Joannis Dallaei De duobus latinorum ex vnctione sacramentis confirmatione et extrema vt vocant vnctione disputatio

발행: 1659년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

mcto locis usque adeo opportunis praeter omnem rationem omis. suros fuiste 'Ego vero fateor vel unum hoe argumentum mihi bundε persuadere nouitium esse totum hoe extrem unctionu insti- tutum, de his postremis quinque sexue ad summum saeculis rere tum, anterioribus incognitum.

CArvet IV. Ratio V. inde ricta, quia paenitentitas in exitu versant bus nulli veterum ad 9. saeculum extremam unctionem vel negasse, vel concesiisse reperiuntur, quibus tamen Eucharisiam

alij quidem, vi vetuisi mi, negant; abj vero, ut qui a.

32s. ct deinceps vixerunt , concerint. HVe ct illud accedit, quod eum ex aduersariorum hypothesiunctio ista proprie fit exeuntium sacramentum , ac sui docet vir.f'Temo. Bellarminus quas infirmorum qui non possuηt iam facere opera pollentiae, in qua Deus sine confesβοηe ct satisfactione ex sela misericordia peccata indulget, omnino decebat eam vel pra cipue iis lapsis exhiberi , quos vel nondum peram, vel ne iiisc quidem poenitetitia morbus lethalis opprimebat. Atqui nus quam apud veteres quicquam ea de re oecurrit, ne iis quidem imo , quibus id, si quid tum huiusmodi obtinuisset , commemoram t. c. hist , . dum veniebat. Verbi gratia narrat apud Eusebium Dionysius Alexandrinus serationem quemdam ex iis , qui lapsi erant, saepe deprecatum, ut susciperetur, nihil impetraste. Mox et morbo oppres se, ae in extremis versami, &Glatia Ecclesiae in illo articulo eos centi presbyterum Alexandrinum Eueharistiae particulam misiste, eaque stimi in Serapionem iam laetiorem spiritum reddidisse. Nimirum edixerat Episcopus, ut lapsis in exitu nemo reconciliationis m. ria denegaret , o maxime his, quos mus id rogasse con taret. Curem , go huie Serapioni Alexandrinus presbyter in talibus posito solam Eucharistiam, cur non & una oleum sacrum misit,' magnum M proprium, de vitiivum reconciliationis in supremis solatium, si Beliarmino quidem & Romanis credimus V Nimirum nondum usitata rerat illis temporibus hoc est a. D. circiter i6o. extrema ista unctio. Huc & illud pertinet, quod Hiberitani Patres a. D. scis. delibra qui a stultibus immundis vexantur, si in fine mortis fuerint constituit, decernunt quidem dandam esse communionem, olei verti, vel extremematanis, quae hic tali tempore ex hodiernis Romanorum legibu i

maxime

522쪽

maxime conueniebat, nulli meminerunt. Quid ita Nimirum nullatum erat in viiii Ecclesae. Iidem Patres fideli marito, qui fuerit ita mel lapsis, si ins miratis necessitu coegerit, concedunt ut detur communio ante peractam quinquenni j poenitentiam. De unctione, hoe

loco minime omittenda. si ea in usu futilet, nullum verbum faciunt. Eodem reserendus est Nicaenus de lapiis canon, a. D. 32I. conditus, ειτ:: ε οδιυμ A, του ανααν- μη p. g M, si quis egreditur e corpore. vltimo ct necessario piaricis minime priuetur. Iriat, cum autem illud vitimum Eucharsiam ei se non unctionem, & on nes interpretes, consei iti int, &ipli Patres Niceni docent , cum

autem omni cuilibet in exitu posito, ct poscenti bi Eucb ri L im tribui, Episcopiis proliabiliter ex probatioae, vel postquam probauerit, dare bebit. Totum autem trunc eanonem de lapsis, non de quibus iis Christianis intelligendum , & per se clarum est, & omnes cone dunt. de dii et tε etiam Albal pineus. Quod de iisdem a Patribus Anta ranis paulo abs tutius, ac sui loquuntur j generi:lius Praeceptum

erat, id vetus Latina versio apud Itidotaim Mereatorem ita ex preia sit, Quodsi alti ut bori quodlibet mortis periculum, aut ex aegritud ne aut ex qualibet catio immineat, his communio propter viaticum suum non negabitur. Sir eius Episcopus Romanus de iis, qui post peractam 'nitentiam ad peccatorum volutabrum redierint, ite decernit a. D. 3 . su os tamen i quoniam carnali fragilitate ceciderunt νιaIico munere, cum ad Dominum ισperint proso ιι per communionis grati. im volumus subleu.iri. Sic & Innocentius i. a. D. s. Exuperio Tolosano de iis, qtinenti, qui post bapti linum omni tempore imcontinentiae & voluptatibus dediti in extremo vitae sitae poenitentiam simul de reconciliationem communionis expoletint, hunc in modum respondet; Tribuetur ego cum paenitentia exIrema contino. o, ut homines huiusmodi vel in supremis sui, ' miserante saluatore usto epcrpcta. exiti. suo vindicentur. A. D. Hi . At aulicana r. Synodari Qui recedunt de corpore paenitentia accepta, placuit De reconciliatoria manus impositione eis commuatiari, quod mortentiis .it consolarum, secundum desinitiones Patrum, qui batusmodi communionem coagrree urviaiuum nominarunt. Ita etiam Leo R. E. a. D. . i. talibus in exitu constitutis communionis gratiam negari vetat, ii eam vel nutu ocindieiis postularant. QDio eur nullo ex istis locis, o Euchari tia dc communione, sic & extrema unctione lapiis in exitu positis L, ueniri Patres concedant 3 Quaero eur unam Euch. at istiana viai. m. . ip llatini' Cur non de oleum extremae unctionis eodem nomine diurauerim, quo nullum ex Clitillianorum mysteriis dignius erat,

523쪽

oam hoe exeuntium ut volunt in sacramentum Smὸ nono saeculo eum unctio infirmorum in usu esset tametsi non eadem , quae nune, ut postea demonstrabimus eam non omiserunt Mogumini Patres iaa. D. 8 7. inter caetera poenitentiunx morbo siue infirmitate oppres. e- η εsorum si1bsidia; orationi ct consuli senibus Ecclamisticis sacra cum unctione Dei animati secundum statuta sanctorum Patrum communione viatici reficiantur. Cur non itidem unctionem memorant saperi rii in s eculorum Patres in eiusdem generis decretist Idem obse uare est in eorum quoque Patrum sermone, quorum ivt loquitur Innocenti tu ob eruatio duriorfuit, hoe est disciplina seuerior. Hi enim, qui lapsis faetisque, ne in sipremis quidem subueniri volunt, vetant ne in eo articulo communicentur; de oleo nullum verbum faciunt. Patres Eliberitani a. D. 3os. Qui ps fidem ba- c . i. i. ptimi salutaru adulta aetate ad templum Halaiarraturis accesserit, o

fecerit, quod es crimen principale qaia est summum scel- ρlacuit nec

in fine eum communionem accipere. Item de Flaminibus , qui post Cain. i. fidem lauacri, de regenerationis, sacrificauissent; Placuit eos nec in ne accipere communionem. Item ; ipsi si post paenitentiam fuerint moe- cisti, placuit riter his non esse dandam communionem. Tum; Siquu C- έ.νero maleficio interficiat alterum, eo quod me idololatria perficere scelis nou potuit, nec in fine impertundam esse illi communionem. Similia leguntur aliis non paucis eiusdem Synodi canonibus. Rogo , cur vide time. s. eos, quibus in sipremis subueniri nolunt , communicari qui ς φ il

dem , temper ; inungi vero nunquam vetent , ii unctio e .se σε e. o.

morientium stibsidium illis temporibus apud Christi nos aeque habebatur, ac Eucharistia 3 Sed res nimirum clara est; Eucharistia, quam his locis Patres passim . ae serE semper memorant, pro p nitentium morientium viatico ac saero subsidiocelisebatur; extrevia nondum vel res , vel nomen in eoeensia erat.

C A p v T V. Ratio VI. inde ducta, quod apud veteres nihil eorum eccumrit , quae de extrema unctione , nunc dr nuper apud a uersarios disputantur. Rasio VII. quod Ecclesi

. thiopum non agnoscit unctionem tuo is

iremam.

QN neque leui argumento est millum apud istos veteres extremae OVnctionis sacramentum suistis quod quae Romanas scholas nunc.

524쪽

viam delia

exercent de eo argumento quaestiones, ae controuersiae , tantiae in riorum saeculorum libris ae monumentis reperiuntur ; quales is beunt, quas supra commemorauimus de materia, serina ac sine huius mysterii. Omnis enim haec materia adeo inuoluta est , adeoque spino , vi tractiri non possit, quin statim multas in tractuntium animis, qui modo non plane milli , ae obtusi fuerint dissicultates pariat. Nemo veterum de eo quaerit, Nemo dubitat. Nemo an oleum quod adhibetur, ab Episcopo benedictum sutile necesse iit , an statis sit , presbytero consecratum. Nemo contendit peccatorum remissionem primarium este, ac proprium huius mysterii eistum, Nemo contra sentit. Nemo lasorat .qualia peccata hoc oleo aeleantur, venilia-ne, an etiam mortalia. De Limosis verb istis peceatorum reliquis, quae tantopere nunc in omnibus istoriam chariatis agitantur , nullae sunt apud prii s lites. Denique alta est apud eos fax de toto hoc argumento, neque eius belli. quod aduersiri in partes multiplices scidit, ulla dia veterum monumentisa cerniantur vestigia , t quaeso id factum quod crassiora ac tardiora essenta riorum saeculorum ingenia, quam ut istas spinas sentirenes dolia verba. Quas vero non clament, quae sumesiuit illorum pera, neque iis acumen ,: neque solet tiam aut subtilitatem defuisse. Quod si Romanos homines qui ab aliquot seculis. floruerunt, cum veteribus compares, videbis hos illis non modo non impares, sed

etiam plaerosque longe seperiores sutile. Quid ergo esti Ego quia

dem non capio quid aliud dici possit, nisi hoc unum, de sacramento extremae unctionis illos quidem merito disputare quibus id. in usu, ae in magna veneratione est, hos non immerito tacuisse, quiabus id scilicet in religione inusitatiim, ac incognitum fuit. Id ipsum postremo ex co quoque non obscure deprehenditur, quod AEthiopes Christiani quos ab uret vulsci vocant, hodieque extremam illam Romanorum unctionem nesciunt , ut Franci laus . Alvaresitis Latinus ex Lusitania Monachus, in eo opere tradit, quo situm in AEthiopiam iter, suse, prolixeque descripsit , Non utan tur inquit) Chrismatis sacramento, neque extrema rnelionis os 4, idemque de iis testantur nupeii Iesivitarum annales, Cresirmationis se exti cuia sinquiunt) unctiεnis ne nomen quidem apud AEthiopas ri tum est ': quod ipsam iis lem pene verbis confirmat Alphons. Mamdetius ex Iet ita AEthiopum Pathriarea. h lam si id, quod volunt aduersarii, sacramentum apud veterem priorum quatuor creulorum Ecclesiam solenne , ae v litatu, ratio dici non potest, cur non eius usias in hae quoque memorabili orbis Christiani parte pror gariis ad haec usque tempora silerit, eum nulla sere gens ut rituum, rimoniaium, etiam superstitiosarum, tenacior, atque ob eruλ,

525쪽

tior , quὶm AEthiopes, apud quos utramque paene Christiani sinieaginam faciunt ritus ae caerimoniae; fidei vero , Theologiaeque imirus cognitio admodum tenuis & exigua est. Quod vem a nonnulal lis obiicitur AEthiopes ab Orthodoxorum Chrinianorum commu- .nione sectilille . & Dios ro Alexandrino eontra Syracidum Ctali cedonensem adhaesisse, in eoque schismate ad nostra tempora per mansisse; id inquam nullam contra nostrum hoe a umentum vim habet. Dissiori enim ct Eut chianorum caussa nihil cum vncti nis sacramento commune habuit; iisque tempori biu exorta est, ante quae aduersariis unctionem fiam iampridem in communi om- ilium Christianorum usii ibisse volunt. Quod si ita est, non in eit profectb illa Ihoseoti' eommunio , quo minus AEthiopes unctionem extremam post illam exortam talesiae scissionem perinde, ut antea, obs umerint, atque retinuerint. Atqui nulla nune apud eos extrema unctio elbi Ergo ne tune quidem ulla fuit, cum ante sellisma Diostori in clesiae Catholicae eommunione vivebant, suisset autem haud dubie, si ea, quod volunt aduersa ij, inter sacros, tennesque omnium Christianorum ritus , iam ante Dioscorum, qui anno D. si . damnatus est, locum habuisset. Idem ex eo confirmatur, quod Armeniorum eadem fuit olim, quae nune etiam est Ethiopum sententia. Illos enim, quod habet Sotus in quartum, Guia solatu .sem do Carmel ita reseri, in hac Dressui se sie isti loquuntur in ut sacra g menta confirmations ct extremae ructionis reuerent. Ex his ergo concludendum est totum hoc mysterium a Latinis non ante, ted post quintum laedulum inuentum, ac non pro necessario religionis sacramento venditatum fuisse.Sed & apud Indiae Orientalis Christianos, qui vulso sanctι Thoma dicuntur quod illo Apostolo seratur eorum religio ei te propagata mite ac apud AEthiopas 5 Armenios,ignota suisse extremam LMinorum unctionem latis eonstat. Iartieus Ie ita diserte negat uram iu se extrema unctionunsiti m neque hanc, neque confirmationem ex Chrismate fetu illesignifieat dum alibi seribit nullum in tota istorum di Meli Sancti olei usum sutile, quo Latini dei acramema quaedam confieiunt , & Ecclesias atque altaria consecranti

526쪽

DE EXTREMA UNCTIONE

observent tria quaerimadhanc dissutationempertinentia. m

rum I. acpraecipuum es apud veteres diu mansisse miraculosin , in morum unctionem quod Iuculentis exemplis ex prioribus 7. seculis petitis confirmatur. Ab ea ortam esse extremam iunctionem. H. fuisse apud veteres c aliam unctionem ab emtrema ahenam eorum, qui ab haereticis baptitati. Hi .se oati in nouem ab hac itidem Huerso.

SEd aduersari j contra pertinaciter de more pugmini contendunt e perpetuum apud Christianos fuit se iam inde , primis Apostol

rii in temporibus suum illum morientes inungendi ritum, qliodi ne defendere eos necelle est , si suam illam sententiam 1 Trident nis anathemate s citam tenere velint, unctionem hane scilicet vere, .seC- e. de propraeque sacramentum esse nini Testamenti a Christo Domino nostro imsitutum, ct mili in ab Apostolis commendatum, ac promulgatam. Iam ergo videamus, quibus illi argumentis rem tantam , contra claris simam eorum , quae nos nuper attulimus , Lucem conscere sti deant. Vt autem planior ac facilior sit nostra cum illis disputatio, e que commodὸ ae expedite soluantur, quibus ipsi veritatem a n bis demonstratam vel obruere , vel certe obscurare student, imprimis animo percipiendus, ae tenendus est controuersiae praesentis . status. Agitur nimirum , non de quorumvis, sed de eorum tantum fidelium unctione qui morbo lethali, eerte desperato , laboran tes in ultimo mortis discrimine versantur, neque de unctione simpliciter, sed de huiusmodi via mone, quae sacrametatum sit, adeo lite non ad corporis commodum . sed ad animi proprie salutem , ac spirituale leuamen & praesidium, instituitur atque admini stratur. . Nisi hane ipsam, Non autem aliam desperate aegrotantium viaetionem apud veteres visitatam , ae sistennem in religione 'fitisse probauerint , nihil effecerint. De hae enim nobis , non de alia ulla, cum istis controuersia est. Nam Marci quidem & Iae bi unctionem, quae nimirum . ut sit pra docuimus, aegrotis ex mir culose curationum dono sanitatem restituebari , apud vetustissimos

Christianos in usu fuisse , riteque ae legitime ab iis usse arern Asse

confitemur. Cum enim, ut ex Marco , de Iacobo clarum est, α

Apostoli , de qui eodem charisinate pollebant prest yteri, agroto , Quos sanaturi erant, ut plurimum oleo inungerent, profecto nes a iinui a

527쪽

DE EXTREMA VNCTro NE . in idia sitit, eos qui secutis temporibus simili facultate , Domino

donati erant, similiter quoque oleum in ea exercenda adhibere, neque ii ii iis nune esset eodem Charismate praeditus, intercederemus, quo nunus isti oleo quoque, perinde ae Apostolis, Apostolicisque presbyteris, in re eadem uti liceret. Iam verb imid sanationum d num, aliaque miraculorum Charismata diu in veteri Ecclesia, etiam post eatini hos Apostolos viguis te, constat. Nam de Iustiniis,

qui secundo saeculo iam adulto floruit, nomine intutes etiam iustin. divirum D , Gς άπα - .iό-I: Misi νοῦν γινουέναι memo- ν' th rat, & Irenaeus, qui secundo saeculo exeunte vixit, diserte testatur iit n. l. e. 3

etiam mortuos a multis E fratribus suscitatos Disse, saepeque ad . , ita 'sti preces de ieiunia uni alicuius Ecclesiae mortui spiritum in corpus redi ille, Quin & in ulteriora etiam tempora exporrectit in suis te. illud sanationum donum ex dicendis liquebit. Ad eas autem san tiones ex Apostoli eo more, & Iacobaea exhortatione adhibitum suis seri veteribus Christianis oleum, non est obse rius. Diserte id commemorat Tertullianus, qui sub initia ter ij saeculi vixit, estque priamum in genere praeter pastares, multos quoque honestos viros Chris norum beneficio, aut a daemonis, aut valetudinibus remediatos esse,

mox Proeulum Euhoidae, vel sut eruditi melius legunt Euodi procuratorim, Christianum hominem, per oleum Seuerum Antonini patrem, vel certe Euodum ipsit in aliquando curaste. Ipse etiam Seu inquit pater Antonini, Christianorum memor fuit. Nam ct Pr culum Christianum, qui Torpacion vel potius Tors ion, ut acute com oreiicit eruditissimus Bochardus nosten cognominabatar, Euodi procur torem , qπι eum per oleum aliquando curauerat, requisiuit, ct in palario suo habuit usque ad mortem eιus. Eodem saecillo sed adulto, Eugenia virgo quae a. D. asta martyrium fecisse traditur Melanthiam matronam Alexandrinam, quartana grauissime iam per annum , dem amplius vexatam, oleo perunxit , osanauit. Sic Epictetus, quia. D. 29o. passus creditur, puellam paralyticam oleo Ian cato inunctam sanauit. Quin de sequentibus saeculis mansit idem in Melesia donum, idemque ex eo olei v siis. De Hilarione Monacho, qui ad a. D. 372. peruenisse putatur, haec scribit Hieronymus, Ecce autem inquit) stiens arenosque regio, postquam pluuiis irrigata est, tam

tam serpcntum, o venenatorum animatium ex ιmprouiso ebur it mul- tirudinim, ut percus i innumerabiles , nisi ad Hilationem concurrusent, fatim interirent. Benedicio itaque Mea uniuersi agricola, atque pastore tangentes vulnera, certatim salutem resumebant. Sed & eundem Hl- ibid. c. it.

Iarionem refert, Constantia cuiusdam sane 'mina generam ct mi in unctione olei de morte liberasse. in & Aphraates quidam quod multo magismireris, perhibuitu etiam Imperatoris & quidem L. 3 liaretici, ,

. ad scapilli

l. l. in Epist. in Aia Hii M.

c. 17.

528쪽

vita Mait.

e. s.

haeretis , valentis sei licet a. D. 378. mortui, equum morb5, quo ita borabat, grauissimo , ventre Aero oleo peruncto , liberaste. Ma timis Turonensis Episeopus , quem ad a. D. 397. peruenisse constat, oleo quoque aegrotos, sulpitio mactore ac teste, curabat, ut Tre

uirens ein illam puellam dira paralysi pereulsim; Primum inquit Sulpiti ) erant Etiis familiarii tu i iusmodi rebus arma , sola pr

Enitus orauit. Deinde intuens , dari sibi oleuvi postular l, quod cum benedixisset, in os puella rim fructi liquora, infudit,satimque vox red ita es. Tunc paulatim finguia contacta e in coeperant membra νι viscere, donec mutis gress bis populὸ teste, sarrexit. Atque in his vides Martinum, plane ex Iacobi praeceptia,& orasse magna cum fide , de oleum infirmae puellae adhibuisse. Similia de Macariis, Isidoro, Heraclide & Pombo, Antoni j di pulis, tradit Rui sinus; Delatis est linquid ad eos honia olim membra omui , O praecipue ρ dibus aridis, Sed cum ab iis tu nomine Damim oleo fuisset perunctus, rim confirmate sunt plantae eius. Soeomenus ' eadem de iis refert. Et in vitis Patrum seriptum habetur Macarium AEgyptium precisis croleo virginem quandam curaste, quae mapicis artibus in equam ccii mutata vel erat, vel certE videbatur,& aliam puellam oleo itidem , nedicto sanule; Macarium quoque alterum, virginem quamdam Thectannicensem paralysi iamdudum laborantem fanam in siuam ciuita tem remis se , cum eam viginti diebus oleo sancta suis manibus unxisset, ct ora Iset, & in curando puero arreptilio oleum itidem Ianctam ad hi buisse. In eodem opere lesimus Amuli quendam Monachum oratione & olei unctione ne io quem mentis emotae puerum in pristinam valetudinem restitutile. Palladius vero in Historia Laustaea de Beniamin Nitriensi Monacho, Dunatus inquid mi gratia curationum, adeo ri cuicunque manus imposuisset, aut quod benedixeruit oleum, dedisset, qui laborabat, tibi raretur ab omni aegritudine. In eidem opere Ioannes Lympolites is stib finem M. feeuli sit, Themdosio M. floruid eum euidam fiatri vehemente e ricitanti tradidisses oleum. iasiit eum inungi. Cum is autem se inunxisset, quicquid int habebat per os emisit,Va febre omnino liberatus proprys pedabus recessi. ad hostiliuin. Idem Ioannes mulierem quandam, Senatori j viii uxorem, pupillis oculorum albugine obductis laborantem , mimoleo, quo ill tres dies oculos inuncta est, sanauit. Hunc ait Palladius non peregisse quidem apertξ eurationes, dedi verboleam, de ita multos curauille. Sed & qui rub saeculo perseuerasse eundem olei ad curationes miraeulosas vi im , ex Patribus liquet. Au gustiniis enim qui ad a. D. 3 vixit, alimbi refert Hipponensem quandam virginem , cum se oleo perunx set, cui pro ita orans Vc byter insitauerat lacrymaι suas, mox a Dinoοιο fui se sanatain. Tum in Sutiana

529쪽

suriam farragine legimus Genouesam quae a. D. o. floruisse dicitus sacro oleo daemonem ex cuiusdam corpore eiecisse , de pia rum nomine Meroueum caecum, surdum & claudum benedicto oleo ab eadem unctum. & cruce signatum integram adeptum esse sinitatem. Ita sexto se to , Germanus Parinensem Episcopum ' si scribit Fortunatus mulierem quandam Fauoniam nomine , lacro perunxille oleo , sanitatique restituisse ., eodemque modo alium quendam a lupo rabido laceratum si nauisse. sie Eligium Noui6- mensem eodem saeculo manum cuiusdam medici aridam e eo araro

perunxisse, atque ita solidam sinamque effecisse narrat in eius vita Audoenus Rotomagensium Praesiit. Hue pertinet , quod Gregorius ' 'Turonensis de Hospitii Nicensis reclaus miracillis narrat, quae ut putat Baronius) a. D. 1 f. secta sunt, sensti se nimirum aliquando vi-rtim beati mper piritum Domini adesse virtutem quod obiter notan- trane μαι.

dum est ad id firmandum, quod supt, diximus, fideles fanationum dono praeditos, eo non temere, neque pro priuato arbitrio uti, sed ex spiritus, . quo reguntur, nutu ) iussisseque infirmum, de quo audiebat , sibi γε rasontara. Qui cum venisset, ille inquit Gregorius)asumpto oleo benedictione sanctificat tenens manu finisera linguam eius orti verticique capitis insidit, dicens, In nomine Domini mei Iob Chri uapertantur aures tua reseretque os tuum virtus illa, qua quondam ab h mine surdo, ct muto noxium eiecit daemonium. Et haec dicens interrogat nomen o Ira vero squi hactenus mutus de surdus fuerat) clara voce ait, Pir dicaria Mox alium quemdam nomine Dominii uni a nativitate cccum eodem modo memorat sanatum , oleo benedicto inquit Gregorius super oculos eius crucem saltistam faciens Hospitius ait, In nomine Iesu ChriIIι redemptoris no sti aperiantar ocali tui. Trflatim aperti sui it oculi eius. Sic etiam mulier quςdam energum na, cum eam ille Liritu sicro benedixiset, atque ex oleo sancto crucem stonii eius imposit et, elestis daemonibus purgata discessit. Hue etiam pem tinent, quae apud Surium '. leguntur de Eutychio. CP. Episcopo, V Apidnqui ad a. D. res. peruenit. Ille enim perhibetur adolescentein quendam surdum, ae mutum in integrum restituisse, cum omnes eius sensus inunxisset oleo sanctificato, idque per tres dies continuatum esset, cuiusmodi eiusdem exempla alia extant complura, quq apud

Surium. ' legat qui volet. Denique ut sit finis septimo quoque seculo eundem mansisse olei apud Christianos usum patet ex iis, quae Beda tradit de Cuthberto, Lindisfarnensi Episcopo, a. D. 687. denato. Dum more suo sinquit) pertransisset uniuersos docendo, do

ac nit in vicum quendam , in quo erans sanctimoniales non multae &c uarum ma tenebaturgraui zimo languore depressa. Per intcgram nam' cis tib E. .' que amiam intolerabili capis io tatim latero alterius dolore rex ta, τ ι p s Duditu;

530쪽

a ubi lupi.

bi. l. de extr

funditis a medicuerat desperata. Indicantibiu aut im de ista Hra Dei, o pro sanatione eius obsecrantibiu bu , qui venerant cum eo , misera ille miseram unxit oleo benedicto; quae ab ista mox hor. ι meliorari incipiens, por dies paucas plena se litate conualuit. Atque haee quidem hactenus. 16ldonatus, ' Bellacininus, & eaeteri aduerint j concedunt istas veterum unctiones ad si iam extremam nequaquam pertinere, neque sacramenta ibis te. Sed homines callidi comminiscuntur umteres, ut aquam interdum dederunt ad aegrotos sanandos crucis si rgno consecratam , quod vidit lent nonnullos per baptismi sacri mentum morbis curatos; sic etiam oleo ad idem effectum dandum uti coepisse, ideo quod extrema de vere sacramentali unctione mul- . tos lanatos futile animaduerterent. Sed haee illi nulla ratione inter se comparant. Nam baptismo quidem, & Mua eius sacramentali plena sunt & apud scripturas, & apud vetus liminos Patres omnia. Aquae autem ad curandos morbos adhibitae rara esst , Sc infrequens mentio; Itaque probabile est hane ab illa ortam esse. De viaetione, alia omnia. Nam extremae illius sacramentalis, non modo rara, sed plane nulla est vel in scripturis , vel in vetustissimorum Christianorum libris mentio ; miraculosa verb , qua morbi curantur. frequenter de in seripturis & in Patribus antiquissimis occurrit; quod. vel ex iis patet, quae modo attulimus. Ergo non hanc ab illa, quod volunt aduersarii, sed plane contra illam ab hae ortam esse, quod optime coniicit Chemnitius, probabile, imo verum est. Nam cum eam prius extitisse necelle sit, , qua altera orta est; a d vetussissimos autem Christianos miraeuiolam quidem extitis te constensacramentalem vero, siue extremam apud eosdem extitille nullo a sumento demonstretur; imo non extitisse idoneis rationibus supra sit Probatum; verius est, ut & haee, quae posterior extitit, filia cense tur, dc illa, quae prior, parens. Sed postea clarius etiam apparebit. Vtra imatentia nostr ne, an aduersariorum, verior sit. Nune latis est obseruasle illam aegrotorum ad morbos ei andos usitatam apud veteres unctionem , ipsis fatentibus aduersariis, nequaquam iaciamentum suille, adeoque ab extrema, quae sacramentum cile fingitur. planE alienam este. Secundo, illud quoque diligenter est animaduertendum. Morem apud veteres , maxime Graecos , sutisse, eos, qui ab haereticis baptizati erant, ad Ecclesiam redeuntes inungere, Pseudoaustinus, τοῦ

minit de Basilius, quoJoeo ait, qui ex haereticorum baptisno ve-

SEARCH

MENU NAVIGATION