Joannis Dallaei De duobus latinorum ex vnctione sacramentis confirmatione et extrema vt vocant vnctione disputatio

531쪽

μύρω, ut interpretatur Balsamo. Pluribus testimoniis in re consessa , nihil est opus. Nos vero iamque de hae unctione nune quaerimus, quae quam ab extrema aliena

iit, nemo non videt.

Tertio denique obseruandum est, quod in ipsb huius disputa tionis limine prudenter monuit Eslius, alias quoque vel olim apud veteres suilles vel nunc apud aduersarios esse unctiones ab hae extrema, de qua controuersita est, diuersas Primo enim olim Catochumenos oleo simplici benedicto 1 saeerdote inunctos mille, animquam baptizarentur, S: ex Dionysio in Hierarehia, & aliis passim constat. Tum eosdem, postquam me si siue tincti aqua baptista li erant, Chrismate ungi Alitos, ex eodem, & aliis veteribus clarumae consentim est. sed & apud suos Estius, qui confirmantur eos in fronte ab Epistopo inungi obseruat. 5 presbyteros quoque,&Episcopos, dum ordinantur, eodem Chrismate illos quidem manus, hos vero & eaput & manus perfundi, Principes item saeculares in humero, vel brachio , sed simplici oleo ungi. Denique & in

altaris, templi, ac calicis consecratione unctionem quoque adhiberi, quiae omnia ex Innocentio Pin. principe istorum mystagogo fi mat. Mortuos verb , quod & ideire Estius notat, olim unctos sui cie nuper ex Dionysio didicimus. sed & energumenos oleo curare solito de complura de allatis paul, ante veterum exemplis docent,& Beda dilecte tradit, & ipse quoque Estius hie0bleruat, eumque morem ad citeriora tempora diu mansi: te, nos insta illo loco demonstrabimus, Has omnes; quae nouem fiunt, via bonis species ab extrema, qu ae propriE exeotiYm fur ementum est, alienas esse & patet, & conficetur Estius, Et citi edundam , ae tertiam exceperis)caeteras omnes de Estius, &alij omnes aduersari j concedunt non esse sacramenta, sed vel seramentalia quaedam vel nudas ceremonias. ne ue de illa Oftione, quam apud

Meminerit er ro lector nobis

veteres ab iis, qui sanationum dono praediti erant, aegrotis dataminii se nuper ostendimus ad corpus miraculo curandum, neque de ea, qua homines ab haereticis baptizati ungebantur apud Ecclesiam, neque de nouem istis ex Estio commemoratis unctionibus, sed de exeuntium, siue morientium unctione hane institutam elle dis i utationem, quam aduersarii scilicet apud veteres usitatam, ac ib-lennem , proque vero ae proprio dicito sacramento habitam fuisse rina it, Nos negamus,

532쪽

. Reip.ndes. Clem. l. s. Const. c. 2'.

ubi suri.

Miuuntur qua ab aduerscrib pro extrema unione ex vetergi asseruntur. I. de benedictione olei ex clemente o Eis hi, II. ex mons Psiudareopagita HL ex

EX his ita praestructis facile est omnes istoriim obiectioites dis soluere. Ae pri md quidem hine liquet nihil pro hae eorum

caussa ex iis veterum locis concludi , in qi tibiis dicitur oleum ab illis benedictit in suis te, qualia illa sunt, quae Bellarminus ex Clomente, & Basilio,&Beda attulit, vel indicauit potius. Cum enim multiplex apud veteres fuerit olei in neris usus , verbi. gratia ad inungendos in ipse baptismo vel baptigandos vel baptizatos, item ad

eos, qui aegrotabant, ex miraculos , fanationum dono eurandos, d nique, ad mortuos ad sepulturam p arandos, clarum est non eo, quod illi oleum benedixerint, vel benedictum asseruatini, fieri, ut id morituris veluti saeramentum, ad delendas peccatorum reliquias, quae aduersariorum es sententia, adhibuerint.

Meundb. Inde etiam liquet, qu ira sit ille Pi do Dionysi locus, quem a Croquetioliue per summam impudentiam detortum si isse supra diximus. Agit enim ille locus,vt ostendimus, non de exeuntium sive morientium unctione, sed de oleo quo iam mortuorum fidelium cadauera perstandi vult Atheniensis ita hierophantes, qui ritus a leb sacramentum nullum est , ut etiam apud ipsis aduersarios nullo in usu sita Imb ipii, quod supra obse

uauimus, eum graecis, velut rem absurdam ratione carentem e

probrant, quetrentes cur isti mortuos si os oleo ungant' Nunc ad extera veniamus quae aliqua cum specie obiiciuntur. Ex primo quidem , sectandoque Chresilanismi saeculo , & tertij initiis, nihil plane afferunt, quod vel unum, ut initio diximus, magnum argumentum est plane ignotum primis illis Christianis suille totum hoc alipticum sacramentum, cuius, si quo in usi tum suillet, non est credibile non aliquem eorum scriptorum qui multi illorum temporum supersunt, facturum fuiste mentionem. omnium igitur, quos testes in hae caulla inducunt, primus , ae vetustissimus est Origenes, quem anno D. 23o. de sequentibus floruisse tradunt. Ex eius opere in Leuiticum, quod tamen ipsum Latine tantum e tat, & quidem ut apparet ita multipliciter interpolatum, ut id qui nobi

533쪽

nobis nune obiicit Bellarminus, alibi neget magna esse autharitatri ex eo inquam opero aduersiti j lociim qirendam afferuiit , in quo is auctor de remissione saeccatorum stib nouo testamento ita plui lia Orig h m. Phatur, ut dicat septem nune es le eius consequendae rationes; nimi- ἰὸ4 ci.'rum saer baptismum , per martyrium , t et eleemosynam , Iur r missa laeccata fratribus, per conuersionem saeccatorum, Irurabundantiam caritatis, ac denique per poenitentiam; de qua ultima r

missionis ratione haec habet; inquit septima, licet ἐχω, ct

laboriosa , per paenitentiam remigio peccatorum , cum litau peccator in

lac0mu Hatum situm, ct sunt ei lacuniae suae panis die ac crcam non crobes e sacerdoti Domini inicare peccatum furem , ct quaerera n ut m , secundum eum, qui ait, Dixi pronuntiabo aduersiimine iniustitiam meam Iasinino , A tu remisisti impietatem cordis mei. Iu qao impletur 2 illa , quod Apula is dicit ; Silas autem instruatar, vocet presbteros Ecclesie, ct impon. int ei manus Sce. Hune locum citant Bellarminus,' & Estius. h Sed vellem, ut illi expli- , ubi suμ. c. allent, quanam ratione inde colligant suum illud exeuntium si cram vium, quam ego fateor perei rere me non Polle. Primo enim, pinsit.T. 4.u

quod vere elo Camerio itolico obseruatum, Otigenes hic de poenitentia loquitur, per quam ait p ccata remitti, cum taceator admi csa cum dolore, ae lacrymis apud Dei ministrum confitetur, media 'cinam quaerens; eo impleri Hirmans, quos est apud Iacobum. Atqui extrema illorum unctio 1κznitentiae pars nulla est; Et hane de illam situm seorsim serie unamquamque sacramentia in conlinitere Vbi supr. c. . volunt. Quin & Bellarminus utrius ite rationes ita disi scit, ut Uctionem eorum tantum ei te diciti, no iam facere opera paenitentia , morbo scilicet praeluditi. Idcirco sinquit hoc luteres inter hac duo sacramenta, quod in sacramento paenitentia requiritur ceu f

sis, ct sati fictio, ct proinde opera laboriosa ex parte suscipientu sacramentum, vir e ibi est ut Iisia, ct inferioritata , In hoc autem sacramento unctionis scilicet extrema es sola Dei misericordia , ct i leo dicitur, Indulgeat tibi Deus. Ad haec Origenis locum x via damu . Apud Otigenem qui ungitur, i oteli facere, im , etiam facit ppera poenitentiae, in lacramento aduer Ariorum, is ungitur qui ea non modo

non sacit, sed ne facere quidem potes . A ud Otigenem qui VH - tur, peccata con tetur Davi:nt ficerdoti , laxat stratam fareo lacrym in dari, ac labori sis se exert t: In aduertariorum unctione, neque Consessio est, neque latissa io, neque opera vlla laborioia. Itaque illic quidem peccata etiam ex iustitin, hie vero ex sola misericordia, si Bellarminum audimus, remittuntur. Deinde apud Origenem nulla eori malis infirmitatis mentio fit, nedum ut deliberati morbi.

Tantum de peccazore loquitur, & co quidem poenitcnte. Ergo

534쪽

Origenica Z peccatorum remissio, & unctio ab ea remissione de unctione, quam aduersarii exeuntibus administrant, plantirenitus que diuersa est. Quod si Origenis verba eo quo isti velle videntur, sensu sit mantur, significabunt poenitentes olim apud sacerdotem p

eata consesses, unctos oleo titisse ad hoc ut peccatorum remi in nem consequerentur, quod apud aduersarios nouum quidem inusitatum de inauditum est, sortasse non ita apud veteres. Certe nuper& ex Pseudo iustino. 5e ex Basilio didicimus , qui apud haereticos baptizati merant, eos olim ad Ecclesiam transeuntes inungi selitos, ut ita silueretur haeretici baptisnatis vitium. Quid, si ad hoc xemplum Origenes ipses quoque pomitentes oleo inungi intelligiti Prosedcto non magis ab haeresi transeuntibus, quam poenitentibas, conuenit vitistio, neque eam quod liquet J Iacobus illis potius, quam his commendat. Neutris enim adhiberi praecipit , sed selis: ς AE infirimis, siue aegrotantibus. Huc accedit penὸ similis Ch Gitones locias, in quo de poenitentibus quoque verba laesens Iacobi dictum pariter horsem trahit, ut mox audiemus. Qi d si haeclorigentei testimonii admittitur interpretatio, clarum est id ad extremam vi ctionem nihil omnino pertinere. Sed nihil fortasse necesse est eo confugere. Fieri enim potest, ut eam peccatoriiin remissionem hic intellexerit, quae se nitenti , ministro ex clauium potestate, postp ractam poenitentiam simpliciter dabatur, sine ulla vilius olei materialis unctione. Certe Chrysbstomus, de Beda Iacobi locum ebmanifeste reserunt, ut mox audiemus. Quid si Origenes illud,

: II o. quod ait Iacobus , infrinatur quis in vobis, ut erat allegoriarum

amans, de infirmitate non eorporis, sed animi intellexit. id, dero , similiterque oleum de spirituali poenitentiae medicina, sanationem de peccatorum remissione interpretatus est Z Beda quidem, qui sua , veteribus plaeraque habet, haec Iacobi verba enarrans, Infirmitur quis in rebis , utrumque sensum admittit, id est & litteralem de hune mysticum. Dat inquit conflium in .r nauti qualiters amar-1nurationis sultitia tueatur , iuxtaque modi m vulneri , modum ponito medelao c. tormanti vel corpore, vel 1nevre maudans, o qui maiorem

sustinuit plagain plurimorum se adiutorio, ct hoc seniorum curare m

minerat', neque ad iunioles, minusqae doctos causam suae imbecillitatu reserat, ne forte quid ρer eos adlocutionis, aut confit' nocentu accipiat.

Hac ille. Apostolus fidelem , qui aegrotat, vult presbyteros fae accersere,& oleo ab iis inungi, promittens fore, ut oratio satieum sanet. Hoc ergo Origenes allegoriis more sto indulgens, ad peccatorem transfert, morbo & ipssem, sed spirituali de mystico laborantem, ut is quoque, Perinde, ut qui corpore infirmus precbyterorum opera ad animum releuandum utatur , . medicinam in

535쪽

iis exposcat, hoc est poenitenti alii quae vice olei sit; ita adminimveniam consectaturum. Hi ne patet, quid haee verba sibi velint; Iu quo impletur 9 iEud Apostoli, si quis autem infirmatur, &e. Nimiarum unctio infirmi a Iacobo praecepta, ex isto est typus, ae figura quaedam solatij, quod peccatora Dei ministro per poenitentiam comiequitur. Vt illic corpore infirmus presbyteros accersit , ita hic

reccator eosdem adit. Illie infirmus oleo ungitur. Hic peccator I crymis Iersiinditur, caeterisque pinnitentiae velut unguentis, linitur. Illic insicinus sanatur, hie peccator quoque conualeicit. Itaque in hac impleri ait Origenes , quae de illo proprie, atque ad litteram dixit Iacobus. Nemo enim nescit, quoties id reuera fit, quod fuerat typo expressum , toties dici solere typum impleri. Eadem ἀquoque ratione impleri dicimus, quae cum oraculis de praedictionibus adumbrataeissent, tandem fiunt. Ex quibus consequitur quidem Origenem piitasse' iis, qui per poenitentiam ministrorum consi- lio de auctor inte Casceptam, peccatorum remissionem impetrant, aliquid eorum simile accidere, quae infirmis ex miraculoso curati num dono secundum Iacobaea verba sanatis contingant, quod nemo negat. Non sequitur existimaste morientes Se in supremis p sitos oleo inungendos elle, quod aduersarij frustra, ut quiuis videt, in boe loco quaerant. Quae usque adeo clara sunt, ut Eslius ipse disertξ', totidemquove In .s M. d. bis seripserit Origenem hoc loco Iacobum interpretari de peccatis gr. uioribus, ad qua remittenda opus fit miniserio clauium, ct ita partem tu Ieriorem a priori abstrahere, o ad aliud sacramentam referre , vid licet absolutionis, idemque feci se Bedam commentariis in Iacobum. Si

cta quasse nune Estij frontem. Hoc loco confitetur Origenem de sacramento ut vocat) absolutionu, id est poenitentiae, loqui, S: Iac baei loci ultima verba a prioribus in quibus olei mentio fiebat) distractaeo referre. Idem Estius paulo ante eundem hunc Origenis

locum inter veteres extremae unctionis testes numerauerat, e Graecis,

inquiebat, praeter Cis sostomum θ Origenem, quos iam audiuimim te les huius sacra unctionis adduci possunt Ioannes Damascenus δce. En fidem3 en verecundiam Romanam' Origenes tuq vnctionis testis 3 Atqui tu ipse hune virum scribis de poenitentiae, siue svi mauis absoluti nis sacramento, intelligere, eoque Iacobi locum reseris. Ergone tibi vel extrema unctio poeni entiae, vel poenitentia extremet unctionis i

eramentum est ut qui de illo in nigit Origenes de hoc quoque loquii tus ceni tur ' Atqui duo illa apud vos dilarata, diuersaque ii int. Ergo qui Origenis locum de poenitentia intelligendum sateris, ugere non potes, quin eum te ipso iudice, salsd & impudenter ad

ementata viati onem detorseris. I

536쪽

' DE ExτREMA UNCTIONEC Arum VIII.

Ed hie de Origene satis. En tibi alium a Bellarmino testem& onani quidem exceptione maiores. Quo; 'c. iiii . ' Patres, inquit ille, Nicetaos, qui serie mentisnem fretum olei infrimorum, id se a Chrismate , ct oleo catechumenorum distingunt. Vbi inquam. Ginone inquit sexagesima nouo. Atqui vel ipse ille titulus te fraudis, mendaciique reuincit. Nam Can . Synodi Nic. nae, monstrum est in omni retro. Ecclesia Graeca, Latinaque inauditatum; quae illius Concili j Canones viginti constantissime semper numerauit, neque plures ab ullo Graeco , Latinoue scriptore per mille& ducentos omnes ab habita illa Synodo elapsos, vel citati , vel in morati sunt, si unum excipias, nequissimum illum Decretalium primis urbis Epiceopis alliclarum, confircinatorem, Ilidorum Merca, torem, qui Iulium, Athanasium, Foelicem utrumque alios Nicaenae nodi quam hos ro. Canones memorantea pro consueta impudentia i adit. Sed id commentum Hinemarus paulo post Mercatoris tempora iam pridem repudiauit, multisque rationibus egregi, con sutauit. Vide eo licem Ecclesiae uniuersalis, tum Graecum tum L linum a Dionysio Exiguo initio sexti seculi conuersim, vide naram, Balsamonem, & his multo antiquiorem Photium caeterosque Canoni stas vel Graecos, vel etiam Latinos. Mentiar, si vel uno plures, quam visitati Cataoncs huius Synodi reperias. Vnde ergo habes monstroium illum, iactenus inauditum Canonem Nicaenum

Haheo linquit ex Arabico. Nec tuit scilicet Graeca Latinaque Eoclesia, quot ellent a Ni nis Patribus conditi Canones , Hoc una nouit impositi rarum p. arens, Arabia, qu sorolle hoe a Mahumedis columba didicerat. Sed quis tamen nouam hane mercem ex silice illa Arabia in Latium aduexit' Turrianus, inquit. Quis ii Z Cr. iiii sinitis nimirum ad sanctissimus Iesii socius. Novi hominem, dignum celte, qui merces illas Ar abicas extruderet. Cave enim credas ullum ei te mortalem, fabularum ae quisquiliariam cupidiorem , quam iste fuit Turrianus, qui etiam decretales primorum Romae Epi: eoporum, quo opere nullum unquam aliud fiat vel insulsus, vel putidius, vel maiori eonsensit ab omnibus eruditis exi latuis, laudare tamen & genuinas allerere per immane in impudentiam ausis est. Hie unus vir est , qui hactenus ignotum orbi

christiano

537쪽

Christiano Canonum Nicinorum 8o. totidem enim numerat th saurum ex Arabiae desertis, eruit. Quis fiseulam tanto auctore commendatam nori suspieiat 'Abi ergo Bella ine , cum tuo Canone anon quidem Nicaeno, sed Turrianico, Aliis, si nobis sacramentum unctionis tuae probare vis, de testibus & auctoribus opus est, certis, claris minime suspectis. Isti ne Paronius qui ὀem tametsi taloquisitis auidus fabularum admirator, fidem habuit. Quin & ipse cis, i

ut vis, Canon totus inauditis deliriis scatet, quae neque tu, neque, tui probatis. Vult enim eos qui morticinam comederant aqua b M

dicta emundari, & qui cum ii isdeli muliere fornicati sunt, aqua &oleo bene lutis a sacerdote atque ita per poenitentiam mundi ri. Ista vero liquido apocrypha stat, &ab omni Ecclesiae veteris disciplina aliena. Quamquam ne hie quidem quantumuis instausis, ae delirus Culon, extremae unctionis meminit. Tantum oleam infirmorum inertiorat, quod posteriorum saeculorum suit, idque a tuo alienum. Hoc ergo initio; pergamus.

Aduersari j deinde hune Chryibstomi, qui anno quinti seculi septimo denatus est, locum omnes vel afferunt, vel indicant, in quo

de sacerdotibus loquens Irei inquit

panam reddentes, alios iam ab ipse principio cadere nensnentes: non doctrima selum atque commonitionu , sed etiam pracum praemio. Areque enim selum chin nos regenerant, sed postea etiam condonendarum ustb speccatorum pote latem habent. Ilafirmatur sinquit in inter vos aliqui; Accersat presbyteros Ecclesiae, de orent super eum ungentes eum oleo in nomine Domini; de obsecratio fidei saluum reddet daborat tem de eriget eum Dominus; & si in peccatis suerit, remittentur ei. Haec Chrystomus; ex quibus mirum est, qua ratione isti suum oleum . extundant. Neque enim ille vel ungendos morientes Christianos ait, neque eam unctionem sacramentum elle dieit, neque denique vel de aegroto loquitur. Tantum parentea cum sacerdotibus comparans ait hos, suorum animas laborantes ae in exitium ruentes sinpe seruasse ; vel etiam effecisse ne in exitium inciderent; cum parentes, quam filiis dederunt corporis vitam vel a morte, vel a morbis, eripere mequeant. Prius autem illud sacerdotes efficere; non modo baptismi sacramento , quo homines regenerant, sed etiam postea cum regeneiatos tum doctrina de admonitionibus, tum etiam precibus ibis in via salutis tuentur, ae eonfirmant quoa allato illo lacobi

538쪽

cobi loco vel probat, vel illustrat, in quo stilicet habetur stiam 2 si

cerdote cum fide orationem eam vim habere, vi si peccauerit is, in cuius gratiam funditur, ei peccata remittantur. Haec una loci I eobaei pars ad Chrysesto mi concilium Dei t. in eo de morbo hominis Chri istiani, deque oleo et illito habentur , ad eius propositum minime pertinent, sed idcirco tantum reseruntur, quod sine iis Apostoli locus, quem reditat Chirsostomus, non constaret. Nam neque de morbo corporali, neque de oleo hie displitat, ibi de ea tantum vi quam habent sacerdotis preces, ut ex ipsis eius verbis, patet, quae nuper repraetentavimus. QDd si aduertati j hane vim i a cerdotis preces non aliter habituras ex illo Iacobi loco confici velint, nisi cum vnctione coniungantur, rem ablurdissimam dicunt, & a Chrysostomi mente penitus alienam. Is enim primo in senere de quavis anima laborante, ae de s Mute periclitante loquitur , Non autem de infirmis tantum in articulo mortis positis. Tum de praesidio, quod animae laboranti confert sicerdos, siue per instructio nem & commonefactionem , siue per preces, simplicitet in gens re loquitur. Atqui constat sacerdotes, peceatoribus non solum in sa premis versantibus, sed etiam valentibus in quovis vitae aniculo auxiliari, Neque iis tantum auxiliari, quos oleo inungunt, sed etiam multo saepius iis, quos minime inungunt. Ergo satendum est vel frustra de ridieal E allatum sutile a Chrylostomo Iarobi Io cum, vel certe eam tantum loci Iacobaei partem ab eb spectatam esse, quae ait oratione presbyteronim erici, ut peccata hominibus remittantur, planeque eo-modo hic adhibitum esse Iacobi loeum quo eundem ab Origene in eadem quoque caussa usur tum nuper aiebat Ellius, parte scilicet po Ieriore a priori abstracta de ad se cramentum abiblutionis relata. Beda quidem quoa ipsum idem quoque Estius confitebatur) haec Iacobi verba , in peccatis sit,

dimittentur ei, ad poenitentiam ipse etiam, non aliter quam O genes & Chrysolio mus, retulit, Multi sinquit pi opter pereo ia ima facta, in rinitate, aut etiam morte plectuntur corp/ns. Tnti Ap olin Corinthiu , qui corpus Domini percipere indigue soliti erant, ait Ideo inter vos multi de infirmi, de imbecilles sunt, de dormiunt multi. Si ergo infirmi in peccatis snt, o hoc pro terra E clem confesii fuerint, ac perfecto corde ea relinquere atque emendare sat tegerint, dimittintur es. Hactenus Beda. Ex quibus liquet tres iii Patres Origenem scilicet, Chrysostomum , de Bedam haec ultima Iacobi verba plane a superiori biis seiunxisse, de ad remissionem re catorum retumse, quam presbyteri confitentibiis, ae menitentibus aegrotis administrant non oleo, sed potestate clauium, de in fora pa

nitentia sui loquuntur.ὶ Iam ut ad Chrysestomum, redeam , si

539쪽

.fictionem, de qua istie Iacobus, sic urgeas, ut cui sacerdotis ora tio prodest. eum oleo quoque , sacerdote unctum suille velis; se quetur nulli sacerdotis preces profuturas, nisi quem ille unxerit, quod 3e liquido salsem est, &ab ipsis aduersariis negatur, qui pim

nitentibus sacerdotis preces etiam sine oleo, utilissimas esse volunt. Neque enim apud eos, quod sciam , in interiori paenitentia sui loquuntur) fora unguntur peccatores, aἡ hoc ut remissionem peccatorum impetrent. Cum igitur in antecedentibus loquatur Chiri stomus de praesidio, quoa presbyteri per preces, non autem per oleum peccatoribus conserunt , omnino necesse est hune Iacobi lo eum eatenus ab illo hic adhiberi, quatenus confirmat illam oratio. ni, sacerdotalis enicaciam, de qua ipse dixerat, non autem quaten

oleo ungi infirmum praecipit, de quo nihil plan8 in superioribus lia. bet Chrylbi tomus. Ex quibus denique patet, quam nihil hie Chrysostomi locus ad alipti eum aduersarioriim mysterium faciat.

Soluitur VI. aduersariorum pro extrems unctione ex Innocentio pellium argumentum. Locm explicatum, o in aduersarios retorquetur. QEd nune expendendus est Innocentij. Romani Episeopi. Cli FG stomi aequalis, locus, cui isti plurimum confidunt, ad ut Bel

tarminus scripserit, eum etiamsi solis exoret, fui cere debere, putaritque Chemnitium ideirco ne nominare quidem au um Osipfς

piisse, quod clarius disset scilicet eius testimonium, quam ut ulla ra ' μ' 'tione solui pollet. Nos ergo nune experiamur, an invulnerabilis si hie litorum Achilles. Scio nonnullos Enostris eoique eruditosae praestantes viros hane Innocentij ad Deeentium Epistolam suspectam habuitio, ae veluti foetum spurium, Ac parenti non ibo suppositum. rei ille. Qiu in Lane sententiam eo adducti sinit, quod Innocentium doctiorem ac grauiorem fuisse censit ei unt, quam ut eaque in Epistolaeontinentur absurda 3ca vero aliena scribere potuerit.

ale enim quaeibistud est, quod Epistolae auctor in ipsb limine, est

manifes m ese ιn omnem Isaliam, G.izias , Η 'anira, a Ficam, atq e Siciliam, Insula que interaac es , nultam instituisse Haemi , hi se eorq as umerabitu Apostilus Petrus, aut e vi successores conctituerunt sacrem Dres: item, n quam inueniri alium apo solorum a Petro in bu prouinciudacui se. Nostri verisimile non putarunt, Innocentio, viro, quoa

ad Bellarminus, ac sancto cx a sanctis Hieroumo , augustina,

540쪽

a Athan ad Drae. Iheodor. in ep ad

Chr)sestuma, mirifcὸ commendato, tam crassism , tam impudens, tam- qtie apertum mendacium excidere potuitae. Nam te diuinae scriptur & saepissime. & disertissime testantur Paulum, qui neque a Petro neque ab eius successoribus constitutus sacerdos, sed a Christo Iesa ordinatus sposolus, ct a Petro, credo, aliis fuit; de in Sicilia, & in Italia, in ipsaque urbe Poma coisse. Quin de in Hi ania tum ipsum , ' tum Iacobum quoque Apostolum praedicasse vetustis Itima traditio est, & Simonem Cananaeum S in Africa, Philippum in Gai lia docti ille. Ac ut ista quae tametsi a veterum nonnullis tradita

incertiora tamen esse confiteor, mittamus, illud quidem certum a

que indubitatum in Lugduni & Viennae ct locis vicinis Euangelium primum prxdicasse viros non Roma, sed ex Asia misses, e rumqtie Ecclesiarum , quibus nullae sitne in Gallia antiquiores, originem inde suill 1, quod fatetur. & utriusque Ecclesiae de Riorum martyriis ad Asianas, Irinissam iam, veluti ad Ciae pietatis parentes gratulatio, & a Polycarpo Smyrnae Episcopo in Galliam missa legatio. Benignum quidem & Audochium presbyteros, Thri sum Diaconum de Foeliconi, Audeo tu in item subdiaemium a beato Polycarpo ab oriente ad docendam Galliam directos esse & in prouinciis strenue laborasse, martyrioque tandem conium malos este, vel Romanum ipsum Martyiologium d etiam hodie loquitur. sel de stultum nostris viiii inest.& Innocentio indignum, quod eiusdem Epistolae auctor paulo post affirmat, tra manem Ecclesiae habere i bitis scilicet seria sexta & Sabbato sacramenta penitus non celebrari, eamque farinam ρ' fingulas tenendis esse hebdomadu, propterid odio mιmεratio diei inus Mominicani intelligi j semper es celebranda. DNnique incredibile nostri censii erunt Innocentium illa scripssse, quae contra Sabbato prandentes eadem habet Epistola. Illo enim tem pore , Roma, de paucis Oecidentis Ecclesiis exceptis , reliqui omnes Christiani Sabbato prandebant; etiam Mediolanensis apus Italiam Ecclesia; etiam Innocent ij amici Chryse stomus, & Themphilus cum omni Constantinopolitana, Alexandrinaque Ecclesia, , ut videtur, ipse etiam Augustinus, cuius de hoc argumento praeclara extat contra quendam ut ipse appellat, Vrbicum, id est Romanum disputatorem Epistola. Ergo monstri simile nostris visum est, ut qui iis temporibus vixit Innocentius, qui virorum istorum amicitiam coluit, id scripserit, quod ait Epistola , non modo sabbato ieiunanium, idque ratione euidenti si a demonstara, ct Sabbatum praetermittere nos n.n debere haec enim tolerabiliora videri fortasse pos