장음표시 사용
541쪽
ergo sint Clio Astomus; demens Theophilusi demens Aligustinus;
Afri Patres, ad quos Innoce tua honorifice seripsit: de mens in Romae vieinia Mediolanensis antistes, demens denique pae-nὸ uniuersa, quae tum floruit, Ecelesia', quam certo scimus sabbatum praetermitEile, neque eo die eum Romanis ieiunalle. Hau quosdam ut dixi de nolitis non sine aliqua veri specie eo adduxerunt, ut Epistolam Innocentio salita assietam eontenderent. Nos
vero fateor, contra totius 'antiquitatis fidem, quae eam In noeentio conflanter tribuit, obniti non sustinemus. Nam & Dionysus exi-
uus circa sexti seduli initia hane ipsam Epistolam in collisionem ii iam retulit, Sc Creteonius in icto breuiario memorauit, & Isidorus Hispalensis laudauit, & caeteri qui Isidori tempora consecuti sunt
Valafridus, Nicolaus. t. Hinc marus, Synodorum Hispalensis, Meldentis, Vormati ensis, de Metensis Patres, quorum cecie plaetorii m-que, loca infra sitis quaeque temporibus adducentur. Neque vero
nos ea absirda quae commemorauimus deterrent quoi itinus vel
ribus illis seriptoribu assentiamur, qui scimus Innocentium homi nem fuisse, & humani aliquid pati potuisse, quod de interdum viris Innocentio longe doctoribus ae praestantioribus contigit. Illa ergo quae nostris absurda vita sunt, absurda esse fine constemur, ut Innocentius ab irda qtaxdam scripserit, abcirdum vel incredibi te esse, quod nostri ex viri prisci reuerentia putarunt, nos negamus. Esto ergo ut est sane) haec vera Innocenti j Epistola, habebunt ne, siboe concedimus, aduersarii, quo caussam vincant Z Minime vero. Ithli ex hoe ipso loco, in quo tam suauiter exultant, nisi me fidalit animi, , demonstrari potest Innocenti j aevo, S unctionem quae in usu fuit, planξ aliam ab extrema adaeriatiorum unctione filii se,& eam ipsam, quae tum in viii filii , nequa laam apud Chri istianos pro solenni , de neeellario in religione .lacramento habitam mille. Qiiod utrumque ut explicen se ipsa illa, quae alseruntur verba , ex pelidam sis. Innocentius ergo medentio, Eugubino Episcopo, a quo de nonnullis disseiplinae capit: bus consultus erat, respondens, sines inquit qiuoniam de hoc, sicut de cateris, consulare voluit cleemo tua, adiecit etiam situs meus Caelesti u D-coori in Di Ala sua, esse a tua illectione positi. ni ira , quod in B. Iacobi Epistola conscriptum G, si in rinus aliquis in vobis est vocet presbyteros, Ic orent si Pet eum, ungentes eum oleo in nomine Domin de si peccatasse eerit, remittet ei. Quoi nru est dubiam de piletibus aegrotantibru a .iρi, vel intestigi debere, qui sancto oleo Chrism im perungi p unt, quo ab Disiva confecito, non solum s certiti iri, sed omnibus νει Christi,nis licet in sua, aut surraim necessitate inungendo. Caeterre, istud sm,e suum Marruvi adiectum, riti Episcopo. ambigatur, quod pro teri N α u. tra
542쪽
licere non dubium est. Nam idcirco de presburis diatim est, quia viscopi occupationibis alio impediti ad omnes languidos ire non possisnt. Caterum s Discopis aut pote ', aut dignum' ducit aliquem a se risitam dum, ct benedicere ct tangere Chrismate fine cunctatione p/tes, catin est ipsum Chrisma conficere. Nam paenitentibis istud infundi non t quia genis est sacramenti. . Nam quibis reliqua sacramenta negantur, quomodo νηum genus putatur posse concedi Haee Innocentius ; definiens, ut liquet, fideles aegrotautes sancto olea rara maris Vt Ii possenilem, ut copis licere eos 2 benedicere, is tangere Christinate; denique id paenιtentibin infundi non pose. Hanc ergo Innocentianam vim ctionem ab hodierna Romana differre, neque s quod illi inuerscunde sumunt) extremam esse, non est obleuriam. Primo enim id oleum, quo aegrotantes Innocentins lini vult, Chrisma est; sam sis inquit) e. eo Chrismatu perungi possunt , dc. t ubere sinquit Guismate sine cunctatione potes. Nimirum cum Chri si in Ecclesiis ab Episcopo benedictum seruaretur ad inungendos pro more illius aeui baptizatos, consecrandosque sacerdotes, omnino verisimile est aliquos, qui viderent & oleo adhibito morbos a multis miraculose ivt sic dicam) citratos suille quod ex adductis ilipra exemplis I quet de apud Iacobum legissent verba illa recitata , a Decentio mgrotantes petiuille , ut Chrismate, quod in Ecclesia esse sciebant, ipsi quooue inungerentur, si sorte ea ratione, sulari possent;&ex ea occasione quaesiuisse Decentium, quid facto opus esset. Res pondet Innocentius, eos pera i p. se , quod dubium non sit Iac bum de fidelibus aegrotantibus loqui. Ergo id, quo ungi eos pocse ait, Chri una ipsum erat, sed in alium usiim adhibitum quam quo vulgo adhiberi solebat, nimirum ad eos Chrismandos , qui baptizabantur. Atqui extrema aduersariorum unctio, non Chrismate, sed alio oleo peragitur. Innocentiana igitur non est, quae apud istos in usii est unctio. Secundo id ipsem inde probatur, quod hane isti solis moribundis ministrent squam scilicet proprieae per se, non ad sanandum aegrotum, sed ad morientem in aliam vitam deducendum, ae transmittendum institutam putant.) At Innocentius, de morientibus quidem , vel moribundis, nihil. In genere , ac indefinite ait, Veles agrat ores sancto oleo Chri inctis perungi 3osse. Et mox etiam clarius, ac disertius testatur quibusvis aegrotis concessam suille illam quam intelligit, unctionem, tam est ideo de presbyteris dictum esse, quia Discopi occupationibus alii impediti ad omnes languidos ire non possunt, inepte ut quiuis videtinisi omnes languidos ungi potuisse sutilat. Omnes autem Ia uisi nemo epinor, dixerit solos esse moribundos. Quin etiam apparet eam, de qua ille loquitur, non holminum in suprenus ver Mindi
543쪽
tham, sitnpliciter ciam spe vitae M s usitatis aegrotantium unctio nem sutile. Negat enim paenitentibiu oniam ; ideo quod iis resulua sacramenta ne tirentur,.ssulte de absurde si ea huiusmodi fuit, qiue in selo mortis dii erimine positis, ut nunc fit e ministraretur. N mo enim necat poenitentibus in eo articulo versantibus, ne Euch ristiam quidem per ea tempora incidule Romanos priesides; quod es ex Stricio & ex ipso Innocentio ' clarum est. Itaque necesse est istum eam unctionem intelligere, quae aegrotis quidem daretur, sed non ad mortem , neque desperate laborantibus; Talium enim nemini negabantur caeramenta; quantumuis ij ex poenitentium o dine forent , adeoque nec ista iis unctio ne da fuisset; plane contra , quam colligit Innocentius . Cum igitur certum sit eam, tuam iste intelligit , unctionem non desperate aegrotantium , M inii premis versintium suille; illud quoque manifestum est , adue
sariorum unctionem, qtiae non aliorum est, quam istorum , ab Innocentiana plane aliam esse. Denique cum nodiernam Roman rum unctionem non alij quam vel Episcopo, vel presbytero aegrotis administrare liceat , Innocentius contra fra ida uti in sua, aut suorum nec vate inmigcardo omni b s. Ortistianis concedit. Frustra
pugnant aduersarii non id velle Innocentium, sed hoc di intaxat, ut unctionem a presbyteris administratam euiuis sescipere liceat, non etiam eam vel sibi ips, vel aliis adlisbere. Primo fligidiim, aedilutum est auctoris verba ita interpretari. Ait enim, isto Chrismo tu oleo ab 'D si vo consecta, non selum secerdotibin , sed omniatu priCh, statim licere, in sua aut fustraon necessitate, inungendo. Si de vi Gone palliue, non autem active Ampta intelligit; quorsem qua so ista pertinebant, non scis secerdotibis o uti licere ' si vero quisquam vel putet, vel plurauerit olim, secerdotes quidem aegrotam res oleo inungi ab aliis presbieris θι esse; caeteris Melibis non idem ius esse. Haec cogitatio in nullius unquam fini mentem venit,
stiripereque eum necesse est, qui id hoc rensa die tam stigidum , Mineptum elle non intelligit, planὸ ac squis diceret non flu μι dati s , sed etiam omnibus Gristianis bapti erit aut. charisiam si
mere luere, quod quam dilutum sit, nemo non sentit. At si ctive, ut diximus, verba Innocentij accipiantur, ominia plana, commoda erunt, Nimirum sacerdotibus unctiοηem in rinorum conferre primo quidem, ac ni rio ob muneris dignitatem c uenire, se non tamen selis , Idem enim omnibus aliis Christianis licere. Huc accedit, quod sic senilis, ut Innocenti j verbis, sq& illorum, S praecedentium , sequentiumque temporum viiii optiine conueni . Nam & antea procuratorem Euhodiae Seuerum virxisse ex Tertulla
544쪽
unxisse ex Augustino didicimiis; 'dc postea dic Eligio, de sermonis de
tempore apud Augustiniim ducentesimi decimi quinti auctore in telligemus septimo i deuio morem fuisse, ut aegrotans fidelis te'. ab Eeclesia oleo benedicto , unde se ipsum ungeret. Neque T. .ae G. salie hie ipse locus Innocentii Vante exorcam istam recentiorum' sophistieen,' aliter acceptus stille videtur. Valdensis enim inde con ludis,rbi deest sicerdos, Duo permitti, ut hoc Isecramentum insti mo admiai, Th, v.T. . ni . Ne ipse quidem ex recentioribus Gregorius de valentia ab dii ρ 3ν. . hae sententia discedit. Coneedit enim hine haberi, lituisse Dicur 'φ' iam si citra sacramenti νβmὶ ex reuerentia quadam ct devatiρηφ illud oleum benedi Iram adhibere in morbis; eam ite elle ait de Ali , e i. r. 1to. phonii a Castro , de Dominici a Soto sententiam. Arrudius idem
. quoque sentit; id lite ait communem ferre sententiam , ut It
i, j. . nocentii verba de oleo intestigatatur adhibito extra saeramentum; ,..., ' quo scilicet etiam laici ni pollunt; non rite auri, si saetamentrum esset. Ex his ergo conclusum ello aduellarios scastra Innocentianam unctionem in hac multa uretere,i quam ab hodierna multum diuersam esse clarum est; cuin illa Sc ex Chrismate fiecet,& quorumvis aegrotantium esset, non in supremis vertantium, Se
ab ipsis denique laicis adhiberi posset ι haee dc ex oleo simplici
benedicti ,& exeuntium tantum sit, & a solis sacerdotibus minustretur. Quibus dc illud postremo accedat, quod Innocentius, si hanc, quam intelligit , unctionem vere proprieque dictiim faec mentum esse putat let, non sta dilute de ea loquuturus suille videtur , sed dicturus side&ι sancta oleo Chrismatis perungi d bere, non autem, quod simpliciter dixit, Sis enim quaea, de ἔ-ptismo aut de Eucharistia , quae vere proprieque faeramentas int,ve
ba faciens, dixerit stilas in Hi p e' Non ita iblenius loqui, nisi de rebus, quae nostri sunt non offieij, sed arbitrii , ita ut iis vel vir. ves abstinere liberum sit: quod Nemo de veris saeramentis dixerit. Sed instat Bellarminua. Dicit in 'it ex resinctii rebanc octionem esse sacramentum is Iacobo explicatum, Nimitu has Innocenti j voces innuit, istud Chrisma genis est sacramenti, Item, . Muiluu reosa fi ramenta nega tur, quomodo unum geris p tatur p e concedi Respondeo, primo qu unque loeo, ac numero vnctionem illam tuam habuerit Inuocentius, fuhil eo Bellarmino seri, nihil meti. Nam eum Innocenti j vn mollem , Pellarmim na aliam elise demonstratum sit, Nemo non videt, si Innocentius illam se. amentum esse dixerit, eo minime fieri, ut de haee. quae ab illa diuersa est. ipsa quoque sacramentum esse eensenda sit. Sed neque illud sane verum est tuam Innocentio unctionem pro vero,
proprieque dicto stat ento fuisse habituri. Cur ergo inquio
545쪽
Micramenti genis elle ait ' cur ab ea poemitentes ideo excludit', quod iis reliqua sacramenta negantar/-, inquam) sacramenti. vocabulum non proprie , stricteque sumit pro eius generis saer, mento , cuius est baptismus, de Eucharistia : sed, ut passim solent caeteri Patres , latius, ac communius pro quovis sacrae rei signo, licet neque a Christo Iesii instituto, neque ad gratiam spiritualem ex eius promissone emeaei. Nam sunt veteribus dicta Catechum
norum secramenta, quae tamen omnes pariter negant Iacramenta
propite futile, de quibus videat, qui volet Albaspinei obseruationes. Sed ecce, ne longe abeam, Innocentius in hae ipsa 'ustola, negat fermentum , id est interprete Binio Trum benemisti im , soras extra urbem esse enereirdum; quia nec unge sinquit portanda sunt ρα
menta. Tunc hine conficies, fermentum , unum esse ex proprie dictis Acramentis , Christo ad communicandam nobis salutem imstitutis3 eorumque adeo numerum nouo hoc & inaudito sacramento auctium ultra septenari iam , quo ab aduersariis ipsis coneluditur, ad octonarium extendes ' Non sine. . d ergo est' Nimirum
Innocentius fermentzm stirameηtum appellat sversa sint Binii ad hune ipsit in loeum ideo quod ' sacrae rei, catholicae nimirurn rni nu fgnum, sacer rati bone ictione consignatum, quod ipsum iam sit pra ad vitam Melchiadis dixerat. Ergo & tu hie quoque frustra colligis Innocentium v mctionem de sua loquitur, proprie dictum sacra: irentum censuisse, ex eo quod Clarisma quo fit , iacramentum dixerit. Tibi enim ego Piniana illa repono , ideo sicro mentum Upellast ei quod sit rei f.i πη , laetitiae scilicet spiritualis, si giatim ac symbolum Episcopali benedictione consignatum. Ipse id vocis improptie sibi sumi satis eo innuit, quod ait id Chrisma esto
non simpliciter secramentium , sed si amenti genui: quam loquendisorinam notum est imminitendae significationis vim habere, idemque saepe valere, ae si dictum esset , quodammodo vel, aliquo modo. Baptismii in certe, vel Eucharistiam nemo opinor, dixerit sacramentinum me. Et qui se loqueretur, is significaret ista, noti proprie & ab-
lute, sed AEliquo tantum mode sacramenta elle, quo sensit Innocentius dixit, Chrisma esse sacramenti genus, de mox, xvom sacrament rum genus. Ista improprie dicta sic menta aduersarii sacramentalia vocare solent: res quae tametsi proprie saeramenta non sint, aliquid
tamen habent ciam iis simile, quod nimi iam & aliquid saer in significent,&in steris sue in religionis rebus adhibeantur: qualis apud istos est aqua lustralis, siue benedici de Plaerae que illae unctiones,quas ab extrema distinxisse Estium , si pra monebamus. Huc accedit, quod non ipsam ungendi actionem, sed id quod aegroto illinebatur, nimirum ruina sacramentam antilet Innocentius. Iam Chrisma vere crura ria'
546쪽
cramentum veteribus suisse, volunt aduersat ij. Itaque non edi m randuna, quod oleum eo per se ae proprie destinatum , licet alio nune ad inungendum nimirum a potum ustirpatum veteri adhue nomine donauerit. Ex quo non sequitur sacramentum esse ipsam aegroti unctionem, Quomodo nuper negabat Gregorius sacramentum esse unimonem ex oleo ad exeuntium sacramentum ben dicto , quoties ea si a lateis ex reuerentia quadam , de deuotione: sacramentum , ut loquuntur in scholis, materialiter, erat enim proprie ae per se, sacramenti materia, ea species, qua constat, Formaliter sacramentum non est. Fuerit ergo Chrima sacramentum, quatenus cellieet per se ae proprie ad confirmandum sui loquuntur)recens baptizatos, benedictum fuerat. Non tamen inde sequetur eam quoque unctionem sacramentum fui se, quae ex eo flebar, sed in alium usim translato, nimirum ad sanationem aegrotantis. Iam proprie dictum sacramentum fit iste unctionem ab Innocerulo memoratam , neque id probat, quod Bella ino obseruatum est, stitieet eam poenitentibus minime dandam ideo censetisse Innocentium, quod iis reliqua sara amenta negaremur. Poenitentibus enim primi, secundi, tertiique ordinis qui proprie poenitentium nomine censeban- ) non Eucharistiae modo communio, quae vere proprieque dictum sacramentum est, sed res saerae omnes negabantur , quorum
caeteri Christiani falelas dicti, partieipes in religione erant, quod &exi omnibus antiquitatis monumentis constat, & ab Albaspineo Aurelianensi Episcopo verξ est obseruatum. Orationes sin quit ille,
preces, sacra, sacri cia, oblationes, a rapae, , vidi , mamia,c finiba qtia apud sdeles celabrabantur, ea ovinia paenitetvibra aetue ac excommunicatu deerant, neque magis istis , quamuis is vinculis exco municationu non detinerentur , quam bis earum ommum sebat pates
Haec omnia , vel certe eorum plaeraque late s ut diximus ) iumpto saeramentorum vocabulo hie complectitur innocentius, adeoque ex eo quod huiusmodi sacramenta, id est res satra de benedicte pa nitentibus negarentur, legitime concludit oleum Chrismatis talibus infundi non licere. Vnde id quidem sequitur, quod nos v ro confitemur , illud oleuin quod istis se in gelicte dii his a ensetur. habitum fuisse pro re sacra de benedicta, non sequitur, quod iam mus, proprie stricteque dictum sacramentum flaille, non magis,
quam tequeretur fermentum proprie dictum elle sacramentum, si Innocentius, vel quis alius dlixisset, id paenitentibi communicari non po se, quia genus est sacramenti, quibus autem reliqua sacramenta negant noum genus non posse concedi. Revera enim fermentum poenicemitas minime communicatum suisse, de aliunde certum est, & vel hinc
constat, quod id ex fidelium oblationibus fieret , quibus vel Ala se neo teste, excludebantur poenitentes. Atque ex his qui dori satis.
547쪽
iis saltor , apparet quam nihil ad alipticum aduersatorum Caer
mentum Aetat laudatus Ilinocentianae Epistolae locus. Nune ex eo contra , quod secundo loco respondi, demonstrandum est nondum Innocenti, saeculo vittatum, receptumque suille illud adue sariorum in 'sterium; quod sic conficio. Non extant quidem ipse Decentii ad Innocentium missae qnaestiones. Sed ex huius tamen, quae extat ad eum responsione , certo certius est, illum aliquid huiusmodi quaesulisse, an fidelibus lateis liceret Chri sinatis oleo in morbo inungi 3 an Epileopis fas esset idolei ministrarci denique an
monitentes infirmos eodem illo oleo eontingi concessum esset Haec enim Omnia definit hoe capite Innocentius; non alia de cauisu
quam quod de his 1 Decentio fuisset consultus. Atqui si hoe cquid est unctionis in illius aeui Eeelesia pro stricte, proprieque dicto ta ramento , quale est baptisina, de Epeharistiae mysterium, habitum ab omnibus Christianis mittet; profecto numquam ullus
eorum temporum Episcopus dubitaturus erat, an ea v chio fidelitibus concedenda ; an P nitentibus neganda ellet; an ab Epice PO administiari sollet: inis enim de Eucharistia , verbi gratia, sanus umquam dubitauit, quin ea & fidelibus communicanda, deps
nitentibus neganda sit. α ab Episcopo administrari possit' is non dico Episcopum, sed vel fidelem laicum in veteri Ecelesia educatum de his, vellit dubiis, quaerentem ferret , qua erant a ' id omnes clara , perspicua, de vel eo minuri Ecclesiae viii ita definita. Vt nemo ianus ea nescire posset ὶ Imo si unctio .eo tum loco, ac numero habita ellet, vix videntur vlli poenitentes, quantumuis impudentes,eius usum postulaturi suille qui sciret sibi quamdi i poenitentes
erant, omni sacramentorum communioneinterdictum elle. Iam vero
ex hac Epistolae Innocentianae partieula constat non laicu fidelem sed Episcopum illius aeui dubitaste,an oleu illud fidelibus aegrotatibus eoii- cedendum,& an poenitentibus neg nduellet & an ab Episcopo administrari pollet,& quidem ita dubioste, ut de istis Romanum ipsi mantistitem, hoc est, si istis eredimus, si1premum Ecclesiae toti iis oraculum, consulendum piutauerit. Ergo necelle est illam Innocentianam vi ctionem non eo tum loco. ae numero apud Christianos suille . quo nunc suam habent aduersarii, hoe est pro vero proprieque di bo, Omniumque ex traditione Apostolio Glenni sacramento, agnitam suille. Nisi hoc eonstitueris, de Decentii flagitiosa, eiulque ordinis viro indigna erit dubitatio, ac pereum ratio, de Inuocentii ignaua , seῖ alique, & iners responsio, qui Episcopum de rebus tam manifestis, tam apud omnes obuiis quaer item, ae dubitantem, sine ulla omnino obiurgatione, aut castigatione dimittit. Contra Vero
548쪽
stum est posuerit, quosdam illo aetio fideles, cium viderent oleos o non paucos ab iis qui miraculorum donum habebant, morbis libea ratos sitisse, coepille.& ipsis oleum Chrismatis, quod apud Eeclesiam asseruabatur, expetere; Decentiumque Iacobi verbis adductam id iis minime inuidendum putauisse, & idem cum poenitentibus quique communicari in morbis posse, quod scilicet ea viretio ad corpus potius, quam ad animum pertinere videretur, tamen quod res , utpote noua, nondum ellet vel usu, vel lege constituta, de ea ad I noceruium reserendum existimasse antequam quicquam ipse in ab terutram partem statuereti Atque hine nata Innoeeniij ad eum onsio. Ergo hine vides plane contra quam 'volunt adversmj, emci nondum istis temporibus illud mille in Melesia selenne de apud omnes receptum ullius infirmorum, nedum extremae unctio nis sacramentum. Illud eonfiteor hine haberi, sitisse iam tum, qui in mo: bis oleum Ecclesiae expeterent, seque eo vel ipsi inungerent vel etiam G. Episcopis, aut presbyteris inungi curarent: Ex intibus initiis , non quidem illa Romanorum extrema, sta ilia inhrmorum unctio ad depellendos morbos adhibita, paulatim in via ere- bro esse coepit, mox latius ad omnes septimo se lo M sortasse e ' iam sexto, propagata est , de qua mox silo loco, stasius. Ad huius' vnctionis initia pertinent ista Innoeeniij verba. Atque haec omni- no sunt, quae aduersari j ex tota quinque primorum Christianismi saeculorum antiquitate pro sito extremae unctionis saeramento afferunt, quae quam pauca , quamque leuia, & ad rem ipseritin inutilia ,
Reiiciuntur ex his aesturatione , supposititia quae ad resis
sratorque o rationibi, se ipsorum aduersinorum testimo-ntu UUtini nequaquam es eos libros, ex quibus Hial
ritasunt. IX. ex alio vere Acumri loco mhsura extrema mn stione coninuti. NAm quae vclut ex Augustino in hae quoque caussa citare, atque adhisere solent, ea inquam non modo dubia, de ambigui ameloris, sed etiam eerto, manis estoque spuria, & nota sunt. Tali ea qui hic ab aduersariis laudatur de ristatione infimorum liber. Bellum
cius cum alibi in incertu ' censet, hic ' vero diserte metur, videri
549쪽
Augustiis salia tribui. sed addit antiquum tamen o Diuum librum es,
negari non posse, de Maldonatus, qui fu auctor, antiquum ese cam
re dieit. Loualii elises , 5 Parisientes libro suum illud in talibus leniae praefixerunt , Non est Augustini. Erasmus , qui in istorum
eommunione 3c vixit de mortuus est, auctorem asserit fuisse loquutu- Dium, nec doctum, nee disertum, eos etiam stomachatur, tanquam nihil stontiti vel mentis habentes , qui talia seripta nota ebtrus runt Augustini nomine. Neque aliter senserit , quisquis totum opus legerit. Certe ab Augustini & mente , & aruo multum aliena sunt,
quae iste, quisquis est, de cruce habet, adiici r etenim inquit) super crucem quaedam hominu inibi patientis ima , per quod salutifera IessChrit Ii noba renouatur pasito. Tum praeclara illa carmina, quae hie subiicit.
Nee Deus es, nec hmo , praesens, quam cerna, figura.
Sed Deus s , O h.ma, quem signat sacra figura. oc.
Scilicet ipsim nata sunt crux, ct crucifixus, Haec o ego veneror, Iesum quoque semper adoro. Haee qui non ultimis seculis nata videt, nihil videt. Quo etiam indubitato pertinent quae idem mox de consessione auri lari, & Augustino de citerioribus etiam scriptoribus ignota, prolixξ garrit, in quibus etiam designari vult lora, de tempora, aliosque peccatorum circumstantias. Qim loco, obiter notandum est, quod iste memorat sutile suis temporibus sacerdotes qui aegrotantes si serte eos mori contingeret, satisfactiones post mortem implere iubebant hoc modo , si autem ex hac infirmitate inorieru, ne anima tua Deo videatur impamicas, per obedientiam iniungo tibi quatenus Mima tua vel rotam septimanam, vel annum integrum, vel tantum temporis patiendo poenamq'am meruisti, in paenitentia pos mortem tuam sit. Mitto orationis,sbrdes, barbariem, & illa squis negetZ non minus aeutὸ quam eleganter dicta, Aude, fili . de bo itine tuo Deo facere quoddam paraiicipium , quia prior fecit Deus de homine tuo puro bi participium , de illa ume lacerdotibus honorifiea, Adbibeatur Dominus presb ter , de, in v sciola, pro inii is peritis, de caetera de eodem genere. Ipse vero profitetur se hunc tractatum direxi se ex b ι inquit) qua ex ipsis lia' tum perit ori ui. Eram elim non Aligustini, sed infirmorum temporum si hic si tus, non eii, quod in iis expendendis immorem ut iuue inde inerunt aduersa j. ite rogo de te o pro te feri . scut dixit,Aporius suco ιιι, im, per Apostolum suum Dominis. Ipse νidelicet olei sacrati delibutis into igitur spiritis saucti Upicalis unctio. Nos vero non neganans nono & sequentibus seculis, quo tempore vixili. aucto em e im probabile eci in usu suisse cle em istam aegrotantium vntrionem. De Augustino, ehis me iaculo quaerimus, quo
550쪽
cum iste minime pertineat, magii est impudentiae eius testimonium, nobis hoe in loco obtrudere.
Alius sequitur de rectitudine Catholiea conuersi uis tracti haud paulo quidem melior, quam iste de visitatione infirmorum ineptic simus libellus, sed ne ipse quidem verus Augustini fictus. Itaque
elim , de Betharmimis in ni certorum classe reponit, .& Erasmus At pistini este negat, & Lovanienses, ae Parisienses his verbis in stoim te velut inusto stigmate notant. Non est Augustini. Verba huius at choris sunt. Nam qui ante nu tias legitim is haberr cancubinas viri peius peccat, quam qui adulterium committit. ad quae verba mira sine, dc ab omni ratione aliena iidem in margine merito annotant, Hoc Angri inis non diceret. Sed Sirmostdiis, Ielista doctissimus, ni per hunc librum vero parenti restititit in Notis ad concilium A:
tis siodo elise, quo loco, postquam nonnulla hine Eligit nomine
laudat scit, Extat inquit hic frmo tu Appendice T i I X. Verum S. Aust ni Tractatu X X. sine nomine auctoris, reuera autem est S. Gujufo Nou: ensim, veterum exemplarium consensiu , o sudoὶni testiamsin in vita S. I l M. Haec ille cimis nos fidem , ac iudicium se-qsentes, qui ex hoe libro affertur locus, eum paulo post, suo tempore, expendemus, lioe est lo septimo, cuius anno destinctus est, non autem quinto & sexagesimo, quo mortuum este Noui omensem Eligium tradit ex Sigeberto Bellarinitans. Ii quem ocum et-
iam reiicienda sint, quae ex sermone de Tempore apud Augustinum C C X V. afferuntur. Nam & hune dubii, ae incerti parentis esse docti illini quique, etiam inter aduersirios, sarentur, Erasmiis Martinus Lipsius, Lovanienses , & Parilienses editores. Hi enim
se Augustini nomen iis omnibus sermonibus praefixuros professi qui sibi eius auctoris certo elle viii suerint, id nominis huic nulli pri
seripserunt, quo testantur se eum in eorum numero cens e . quos vel nou satu discussos, vel ex iudicio quo tintini eruditorum dubia a ctoritatu inter Augustinianos triabitus reliquerunt, etiamsi alioqui de eorum auctoritate, ae veritate nihil haberent explorati. Ego vero, quisquis hunc sermonem legerit, de cum eo, de quo proximed ximus. Eligii tractatu attente comparati erit, non dubito quin st tim sit animaduersirus, illum ex hoe decerptum , ae concinnatum futile, ira de res δc ipsae etiam plaetumque voces in utroque opere eaedem occurrunt, hoc solum discrimine, quod in Elis ano , siueo rectitudine Catholicae conuersationu tractatis omnia fusius, in se mone de tempore 1is. breuius, ae contractius dicitiatur. Itaque,
in illum ab Eligio conscriptum Sirmondo teste, constet, hunc, qui ex eo ductus , ac derivatis est, omnino neeesse est vel ad. ipsum si imam, ves ad citeriora etiam tempora pertinere. Superest h