D. o. retulit perscriptum esse, At ista conuersa ad eos, illic videbant presb teros, scrae unctionis oleum, ct Eucharistiam mi petiit mini mari. Sed Surius spraeterquam quod 'stylum huius opusculi a se passim mutatum confitetur in illud etiam obseruat hunc be vita Hun undis commentarium a quodam an i . annos sexcentos fuisse eonscriptum, hoc est post annum D. 96 in quem desinit. Ille itaque, quod plaerisque scriptoribus accidit, rea siti temporis huic virgini imprudens astinxit , eamque oleum poposcit se in sopremis putauit, quod se solerent Christiani suae in moriae. Atque hie obiter obseruandum , quod postea suo loeo clarius confirmabimus, ne istius quidem scriptoris aeuo obtinuisse extremam unctionem. Ille enim virginem inungi primum facit,
tum Eucharistiam sumere, contra aduersariorum virum, qui sitos prius hi loquuntur) communicatos postremo demum ungunt- Huc etiam pertinet, quod Pedam Trithemius communicatum & inunctum suille ait biduo antequam moreretur. Nimirum homo docimi quinti saeculi, quod suo tempore fieri: apud Christianos videb. at, id a Beda quoque factitatum sibi persuasit. Caterum idi
se Beda eos quorum mortes suis temirutibus retulit, commtimciatos
quidem quod supra ostendimus narrat, unctum in supremis mil-
bim ex iis dicit. jdem est de m iudicium, quo oli enss de
520쪽
coenobio S. Eparchi j Monachus de Carolo magno scripsit, oleo sim eis in uictus ab Episcopis, O viatico suinpio in omni sius di positis, com
tuendam Domino spiritum , obiit in pace, a 8i . Hic quidem , quod inungi prius eum quam communicari facit, eo fatetur se diu antea citheniij tempora vixisse; QDd vero Regem rectum dicit, eo prodit se infra Caroli saeculum Sisse; quo ad mortem se accinget imittes inungere insuetum; ut ex superioribus satis patet. Egina diis sane vir de doctissimus de ab ipse Carolo educatus, cuique adeo eius suprema cogititissima suisse consentaneum est, nihille tradit. Sacra quod diximus communione percepta decesiisse scribit. De oleo de unctione altum silet. Sed neque nos mouere debet quod in Prudenti j Trecensis Sermone a Cain uetato edito, Maura virgo quam Surius ad a. D. 8so. refert morti vicina ipsum Prudentium.
orans inducitur , vi de eius manu Eucharistiae. 9 νηλonu extrema recipiat sacramenta. Ipse enim qui hunc sermonem in sitam serr ginem retulit Surius, praefatur manuscriptum , codicem , ex quo
deseri' ius sitit, Marsque in locu ob maratileres petes exesos aegre legi pot*isse ; ut exigua apud nos esse de . t .eorum sdes, quae isti nune integra & ineolumia ex ratioso & corrupto libro pro anumi sui libidine finxerunt. Ceaὸ ω rnmonu extremae vocabulam Sc Eucharistia viri boni 1 posita, utrumque & a noni de a decimi seculi ritu abhorrens , arguit, hare illo quod Maurae tribuitur aeuo longe ei se recentiora. Denique neque id nos a sententia dimou re debet, quod Rembereus Bremensis Arehiepiscopus legitur se primo aute obitum die ministerium sacra unctiones cum oleo sancto eis, beri sbi praecepi se una cum communione corporis is fanguinu Domini. Hoe enim testimonium vel nullam , vel certe perexisuam vim habet ; tum quod ex eo libro desumptum sit, cuius bonus Surius Alum se mutasse, hoe est opus interpolas te, ipse profitetuta, ut nec
ciamlis sincerum ne sit, an adulterinum, & inctu statum; tum
quod Rembertus ille sive Rimbertus uod ex Bremensi Adami historia ' eonstat a. D. 888. mortuus sit, noc est iam inclina O, ac P ne praecipiti nono Christianorum taeculo , quo tempore fieri potest ut ex singillari aliqua deuotione ab isto praeter coii ietam ac communem hactenus Ecelesiae ustim expetitum fuerit in supreniis oleum. Itaque ex his conclusum esto nullo apud Christianos ad noni saeeuli extrema in usi fuisse hadiernam istam Romanorum wretionem, quam scilicet qui tam multi supersint illorum temporum sneexi, eerti atque indubitati seriptores nulli fidelium, quorum sit prema narrant, administratam suilla usquam memorant. Quis enim crediderit eam si quo nune loco apud aduersarios est , eo quoque tune apud Ecclesiam stulta , omnes pariter velut ex com-